Μετάβαση σε περιεχόμενο

Το αστερακι μας γεννηθηκε 5.5.2011!!!!!


Recommended Posts

Γεια σε ολες τις κοπελες, μανουλες και μελλουσες μανουλες, ειτε εγκυουλες ειτε στην αναμονη για ενα μωρο! Ολες να ειστε καλα και να ξερετε πως τα μωρακια ερχονται την καταλληλη παντα στιγμη! Ετσι και για εμας αυτο το υπεροχο μοναδικο δωρο ηρθε και μας αλλαξε την ζωη, απο τη στιγμη που μαθαμε οτι υπηρχε σα σπορακι στη μητρα μου, μεχρι την ξεχωριστη στιγμη που πρωτα εγω και αμεσως ο πατερας της την αντικρισαμε για πρωτη φορα!!

Σημερα μπαινει το κοριτσακι μας στον 2ο μηνα της ζωης της και ευχομαι να ειναι παντα γερη και ευτυχισμενη!! Εμελλε να γεννηθει στις 5.5.2011, καθως δεν ειχε παρει την θεση που προτιμαται για φυσικο τοκετο και ετσι ηρθε στον κοσμο με προγραμματισμενη καισαρικη καθως ο γιατρος μας ανησυχουσε αν εμενε κι αλλο μεσα στην κοιλιτσα! Καιρο ειχα βαλει στο μυαλο μου και ηθελα να γεννησω στο δωματιο που εχει το Λητω με την βοηθεια των μαιων και του γιατρου μου, αν χρειαζοταν, κυριως βασιζομενη στις δικες μου δυναμεις. Ωστοσο δεν σταθηκε δυνατη η πραγματοποιηση αυτης μου της επιθυμιας.

Προσπαθησα με διαφορους τροπους να βοηθησω την μπεμπουλα μου να αλλαξει θεση και να φερει το κεφαλακι της προς τα κατω αλλα μαλλον εκεινη προτιμουσε να κρατησει τη θεση της ιδια και ετσι στις 38 εβδ. + 1 ημερα θα την βλεπαμε για πρωτη φορα.

Ξυπνησαμε εκεινη την Πεμπτη στις 5 το πρωι και στις 6 ειμασταν στο Λητω!! Εγω, ο αντρας μου και η μαμα μου. Αρχισα να κανω την εισαγωγη και η μαια μου φωναζε να συντομευω για να περασω στο χωρο της προετοιμασιας. Εγιναν ολα πολυ πολυ γρηγορα ωστε να γεννησω οπως ειχε προγραμματιστει ως πρωτο χειρουργειο. Στις 7 ακριβως μπηκα στο δωματιο που θα γινοταν η καισαρικη. Ηταν απομακρος χωρος αλλα εκανα κουραγιο σκεφτομενη πως σε λιγη ωρα θα δω την καλη μου κι ετσι παρεβλεψα απο τη σκεψη μου καθε εννοια φοβου. Μια καλη αναισθησιολογος η κυρια Βικυ μου εκανε την επισκληριδιο καθως ημουν καθιστη και γερμενη ελαφρως μπροστα. Στη συνεχεια ξαπλωσα και ειχα συντροφια μου ωσπου να ερθει ο γιατρος μου ο κος Σαρλας, τις μαιες μου Ευαγγελια και Σταυρουλα. Μια κοπελα ειχε ερθει να ακουσει τους παλμους της μπεμπας! Ημουν ηρεμη και λαχταρουσα για την στιγμη, δεν ανησυχουσα για τιποτε. Ηρθε ο καλος μας ο γιατρος μαζι και ο βοηθος του και ξεκινησε η διαδικασια της καισαρικης τομης, χωρις να καταλαβω για ποτε. Απο καποιο σημειο και μετα και χωρις να μπορω να καθορισω ποση ωρα περασε, αρχισα να νοιωθω εντονη πιεση και τραβηγματα στην κοιλια μου απο τους γιατρους, χωρις ομως να ποναω καθολου. Απο ολο αυτο αρχισα να σφιγγομαι καπως και ο γιατρος μου σα να καταλαβε οτι ανυπομονουσα, χαριτολογωντας μου λεει: "Δεν αργουμε, κανα 2 ωριτσες ακομη" Και τοτε βαζω κατι γελια που η κοιλια μου κουνιοταν πανω κατω!! Αυτο με βοηθησε τελικα να χαλαρωσω. Λιγα δευτερολεπτα κρατησε αυτη η πιεση και ξαφνικα ακουω Ερχεται!!! Νοιωθω που βγαινει το αστερακι μου και ακουω τα κλαματα της, ο,τι ομορφοτερο ακουσα ποτε. Αρχισαν να τρεχουν δακρυα και να τρεμω σα ψαρι που ηρθε το καλο μου στον κοσμο!! Την εβλεπα που την ειχανε παρει να την σκουπισουνε γρηγορα και εκεινη εκλαιγε γλυκα και αδημονουσα να την παρω αγκαλιτσα, να την δω!! Και μου την φερνουνε!! Μου την βαζουνε πανω στο στηθος και ειδα συτο το υπεροχο πλασματακι να με κοιτα με αυτα τα ματια τα αγαπησιαρικα και ενοιωθα πως καταλαβε που ειμαι η μαμα του. Την φιλουσα και την παρατηρουσα με τοση χαρα!! Ετρεμα που την ειχα πανω μου. Την κρατησα λιγα λεπτα και μου ειπε η Ευαγγελια αν θελω να την παμε να την δει και ο μπαμπας της!! Εννοειται, της λεω. Ετσι την αποχωριστηκα για λιγο, ξεροντας οτι γι αυτα τα λεπτα που δεν θα την εβλεπα εγω, θα επαιρνε αμετρητη χαρα και συγκινηση και ο Δημητρης μου!! Εχουμε αυτα τα βιντεο και οποτε τα βλεπουμε, κλαιμε και οι δυο!!

