Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ - ΣΤΙΧΟΙ...


Recommended Posts

Τα τελευταία σου φιλιά

γουλιά γουλιά τα πίνω

και μ'ένα αντίο αγκαλιά

την πόρτα μου την κλείνω

Κι απ'το παράθυρο κλεφτά

σε βλέπω να κοιτάζεις

να δεις το χθες ή το μετά

στο δρόμο που χαράζεις

Δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας

μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού

η αγάπη ενώνει τον πόνο μας

όταν είσαι και είμαι αλλού

Δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας

μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού

κι η καρδιά ξεπερνάει το φόβο μας

στην πορεία ενός γυρισμού

Η τελευταία μας βραδιά

σα μια κρυφή πληγή μου

που μου σπαράζει την καρδιά

και λιώνει το κορμί μου

Στα όνειρα μου θα γυρνάς

φεγγάρι λυπημένο

κι όταν κρυώνεις και πονάς

εγώ θα σε ζεσταίνω

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 83
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

efi21 έγραψε:

και θελω να΄ρθω να σε αρπαξω απο την αλλη

να τη ρωτησω με τα ματια δακρυσμενα

με ποιο δικαιωμα σε πηρε απο μενα

και ποια θυσια, ποια θυσια εχει κανει αυτη για σενα

αντζελα δημητριου

υ.γ ειπα να γελασουμε λιγο

:laugh: :laugh: :woohoo: :woohoo: :P:P

:woohoo: :woohoo: :laugh: :laugh: :woohoo:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

τσ τσ τσ ΕΦΗ21 και ΑΜΑΝΤΑ (που γελασες) ΝΤΡΟΠΗ σας

ειπαμε ενα θεμα να κρατησουμε σε ΣΟΒΑΡΟ επιπεδο

κι εσεις το ξεφτυλισατε....τσ τσ και παλι τσ

για αυτο κι εγω δράττομαι της ευκαιρίας να πω ένα

που έγραψα καθώς καθομουν ....στην ΒΡΥΡΗ (του χωριου ρε):

Και μας αρέσεις και σε θέλουμε

και σ'αγαπάμε και υποφέρουμε.

Και μας την δίνεις και παθαίνουμε

και όταν μας λείψεις αρρωσταίνουμε.

Πειράζει που είσαι μεγάλη φίρμα πειράζει;

Πειράζει που είσαι και πολύ βεντέτα πειράζει;

Όχι δεν πειράζει.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

zaxarenia έγραψε:

τσ τσ τσ ΕΦΗ21 και ΑΜΑΝΤΑ (που γελασες) ΝΤΡΟΠΗ σας

ειπαμε ενα θεμα να κρατησουμε σε ΣΟΒΑΡΟ επιπεδο

κι εσεις το ξεφτυλισατε....τσ τσ και παλι τσ

για αυτο κι εγω δράττομαι της ευκαιρίας να πω ένα

που έγραψα καθώς καθομουν ....στην ΒΡΥΡΗ (του χωριου ρε):

Και μας αρέσεις και σε θέλουμε

και σ'αγαπάμε και υποφέρουμε.

Και μας την δίνεις και παθαίνουμε

και όταν μας λείψεις αρρωσταίνουμε.

Πειράζει που είσαι μεγάλη φίρμα πειράζει;

Πειράζει που είσαι και πολύ βεντέτα πειράζει;

Όχι δεν πειράζει.

Ανατρίχιασααααα....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΚΙ ΑΔΙΚΟ

ΠΑΡΑΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΝΑ ΣΤΕΚΟΥΝ ΤΑ ΠΑΛΙΟΔΕΝΤΡΑ

ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΣΑΡΑΚΙΑΣΜΕΝΑ

ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝΕ ΤΑ ΝΙΟΔΕΝΤΡΑ

ΜΕ Τ ΑΝΘΗ ΦΟΡΤΩΜΕΝΑ!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΑΝΑΜΑΛΛΙΑΡΗ

ΤΟΝ ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΛΥΓΔΙΑΡΗ

ΜΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΣΤΗΝ ΜΥΤΗ

ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

ΤΟΥ ΠΟΔΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΝΥΧΙ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΥΧΗ!!

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΥΚΟΚΥΡΕΨΟΥ.

ΚΟΨΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΨΟΥ

ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΟΠΟΙΟΣ ΣΕ ΔΕΙ

ΘΑ ΠΕΙ

ΠΩ ΠΩ!!! ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΙΔΙ

ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΛΥΘΕΙ!!!!

:laugh: :laugh: :laugh:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

" Έρωτα Εσύ,

με περισσή όταν λαβώνεις δύναμη,

μηδ' όνομα καλό απο σε

μηδ' αρετή μπορεί να βγει.."

β΄Στάσιμο απο τη "Μήδεια" του Ευριπίδη

("Ο Μεγάλος Ερωτικός" του Μάνου Χατζιδάκη)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

" ..πριν απ΄τα μάτια μου ήσουν φως

πριν απ΄τον έρωτα, έρωτας

κι όταν σε πήρε το φιλί

Γυναίκα.."

Οδυσσέα Ελύτη - αποσπάσματα απο τους 'Προσανατολισμούς"

("Με την πρώτη σταγόνα της βροχής" μελωποιημένο απο το Μάνο Χατζιδάκη στο δίσκο "Ο Μεγάλος Ερωτικός" (1972)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Λοιπόν και επειδή το ξεφτιλίσατε το θέμα μερικές...(βλέπε ζαχαρένια)

Θα μεταφέρω ένα ποιήμα απο μια ποιητική συλλογή που διάβασα τελευταία.

Η συλλογή λέγεται "Του πάθους φτερουγίσματα" του Κ. Σπηλιώτη και είναι η πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα. Εκδόσεις ΙΟΛΚΟΣ

ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ

Τη θλίψη σου να κλέψω μ' ένα βλέμμα

του πόνου σου να σπάσω τα φτερά

και της ζωής να κάψω το ανίερο ψέμα

στου ξέφρενου χορού μου τη φωτιά...

Και στο ποτάμι, λέω, άν μπορούσα

θα βούταγα με σώμα και ψυχή,

μήπως και βρώ όσα στη ζωή μου λαχταρούσα

που μου στέρησαν κάποια "πρέπει", κάποια "μη".

Κι αν μαγικά στα χέρια μου κρατούσα

τη δύναμη να δίνω τη χαρά,

σ' όσους με πάθος στη ζωή μου αγαπούσα

απλόχερα θα μοίραζα ξανά.

Και αν γινόταν την ψυχή μου να σκορπίσω

σαν αστερόσκονη σε τόπους μακρινούς

δίχως αναίτια τη ζωή να χαλαλίσω,

ευθύς θα βάδιζα σε νέους αστραπούς...

Μα ποια φενάκη, ποια παραφροσύνη,

ποια τρέλα, τάχα, γήινη ή θεϊκή

δίκιο θα έδινε στου ονείρου μου τη δίνη

σαν από λήθαργο ξυπνούσα το πρωί;

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

" Σ΄αγαπώ - δεν μπορώ

τιποτ΄άλλο να πω

πιο βαθύ, πιο απλό,

πιο μεγάλο!

Μπρος στα πόδια σου εδώ

με λαχτάρα σκορπώ

τον πολύφυλλο ανθό

της ζωής μου.

Τα δυο χέρια μου, να!

στα προσφέρω δετά

για να γύρεις γλυκά

το κεφάλι

Κι η καρδιά μου σκιρτά

κι όλη η ζήλια ζητά

να σου γίνει ως αυτά

προσκεφάλι!

Ω! μελίσσι μου! πιες

απ'αυτόν τις γλυκές,

τις αγνές ευωδιές

της ψυχής μου!

Σ΄αγαπώ - τι μπορώ

ακριβέ να σου πω

πιο βαθυ, πιο απλό,

πιο μεγάλο; "

Μυρτιώτισσα - απόσπασμα απο τη συλλογή "Κίτρινες φλόγες"

"Σ΄αγαπώ" Μελωποιημένη απο το Μάνο Χατζιδάκη στο δίσκο "Ο Μεγάλος Ερωτικός"

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ έγραψε:

ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΑΝΑΜΑΛΛΙΑΡΗ

ΤΟΝ ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΛΥΓΔΙΑΡΗ

ΜΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΣΤΗΝ ΜΥΤΗ

ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

ΤΟΥ ΠΟΔΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΝΥΧΙ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΥΧΗ!!

