Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ

[savropinguinos]

tselinka mou exo akousei oti to gennesis exei pisina

[tselinkas]

καλη φαση αλλα πολλα τα λεφτα.

[ΦΑΝΗ26]

tselinkas και στο Διαβαλκανικο εχει πισινα...

αλλα ξεφευγει λιγο στην τιμη.

Δεν ξερω βεβαια τι μπορει να καλυψει η ασφαλεια.

Τελος παντων..

Το θεωρω οτι πιο ιδανικο παντως την γεννα στο νερο.

Τι πιο φυσικο...! Απ' το νερο... στο νερο..

[viki 1]

Εγώ γέννησα τον Ιαννουάριο του 2009(ΓΕΝΕΣΙΣ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ).Φυσιολογικλά αλλά με ραντεβού.Το ζουζουλάκι μου δεν βιαζόταν να βγει και ο γιατρός μου δεν ήθελε να πάρουμε μέρες απο τον 10ο μήνα.

Πάω στις 11 το πρωί και μου βάζουν ένα χάπι-υπόθετο για να αρχίσουν οι πόνοι.Δεν πόνεσα τρελλά η αλήθεια είναι.Με το που άρχισα να μην τους αντέχω ζήτησα επισκληρίδιο και μου την κάνανε αμέσως.Από εκείνη την ώρα έπαψα και να φοβάμαι γιατί δεν ένιωθα το παραμικρό.

Κανά μισάωρο μετά την επισκληρίδιο πέφτουν οι παλμοί του μωρού στους 50.Ο γιατρός φωνάζει για βεντούζα και οι μαιες μου βάζουν οξυγόνο.Μετά απο καμιά δεκαριά εισπνοές οι παλμοί επανήλθαν και ευτυχώς γλιτώσαμε τη βεντούζα.

Ο γιατρός έδωσε εντολή να σπάσουν οι μαίες το κρεβάτι (ποδαράκια ψηλά,καταλαβαίνετε)και να αρχίσουμε σπρώξιμο.'Επεσε μια μαία με τον αγκώνα της πάνω στο θώρακα μου και εγώ έσπρωχνα .Με την τρίτη σπρωξια βγήκε!

Η έκπληξη ήταν ότι ο γιός που περίμενα δεν ήταν γιος αλλά μια ξανθιά γαλανομάτα κουκλίτσα!

Σχετικά εύκολος τοκετός αλλά μετά 40 μέρες που επισκεύτηκα το γιατρό μου είπε οτι θα μπορούσε να είναι και μοιραίος.Ο ομφάλιος λόρος της μικρής ήταν πολύ μικρός.Γι'αυτό έχασε και παλμούς.Δεν οξυγονονότανε καλά το μωρό.Ήταν τόσος όσο για να βγει το μωρό .ένα εκατοστό πιο μικρός αν ήταν και δεν έφατανε να βγει το κεφάλι του μωρού και απο το τράβηγμα κοβόταν ο πλακούντας ίσως και να την χάναμε.

Τέλος καλό ,όλα και καλά και το μωρό κορίτσι τελικά!

[tselinkas]

ευτυχως βικυ.οχι και να φτανατε στον τοκετο και να την χανατε εκει.αμαρτια απ το Θεο.

[zaxarenia]

Βικυ να σου ζησει η γαλανοματα!!! Ανατριχιαστικη εμπειρια! ΝΑ σε πω... ειχαν δει οτι ηταν αγορακι σε υπερηχο και τελικα ηταν κοριτσακι????

Καλοοοοοοοοοοοοοοοοο

[tselinkas]

ΤΖΑ

[Happyland]

Έχω να πω αρχικά ότι η εμπιρεία της γέννας ήταν η ομορφότερη εμπιρεία της ζωης μου! Θα πήγαινα Σάββατο 9/8 το πρωι, προγραμματισμένα για καισαρικη, γιατι η μπουμπου μας ειχε κατσει με το κεφάλι κάθετα. Την προηγούμενη ηρθε Πατρα η κολλητη μου και νουνα του μωρού για συμπαρασταση. Πήγαμε κομμωτήριο και αισθητικο για αποτρίχωση και το βράδυ βγήκαμε για φαγητο και ποτακι να το γιορτάσουμε! Το βραδυ πού να κοιμηθω εγω! Μεχρι το πρωι δεν εκλεισα ματι. Σηκωθηκα κατα τις 6.30, μπανιαριστηκα, καλλοπιστηκα και βουρρρ γαι το μαιευτηριο με αντρα, μαμα και κολλητη.