Μετα απο λιγη ωρα, μου φερανε ξανα την κουκλιτσα μου και μαζι με την Σταυρουλα, την βαλαμε στο στηθος να αρχισει να θηλαζει!! Ολα πηγανε μια χαρα και το ομορφο μου πλασματακι θηλαζε για μιση ωρα τουλαχιστον στο χωρο του χειρουργειου ακομη, που εγινε το πιο ζεστο δωματιακι. Την χαζευα και ημουν τοσο ευτυχισμενη!! Ειχαμε επιλεξει να την εχουμε μαζι μας στο δωματιο που θα πηγαινα αλλα επρεπε να αποχωριστουμε για λιγες ωριτσες, ωστε να γινουν καποιες εξετασεις.

Γεννηθηκε στις 7.40 ακριβως, 3170 γρ. και 51 ποντους και απο τις 12 και μετα την ειχαμε συνεχεια μαζι μας! Ομολογω οτι ηταν το πιο ησυχο μωρο του δωματιου!! Πολυ ηρεμη! Κι ετσι ειναι ακομη!

Θηλαζαμε συνεχεια με την βοηθεια των μαιων του μαιευτηριου και της Σταυρουλας που ερχοταν καθημερινα να μας βλεπει κι ολα πηγαν κατ ευχην.

Σημερα, 1 μηνα μετα ειμαστε 4250 γρ. και μεγαλωνουμε μια χαρα!!

Καθημερινα ευγνωμονουμε τους Θεους για αυτο το σπανιο ΔΩΡΟ που μας εστειλαν.

Ευχομαι σε ολες σας να χαιρεστε τις οικογενειες σας και να εχετε ο,τι επιθυμειτε!!! Φιλια!!!

Παω να την παρω αγκαλιτσα!!!!! [smilie=love5.gif]

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ηλιοδωρα να σου ζησει η μπεμπα και να'ναι παντα γερη και καλοτυχη!!! με συγκινησες τοσο πολυ, αν και παντα ηξερα οτι θα'σουν μια γλυκεια μανουλα!!!!τωρα, ευχομαι να εχω κι εγω την τυχη και να ζησω αυριο μια εμπειρια σαν τη δικη σου!!!! μακαρι ολα τα μωρακια να'ναι γερα και να τα φυλαει η παναγιτσα!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σε ολες τις κοπελες, μανουλες και μελλουσες μανουλες, ειτε εγκυουλες ειτε στην αναμονη για ενα μωρο! Ολες να ειστε καλα και να ξερετε πως τα μωρακια ερχονται την καταλληλη παντα στιγμη! Ετσι και για εμας αυτο το υπεροχο μοναδικο δωρο ηρθε και μας αλλαξε την ζωη, απο τη στιγμη που μαθαμε οτι υπηρχε σα σπορακι στη μητρα μου, μεχρι την ξεχωριστη στιγμη που πρωτα εγω και αμεσως ο πατερας της την αντικρισαμε για πρωτη φορα!!

