Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΠΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΤΕ


Recommended Posts

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΦΟΡΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ.ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΚΑΘΕΜΕΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ.ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ 7ΜΗΝΕΣ,ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ,ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΟΣΟ ΦΤΑΝΩ ΣΤΗ ΦΟΒΙΑ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΦΟΒΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΥΣΗΧΙΑ.ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ5ΜΗΝΕΣ ΕΙΧΑ ΑΓΧΟΣ ΕΛΕΓΑ ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΕΝΑ ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΙΧΑ ΤΗ ΜΑΜΑ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΜΗ ΕΤΣΙ ΜΗ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΙ ΜΩΡΑΚΙ ΔΕΝ ΕΡΧΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ.ΤΟΥΣ2ΑΥΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΕΧΩ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΕΡΘΕΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΩ ΓΟΝΙΜΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΛΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΜΗΝΑ ΚΑΘΕ2ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.ΑΛΛΑ5-6ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΜΕ ΕΡΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΕΝΑ ΑΓΧΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΟΒΑΛΛΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ,ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ.ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΕΙΤΕ ΕΤΣΙ ΕΙΤΕ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΑΠΟΚΤΗΣΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ(ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ,ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ)ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΠΑΛΙ ΜΕ ΚΟΠΟ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ.ΟΜΩΣ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΦΤΩ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΩ ΓΙΑ ΠΟΛΥ,ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΖΩ ΤΑΞΙΔΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΠΟΡΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ 5ΜΗΝΕΣ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΕΧΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΕΝΝΗΤΟΥΡΙΑ ΑΠΟ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΥΦΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ 5ΓΕΝΝΕΣ ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΩ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ.ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ ΘΑ ΧΑΡΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΚΥΟΣ?ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ,ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΣΟ ΛΟΥΚΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΤΟ ΧΑΡΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ.....ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΙ ΣΤΙΓΜΗ.ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ.ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 484
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ.

ΛΟΙΠΟΝ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ! ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΟΧΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΠΕΡΣΥ ΤΟ ΜΑΙΟ. ΕΙΠΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΦΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΑΞΙΔΙ. ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ! ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΩΟΘΗΚΗ ΚΑΙ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΕΡΝΩ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΥΣΤΗ ΜΙΚΡΗ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΑΠΟ 2 ΕΦΤΑΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ 5 ΕΚΑΤΟΣΤΑ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΕΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΠΑΡΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΕΝΕΣΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΕΥΤΥΧΟΣ ΜΕ ΚΑΛΟ ΕΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΒΑΤΕΣ ΚΤΛ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΕΣΗ (ΕΞΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ). ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΟΥ ΕΡΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟΣ. ΤΩΡΑ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΙ ΠΕΡΑΣΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΕ ΛΕΓΕΤΕ. ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ "ΦΙΛΟΙ" ΠΟΥ ΡΩΤΑΝΕ ΚΑΘΕ ΛΙΓΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΟ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΡΩΤΑΝΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ "ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΩΡΟ" "Η ΤΑΔΕ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ" "ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΩΡΟ?" ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΠΟΛΥ. ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΞΑΔΕΛΦΕΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝ Ή ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

ΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ? ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΧΟΝΟΜΑΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!! ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΑΝΤΗΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ! ΚΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑ ΜΩΡΟ!

ΘΑ ΣΥΝΕΧΕΙΣΩ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΕΣ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΜΩΡΟ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ.

ΛΟΙΠΟΝ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ! ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΟΧΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΠΕΡΣΥ ΤΟ ΜΑΙΟ. ΕΙΠΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΦΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΑΞΙΔΙ. ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ! ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΩΟΘΗΚΗ ΚΑΙ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΕΡΝΩ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΥΣΤΗ ΜΙΚΡΗ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΑΠΟ 2 ΕΦΤΑΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ 5 ΕΚΑΤΟΣΤΑ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΕΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΠΑΡΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΕΝΕΣΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΕΥΤΥΧΟΣ ΜΕ ΚΑΛΟ ΕΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΒΑΤΕΣ ΚΤΛ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΕΣΗ (ΕΞΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ). ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΟΥ ΕΡΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟΣ. ΤΩΡΑ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΙ ΠΕΡΑΣΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΕ ΛΕΓΕΤΕ. ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ "ΦΙΛΟΙ" ΠΟΥ ΡΩΤΑΝΕ ΚΑΘΕ ΛΙΓΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΟ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΡΩΤΑΝΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ "ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΩΡΟ" "Η ΤΑΔΕ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ" "ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΩΡΟ?" ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΠΟΛΥ. ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΞΑΔΕΛΦΕΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝ Ή ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

ΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ? ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΧΟΝΟΜΑΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!! ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΑΝΤΗΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ! ΚΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑ ΜΩΡΟ!

