Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΜΗΠΩΣ ΕΧΩ ΕΠΙΛΟΧΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ???


Recommended Posts

ΓΕΝΝΗΣΑ ΠΡΙΝ 23 ΜΕΡΕΣ!!!!ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΕΧΩ!!!ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ ΝΙΩΘΩ ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΗ....ΚΑΙ ΒΑΣΙΚΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΙΩΘΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!!!ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΛΕΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΑΛΛΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΙ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕΝΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!ΟΤΙ ΝΙΩΘΩ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΙΑ....ΔΕΝ ΠΕΡΙΠΙΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΧΕΙ ΤΡΕΞΙΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ...ΑΛΛΑ ΟΣΑ ΒΛΕΠΕΙ Η ΠΕΘΕΡΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕΝΩ ΟΥΤΕ ΜΑΓΕΙΡΕΥΩ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ....ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!

ΧΤΕΣ ΜΑΛΩΣΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΕΥΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΑΙΝΩ ΕΞΩ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΠΑΘΙ ΤΙΠΟΤΑ....ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ...ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΝΑ ΠΩ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΦΙΛΑΝΕ...ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΒΓΑΛΑ ΕΝΑ ΣΠΥΡΑΚΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΜΗΝ ΦΙΛΑΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΧΡΙ ΑΝ ΦΥΓΕΙ...ΕΛΕΟΣ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

μαρακι τα νευρα κ το οτι θες να κλαις συνεχεια οπως κ το οτι νιωθεις οτι δεν εισαι αρκετη για να τα προλαβεις ολα ειναι απολυτα φυσιολογικα κ τα εχουν περασει λιγο ως πολυ ολες οι λεχωνες.εγω ημουν πολυ χειροτερα απο σενα κ ελεγα οτι δεν νιωθω να αγαπαω το παιδι μου καποιες στιγμες..ειναι ολα παιχνιδια των ορμονων..μην αφησεις την καταθλιψη να σε νικησει,σε λιγο καιρο θα τα θυμασαι κ θα γελας..δε φταις εσυ για το οτι εισαι ετσι,οι ορμονες σου φταινε....πιστεψε με,πρεπει να βαλεις στη ακρη λιγο τις δουλειες του σπιτιου γτ θες ξεκουραση τωρα.οταν το μωρο κοιμαται πρεπει να κοιμασαι κ εσυ..ποσο δικιο ειχαν οταν μου το ελεγαν.ασε για λιγο το σπιτι,προεχεις εσυ τωρα κ η ξεκουραση σου.προσπαθησε οσο γινεται να χαλαρωνεις,ξερω οτι χρονος για περιποιηση δεν υπαρχει..εστω ενα μπανακι με ζεστο νερο κ λιγη μουσικουλα θα σε χαλαρωσουν..ο αντρας σου ειναι απλα υπερπροστατευτικος με το μωρο σας κ ειναι επισης φυσιολογικο..ειναι ακομα αρχη κ για αυτον κ δεν ξερει πως να ανταποκριθει στο νεο του ρολο..για αυτον ειναι ακομα πιο δυσκολο να το ξερεις γτ τωρα ειναι λιγο στην απεξω..θα ηρεμησει κ θα χαλαρωσει..ασ τον να λεει..εσυ κρατα συνεχεια αγκαλιτσα το μωρο σου,δινε του φιλακια,δωσ του την μανουλα που τοσο χρειαζεται τωρα γτ ακομα δεν ξερει που εχει ερθει..

κ σου εχω ξαναπει,αν θελεις οτιδηποτε παρε με ενα τηλ να τα πουμε..τα εχω περασει κ σε καταλαβαινω απολυτα...θα δεις συντομα θα τα ξεχασεις ολα κ θα νιωθεις καλυτερα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

:laugh: :laugh: :laugh:

ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΩΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΙΑΝΕΙ ΚΑΝΕΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΦΙΛΑΕΙ......

ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΤΣΙ ΗΜΟΥΝ

ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΚΑΘΩΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑΚΙ ΤΣΙΤΩΜΕΝΑ Μ,Ε ΤΙΣ ΟΡΜΟΝΕΣ

ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΕΤΣΙ ΚΑΠΩΣ ΕΝΙΩΘΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟ ΜΩΡΑΚΙ ΝΑ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΡΟΝΟ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΑΛΕΤΑ!!!!!!!ΟΠΟΤΕ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΤΣΙ

ΣΤΥΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙΟ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΩ ΣΑΣ

ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΜΕΝΗ ΚΛΕΙΣΤΗ ΓΥΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΗ ΛΕΡΩΘΕΙ ΝΑ ΜΗ ΧΤΥΠΗΣΕΙ

ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ!!!!!!!!!!!

