Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ


Recommended Posts

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΕ ΘΥΜΑΣΤΕ ΜΟΥ ΕΙΧΑΤΕ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ.ΕΙΜΑΙ 8 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΣΕ 23 ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΛΟΓΩ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΡΑΧΗΛΟΥ.ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ,ΦΟΒΑΜΑΙ ΑΝ ΘΑ ΦΤΑΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΞΑΠΛΑ Η ΟΧΙ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

BIG BEN ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑΣΕΒΟΗΘΗΣΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ,ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙΟΜΩΣ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΞΑΠΛΑ.ΟΜΩΣ ΗΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ....... ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΝ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ ΟΚΑΙΡΟΣ!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

BIG BEN ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑΣΕΒΟΗΘΗΣΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ,ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙΟΜΩΣ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΞΑΠΛΑ.ΟΜΩΣ ΗΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ....... ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΝ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ ΟΚΑΙΡΟΣ!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΤΡΑΧΗΛΟΥ (ELECTIVE CERCLAGE)

Η πρώτη ομάδα των ασθενών μελετήθηκε σε τέσσερις τυχαιοποιημένες μελέτες. Οι Dor et al(36) μελέτησαν 50 δίδυμες κυήσεις και δεν βρήκαν σημαντικό όφελος από την επέμβαση. Οι Rush et al(39) και οι Lazar et al(38) μελέτησαν 194 και 506 γυναίκες με μονήρεις κυήσεις υψηλού (33%) και μέτριου κινδύνου (10%) για πρόωρο τοκετό, αντίστοιχα. Καμία από τις δύο μελέτες δεν έδειξε βελτίωση στο περιγεννητικό αποτέλεσμα στις γυναίκες που αντιμετωπίσθηκαν με περίδεση τραχήλου. Επιπλέον, οι γυναίκες που υποβλήθηκαν σε περίδεση νοσηλεύθηκαν για περισσότερες ημέρες στο νοσοκομείο μέχρι να γεννήσουν και έλαβαν σε μεγαλύτερο ποσοστό τοκολυτικά φάρμακα.

Η μεγαλύτερη διεθνής τυχαιοποιημένη μελέτη σε 1.292 κυήσεις υψηλού κινδύνου για πρόωρο τοκετό, δεν παρουσίασε όφελος στις 5 από τις 6 υποομάδες.(37) Μόνο στην υποομάδα των γυναικών με τουλάχιστον τρεις αποβολές δευτέρου τριμήνου (107 γυναίκες) παρουσιάσθηκε σημαντική βελτίωση στο περιγεννητικό αποτέλεσμα και στο ποσοστό των πρόωρων τοκετών. Σύμφωνα με τα συνολικά δεδομένα της μελέτης, πρέπει να τοποθετηθούν 25 περιδέσεις τραχήλου για να σωθεί μία κύηση. Μία σημαντική επιπλοκή που παρατηρήθηκε στη μελέτη αυτή ήταν το αυξημένο ποσοστό του μετεγχειρητικού πυρετού, που έφθανε στο 6% μετά από περίδεση τραχήλου και μόνο 3% στην ομάδα ελέγχου.(37) Παρόμοιο αποτέλεσμα βρέθηκε και σε άλλες μελέτες.(39)

Με βάση τις παραπάνω μελέτες, οι γυναίκες με τρεις ή περισσότερες αποβολές δευτέρου τριμήνου, πρέπει να υποβάλλονται σε περίδεση τραχήλου κατά την 13η-16η εβδομάδα της κύησης, μετά από υπερηχογραφικό έλεγχο ενός ζώντος εμβρύου, χωρίς βασικές δομικές ανωμαλίες. Εάν η γυναίκα είχε μια επιτυχή κύηση μετά από περίδεση τραχήλου, τότε και στην επόμενη εγκυμοσύνη είναι πιθανόν να επιθυμεί περίδεση λόγω του αισθήματος ανασφάλειας που νιώθει. Δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να στηρίζουν αυτή την άποψη και η απόφαση της νέας περίδεσης θα βασισθεί στη συμφωνία μεταξύ ιατρού και ασθενούς.

