Οι γονείς μου παρεξηγήθηκαν για το όνομα που θα δώσω στο παιδί μου.

[Mak Maria]

Καλησπέρα σας! 

Εδώ και δυόμιση μήνες έχω γεννήσει ένα κοριτσάκι. 

Από την αρχή λοιπόν είχαμε αποφασίσει με τον άνδρα μου οτι θα δώσουμε στη μικρή ένα ουδέτερο όνομα. Ούτε από τη δική του οικογένεια ούτε απο την δική μου. Το έχουμε ανακοινώσει και στις δύο πλευρές, οι οποίες έλεγαν και οι δύο γερό να ναι και δώσετε ότι όνομα θέλετε. 

Οι γονείς του άντρα μου δεν είχαν κανένα προβλημα για το ονομα που αποφάσισαμε, και όντως αυτό έδειξαν. 

Όταν λοιπόν βρισκόμουν ακόμη στο σαραντισμό με παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου λεει "αν την βγάλεις... εμένα να με ξεχάσετε. Έτσι στα καλα καθούμενα. Εγώ έμεινα άναυδη. Είχα και πρόβλημα με τον θηλασμό κλπ και όλο αυτό με έκανε ακόμη χειρότερα ψυχολογικά. 

Μετά με έπαιρνε τηλ. η μαμα μου δεν απαντούσα. 

Τι να πω εξάλλου; 

Δεν ήθελα ούτε να μιλήσω ούτε να δω κανένα. 

Εεε να μην τα πολυλογώ τελοσπάντων, υποτίθεται έκαναν πίσω. 

Το πρόβλημα μου είναι η μητέρα μου, βρήκε χθες ξανα την ευκαιρία να κάνει νύξεις για το όνομα. 

 Ο τάδε θείος, είπε το όνομα του παδιού λάθος, καθώς μιλούσαν στο τηλ. Ξανά πιάστηκε από αυτό, λέγοντάς μου, οτι αφήσαμε και τις δυο γιαγιάδες με το παράπονο. Μιλώντας με βιντεοκλήση, μου λέει επίσης, ααα τώρα που την ξανα βλέπω, σε μένα μοιάζει (δηλαδή στη μαμα μου) και στον Γιώργο (τον άντρα μου δηλαδή). Ναι ναι σε μας μοιάζει. Τι της λένε τώρα; Όποτε πάμε, θα βρει κατι να με μειώσει, κυριως για τα κιλά μου. Του τύπου, σε σενα δε δίνω θα δώσω στο γαμπρό μου να φάει ειναι αδύνατος, δεν έχει αναγκη.

Πραγματικά, έχει αρχίσει να με εκνευριζει αυτή η κατάσταση και δε θέλω να πηγαίνω στους γονείς μου.

[Dim.The.]

στις πριν 7 ώρες, ο/η Mak Maria είπε:

Καλησπέρα σας! 

Εδώ και δυόμιση μήνες έχω γεννήσει ένα κοριτσάκι. 

Από την αρχή λοιπόν είχαμε αποφασίσει με τον άνδρα μου οτι θα δώσουμε στη μικρή ένα ουδέτερο όνομα. Ούτε από τη δική του οικογένεια ούτε απο την δική μου. Το έχουμε ανακοινώσει και στις δύο πλευρές, οι οποίες έλεγαν και οι δύο γερό να ναι και δώσετε ότι όνομα θέλετε. 

Οι γονείς του άντρα μου δεν είχαν κανένα προβλημα για το ονομα που αποφάσισαμε, και όντως αυτό έδειξαν. 

Όταν λοιπόν βρισκόμουν ακόμη στο σαραντισμό με παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου λεει "αν την βγάλεις... εμένα να με ξεχάσετε. Έτσι στα καλα καθούμενα. Εγώ έμεινα άναυδη. Είχα και πρόβλημα με τον θηλασμό κλπ και όλο αυτό με έκανε ακόμη χειρότερα ψυχολογικά. 

Μετά με έπαιρνε τηλ. η μαμα μου δεν απαντούσα. 

Τι να πω εξάλλου; 

Δεν ήθελα ούτε να μιλήσω ούτε να δω κανένα. 

Εεε να μην τα πολυλογώ τελοσπάντων, υποτίθεται έκαναν πίσω. 

Το πρόβλημα μου είναι η μητέρα μου, βρήκε χθες ξανα την ευκαιρία να κάνει νύξεις για το όνομα. 

