Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

EL mejor MENSAJE QUE HE LEIDO…

ΤΟ καλύτερο ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΟΤΕ…

Εστάλη από Josep, Βαρκελώνη, Ισπανία

Μετάφραση Γεώργιος Σ. Βλάχος – 05 σελίδες

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.

‘Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.

‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’

‘Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.

‘Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.’

Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.’

Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.

‘Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;’ με ρώτησε.

Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.

‘Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα. ‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’

Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’

Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!

Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.

‘Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου. ‘Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδινή έξοδό μα

Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν η Πρώτη Κυρία της χώρας!!

Μόλις καθίσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που έπιαναν τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.

Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.

‘Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;’

‘Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη’ απάντησα.

Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.

Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.

‘Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.

‘Πώς πήγε το ραντεβού;’ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.

‘Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.’ της απάντησα.

Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου «έφυγε» από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.

Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φάκελο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:

‘Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!’

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως….. ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.

Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν

Εάν ζει η μητέρα σου

………. Απόλαυσε τη στιγμή.

Εάν δεν ζει

…………………….. Να τη θυμάσαι.

Εάν έχεις μητέρα

……………. Προώθησε αυτό το μήνυμα.

Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!

Και να θυμάσαι πάντοτε:

Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!

Ούτε μπορεί να γυρίσει πίσω.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πω πω φοβερό!!!! Αξίζει και μόνο να λες το Σ΄αγαπώ σ' εκείνη και στους δικούς σου βέβαια, και να μην ξεχνάς να το κάνεις αυτό συχνά. Νομίζω οτι αμέσως αλλάζουν όλα...να' σαι καλά που μου το υπενθύμησες...;):(

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ.

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΣΕΣ ΕΧΕΤΕ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΣΑΣ ΜΗΝ ΤΙΣ ΞΕΧΝΑΤΕ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πολύ συγκινητικό και αληθινό το μήνυμα..για να μην ξεχνάμε αυτούς που αγάπαμε..γιατι τίποτα δεν γυρίζει πίσω...Συγκινήθηκα πάρα πολύ καθώς θυμήθηκα την προσωπική μου εμπειρία..Η μητέρα μου ειχε βγει βόλτα με την μάνα της ένα βράδυ και το επόμενο πρωί που πήγε να την καλημερίσει την βρηκε νεκρή...Εχουνε περάσει 3 χρόνια περίπου απο τότε και δεν το έχει ξεπεράσει..Το μονο που την αγαλλιάζει ειναι το τελευταιο αξέχαστο βράδυ μαζί της...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

lena μου συμφωνω απολυτα! το Σ'ΑΓΑΠΩ οταν το νιωθουμε... δεν μας κοστιζει τιποτα να το... μοιραστουμε!!!

Αυτο που προσφερει δεν μετριεται.... δεν συγκρινεται.... δεν ανταλασσεται με τιποτα!!!

Στους "δικους μας" ξεσπαμε... ζηταμε... περιμενουμε... απαιτουμε...

Καλο ειναι να μαθουμε και να δινουμε.....

Και κατι που μου εκανε εντυπωση αρκετο καιρο τωρα.... απο ενα πολυ δικο μου ατομο που ετοιμαζοταν να επισκεφτει φιλους..καρδιακους....

Α....: -"ΠΟΙΟ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ? ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ ΤΗΝ... (ταδε) ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΣ ΠΑΡΩ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ"

Scarlet: - "ΕΛΑ ΜΩΡΕ... ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙ Η ΚΟΛΛΗΤΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΑ ΠΗΡΕΣ... ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΤΑ ΤΣΑΚΙΣΕΤΕ ΜΑΖΙ"

Α.....: -"ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.... ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΠΟΤΕ! ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΑΣ.... (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΡΙΝΟΥΝ)..... ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΞΟΔΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ.... ΤΟΤΕ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ ΟΛΗ Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...."

Το παραδειγμα εχει πολυ πιο βαθυ νοημα απ'αυτο που περιγραφει.... και νομιζω πως ολες το καταλαβαινουμε....

Καιρος, λοιπον, να το εφαρμοσουμε... Εγω ηδη εχω αρχισει....;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Με έκανες και έκλαψα, είμαι και μόνη μου σήμερα.....

