Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Προχτές ξεκίνησα να μαζεύω βαλίτσα πιο πολύ για να φύγει και αυτή η εκκρεμότητα από το κεφάλι μου. Με όλα αυτά δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν να φτάσω την ΠΗΤ στις 2/8 οπότε δεν μου έμεινε και πολύς χρόνος. 

Προσωπικά έχω κουραστεί πολύ γιατί έχω να διαχειριστώ και ένα ούτε δύο ετών μωρό, οπότε λέω άντε να γεννήσω επιτέλους. Δεν ξέρω αν συμπασχετε και οι υπόλοιπες με αυτήν την μόνιμη εξάντληση και κακοκεφια 

Την εχω ετοιμη ηδη την βαλιτσα! Εμενα δεν με κουραζει ο πρωτος τοσο, γιατι ειναι 5 ετων οποτε ειναι πιο ανεξαρτητος, το δικο σου ειναι μικρουλακι μωρε! Το μονο που δεν αντεχω ρε παιδια ειναι η ζεστη! Δεν παλευεται!!!

Δημοσίευση
στις πριν 4 ώρες, ο/η Chryspa είπε:

Ελπιζω να γυρισει κοριτσι... σε ποια βδομαδα εισαι?Σε νιωθω εμενα ο πρωτος μου ηταν ισχιακος για αυτο κ γεννησα καισαρικη. Οτι ασκησεις κ να εκανα δεν γυρισε ποτε.

Έκλεισα τις 38 εβδομάδες χτες αλλά έτσι όπως νιώθω τις κινήσεις του μωρού στην κοιλιά και βλέπω τα εξογκώματα, νομίζω δεν έχει γυρίσει δυστυχώς....

Τώρα ο,τι βρεξει ας κατεβάσει, δεν μπορώ άλλο να αγχώνομαι. Ας έρθουν τα μωράκια μας με το καλό υγιέστατα και όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Elli13 είπε:

Έκλεισα τις 38 εβδομάδες χτες αλλά έτσι όπως νιώθω τις κινήσεις του μωρού στην κοιλιά και βλέπω τα εξογκώματα, νομίζω δεν έχει γυρίσει δυστυχώς....

Τώρα ο,τι βρεξει ας κατεβάσει, δεν μπορώ άλλο να αγχώνομαι. Ας έρθουν τα μωράκια μας με το καλό υγιέστατα και όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...

Αυτο ακριβως...κ εγω στον πρωτο αγχωθηκα στην αρχη, ηθελα πολυ φυσιολογικο τοκετο, δοκιμασα τα παντα απο ασκησεις, βεβαια δεν μπηκα στην διαδικασια να μου το γυρισει ο γιατρος γιατι φοβομουν κατα βαθος...Ας ερθουν στην αγκαλια μας γερα και ο τροπος που ηρθαν ειναι λεπτομερεια... ευχομαι οτι καλυτερο!!!

Δημοσίευση
στις On 20/7/2025 at 2:59 ΜΜ, ο/η Elli13 είπε:

Προχτές ξεκίνησα να μαζεύω βαλίτσα πιο πολύ για να φύγει και αυτή η εκκρεμότητα από το κεφάλι μου. Με όλα αυτά δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν να φτάσω την ΠΗΤ στις 2/8 οπότε δεν μου έμεινε και πολύς χρόνος. 

Προσωπικά έχω κουραστεί πολύ γιατί έχω να διαχειριστώ και ένα ούτε δύο ετών μωρό, οπότε λέω άντε να γεννήσω επιτέλους. Δεν ξέρω αν συμπασχετε και οι υπόλοιπες με αυτήν την μόνιμη εξάντληση και κακοκεφια 

Σε καταλαβαίνω. Και εγώ δεν μπορώ να περιγράψω αυτά που νιώθω. Πολλά συναισθήματα μαζεμένα. Από την αρχή μέχρι και τώρα φόβος και άγχος. Ανασφάλεια λες και πάω πρώτη φορά. Κούραση και σχεδόν καθόλου αντοχές.