 Ο τάδε θείος, είπε το όνομα του παδιού λάθος, καθώς μιλούσαν στο τηλ. Ξανά πιάστηκε από αυτό, λέγοντάς μου, οτι αφήσαμε και τις δυο γιαγιάδες με το παράπονο. Μιλώντας με βιντεοκλήση, μου λέει επίσης, ααα τώρα που την ξανα βλέπω, σε μένα μοιάζει (δηλαδή στη μαμα μου) και στον Γιώργο (τον άντρα μου δηλαδή). Ναι ναι σε μας μοιάζει. Τι της λένε τώρα; Όποτε πάμε, θα βρει κατι να με μειώσει, κυριως για τα κιλά μου. Του τύπου, σε σενα δε δίνω θα δώσω στο γαμπρό μου να φάει ειναι αδύνατος, δεν έχει αναγκη.

Πραγματικά, έχει αρχίσει να με εκνευριζει αυτή η κατάσταση και δε θέλω να πηγαίνω στους γονείς μου.

Αχ αυτοί οι γονείς. Εδώ μου μυρίζει χειριστική οικογένεια (κλασσική ελληνική δηλαδή!). Από αυτό υπέφερα και γω ακόμα κι όταν παντρεύτηκα, χωρίς ωστόσο να το έχω εντοπίσει, μέχρι που ο κόμπος έφτασε στο χτένι και τους έκανα ένα ξεκαθάρισμα και τους έβαλα όρια (στη μητέρα μου βασικά που ξέρει άψογα πώς να με χειρίζεται). Οπότε από τότε κρατάμε τις αποστάσεις, συναντιόμαστε μια στις δύο εβδομάδες περίπου και δεν μου επιτρέπω να πέφτω ψυχολογικά ή να νιώθω ενοχές για το οτιδήποτε ειπωθεί. Σκληρή και συνεχής η μάχη που πρέπει να δίνεις για να αποτοξινωθείς από αυτό. Καλή δύναμη πραγματικά!

[Lisaki 80]

στις πριν 20 ώρες, ο/η Mak Maria είπε:

Καλησπέρα σας! 

Εδώ και δυόμιση μήνες έχω γεννήσει ένα κοριτσάκι. 

Από την αρχή λοιπόν είχαμε αποφασίσει με τον άνδρα μου οτι θα δώσουμε στη μικρή ένα ουδέτερο όνομα. Ούτε από τη δική του οικογένεια ούτε απο την δική μου. Το έχουμε ανακοινώσει και στις δύο πλευρές, οι οποίες έλεγαν και οι δύο γερό να ναι και δώσετε ότι όνομα θέλετε. 

Οι γονείς του άντρα μου δεν είχαν κανένα προβλημα για το ονομα που αποφάσισαμε, και όντως αυτό έδειξαν. 

Όταν λοιπόν βρισκόμουν ακόμη στο σαραντισμό με παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου λεει "αν την βγάλεις... εμένα να με ξεχάσετε. Έτσι στα καλα καθούμενα. Εγώ έμεινα άναυδη. Είχα και πρόβλημα με τον θηλασμό κλπ και όλο αυτό με έκανε ακόμη χειρότερα ψυχολογικά. 

Μετά με έπαιρνε τηλ. η μαμα μου δεν απαντούσα. 

Τι να πω εξάλλου; 

Δεν ήθελα ούτε να μιλήσω ούτε να δω κανένα. 

Εεε να μην τα πολυλογώ τελοσπάντων, υποτίθεται έκαναν πίσω. 

Το πρόβλημα μου είναι η μητέρα μου, βρήκε χθες ξανα την ευκαιρία να κάνει νύξεις για το όνομα. 

 Ο τάδε θείος, είπε το όνομα του παδιού λάθος, καθώς μιλούσαν στο τηλ. Ξανά πιάστηκε από αυτό, λέγοντάς μου, οτι αφήσαμε και τις δυο γιαγιάδες με το παράπονο. Μιλώντας με βιντεοκλήση, μου λέει επίσης, ααα τώρα που την ξανα βλέπω, σε μένα μοιάζει (δηλαδή στη μαμα μου) και στον Γιώργο (τον άντρα μου δηλαδή). Ναι ναι σε μας μοιάζει. Τι της λένε τώρα; Όποτε πάμε, θα βρει κατι να με μειώσει, κυριως για τα κιλά μου. Του τύπου, σε σενα δε δίνω θα δώσω στο γαμπρό μου να φάει ειναι αδύνατος, δεν έχει αναγκη.