Σημερα μπαινει το κοριτσακι μας στον 2ο μηνα της ζωης της και ευχομαι να ειναι παντα γερη και ευτυχισμενη!! Εμελλε να γεννηθει στις 5.5.2011, καθως δεν ειχε παρει την θεση που προτιμαται για φυσικο τοκετο και ετσι ηρθε στον κοσμο με προγραμματισμενη καισαρικη καθως ο γιατρος μας ανησυχουσε αν εμενε κι αλλο μεσα στην κοιλιτσα! Καιρο ειχα βαλει στο μυαλο μου και ηθελα να γεννησω στο δωματιο που εχει το Λητω με την βοηθεια των μαιων και του γιατρου μου, αν χρειαζοταν, κυριως βασιζομενη στις δικες μου δυναμεις. Ωστοσο δεν σταθηκε δυνατη η πραγματοποιηση αυτης μου της επιθυμιας.

Προσπαθησα με διαφορους τροπους να βοηθησω την μπεμπουλα μου να αλλαξει θεση και να φερει το κεφαλακι της προς τα κατω αλλα μαλλον εκεινη προτιμουσε να κρατησει τη θεση της ιδια και ετσι στις 38 εβδ. + 1 ημερα θα την βλεπαμε για πρωτη φορα.

Ξυπνησαμε εκεινη την Πεμπτη στις 5 το πρωι και στις 6 ειμασταν στο Λητω!! Εγω, ο αντρας μου και η μαμα μου. Αρχισα να κανω την εισαγωγη και η μαια μου φωναζε να συντομευω για να περασω στο χωρο της προετοιμασιας. Εγιναν ολα πολυ πολυ γρηγορα ωστε να γεννησω οπως ειχε προγραμματιστει ως πρωτο χειρουργειο. Στις 7 ακριβως μπηκα στο δωματιο που θα γινοταν η καισαρικη. Ηταν απομακρος χωρος αλλα εκανα κουραγιο σκεφτομενη πως σε λιγη ωρα θα δω την καλη μου κι ετσι παρεβλεψα απο τη σκεψη μου καθε εννοια φοβου. Μια καλη αναισθησιολογος η κυρια Βικυ μου εκανε την επισκληριδιο καθως ημουν καθιστη και γερμενη ελαφρως μπροστα. Στη συνεχεια ξαπλωσα και ειχα συντροφια μου ωσπου να ερθει ο γιατρος μου ο κος Σαρλας, τις μαιες μου Ευαγγελια και Σταυρουλα. Μια κοπελα ειχε ερθει να ακουσει τους παλμους της μπεμπας! Ημουν ηρεμη και λαχταρουσα για την στιγμη, δεν ανησυχουσα για τιποτε. Ηρθε ο καλος μας ο γιατρος μαζι και ο βοηθος του και ξεκινησε η διαδικασια της καισαρικης τομης, χωρις να καταλαβω για ποτε. Απο καποιο σημειο και μετα και χωρις να μπορω να καθορισω ποση ωρα περασε, αρχισα να νοιωθω εντονη πιεση και τραβηγματα στην κοιλια μου απο τους γιατρους, χωρις ομως να ποναω καθολου. Απο ολο αυτο αρχισα να σφιγγομαι καπως και ο γιατρος μου σα να καταλαβε οτι ανυπομονουσα, χαριτολογωντας μου λεει: "Δεν αργουμε, κανα 2 ωριτσες ακομη" Και τοτε βαζω κατι γελια που η κοιλια μου κουνιοταν πανω κατω!! Αυτο με βοηθησε τελικα να χαλαρωσω. Λιγα δευτερολεπτα κρατησε αυτη η πιεση και ξαφνικα ακουω Ερχεται!!! Νοιωθω που βγαινει το αστερακι μου και ακουω τα κλαματα της, ο,τι ομορφοτερο ακουσα ποτε. Αρχισαν να τρεχουν δακρυα και να τρεμω σα ψαρι που ηρθε το καλο μου στον κοσμο!! Την εβλεπα που την ειχανε παρει να την σκουπισουνε γρηγορα και εκεινη εκλαιγε γλυκα και αδημονουσα να την παρω αγκαλιτσα, να την δω!! Και μου την φερνουνε!! Μου την βαζουνε πανω στο στηθος και ειδα συτο το υπεροχο πλασματακι να με κοιτα με αυτα τα ματια τα αγαπησιαρικα και ενοιωθα πως καταλαβε που ειμαι η μαμα του. Την φιλουσα και την παρατηρουσα με τοση χαρα!! Ετρεμα που την ειχα πανω μου. Την κρατησα λιγα λεπτα και μου ειπε η Ευαγγελια αν θελω να την παμε να την δει και ο μπαμπας της!! Εννοειται, της λεω. Ετσι την αποχωριστηκα για λιγο, ξεροντας οτι γι αυτα τα λεπτα που δεν θα την εβλεπα εγω, θα επαιρνε αμετρητη χαρα και συγκινηση και ο Δημητρης μου!! Εχουμε αυτα τα βιντεο και οποτε τα βλεπουμε, κλαιμε και οι δυο!!