Φαντάσου εμένα είναι και 7 χρονών. Παίζει μόνη της αλλά και πάλι θέλει να παίξει και με εμένα, να πάει στην θάλασσα ,μια βόλτα. Να ξεφύγει. Στεναχωριεμαι γιατί δεν αντέχω να πάω θάλασσα νιώθω κομμάτια και μια φορά που πήγα κουράστηκα πολύ. Θα βγάλει και όλο το καλοκαίρι στην Αθήνα οπότε φαντάζεσαι την ψυχολογία της 😔

Σήμερα τελείωσα εγώ με τα μικρό πράγματα για το νοσοκομείο.

Το μόνο που μου έχει μείνει είναι να πάρουμε ένα δωράκι από το μωρό για την μεγάλη 😉.  Και να πάρω στην μεγάλη το δώρο για τα γενέθλια της που πλησιάζουν. Δεν θέλω να το αφήσω για μετά γιατί δεν ξέρω σε τι κατάσταση θα είμαι.

Δημοσίευση
στις On 20/7/2025 at 10:39 ΜΜ, ο/η Elli13 είπε:

Έκλεισα τις 38 εβδομάδες χτες αλλά έτσι όπως νιώθω τις κινήσεις του μωρού στην κοιλιά και βλέπω τα εξογκώματα, νομίζω δεν έχει γυρίσει δυστυχώς....

Τώρα ο,τι βρεξει ας κατεβάσει, δεν μπορώ άλλο να αγχώνομαι. Ας έρθουν τα μωράκια μας με το καλό υγιέστατα και όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...

Πήγες γιατρό κορίτσι μου? Τι σου είπε? 

Εγώ μπαίνω με πρόκληση την Δευτέρα. Με βλέπω ξενύχτι μέχρι την Δευτέρα από το άγχος και την αγωνία. Μου είπε ότι από το νστ το προηγούμενο και το σημερινό βλέπει ότι απο κάτι ζορίζεται η μπουμπού.

Έχω διαστολή και μου είπε να μην κουραστω καθόλου αυτές τις μέρες για να μείνει λίγο ακόμα έως την 38η που θα είμαι την Δευτέρα. Από βάρος είναι πολύ καλά 3,230. 

Αχ πως θα διώξω το άγχος? 

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Χαρά 3 είπε:

Πήγες γιατρό κορίτσι μου? Τι σου είπε? 

Εγώ μπαίνω με πρόκληση την Δευτέρα. Με βλέπω ξενύχτι μέχρι την Δευτέρα από το άγχος και την αγωνία. Μου είπε ότι από το νστ το προηγούμενο και το σημερινό βλέπει ότι απο κάτι ζορίζεται η μπουμπού.

Έχω διαστολή και μου είπε να μην κουραστω καθόλου αυτές τις μέρες για να μείνει λίγο ακόμα έως την 38η που θα είμαι την Δευτέρα. Από βάρος είναι πολύ καλά 3,230. 

Αχ πως θα διώξω το άγχος? 

Ναι κοπέλα μου πήγα. Ευτυχώς η μικρή γύρισε ξανά με το κεφάλι κάτω!! Θα δώσουμε περιθώριο άλλη μια εβδομάδα και αν δεν έρθει από μόνη της, Πέμπτη θα μπω για πρόκληση (θα είμαι 39+5) λόγω διαβήτη κύησης. Δεν την θέλω καθόλου την πρόκληση να είμαι ειλικρινής, πέρασα πολύ ζορικα την πρώτη φορά αλλά κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική οπότε ελπίζω να μην ταλαιπωρηθω πάλι τόσο πολύ.

