Κακομαθημένος;;

[Eleny2]

kathy28 Κανεις δεν παρεξηγησε μαζι σου και ουτε προσωπικα μιλησα για σενα!

Για εμενα δεν φαινεται ο χαρακτηρας του παιδιου και η ανατροφη του στο αν μουτζουρωνει τους τοιχους(γιατι εγω το ανεφερα αυτο).

Φυσικα, μιλησα στην κορη μου, και υπεστει και την τυμωρια(Καθαρισμα τον τοιχο και κριψιμο των μαρκαδορων).

Η πολυ η τυμωρια ομως και το πολυ οχι κανει το παιδι ποιο αντιδραστηκο!

Ετυχε να παμε τζαμπο και να χτυπιεται κατω και να κλαιει!

Το αποτλεσμα?

Να φυγουμε και να μην παρουμε τιποτα!

Ο γονιος πρεπει να τονιζει συνεχως τι ειναι σωστο και τι οχι!

Δεν μου αρεσει και εμενα το παιδι να χτυπαει το αλλο και να μην μιλαει ο γονιος.

Το παιδι ομως κριβει αλλα πραγματα μεσα του και αυτα πρεπει να ανακαλυψουμε και οχι να το τυμωρουμε συνεχεια!

Οπως ειπα και ποιο πανω, οχαρακτηρας και η ανατροφη δεν φαινεται απο το ποσο ζωηρο ειναι το παιδι!

ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ!

Για μενα παιζει ρολο να ξερει να μιλαει ομορφα, να λεει καλημερα, να χαιρεταει τον κοσμο, να συζηταει, να ξερει να παιξει, να μοιραζεται, να λεει ευχαριστω, να να λεει παρακαλω.

Να πλενει τα χερια του πριν το φαγητο, να ειναι καθαρο.

Να μαθει να σεβεται τους μςγαλυτερους και να μην αντιμιλαει!

Αυτα για την ηλικια των 3 οπου ειναι και η κορη μου!

Εκει θα κρινω και θα παραδεχτω τους γονεις!

Τωρα, αν εκρινες απο το γραπτο μου, οτι δεν εχω υπομωνη, μπραβο σου που εσυ εχεις περισσοτερη και που νοιωθεις καλα.

[Eleny2]

tirogaridaki έγραψε:

Συμφωνώ εν μέρη μαζί σας όμως θεωρώ ότι ναι έχουμε μερίδιο ευθύνης στην συμπεριφορά τους..όταν άρχισε να χτυπάει ο μικρός θεώρησα ότι έφταιγα εγώ που όσο ήταν πιο μικρός λειτουργούσα πιο σπασμωδικά και με περισσότερο φωνή..ίσως και με καμιά ξυλιά στο πάμπερς..απο εκείνη τη στιγμή που τον είδα να με μιμείται...άλλαξα τακτική..και πολύ περισσότερο με την πίεση του άντρα μου..όχι ξύλο αλλά ούτε και απειλή για ξύλο...δεν υπάρχει αυτή η επιλογή για κανένα μα κανένα λόγο.΄..αν και ο άντρας μου λέει μονο σε περιπτωση που κινδυνεύει...αντίληψη που του τη μετέφερε η πεθερά μου..η οποία μου έχει κάνει νύξη τάχα μου να μη θυμώσω αν ο πατέρας μου ρίξει καμία στο μικρό όταν θα κινδυνεύει..υπονοοντας και τη δική της μεριά..βέβαια της διευκρίνησα πως όχι δε θα του το συγχωρέσω του πατέρα μου αν τον χτυπήσει από τη στιγμή που εγώ δεν το χρησιμοποιώ σαν μέθοδο διαπαιδαγώγησης!!

Πάντως κι εμένα δε με πειράζει να καταστρέφει λιγάκι το σπίτι...΄οχι όμως πολύ..ένα χρόνο έχουμε που μπήκαμε...κρίμα είναι! ρε παιδιάαααα....!!!! Προτιμώ καταστροφές που διορθώνονται..όπως πάτωμα..άντε και λιγάααακι τοίχο...αν και έλυσα το πρόβλημά μου με τον μαρκαδόρο από νερό που ζωγραφίζει σε ένα συγκεκριμένο πανάκι..με αυτό μπορεί να ζωγραφίσει τον εαυτό του, τους τοίχους..τις καρέκλες ..να του φύγει το άχτι και ουτε γάτα ουτε ζημια!!!

Φανη, αν καταλαβα καλα, υποστηριζεις το γεγονος οτι η συμπεριφορα του Δημητρακι δεν ειναι φυσιολογικη και οτι μερος της ευθηνης φερεις και εσυ?

Γιατι να ζεις με αυτο?

Η πειρα σου με τα παιδια, πρεπει να σου εχει μαθει πολλα!