Η ιστορία μου θύμησε την δική μου μανούλα. Συνήθως όταν είχε γενέθλια όλα τα παιδιά της αγοράζαμε κάτι, μια μέρα των γενεθλίων της ο άντρας μου μου είπε: γιατί δεν βγαίνετε έξω για φαγητό αντί κάποιου άλλου δώρου? έτσι λοιπόν πήγα σπίτι της είπα να ετοιμαστεί και την πήγα σε ένα καλό εστιατόριο, οι δυο μας, για φαγητό. Ήταν πολύ ωραία, περάσαμε πολύ ωραία και για την ίδια ήταν κάτι διαφορετικό στα γενέθλιά της. Μετά από αυτήν την ημέρα βέβαια ξαναβγήκαμε και άλλες φορές, αλλά σαν δώρο γενεθλίων της άρεσε πολύ.

Δυστυχώς η μαμά μου δεν υπάρχει πια για να της πώ πόσο σημαντική ήταν για μένα, ειδικά τώρα που έγινα μητέρα και μπορώ να καταλάβω την σπουδαιότητα της μητέρας......!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Argi μου δεν ηθελα να σε κανω να κλαψεις....:(

Ηταν υπεροχο αυτο που ειχες κανει για τη δικη σου τη μανουλα!

Αυτα να θυμασαι.... την χαρα ζωγραφισμενη στο προσωπο της!!! και να χαμογελας...!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Είναι γεγονός ότι μόνο τώρα που ετοιμάζομαι να γίνω μάνα και αρχίζω και έχω διάφορες αγωνίες για το παιδί μου, καταλαβαίνω τη μάνα μου και τις αγωνίες και τις λαχτάρες που είχε για τις οποίες τσακωνόμασταν γιατί πάντα τις θεωρούσα υπερβολικές...

Είναι επίσης γεγονός ότι τα χρόνια περνάνε πολύ πολύ γρήγορα και μερικές φορές δεν συνειδητοποιούμε ότι τα αγαπημένα μας πρόσωπα δεν θα βρίσκονται κοντά μας για πάντα και ξαφνικά ότι φύγουν από κοντά μας πάντα ευχόμασταν να είχαμε λίγο χρόνο παραπάνω να τους εκφράσουμε την αγάπη μας...

Τέλος αναμφισβιτητο γεγονός είναι για μένα ότι σαν τη μάνα μας δεν μας νιώθει και δεν μας πονάει κανείς, ούτε σύζυγος, ούτε παιδί, ούτε κανενας άλλος...

Εύχομαι πραγματικά να της μοιάσω και να μπορέσω να ανταποκριθώ στα καθήκοντα της μητρότητας όπως εκείνη που πάντα ήταν δίπλα μας και πάντα μας στήριζε σε όλα τα γεγονότα της ζωής μας.

Η αλήθεια είναι βέβαια πως επειδή το αίμα νερό δεν γίνεται, όσο μεγαλώνω αισθάνομαι ότι γίνομαι ίδια...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Χτυπησες φλεβα!!!!

Σαν την μανα τιποτα στον κοσμο!!!Εγω της εχω φοβερη και τρομερη αδυναμια της το δειχνω συνεχεια και της λεω καθε μερα ποσο την αγαπω....χωρις αυτην δεν θα ειχε κανενα νοημα η ζωη μου...και με τιποτα δεν θα ηθελα να την χασω και να σκεφτομουν τι δεν εχω κανει γι αυτην....κανω τα παντα...

Ειναι κριμα να την εχουμε στην ακρη επειδη εχουμε δικη μας οικογενεια κτλ.....

Εγω κοριτσια σαν 1 στην ζωη μου εχω την μαμα μου αυτο δεν θα αλλαξει ποτε!!με μεγαλωσε πονεσε στερηθηκε εκανε υπομονη εκλαψε ηταν παντα εκει εμεις γιατι οχι????????????

Για σκεφτειτε θα σας αρεσε?ολοι καποτε θα βρεθουμε στην θεση των ηλικιωμενων...της μανας αυτης....

ΜΑΜΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ.....ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕΤΙ....ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΙ :-)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΟ!ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ.

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΕΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΥΨΕΙΣ,ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ...ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠ ΤΗΝ ΦΩΛΙΑ ΤΟΥΣ!

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΕ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΩ ΤΑ ΚΕΝΑ.ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΝΤΡΙΝΝΝ:)

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΚΟΥΛΗΔΕΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΜΕ...ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΑΣ ΠΑΛΙ ΟΠΩΣ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΜΩΡΑ ΤΟΥΣ!;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ρε κορίτσια!!! Μερικές τα διαβάζουμε απο το γραφείο τα ποστ!! Προειδοποιήστε τουλάχιστον! Πόσα δάκρυα να δικαιολογήσει και αυτός ο ρημάδις ο φακός επαφής...!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η Σισσιώ εγραψε:

"Ρε κορίτσια!!! Μερικές τα διαβάζουμε απο το γραφείο τα ποστ!! Προειδοποιήστε τουλάχιστον! Πόσα δάκρυα να δικαιολογήσει και αυτός ο ρημάδις ο φακός επαφής...!!"

:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Παρακαλουμε θερμα την admin να προσθεσει "προειδοποιητικα" συμβολακια... για να χειριζομαστε τα θεματα... καταλληλα... :laugh:

τυπου:

"θεμα Μαρθα Βουρτση....και κλααααμα η κυρια"

"θεμα Μην γελατε πολυ δυνατα - ενεχει κινδυνος απολυσης"

:P :P :P :laugh: :laugh: :laugh:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΞΑΝΑΦΟΥΝΤΩΣΑΝ!!!ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ!!ΟΣΟ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ!!ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΑΛΛΟ ΤΑ ΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΟΧΙ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ!!ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ!!ΤΟΥΣ ΕΒΡΙΣΚΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΥΣ!!ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ!!ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΔΙΑΡΚΩΣ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!!! ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΜΑΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ,ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΑΝΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ!!ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΣΑ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΝ!!ΠΟΣΟ ΑΔΙΚΟ ΕΙΧΑ ΤΟΤΕ!!!ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΖΑ ΟΛΑ!!ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΩΣ ΠΕΡΝΑΝΕ,ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΔΕΝ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ!!ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ,ΕΝΑΣ ΛΟΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥΣ ΕΓΓΟΝΑΚΙ!!!ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΚΕΙ!!ΕΙΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!!!!

ΑΧ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΣΑΓΑΠΑΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ!!!ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΩ!!!!ΣΑΓΑΠΑΩ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 1 month later...

κοριτσια, διαβασα κατι που με συγκίνησε κ θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας,,,,,,,,,,,,

Μάνα, μητέρα, μαμά…

.Όπως κι αν την πεις, όπως κι αν τη φωνάξεις, ό,τι κι αν της πεις, όσο κι αν της φωνάξεις, μία θα είναι η μάνα.

Η μάνα που σε «κουβαλάει» στην κοιλιά της 9 μήνες. Η μάνα που ανυπομονεί να σε κρατήσει στην αγκαλιά της μετά τον τοκετό. Που τόσο πόνεσε και αμέσως το ξεχνάει, μόλις σε πιάσει στα χέρια της. Που μόλις νιώσει το πρώτο σου σκίρτημα, από τη κοιλιά ακόμα, κάνει σχέδια για την ανατροφή σου.

Η μάνα.

Εκείνη που στο πρώτο δοντάκι τρέχει να σου βάλει ζάχαρη στο στόμα για να είναι η ζωή σου γλυκιά και βαμβάκι στα μαλλιά για να γεράσεις όμορφα…

Η μάνα.

Που, όταν σε πήγε πρώτη μέρα στο σχολείο, νόμιζε ότι έφυγες πια από τη θαλπωρή της..

Η μάνα,

που ξενυχτάει κάθε φορά που βήχεις ή ανεβάζεις πυρετό και στέκεται εκεί δίπλα σου να σου σκουπίζει τον ιδρώτα και να σου χαϊδεύει το μέτωπο.

Η μάνα.

Που κάθε φορά που κλείνει την πόρτα πίσω της και πάει στη δουλειά, «πλημμυρίζεται» από τύψεις, ακούγοντάς σε να κλαις.

Εκείνη που στη πρώτη ερωτική σου απογοήτευση, σου κρατάει το χέρι.

Η μάνα.

που, όταν πέρασες την πόρτα του πανεπιστημίου, έκλαιγε γεμάτη από περηφάνια…

Η μάνα.

Που, σαν της είπες ότι παντρεύεσαι, κατάλαβε ότι το παιδί της μεγάλωσε και ανοίγει δικό του σπίτι.

Που, όσο κι αν την πικράνεις, ξέρει να συγχωρεί.

Η μάνα.

Τόσο μικρή λέξη με τόσο μεγάλη σημασία.

Ο μοναδικός άνθρωπος που σου προσέφερε το μεγαλύτερο δώρο, αυτό της ζωής και που ποτέ δε θα ζητήσει αντάλλαγμα.