ΘΑ ΣΥΝΕΧΕΙΣΩ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΕΣ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΜΩΡΟ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ.

ΛΟΙΠΟΝ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ! ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΟΧΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΠΕΡΣΥ ΤΟ ΜΑΙΟ. ΕΙΠΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΦΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΑΞΙΔΙ. ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ! ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΩΟΘΗΚΗ ΚΑΙ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΕΡΝΩ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΥΣΤΗ ΜΙΚΡΗ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΑΠΟ 2 ΕΦΤΑΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ 5 ΕΚΑΤΟΣΤΑ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΕΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΠΑΡΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΕΝΕΣΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΕΥΤΥΧΟΣ ΜΕ ΚΑΛΟ ΕΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΒΑΤΕΣ ΚΤΛ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΕΣΗ (ΕΞΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ). ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΟΥ ΕΡΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟΣ. ΤΩΡΑ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΙ ΠΕΡΑΣΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΕ ΛΕΓΕΤΕ. ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ "ΦΙΛΟΙ" ΠΟΥ ΡΩΤΑΝΕ ΚΑΘΕ ΛΙΓΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΟ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΡΩΤΑΝΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ "ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΩΡΟ" "Η ΤΑΔΕ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ" "ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΩΡΟ?" ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΠΟΛΥ. ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΞΑΔΕΛΦΕΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝ Ή ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

ΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ? ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΧΟΝΟΜΑΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!! ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΑΝΤΗΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ! ΚΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑ ΜΩΡΟ!

ΘΑ ΣΥΝΕΧΕΙΣΩ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΕΣ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΜΩΡΟ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ.

ΛΟΙΠΟΝ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ! ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΟΧΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΠΕΡΣΥ ΤΟ ΜΑΙΟ. ΕΙΠΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΦΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΑΞΙΔΙ. ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ! ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΩΟΘΗΚΗ ΚΑΙ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΕΡΝΩ ΑΝΤΙΣΥΛΗΠΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΥΣΤΗ ΜΙΚΡΗ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΥΣΤΗ ΠΟΥ ΑΠΟ 2 ΕΦΤΑΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ 5 ΕΚΑΤΟΣΤΑ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΕΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΠΑΡΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΕΝΕΣΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΕΥΤΥΧΟΣ ΜΕ ΚΑΛΟ ΕΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΒΑΤΕΣ ΚΤΛ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΕΣΗ (ΕΞΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ). ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΟΥ ΕΡΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟΣ. ΤΩΡΑ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΙ ΠΕΡΑΣΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΕ ΛΕΓΕΤΕ. ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ "ΦΙΛΟΙ" ΠΟΥ ΡΩΤΑΝΕ ΚΑΘΕ ΛΙΓΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΩΡΟ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΡΩΤΑΝΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ "ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΩΡΟ" "Η ΤΑΔΕ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ" "ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΩΡΟ?" ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΠΟΛΥ. ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΞΑΔΕΛΦΕΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝ Ή ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

ΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ? ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΧΟΝΟΜΑΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!! ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΑΝΤΗΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ! ΚΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑ ΜΩΡΟ!

ΘΑ ΣΥΝΕΧΕΙΣΩ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΕΣ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΜΩΡΟ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια μου εχω περάσει απο το σημείο αυτο που είστε και σας καταλαβαίνω απόλυτα....

Εχω ακουσει παρα πολλα αρνητικά για το οτι δεν εμενα εγκυος και ακουσα ακομα και για την εξωσωματικη (οτι μπορεί το παιδί μου να με κατηγορήσει κάποια στιγμή για την ανικανότητα μου να συλλάβω φυσιολογικά.....). Και τωρα που έμεινα άκουσα και το "ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!!!"

Αυτο που εχω να σας πω ειναι οτι φυσικά και θα μείνετε έγκυες και δεν παιζει κανενα ρόλο το αν θα ζητήσετε και βοήθεια κάποια στιγμή (πιστέψτε με, ολες αυτες οι μεθοδοι απλά βοηθούν... ολο το θαυμα εσεις και το σώμα σας το κανει (φυσικά και οι σύζυγοι... μην του ξεχναμε).... οχι η μεθοδος!). Και οχι μονο θα χαρείτε για την εγκυμοσύνη, αλλά θα χαρείτε διπλά και τριπλά για τα μωρουλίνια σας που ακομα και αν εκαναν λίγο παραπάνω να ερθουν, ήρθαν και αυτό εχει σημασία!!!!

Ευχομαι να σταματησει γρήγορα η αγωνία σας και να εχετε τα καλυτερα αποτελεσματα....:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια μου εχω περάσει απο το σημείο αυτο που είστε και σας καταλαβαίνω απόλυτα....