Για το άγχος δεν έχω δυστυχώς μαγικη συνταγή, να σκέφτεσαι μόνο πόσο κοντά είσαι στο να κρατήσεις το μωράκι σου αγκαλιά. Εστίασε στον στόχο και στο τελικό αποτέλεσμα και όχι στην διαδικασία για να κάνεις ευχάριστες σκέψεις. Με το καλό θα ευχηθώ, να πάνε όλα κατευχην και να κρατήσεις το μωράκι σου υγιέστατο στην αγκαλίτσα σου!! Όταν μπορέσεις να μας γράφεις νέα σου 🩷 

Δημοσίευση
στις πριν 11 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Ναι κοπέλα μου πήγα. Ευτυχώς η μικρή γύρισε ξανά με το κεφάλι κάτω!! Θα δώσουμε περιθώριο άλλη μια εβδομάδα και αν δεν έρθει από μόνη της, Πέμπτη θα μπω για πρόκληση (θα είμαι 39+5) λόγω διαβήτη κύησης. Δεν την θέλω καθόλου την πρόκληση να είμαι ειλικρινής, πέρασα πολύ ζορικα την πρώτη φορά αλλά κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική οπότε ελπίζω να μην ταλαιπωρηθω πάλι τόσο πολύ.

Για το άγχος δεν έχω δυστυχώς μαγικη συνταγή, να σκέφτεσαι μόνο πόσο κοντά είσαι στο να κρατήσεις το μωράκι σου αγκαλιά. Εστίασε στον στόχο και στο τελικό αποτέλεσμα και όχι στην διαδικασία για να κάνεις ευχάριστες σκέψεις. Με το καλό θα ευχηθώ, να πάνε όλα κατευχην και να κρατήσεις το μωράκι σου υγιέστατο στην αγκαλίτσα σου!! Όταν μπορέσεις να μας γράφεις νέα σου 🩷 

 Κοντά θα ήμαστε 😊

Ήμουν σίγουρη ότι θα γύρναγε τελευταία στιγμή. Όλα καλά να πάνε και για τις δύο μας. Να έρθουν τα κορίτσια μας γερά και δυνατά 🥰

Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά.😒

Είχα συσπάσεις μέχρι τις 2:30 και φοβόμουν να γυρίσω πλευρό για να μην ενοχλήσω την κυρία 😜 

Ευτυχώς οι συσπάσεις πέρασαν κάπως.

