αγγελακι μου ,δεν σ'αγκαλιασα...

[Celeste]

Καλή μου,δεν μπορείς να φανταστείς πόσο λυπήθηκα όταν διάβασα το post σου...κουράγιο, δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο, κουράγιο, ο Θεός είναι μεγάλος...όλα στη ζωή έχουν κάποιο λόγο που γίνονται...σου εύχομαι ολόψυχα να γίνεις γρήγορα μανούλα και να μαλακώσει η καρδούλα σου..ο χρόνος είναι γιατρός, αφήσου σε αυτόν και θα φτιάξουν όλα...φιλια!

[tirogaridaki]

vaster μου..είναι πολύ δυσκολο και λυπηρό αυτό που έζησες..ακούγοντας την περιπέτειά σου βίωνα τη δική μου αν και σε μικρότερη κύηση(12 εβδομάδες). Όμως ο πόνος είναι ίδιος , ίσως και μεγαλύτερος στη δική σου περίπτωση..ο πόνος με τον καιρό απαλύνει αλλά ποτέ η καρδιά μας δεν ξεχνά..και εγώ ήθελα να το δώ..να το αγκαλιάσω αν και ήταν τοσοδούλι..ήταν το ΄πρώτο πράγμα που είπα όταν ξύπνησα από τη νάρκωση...Προσπάθησε όσο μπορείς να προχωρήσεις μπροστά αν και πιστεύω ότι ήδη το έχεις κάνει, δες τη ζωή αισιόδοξα..σκέψου ότι έτσι έπρεπε να γίνει, ότι δεν ήταν γερό..έχω διαβάσει πως τα μωράκια που έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας και δεν αναπτύσσονται επαρκώς αλλά και έχουν μεγάλο βαθμό θνησιμότητας κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης..Επομένως ήταν καλύτερα που έγινε έτσι και για το ίδιο το μωράκι αλλά και για σένα..θα ήταν ίσως χειρότερο αν ερχόταν στη ζωή με προβλήματα..προσπάθησε να δεις ακόμη και στα χειρότερα γεγονότα της ζωής μας κάτι καλό.. και θα νιώσεις καλύτερα! Μην ανησυχείς για την ωορηξία αφού έχεις ήδη μείνει έγκυος μια φορά, απλώς ίσως καθυστερήσει λιγάκι το επομενο ζουζούνι! Κράτα γερά και με τσαμπουκά στη ζωή!

[vaster]

tirogaridaki,η ιστορια σου με εκανε να γραψω και την δικη μου...σε νιωθω πραγματικα...στην θεση σου θα εκανα και γω το ιδιο,κουραγιο να χουμε και δυναμη,πραγματι πιστευω πως ολα γινονται για καποιο λογο,αργα ή γρηγορα το βλεπουμε...

[VENI]

λυπαμαι ειλικρινα :( πολυ στεναχωρεθηκα και ουτε που σε ξερω.....

τι να σου πω τωρα?

προσπαθησε να προχωρησεις τωρα και σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να ερθει συντομα,οσο πρεπει ενα δευτερο γερο ζουζουνακι να σας κανει ευτυχισμενους.

[tirogaridaki]

vaster έγραψε:

tirogaridaki,η ιστορια σου με εκανε να γραψω και την δικη μου...σε νιωθω πραγματικα...στην θεση σου θα εκανα και γω το ιδιο,κουραγιο να χουμε και δυναμη,πραγματι πιστευω πως ολα γινονται για καποιο λογο,αργα ή γρηγορα το βλεπουμε...

Έτσι είναι..μπορεί η όλη ιστορία να μας πόνεσε όμως σίγουρα ξέρουμε πως είναι καλύτερα έτσι για όλους μας! Το καλύτερο θά ήταν να είναι γερά , όμως εφόσον ήρθαν έτσι τα πράγματα και πάλι καλά να λέμε..θα βασανίζονταν και αυτά και εμείς!