Ένα μικρό ποσοστό των ασθενών με ιστορικό ανεπάρκειας τραχήλου παρουσιάζει, παράλληλα, και υποπλασία αυτού. Στην ομάδα αυτή ανήκουν οι γυναίκες μετά από ευρεία κωνοειδή εκτομή με νυστέρι, όπως και εκείνες με περισσότερες από μία επεμβάσεις στον τράχηλο, οι γυναίκες με ρήξεις του τραχήλου συνεπεία ρήξεως μήτρας και αυτές με ιστορικό λήψης διαιθυλοστιλβεστρόλης κατά την ενδομήτριο ζωή. Δεν υπάρχουν μελέτες για την περίδεση του τραχήλου σε γυναίκες με ενδομήτρια έκθεση σε διαιθυλοστιλβεστρόλη.(43) Στις γυναίκες με υποπλασία τραχήλου, η τεχνική της περίδεσης μπορεί να είναι δύσκολη έως και αδύνατη. Γι' αυτό ορισμένοι μελετητές προτείνουν τη διακοιλιακή προσέγγιση.(44) Ενδείξεις για τη διακοιλιακή περίδεση τραχήλου είναι η αποτυχία της διακολπικής προσέγγισης και οι περιπτώσεις όπου υπάρχει βαθιά ρήξη στον τράχηλο ή ελάχιστος τραχηλικός ιστός για να καθηλωθεί το ράμμα διακολπικά. Οι επιπλοκές της διακοιλιακής περίδεσης τραχήλου είναι η διεγχειρητική αιμορραγία, ο πρόωρος τοκετός, η απόφραξη εντέρου και η ανάγκη για καισαρική τομή. Λόγω της σπανιότητας των ενδείξεων για διακοιλιακή περίδεση τραχήλου, τα διαθέσιμα βιβλιογραφικά δεδομένα είναι ελάχιστα για να παγιώσουν επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση.

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΤΡΑΧΗΛΟΥ (URGENT CERCLAGE)

Στη δεύτερη κατηγορία της τραχηλικής ανεπάρκειας περιλαμβάνονται ασυμπτωματικές γυναίκες που παρουσιάζουν προοδευτική ελάττωση του μήκους του τραχήλου ή διεύρυνση του έσω τραχηλικού στομίου πριν από την 37η εβδομάδα της κύησης. Δεν υπάρχουν σαφή πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση των ασθενών αυτών. Σε πολλές αναδρομικές μελέτες έγινε προσπάθεια να τυποποιηθεί η διαχείριση των ασθενών με ελαττωμένο μήκος τραχήλου.(45,46) Στη μελέτη των Guzman et al, 56 γυναίκες υποβλήθηκαν σε επείγουσα περίδεση στο διάστημα 1992-1996 και όλα τα νεογνά επιβίωσαν.(46) Δεν υπήρχε, όμως, ομάδα ελέγχου για να γίνει σύγκριση των αποτελεσμάτων. Οι Dijkstra et al ανέφεραν 30 επείγουσες περιδέσεις με ένδειξη το τραχηλικό μήκος <25mm και βρήκαν ότι οι 13 από τις 30 γυναίκες (43%) γέννησαν πρόωρα.(47) Και πάλι όμως, η έλλειψη ομάδας ελέγχου καθιστά αδύνατη την εκτίμηση της συμβολής της περίδεσης στο ποσοστό της προωρότητας.

Η τυχαιοποιημένη μελέτη CIPRACT ήταν η πρώτη που έδειξε ότι οι πρόωροι τοκετοί πριν από την 32η εβδομάδα ήταν συχνότεροι στις γυναίκες που αντιμετωπίσθηκαν μόνο με κλινοστατισμό, παρά σε αυτές που υποβλήθηκαν σε περίδεση κατά McDonald (p<0,01).(48) Το κριτήριο εισαγωγής στη μελέτη ήταν τραχηλικό μήκος <25mm πριν από την 27η εβδομάδα της κύησης. Η περιγεννητική θνησιμότητα δεν διέφερε σημαντικά στα δύο σκέλη της μελέτης. Η απήχηση της μελέτης αυτής στην ιατρική κοινότητα θα ήταν μεγαλύτερη, εάν το δείγμα της μελέτης ήταν μεγαλύτερο (35 γυναίκες).