Εχω ακουσει παρα πολλα αρνητικά για το οτι δεν εμενα εγκυος και ακουσα ακομα και για την εξωσωματικη (οτι μπορεί το παιδί μου να με κατηγορήσει κάποια στιγμή για την ανικανότητα μου να συλλάβω φυσιολογικά.....). Και τωρα που έμεινα άκουσα και το "ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!!!"

Αυτο που εχω να σας πω ειναι οτι φυσικά και θα μείνετε έγκυες και δεν παιζει κανενα ρόλο το αν θα ζητήσετε και βοήθεια κάποια στιγμή (πιστέψτε με, ολες αυτες οι μεθοδοι απλά βοηθούν... ολο το θαυμα εσεις και το σώμα σας το κανει (φυσικά και οι σύζυγοι... μην του ξεχναμε).... οχι η μεθοδος!). Και οχι μονο θα χαρείτε για την εγκυμοσύνη, αλλά θα χαρείτε διπλά και τριπλά για τα μωρουλίνια σας που ακομα και αν εκαναν λίγο παραπάνω να ερθουν, ήρθαν και αυτό εχει σημασία!!!!

Ευχομαι να σταματησει γρήγορα η αγωνία σας και να εχετε τα καλυτερα αποτελεσματα....:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια μου εχω περάσει απο το σημείο αυτο που είστε και σας καταλαβαίνω απόλυτα....

Εχω ακουσει παρα πολλα αρνητικά για το οτι δεν εμενα εγκυος και ακουσα ακομα και για την εξωσωματικη (οτι μπορεί το παιδί μου να με κατηγορήσει κάποια στιγμή για την ανικανότητα μου να συλλάβω φυσιολογικά.....). Και τωρα που έμεινα άκουσα και το "ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!!!"

Αυτο που εχω να σας πω ειναι οτι φυσικά και θα μείνετε έγκυες και δεν παιζει κανενα ρόλο το αν θα ζητήσετε και βοήθεια κάποια στιγμή (πιστέψτε με, ολες αυτες οι μεθοδοι απλά βοηθούν... ολο το θαυμα εσεις και το σώμα σας το κανει (φυσικά και οι σύζυγοι... μην του ξεχναμε).... οχι η μεθοδος!). Και οχι μονο θα χαρείτε για την εγκυμοσύνη, αλλά θα χαρείτε διπλά και τριπλά για τα μωρουλίνια σας που ακομα και αν εκαναν λίγο παραπάνω να ερθουν, ήρθαν και αυτό εχει σημασία!!!!

Ευχομαι να σταματησει γρήγορα η αγωνία σας και να εχετε τα καλυτερα αποτελεσματα....:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια μου εχω περάσει απο το σημείο αυτο που είστε και σας καταλαβαίνω απόλυτα....

Εχω ακουσει παρα πολλα αρνητικά για το οτι δεν εμενα εγκυος και ακουσα ακομα και για την εξωσωματικη (οτι μπορεί το παιδί μου να με κατηγορήσει κάποια στιγμή για την ανικανότητα μου να συλλάβω φυσιολογικά.....). Και τωρα που έμεινα άκουσα και το "ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!!!"

Αυτο που εχω να σας πω ειναι οτι φυσικά και θα μείνετε έγκυες και δεν παιζει κανενα ρόλο το αν θα ζητήσετε και βοήθεια κάποια στιγμή (πιστέψτε με, ολες αυτες οι μεθοδοι απλά βοηθούν... ολο το θαυμα εσεις και το σώμα σας το κανει (φυσικά και οι σύζυγοι... μην του ξεχναμε).... οχι η μεθοδος!). Και οχι μονο θα χαρείτε για την εγκυμοσύνη, αλλά θα χαρείτε διπλά και τριπλά για τα μωρουλίνια σας που ακομα και αν εκαναν λίγο παραπάνω να ερθουν, ήρθαν και αυτό εχει σημασία!!!!