Εσένα σε είδε από κάτω για διαστολή? 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Νομιζω οτι λιγο πολυ ολες εχουμε νιωσει κατι παρομοιο. Μετα τη γεννα προσωπικα περασα μια δυσκολη περιοδο παρολο που ειχα βοηθεια απο τη μητερα μου και ειχα και την τυχη να εχω τον αντρα μου στο σπιτι για σχεδον 2 μηνες. Τις πρωτες μερες ειδικα οταν γυρισαμε σπιτι εκλαιγα πολυ συχνα. Εννοειται οτι οταν γινεσαι μανουλα χανεις καποια κομματια του εαυτου σου οπως τον ηξερες πριν αλλα βρισκεις καποια καινουρια που ειναι εξισου ομορφα. Θυμαμαι που κοιτουσα τον μικρο μου και σκεφτομουν οτι αισθανομαι σαν να μη θυμαμαι καν πως ηταν η ζωη μου πριν χωρις αυτον, ενιωθα σαν να τον ειχαμε απο παντα. Τωρα η ζωη ειναι γενικα απαιτητικη, ο καθενας εχει τις υποχρεωσεις και τα τρεξιματα του ομως οπως ειπε και η κοπελς παραπανω θα χτισεις μια νεα καθημερινοτητα στην οποια θα ενταξεις και το παιδακι σου και ολα θα ειναι τελεια. Κι εγω τον πηγαινα καθε μερα κουνιες και ειχαμε γνωριστει με καποιες μανουλες, δε γιναμε φιλες ομως ηξερα οτι θα παω εκει και θα πω και μια κουβεντα. Με το καλο το μωρακι σου ευχομαι. 
    • Αρχικά να πω την αλήθεια η μητρότητα είναι μια αρκετά απαιτητική «κατάσταση»  από την άποψη ότι είσαι η μαμά και το βάρος πέφτει στην μαμά και το μπαμπά φυσικά.    όμως είναι περισσότερο στη μαμά. Γιατί η μαμά θα είναι στο σπίτι όσο ο μπαμπάς θα είναι δουλειά.    εγώ έχω 3 παιδιά.    άπειρες φορές έχω νιώσει μόνη κ ίσως και καθημερινά από την άποψη ότι κ μένα οι συγγενείς μου μένουν κοντά αλλά έχουν κ εκείνοι τη ζωη τους δεν μπορούν καθημερινές να μου κάνουν παρέα να πω μια κουβέντα να πιω ένα καφέ (έχουν το πρόγραμμα τους, έχουν τις δουλειές τους κτλ κτλ)  η κόρη μου έγινε 6 κ της λέω κάθε μέρα πόσο τυχερή νιώθω που υπάρχει κ μπορώ να πω μια κουβέντα με κάποιον που με καταλαβαίνει.  Ο ένας ο γιος μου είναι 3.5 κ δν μπορεί να κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση κ το άλλο παιδάκι μου είναι 6 μηνών δεν μιλάει καν 😁 Καμία φίλη μου δεν είναι μητέρα (είμαι 30) κ κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που είναι κοντά. Plus μένω στο εξωτερικό κ φαντάζεσαι πόσο πιο δύσκολο είναι.    εμένα τα παιδιά μου είναι η παρέα μου κ πραγματικά είναι όλη μου η μέρα. Προσωπικά μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ και 6 χρόνια άρα 6 χρόνια είμαι στο σπίτι. Σαφώς υπάρχουν στιγμές μοναξιάς από την άποψη ότι θέλεις έναν ενήλικα να συναναστρεφείς να πιεις ένα καφέ κάτι.    αλλά είναι στιγμές.    αν δεν ήταν η κόρη μου τόσο μεγάλη ίσως να μιλούσα στα ντουβάρια που λέει ο λόγος 🤣   το άλλο που κάνω κ μας βοηθάει όλους είναι να τα βγάζω έξω όλη την ημέρα (3ωρες τουλάχιστον) άρα παίρνουμε αέρα βλέπουμε κόσμο.    μετά από κάθε γέννα μου αντιμετώπιζα έτσι ψυχολογικά προβλήματα. Με το που πήγαινε να νυχτώσει έκλαιγα, στεναχωριόμουν, ένιωθα μόνη μου πολύ έντονα.    ευτυχώς μετά τις 50 μέρες καλυτέρεψα.    Δεν βοηθάει που κ ο άντρας μου γυρνάει 11-12 το βράδυ. Αλλά οκ είναι όλα μια συνήθεια εν τέλη.    τώρα είμαι πολύ καλύτερα που έχουν στρώσει οι ορμόνες. Δεν θα σκεφτώ δλδ τέτοια αρνητικά συναισθήματα συχνά.    (οι φίλες μου όλες μένουν στην Ελλάδα άρα μόνο τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήσεις μπορώ να τους μιλήσω κάτι είναι κ αυτό όμως από το τίποτα 🙏🏼🩷).    τον πρώτο καιρό να έχεις παρέα συνέχεια ( την πρώτη εβδομάδα η μαμά μου κοιμόταν σπίτι μας για να με βοηθάει γιατί όπως είπα έχω 3 παιδιά άρα ήταν πολύ εξουθενωτικό μέχρι να μαζέψω δυνάμεις από τη γέννα)    Και θα πω αυτό που πάντα λέω κ στον εαυτό μου! Αν σου δίνουν τη βοήθεια τους να την παίρνεις κ να μην ντρέπεσαι. (Είμαι ένας άνθρωπος που ούτε στην μαμά μου δεν θα πω να έρθει να με βοηθήσει ή πχ στις αδερφές μου. Μόνο αν οι ίδιοι θελήσουν από μόνοι τους να έρθουν τότε θα έρθουν. Κ αυτό θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μου κ είναι κ εγωισμός γιατί εν τέλη θαρρώ απλά ότι δεν ξέρω να ζητάω βοήθεια ή ότι έχω εγωισμό και δεν ζητάω βοήθεια. Από την άλλη έχω την τιμή να λέω ότι τα κατάφερα μόνη μου με 3 παιδιά κάθε μέρα όλη μέρα. Τα αγαπάω τόσο πολύ μου αρέσουν τόσο πολύ τα παιδιά που ξεχνάω πολύ εύκολα αυτή τη μοναξιά)    μακρυγορησα με το καλό εύχομαι 🩷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...