ΣΤο μαιευτήριο με παρέλαβε μια πολυ γλυκια μαια για τον γνωστο καλλοπισμο, κλισματακι και μπανακι. Δεν ειχα ξανακανει κλισμα,..πωπω... εκρηξη εγινε στο μπανιο! ΣΤη συνεχεια με πηγαν σε ενα δωματιο, μου εβαλαν ορο και καρδιοτοκογραφο και περιμενα εκει καμια ωρα. Στο διαστημα αυτο μπαινοβγαινε αντρας και κολλητη και μου κρατουσαν παρεα.

Μεχρι που ηρθε ο γιατρος μου να με παραλαβει! Εκει μου κοπηκαν τα ποδια! Όχι απο φοβο, αλλα απο αγωνια! Επιτελους η μεγαλη στιγμη ειχε φτασει και δεν ηθελα να χασω ούτε δευτερολεπτο!

Με πήγαν στο χειρουργείο οπυ η αναισθησιολόγος (μια φανταστικη κυρια με πολυ χιουμορ) μου εκανε την επισκληριοδιο. Ελα ομως που δε με επιανε... Ο γιατρος μου βιαζοταν και ηθελε να μου κανει ολικη, αλλα ευτυχως εκεινη τον επεισε να περιμενουμε λιγο. Μου εκανε και δευτερη δόση και ευτυχως με επιασε! Ο γιατρος ειχε ξεκινησει να πετσοκοβει και εγω ακομα ρωτουσα ποτε θα ξεκινησουμε! Ξεχασα να σας πω ότι ήταν και ο αντρας μου μεσα (ειδε και την επεμβαση το θηριο!) και γενικώς είχαμε πολύ γέλιο! Εγώ ένιωθα σαν να μου εκαναν μασαζ στην κοιλια και το απολάμβανα! Τη στιγμη που εβγαλαν το μωρο... ήταν το αποκορύφομα... Ένιωσα να βγαινει το σπλάχνο μου! Νομίζω ότι άκουγα και μουσικές! Ήταν συγκλονιστική στιγμή! Όταν μου την έδειξαν μες στα αίματα έβαλα τα κλάμματα και είπα ότι έιναι το ομορφότερο μωρό του κόσμου! Μετα την άκουγα να κλάιει και ΄φωναζα τι κάνετε στο παιδι μου κλπ...

Όταν μουτην ξαναεφεραν στην αγκαλια μου καθαρούλα... Ένιωθα ότι είχα τον κοσμο όλον!!!!! Ο αντρόυλης μου αποχώρησε με την μπέμπα για το δωμάτιο ανάνυψης (σιγα μην εμενε μαζι μου, πισω απο την κορη!) κι εγώ παρεμεινα για τα ραματακια και την πλαστικη. Εκει έριξα εεεεναν υπνοοοο!!!! (την προηγουμενη δεν ειχα κοιμηθει όπως ειπα παραπανω). Το ευχαριστήθηκα!!!

Δεν μπορύσα ποτε να φανταστω ότι θα νιώσω τέτοια συναισθηματα... Η εμπιρεια αυτη ηταν η καλυτερη της ζωης μου!!!!!!! Η στιγμη που ηρθε στον κοσμο η μπεμπουλα μου ηταν συγκλονιστική και τα συναισθηματα αυτα αξεχαστα!!! Την αγαπω τόσο πολυ που αναρωτιέμαι τι έκανα πριν την αποκτήσω!!

Ανυπομονώ να το ξαναζήσω όλο αυτο! Όσο πιο σύντομα γίνεται!

(Σας εκανα copy=paste από παλιότερη δημοσίευση στο post Ιστορίες τοκετού!)

Φιλακια!