Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΣΑΝΤΙΖΕΙ Η ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ?


ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ

Recommended Posts

Η αλήθεια είναι ότι έχω νιώσει πολλές φορές τυχερή για την πεθερά που έχω και διαβάζοντας εσάς κορίτσια καταλαίνω ότι όντως έτσι είναι.

Όταν γέννησα το γιό μου, πριν 15 μήνες, η πεθερά μου κρατούσε αποστάσεις γιατί πίστευε ότι εφόσον ήταν η μητέρα μου τόσο πολύ κοντά μου, αυτή περίσευε και όντως έτσι ένιωθα και εγώ τότε. Είχα την αποκλειστική βοήθεια από τη μαμά μου τις πρώτες 40 μέρες και η πεθερά μου μας είχε επισκευτεί περίπου 3 φορές και αυτές με αρκετή διακριτικότητα.

Αργότερα έπρεπε να επιστρέψω στην εργασία μου και χρειάστηκα και την βοήθεια της πεθεράς μου. Μοίρασαν τις μέρες με τη μητέρα μου και ξεκοινήσαμε το εγχείρημα. Ένα τελικά πετυχημένο εγχείρημα μιας και η πεθερά μου αποδείχθηκε απόλυτα συνεργάσιμη. Εχει κάποιες δικές της απόψεις που δεν συμπίπτουν με τις δικές μου, σχετικά με όλα τα κλασικά όπως διατροφή, ντύσιμο, ύπνος, αλλά πάντα γίνετε το δικό μου. Αχ και κάποιες,, όχι πάντα,, αλλά κάποιες φορές αποδεικνύεται σωστή και τρελαίνομαι, εκείνη όμως δεν μου το πετάει, τύπου στα 'λεγα εγώ. Πράγμα που εκτιμώ ιδιαίτερα.

Επίσης η πεθερά μου σε αντίθεση με τη μητέρα μου είναι πολύ περισσότερο διατεθημένη να κρατήσει τον μικρό τα Σαββατοκύριακα για να βγούμε ή να ταξιδέψουμε κάπου. Και γενικά αν και η μάνα μου είναι μάνα μου, όποτε έχει τον μικρό δείχνει πάντα την κούραση της στο τέλος και τη δυσαρέσκειά της αν κάποιες φορές αργήσουμε να πάμε να τον πάρουμε, σε αντίθεση με την πεθερά μου που πάντα μου λέει γιατί ήρθατε ας μην ερχόσασταν, αφήστε τον να κοιμηθεί εδώ σήμερα.

Εδώ να σημειώσω ότι δεν τον έχω αφήσει ποτέ να κοιμηθεί εκτός σπιτιού. Πάντα όσο αργά και αν πρέπει να γυρίσουμε τον πέρνω στο σπίτι μας και αυτό γιατί το θέλω εγώ. Είμαι σίγουρη ότι το μωρό μου δεν θα είχε πρόβλημα να κοιμηθεί στις γιαγιάδες του και σίγουρα εγώ είμαι αυτή που δεν είμαι έτοιμη να τον αποχωριστεί τα βράδια.

Πάντως όπως και να το κάνουμε με τη μάνα μου έχω μεγαλύτερη άνεση και νιώθω ότι μπορώ να ασκήσω περισσότερη πίεση για κάτι που έχει σχέση με το μωρό, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω και την προσφορά της πεθεράς μου.

Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, αλλά δεν μπορούμε και να ανεχόμαστε τυχόν επεμβάσεις στην ανατροφή που εμείς θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας. Πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Δύσκολο αλλά όχι και ακατόρθωτο. Αξίζει να το προσπαθήσουμε μιας και για τις περισσότερες από εμάς ίσως δεν υπάρχει άλλη λύση, αφού πρέπει να εργαστούμε και δεν έχουμε τη δυνατότητα ή δεν θέλουμε να αφήσουμε τα μωρά μας σε κάποια "ξένη" γυναίκα ή ακόμη χειρότερα, τουλάχιστον σε τόσο μικρή ηλικία, σε ένα παιδικό σταθμό.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Η ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΤΗς ΕΧΩ ΖΗΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΟΧΙ.ΜΑΚΑΡΙ ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΠΕΘΕΡΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ.ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΙΣ ΝΥΦΕΣ ΤΟΥΣ.ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ένα άλλο θεματάκι είναι τι κάνουν οι άντρες μας για αυτό. Στις περισσότερες περιπτώσεις κρατούν μια απόσταση με τη δικαιολογία ότι το θέμα π.χ. διατροφής του μωρού δεν τους αφορά μιας και το έχουν αναλάβει οι πιο σημαντικές γυναίκες της ζωής τους. Η μάνα και η γυναίκα τους. Και φυσικά δεν θέλουν να βρεθούν στη μέση του πολέμου. Άποψή μου είναι ότι τους αφορά άμεσα και ότι θα πρέπει να πέρνουν θέση.

Όπως για παράδειγμα με το καθισματάκι αυτοκινήτου, τόσο η μητέρα μου όσο και η πεθερά μου είχαν την πεποίθηση ότι πρέπει να έχουν το μωρό αγκαλιά μέσα στο αυτοκίνητο και ότι έτσι είναι πιο καλά. Άστραψε και βρόντηξε ο καλός μου!!! Τώρα πια ούτε κουβέντα για να τον πάρουν αγκαλιά στο αυτοκίνητο..... Σούζα και οι δύο!!

Ήταν πολύ καλό για μένα που δεν συμμετείχα σε όλο αυτό, κατα κάποιο τρόπο με ξεκούρασε, μιας και καθημερινά έχω να αντιμετωπίσω διάφορα. Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό, γενικά πέρνει θέση και αυτό ακριβώς θέλω να πω. Χρειαζόμαστε την υποστήριξή τους.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αννιώ εγώ να δεις τι έπαθα!! Φλίχτρενες έβγαζα κι ακόμα βγάζω!!!

Δ Ε Ν Θ Ε Λ Ω ! ! Βέβαια γιαγιά είναι κι αυτή έχει δικαίωμα!! Στην αρχή το πως χαιρόμουν κάθε φορά που ο μικρός κοιμόταν συνέχεια όταν πηγαίναμε σπίτι της δεν λέγεται!! Σιγά σιγά βλέπω ότι μου περνάει όμως! Δεν είναι κακιά μωρέ, απλά μερικές φορές καταντάει σπαστικιά! Σήμερα για παράδειγμα έλεγε που βγάζουμε το μωρό με τέτοιο καιρό!! Έλεος!! Σήμερα είχε καλό καιρό! Τι θα μας λένε τον χειμώνα;; Και της λέω, χριστιανή μου εσένα ο Βασίλης έβγαινε στα χιόνια ξυπόλυτο, την μεγάλη της κόρη πήγε να την σαραντήσει Γενάρη μήνα με χιόνια το '60!! Τώρα το 2009 και Οκτώβρη μήνα θα κρυώσει το μωρό!! Την έγραψα, το έλεγε συνέχεια αλλά δεν της δίναμε σημασία!! Μετά ήρθαμε σπίτι κι άρχισε η γιαγιά μου να λέει όλη την ώρα ότι τα χέρια του μικρού είναι κρύα άρα το παιδί κρυώνει!! Το'πε μια, την γράψαμε! Το'πε δυο, τρεις στην έβδομη της είπα: Γιαγιά με όλο το σεβασμό μας το πες! Μας τα 'πρηξες! Το ακούσαμε!! :laugh: :laugh: Ακόμα κι η μάνα μου που υποτίθεται ότι είναι 50 χρονών και είναι νέα ( σε σχέση με την πεθερά που είναι 75 ) τις ίδιες π@π@ριές πετάει!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΙ ΕΜΕΝΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΟΣ ΜΑΜΑΚΙΑΣ. ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΟΜΩΣ ΠΑΤΑΕΙ ΠΟΔΙ. ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΚΙ ΕΝΑ ΑΓΧΟΣ ΜΗΝ ΤΟΝ ΕΠΕΙΡΕΑΖΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!! ΑΧ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΝΟΙΩΘΩ ΣΑΝ ΝΑ ΣΑΣ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ... ΧΕΧΕ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

dallia έγραψε:

Αννιώ εγώ να δεις τι έπαθα!! Φλίχτρενες έβγαζα κι ακόμα βγάζω!!!