Πολλα παιδακια στον παιδικο που δουλευα ηταν πολυ ζωηρα και τωρα ειναι τα καλυτερα παιδια!

Ειναι η ηλικια!

Μην ζεις με αυτο!

Διωξε τις τυψεις(αν νοιωθεις) και συνεχισε οτι κανεις!

[bebadomama]

tonia28 έγραψε:

Να ξερεις ομως οτι το βασικο ειναι να εισαι σταθερη για να ξερει κι εκεινο τι να περιμενει! Δηλαδη οχι τη μια να το αφηνεις οπως σου ειπα και την αλλη να το σηκωνεις αμεσως,γιατι θα συγχιστει το ερμο! :silly:

αυτο ειναι η "μαγικη" φραση!συμφωνω μαζι σου απολυτα,και μ αρεσε που λες οτι δεν λεμε "κακο παιδι" ή "αυτο ειναι καλυτερο παιδακι"! Ετσι τα βαζουμε σε μια διαδικασια να αρχισουν να αμφισβητουν τον εαυτο τους. Εμενα του λεει κατι τετοιες βλακειες η γιαγια του παρολο που θα κατσει μαζι της κανα 2ωρο μεσα στη μερα,εχει κολλησει με τα "κακα" ο μικρος κ της εξηγω κ εγω αυτα που γραφεις αλλα ....

[tirogaridaki]

Ελένη όχι ...στην αρχή όταν άνοιξα το θέμα ένιωθα ότι κάτι δεν κάνω σωστά και φέρεται έτσι..όμως μέσα από τις δικές σας εμπειρίες διαπιστώνω πως είναι μια φυσιολογική φάση που θέλει υπομονή. Απλώς θεωρώ ότι έχουμε μεγάλο μερίδιο στη συμπεριφορά του παιδιού μας γιατί το πρότυπο προς μιμηση είμαστε εμείς. Έτσι προσπαθώ να δίνω το σωστό πρότυπο απλώς ένιωσα ότι μάλλον κάπου έχασα την μπάλα και πρέπει να το προλάβω. Αυτό. Εχθές πάλι..ήταν από τακαλύτερα παιδιά..ήμουν κι εγώ πιο ήρεμη και είδα ότι θέλει τρόπο κι όχι κόπο..αλλά δύσκολο βρε κορίτσια..πολύ δύσκολο...

[Eleny2]

Το ξερω οτι ειναι δυσκολο!

Και εγω συμφωνω οτι μιμουνται εμας και οτι δεν θελει κοπο, αλλα τροπο!

Εχω νοιωσει πολλες ετσι οπως νοιωθεις εσυ.

Αλλα, εχουμε να κανουμε με παιδια!

[mariah]

bebadomama έγραψε:

tonia28 έγραψε:

αυτο ειναι η "μαγικη" φραση!συμφωνω μαζι σου απολυτα,και μ αρεσε που λες οτι δεν λεμε "κακο παιδι" ή "αυτο ειναι καλυτερο παιδακι"! Ετσι τα βαζουμε σε μια διαδικασια να αρχισουν να αμφισβητουν τον εαυτο τους. Εμενα του λεει κατι τετοιες βλακειες η γιαγια του παρολο που θα κατσει μαζι της κανα 2ωρο μεσα στη μερα,εχει κολλησει με τα "κακα" ο μικρος κ της εξηγω κ εγω αυτα που γραφεις αλλα ....[/quote:3iel1j3r]

εγω πραγματικα δε καταλαβαινω πως θα επρεπε να του συμπεριφερομαι παντου ιδια...δηλ το ιδιο θα τον αφησω στην παραλια η σε μια παιδικη χαρα(που θα χαρω να τον δω να τρεχει και να ξεσαλωνει )και το ιδιο αν παμε πχ επισκεψη σε ενα ξενο σπιτι?

στη θεωρια ολα καλα στην πραξη?

εγω παντως ενα καταλαβαινω και συμφωνω απολυτα με lala και καντινου.

ο μικρος μου φανηκε ρε κοριτσια ειλικρινα οτι θα ηταν ενα ζωηρο παιδι απο την κοιλια,νεογεννητο γινοταν χαμος,αργοτερα ολα να τα κανει γρηγορα και οταν δε τα καταφερνε ...νευρα.οταν πηγαμε πρωτη επισκεψη στο γιατρο μας 2 μηνων μου ειχε πει "αυτος θα βαζει το ποδι κατω και θα κανει αυτο που θελει"οποτε πως γινεται να μην λαβω υποψην μου οτι το παιδι μου εχει το χαρακτηρα του και να μην χτισω τη διαπαιδαγωγιση μου πανω σε αυτο?

