Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ - ΕΧΑΣΑ ΔΙΔΥΜΑ


Stef928

Recommended Posts

Καλησπέρα σε όλες,

Παρόλο που έμπαινα συχνά και διάβαζα διάφορα topics που με ενδιέφεραν, αυτή τη φορά νιώθω την ανάγκη να γράψω για αυτό που βιώνω αυτές τις μέρες.

Έχασα τα δίδυμά μου (κοριτσάκι-αγοράκι) στις 27 εβδομάδες, και ενώ η εγκυμοσύνη μου (η 1η μου στα 38 μου) ήταν τέλεια, χωρίς προβλήματα. Στις 26 Δεκεμβρίου 2010, εντελώς ξαφνικά, είχα ακατάσχετη αιμορραγία. Μέσα σε 20 λεπτά ήμουν στο Μαιευτήριο και στα επόμενα 10 λεπτά με ξεγέννησαν με καισαρική. Ο πλακούντας στο αγοράκι έπαθε ολική ρήξη και γεννήθηκε νεκρό, ενώ η μπέμπα (επειδή είχε διαφορετικό σάκο και πλακούντα) γεννήθηκε 1.030γρ. Της έκαναν αμέσως ένεση κορτιζόνης για τα πνευμόνια της και μας ενημέρωσαν πως η μικρή ανταποκρίνεται πάρα πολύ καλά. Πήραμε μια μικρή χαρά ότι τουλάχιστον η μπέμπα μας θα τα καταφέρει... Δεν κράτησε πολύ όμως... μετά από 1,5 μέρα ξεκίνησαν οι επιπλοκές και η μπέμπα μας «έφυγε» να βρει τον αδερφό της 3 μέρες μετά... Έγινα «μαμά» για 3 μέρες και γύρισα στο σπίτι με μια άδεια αγκαλιά...

Έχουν περάσει σχεδόν 40 μέρες και δεν μπορώ ακόμη να πιστέψω αυτό που έγινε... Μου λένε ότι ο πόνος θα γλυκάνει με την πάροδο του χρόνου... εμένα γιατί μου φαίνεται πως κάθε μέρα που περνάει, η απουσία γίνεται όλο και πιο στενάχωρη; Μου λείπουν όλο και πιο πολύ. Έχω συνέχεια την εικόνα της μπέμπας μου μπροστά μου... έχω μόνιμα έναν κόμπο στο λαιμό και ένα σφίξιμο στην καρδιά... Δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τίποτα. Με ενοχλεί η λιακάδα γιατί δεν έχω τα μωρά μου να τη βλέπουν, με ενοχλεί η βροχή γιατί μοιάζει με την καρδιά μου που κλαίει. Είχαμε κάνει τόσα όνειρα...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

τιιιιιιιιιιιιι ειπες τωρα????????? Χριστος και Παναγια!!! Λυπαμαι παρα πολυ κοπελα μου...δνε υπαρχουν λογια

παρηγοριας απο μακρυα...απλα ευχομαι ο Θεος να γιατρεψει την πληγη σου και πολυ συντομα να γινεις ξανα μανουλα!!!

Καταλαβαινω πως νοιωθεις, ειναι πολυ νωρις για να γιατρευτεις ψυχικα, δυστυχως πρεπει να περασεις αυτο το σταδιο....ευχομαι ομως να ειστε αγαπημενοι με τον αντρα σου και να σαν μια γροθια να το αντιμετωπισετε!!!