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΥΚΟΚΥΡΕΨΟΥ.

ΚΟΨΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΨΟΥ

ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΟΠΟΙΟΣ ΣΕ ΔΕΙ

ΘΑ ΠΕΙ

ΠΩ ΠΩ!!! ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΙΔΙ

ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΛΥΘΕΙ!!!!

:laugh: :laugh: :laugh:

ααααααααχαχαχαχα :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

" Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ΄αγάπησες

στα περασμένα χρόνια

Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα

και σε βροχή, σε χιόνια

δεν τραγουδώ παρά γιατί μ΄αγάπησες

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου

μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,

μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο

κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,

μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου

......................................

Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες

και στη ματιά σου να περνάει

είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο

να παίζει, να πονάει

μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες

Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε

γι'αυτό έμεινε ωραίο το πέρασμά μου

σαν να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα

σαν να στεκόσουν κάπου εκεί σιμά μου

μόνο γιατί σε σέναν άρεσε

.....................................

Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα

γι' αυτό η ζωή μου εδώθη

Στην άχαρη ζωή την ανεκλήρωτη

'μένα η ζωή πληρώθη

Μόνο γιατί μ΄αγάπησες γεννήθηκα

Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου

μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια

Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου

μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια

μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου

......................................."

"Γιατί μ΄αγάπησες" Μαρία Πολυδούρη..............

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καταπληκτική ιδέα να ανοίξει ένα τέτοιο θέμα...Εδώ θα συχνάζω :)

Εγινε η απώλεια συνήθεια μας-Διάφανα Κρίνα

Γλείφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου

και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο

τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο

να ψάχνω την πνοή μου στον νεκρό εαυτό σου

Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια

που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο

πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο

και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια

Η απουσία σου μ' εξουθενώνει

και δεν μπορώ να συνηθίσω

νιώθω να προχωράω μπροστά

μα πάντα φτάνω πίσω

κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει

Σβήνω τα ίχνη από τα ψέματά μας

παραπατάω στη σιωπή

έγινε η απώλεια συνήθειά μας

κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Όλα απόψε θυμίζουν εσένα

μάτια θλιμμένα, πάθος και ψέμα

γίνανε ένα, τα λόγια ματώνουν

πονάνε, πληγώνουν.

Περνάει ο χρόνος και όλα γυρνάνε

σαν να 'ναι ταινία μπροστά μου περνάνε

κοιμάμαι για λίγο, μετά σε θυμάμαι

φοβάμαι να φύγω, σου λέω φοβάμαι

λυπάμαι που

κλαίει η χαρά και γελάει η λύπη

μου λείπει η αγκαλιά μα αυτή μ' εγκαταλείπει

ανοίγει η αυλαία και πέφτουνε τα φώτα

τίποτα δεν είναι όπως ήτανε και πρώτα

Όλα απόψε τελειώνουν απλά

έλα και διώξε το δάκρυ μακριά

Και μου λείπεις, τα βράδια που περπατώ

αν μου φύγεις, νομίζω θα τρελαθώ

και μου λείπεις,

χωρίς να ξέρω γιατί, μη μου κρύβεις

πως νιώθεις κάτι κι εσύ..

Αν σου λείπω, τα βράδια που περπατάς

δε θα φύγω, μπορεί και να μ' αγαπάς

αν σου λείπω, χωρίς να ξέρεις γιατί

δε σου κρύβω, πως νιώθω μια ενοχή

Έλα απόψε για λίγο κοντά μου

ανοίγω τα χαρτιά μου μαζί με την καρδιά μου

ερωτά μου σε αγάπησα παράλογα

μα τώρα η λογική μου φέρεται ανάλογα

έδωσα τα πάντα για να πάρω ένα μάθημα

μη δώσεις το “εγώ” σου γιατί θα γίνει πάθημα

ένα πάτημα βρίσκω για να πάρω το ρίσκο

αναπάντητα ερωτήματα να θέλω να λύσω

κάνω βήματα μπροστά αλλά πηγαίνω πάλι πίσω

πρωτού μιλήσω αφού δακρύσω, κάτι να ζητήσω

θέλω μόνο, μόνο λίγο χρόνο,

νομίζω ότι κρυώνω

μόνο λίγο χρόνο, κάπου εδώ

τελειώνω...