Προς το παρόν, λόγω έλλειψης μεγαλύτερων τυχαιοποιημένων μελετών, ο θεράπων ιατρός χρειάζεται και άλλα στοιχεία για να προχωρήσει σε επείγουσα περίδεση τραχήλου, σε γυναίκες με μήκος τραχήλου <25mm στο δεύτερο και στις αρχές του τρίτου τριμήνου. Εάν το τραχηλικό μήκος είναι <25mm πριν από την 24η εβδομάδα, προτείνεται περίδεση τραχήλου, ενώ δεν υπάρχει ομοφωνία για τις εβδομάδες 24-30, όταν δηλαδή το έμβρυο είναι ήδη βιώσιμο.

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΤΡΑΧΗΛΟΥ (EMERGENCY CERCLAGE)

Η τρίτη κατηγορία των γυναικών με τραχηλική ανεπάρκεια αποτελείται από αυτές που προσέρχονται με διαστολή μεγαλύτερη από 2cm κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Η ομάδα αυτή αποτελεί το μεγαλύτερο δίλημμα για το θεράποντα ιατρό, διότι η αντιμετώπιση των ασθενών αυτών δεν έχει καθορισθεί με τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες. Οι Novy et al παρουσίασαν τα αποτελέσματα από 19 επιτακτικές περιδέσεις τραχήλου, συγκρινόμενες με 16 γυναίκες που αντιμετωπίσθηκαν με κλινοστατισμό.(49) Δεν υπήρχε διαφορά στη νεογνική επιβίωση στα δύο σκέλη της μελέτης. Σε μία πρόσφατη αναδρομική μελέτη, οι συγγραφείς αναφέρουν μεγαλύτερο βάρος γέννησης και εβδομάδα κύησης κατά τον τοκετό, σε γυναίκες που υποβλήθηκαν σε επιτακτική περίδεση, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.(41) Το βέβαιο είναι ότι απαιτούνται μεγαλύτερες τυχαιοποιημένες μελέτες με σαφή κριτήρια επιλογής ασθενών, προκειμένου να υπάρξει ενιαία διαχείριση των περιστατικών αυτών.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΤΡΑΧΗΛΟΥ (ELECTIVE CERCLAGE)

Η πρώτη ομάδα των ασθενών μελετήθηκε σε τέσσερις τυχαιοποιημένες μελέτες. Οι Dor et al(36) μελέτησαν 50 δίδυμες κυήσεις και δεν βρήκαν σημαντικό όφελος από την επέμβαση. Οι Rush et al(39) και οι Lazar et al(38) μελέτησαν 194 και 506 γυναίκες με μονήρεις κυήσεις υψηλού (33%) και μέτριου κινδύνου (10%) για πρόωρο τοκετό, αντίστοιχα. Καμία από τις δύο μελέτες δεν έδειξε βελτίωση στο περιγεννητικό αποτέλεσμα στις γυναίκες που αντιμετωπίσθηκαν με περίδεση τραχήλου. Επιπλέον, οι γυναίκες που υποβλήθηκαν σε περίδεση νοσηλεύθηκαν για περισσότερες ημέρες στο νοσοκομείο μέχρι να γεννήσουν και έλαβαν σε μεγαλύτερο ποσοστό τοκολυτικά φάρμακα.