λαθη φυσικα γινονται απο τους γονεις . τα πιο μεγαλα ομως και πιο σοβαρα θα φανουν οταν τα παιδια μας γινουν πλεον ενηλικες.αυτα να προλαβουμε.

[AFRODITH]

an katalaba kala alo lene ta koritsia gia thn statherothta .

px an den theleis na paizei me to kinito sou tha tou to apagoreueis kathe fora den tha endoseis oute mia .

ena paradigma efera .

[bebadomama]

mariah οπως λεει κ η afroditi,για "σοβαρα" θεματα θα πρεπει να εχουμε σταθερη σταση. Εννοειται οτι λαμβανουμε υποψη την προσωπικοτητα καθε παιδιου!σε αυτα που ειναι ειναι πραγματικα επικινδυνα για το παιδι ειμαστε σταθεροι,τωρα για το αν θα πας επισκεψη και θα αλωνιζει σε ξενο σπιτι...εξαρταται κ για τι ηλικια μιλαμε.Π.χ. ο γιος μου ειναι 13 μηνων,ε δεν γινεται να τον βιδωσω σε μια καρεκλα,οπου παμε ειμαι απο πανω του για να μην γινει κατι που θα ενοχλησει τους φιλους μας. Ή για το αν ζωγραφιζει το συμπαν με τους μαρκαδορους και ανακατευει τα ντουλαπια.Το παιδι εξερευνα και μετραει τις δυνατοτητες του.

[LaLa]

kathy28_ έγραψε:

. δηλαδη εσεις που αφηνετε να κανουν οτι θελουν τα παιδια σας τα γαπατε πιο πολυ εεε?? μπραβο!!!!!

Ποια ειπε οτι αφηνει τα παιδιά της να κανουν οτι θέλουν ?

[Guest]

Αυτο που εχω καταλαβει απο την εμπειρια μου ειναι οτι για τους γύρω ενα παιδι ζωηρο, δραστηριο, αντιδραστικο, επιθετικο κτλ ειναι κακομαθημένο. Αυτο ομως δεν ισχυει. Ενα παιδακι πχ που δαγκωνει δεν νομιζω οτι οι γονεις δεν του εχουν πει οτι αυτο ποναει. Δεν μπορεις να εισαι συνεχεια πισω απο ενα παιδι. Καπου θα σου ξεφυγει και θα δαγκωσει. Τι πρεπει να κανει ο γονιος να το σαπισει στο ξυλο για να διξει οτι το μαλωνει? Πολλες φορες εχω δει ανθρωπους να με κοιτανε σα ζομπυ. Κι αυτο γιατι οι γυρω παντα εχουν αποψη και κριτικάρουν πως μεγαλωνεις ενα παιδι. Του μιλας σου λενε γιατι δεν του δινεις καμια ξυλια, του ριχνεις ξυλια στο ποπο σου λενε γιατι δεν του μιλας. Στην ουσια δεν τους ενδιαφερει το παιδι αλλα πως θα το παίξουν εξυπνοι. Δεν μπορω να ειμαι επαγγελματίας γονιός. Θα κανω και εγω τα λαθη μου. Βαρεθηκα ομως να σκεφτομαι τι θα πουν οι αλλοι και να βαδιζω με βαση αυτο. Θελω να κρινω εγω αναλογα με την περισταση πως θα μαλωσω το παιδι μου. Επισης τα παιδια δεν μιμούνται μονο τους γονεις αλλα και μεγαλύτερα παιδακια. Βασικα μιμούνται οτιδήποτε τους τραβαει την προσοχη και θελουν να το κανουν και εκεινα. Κατα την αποψη μου τα παιδια θελουν ηρεμια και υπομονη. Αυτο που ειπε και η Φανη "δεν θελει κοπο θελει τροπο". Το καθε παιδι εχει τα δικα του κουμπια. Καλη συνέχεια σε ολες μας!

[Ifigeneia]

kathy28_ έγραψε:

το να ξερεις να μιλας στο παιδι σου κ να του δειχνεις να καταλαβαινει ποιο ειναι το σωστο κ ποιο οχι δεν συνεπαγεται με ενα δυστυχισμενο παιδι.. δηλαδη εσεις που αφηνετε να κανουν οτι θελουν τα παιδια σας τα γαπατε πιο πολυ εεε?? μπραβο!!!!!

το να ξερεις να μιλας στο παιδι σου κ να του δειχνεις να καταλαβαινει ποιο ειναι το σωστο κ ποιο οχι δεν συνεπαγεται με ενα δυστυχισμενο παιδι.. δηλαδη εσεις που αφηνετε να κανουν οτι θελουν τα παιδια σας τα γαπατε πιο πολυ εεε?? μπραβο!!!!!