Και που, όταν κάνεις εσύ δικό σου παιδί, εκείνη πάλι ανυπομονεί, μέχρι να ακούσει τη λέξη

Γιαγιά

ΚΑΘΕΝΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ.ΕΙΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΛΛΑ Κ ΕΧΕΙ ΥΠΟΜΕΙΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ, ΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΡΕΦΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ.ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ, Η ΜΑΝΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ.ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΑΘΗΣΤΑΤΕ ΑΠΟ ΤΙΠΟΤΕ Κ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ

Μάνα σ 'ευχαριστώ

Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

IRENEKANTE έγραψε:

κοριτσια, διαβασα κατι που με συγκίνησε κ θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας,,,,,,,,,,,,

Μάνα, μητέρα, μαμά…

.Όπως κι αν την πεις, όπως κι αν τη φωνάξεις, ό,τι κι αν της πεις, όσο κι αν της φωνάξεις, μία θα είναι η μάνα.

Η μάνα που σε «κουβαλάει» στην κοιλιά της 9 μήνες. Η μάνα που ανυπομονεί να σε κρατήσει στην αγκαλιά της μετά τον τοκετό. Που τόσο πόνεσε και αμέσως το ξεχνάει, μόλις σε πιάσει στα χέρια της. Που μόλις νιώσει το πρώτο σου σκίρτημα, από τη κοιλιά ακόμα, κάνει σχέδια για την ανατροφή σου.

Η μάνα.

Εκείνη που στο πρώτο δοντάκι τρέχει να σου βάλει ζάχαρη στο στόμα για να είναι η ζωή σου γλυκιά και βαμβάκι στα μαλλιά για να γεράσεις όμορφα…

Η μάνα.

Που, όταν σε πήγε πρώτη μέρα στο σχολείο, νόμιζε ότι έφυγες πια από τη θαλπωρή της..

Η μάνα,

που ξενυχτάει κάθε φορά που βήχεις ή ανεβάζεις πυρετό και στέκεται εκεί δίπλα σου να σου σκουπίζει τον ιδρώτα και να σου χαϊδεύει το μέτωπο.

Η μάνα.

Που κάθε φορά που κλείνει την πόρτα πίσω της και πάει στη δουλειά, «πλημμυρίζεται» από τύψεις, ακούγοντάς σε να κλαις.

Εκείνη που στη πρώτη ερωτική σου απογοήτευση, σου κρατάει το χέρι.

Η μάνα.

που, όταν πέρασες την πόρτα του πανεπιστημίου, έκλαιγε γεμάτη από περηφάνια…

Η μάνα.

Που, σαν της είπες ότι παντρεύεσαι, κατάλαβε ότι το παιδί της μεγάλωσε και ανοίγει δικό του σπίτι.

Που, όσο κι αν την πικράνεις, ξέρει να συγχωρεί.

Η μάνα.

Τόσο μικρή λέξη με τόσο μεγάλη σημασία.

Ο μοναδικός άνθρωπος που σου προσέφερε το μεγαλύτερο δώρο, αυτό της ζωής και που ποτέ δε θα ζητήσει αντάλλαγμα.

Και που, όταν κάνεις εσύ δικό σου παιδί, εκείνη πάλι ανυπομονεί, μέχρι να ακούσει τη λέξη

Γιαγιά

ΚΑΘΕΝΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ.ΕΙΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΛΛΑ Κ ΕΧΕΙ ΥΠΟΜΕΙΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ, ΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΡΕΦΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ.ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ, Η ΜΑΝΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ.ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΑΘΗΣΤΑΤΕ ΑΠΟ ΤΙΠΟΤΕ Κ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ

Μάνα σ 'ευχαριστώ

Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα

ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΑΠΑΡΝΗΘΗΚΑ..

ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΕΙΜΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΜΑΚΙΑΣ και δεν το μετανιωσα ποτε!

Παντα η σχεση μου με την μαμα μου ηταν παντα θυελλωδης απο φοβερες σκηνες αγαπης μεχρι τρελλους καυγαδες...ΑΛΛΑ ειναι η μανα μου!!!

Τωρα που εγινα μαμα εγω νιωθω πραγματα που δεν τα εχω ξανανιωσει.

Και που ειμαι ακομα ε?

Τι να λεμε...Μανα ειναι η μονη αγαπη.Ανυπερβλητη!

Οσο για τους μπαμπαδες? Αχ ειναι κι αυτοι σημαντικοι αλλα ενα σκαλοπατακι πιο κατω...Το πιστευω αυτο.

Με προλαβατε παντως...Ειχα σκοπο να ανοιξω θεμα για την ΜΑΝΑ.

Ειναι αυτο που λενε η μανα εχει παντα δικιο?

Ισχυει?

Σε μενα παντως βγηκε εν μερη αληθινη σε πραγματα που με συμβουλεψε να κανω.

Και τωρα την νιωθω πιο πολυ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...