Ευχομαι να σταματησει γρήγορα η αγωνία σας και να εχετε τα καλυτερα αποτελεσματα....:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Παντρεύτηκα πριν 8 μήνες αλλά ξεκινήσαμε προσπάθεια πριν 2 μήνες. (Η αλλαγή για μένα μετά το γάμο ήταν τεράστια) Δεν κρύβω οτι τις δύο φορές που αδιαθέτησα στεναχωρήθηκα. Τον πρώτο μήνα προσπαθειών μάλιστα εβγαζα συμπώματα από το μυαλό μου!!!Εκει καταλάβα οτι πρέπει να ηρεμήσω και οτι αύτο δεν εχει κανένα νόημα. Ευκολο να το λες όμως...Ειναι δυσκολο να βγει από το μυαλό μου. Εύχομαι ολες μας να έχουμε καλά αποτελέσματα.Το καλοκαίρι άλλωστε ενδεικνυται για χαλάρωση.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Παντρεύτηκα πριν 8 μήνες αλλά ξεκινήσαμε προσπάθεια πριν 2 μήνες. (Η αλλαγή για μένα μετά το γάμο ήταν τεράστια) Δεν κρύβω οτι τις δύο φορές που αδιαθέτησα στεναχωρήθηκα. Τον πρώτο μήνα προσπαθειών μάλιστα εβγαζα συμπώματα από το μυαλό μου!!!Εκει καταλάβα οτι πρέπει να ηρεμήσω και οτι αύτο δεν εχει κανένα νόημα. Ευκολο να το λες όμως...Ειναι δυσκολο να βγει από το μυαλό μου. Εύχομαι ολες μας να έχουμε καλά αποτελέσματα.Το καλοκαίρι άλλωστε ενδεικνυται για χαλάρωση.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Παντρεύτηκα πριν 8 μήνες αλλά ξεκινήσαμε προσπάθεια πριν 2 μήνες. (Η αλλαγή για μένα μετά το γάμο ήταν τεράστια) Δεν κρύβω οτι τις δύο φορές που αδιαθέτησα στεναχωρήθηκα. Τον πρώτο μήνα προσπαθειών μάλιστα εβγαζα συμπώματα από το μυαλό μου!!!Εκει καταλάβα οτι πρέπει να ηρεμήσω και οτι αύτο δεν εχει κανένα νόημα. Ευκολο να το λες όμως...Ειναι δυσκολο να βγει από το μυαλό μου. Εύχομαι ολες μας να έχουμε καλά αποτελέσματα.Το καλοκαίρι άλλωστε ενδεικνυται για χαλάρωση.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Παντρεύτηκα πριν 8 μήνες αλλά ξεκινήσαμε προσπάθεια πριν 2 μήνες. (Η αλλαγή για μένα μετά το γάμο ήταν τεράστια) Δεν κρύβω οτι τις δύο φορές που αδιαθέτησα στεναχωρήθηκα. Τον πρώτο μήνα προσπαθειών μάλιστα εβγαζα συμπώματα από το μυαλό μου!!!Εκει καταλάβα οτι πρέπει να ηρεμήσω και οτι αύτο δεν εχει κανένα νόημα. Ευκολο να το λες όμως...Ειναι δυσκολο να βγει από το μυαλό μου. Εύχομαι ολες μας να έχουμε καλά αποτελέσματα.Το καλοκαίρι άλλωστε ενδεικνυται για χαλάρωση.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η δική μου ιστορία!!!

Γνωρίσα τον άντρα μου πριν από 11 χρόνια. Είμαστε παντρεμένοι 6 χρόνια και από την αρχή του γάμου μας προσπαθούσαμε για παιδάκι, όμως μάταια - τίποτα. Ετσι καταλήξαμε στην μέθοδο της εξωσωματικής. Συνολικά κάναμε τρεις. (τυχεροι είμασταν)! Στην 1η αποτύχαμε πλήρως, στην 2η έμεινα εγκυος σε δίδυμα, όμως τα έχασα στους 2 μήνες τις εγκυμοσύνης μου και στην 3η μας προσπάθεια έμεινα πάλι έγκυος πάλι δίδυμα, όμως στις 5 εβδομάδες τις κύησης έχασα το ένα. Τώρα διανύω τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου κι ευτυχώς όλα πάνε πολύ καλά.

Εχώ όμως εναν πόνο μέσα μου, τέλος του 2006 η μητέρα μου αρρώστησε βαριά (καρκίνο) και μεσα σε 7 μήνες την έχασα - ετσι ξαφνικά- το είχε καημό μέσα της να μείνω εγκυος - Θυμάμαι κάθε φορά που τις έλεγα ότι είχα καθυστέρηση - ή ότι πονούσε η κοιλιά μου - ή ότι ζαλιζόμουν, εκείνη έλεγε "Μαρία μου είσαι έγκυος". Ηθελε πολύ να δει εγγονάκι από εμένα κι εγώ τις έλεγα "Μαμά θα κάνω τρίδυμα και θα στα βάλω πάνω στο κρέβατι σου" κι εκείνη χαιρόταν.

Μου λείπει πάρα πολύ - εχει 14 μήνες που έφυγε από την ζωή και ακόμα δεν έχω συνέρθει ! πολλές φορές χαϊδέυω την κοιλιά μου και λέω "Μωράκι μου η γιαγιά ειναι μαζί σου ΄και σε προσέχει"

Την χρειαζομαι πάρα πολύ - και δεν την έχω!

ΠΛησιάζει η ώρα της γέννας και δεν θα την έχω κοντά μου!

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα την έχανα!

Γιατί έπρεπε να γίνουν έτσι τα πράγματα - γιατί ????

Νιώθω πολύ μόνη μου- σχεδόν αβοήθητη !

Η μάμα μου ήταν τα πάντα για μένα!

Βέβαια ο άντρας μου - ο μπαμπας μου - τα αδέλφια μου είναι όλοι κοντά μου όμως κανένας από αυτούς δυστυχώς δεν είναι η μάνα μου.!