Ξεραίνεται το στόμα μου από το πολύ μπλα μπλα, μαλλιάζει η γλώσσα μου, το Μαράκι μου έχει μάθει να μετράει από τις φορές που την έχω βάλει να καθίσει υποχρεωτικά στον καναπέ μέχρι να μετρήσω εως το 10 (εντάξει, μέχρι το 3 έχει μάθει ) και συνεχίζει να κάνει τις δικές της σκανταλιές. Και να έκανε κάθε φορά καινούργιες... Να πάει στο καλό! Θα έλεγα ότι δεν έχει την αίσθηση του κινδύνου ή τη συναίσθηση αυτού που κάνει εκείνη την ώρα. Κάνει τις ίδιες πάντα σκανταλιές για τις οποιες της έχω εξηγήσει και με όμορφο και με λιγάκι άσχημο τρόπο το πόσο κακές κι επικίνδυνες είναι! Και βέβαια δεν είναι δυστυχισμένη! Είναι απόλυτα ευτυχισμένη γιατί είναι στη φάση που δοκιμάζει τα όριά μου και το ευχαριστιέται από τη μία να λέει με την κίνηση του δείκτη της "ποτέ" και στο επόμενο δευτερόλεπτο να κάνει την σκανταλιά! Χαίρεται να με βλέπει να χτυπάει εκείνη το ντέφι κι εγώ να χορεύω στο ρυθμό! Χαίρεται να με βλέπει να στρώνω το ριχτάρι στον καναπέ και εκείνη να το ξεστρώνει! Χαίρεται να λερώνει τις κουρτίνες και από την αντίδρασή μου να καταλαβαίνει ότι με ενοχλεί! "Μην το κάνεις αυτό Μαράκι, στεναχωρείς πολύ τη μαμά και παίρνω αυτή τη φατσούλα ", είναι 15 μηνών και καταλαβαίνει πολύ καλά, γι'αυτό κι εκείνη την ώρα μου σκάει φιλί ή μου κάνει καλόοοοοο. Ε, την επόμενη ώρα έχουμε πάλι τα ίδια...

Θα μπορούσα να έχω το σπίτι έναν απέραντο παιδότοπο, χωρίς έπιπλα και μπιμπελό (πιστέψτε με έχω ελάχιστα και ακίνδυνα), να έχω τις πόρτες των δωματίων κλειστές και να την περιορίζω σε ένα χώρο για να έχω τον έλεγχο. Προτιμώ όμως να την έχω ελεύθερη, να εξερευνεί και να μαθαίνει αντικείμενα και τις χρήσεις τους. Και ας σημαίνει αυτό ότι μετά από 8 ώρες ορθοστασία στο λιμάνι θα γυρίσω σπίτι και θα πρέπει να είμαι συνέχεια από πίσω της να της εξηγώ ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Να φτάνει η ώρα 23.00 το βράδυ και να μην έχω κουράγιο ούτε με τον άντρα μου να καθίσω, να συζητήσουμε, να πιούμε ένα κρασάκι.

Το Μαράκι είναι σκληρό παιδί, πέφτει, χτυπάει, γεμίζει καρούμπαλα και συνεχίζει απτόητη, χωρίς να κλάψει, χωρίς να φοβηθεί! Τρώει καυτερή πιπεριά που κατά λάθος έχω βάλει το καλάθι με τα φρούτα, καίγεται, τσουρουφλίζεται αλλά επιμένει να το ξανακάνει. Ακουμπάει το καλοριφέρ που καίει, λέει τζιζ αλλά όλο εκεί γύρω είναι.

Δεν της μιλάω? Δεν έχω την υπομονή? Ποτε μου δεν πίστευα ότι έχω τόση! Εδώ και η ίδια παθαίνει κάτι κακό και παρ'όλ'αυτά συνεχίζει το ίδιο βιολί!

Ναι, έγκειται στο χαρακτήρα του κάθε παιδιού η συμπεριφορά του, στην υπακοή του, στην συγκαταβατικότητά του, στην υπομονή του... Δεν μπορώ να πιστέψω όμως, κρίνοντας από τη δική μας περίπτωση ότι η ανυπακοή και η απειθαρχία του παιδιού οφείλεται στην έλειψη ενδιαφέροντος και συζήτησης από τη μεριά του γονιού.

Ήμουν παιδί ρομπότ! Έκανα πάντα ότι μου λέγανε να κάνω, δεν έκανα ότι απαγορευόταν, δεν γκρίνιαζα ποτέ, δεν ήμουν απρόβλεπτη, δεν ανησύχησα ποτέ τους γονείς μου (μέχρι την εφηβεία μου) και κατά ομολογία της μητέρας μου δεν έκανε κάτι παραπάνω από ότι κάνω εγώ τώρα στο Μαράκι μου. Ίσα ίσα, εγώ της μιλώ πιο πολύ και προσπαθώ να της μάθω το σωστό και το λάθος, κάτι που η δική μου μαμά δεν το έκανε. Δε χρειάστηκε. 1 φορά μου έλεγε κάτι και άκουγα..

