Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΜΑΜΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ


Recommended Posts

Ουφ..... κοριτσάκι μου.... τί να σου πω κι εγώ τώρα?????? Ό,τι κι αν πω.... λίγο είναι!!!!! Μακάρι ο Θεός να σε βοηθήσει να γίνεις ξανά μανούλα ενός υγιέστατου βρέφους και πάντοτε να σκέφτεσαι και να θυμάσαι τον πανέμορφο πρίγκηπά σου! Συλληπητήρια ψυχή μου!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 197
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΜΠΕΜΠΗ ΜΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ.ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ,ΕΣΤΩ, ΤΗΝ ΨΕΥΔΙΑΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΓΚΑΛΙΑ.ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΠΟΝΑ ΠΟΛΥ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΙΤΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ.ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΚΛΑΜΑ,ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ (ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΖΩΗΡΟ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΩΡΟ ΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ,ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΣ ΤΟ ΕΛΕΓΑΝ),ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΕ ΤΑ ΖΩΛΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ,ΤΟ ΛΟΞΥΓΓΑ ΤΟΥ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ?ΜΕΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΝΕΑ,ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ,ΟΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟΥ ΔΑΚΡΥ ΠΟΥ ΚΥΛΗΣΕ ΣΤΟ ΜΑΓΟΥΛΟ ΕΝΩ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΟΤΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ.ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΕ ΠΟΝΟ,ΕΙΜΑΙ ΟΜΩΣ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΤΑ ΕΝΙΩΘΕ ΟΛΑ.ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΟΤΑΝ ΕΣΒΗΝΕ...ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΣ,ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΩ,ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΦΙΛΙΑ.ΕΦΥΓΕ ΝΙΩΘΩΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ.ΚΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ...ΣΑΝ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΣΕ ΠΡΙΓΚΗΠΑ.ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ,ΕΓΙΝΕ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΕ ΜΑΚΡΥΑ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

THEODOSIADOU με έκανες και έκλαψα :(

Κουράγιο καλή μου,κουράγιο...Σίγουρα το μωράκι σου ένιωθε την αγάπη σου...Αχ,πραγματικά εύχομαι να έρθει σύντομα ένα δεύτερο νινάκι να αναπληρώσει το κενό

Εμείς είμαστε εδώ για να μας ανοίγεις την καρδιά σου και να μοιράζεσαι τον πόνο σου...

Κουράγιο...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΟΝΑΩ,ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΤΟ ΠΩ...ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ,ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΘΥΜΩΝΕΙ ΠΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΔΩΣΕΙ ΣΙΩΠΗΡΟ ΟΡΚΟ ΝΑ ΜΗ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ.ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ.ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΙΗΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ?ΤΟΝ ΕΝΙΩΘΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ 7 ΜΗΝΕΣ,ΠΗΡΕ ΖΩΗ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΩ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΗΡΕ ΤΗ ΖΩΟΥΛΑ ΤΟΥ.ΥΠΕΦΕΡΕ ΤΟΣΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟΥΛΙ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΟ ΒΟΗΘΗΣΩ,ΑΠΛΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ.ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΤΙ?ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ.ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΑ ΚΡΥΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΠΑΖΟΥΝ,ΤΟΥ ΜΙΛΩ ΚΑΙ ΔΕ ΜΆΚΟΥΕΙ.ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΠΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΓΙΞΩ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχ γλυκιά μου...:( Εκφράζεται φοβερή πίκρα,παράπονο και απίστευτος πόνος απο τα λόγια σου.

Εχεις δίκιο σε όλα...:( Σκέψου όμως πως και το παιδάκι σου απο εκεί ψηλά που σε βλέπει,θέλει μια χαρούμενη μανούλα.

Προσπάθησε γλυκιά μου...Πήγαινε να βοηθήσεις σε ιδρύματα με παιδάκια που τόσο μας έχουν ανάγκη...Δώσε την αγάπη και τις αγκαλιές που δεν πρόλαβες να δώσεις στο νινί σου...