Θέλω νασε ρωτήσω κάτι , δεν ξέρω αν πρέπει αλλά μου βγαίνει σαν απορία γιατί εγώ ήθελα πολύ να το δω..να το φιλήσω..να του πω αντιο έτσω και έτσι, θέλω να σε ρωτήσω αν το μετάνιωσες που δεν το είδες. Εχω την αίσθηση ότι βοηθάει ψυχολογικά το να το δείς..νώθεις ότι του είπες αντίο σαν μανούλα του που είσαι..να του δώσεις την αγκαλιά που δεν του έδωσες ποτε..εγώ τα ένιωσα όλα αυτά και ήθελα πολύ να το κάνω αλλά μου είπαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση! Αν σου φαίνεται κάπως η ερώτηση θα καταλάβω..και συγγνώμη που ρωτάω..

[mat]

VASTER ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΩ Κ ΟΜΩΣ ΕΧΩ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ...ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ Κ ΥΠΟΜΟΝΗ..ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ..ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ..ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΤΑ ΙΔΙΑ..ΕΚΑΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΠΕΙΣΜΩΣΕ..Κ ΤΩΡΑ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ, ΤΗΝ ΝΕΚΤΑΡΙΑ..ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Κ ΜΕ ΣΕΝΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΑΛΗΘΕΙΑ..ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ..ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ...ΕΣΤΩ Κ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ..

[El_ninio]

Δε ξερω εαν υπαρχουν λογια που μπορουν να σου προσφερουν παρηγορια.

Σου ευχομαι καθε μερα που περναει να απαλυνει τον πόνο σου και τα γιατι που ίσως να σε βασανιζουν.

Σου ευχομαι να εχεις κουραγιο και για ολα τα υπολοιπα, θα φροντισει ο χρόνος.

Λυπαμαι ειλικρινα.

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

τι λογια να πω να απαλυνουν τετοι πονο?? δεν υπαρχουν!!!! μονο μια ευχη κανω να σου ερθει συντομα ενα μωρακι που θα ακουσεις το κλαμα του και θα το παρεις αγκαλια

[vaster]

tirogaridaki μου,ακριβως ετσι αισθανομουν,ηθελα να την παρω στην αγκαλια μου ,να την χαιδεψω,και να την φιλησω...δεν μου την εδωσαν ομως.ειδα λιγο την φατσουλα της προφιλ,εμοιαζε τον ανδρα μου!αλλα συνεχεια αναρωτιεμαι πως θα ηταν...δεν καταλαβαινω γιατι δεν μαφησαν...παρολο που εγιναν ολα τοσο ξαφνικα,ημουν ηρεμη(αλλο περιεργο).Καποιες στιγμες που το συζηταμε με τον ανδρα μου και οι δυο αυτο μετανιωνουμε ,που ενας μας δεν την αγγιξε,εστω και ετσι...αχ γιαβρι μου...ειναι τοσο δυσκολο να σε αποχαιρετισω...ωφ...κουραγιο,κουραγιο,πρεπει να ειμαστε δυνατες...απλα ειναι καποιες μερες που τα ξαναζω...μετα την μπορα ερχεται παντα λιακαδα...να σαι καλα tirogaridaki,και ολα τα κοριτσια που μου απαντησαν,σας ευχαριστω πολυ!

[Giolanda]

Νομίζω ιστορίες σαν την δική σου είναι ότι πιο τραγικό ακούμε στην ζωή. Βέβαια από κάτι τέτοια παίρνουμε όλοι παραδείγματα. Ξέρεις όλοι μας λέμε "σε μένα αποκλείεται να συμβεί"... αλλά όταν ακούς τόσο κοντά ότι γίνονται τέτοια τρελένεσαι...

Τι να πω ... κουράγιο... Και ο Θεός να ακούσει τις προσευχές όλων μας και να σου φέρει μια νέα "μικρή αγάπη" στην κοιλίτσα σου !

[sweety]

Τετοιες εμπειριες δεν αξιζει να τις ζει καμια γυναικα! Ειναι τοσο αδικο! Κανεις δε μπορει να σου απαλυνει τον πονο σου . Σου ευχομαι συντομα να μεινεις εγκυουλα κ να αποκτησεις ενα γερο μωρακι! Μην το βαζεις κατω κ να σκεφτεσαι θετικα! Σε φιλω!