Πως μπορει να συμβει κατι τετοιο?Τυχαιο γεγονος δηλ ηταν? Τι ειπε ο γιατρος σου?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

:cry::cry::cry::cry::cry::cry: ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ..... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ.... ΜΑΚΑΡΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΓΛΥΚΑΝΕΙ ΟΝΤΩΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ....ΚΑΙ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΟΥ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ!!!!!
Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γειά σου κοπέλα μου, λυπάμαι γιαυτό που πέρασες.... Σε καταλαβαίνω απόλυτα!!! Πρίν από 9 μήνες έχασα και εγώ τα δίδυμα αγοράκια μου στις 24+3 εβδ. Ο πόνος είναι πολύ μεγάλος και παρηγοριά δεν μπορεί να σου δώσει κανείς και τίποτα!!! Ο μόνος που μπορεί να σε βοηθήσει είναι ο ευατός σου!!! ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος!!! Κλάψε όσο μπορείς και όποτε μπορείς, είναι το καλύτερο φάρμακο!!! Ο πόνος θα απαλύνει (δεν θα φύγει τελείως ποτέ)γιατί απλά θα έχεις μάθει να ζείς με αυτόν... Δεν θα σου πώ πολλά παρα μόνο ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!! Είναι πολύ νωρίς ακόμα, δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να πενθήσει...

Α και όποτε μπορείς συζήτησε αυτά που πέρασαες και νιώθεις με κάποιον που θα σε ακούσει, όχι για να σου δώσει λύσεις... απλά για να σε ακούσει... και κάντο όσο πιο συχνά μπορείς!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ...ΤΙ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ...ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ.ΜΕ ΠΟΝΕΣΕ Η ΨΥΧΗ...ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ???ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ.ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ Κ ΑΣ ΜΗΝ ΣΕ ΞΕΡΩ,ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.ΕΛΠΙΖΩ ΣΥΝΤΟΜΑ...ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΙΣ ΞΑΝΑ ΚΑΠΟΙΑ ΧΑΡΑ,Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΣ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ναι Zaxarenia, ήταν τυχαίο. Όλα ήταν τέλεια με την εγκυμοσύνη. Αυτό που μάλλον ευθύνεται για το γεγονός ήταν η μεγάλη διάταση της μήτρας (είχα μεγάλη κοιλιά), και επειδή ήταν και η πρώτη εγκυμοσύνη, μάλλον δεν άντεξε η μήτρα (δεν ήταν "προπονημένη")... δεν υπάρχει πάντως τεκμηριωμένη απάντηση... Όπως και νά 'χει, το να ψάχνω το "γιατί" στη δική μου περίπτωση που δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα υγείας (ούτε δικό μου ούτε των μωρών) είναι μάλλον αδιέξοδο. Το μόνο που μου δίνει δύναμη αυτές τις στιγμές είναι ο άντρας μου. Είμαστε πολύ αγαπημένοι και σίγουρα θα ξαναπροσπαθήσουμε (μετά από 6 μήνες τουλάχιστον λόγω καισαρικής)... το θέμα είναι πως είναι εξαιρετικά επώδυνο και ψυχοφθόρο να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κάνεις ό,τι- μα ό,τι -περνάει από το χέρι σου για να πάνε όλα καλά, και τελικά η Φύση αποφασίζει αλλιώς...

Σε ευχαριστώ πάντως για τα λόγια παρηγοριάς και εύχομαι με το καλό να έρθουν τα μωρά σου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Stef εχω σοκαριστεί, πραγματικά είναι κάτι που δεν θέλω καμια γυναίκα στο κόσμο να το περνάει, είμαι σίγουρη ότι περνάς πολύ δύσκολα, κάνε κουράγιο κοπέλα μου όσο μπορείς........Σου στέλνω μια αγκαλιά κ την ευχή μου να σου πάνε όλα καλά απο εδω κ στο εξής........

DIOSA μου δεν ήξερα ότι έχεις περάσει τέτοια κατάσταση σε τόσο προχωρημένο μήνα.............δεν φανταζόμουν καν ότι έιναι δυνατό στον 6ο μήνα...........μόνο στις ταινίες..... :| Εισαι το καλύτερο παράδειγμα για τη φίλη μας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Nikol μου άμα είναι συμβεί το κακό συμβαίνει... δυστυχώς. Stef μου χαίρομαι που σκέφτεσαι για επόμενη εγκυμοσύνη... είναι πολύ καλό αυτό. Εμένα η επιθυμία μου να ξαναμείνω έγκυος με κράτησε όρθια..ήθελα όταν έρθει ο καιρός για να ξαναπροσπαθήσω να είμαι καλά!!! Να "δώσω" στο μωράκι που ήταν να έρθει μια μαμά δυνατή και υγιή...