Λαμβάνοντας εγώ προσωπικά υπόψη τις δυο αυτές περιπτώσεις παιδιών (της δικής μου και της κόρης μου) πιστεύω ότι ναι, είναι στο χαρακτήρα του παιδιού. Στο χαρακτήρα που από μόνα τους διαμορφώνουν. Δεν μπορώ και δε θέλω να πιστέψω ότι ο χαρακτήρας του παιδιού μου είναι πλαστελίνη που ΕΓΩ θα πλάσω. Ερεθίσματα θα δώσω, κατευθύνσεις, από πολύ μικρή ηλικία αλλά μέχρι εκεί! Δε θα πω ψέματα, για να μην πει κι αυτό, δε θα προσβάλω άνθρωπο, για να μην το κάνει κι αυτό, λέω πάντα καλημέρα ακόμα και σε αγνώστους, ευχαριστώ, παρακαλώ και ορίστε για να μάθει να λέει κι αυτό. Αν τα μάθει όλα αυτά, δεν είναι ότι την έκανα εγώ ευγενική, είναι στη φύση της η ευγένεια, απλά εγώ την έμαθα να την εκφράζει.

[Ifigeneia]

Έχω με τα ίδια μου τα αυτιά την κουνιάδα μου να λέει στο γιο της 1.000.000 φορές ότι δεν είναι σωστό να δαγκώνουμε άλλους. Έχω δει με τα μάτια μου να τον βάζει "τιμωρία" στην καρέκλα της σκέψης και να υπόσχεται ο μικρός (2,5 ετών) μετά από σκέψη ότι δε θα το ξανακάνει.

Την Κυριακή που βρεθήκαμε στην πεθερά μου, τον πήρα αγκαλιά να τον χαρώ γιατί είναι η καψούρα μου η μεγάλη και με δάγκωσε πάνω από το στήθος! Μου έχει κάνει μία τεράστια μελανιά και τα δοντάκια του είναι ακόμα σχηματισμένα (και με δάγκωσε και πάνω από την μπλούζα μου).

Έφερε στο κεφάλι της Μαριώς μου ένα παιχνιδάκι. Το Μαράκι δεν αντέδρασε (καζανοκέφαλη), η κουνιάδα μου έπαθε εγκεφαλικό. Ζητούσε από το Μαράκι και από μένα συγνώμη. Έχει πει τις άπειρες φορές ότι δεν είναι σωστό αυτό (γιατί το κάνει και στη μεγάλη του αδερφούλα) αλλά ο μικρός πέρα βρέχει!

Ούτε μία στιγμή δε σκέφτηκα ότι φταίει η κουνιάδα μου που δεν του το έχει μάθει. Είναι ανεπίδεκτος ο μικρός, τι να κάνει? Να τον καταδικάσει? Να μη συναναστρέφεται με παιδάκια? Τον ελέγχει όσο μπορεί. 1" χρειάζεται όμως.

[LaLa]

Ιφιγένεια ειναι απιστευτο το ποσο πολυ ταυτιζομαι με ολα ! Νομιζω οτι περιγράφεις εμενα σαν παιδι και σαν μητέρα πλεον και το Μαράκι μοιαζει απιστευτα στη Χριστιάννα !

[Ifigeneia]

LaLa έγραψε:

Ιφιγένεια ειναι απιστευτο το ποσο πολυ ταυτιζομαι με ολα ! Νομιζω οτι περιγράφεις εμενα σαν παιδι και σαν μητέρα πλεον και το Μαράκι μοιαζει απιστευτα στη Χριστιάννα !

LaLa διάβασες όλο το κατεβατό μου? Άξια! :woohoo:

Με έπιασε ο οίστρος πάλι και μετά διαπίστωσα το μέγεθος του κειμένου μου!

Καλά ε... Πεθαίνω για το animation στην υπογραφή σου! :woohoo: :silly:

Σε λίγο καιρό η Χριστιάννα θα σκύβει για να θηλάσει!

[sweetmammy]

Ιφιγενεια ετσι ειναι οπως τα λες... κι'εγω τα ιδια τραβαω απο το ταρζανακι μου... δεν περιορισα ποτε τον ιδιο, αλλα τα αντικειμενα που ειναι επικινδυνα για τον ιδιο... τον αφηνω να κανει το σπιτι ανω κατω και μετα καθε φορα εγω καθομαι και το μαζευω γιατι δεν μπορω να το βλεπω ετσι... ξεδινει ετσι και το παιδακι και ανακαλυπτει συνεχως καινουρια πραγματα... εγω ομως ειμαι μονη μαζι του ολη μερα... και ολη μερα τρεχω απο πισω του, να μαζευω τα ασυμμαζευτα, να τον αποτρεπω απο ατυχηματα, να προλαβαινω τις σκανταλιες του, και ταυτοχρονα να θελω να κανω και τις δουλειες του σπιτιου και πολλα ακομα... η υπομονη μου καμια φορα δεν ειναι αρκετη... ολη μερα με ζαλιζει και η κουραση μου σε συνδιασμο με την καθημερινη αυτη υπομονη που προσπαθω να κανω καμια φορα μου δημιουργουν εκρηξεις... και πιανω των εαυτο μου να αισθανεται τρομερες τυψεις 1 λεπτο μετα...