Η μεγαλύτερη διεθνής τυχαιοποιημένη μελέτη σε 1.292 κυήσεις υψηλού κινδύνου για πρόωρο τοκετό, δεν παρουσίασε όφελος στις 5 από τις 6 υποομάδες.(37) Μόνο στην υποομάδα των γυναικών με τουλάχιστον τρεις αποβολές δευτέρου τριμήνου (107 γυναίκες) παρουσιάσθηκε σημαντική βελτίωση στο περιγεννητικό αποτέλεσμα και στο ποσοστό των πρόωρων τοκετών. Σύμφωνα με τα συνολικά δεδομένα της μελέτης, πρέπει να τοποθετηθούν 25 περιδέσεις τραχήλου για να σωθεί μία κύηση. Μία σημαντική επιπλοκή που παρατηρήθηκε στη μελέτη αυτή ήταν το αυξημένο ποσοστό του μετεγχειρητικού πυρετού, που έφθανε στο 6% μετά από περίδεση τραχήλου και μόνο 3% στην ομάδα ελέγχου.(37) Παρόμοιο αποτέλεσμα βρέθηκε και σε άλλες μελέτες.(39)

Με βάση τις παραπάνω μελέτες, οι γυναίκες με τρεις ή περισσότερες αποβολές δευτέρου τριμήνου, πρέπει να υποβάλλονται σε περίδεση τραχήλου κατά την 13η-16η εβδομάδα της κύησης, μετά από υπερηχογραφικό έλεγχο ενός ζώντος εμβρύου, χωρίς βασικές δομικές ανωμαλίες. Εάν η γυναίκα είχε μια επιτυχή κύηση μετά από περίδεση τραχήλου, τότε και στην επόμενη εγκυμοσύνη είναι πιθανόν να επιθυμεί περίδεση λόγω του αισθήματος ανασφάλειας που νιώθει. Δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να στηρίζουν αυτή την άποψη και η απόφαση της νέας περίδεσης θα βασισθεί στη συμφωνία μεταξύ ιατρού και ασθενούς.

Ένα μικρό ποσοστό των ασθενών με ιστορικό ανεπάρκειας τραχήλου παρουσιάζει, παράλληλα, και υποπλασία αυτού. Στην ομάδα αυτή ανήκουν οι γυναίκες μετά από ευρεία κωνοειδή εκτομή με νυστέρι, όπως και εκείνες με περισσότερες από μία επεμβάσεις στον τράχηλο, οι γυναίκες με ρήξεις του τραχήλου συνεπεία ρήξεως μήτρας και αυτές με ιστορικό λήψης διαιθυλοστιλβεστρόλης κατά την ενδομήτριο ζωή. Δεν υπάρχουν μελέτες για την περίδεση του τραχήλου σε γυναίκες με ενδομήτρια έκθεση σε διαιθυλοστιλβεστρόλη.(43) Στις γυναίκες με υποπλασία τραχήλου, η τεχνική της περίδεσης μπορεί να είναι δύσκολη έως και αδύνατη. Γι' αυτό ορισμένοι μελετητές προτείνουν τη διακοιλιακή προσέγγιση.(44) Ενδείξεις για τη διακοιλιακή περίδεση τραχήλου είναι η αποτυχία της διακολπικής προσέγγισης και οι περιπτώσεις όπου υπάρχει βαθιά ρήξη στον τράχηλο ή ελάχιστος τραχηλικός ιστός για να καθηλωθεί το ράμμα διακολπικά. Οι επιπλοκές της διακοιλιακής περίδεσης τραχήλου είναι η διεγχειρητική αιμορραγία, ο πρόωρος τοκετός, η απόφραξη εντέρου και η ανάγκη για καισαρική τομή. Λόγω της σπανιότητας των ενδείξεων για διακοιλιακή περίδεση τραχήλου, τα διαθέσιμα βιβλιογραφικά δεδομένα είναι ελάχιστα για να παγιώσουν επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση.

