Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Πριν απο 13 μερες γεννησα με καισαρικη και ενω ειχα την λοχεια αιμοραγια που ειναι φυσιολογικο,οπου σιγα-σιγα αρχιζε να μειωνεται,Ξαφνικα ενα πρωινο παω στην τουαλετα και καταλαβαινω να αιμορραγω παρα πολυ σε σημειο να μην προλαβω ουτε να σκουπιστω.Περνω τηλεφωνο τον γιατρο μου και λεει να παρω mitrotan να 6ωρο και την επομενη να του τηλ για να του πω πως ειμαι.Οντως εχει μειωθει το αιμα αλλα φοβαμαι πολυ μην χρειαστω να κανω αποξεση.

dXQAp3.png

IEkup2.png

Δημοσίευση

Καταρχην να σου ζησει το μωρακι σου!

Δεν μου εχει τυχει κατι τετοιο αλλα ουτε εχω ακουσει κατι αναλογο..αλλα γιατι να κανεις αποξεση??η αιμορραγια συνοδευεται κι απο πονο?εγω στη θεση σου θα πηγαινα να με δει ο γιατρος για να ειμαι σιγουρη οτι ολα ειναι οκ..

Καλη λοχεια να εχεις!

Δημοσίευση

Veta δεν ξέρω τι μπορει να είναι, το ότι ελαττωθηκε είναι ενθαρρυντικό αλλα για να είσαι σίγουρη και να ηρεμησεις καλο θα ήταν να σε έβλεπε ο γιατρός σου. Όλα καλα θα είναι μην κανείς άσχημες σκέψεις.

Δημοσίευση

Θα δω πως θα ειμαι απο αυριο που θα σταματησω τα χαπια και μετα θα παω στον γιατρο μου,να δω τι θα μου πει.Ελπιζω ολα να πανε καλα !!!

Ευχαριστω πολυ για τις αποψεις σας!!

dXQAp3.png

IEkup2.png

Δημοσίευση

Βετουλα μου δεν το εχω περασει προσωπικα....

Απλα θα σου πω τι ξερω απο την ξαδερφη μου. Γεννησε φυσιολογικα και επειδη με το που γυρισε στο σπιτι εκανε τον ταρζαν με τις δουλειες (βοηθησε το οτι δεν εχει καθολου υστεροπονους και ηταν σαν να μη γεννησε απ' οτι μας ελεγε) σε καμια 10αρια μερες της ξεκινησε αιμορραγια εντονη. Ο γιατρος της συνεστησε μιτροταν και ξεκουραση καποιες μερες για να ηρεμησει η μητρα, οπως και εκανε. Οταν τελειωσε τα χαπια ξαναπηγε στον γιατρο και ειδε πως η μητρα ειναι καλα :):):):) . Επισης επειδη γεννησε χειμωνα ηταν και κρυωμα μαζι με κουραση.

Μηπως βρε κοριτσι μου κανεις πολλες δουλειες και κουραζεσαι? ΑΣε τις δουλειες και κοιτα μονο το μωρακι σου και εσενα, τα ντουβαρια ειναι πιο γερα απο εμας ;););););)

Ευχομαι γρηγορα να περασει και να μην ανησυχεις. Σε φιλω.

Δημοσίευση

Κοριτσια ειμαι πολυ ανχωμενη δεν ξερω ισως φταινε κ λιγο οι ορμονες τις λοχειας ,λιγο που εχω να δω κοσμο και ειμαι περιορισμενη στο σπιτι με τα μωρα.Οτι κουραζομαι οσο να πεις εχω τον Σωτηρη μου που ειναι ζουζουνι και κανει το σπιτι ανω-κατω.Ο αντρας μου στην δουλεια ερχεται πτωμα στην κουραση και ετσι νιωθω πολυ απομονωμενη.Για τις δουλειες δεν καθομαι κ στα αυγα μου ολο κατι κανω...ετσι οταν ξαπλωνω νιωθω τοσο κουραση που δεν καταλαβαινω ποτε με παιρνει ο υπνος.Ερχεται και η μανουλα μου και με βοηθαει πολλες φορες οταν μπορει.