Μακάρι να μπορούσα να άλλαζα κάτι - να είχα την δύναμη να κάνω κάτι - να περνούσε απο το χέρι μου να την κάνω καλά - να την είχα κοντά μου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η δική μου ιστορία!!!

Γνωρίσα τον άντρα μου πριν από 11 χρόνια. Είμαστε παντρεμένοι 6 χρόνια και από την αρχή του γάμου μας προσπαθούσαμε για παιδάκι, όμως μάταια - τίποτα. Ετσι καταλήξαμε στην μέθοδο της εξωσωματικής. Συνολικά κάναμε τρεις. (τυχεροι είμασταν)! Στην 1η αποτύχαμε πλήρως, στην 2η έμεινα εγκυος σε δίδυμα, όμως τα έχασα στους 2 μήνες τις εγκυμοσύνης μου και στην 3η μας προσπάθεια έμεινα πάλι έγκυος πάλι δίδυμα, όμως στις 5 εβδομάδες τις κύησης έχασα το ένα. Τώρα διανύω τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου κι ευτυχώς όλα πάνε πολύ καλά.

Εχώ όμως εναν πόνο μέσα μου, τέλος του 2006 η μητέρα μου αρρώστησε βαριά (καρκίνο) και μεσα σε 7 μήνες την έχασα - ετσι ξαφνικά- το είχε καημό μέσα της να μείνω εγκυος - Θυμάμαι κάθε φορά που τις έλεγα ότι είχα καθυστέρηση - ή ότι πονούσε η κοιλιά μου - ή ότι ζαλιζόμουν, εκείνη έλεγε "Μαρία μου είσαι έγκυος". Ηθελε πολύ να δει εγγονάκι από εμένα κι εγώ τις έλεγα "Μαμά θα κάνω τρίδυμα και θα στα βάλω πάνω στο κρέβατι σου" κι εκείνη χαιρόταν.

Μου λείπει πάρα πολύ - εχει 14 μήνες που έφυγε από την ζωή και ακόμα δεν έχω συνέρθει ! πολλές φορές χαϊδέυω την κοιλιά μου και λέω "Μωράκι μου η γιαγιά ειναι μαζί σου ΄και σε προσέχει"

Την χρειαζομαι πάρα πολύ - και δεν την έχω!

ΠΛησιάζει η ώρα της γέννας και δεν θα την έχω κοντά μου!

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα την έχανα!

Γιατί έπρεπε να γίνουν έτσι τα πράγματα - γιατί ????

Νιώθω πολύ μόνη μου- σχεδόν αβοήθητη !

Η μάμα μου ήταν τα πάντα για μένα!

Βέβαια ο άντρας μου - ο μπαμπας μου - τα αδέλφια μου είναι όλοι κοντά μου όμως κανένας από αυτούς δυστυχώς δεν είναι η μάνα μου.!

Μακάρι να μπορούσα να άλλαζα κάτι - να είχα την δύναμη να κάνω κάτι - να περνούσε απο το χέρι μου να την κάνω καλά - να την είχα κοντά μου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η δική μου ιστορία!!!

Γνωρίσα τον άντρα μου πριν από 11 χρόνια. Είμαστε παντρεμένοι 6 χρόνια και από την αρχή του γάμου μας προσπαθούσαμε για παιδάκι, όμως μάταια - τίποτα. Ετσι καταλήξαμε στην μέθοδο της εξωσωματικής. Συνολικά κάναμε τρεις. (τυχεροι είμασταν)! Στην 1η αποτύχαμε πλήρως, στην 2η έμεινα εγκυος σε δίδυμα, όμως τα έχασα στους 2 μήνες τις εγκυμοσύνης μου και στην 3η μας προσπάθεια έμεινα πάλι έγκυος πάλι δίδυμα, όμως στις 5 εβδομάδες τις κύησης έχασα το ένα. Τώρα διανύω τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου κι ευτυχώς όλα πάνε πολύ καλά.

Εχώ όμως εναν πόνο μέσα μου, τέλος του 2006 η μητέρα μου αρρώστησε βαριά (καρκίνο) και μεσα σε 7 μήνες την έχασα - ετσι ξαφνικά- το είχε καημό μέσα της να μείνω εγκυος - Θυμάμαι κάθε φορά που τις έλεγα ότι είχα καθυστέρηση - ή ότι πονούσε η κοιλιά μου - ή ότι ζαλιζόμουν, εκείνη έλεγε "Μαρία μου είσαι έγκυος". Ηθελε πολύ να δει εγγονάκι από εμένα κι εγώ τις έλεγα "Μαμά θα κάνω τρίδυμα και θα στα βάλω πάνω στο κρέβατι σου" κι εκείνη χαιρόταν.