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΤΡΑΧΗΛΟΥ (URGENT CERCLAGE)

Στη δεύτερη κατηγορία της τραχηλικής ανεπάρκειας περιλαμβάνονται ασυμπτωματικές γυναίκες που παρουσιάζουν προοδευτική ελάττωση του μήκους του τραχήλου ή διεύρυνση του έσω τραχηλικού στομίου πριν από την 37η εβδομάδα της κύησης. Δεν υπάρχουν σαφή πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση των ασθενών αυτών. Σε πολλές αναδρομικές μελέτες έγινε προσπάθεια να τυποποιηθεί η διαχείριση των ασθενών με ελαττωμένο μήκος τραχήλου.(45,46) Στη μελέτη των Guzman et al, 56 γυναίκες υποβλήθηκαν σε επείγουσα περίδεση στο διάστημα 1992-1996 και όλα τα νεογνά επιβίωσαν.(46) Δεν υπήρχε, όμως, ομάδα ελέγχου για να γίνει σύγκριση των αποτελεσμάτων. Οι Dijkstra et al ανέφεραν 30 επείγουσες περιδέσεις με ένδειξη το τραχηλικό μήκος <25mm και βρήκαν ότι οι 13 από τις 30 γυναίκες (43%) γέννησαν πρόωρα.(47) Και πάλι όμως, η έλλειψη ομάδας ελέγχου καθιστά αδύνατη την εκτίμηση της συμβολής της περίδεσης στο ποσοστό της προωρότητας.

Η τυχαιοποιημένη μελέτη CIPRACT ήταν η πρώτη που έδειξε ότι οι πρόωροι τοκετοί πριν από την 32η εβδομάδα ήταν συχνότεροι στις γυναίκες που αντιμετωπίσθηκαν μόνο με κλινοστατισμό, παρά σε αυτές που υποβλήθηκαν σε περίδεση κατά McDonald (p<0,01).(48) Το κριτήριο εισαγωγής στη μελέτη ήταν τραχηλικό μήκος <25mm πριν από την 27η εβδομάδα της κύησης. Η περιγεννητική θνησιμότητα δεν διέφερε σημαντικά στα δύο σκέλη της μελέτης. Η απήχηση της μελέτης αυτής στην ιατρική κοινότητα θα ήταν μεγαλύτερη, εάν το δείγμα της μελέτης ήταν μεγαλύτερο (35 γυναίκες).

Προς το παρόν, λόγω έλλειψης μεγαλύτερων τυχαιοποιημένων μελετών, ο θεράπων ιατρός χρειάζεται και άλλα στοιχεία για να προχωρήσει σε επείγουσα περίδεση τραχήλου, σε γυναίκες με μήκος τραχήλου <25mm στο δεύτερο και στις αρχές του τρίτου τριμήνου. Εάν το τραχηλικό μήκος είναι <25mm πριν από την 24η εβδομάδα, προτείνεται περίδεση τραχήλου, ενώ δεν υπάρχει ομοφωνία για τις εβδομάδες 24-30, όταν δηλαδή το έμβρυο είναι ήδη βιώσιμο.

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΤΡΑΧΗΛΟΥ (EMERGENCY CERCLAGE)

Η τρίτη κατηγορία των γυναικών με τραχηλική ανεπάρκεια αποτελείται από αυτές που προσέρχονται με διαστολή μεγαλύτερη από 2cm κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Η ομάδα αυτή αποτελεί το μεγαλύτερο δίλημμα για το θεράποντα ιατρό, διότι η αντιμετώπιση των ασθενών αυτών δεν έχει καθορισθεί με τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες. Οι Novy et al παρουσίασαν τα αποτελέσματα από 19 επιτακτικές περιδέσεις τραχήλου, συγκρινόμενες με 16 γυναίκες που αντιμετωπίσθηκαν με κλινοστατισμό.(49) Δεν υπήρχε διαφορά στη νεογνική επιβίωση στα δύο σκέλη της μελέτης. Σε μία πρόσφατη αναδρομική μελέτη, οι συγγραφείς αναφέρουν μεγαλύτερο βάρος γέννησης και εβδομάδα κύησης κατά τον τοκετό, σε γυναίκες που υποβλήθηκαν σε επιτακτική περίδεση, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.(41) Το βέβαιο είναι ότι απαιτούνται μεγαλύτερες τυχαιοποιημένες μελέτες με σαφή κριτήρια επιλογής ασθενών, προκειμένου να υπάρξει ενιαία διαχείριση των περιστατικών αυτών.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...