Δ Ε Ν Θ Ε Λ Ω ! ! Βέβαια γιαγιά είναι κι αυτή έχει δικαίωμα!! Στην αρχή το πως χαιρόμουν κάθε φορά που ο μικρός κοιμόταν συνέχεια όταν πηγαίναμε σπίτι της δεν λέγεται!! Σιγά σιγά βλέπω ότι μου περνάει όμως! Δεν είναι κακιά μωρέ, απλά μερικές φορές καταντάει σπαστικιά! Σήμερα για παράδειγμα έλεγε που βγάζουμε το μωρό με τέτοιο καιρό!! Έλεος!! Σήμερα είχε καλό καιρό! Τι θα μας λένε τον χειμώνα;; Και της λέω, χριστιανή μου εσένα ο Βασίλης έβγαινε στα χιόνια ξυπόλυτο, την μεγάλη της κόρη πήγε να την σαραντήσει Γενάρη μήνα με χιόνια το '60!! Τώρα το 2009 και Οκτώβρη μήνα θα κρυώσει το μωρό!! Την έγραψα, το έλεγε συνέχεια αλλά δεν της δίναμε σημασία!! Μετά ήρθαμε σπίτι κι άρχισε η γιαγιά μου να λέει όλη την ώρα ότι τα χέρια του μικρού είναι κρύα άρα το παιδί κρυώνει!! Το'πε μια, την γράψαμε! Το'πε δυο, τρεις στην έβδομη της είπα: Γιαγιά με όλο το σεβασμό μας το πες! Μας τα 'πρηξες! Το ακούσαμε!! :laugh: :laugh: Ακόμα κι η μάνα μου που υποτίθεται ότι είναι 50 χρονών και είναι νέα ( σε σχέση με την πεθερά που είναι 75 ) τις ίδιες π@π@ριές πετάει!!

Α!! ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΩΝ ΜΩΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΚΡΥΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΚΑΙΡΟΥ!!
Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ασχετο Ιφιγένεια ο γιος μου μοιάζει πολύ με την κορούλα σου...ειναι πολύ όμορφη...δεν έγραψα γαι κανένα άλλο μωράκι απλά μου έκανε εντυπωση το πόσο μοιάζουν...την είδε κ η αδελφή μου κ συμφώνησε...

Ίσως επειδη ειναι κ ο δικός μου ξανθούλης με γαλάζια μάτια κ έχουν ιδιο σχημα προσώπου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις

    • Ρένα μου κ η μεγάλη μου η κόρη από τη μια στιγμή στην άλλη άλλαξε από αλεσμένα σε κομμάτια! Οπότε μην ανησυχείς! Λίγο προσοχή μόνο, μην την αφήνεις μόνη της να τρώει! Κάποιος να είναι συνέχεια μαζί της!    Εμείς τρώμε και φρούτα κ μεσημεριανό σαν μεγαλύτερες 😂😂😂😂😂  Τώρα που πάμε κούνιες η δικιά μου είναι από τις μεγαλύτερες! Ενώ πριν 1 χρόνο ήταν από τα μικρότερα κ φοβόμουν μην την πάρει κανένας αμπαριζα καθώς έτρεχε 😂😂 πως αλλάζουν οι καιροί 😂😂
    • Πόσο γλυκιά κίνηση αυτή που έκανες κορίτσι μου..... Δεν θα ξεχάσω όσο ακόμα πενθουσα το μωρό μου και ανάρρωνα από την αποξεση, σε μια βόλτα με τον καλό μου είδα ένα μικρό κοριτσάκι με την μαμά του. Το κοίταξα στιγμιαία, γιατί με πονούσε πολύ η εικόνα, ήταν σαν να μου έστριβαν το μαχαίρι στην πληγή, αλλά ο άντρας μου το κατάλαβε. Μην στεναχωριέσαι μου είπε, σύντομα θα έχεις και εσύ το παιδάκι μας. Μου φάνηκαν τόσο κενά λόγια, λόγια παρηγοριάς, αλλά είχε δίκιο. Η υπέροχη κορούλα μου ήταν πολύ κοντά, το μόνο που χρειάστηκε ήταν να μην το βάλω κάτω 🫶🌈🌈
    • Μόλις γύρισα από ένα γάμο εγώ που πήγα για να ξεχαστώ περισσότερο. Ήταν μία κοπέλα έγκυος με την κοιλίτσα αρκετά φουσκωμένη και ήταν ένα γλυκόπικρο συναίσθημα που ένιωσα. Το πρωί πήγαμε μια βόλτα στη φύση με τον σύντροφο και έβαλα λίγα λουλούδια σε ένα σημείο στο έδαφος και ευχαρίστησα το μωρό μου για όσο ήταν μαζί μου ώστε να κλείσω κάπως τον κύκλο αυτό.. το σώμα μου είναι ακόμα στην προηγούμενη κατάσταση, το στήθος πρησμένο, το στομάχι περίεργα κι ύστερα θυμάμαι πως δεν είμαι πια έγκυος. Αχ.. πόση δύναμη να βρούμε πια μέσα μας. Κι όμως τη βρίσκουμε..  
    • Rena μου, εμένα η μικρή δεν έφαγε ουτε μια μέρα αλεσμένα. Τα απεχθανόταν.  Μου πήρε 3-4 μέρες να καταλάβω τι ακριβώς ηθελε.. Φοβόμουν και εγώ πολύ οπότε στην αρχή της τα έδινα πατημένα με το πιρούνι, και πλέον τρελενεται να δαγκώνει μόνη της από κομμάτια ολόκληρα. Είναι απίστευτο το πόσο καλα διαχειρίζεται τις μπουκιες της και πόσο καλά μασάει με τα ούλα!! Να πω την αλήθεια, δεν της τα δίνω στο χεράκι της γιατί δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου, συν του ότι όσες φορές το έχουμε επιχειρήσει καταλήγει να τα ζουλαει και να τα πετάει κάτω. Οπότε έχουμε συμβιβαστεί προς ώρας να της τα προσφέρω εγώ με το δικό μου χέρι και εκείνη τα πιάνει μαζί μου.  Εμένα η παιδίατρος ήταν πολύ θετική στο να δίνω κομμάτια πάντως (εντάξει όχι μήλο ας πούμε που είναι σκληρό), και μου είπε ακόμα καλύτερα που δεν τα θέλει αλεσμένα, δεν θα έχουμε θέμα με την μετάβαση στα κομμάτια μελλοντικά που έχουν πολλά μωράκια. 
    • Καλό μήνα κορίτσια μου!!  Εμείς σήμερα είχαμε πάει σε βάφτιση του γιου μιας φίλης και πραγματικά συγκινήθηκα πολύ. Δεν ξέρω γιατί, πάντα κλαίω στις βαφτίσεις μόλις ακούσω το κλάμα του μωρού 🥹🥹 Πιο πολύ όμως συγκινήθηκα γιατί για πρώτη φορά σε ένα τέτοιο μυστήριο κρατούσα την κόρη μου αγκαλιά 🌈🌈 Το δικό μου μωράκι, και άλλο ένα μέσα στην κοιλίτσα!! Τι άλλο να ζητήσω, εκτός από το να μου τα προσέχει η Παναγία; Ήταν γενικά έντονη μέρα και την χάρηκα πολύ ♥️ Και τον Σεπτέμβρη θα κάνουμε και εμείς τα βαφτίσια και ανυπομονώ 🥹🥹 Εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου όλες να νιωσετε αυτήν την συγκίνηση και ευτυχία που ένιωσα εγώ ειδικά σήμερα, να γεμίσουν οι αγκαλιές σας υγιή μωράκια και να κλείσουν όλες οι πληγές. Όλα τα δάκρυα να είναι μόνο από χαρά 🙏🙏🙏 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...