Εχθες πανω στο παιχνιδι με τσιμπησε τοσο δυνατα που εβαλα τα κλαματα απο τον πονο και με μια αποτομη κινηση και πολλα νευρα τον βουτηξα απο τα χερια και τον προσγειωσα στην αγκαλια του πατερα του και του εβαλα τις φωνες... εκεινος στην αρχη με κοιταζε περιεργα και μετα αρχισε να με κοροιδευει... εκει τσαντιστηκα και τον απειλησα πως θα τον βαλω τιμωρια στην κουνια του, αλλα ο μπαμπας του δεν με αφησε, και εφυγα τσαντισμενη...

Δεν νομιζω πως θα αλλαζε τιποτα η τιμωρια... τον εχω ξαναβαλει αλλα περα βρεχει... τα παιδια γεννιουνται με δικη τους προσωπικοτητα... εμεις το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να την εμπλουτισουμε με δικες μας γνωσεις και βιωματα και να τους διδαξουμε καποια βασικα πραγματα οπως το ηθος και η ευγενια και καποια αλλα που εμεις θεωρουμε σημαντικα... τωρα, κατα ποσο το καθε παιδακι θα τα υιοθετησει ειναι πρωτα απ'ολα θεμα προσωπικοτητας του παιδιου και δευτερον πως θα τα περασει ο καθε γονιος στο υποσυνειδητο του...!

[Ifigeneia]

Φιλενάδα τα παιδιά μας πως θα κάνουν χωριό?

Τύψεις... αχ! Να έκλαιγε κάθε φορά που τη μάλωνα, ναι, να έχω!

Έλα όμως που δεν χαμπαριάζει! Εγώ της μιλάω έντονα κι αυτή γελάει! Και ενίοτε κάνει και πθπθπθπθπθ με το στόμα. Εντάξει, σύμπτωση είναι η στιγμή που το κάνει, αλλά εκείνη την ώρα είναι σαν να με κοροϊδεύει και φουντώνω!

Που να αφήσει ο Μάικ να βάλεις τιμωρία τον κανακάρη του ε?!

[Χρυσάνθη_]

αχ κοριτσια ακριβως τα ίδια ενα σπιτι ανω κάτω κ νυχτερινη καθαριότητα το πρωί.Βέβαια απο συμπεριφορά ειμαστε καλά παιδάκια..ακούμε αρκετα χωρις φωνες κ υστεριες....τουλάχιστον προσπαθούμε.Τον έβαλα μια φορά στην γωνιά με τα άτακτα παιδιά κ μου είπε ''ο Σεσε'', ο σεσε ειναι ο ξαδελφος κ βαπτηστηρας μου Λευτέρης 3 χρονο, επειδη πάντα τον ενοχλει κ τον βαράει κ του πέρνει τα παιχνίδια η μαμά του τον βάζει τιμωρία αλλά δεν ακούει κ τα ξανακάνει.Τωρα τελευταια βρηκαμε ενα κόλπο, μολις αρχισει να του πέρνει τα παιχνιδια η να τον δειρει κανουμε οτι φευγουμε κ ηρεμει λιγο...οπότε παιζουν κανα 10λεπτο χωρις φασαρίες.

Εγω επιμένω ότι δεν ειναι στο παιδί.Δηλαδη αν έχουμε ενα σπίτι στην τριχα για να μην το μαζευουμε ποτε κ δημιουργούμε φοβο κ ανασφάλεια στο ιδιο μας το παιδι ειναι περα απο τα όρια της φαντασίας μου....ή αντιθετα να ουρλιάζουμε μη κ μη κ μη κ μη κάνουμε ενα νευρικο παιδι.Όλα θελουν μετρο κ όρια.Σιγουρα κ εγω φωνάζω αλλα τελικά ειδα οτι το κόλπο δεν πιάνει κ αντι να συμμαζευτε κανει κ χειρότερα για να δει την αντιδρασή μου.Πανω απο όλα το παιδί μου κ ας μην έχω το κρυσταλλο στο τραπέζι..Να σημειώσω ότι δεν παώ επίσκεχψη πουθενα αν δεν ξέρω ότι έχουν μαζεμένα τα πραγματα απο το τραπέζι τους γιατι δεν με νοιάζει αν που ότι ειναι καλομαθημένος, με ενδιαφερει μονο η ασφάλεια του παιδίου μου.Ενα δευτερολεπτο να γυρίσεις μπορέι να εχει σπάσει το κρυσταλλο κ να εχει τραυματιστει ασχημα.Μονο στη μαμα στην αδελ΄φη μου κ στην φίλη μου που εχει παιδάκι.Δεν κάνει ζημιές αλλά αν γινει κατι?