Πραγματικά, έχει αρχίσει να με εκνευριζει αυτή η κατάσταση και δε θέλω να πηγαίνω στους γονείς μου.

Για γερά νεύρα η κατάσταση. Άντε να ήταν από την πεθερά σου, θα είχες απλά νευράκια.  Όταν προέρχεται από την ίδια σου τη μάνα, εκεί γίνεται πολύπλοκο το θέμα.
Όπως πολύ καλά είπε η @Dim.The. κλασική χειριστική ελληνική οικογένεια.
Δεν μπορεί να το χωνέψει πως έχεις τη δική σου οικογένεια και κάνεις τα πράγματα διαφορετικά από ότι θα τα έκανε η ίδια. Ενοχλείται με την ανεξαρτητοποίηση σου. 
Δεν έχει πολλά να κάνεις, περιορίζεις τις επαφές (έχεις και δικαιολογία τώρα) μέχρι να ορθοποδήσεις ψυχολογικά από τους πρώτους μήνες ως νέα μαμά και όταν νιώσεις έτοιμη τότε διακριτικά βάζεις τα όρια σου. Ναι ξέρω, καλά τα λέμε θεωρητικά, αλλά επί του πρακτέου τι γίνεται? Λοιπόν, περιορίζεις τις συνομιλίες στο τηλέφωνο στα απλά βασικά που αφορούν το μωρό, τι έφαγε, πόσο κοιμήθηκε κτλ, τον καιρό, τον κορωνοιό κτλ.
Όταν αρχίζει να σου λέει τα δικά της, της απαντάς πως πρέπει να κλείσεις.. Δεν τους επισκέπτεσαι συχνά και δεν χρειάζεται να νιώθεις τύψεις για αυτό καθόλου. Πρέπει να φροντίσεις την ψυχική σου υγεία τώρα.
Το βασικό είναι να είσαι καλά με τον άντρα σου, αυτή είναι η οικογένεια σου τώρα.  Εξήγησε του και πες του πως νιώθεις, πρόσεξε όμως μην πεις πολλά αρνητικά για τους γονείς σου. Αργότερα θα τα ξαναβρείς μαζί τους, αυτουνού όμως θα του έχει μείνει η πικρία. Θέλει ισορροπία.
Εσύ πρέπει να τους βάλεις όρια χωρίς πολλή "φασαρία". Με τον τρόπο σου.
Κόβεις κουβέντες ευγενικά. Κάνεις αυτό που θέλεις χωρίς ενοχές, φωνάζεις το παιδί με το όνομα που έχετε διαλέξει.
Όταν σε προσβάλουν για τα κιλά σου απαντάς πως αυτό είναι το δικό σου σώμα, κάνεις ότι θέλεις με αυτό, χάνεις ή δεν χάνεις κιλά και της υπενθυμίζεις πως αυτό το σώμα που το μειώνεις με αυτόν τον τρόπο, μεγάλωσε και γέννησε ένα υγιέστατο μωρό, την εγγονή σου και θα έπρεπε να είσαι ευγνώμων. Προσπάθησε να μην βάζεις συναίσθημα όταν μιλάς. Όταν βάζεις συναίσθημα, οι άλλοι ακούνε τον "θόρυβο" που κάνει το συναίσθημα σου και όχι αυτά που έχεις να πεις. 
Καλή επιτυχία. Και να θυμάσαι πως ο ενήλικας για να ενηλικιωθεί πραγματικά χρειάζεται να "απομακρυνθεί" από την πατρική του οικογένεια του κάποια στιγμή.. 

[vasiliki30]

στις On 15/12/2020 at 1:24 ΜΜ, ο/η Mak Maria είπε:

Καλησπέρα σας! 

Εδώ και δυόμιση μήνες έχω γεννήσει ένα κοριτσάκι. 

Από την αρχή λοιπόν είχαμε αποφασίσει με τον άνδρα μου οτι θα δώσουμε στη μικρή ένα ουδέτερο όνομα. Ούτε από τη δική του οικογένεια ούτε απο την δική μου. Το έχουμε ανακοινώσει και στις δύο πλευρές, οι οποίες έλεγαν και οι δύο γερό να ναι και δώσετε ότι όνομα θέλετε. 

Οι γονείς του άντρα μου δεν είχαν κανένα προβλημα για το ονομα που αποφάσισαμε, και όντως αυτό έδειξαν. 