[apis]

Φανουλα ευχομαι να εισαι ολο και καλυτερα οσο περνα ο καιρος..και να χαμογελασεις ξανα

Να μας γραφεις πως νιωθεις ..μην το ξεχνας..κανει καλο

[mitsakii]

κοριτσακι μου, λυπαμαι παρα πολυ...

δεν βρισκω λογια...

ευχομαι συντομα να σου στειλει ο Θεος ενα ακομα παιδακι και να απαλυνει λιγακι ο πονος σου...

[αρετη1]

δεν εχω λογια......ισως καμμια φορα οι δυσκολιες μας κανουν πιο δυνατους....να εισαι καλα και ειμαι σιγουρη οτι ο θεος θα σου στειλει ενα παιδακι....φιλακια πολλα και να ξερεις ειθμαστε διπλα σου.....

[katerina kafira]

Αχ καρδούλα μου και να ήξερες πόσο πολύ σε καταλαβαίνω. Το ίδιο το έχω ζήσει και εγώ και μάλιστα δύο φορές είχα δύο μωρά και το ένα το έχασα 3 μηνών και το άλλο 6,5 μηνών ούτε και εμένα με αφήσανε να το δώ ούτε άκουσα και τίποτα. Σου εύχομαι ολόψυχα την επόμενη φορά να πάνε όλα καλά αν και απόμ πείρα σου λέω ότι θα πάνε εγώ μετά από αυτό το δυσσάρεστο γεγονός( που και σε εμένα κοριτσάκι ήταν) έκανα δύο πανέμορφες κόρες και τώρα έχω τρία παιδάκια. Και να σε ενημερώσω αν αυτό μπορεί να σε παρηγορήσει ότι καάθε εμπόδιο για καλό και ίσως έπρπε να γίνει αυτό.

[mar3]

Λυπάμαι πάρα πολύ

Θα πάνε όλα καλά,μετά την βροχή βγαίνει το ουράνιο τοξο

Σου εύχομαι τα καλύτερα

[pepita]

Τί να πω...τώρα είδα το ποστ και δεν ξέρω τί να πω...εύχομαι μόνο τίποτα παρόμοιο να μην ξανασυμβεί σε καμία γυναίκα! Κουράγιο....

[mwro]

ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΑΔΙΚΙΑ? ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ? ΤΙ ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΣΑΣ ΝΑ ΡΘΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!! ΦΙΛΙΑ!!

[ΑΝΤΡΙΑΝΑ]

vaster έγραψε:

γεια σας,θα ηθελα να μοιραστω την ιστορια μου μαζι σας,πιστευωντας πως ισως βρω και καποιον με τον δικο μου καημο...περσυ ,μετα απο προσπαθειες 2 χρονων ,εμεινα επιτελους εγκυος,τρελαθηκαμε και οι δυο μας ,το θελαμε σαν τρελοι,μπορω να πω περισσοτερο ο ανδρας μου,ειδικα οταν μαθαμε οτι ηταν κοριτσακι,τρελαθηκε εντελως...καθε μηνα στον υπερυχο παθαιναμε την πλακα μας!ολες οι εξετασεις και οι υπερυχοι φυσιολογικοι,μεχρι την 21η εβδομαδα που αρχισε το μαρτυριο μας,αρχισε να μην παιρνει βαρος...ο γιατρος που με παρακολουθουσε καθε φορα μου ελεγε πως δεν ανησυχει,και αν χρειαστει θα το παρει νωριτερα...ομως δεν εκανε τιποτα,και το αγγελακι μου''εφυγε''την 32η εβδομαδα κυησεως...αντεξε τοσο...ξυπνησα με ελαφρους πονους και λιγο αιμα...και το ηξερα πως την εχασα...γεννησα κανονικα αλλα δεν ακουσα κλαμα μωρου,ουτε την πηρα αγκαλια...δεν μ'αφησαν οι νοσοκομες...ειδα λιγο το προφιλ της,ηταν ιδια με τον ανδρα μου...ψυχουλα μου...ισως ηταν για καλο.