[Guest]

Ραφαελ μου αν γινει κατι εκει θα εισαι να το αντιμετωπίσεις! Προσωπικά αποφεύγω να εχω τέτοιους προβληματισμούς. Αυτο ελειπε να θελω να παω καπου και να φοβαμαι μηπως ο Δημητρακης κανει κατι που δεν πρεπει. Και οι ζημιες στο προγραμμα ειναι! Παντως προτιμώ να εχω ενα παιδι δραστήριο, ζωηρό κτλ παρα να δημιουργήσω ενα παιδι απομονωμένο και περιθωριοποιημένο!

[Χρυσάνθη_]

ακριβως εχω φιλη που το παιδακι της καθεται σουζα...δηλαδη δεν καθαριζει ποτέ το σπίτι της (δεν το εχει κ σπίτι το εχουν οι γιαγιάδες) δεν ειναι σωστο ομως αυτο...καλύτερα να ειναι ανταρτης παρά κακόμοιρο...

και αυτο που μου την δινει ειναι τα φάρμακα...που μερικοι ανθρωποι τα βάζουν στο τελευταιο συρτάρι.ναι φοβάμαι να πάω γιατι το κακο δεν αργει να γίνει.Όταν καλεις σπιτι σου εναν ανθρωπο που έχει εναν εξερευνητη οφειλεις να μαζεψεις καποια πραγματα.

[yiotaki!!!!]

Κ ΕΓΩ ΕΧΩ ΕΝΑ ΖΙΖΑΝΙΟ 16 ΜΗΝΩΝ..Κ ΠΟΛΥ ΣΚΑΝΤΑΛΙΑΡΙΚΟ...

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΕΧΩ

ΦΩΝΑΞΕΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ Κ ΕΧΕΙ ΦΕΙ Κ ΞΥΛΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΜΠΕΡΣ.

ΤΟ ΕΧΩ Κ ΓΩ ΝΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ Κ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ Κ ΑΠΛΑ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Η ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ

ΑΛΛΟ ΑΤΥΧΗΜΑ.Π.Χ. ΕΧΩ ΜΑΖΕΨΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΓΥΑΛΙΚΟ ΥΠΗΡΧΕ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΠΟΥ

ΤΑ ΦΤΑΝΕΙ,ΕΧΩ ΜΑΖΕΨΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΑ Κ ΤΑ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ

ΣΕ ΕΝΑ ΝΤΟΥΛΑΠΙ ΨΗΛΑ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΚΛΕΙΔΩΝΩ ΚΙΟΛΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ

Κ ΜΠΟΥΚΑΡΕΙ ΜΕΣΑ..ΤΟ ΤΙ ΕΧΕΙ ΦΑΕΙ ΞΥΛΙΕΣ ΣΤΟ ΠΟΠΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ Η ΤΟ ΣΥΖΗΓΟ

ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ Κ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΛΑΨΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΠΟΡΩ

ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΣΤΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΗΜΕΙΟ...

ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΟΓΟ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟΥ

ΕΞΗΓΗΣΩ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ Κ ΠΟΙΟ ΤΟ ΚΑΚΟ..ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΝ ΞΕΝΟ ΧΩΡΟ...ΜΙΑΝΗΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΔΕΝ ΣΕΒΟΤΑΝΕ,ΕΣΠΑΓΕ,ΓΚΡΕΜΙΖΕ ΕΚΕΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΣΕ ΞΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Κ

ΑΝΤΑΡΤΗΣ... ΕΓΩ ΟΠΟΥ ΠΑΩ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΚΟΛΛΑΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ,ΤΟ ΠΡΟΣΕΧΩ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΖΗΜΙΑ ΣΤΟ ΞΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΚΑΤΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ???ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΣ???ΜΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ Κ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝΕ...ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΕ Κ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ,ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΝΕ Σ ΕΜΑΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ...

Κ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΤΥΡΙΑ Κ ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΨΩ

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΠΙΑΝΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ...

ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ Κ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΜΑ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ..Κ ΝΑΙ ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΓΙΝΕΤΑΙ

ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΦΤΑΙΝΕ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ..