Όλα απόψε τελειώνουν απλά

έλα και διώξε το δάκρυ μακριά

Και μου λείπεις, τα βράδια που περπατώ

αν μου φύγεις, νομίζω θα τρελαθώ

και μου λείπεις,

χωρίς να ξέρω γιατί, μη μου κρύβεις

πως νιώθεις κάτι κι εσύ..

Αν σου λείπω, τα βράδια που περπατάς

δε θα φύγω, μπορεί και να μ' αγαπάς

αν σου λείπω, χωρίς να ξέρεις γιατί

δε σου κρύβω, πως νιώθω μια ενοχή

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

χάρτινο καραβάκι

πονάνε την αυγή τα μαχαιρώματα

πόσες ευθείες διατεινόμενες στο φως

η πένα δίχως πια μελάνι θα συρθεί για να χαράξει

του προσώπου τις εκφράσεις που σημάδεψε ο καιρός

θα ερχόμουνα μα να δεν βρήκα πως

να σου χαϊδέψω το ταλαίπωρο κορμί με μια ανεμώνα

σ’ αυτή στην άσφαλτο που έκαψε τα λάστιχα η ψυχή

να κυλιστεί ώσπου να βρει θανατική κρυψώνα

πονάω μα να δεν θέλω να στο πω

στο γέλιο αυτό να σε καλωσορίσω

κρατάω τον καθρέφτη που κρατάς

φαντάσματα οπτασίες να σκορπίσω

πονάω που δεν σε βλέπω να γελάς

μικρά σπουργίτια στα κλαριά κι αν τιτιβίζουν

τα όνειρα μες στα μικρά καΐκια που παρέσυρε ο βοριάς

στον ίδιο το γιαλό πια δε γυρίζουν

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Και ένα δικό μου... :blush:

Παγώνει ο χρόνος...

Στιγμές δίχως νόημα πίσω μου

Βαριά χρόνια μπροστά μου

Ψάχνω στον ουρανό εκείνο το αστέρι

Εκείνο που μου χαμογέλασε

Χτες

και μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω

Σήμερα

Ταξίδι δίχως προορισμό...

Αύριο...

Περιπλάνηση σε αναμνήσεις

που πονάνε

Ματωμένα όνειρα

όλα τόσο ανούσια

κένο ανάμεσα στα δάκρυα...κενό και στην ψυχή

Καράβια...

Μικρά...

Χάρτινα,όπως τα όνειρα

Χαμένα σε μια θάλασσα

Τα βράδια η γοργόνα της κλαίει

σε κάποιον βράχο

Σε ψάχνει στα κύμματα

Που φεύγουν...

Μαζί μ'αυτά και οι στιγμές..

όλα μια ανάμνηση σε αποχρώσεις

που άλλωτε πονάνε και άλλωτε όχι

Αντίο...

*Δεν έχω ιδιαίτερο ταλέντο στην ποίηση αλλά μου αρέσει να γράφω..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

παραδοσιακο νανουρισμα

Αγιά Μαρίνα και κυρά,που ποκιμοίζεις τα μωρά

ποκιμις τ αγγελούδι μου, το πιο γλυκύν τραούδι μου

Κι υπνέ που παίρνεις τα μωρά,παρέ και μένα τούτο

Μικρό μικρό σου το δωκά,μεάλο φέρε μου το

Επαρ το πέρα, γύριστο,και στράφου πίσω φερμου το

Να δει τα δέντρα πως ανθούν και τα πουλιά πως κελαιδούν

Πως χαιρουνταί και πέτουνται, και πάσιν πέρα κ έρκουνται

Να δει του Μάη τραντάφυλλα κ αούστου μήλα κόκκινα

Κ α Παναία Δέσποινα που ποκιμίζεις τα μωρά

νάννι ναννά ναννούδκια του κι ύπνον εις τα ματούδκια του!!

Για όποια άγνωστη λέξη-λέξεις ρωτήστε με!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Edgar Allan Poe

Όνειρο Μέσα Σ' Όνειρο

Πάρε τούτο το φίλημα πα' στα γραμμένα φρύδια

και καθώς φεύγω άσε με λιγάκι να σου πω.