Γλυκιά μου vaster τώρα διάβασα το μήνυμά σου κ στεναχωρέθηκα πάρα πολυ..

Τι λόγια να σου πω...δεν ξέρω..32η βδομάδα ήταν φριχτό να σου συμβεί αυτό καλή μου..Γέννησα 34η βδομαδα την κορούλα μου κ ξέρω πως σε αυτές τις εβδομάδες τα πράγματα εξελίσσονται καλά.

Τί να πω...Ο Θεος να σας γιατρέψει τον πόνο κ να σας στείλει ένα μωράκι σύντομα.Μεσα απ΄την ψυχη μου σας το εύχομαι.χχχ

[vaster]

σας ευχαριστω ολες,πραγματικα αισθανομαι πολυ καλυτερα μετα απο τις τοσες απαντησεις και το ενδιαφερων απο ολες σας,ο Θεος να σας εχει καλα και πιστευω πως με τις τοσες ευχες σας,θα ακουσεις και οΘεουλης τις προσευχες μου,σας ευχαριστω παρα πολυ...απο τον αλλο μηνα ξεκιναμε τις προσπαθειες...καλη δυναμη σε μενα και σε οσες προσπαθουν...φιλια και θα σας ενημερωσω για οτι νεοτερο!ευχομαι συντομα...

[apis]

Vaster ευχες πολλλεεες ευχες !!!!!!!!!!

Πρεπει να συνεχισουμε στη ζωη ..οσο και αν ποναει

Θα τα καταφερουμε!!!

[μωρακια]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

ΕΧΩ ΚΑΙΡΩ ΝΑ ΜΠΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/6 ΑΚΟΥΣΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ.1/6 ΚΑΝΑΜΕ ΤΗΝ Β΄ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΑ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΝΕΚΡΟ.ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕ ΚΛΩΤΣΗΣΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΝΩ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΜΕΡΡΕΣ ΜΕ ΚΛΩΤΣΟΥΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ,ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΙΩ ΜΙΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΔΑ Η ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΠΑΡΩ,ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟ ΠΑΙΡΝΩ ΠΑΛΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΟ ΔΩ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ.ΜΟΛΙΣ ΜΕ ΕΙΔΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΑΜΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΥΧΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΑΝΓΧΩΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΒΑΛΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΝΕΚΡΑ.....ΤΟΤΕ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΤΟ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΑΣ ΗΜΟΥΝ 6 ΜΗΝΩΝ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΘΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΨΑΧΝΑΜΕ ΓΙΑ ΚΡΕΒΑΤΑΚΙ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙΑ ΚΑΝΑΜΕ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΛΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΑΝ.ΓΕΝΝΗΣΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 22 ΩΡΕΣ ΠΟΝΟΥΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 9.30 ΣΤΙΣ 20/6/09.ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΒΓΑΛΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ,ΜΕ ΠΗΓΑΝ ΜΕΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΨΟΥΝ ΤΟΝ ΛΩΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ 3 ΠΕΡΙΗΛΗΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Ο ΛΩΡΟΣ ΣΤΟ ΠΟΔΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΚΟΨΕ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ.ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ 100% ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ .ΠΟΝΑΩ ΠΛΕΟΝ ΨΥΧΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ 1,5 ΧΡΟΝΟ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΑΠΟΒΟΛΗ ΣΤΟΝ 1 ΜΗΝΑ ΚΥΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΗΜΟΥΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ,ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ?ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΠΗΡΕ?ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΜΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΕΤΣΙ?ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΞΑΝΑΜΠΩ ΣΤΟ CHAT ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΕΓΩ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΣΤΕΛΛΑ.

[xntou]

Στελλα, γιατι ρε γμτ???

λυπαμαι πολυ.Δεν εχω τιποτα αλλο να σου πω.Συγνωμη... :(

[vaster]

κοπελα μου κουραγιο...ποσο σε νιωθω...αυτο το ''γιατι΄΄θα μας τυρραναει παντα,γιατι γαμωτο γιατι.κουραγιο.

[apis]

Τι να πω..φρικη

Κουραγιο και παλι κουραγιο..