Και εγώ λόγω καισαρικής δεν μπορούσα να μείνω πιο πρίν απο τους 6 μήνες (ξαναέμεινα στους 5,5 μήνες). Εύχομαι μετά απο 5 μήνες να ξαναφωλιάσει ένα σποράκι στην κοιλιά σου!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια,

σας ευχαριστώ για την υποστήριξη.

Εύχομαι πραγματικά σε όσες περιμένουν παιδάκι να το σφίξουν στην αγκαλιά τους και να είναι γερό.

Diosa, εσύ μπορείς να με καταλάβεις περισσότερο... θέλω να ξαναμείνω έγκυος και να αποκτήσω έστω ένα παιδάκι... όταν μου είχε ανακοινώσει ο γιατρός ότι ήταν δίδυμα πέταγα από τη χαρά μου! Κι όταν μάθαμε και το φύλο;;; Εκεί να δεις! Πίστεψα πραγματικά ότι ήμουν ΠΟΛΥ τυχερή... άγγιξα σχεδόν το ΤΕΛΕΙΟ αλλά ...

Να ξέρετε πως μου δίνετε κουράγιο με τα λόγια σας ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Στεφ μου..οτι και να σου πω δεν θα αλλάξει αυτό που έγινε..Κι εγώ σαν σήμερα πριν από ενα χρόνο εχασα το κοριτσακι μου στην 22η εβδομάδα, το γέννησα και πεθανε..Ο πόνοσ δεν φεύγει ποτέ..Δεν ξεχνάς αλλά μαθαίνεις να προχωράς..

Ξέσπασε, κλάψε και να εισαι δυνατή.Μηντο βάλεις ποτέ κατω...Για οτι θεσ εδώ είμαστε...

Σου στέλνω όλη μου την αγάπη..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

:(:(:( ΠΟΛΥ ΛΥΠΑΜΕ ΚΟΡΙΤΣΑΡΑ ΜΟΥ :cry::cry::cry: ...ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ...ΕΥΧΟΜΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ Κ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 6 ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ ΞΑΝΑ ΕΝΑ ΣΠΟΡΑΚΙ ΣΤΗ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΣΟΥ Κ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟ....ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ...ΦΑΝΤΑΖΟΜΕ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ...ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΑΠΟΒΟΛΗ 2 ΜΗΝΩΝ Κ ΗΜΟΥΝΑ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ...ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΗ ΕΓΚΥΜΟΣΙΝΗ...ΚΟΥΡΑΓΙΟ Κ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ! :YMHUG::YMHUG::YMHUG::YMHUG:ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ!
Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΟΝΕΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΝΕ Κ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΞΑΝΑΜΕΙΝΕΙΣ ΕΓΚΥΟΣ Κ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΥΓΙΕΣΤΑΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ.

ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ Κ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΥΣ.

ΞΕΣΠΑΣΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΞΕΡΩ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΑ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ...........

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πω πω....φαρμακώθηκα βρε κορίτσι μου μ΄αυτά που διάβασα!!!!!!!!!Τι να σου πω κ εγώ?!Κουραγιο!

Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο!!

Σου εύχομαι καλή δύναμη να έχεις κ όντως το πιστεύω κ εγώ πως ο χρόνος μαλάκωνει τον πόνο!

Μόλις ορθοποδήσετε λίγο ψυχολογικά Βάλτε μπροστά για ενα καινουριο παιδάκι!