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαράκι να σου ζήσει το μπουμπούκι σας!!!Έτσι ακριβώς ήμουν και εγώ,και είχα τη μητέρα μου που έκανε τις δουλειές του σπιτιού.Όταν κοιμάται το μωρό να κοιμάσαι και εσύ.Εγώ είχα φτάσει σε σημείο να κλαίει το παιδί και να μην πηγαίνω.Συζήτηση στη συζήτηση με τον άντρα μου αποφάσιασα και πήγα σε ψυχολόγο γιατί έβλεπα οτι δεν καλυτερεύω.Προσπάθησε να κάνεις κάτι και για σένα,ένα μπανάκι μια βόλτα.Να πάρεις μισή ευχή έστω και για να βγεις ε΄συ μια γύρα στο τετράγωνο.Αν έχεις βοήθεια να το κάνεις.Έστω μια βόλτα.Αυτά μου τα είχε πει η ψυχολόγος.Πράγματι ένιωσα καλύτερα.ήμουν έτσι όμως 4 μήνες.Σταδιακά καλυτέρευα.Μην το αφήσεις να σε πάρει απο κάτω.Αν νιώσεις οτι δε βγάζεις άκρη,ζήτα βοήθεια απο ειδικό.Δεν είναι κακό.Είναι μια κατάσταση που μπορεί πολύ εύκολα να ξεφύγει απο τον έλεγχο σου.Αν θες να σου στείλω το τηλ μου σε pm να μιλήσουμε.Όποτε θες.Δεν είναι τραγική η κατάσταση,αρκεί να μη σου ξεφύγει απο τον έλεγχο σου.Φιλιά και οτι θες είμαστε εδώ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαρία να σας ζήσει το αγγελούδι σας!!!

Όσο για τα υπόλοιπα...

Όσο περνάει ο καιρός θα βρείτε τους ρυθμούς σας, μη σε απασχολεί! Αυτό που βιώνεις, το βιώνουν οι περισσότερες λεχώνες.

Λίγο οι ορμόνες, λίγο το αυξημένο αίσθημα ευθύνης που έχεις τώρα απέναντι στο σπλαχνάκι σου, λίγο τα ξενύχτια, όλα παίζουν το ρόλο τους!

Καλό είναι να το προσέχετε το μπεμπάκι τον πρώτο καιρό. Τα φιλιά είναι περιττά!! Σε αυτό συμφωνώ με τον άντρα σου! Δε μιλάμε για βρέφος 5-6 μηνών, αλλά μόλις λίγων ημερών! Έχουν καιρό να χορτάσουν φιλιά οι συγγενείς σας! Ουουουου...

Πάρτε τη μισή ευχή και βγείτε! Εξήγησέ του ότι πνίγεσαι! Θέλεις να βγεις να αλλάξεις τον αέρα σου! Η περίοδος της λοχείας είναι πολύ πιο ζόρικη συναισθηματικά από αυτή της εγκυμοσύνης. Ντύσε κατάλληλα το μωράκι, βάλ' το στο καρότσι και πηγαίνετε βόλτα σε εξωτερικό χώρο πάντα! Ιδανικό είναι το πάρκο! Εννοείται πως θα έρθει και ο άντρας σου μαζί σας να σας προσέχει! ;)

Πλέον την έξοδο των βρεφών από το σπίτι ακόμα και τις πρώτες μέρες της ζωής τους, την εγκρίνουνε και οι παιδίατροι! Περισσότερο καλό κάνει, παρά κακό!

Να κοιμάσαι όταν κοιμάται το μωρό, να ξεκουράζεσαι όσο μπορείς και τις υπόλοιπες ώρες, που είναι ξύπνιο το μωρό, εφόσον απασχολείται ο άντρας σου μαζί του κάποιες στιγμές, θα κάνεις τις βασικές δουλειές, ίσα ίσα για να ζει το μωρό σε ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον!