Σκέψου το,θα σε βοηθήσει πάρα πολύ

:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ,ΤΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΜΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΞΥΠΝΗΣΕ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΜΗΘΕΙ.ΑΚΟΜΑ ΟΜΩΣ ΣΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΓΓΙΞΩ ΑΑΛΟ ΜΩΡΟ.ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΟΥ ΤΟ ΧΑΔΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ.ΒΛΑΚΕΙΑ,ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΩ.ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΓΕΝΝΗΣΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΗ ΔΩ.ΝΙΩΘΩ ΑΝΑΞΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχ,καλή μου δεν φταις εσύ.:( Δυστυχώς συμβαίνουν αυτές οι αδικίες...Προσπάθησε να γαληνέψεις μέσα σου...Να βρεις τον εαυτό σου...Πάρε τον χρόνο που χρειάζεσαι...Και μετά θα βρεις το κουράγιο και την δύναμη να προχωρήσεις.

Θρήνησε το μωρό σου.Φώναξε,κλάψε,ξέσπασε...Μόνο μην το κρατάς μέσα σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑΜΕ ΣΠΙΤΙ.ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΕΤΟΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ,ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΧΩΝΙΑΣΜΕΝΑ ΣΕ ΥΠΟΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΑΡΙΑ.ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΤΟΥ ΜΠΙΜΠΕΡΟ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑΚΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΟ ΝΤΥΣΟΥΝ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΤΟΝ ΔΩΣΟΥΝ.ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ,ΠΟΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ?ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΘΥΜΙΖΟΥΝ,ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ,ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχ γιατι Θεούλη μου τόσος πόνος;:(

Δεν έχω λόγια καλή μου...Μίλησε μας...Πες μας κάθε σου συναίσθημα.Είμαστε εδώ για να ακούσουμε τα πάντα....!

Βρες την λύτρωση...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΗΟΡΕ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.Η ΛΕΞΗ "ΠΟΝΟΣ" ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥ ΟΙ ΠΙΟ ΗΡΕΜΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΩ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΣΥΧΝΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕΝΩ ΑΘΗΝΑ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΔΡΑΜΑ.ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΤΟ ΦΙΛΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ.ΠΟΤΕ,ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟΣΟ ΑΥΤΗ Η ΛΕΞΗ.ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΔΩ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχ καλή μου δεν έχω λόγια.Με έχεις συγκλονίσει αφάνταστα.Ο καιρός θα απαλύνει τις πληγές,θα γλυκάνει τον πόνο και την απελπισία σου.Όλα θα πάνε καλα!!!Μην χάσεις την ελπίδα σου!!!

Γίνε η χαρούμενη μαμά που θέλει να βλέπει ο Ιωάννης σου .Μην τα παρατήσεις...Θρήνησε,αλλά συνέχισε :( Μπορεί όσα σου λέω να ακούγονται χαζά,μπροστά στο δράμα της απώλειας....:(

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΣΕ ΕΧΩ ΖΑΛΙΣΕΙ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ.ΝΙΩΘΩ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΑΒΟΗΘΗΤΗ ΚΙ ΕΔΩ ΒΡΗΚΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΕΙ Η ΜΑΜΑ,ΜΗ ΒΟΥΡΚΩΣΕΙ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ (Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ), ΤΙ ΘΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.ΟΧΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥ ΡΩΤΗΣΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΗΝΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ.ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Όχι καλή μου,φυσικά και δεν με έχεις ζαλήσει!!!