Δε λάθεψες πως κύλησεν ολ' η ζωή μου ίδια

σαν όνειρο χωρίς ιδιαίτερο σκοπό!

Ακόμα κι αν η Ελπίδα πέταξε μακριά μου,

στ' όραμα ή στο τίποτε, στη νύχτα ή στη μέρα,

τούτο λες να 'ν' η πιο τρανή απώλειά μου;

Όνειρο μέσα σ' όνειρο... κι απ' όσα ζούμε πέρα...

Κρατώ μέσα στη χούφτα μου κόκκους ξανθούς της άμμου,

καταμεσίς σε άγριους θαλασσόδαρτους γιαλούς.

Τι λιγοστοί! Πως ξεγλιστρούν μες απ' τα δάχτυλά μου;

Κι εγώ ξεσπώ σ' ατέλειωτους... ατέλειωτους λυγμούς.

Κύμα ανελέητο με χτυπά, με θόρυβο μεγάλο.

Κι -ω Θε μου- δε μπορώ μητ' ένανε να σώσω;

Αχ! όλα όσα ζήσαμε, να ήτανε ωστόσο,

όνειρο μέσα σ' όνειρο, το ένα μέσα στ' άλλο;

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

hope_89 έγραψε:

Και ένα δικό μου... :blush:

Παγώνει ο χρόνος...

Στιγμές δίχως νόημα πίσω μου

Βαριά χρόνια μπροστά μου

Ψάχνω στον ουρανό εκείνο το αστέρι

Εκείνο που μου χαμογέλασε

Χτες

και μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω

Σήμερα

Ταξίδι δίχως προορισμό...

Αύριο...

Περιπλάνηση σε αναμνήσεις

που πονάνε

Ματωμένα όνειρα

όλα τόσο ανούσια

κένο ανάμεσα στα δάκρυα...κενό και στην ψυχή

Καράβια...

Μικρά...

Χάρτινα,όπως τα όνειρα

Χαμένα σε μια θάλασσα

Τα βράδια η γοργόνα της κλαίει

σε κάποιον βράχο

Σε ψάχνει στα κύμματα

Που φεύγουν...

Μαζί μ'αυτά και οι στιγμές..

όλα μια ανάμνηση σε αποχρώσεις

που άλλωτε πονάνε και άλλωτε όχι

Αντίο...

*Δεν έχω ιδιαίτερο ταλέντο στην ποίηση αλλά μου αρέσει να γράφω..

Υπέροχο....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

hope_89 έγραψε:

Καταπληκτική ιδέα να ανοίξει ένα τέτοιο θέμα...Εδώ θα συχνάζω :)