Μου λείπει πάρα πολύ - εχει 14 μήνες που έφυγε από την ζωή και ακόμα δεν έχω συνέρθει ! πολλές φορές χαϊδέυω την κοιλιά μου και λέω "Μωράκι μου η γιαγιά ειναι μαζί σου ΄και σε προσέχει"

Την χρειαζομαι πάρα πολύ - και δεν την έχω!

ΠΛησιάζει η ώρα της γέννας και δεν θα την έχω κοντά μου!

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα την έχανα!

Γιατί έπρεπε να γίνουν έτσι τα πράγματα - γιατί ????

Νιώθω πολύ μόνη μου- σχεδόν αβοήθητη !

Η μάμα μου ήταν τα πάντα για μένα!

Βέβαια ο άντρας μου - ο μπαμπας μου - τα αδέλφια μου είναι όλοι κοντά μου όμως κανένας από αυτούς δυστυχώς δεν είναι η μάνα μου.!

Μακάρι να μπορούσα να άλλαζα κάτι - να είχα την δύναμη να κάνω κάτι - να περνούσε απο το χέρι μου να την κάνω καλά - να την είχα κοντά μου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η δική μου ιστορία!!!

Γνωρίσα τον άντρα μου πριν από 11 χρόνια. Είμαστε παντρεμένοι 6 χρόνια και από την αρχή του γάμου μας προσπαθούσαμε για παιδάκι, όμως μάταια - τίποτα. Ετσι καταλήξαμε στην μέθοδο της εξωσωματικής. Συνολικά κάναμε τρεις. (τυχεροι είμασταν)! Στην 1η αποτύχαμε πλήρως, στην 2η έμεινα εγκυος σε δίδυμα, όμως τα έχασα στους 2 μήνες τις εγκυμοσύνης μου και στην 3η μας προσπάθεια έμεινα πάλι έγκυος πάλι δίδυμα, όμως στις 5 εβδομάδες τις κύησης έχασα το ένα. Τώρα διανύω τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου κι ευτυχώς όλα πάνε πολύ καλά.

Εχώ όμως εναν πόνο μέσα μου, τέλος του 2006 η μητέρα μου αρρώστησε βαριά (καρκίνο) και μεσα σε 7 μήνες την έχασα - ετσι ξαφνικά- το είχε καημό μέσα της να μείνω εγκυος - Θυμάμαι κάθε φορά που τις έλεγα ότι είχα καθυστέρηση - ή ότι πονούσε η κοιλιά μου - ή ότι ζαλιζόμουν, εκείνη έλεγε "Μαρία μου είσαι έγκυος". Ηθελε πολύ να δει εγγονάκι από εμένα κι εγώ τις έλεγα "Μαμά θα κάνω τρίδυμα και θα στα βάλω πάνω στο κρέβατι σου" κι εκείνη χαιρόταν.

Μου λείπει πάρα πολύ - εχει 14 μήνες που έφυγε από την ζωή και ακόμα δεν έχω συνέρθει ! πολλές φορές χαϊδέυω την κοιλιά μου και λέω "Μωράκι μου η γιαγιά ειναι μαζί σου ΄και σε προσέχει"

Την χρειαζομαι πάρα πολύ - και δεν την έχω!

ΠΛησιάζει η ώρα της γέννας και δεν θα την έχω κοντά μου!

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα την έχανα!

Γιατί έπρεπε να γίνουν έτσι τα πράγματα - γιατί ????

Νιώθω πολύ μόνη μου- σχεδόν αβοήθητη !

Η μάμα μου ήταν τα πάντα για μένα!

Βέβαια ο άντρας μου - ο μπαμπας μου - τα αδέλφια μου είναι όλοι κοντά μου όμως κανένας από αυτούς δυστυχώς δεν είναι η μάνα μου.!

Μακάρι να μπορούσα να άλλαζα κάτι - να είχα την δύναμη να κάνω κάτι - να περνούσε απο το χέρι μου να την κάνω καλά - να την είχα κοντά μου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ ρε Μαρακι 72 μας συγκινησες πρωιπρωι ..... σε τετοιες περιπτωσεις κανεις δεν μπορει να σου πει τιποτα .... σαυτον τον πονο και αυτην την απωλεια δεν υπαρχουν λογια υπομονη η μαμα σου εστω και απο μακρια ειναι κοντα σου ....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ ρε Μαρακι 72 μας συγκινησες πρωιπρωι ..... σε τετοιες περιπτωσεις κανεις δεν μπορει να σου πει τιποτα .... σαυτον τον πονο και αυτην την απωλεια δεν υπαρχουν λογια υπομονη η μαμα σου εστω και απο μακρια ειναι κοντα σου ....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ ρε Μαρακι 72 μας συγκινησες πρωιπρωι ..... σε τετοιες περιπτωσεις κανεις δεν μπορει να σου πει τιποτα .... σαυτον τον πονο και αυτην την απωλεια δεν υπαρχουν λογια υπομονη η μαμα σου εστω και απο μακρια ειναι κοντα σου ....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ ρε Μαρακι 72 μας συγκινησες πρωιπρωι ..... σε τετοιες περιπτωσεις κανεις δεν μπορει να σου πει τιποτα .... σαυτον τον πονο και αυτην την απωλεια δεν υπαρχουν λογια υπομονη η μαμα σου εστω και απο μακρια ειναι κοντα σου ....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαράκι μου καλό σε νιώθω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!.