Όταν λοιπόν βρισκόμουν ακόμη στο σαραντισμό με παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου λεει "αν την βγάλεις... εμένα να με ξεχάσετε. Έτσι στα καλα καθούμενα. Εγώ έμεινα άναυδη. Είχα και πρόβλημα με τον θηλασμό κλπ και όλο αυτό με έκανε ακόμη χειρότερα ψυχολογικά. 

Μετά με έπαιρνε τηλ. η μαμα μου δεν απαντούσα. 

Τι να πω εξάλλου; 

Δεν ήθελα ούτε να μιλήσω ούτε να δω κανένα. 

Εεε να μην τα πολυλογώ τελοσπάντων, υποτίθεται έκαναν πίσω. 

Το πρόβλημα μου είναι η μητέρα μου, βρήκε χθες ξανα την ευκαιρία να κάνει νύξεις για το όνομα. 

 Ο τάδε θείος, είπε το όνομα του παδιού λάθος, καθώς μιλούσαν στο τηλ. Ξανά πιάστηκε από αυτό, λέγοντάς μου, οτι αφήσαμε και τις δυο γιαγιάδες με το παράπονο. Μιλώντας με βιντεοκλήση, μου λέει επίσης, ααα τώρα που την ξανα βλέπω, σε μένα μοιάζει (δηλαδή στη μαμα μου) και στον Γιώργο (τον άντρα μου δηλαδή). Ναι ναι σε μας μοιάζει. Τι της λένε τώρα; Όποτε πάμε, θα βρει κατι να με μειώσει, κυριως για τα κιλά μου. Του τύπου, σε σενα δε δίνω θα δώσω στο γαμπρό μου να φάει ειναι αδύνατος, δεν έχει αναγκη.

Πραγματικά, έχει αρχίσει να με εκνευριζει αυτή η κατάσταση και δε θέλω να πηγαίνω στους γονείς μου.

Το ίδιο πρόβλημα είχα εγώ με τα πεθερικά μου γτ δν θέλαμε να πούμε τον μικρο Φανουρη(που λένε τον πεθερο μου) δν μας άρεσε το όνομα και τον είπαμε Στέφανο. Τους πείραξε πάρα πολύ, σε σημείο που είχαμε πολύ έντονους καβγάδες. Ακόμα παρόλο που πέρασαν λίγοι μήνες από την βάφτιση με δυσκολία να τον φωνάξει Στεφο. Στέφανο δν τον έχει πει ποτέ. Ειλικρινά δν μπορώ να καταλάβω κάποιους γονείς. Το κυριότερο είναι τα παιδιά σου να είναι ευτηχισμενα. Πως μπορείς να τους χαλάς την ευτηχια σου για τον εγωισμό σου? Όσο για τα κιλά χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω μήπως είσαι λίγα παράπονα κιλά και στο λέει έτσι για να κάνεις κάτι γτ ανυσηχει για την υγεία σου? Βέβαια ο τρόπος σίγουρα είναι απαραδεκτος

[Sotiria2004]

Αχ κοπέλα μου αν κοθομουν να πάρω προσωπικά ότι μου λένε τώρα θα έκλεγα όλη μέρα... 

Αντε και σε είπε χοντρη... Πες την εσύ κοντή η τρελή η ότι θες και γελά μαζι της... Μην θυμωνεις... Όλοι έχουμε ελαττώματα...

Όσο για το όνομα... Είναι μεγάλη ιστορία εμένα η πατέρας μου ο πεθερός μου και η πεθερά μου έχουν το ίδιο όνομα... Όπως καταλαβαίνεις 3 σε 1 και έδωσα το όνομα αν και δεν ήθελα, ήθελε ο άντρας μου ομως...

Αλλά στην θέση σου επειδή είναι μαμά σου να της πεις στα μούτρα πως αν σε πάει κόντρα θα δώσεις το όνομα του πεθερου σου... Ειμσι σίγουρη πως θα σκάσει για να μην δώσεις των άλλον το όνομα.. Όσο για τον πατέρα σου να του πεις να κάνει ότι αυτός πιστεύει καλύτερο, αν πιστεύει ότι για το όνομα μπορεί να σας διαγράψει τότε να μην τον πιέσεις... Με το ζόρι δεν γίνετε να αποδεχτούν κανέναν. 

Και βασικά γενικός απαντά απότομα και κοφτά σε όλους να τους φύγει η μαγκιά...