Μετα απο λιγη ωρα, μου φερανε ξανα την κουκλιτσα μου και μαζι με την Σταυρουλα, την βαλαμε στο στηθος να αρχισει να θηλαζει!! Ολα πηγανε μια χαρα και το ομορφο μου πλασματακι θηλαζε για μιση ωρα τουλαχιστον στο χωρο του χειρουργειου ακομη, που εγινε το πιο ζεστο δωματιακι. Την χαζευα και ημουν τοσο ευτυχισμενη!! Ειχαμε επιλεξει να την εχουμε μαζι μας στο δωματιο που θα πηγαινα αλλα επρεπε να αποχωριστουμε για λιγες ωριτσες, ωστε να γινουν καποιες εξετασεις.

Γεννηθηκε στις 7.40 ακριβως, 3170 γρ. και 51 ποντους και απο τις 12 και μετα την ειχαμε συνεχεια μαζι μας! Ομολογω οτι ηταν το πιο ησυχο μωρο του δωματιου!! Πολυ ηρεμη! Κι ετσι ειναι ακομη!

Θηλαζαμε συνεχεια με την βοηθεια των μαιων του μαιευτηριου και της Σταυρουλας που ερχοταν καθημερινα να μας βλεπει κι ολα πηγαν κατ ευχην.

Σημερα, 1 μηνα μετα ειμαστε 4250 γρ. και μεγαλωνουμε μια χαρα!!

Καθημερινα ευγνωμονουμε τους Θεους για αυτο το σπανιο ΔΩΡΟ που μας εστειλαν.

Ευχομαι σε ολες σας να χαιρεστε τις οικογενειες σας και να εχετε ο,τι επιθυμειτε!!! Φιλια!!!

Παω να την παρω αγκαλιτσα!!!!! [smilie=love5.gif]

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Η ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ!!!!!!!!!!!!!! ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΣ!!!!!!!!

ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΕΤΣΙ ΗΡΕΜΑ!!!!!!!!!!!!!! ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΖΟΥΖΟΥΝΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΟ ΧΑΧΑΧΑ!!! :lol::lol::lol:

ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ???

ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑΑ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σας ευχαριστω κοριτσια μεσα απο την καρδια μου ολες για τις ευχες σας!!

Γεωργιαννα μου σε ευχαριστω πολυ, να χαιρεσαι τους αντρες σου!!

Maraki24 με το καλο να ερθει και το δικο σου αστερακι!

Annoula1987 να χαιρεσαι τον μπεμπακο σου!

Beboulino με το καλο και για σενα να ερθει το μπεμπακι σου!

Marie να χαιρεσαι την οικογενεια σου και με εναν πονο να ερθει και το δευτερο μωρακι σας!!