Εγινε η απώλεια συνήθεια μας-Διάφανα Κρίνα

Γλείφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου

και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο

τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο

να ψάχνω την πνοή μου στον νεκρό εαυτό σου

Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια

που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο

πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο

και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια

Η απουσία σου μ' εξουθενώνει

και δεν μπορώ να συνηθίσω

νιώθω να προχωράω μπροστά

μα πάντα φτάνω πίσω

κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει

Σβήνω τα ίχνη από τα ψέματά μας

παραπατάω στη σιωπή

έγινε η απώλεια συνήθειά μας

κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή

αχ νελλακι μου πολυ συγκινηθηκα!!!πολυ ωραιο ποιημα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Και εγω Πολυκυστηκες έχω  εκανα 1,5 χρόνο να τα καταφέρω να μεινω εγκυος  στα 33 μου έμεινα εγκυος επαρχία μενω και εγω το θέμα γιατρους και εμένα με δυσκολεύει πολύ να μπορεσω να βρω ακόμα και για τον υπέρηχο που πάω κάνω 3 ώρες πάνε έλα για μια απλη εξέταση σε ένα δρόμο χάλια όλο στροφές  σε καταλαβαίνω και εγω έτσι ήμουν οι φίλες μου είχα παιδάκια και μόνο εγω δεν είχα (από αυτές που θέλαμε παιδί ) ενώ πάνω κάτω είχαμε ξεκινήσει μαζί προσπάθειες εκείνες έμειναν έγκυες γέννησαν και εγω ακόμα πάλευα χωρίς κανένα αποτέλεσμα αλλά καποια στιγμή ήρθε και η δικιά μου η σειρά όπως να ξέρεις πως θα έρθει και η δικιά σου απλά πρέπει να βρεις και την σωστή καθοδήγηση 
    • @Diwniνα χαιρεσαι το αστερακι σου!!!! Ναι αυτο το προβλημα.μου οτι εκω με βλεπει απελπισμενη δεν με ακουει νοιωθω. Εκανα τη χαζομαρα να παω κ σε αλλη μια γιατρο εδω στην επαρχια κ εκεινη με εκανε να νοιωσω τοσο ασχημα π πρωτα μ ζητησε τα λεφτα της επισκεψης κ μετα με υφος μου ειπε δε μπορεις να μεινεις εγκυος θες εξωσωματικη κ μ προτεινε κεντρο δικο της κ γω οταν ειπα θα βρω κ αλλους γιατρους μο ο π δε με εδιωξε. Μ ειπε σκεψου να παω σε ψυχιατρο γτ μ εχει γινει εμμονη. Πηρε τοσα λεφτα απο επιεσκεψεις κ καθε φορα μας ελεγε αντε το  αλλο μηνα π θα ρθεις θα μεινεις εγκυος. Καταλαβαινετε οσες κοπελες ζειτε αθηνα το τι γινεται εδω στην επςρχια???? Της τρελης....
    • Μακάρι κορίτσι μου να έχει φωλιάσει το μικρό σας! Εγώ καλά πάω για την ώρα. Έχω όλα τα φυσιολογικά επακόλουθα των 6 μηνών! Εγώ έβαλα 3 μέσα σε 10 μέρες αλλά μάλλον δε μετράει αφού μεγαλώνει και η μπουμπού! Αυτός ο μαγικός ήχος που μας κάνει να τα ξεχνάμε όλα είναι ανεκτίμητης αξίας! Με το καλό κορίτσι μου να την ακούσετε την καρδούλα του σπόρου σας! Ουουουουου... Τέλεια πάει!!! Μπράβο κορίτσι μου. Πότε θα πάτε για υπέρηχο;
    • @arntalia να μην απελπίζεσαι. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μ πηρε 26 μηνες βα μεινω εγκυος στο 1ο μ παιδακι. Με εξετασεις, γιατρούς, μια σπερματεγχυση π δ πέτυχε, επιτροπη για εξωσωματικη και ηρθε φυσιολογικα ενα μηνα πριν την εξωσωματικη. Βρες τον κατάλληλο γιατρο που θα σε κατευθυνει κατάλληλα. Όταν τον βρεις θα νιώσεις με καθε εξεταση και με καθε προσπαθεια π θα σ προτείνει οτι βρίσκεσαι ενα βημα πιο κοντα στο στοχο σου. Ευτυχώς η επιστήμη εχει προχωρήσει τοσο που σχεδον καμια γυναικα δ μενει χωρίς παιδακι.
    • Βρεθηκα στη θεση σου πριν 4 χρονια καλη μου Ελενη κι ακομα χειροτερη θα ελεγα! Αποκολληση σακου (δραματικου μεγεθους,) με πληρη ακινησια για 2 μηνες φαντασου,το αιμα να μην σταματαει τις πρωτες μερες,το οποιο εγινε μελλοντικα καφε αλλα επισης το εβλεπα καθε φορα και δεν μπορουσα να το διαχειριστω ψυχολογικα! Κι ομως ολα πηγαν καλα! Οποτε αν τα καταφερα εγω που με ειχαν "ξεγραμμενη",να εισαι σιγουρη οτι θα τα καταφερεις κι εσυ! Μην σκυβεις ουτε να πιασεις χαρτοπετσετα! Μονιμη ξεκουραση και καθολου πιεση! Δεν εχεις μεγαλη αποκολληση αλλα προληπτικα το λεω,οσο δεν ταλαιπωρεισαι καλο θα σου κανει! Τα ουτροτζεσταν βοηθανε αρκετα! Επισης οπως μου ελεγε ο γυναικολογος μου,το καφε οσο κι αν τρομαζει σε ποσοτητα,ειναι παλιο αιμα οποτε δεν ανησυχει!🥰
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...