dXQAp3.png

IEkup2.png

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @Sotiria_94οχι δ θα πάρεις χάπι. Θα αραιώσεις τ θηλασμους κ αν δεις οτι εφτασες σε σημείο να έχεις μεν γαλα οταβ τ πατάς αλλα να μην πρηζεται κ βαραίνει θα τ αφησεις να απορροφηθεί απο μονο του. Εμεις τ αβγο τ έχουμε μόνο στο αυτοκίνητο.  Γυμναστήριο την έβαλα κάποια στιγμή αλλα δ της αρεσε τ μαζεψα κ θα τ ξανα επιχειρήσω κάποια στιγμή. Καθεται για λιγο στο ριλαξ. Της μιλαμε μας γελάει. Λιγο απο δω λίγο απο εκει. Περναει η ωρα κ η μερα. Στο μυαλό μ εχω μεταφερθεί στου χρόνου το καλοκαίρι χαχα.
    • Κορίτσια αυτό που έχετε υποστεί ονομάζεται μαιευτική βία και στην Ελλάδα μόλις τον τελευταίο καιρό αρχίζει να συζηταται πιο ανοιχτά. Δυστυχώς το υφίστανται πάρα πολλές γυναίκες, γιατί στην πλειονότητα τους γιατροί και νοσηλευτές τοκετού μας βλέπουν ως περιστατικά, δεν μας ακούν και δεν μας προσέχουν όσο χρειάζεται. Η μαιευτική βία επεκτείνεται από τον τρόπο που θα γεννήσουμε, ο οποίος μας επιβαλλεται συνήθως με τρόπο εκφοβιστικο και καταναγκαστικο, μέχρι περιστατικά την ώρα του τοκετού όπως αυτά που περιγράφετε, που χαρακτηριζονται απο ασέβεια στο γυναικείο σωμα κ αδιαφορια για τον πονο που περνάμε. Λυπάμαι πολύ για την εμπειρια σας. Πρέπει να τα συζητάτε, πρώτα με τους συντρόφους σας και δεύτερον με θεραπευτή, όπως σωστά λέτε, γιατί το τραύμα υπάρχει και παραμένει μέσα μας. Ο περιγυρος και η κοινωνια δεν καταλαβαινουν και μας γεμιζουν τυψεις και ενοχες. Δεν είστε υπερβολικές, ούτε σας "έχουν χτυπήσει" οι ορμόνες. Απλά η φροντίδα στη μητέρα και στα συναισθήματά της περιφρονουνται προκλητικά απ την στιγμή που ο τοκετός έχει επιτυχή έκβαση. Είναι παγκόσμιο και διαχρονικό το προβλημα. Πρόσφατα ανακάλυψα το Παρατηρητηριο για την Μαιευτική Βία, ιδιωτική πρωτοβουλία μιας δραστήριας μαιας. Ισως το εχετε πετυχει σε καποια αναζητηση. Η ιδια προσφέρει συνεδρίες, συμβουλευτικη για διαφορα θεματα και ανεβάζει άρθρα σχετικά με τη μητρότητα και τον τοκετό. Αν θέλετε αναζητήστε το, ίσως σας δώσει μία διέξοδο. Να χαίρεστε τα μωρακια σας και να έχετε υγεία!!
    • @Diwni χρησιμοποιησαμε καλαθουνα ολο το Μαιο που κοιμοταν αρκετα. Μετα αρχισε να θελει να βλεπει εξω και μου ιδρωνε κιολας (σας εχω πει τι ζεστες εχουμε στην Πατρα) κι ετσι αρχισα να χρησιμοποιω το αυγο το οποιο το λατρεψε και το βαζω και στο σπιτι και καθεται. Που λετε εμεις παμε απο δωματιο σε δωματιο με το αυγο πχ οταν κανω μπανιο τον βαζω εκει απεναντι για να τον βλεπω και οταν κανουμε αλλες δουλειες τον εχω στο μαρσιπο. Τις τελευταιες μερες ομως τον αφηνω κυριως στο γυμναστηριο που βλεπει τα παιχνιδακια π κρεμονται. Το χω βαλει σε ενα χαλι στο πατωμα για να μην κινδυνευει να πεσει. Αλλα τωρα παραλια ετσι θα τον παω οπως ειπες με καλαθουνα γιατι δεν κανει να καθεται πολυ ωρα στο αυγο. Ηθελα να σας ρωτησω κατι που με προβληματιζει. Πώς αποθηλαζουμε στην περιπτωση μου που δεν εχω μεγαλη παραγωγη; Απλα θα σταματησω ή πρεπει να παρω καποιο χαπι.; 
    • Προχτές ξεκίνησα να μαζεύω βαλίτσα πιο πολύ για να φύγει και αυτή η εκκρεμότητα από το κεφάλι μου. Με όλα αυτά δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν να φτάσω την ΠΗΤ στις 2/8 οπότε δεν μου έμεινε και πολύς χρόνος.  Προσωπικά έχω κουραστεί πολύ γιατί έχω να διαχειριστώ και ένα ούτε δύο ετών μωρό, οπότε λέω άντε να γεννήσω επιτέλους. Δεν ξέρω αν συμπασχετε και οι υπόλοιπες με αυτήν την μόνιμη εξάντληση και κακοκεφια 
    • Και εμείς Πέμπτη θα πάμε. Πάμε φυσιολογικά εκτός απροόπτου βέβαια. Ετοιμάσατε πράγματα? 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...