Demie_14 να χαιρεσαι τον μπεμπη σου κι εσυ!

Αφροδιτη μου τα καλυτερα σου ευχομαι για αυριο!! Με εναν πονο και να πανε ολα μια χαρα για σενα και την Αθηνα σας!!

Mamana και Newagemama να χαιρεστε κι εσεις τις οικογενειες σας κι ο,τι επιθυμειτε!!

Ελενα μου, κουκλιτσα σε ευχαριστω πολυ! Για την κορη σου την ομορφη τι να πω? Να ειναι παντα χαρουμενη, γερη οπως και εσεις και να περνατε τελεια καθε στιγμη!!!

Φιλια σε ολες σας απο μενα και την μπεμπινα μου!! [smilie=icon_flower.gif] [smilie=love5.gif]

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ηλιοδώρα μου, σας εύχομαι τα καλύτερα για την οικογενεια σας! Κάθε περιγραφή γέννησης ενός μωρού είναι συγκινητική όπως και η δική σου! Είναι ένα μικρό θαυματάκι!!! Να σας ζήσει!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοριτσακια μου, παρεουλα ομορφη σας ευχαριστω πολυ πολυ!!!

Αφροδιτη μου να χαιρεσαι κι εσυ την κορουλα σου!!

Δαφνη μου σε ευχαριστω, να ειστε παντα καλα κι εσεις και ο Αρης σας!!

Στεισυ μου ετσι ειναι ακριβως! Σε ευχαριστω, να χαιρεσαι το κοριτσακι σου!!

Φιλια πολλα σε ολες!! [smilie=love5.gif]

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 4 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσια και καλή Παρασκευούλα.Ξεκιναω σήμερα το φαρμακευτικό μου πρωτόκολλο.Πρωτος υπέρηχος 8 Μαϊου.Ευχομαι η δεύτερη ετ να είναι η τυχερή ♥️🙏♥️
    • Πωπω βρε κορίτσι μου τι περασες;! Δόξα το Θεό είσαι καλύτερα τώρα, εύχομαι περαστικά να είναι όλα στο τέλος και θα ηρεμήσετε μετά! Μην ακούς κανέναν, να κάνεις όπως νιώθεις εσύ καλά, οι γύρω πάντα λένε!
    • Καλημέρα Ιωάννα μου, πως είσαι; το μικρό σου; καλά εμείς δόξα το Θεό, τώρα περιμένω από μέρα σε μέρα το δεύτερο😊
    • Γελάω με το κουνέλι 🤣  Περαστικά! Το έχω κι εγώ φόβο πως θα αποθηλασω και αν θα καταφέρει να τρώει όταν θα λείπω. Γιατί προς το παρόν πίνει κυρίως γάλα. Τρώει και τροφές αλλά θηλασμους δεν έχει κόψει 😕 Βρήκαμε βρεφονηπιακό. Σήμερα την έγραψα κι όλας. Έχω βρει και γυναίκα για να την κρατάει το καλοκαίρι μέχρι να ξεκινήσει ο βρεφονηπιακός. Και θα κάνουμε σταδιακή προσαρμογή με αυτή να την συνηθίσει και να συνηθίσει και ότι εγώ θα λείπω. Πέρασε ο καιρός 🥲 Σκέφτεστε να βάλετε μπροστά και για 2ο? Εμένα μου έχει μπει η ιδέα αλλά λέω καλύτερα από τα Χριστούγεννα και μετά να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες.
    • Μαγική!!! Φυσικά κ υπάρχει κούραση αλλά είναι απόλαυση τα άτιμα!!! Έχουν ο ένας τον άλλον κ παίζουν μεταξύ τους όποτε υπάρχουν κάποιες στιγμές ηρεμίας (αν δεν μαλώνουν για το ίδιο παιχνίδι🤣🤣🤣) Κλαίμε από τα γέλια με τις συζητήσεις τους!!!  Όταν αισθανθείς έτοιμη κ ψυχικά κ σωματικά θα βάλεις μπρος. Κ αν δεν θέλεις δε θα το κανεις!! Εσυ να είσαι καλά για να είναι κ το παιδάκι σου καλά!!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...