[papaki70]

Καλησπερα και απο μενα. Το παιδακι μου ειναι ακομα μικρο για τετοια αλλα φτανει και μενα ο καιρος μου. Αυτο που θυμαμαι εντονα ειναι ο βαφτισιμιος μου μεχρι τα 4 ητανε ο Ντενις ο Τρομερος. Ο φοβος μου και ο τρομος μου οταν ερχοταν σπιτι μου. Μιλαμε αν τον προλαβαινες σε μια αταξια, στο πισω μερος του μυαλου του ειχε ηδη το plan b και την εκανε τη ζημια ουτως ή αλλως :silly: . Εδινε ξυλο στους γονεις του, κατεστρεφε πραματα οχι για να τα επεξεργαστει αλλα για να τα καταστρεψει. Στα 3,5 τον πηγανε παιδικο και τωρα 4,5 πια ειναι το καλυτερο παιδι του κοσμου :woohoo: Μιλαμε για συνενοησημο πλασμα και πολυ εξυπνο. Καπου διαβασα οτι οσο πιο περιεργα και ανησυχα ειναι τοσο καλυτερα εξερευνουν τον κοσμο (και στελνουν τη μαμα για ψυχαναλυση). Τελος η μαμα μου περιγραφει τον αδελφο μου ετσι ατιθασο (κρεμασμενο στο πολυφωτο και γω απο κατω μωρο ισα που με προλαβανε πριν γκρεμοτσακιστει). Τελικα αυτος ειναι πιο ησυχος απο μενα που ημουν το μωρο υποδειγμα!

[Guest]

papaki70 έγραψε:

Μιλαμε αν τον προλαβαινες σε μια αταξια, στο πισω μερος του μυαλου του ειχε ηδη το plan b και την εκανε τη ζημια ουτως ή αλλως

Πολύ εύστοχο!Ετσι κανει και ο μητσακος μου! :laugh:

Εδινε ξυλο στους γονεις του, κατεστρεφε πραματα οχι για να τα επεξεργαστει αλλα για να τα καταστρεψει.

Ακριβώς αυτο! :laugh:

[tzef]

Ιφιγενεια και η δικια μου μια απο τα ιδια.

Τρωει κατι καυτερο και παρολο που καταλαβαινει οτι καιει θελει να το ξαναδοκιμασει.Τα cd μου τα εχει ριξει και 20 φορες την ημερα κατω,Στην πεθερά μου ειναι σουζα καμια σχσεση.Εγω δεν ειμαι γενικα αυστηρή οχι μονο στο παιδι αλλα γενικα σαν άνθρωπος.παει θα μου παρει τον αερα θα με κανει οτι θελει αλλα κατα βαθος μου αρεσει.

[Χρυσάνθη_]

εγω κοριτσια δεν φοβάμαι μην φαει κατι γιατια αηδιάζει μονο που τοβλέπει...να φανταστειτε του εδωσα μπανάνα (εχουμε αλλεργια ακομα κ μολις δοκιμασα μπανάνα) κ μολις την ειδε πηγε να κάνει εμετο...Τελικά την εφαγε αφού ειδε τον ξαδελφο του να τρωει...

αχ εγω αντρα μάλαμα....δεν έχει βάλει τιποτα στο στόμα του!!!

[sweetmammy]

Ifigeneia έγραψε:

Φιλενάδα τα παιδιά μας πως θα κάνουν χωριό?

Τύψεις... αχ! Να έκλαιγε κάθε φορά που τη μάλωνα, ναι, να έχω!

Έλα όμως που δεν χαμπαριάζει! Εγώ της μιλάω έντονα κι αυτή γελάει! Και ενίοτε κάνει και πθπθπθπθπθ με το στόμα. Εντάξει, σύμπτωση είναι η στιγμή που το κάνει, αλλά εκείνη την ώρα είναι σαν να με κοροϊδεύει και φουντώνω!

Που να αφήσει ο Μάικ να βάλεις τιμωρία τον κανακάρη του ε?!

Κι'εμενα τα ιδια κανει βρε Ιφιγενεια, και οπως καταλαβαινω τα περισσοτερα παιδακια...!

Δυο συγκεκριμενα ατομα παιρνει στα σοβαρα οταν του μιλανε σοβαρα και με υφος αυστηρο: τον μπαμπα του και μια φιλη μου... δεν ξερω πως εχει γινει αυτο, αλλα εχει τυχει να τον μαλωσει ο μπαμπας του 2-3 φορες και οχι με πολυ εντονο υφος (εγω μπροστα του ειμαι 10 φορες πιο στριμμενη) και εβαλε τα κλαματα... στεναχωριααααααα ο μπαμπας μας... και αυτη η φιλη μου μια φορα για πλακα πηγε να τον μαλωσει και αρχισε να κλαιει παλι...!!!

Εγω ειμαι αορατη;;; απορω...!!!