Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Προχτές ξεκίνησα να μαζεύω βαλίτσα πιο πολύ για να φύγει και αυτή η εκκρεμότητα από το κεφάλι μου. Με όλα αυτά δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν να φτάσω την ΠΗΤ στις 2/8 οπότε δεν μου έμεινε και πολύς χρόνος. 

Προσωπικά έχω κουραστεί πολύ γιατί έχω να διαχειριστώ και ένα ούτε δύο ετών μωρό, οπότε λέω άντε να γεννήσω επιτέλους. Δεν ξέρω αν συμπασχετε και οι υπόλοιπες με αυτήν την μόνιμη εξάντληση και κακοκεφια 

Την εχω ετοιμη ηδη την βαλιτσα! Εμενα δεν με κουραζει ο πρωτος τοσο, γιατι ειναι 5 ετων οποτε ειναι πιο ανεξαρτητος, το δικο σου ειναι μικρουλακι μωρε! Το μονο που δεν αντεχω ρε παιδια ειναι η ζεστη! Δεν παλευεται!!!

Δημοσίευση
στις πριν 4 ώρες, ο/η Chryspa είπε:

Ελπιζω να γυρισει κοριτσι... σε ποια βδομαδα εισαι?Σε νιωθω εμενα ο πρωτος μου ηταν ισχιακος για αυτο κ γεννησα καισαρικη. Οτι ασκησεις κ να εκανα δεν γυρισε ποτε.

Έκλεισα τις 38 εβδομάδες χτες αλλά έτσι όπως νιώθω τις κινήσεις του μωρού στην κοιλιά και βλέπω τα εξογκώματα, νομίζω δεν έχει γυρίσει δυστυχώς....

Τώρα ο,τι βρεξει ας κατεβάσει, δεν μπορώ άλλο να αγχώνομαι. Ας έρθουν τα μωράκια μας με το καλό υγιέστατα και όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Elli13 είπε:

Έκλεισα τις 38 εβδομάδες χτες αλλά έτσι όπως νιώθω τις κινήσεις του μωρού στην κοιλιά και βλέπω τα εξογκώματα, νομίζω δεν έχει γυρίσει δυστυχώς....

Τώρα ο,τι βρεξει ας κατεβάσει, δεν μπορώ άλλο να αγχώνομαι. Ας έρθουν τα μωράκια μας με το καλό υγιέστατα και όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...

Αυτο ακριβως...κ εγω στον πρωτο αγχωθηκα στην αρχη, ηθελα πολυ φυσιολογικο τοκετο, δοκιμασα τα παντα απο ασκησεις, βεβαια δεν μπηκα στην διαδικασια να μου το γυρισει ο γιατρος γιατι φοβομουν κατα βαθος...Ας ερθουν στην αγκαλια μας γερα και ο τροπος που ηρθαν ειναι λεπτομερεια... ευχομαι οτι καλυτερο!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • 3 Ιουλίου 21 εβδομάδων τότε εγώ το ένα ήταν 383g και το άλλο 395g στη β επιπέδου.τωρα που ΧΑ πάει στη γιατρό Μ 17/7 23 βδομάδα ήταν 537g κ τ άλλο 550g.. αγοράκια έχω..τώρα θα ξανά πάω τέλος τ μήνα 31 στον εμβυολογο να δω πόσο θα χουν γίνει..εσένα τι είναι?
    • Αυτο ακριβως...κ εγω στον πρωτο αγχωθηκα στην αρχη, ηθελα πολυ φυσιολογικο τοκετο, δοκιμασα τα παντα απο ασκησεις, βεβαια δεν μπηκα στην διαδικασια να μου το γυρισει ο γιατρος γιατι φοβομουν κατα βαθος...Ας ερθουν στην αγκαλια μας γερα και ο τροπος που ηρθαν ειναι λεπτομερεια... ευχομαι οτι καλυτερο!!!
    • Έκλεισα τις 38 εβδομάδες χτες αλλά έτσι όπως νιώθω τις κινήσεις του μωρού στην κοιλιά και βλέπω τα εξογκώματα, νομίζω δεν έχει γυρίσει δυστυχώς.... Τώρα ο,τι βρεξει ας κατεβάσει, δεν μπορώ άλλο να αγχώνομαι. Ας έρθουν τα μωράκια μας με το καλό υγιέστατα και όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...
    • Καλησπέρα κοπέλα μου, και εγώ είμαι σίγουρα ευγνώμων σε δύο άτομα, την μαία και την νοσηλεύτρια της νυχτερινής βάρδιας που έμειναν μαζί μου πάνω από 4 ώρες και με βοήθησαν στον ενεργό τοκετό. Αλλά όλο το ταξίδι μέχρι εκεί ήτανε δυστυχώς μια τραγωδία που σίγουρα και να την ξεπέρασω, δεν θα την ξεχάσω. Ξέρω ότι και στην Ελλάδα γίνονται πολλά και ότι έχεις ακόμα λιγότερες δυνατότητες όσο αναφορά τα θέλω σου, αλλά για αυτό είχα ακόμα μεγαλύτερες ελπίδες εδώ που είχα ακούσει τα καλύτερα (είμαι Βερολίνο).  Προσπαθώ όσο μπορώ να χαρώ το πρώτο μήνα με την κόρη μου και τον άντρα μου και ελπίζω αυτό να με βοηθήσει σίγουρα να ξεπερασω έστω και λίγο αυτό που νιώθω  🥰
    • Ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου να είσαι καλά, δυστυχώς έτσι είναι επειδή είμαι και εγώ νοσηλεύτρια, όμως και ο άντρας μου είναι Γερμανός νοσηλευτης και έχουμε τσακωθεί πολλές φορές με συναδέλφους στο θέμα πονος του ασθενή και ευαισθητοποιηση.  Όταν θα συνέλθω και σωματικά θα κοιτάξω σίγουρα αν δεν έχω επανέλθει ψυχικά να μιλήσω με κάποιον ειδικό. Γενικά επειδή έχω περάσει και πολλά αυτά τα χρόνια, πιστεύω μόνο καλό θα μου κάνει. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...