Εγώ όταν είχα γεννήσει το πρώτο μου μωράκι η μητέρα μου ήταν στα τελευταία της (καρκίνο). Για να καταλάβεις στο νοσοκομείο όταν ήρθε να με δει καθόταν σε αναπηρικό καροτσάκι.

Όταν πέθανε η μητέρα μου ο γιός μου ήταν δύο μηνών. Αυτό το παράπονο σου το έχω και εγώ. Δηλαδή ότι δεν την είχα κοντά μου στην τόσο σημαντική στιγμή της ζωής μου, δηλαδή την γέννηση των παιδιών μου.....

Και όσο στο ότι ο χρόνος γιατρέυει τις πληγές..........εγώ δεν θα σου πω ψέματα. Τώρα έχει 9 χρόνια που έχασα την μητέρα μου και δεν περνά μέρα που να μην την θυμηθώ......... Πολλές φορές θα σου έρχεται να κλαίς χωρίς λόγο............. και ειδικά στην γιορτή της μάνας!!!

Όσο καλά και να περνάς με τα αδέρφια σου και τα πεθερικά σου και πιο συγκεκριμένα την πεθερά σου κανείς μα κανείς δεν αντικαθιστά την ΜΗΤΕΡΑ σου......................

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαράκι μου καλό σε νιώθω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!.

Εγώ όταν είχα γεννήσει το πρώτο μου μωράκι η μητέρα μου ήταν στα τελευταία της (καρκίνο). Για να καταλάβεις στο νοσοκομείο όταν ήρθε να με δει καθόταν σε αναπηρικό καροτσάκι.

Όταν πέθανε η μητέρα μου ο γιός μου ήταν δύο μηνών. Αυτό το παράπονο σου το έχω και εγώ. Δηλαδή ότι δεν την είχα κοντά μου στην τόσο σημαντική στιγμή της ζωής μου, δηλαδή την γέννηση των παιδιών μου.....

Και όσο στο ότι ο χρόνος γιατρέυει τις πληγές..........εγώ δεν θα σου πω ψέματα. Τώρα έχει 9 χρόνια που έχασα την μητέρα μου και δεν περνά μέρα που να μην την θυμηθώ......... Πολλές φορές θα σου έρχεται να κλαίς χωρίς λόγο............. και ειδικά στην γιορτή της μάνας!!!

Όσο καλά και να περνάς με τα αδέρφια σου και τα πεθερικά σου και πιο συγκεκριμένα την πεθερά σου κανείς μα κανείς δεν αντικαθιστά την ΜΗΤΕΡΑ σου......................

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαράκι μου καλό σε νιώθω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!.

Εγώ όταν είχα γεννήσει το πρώτο μου μωράκι η μητέρα μου ήταν στα τελευταία της (καρκίνο). Για να καταλάβεις στο νοσοκομείο όταν ήρθε να με δει καθόταν σε αναπηρικό καροτσάκι.

Όταν πέθανε η μητέρα μου ο γιός μου ήταν δύο μηνών. Αυτό το παράπονο σου το έχω και εγώ. Δηλαδή ότι δεν την είχα κοντά μου στην τόσο σημαντική στιγμή της ζωής μου, δηλαδή την γέννηση των παιδιών μου.....

Και όσο στο ότι ο χρόνος γιατρέυει τις πληγές..........εγώ δεν θα σου πω ψέματα. Τώρα έχει 9 χρόνια που έχασα την μητέρα μου και δεν περνά μέρα που να μην την θυμηθώ......... Πολλές φορές θα σου έρχεται να κλαίς χωρίς λόγο............. και ειδικά στην γιορτή της μάνας!!!

Όσο καλά και να περνάς με τα αδέρφια σου και τα πεθερικά σου και πιο συγκεκριμένα την πεθερά σου κανείς μα κανείς δεν αντικαθιστά την ΜΗΤΕΡΑ σου......................

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαράκι μου καλό σε νιώθω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!.

Εγώ όταν είχα γεννήσει το πρώτο μου μωράκι η μητέρα μου ήταν στα τελευταία της (καρκίνο). Για να καταλάβεις στο νοσοκομείο όταν ήρθε να με δει καθόταν σε αναπηρικό καροτσάκι.

Όταν πέθανε η μητέρα μου ο γιός μου ήταν δύο μηνών. Αυτό το παράπονο σου το έχω και εγώ. Δηλαδή ότι δεν την είχα κοντά μου στην τόσο σημαντική στιγμή της ζωής μου, δηλαδή την γέννηση των παιδιών μου.....