Ο θεούλης θα σ΄ανταμείψει!Σας ευχομαι καλή δύναμη!!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Τα λόγια είναι περιττά.. και ο πόνος μεγάλος...

Πονάω κι εγώ μαζί με κάθε μανούλα που πέρασε κάτι τέτοιο... Εγώ έχασα το "σποράκι μου" στις αρχές του τρίτου μήνα πριν από 2,5 χρόνια. Κάτι μου έλεγε να παω για υπέρηχο..και ανακαλύψαμε ότι είχε σταματήσει η καρδούλα του.. Χρειάστηκε να πάω να μου το πάρουν (απόξεση)... οδηνηρή εμπειρία, ψυχολογικά. Έβλεπα άλλες κοπέλες δίπλα μου να περιμένουν να ρίξουν ζωντανά έμβρυα και δεν μπορώ να περιγράψω πως ένιωθα.. Ποτέ δεν το ξεπέρασα... Μετά απο 3 μήνες χρειάστηκε να κάνω ένα χειρουργείο (στη μέση μου) και να περιμένω 1 χρόνο για να ξαναπροσπαθήσω..μεγάλο διάστημα... Τώρα είμαι στην 26η εβδομάδα της δεύτερης εγκυμοσύνης μου. Δεν έχω σταματήσει όμως να φοβάμαι...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στεφ μου λυπαμαι πολυ ,καμμια γυναικα δεν πρεπει να περναει κατι τετοιο.... σου ευχομαι να αισθανθεις τον καιρο να περναει νερο και να σου στειλουν τα μπεμπακια σου απο εκει ψηλα ενα γερο αδερφακι συντομα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια,

σας ευχαριστώ για την υποστήριξη.

Εύχομαι πραγματικά σε όσες περιμένουν παιδάκι να το σφίξουν στην αγκαλιά τους και να είναι γερό.

Diosa, εσύ μπορείς να με καταλάβεις περισσότερο... θέλω να ξαναμείνω έγκυος και να αποκτήσω έστω ένα παιδάκι... όταν μου είχε ανακοινώσει ο γιατρός ότι ήταν δίδυμα πέταγα από τη χαρά μου! Κι όταν μάθαμε και το φύλο;;; Εκεί να δεις! Πίστεψα πραγματικά ότι ήμουν ΠΟΛΥ τυχερή... άγγιξα σχεδόν το ΤΕΛΕΙΟ αλλά ...

Να ξέρετε πως μου δίνετε κουράγιο με τα λόγια σας ...

Ξέρω ακριβώς πώς ένιωθες και πώς νιώθεις τώρα... είναι τόσο έντονα όλα τα συναισθήματα που δύσκολα τα ξεχνάς... και της χαράς μόλις μάθεις ότι είσαι έγκυος, ότι είναι δίδυμα, το φύλο...αλλά και της λύπης όταν τα χάσεις όλα αυτά και γκρεμίζονται όλα τα όνειρα που έκανες... Όμως το ίδιο δυνατή είναι και η λαχτάρα για ένα μωράκι... και κάπως σε "γιατρεύει"...

Τώρα ο χρόνος σου φαίνεται πώς δεν θα περάσει ποτέ! Αλλά στο λέω απο πρώτο χέρι ότι περνάει πολύ γρήγορα... εγώ ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς πέρασαν οι 9 μήνες και είμαι ήδη έγκυος 17 εβδομάδων.