Μην μαγειρέψεις παστίτσιο 1-2 μήνες, δεν πειράζει, μην καθαρίσεις μπαλκονόπορτες, δεν έγινε τίποτα! Λίγο προσοχή στη σκόνη, στην καθαριότητα του μπάνιου και της κουζίνας... Και όλα τα άλλα... Εν καιρώ! ;)

Φιλιά πολλά!!! :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαρακι καλημερα κατ'αρχας να σας ζησει το μωρακι :)

οπως γραψανε κ τα κοριτσια πιο πανω λιγο πολυ ετσι περασαμε ολες,εγω να φανταστεις μου ειχε κοπει κ η ορεξη κ σε 15 μερες εχασα τα κιλα της εγκυμοσηνης ;) ενιωθα συνεχως πως μου ελειπε υπνος, κ πως δεν προλαβενα να κανω τιποτε ουτε τα βασικα,με το που σαραντισα ομως ευτηχως ηταν καλοκαιρι επερνα το μωρο κ εφευγα οσο μπορουσα μου εκανε καλο...

τωρα για τον αντρα σου αρχη ειναι τα χει κ αυτος χαμενα ;) σιγα,σιγα θα βρειτε τους ρυθμους σας.. :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πόσο σε νιώθω δεν φαντάζεσαι..Πέρασα ακριβώς τα ίδια, μα ακριβώς!

Ο αντρας μου κυκλοφορούσε με το καθαρό οινόπνευμα στο χερί,τον κοροιδευαν οι φίλοι μας.

Δε με άφηνε ουτε στο μπαλκόνι να βγω και γέννησα Μαιο!!!!

Πήρα όμως το μισό Σαραντισμό και εβγαινα λιγάκι -μονο εγω εννοειται -

και λιγο πηρα τα πα΄νω μου.Εκλαιγα καθε απογευμα και ενιωθα οτι δεν θα ξαναβγαλω ποτε τα φρυδια μου,δεν θα βάψω τα νύχια μου και δεν θα κάνω τίποτα για μένα!!!

Και όμως ήταν θέμα δύο εβδομάδων!!!!Πραγματικα,μετα το Σαραντισμό όλα αλλαξαν ,βγαίναμε και βολτούλες , θήλαζα και πηγαίναμε παντου και σατδιακα και τον εαυτό μου περιποιηθηκα και ολα βρηκαν το ρυθμό τους!!!!

Πα΄ντως εείνο το διάστημα δεν το ξεχνάω με ΤΙΠΟΤΑ!!!!Τα είχα δει όλα!

Ενα θα σου πω..Ουτε καταθλιωη έχεις , ούτε τίποτα...Λίγο υπομονή κάνε και όλα θα αλλάξουν!!!!Σίγουρα!!!

ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοριτσακι να μην αγχωνεσαι κ να μη στεναχωριεσαι καθολου!ειναι πολυ φυσιολογικα ολα αυτα που βιωνεις,να εισαι δυνατη κ να φροντιζεις το μωρακι σου κ θα δεις οτι σιγα σιγα θα αποβαλλεις τις αρνητικες σκεψεις κ ολα θα ειναι τελεια.και ο αντρουλης σου ισως κ να χει λιιιγο δικιο για τα μικροβια..για να σε παρηγορησω σου λεω πως γεννησα πριν απο 3 μηνες προωρα,ειμαι απο θεσσαλονικη αλλα μενω στην αθηνα με τον αντρα μου,δεν εχω κανεναν μα κανεναν δικο μου ανθρωπο εδω,εστω μια φιλη και βρεθηκα ξαφνικα με ενα μωρακι 1800 γραμμαριων,μονη σε ενα σπιτι γιατι ο αντρας μου ειναι αστυνομικος κ δουλευει περιεργα ωραρια(αρκετες νυχτες τη βδομαδα ειμαι μονη... )μενουμε στην παρνηθα κοντα στο καζινο κ δεν εχουμε τιποτα κοντα μας..κ ομως τα καταφερα κ τα καταφερνω γιατι δεν το βαζω κατω..να εισαι καλα,καλη δυναμη σου ευχομαι κ να σας ζησει!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δυστυχώς κάπως έτσι αισθανόμουμα και εγώ.

Το μόνο που μπορώ να σου πώ και είναι σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι για πάντα έτσι.

Αυτό που θα σε βοηθήσει είναι να βγείς καμιά βόλτα και να βρεις λίγο χρόνο έστω μισή ωρίτσα να πας ας πούμε ένα κομμωτήριο - ακόμα και αν θηλάζεις ένα χτένισμα μπορείς να το κάνεις. Κάτι τέτοιο νομίζω θα σε ανεβάσει ψυχολογικά.

Θέλέι λίγο χρόνο για να βρείτε τους ρυθμούς σας και να λειτουργείσετε με το νέο μέλος της οικογένειας. Μην απελπίζεσαι δεν θα είναι έτσι για πάντα.

Ελπίζω σύντομα να αισθανθείς καλύτερα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...