Και όσο στο ότι ο χρόνος γιατρέυει τις πληγές..........εγώ δεν θα σου πω ψέματα. Τώρα έχει 9 χρόνια που έχασα την μητέρα μου και δεν περνά μέρα που να μην την θυμηθώ......... Πολλές φορές θα σου έρχεται να κλαίς χωρίς λόγο............. και ειδικά στην γιορτή της μάνας!!!

Όσο καλά και να περνάς με τα αδέρφια σου και τα πεθερικά σου και πιο συγκεκριμένα την πεθερά σου κανείς μα κανείς δεν αντικαθιστά την ΜΗΤΕΡΑ σου......................

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Χεχε τυχερούλα..οκ εντάξει δεν είναι και κάτι τρομερό αλλά ούτε και ευχάριστο.. @Χρύσακι στη σύσπαση θα νιώσεις ότι η κοιλιά σου γίνεται πολύ σκληρή σε εκείνο το σημείο σαν πέτρα και ότι σε πιέζει και μπορεί να νιώσεις σα να σου κόβεται η αναπνοή.. δε νομίζω ότι η σύσπαση braxton hick συνοδεύεται με πόνο... Τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ τις συσπάσεις.. πλέον τις έχω συνηθίσει και αφού είναι ακανόνιστες και λίγες είναι φυσιολογικό..όταν γίνουν τακτικές και αρχίζει να αυξάνει η συχνότητά τους λογικά είναι συσπάσεις τοκετού και εκεί θα υπάρχει έντονη δυσφορία και πόνος..
    • Είμαι σε σοκ δεν το πιστεύω πως είχε τέτοια εξέλιξη η εγκυμοσύνη σου πραγματικά δεν το πίστευα και στην βδομαδα που είσαι λυπάμαι παρά παρά πολύ δεν ξέρω γιατί πρέπει να μείνεις τόσο στο νοσοκομείο, γνωρίζω κοπέλα που πήγε για αυχενική την βρήκαν θέμα με το μωρακι και έπρεπε να το πάρουν πήγε στο ΡΕΑ το έκανε και βγήκε την ίδια μέρα  επειδή μπαίνω και διαβάζω στην ομάδα που είσαι διάβασα όλο το στορι με τα πεθερικά σου και την ανησυχία σου για την αρνητική ενέργεια που έβγαλαν για το μωρακι σου πως δεν χάρηκαν και ότι μπήκατε νωρίς στην διαδικασία για δεύτερο μωρακι + τα έξοδα που θα έχετε και στεναχωρέθηκα όταν διάβασα το πως ένιωθες και ότι είχες ένα φόβο πως θα πας για αυχενική και δεν θα ακούσεις καρδούλα.. αλλά πραγματικά πίστευα πως οι ορμόνες που σε επηρεάζει να νιώθεις έτσι και ότι πιέστηκες που ήσουν σε έναν περιβάλλον που δεν ένιωθες άνετα και ευχάριστα..  Αλλά δυστηχως έκανα τόσο λαθος.. το είχες καταλαβει ότι κάτι δεν πάει καλά το ένστικτο σου έπεσε μέσα πραγματικά στεναχωρέθηκα σου στέλνω μια αγκαλιά παρε τον χρόνο σου κορίτσι μου να ξέρεις δεν εκανες τίποτα λαθος εσυ είσαι μια υπέροχη μανούλα για την κόρη σου και πολύ πολύ δυνατή θα δωσεις λίγο χρόνο στον εαυτό σου και όλα θα πάνε καλά 
    • Κορίτσι μου σε νιώθω τόσο πολύ και πραγματικά λυπάμαι που το βιώνεις και πάλι αυτό το πραγματικά δυσβάχτο και άδικο γεγονός.... Γνώμη μου, επειδή σε μένα δεν έδωσαν την επιλογή της απόξεσης τότε και πήρα τα χάπια (χ2 γιατί το πρώτο πρωτόκολλο δεν έπιασε γιατί ήμουν κι εγώ σχεδόν 11εβδ τότε), χωρίς να θέλω να σε τρομάξω, είναι πολύ επώδυνη και κυρίως ψυχολογικά βαριά διαδικασία... Μπορώ να σου στείλω σε προσωπικό μήνυμα την εμπειρία μου, αλλά να είσαι προετοιμασμένη ότι ίσως αυτή η οδός πολύ πιθανόν να σε κάνει χειρότερα ψυχολογικά και σωματικά... 😢  
    • Εγω έχω πάρει ένα που λέγεται "Η βίβλος της φροντίδας του μωρού"..Καλό είναι,πιάνει αρκετά θέματα και για την αρχή κ αργότερα..
    • Αυτό το έχω απορία κ εγώ..συσπάσεις ακούω αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι..Με πιάνουν καμιά φορά τπτ περίεργα κ λέω λες να είναι;;;🤔
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...