Μην νομίζεις οτι εκείνοι πονάνε λιγότερο...Απλά θέλουν να πέσουν ξανά στην καθημερινότητα,να ξεχάσουν,να μην υποφέρεις και εσύ και να μην στο θυμήζουν...Σωστό,λάθος στις περισσότερες περιπτώσεις έτσι λειτουργούμε.''Θάβουμε''μέσα μας το παρελθόν και ό,τι μας πονάει....Όμως ο δικός σου πόνος θα περάσει..Θα γίνει γλύκα που σιγά σιγά θα φτάνει και στο νινάκι σου,ψηλά στον ουρανό

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΕΧΘΩ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ.ΕΘΑΨΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ,ΔΕ ΘΑ ΘΑΨΩ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΜΕ ΣΥΝΔΕΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ.ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙ ΜΟΥ,ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ.ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ.ΔΙΝΩ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΛΕΠΤΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.Μ'ΑΚΟΥΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΗΡΕ?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φυσικά και δεν θα ''θάψεις''οτι σας συνδέει....Ποτέ και για κανέναν λόγο.Πάντα θα είναι ο πρωτότοκος,το αγοράκι σου,το νινάκι σου....

:(

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΒΡΑΔΥ ΑΛΛΑ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ.ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΝΥΧΤΗΣΕΤΕ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΟΥ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Οχι καλή μου δεν υπάρχει πρόβλημα!

Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ.Σε λίγες ώρες θα κάνω ένα τέστ εγκυμοσύνης και δεν έχω ύπνο...

Εσύ πήγαινε να ξεκουραστείς.Κάνε ένα μπανάκι και κοιμήσου,θα ηρεμήσεις :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Λογικά γύρω στις 8.30-9 το πρωί :P Ε να προλάβουν οι άνθρωποι να ανοίξουν ,μην τους περιμένω και στην πόρτα χαχαχα.