Υπομονή και κουράγιο. Και όπως είπε και το Μαράκι για ότι θές είμαστε εδώ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

oti kai na sou pw 8a nai ligo! Exasa kai egw to gio mou stis 35 evdomades. mporw na katalavw pws niw8eis kai poso pono kouvalas mesa sou. klapse, 3espase moirastou ta sunais8imata sou me tn suzugo sou min ta kratiseis mesa sou kai pistepse me auto 8a se voi8isei polu. siga siga o ponos 8a ginei pio apalos, den 8a 3exaseis pote giati k emena kontevei sxedon xronos pou exasa to mwro mou kai akomi ponw alla exontas idi allo mwro sti koilia mou sxedon 6 minwn mou dinei dunami kai me voi8aei na 3exniemai ligo k o ponos na ginetai pio apalos. ka8e fora pou paw koimitirio i skeftomai entona to aderfaki tou kai ponw kai klaiw klwtsaei pio entona gia na mou dei3ei oti einai k auto edw dipla mou kai 8a me voi8isei na 3eperasoume mazi to xamo tou adelfou tou. exasa agoraki kai o 8eos mou to 3anastelnei pisw kai euxomai auti ti fora ola na pane kala. na exeis pisti dunami mesa sou kai na proseuxesai kai ola 8a pane kala 8a to deis:) suntoma na exeis stin koilia sou ena sporaki!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

σε νιώθω απόλυτα....εχω περασει κι εγω αυτον τον Γολγοθά...εχασα τα διδυμα κοριτσακια μου στην 25η εβδομαδα....ειχαμε πολλα προβλήματα και γεννηθηκαν προωρα...το ενα εζησε μια μερα στην θερμοκοιτιδα...ειναι στιγμές και εικόνες που δεν θα ξεχασεις μεν ποτέ αλλα σου υποσχομαι οτι οντως απο ενα σημειο κ μετα το αποδεχεσαι κ δεν πονας τοσο οσο στην <αρχή. κι εγω δεν πιστευα ποτε οτι θα βρω την δυναμη να προχωρησω,δεν ηθελα νακουσω για αλλη εγκυμοσυνη...μου την εσπαγε η φραση θα κανεις αλλο κλπ γτ εγω δεν ηθελα αλλο,ηθελα τις μικρες μου κι ομως ο Θεός δεν αφηνει κανεναν....σε λιγο καιρο περιμενω το τριτο κοριτσακι μου κ γεμιζω ελπίδα...οπως θα εισαι κι εσυ στην επόμενη προσπαθεια σου...ειμαστε εδω για οτι θελησεις να μοιραστεις κ να ξεσπασεις...δωσε χρονο στον εαυτο σου να συνειδητοποιησει τι εγινε ,να το αποδεχτει κ τοτε ολα θα γινουν καλυτερα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοριτσι μου ,δεν εχω λογια.........οτι και να σου πω ειναι λιγο ,δεν ειναι τιποτα μπροστα σε αυτο που νιωθεις!!!!!!πραγματικα συγκινηθηκα πολυ με αυτο,το ποσο πονας δεν μπορει να το καταλαβει κανεις!!!!!!

σιγουρα ο θεος δεν αφηνει κανεναν!!!!!μας δινει δοκιμασιες .κλαψε τα μωρακια σου τωρα,και να ξερεις πως σιγουρα ο θεος θα σου στειλει παλι μωρακι για να εχουν τα αγγελουδακια σου εστω και απο εκει ψηλα αδερφακι!!!!και ετσι θα απαλυνει τον πονο σου. Κ Ο Υ Ρ Α Γ Ι Ο ! ! ! ! !

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σου στελνω μεσα απο την καρδια μου την συμπαρασταση και την αγαπη μου....

Δυναμη και υπομονη.Ο πονος ειναι μεγαλος αλλα μην καταπιεζεις αυτα που αισθανεσαι...

Δεν θα τα ξεχασεις ποτε τα αγγελουδια σου,ομως θα τα καταφερεις και σιγουρα θα προχωρησεις με μια νεα εγκυμοσυνη.

Την αγαπη μου σε ολες τις μανουλες που πονεσαν....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κανε κουραγιο καλη μου. κλαιμε κ μεις μαζι σου. να εισαι δυνατη, να θυμασαι τα αγγελουδια σου και να σφιξεις τα δοντια..μην παραιτηθεις.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...