Αλλά γιατι έχω αγχωθεί τόσο;:dry: Αχ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Γεια σου κορίτσι! Να έχουμε καλές και τελειόμηνες εγκυμοσύνες 🙏 Κι εγώ έχω κράμπες που ξεκίνησαν την 7η εβδομάδα - τώρα είμαι στην 8η. Απ τον υπέρηχο ήταν όλα καλά, η γιατρός μου δεν το βρήκε καθόλου ανηχυτικό και μου πρότεινε αν θέλω να πάρω είτε παρακεταμόλη ή μαγνήσιο. Τελικά πήρα μόνο μια φορά μικρή δόση παρακεταμόλης γιατί με πονούσε η μέση μου κυρίως (και δεν είχα τροφοκαρτ) κι από τότε οι κράμπες έρχονται αραιά και πού. Στην αρχή ήταν σα να μου ερχόταν περίοδος κι είχα κατατρομάξει, αλλά μετά πήγαμε για υπέηχο κι ήταν όλα καλά, οπότε δε δίνω και πολύ σημασία πλέον.
    • Αχ κι εμένα ο γιατρός μου δε με αφήνει! Και σήμερα βρε κορίτσια μου εδώ είναι πραγματικά μέρα για μπάνιο. Πολλή ζέστη, καθόλου αέρας...  Τέσπα... Δεν πειράζει... Του χρόνου θα κολυμπάμε μαζί με τα μωράκια μας!
    • Καλώς ήρθες κορίτσι μου και με το καλό το μωράκι σου 💖 όπως σου είπαν και τα κορ΄ιτσια μη σε αγχώνουν τα συμπτώματα, αυτά πάνε κι έρχονται, κι επίσης, κι εγώ στις πρώτες εβδομάδες δεν είχα κάποιο τρανταχτό σύμπτωμα, παρα μ΄όνο τον πόνο στο στήθος και έτσι ψιλοζαλάδες αν θυμάμαι καλά. απ την ημέρα που άκουσα την καρδούλα να σου πω την αλήθεια σταμάτησα να τα παρτηρώ κιόλας, γιατί μόνο άγχος προκαλούν. Μόνο όταν τα λέμε εδώ κάνω τον απολογισμό και τα γ΄ραφω. Κατα τ άλλα, θα υπάρχουν μέρες που αισθανόμαστε έγκυες κι άλλες που θα το ξεχνάμε γιατί τα συμπτώματα δεν είναι στάνταρ. Περιμένουμε τα νεάκια σου απ τον πρώτο υπέρηχο 💖
    • Αυτό που λες για την Παναγία, κι εγώ, ενώ δεν είμαι καθόλου της θρησκείας, για κάποιο λόγο ένιωσα την ανάγκη τελευταία να την προσφωνώ να προσέχει το μωράκι μου 🙏 Νομίζω είναι λόγω των απωλειών που βιώσαμε, ότι έχουμε την ανάγκη για πίστη σε μια ανώτερη δύναμη Είναι σίγουρα κι ορμόνες που κάνουν πάρτυ, αλλά δεν είσαι μόνη στις τυμπανοκρουσιες, να ξέρεις 🤣🤣🤣
    • Γεια σας κορίτσια! Προσπαθώ να διαβάσω τα νεότερα σ αυτό το θεματάκι γιατί έχασα κάποιες αναρτήσεις η αλήθεια είναι. Έχω επιστρέψει και στη δουλειά μετά από άδεια και προσπαθώ ακόμα να βρώ τους ρυθμούς μου. Όπως σας έγραψα ο τελευταίος υπέρηχος (#3) ήταν την περασμένη Τρίτη 28/05 όπου είδαμε το μικρό ζελεδάκι και μου έβαλε η γυναικολόγος κάποια δευτερόλεπτα την κοαρδούλα για να ηρεμήσω μιας και ήμουν αγχωμένη. Έπειτα έχω ηρεμήσει αρκετά μπορώ να πω, τα συμπτώματα παραμένουν ίδια, αν και δε ξανα έκανα εμετό απ την αρχή της εβδομάδας. Κάπως βρήκα το "κόλπο" που λειτουργεί για εμένα - οι ναυτίες συνήθως με πιάνουν όταν πεινάω ή όταν κάποια έντονη μυρωδιά μου τα σκάσει. Οπότε πήρα κάτι μπισκότα, που υποτίθεται είναι και υγιεινά, και τρώω 3-4 από αυτά ή αν είναι η ώρα του γεύματος τρώω φαγητό ή κάποιο φρούτο. Και κάπως έτσι περνάει. Οι κράμπες με πιάνουν που και που, κυρίως στη μέση, αλλά ευτυχώς παραμένουν ήπιες και όχι συστηματικές. Αυτό απ τη μια με ηρεμεί ότι δεν έρχεται κάτι κακό κι απ την άλλη με ηρεμεί ότι εξελίσσεται φυσιολογικά (έτσι θέλω να πιστεύω δλδ γιατί δεν είχα τέτοιες κράμπες σε καμία απ τις 2 προηγούμενες εγκυμοσύνες που δε προχώρησαν). Κατα τα τ' άλλα η ενέργειά μου είναι σαφώς πεσμένη, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, ακόμα και για ψώνια που πήγα θέλω να κάθομαι ανα 30 λεπτά γιατί κουράζομαι. Επιπλέον το σ΄τηθος με πονάει καθημερινά, άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο, πάντως είναι το μόνο "σταθερό" σύμπτωμα. α! επίσης παρατηρώ ότι είμαι πιο ευαίσθητη συναισθηματικά, βάζω τα κλάμματα πολύ εύκολα καθώς βλέπω πχ μια συγκινητική στιγμή στο Νετφλιξ, που όμως δε θα έκλαιγα υπό άλλες συνθήκες 🤣 Η γυναικολόγος μου έκλεισε κατευθείαν την αυχενική για 1/07 αλλά δε ξέρω αν θα την παλέψω ψυχολογικά να περιμένω τόσο, καθώς την παλίδρομη κύση την έχασα στον τρίτο μήνα και, όσο να ναι, με αγχώνει κάπως αυτός ο άτιμος μήνας. έκλεισα ένα ραντεβού στις 18/06, να είμαι δλδ κάπου στη μέση απ το σήμερα μέχρι την αυχενική για την ηρεμία μου. Κατα τ' άλλα έχω πολλή θετική σκέψη καθημερινά, ο σύζυγος βοηθάει πάρα πολύ σ αυτό, φροντίζουμε να υπάρχουν όμορφες στιγμές μαζί μες τη μέρα και να το ζήσουμε χωρίς φόβο.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...