Μελλοντικές Μανούλες Εξωσωματικής 2023 🙏🏼🤰🏽 & Σία ​(ΟΕ/ΕΠΕ/ΑΕ)​ 🌻​ ​ ​

[kaposetsi]

στις πριν 3 ώρες, ο/η twinkletwinlkle είπε:

Καλημέρα κορίτσια! Εμείς πήραμε χθες τη μπεμπουλα μας σπίτι! Είμαι πολύ ευγνώμων και πολύ χαρούμενη αλλά ταυτόχρονα και πολύ αγχωμένη.  Η πρώτη μέρα πέρασε πολύ δύσκολα γιατί ενώ είναι καλοφαγη, έτρωγε με μεγάλη δυσκολία σε πολύ χρόνο και λίγο. Αυτο σημαίνει ότι αν συνεχίσει έτσι, θα χάσει βάρος. Και αν χάσει βάρος, θα ξαναμπεί μέσα. 2010 την πήραμε, μια σταλιά μωράκι. Ελπίζω να βρούμε τα πατήματά μας σύντομα γιατί δεν έχουμε περιθώριο να χάνει βάρος. Κατά τα άλλα είναι πολύ καλουλα και είναι μια λιλιπούτεια κουκλίτσα!

Καλός ήρθε στην αγκαλίτσα σας!!! Θα πάρει βάρος είναι μέχρι να το βρείτε κοπέλα μου και όλα θα μπουν σε μια σειρά 

[kaposetsi]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Παρασκευαιδου είπε:

Αυτο τονκοριτσο που το βρήκαμε 🤣

Μα αυτό κάνω 😂 

[hope501]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Από την ώρα που ποσταρες αυτό το μήνυμα, το εχω διαβάσει 2-3 φορές και δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που άου συμβαίνει!!!

Αρχικα συμφωνώ με το μαυρογατο και την Γερμανίδα μας κτλ που έχουν γράψει αυτά που σου έχουν γράψει. 
Έρχομαι και εγώ να σου πω τώρα…. 

Καταρχάς, μόνο και μόνο επειδή έχεις κάνει όλον αυτόν τον αγώνα να φτάσεις στον 7ο μήνα και να κρατήσεις με το καλό σε δυο μήνες το αγοράκι σου στην αγκαλιά σου, για κανένα λόγω δεν θα δεχόμουν αυτόν τον άνθρωπο πίσω στη ζωή μου με αυτά που έκανε. Το λέω επειδή το έχουμε δει συχνά το έργο να γυρνάνε άντρες στις γυναίκες στις οικογένειες και να τους δέχονται. (Το έχω δει και σε φιλικο μου πρόσωπο). 

Δεν είναι τυχαίο που ο Θεός έβαλε την γυναίκα να γεννάει. Η γυναίκα μπορεί να τα καταφέρει και μόνη της, με το παιδί της!!
Εσυ είσαι δυναμική γυναίκα και από τη στιγμη που έκανες τόσο αγώνα να αποκτήσεις, πρώτα ο Θεός, ένα παιδακι με όλα αυτά που έπρεπε να κανεις τις ενέσεις, χάπια κτλ… από μόνο του αυτό λέει το ποσο δύναμη έχεις!!! 
Και αυτό ισχύει για την κάθε γυναίκα!!!

Δεν θα γεννήσεις μόνη σου, θα έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε αγαπάνε με όλη τους τη ζωή και θα σου κρατήσουν το χέρι και θα είναι δίπλα σου. 
Ο πατέρας του παιδιού δυστυχώς δεν φάνηκε να νοιάζεται ούτε για την γυναίκα του και τον αγώνα, αλλά ούτε για το παιδί του. Και μόνο και μόνο για αυτό δε θα ήθελα να είναι ούτε κοντα στο μαιευτήριο.  
 
Δεν θα σου γράψω τώρα άλλα, αλλά πιστεύω θα τα καταφέρεις!!!!

 

[Zeta.]

στις πριν 4 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Κορίτσι μου απίστευτο πραγματικά αυτό που ζεις. Απερίγραπτα επιπόλαιος αυτός ο άνθρωπος, σχεδόν αδιανόητες οι κινήσεις του, ειδικά το να σε εγκαταλείψει στην κατάσταση σου. Συμβουλεύσου οπωσδήποτε δικηγόρο για το πως θα το χειριστείς γιατί μπορεί να σου δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον. Επίσης συμφωνώ πως κ η ψυχολογική υποστήριξη θα σε βοηθήσει πολύ. Το βασικό τώρα είναι να είσαι εσύ καλά κ το μωράκι σου❤️.

[misofeggaro]

στις πριν 6 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μαιευτήριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Καταλαβαίνω το σοκ σου! Εδώ σοκαριστήκαμε εμείς με αυτό τον άνθρωπο με αυτά που περιγράφεις!
Πραγματικά δεν ξέρω τι να ευχηθώ! Να του περάσει και να ξεφουσκώσει και να γυρίσει;;
Να πάει στον αγύριστο;; Να σου πω την αλήθεια προς το δεύτερο κλίνω περισσότερο!  Γιατί πως να τον εμπιστευτείς ξανά; 
Συμβουλέψου άμεσα δικηγόρο! Εσύ μην πας πουθενά, αφού εκείνος έφυγε δεν έχεις λόγο να απομακρυνθείς από το σπίτι, ειδικά στην κατάσταση σου. Εκτός αν δεν αντέχεις να είσαι εκεί. Όταν λες επιθετικός εννοείς λεκτικά ή σωματικά; Όχι ότι η λεκτική "κακοποίηση" έχει λιγότερο βάρος, απλά πάνω στα λόγια, ειδικά όταν έχουμε λερωμένη τη φωλιά μας,΄ οι τόνοι ανεβαίνουν για "πλάκα". Επίσης μίλα με τον γιατ΄ρο για να σου δώσει οδηγίες για να μην υπάρξει πρόβλημα εφόσον δεν τρέφεσε σωστά και ζήτα να σου συστήσουν από το κέντρο που έκανες την εξωσωματική κάποιον σύμβουλο ψυχικής υγείας. 

Το ξέρω πως είδες τη ζωή σου να ανατρέπεται σε μία στιγμή και είναι κρίμα. Όμως πραγματικά καλύτερα που ήταν ξεκάθαρος, παρά να παίζει πίσω από την πλάτη σου. Έχεις κάποιον από τον οικογενειακό σου κύκλο να μιλήσεις; να σε στηρίξει;; ή κάποιον από το φιλικό σου περιβάλλον; που μένεις, μακάρι να είμασταν κοντά να σε βοηθούσα έστω με μια αγκαλιά, ή ότι άλλο δύσκολο χρειαστεί! Γράψε μας πως είσαι, και αν μίλησες με το γιατρό ❤️ 

[Luna777]

στις πριν 7 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Κορίτσι μου επάθα σοκ με αυτά που έγραψες! Ούτε μπορώ να φανταστώ πως θα νιώθεις εσύ μετά απο όλα αυτά που έχετε περάσει τόσα χρόνια για να έρθει αυτό το μωρό. Συμφωνώ με όσα σου γράφουν τα κορίτσια. Οπωσδήποτε να συμβουλευτείς δικηγόρο! Ελπίζω να έχεις υποστήριξη από το οικογενειακό/φιλικό περιβάλλον. Καλό θα ήταν όμως σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση να ζητήσεις και τη βοήθεια ειδικού. Έχεις αποδείξει ότι είσαι μια πολύ δυναμική και δυνατή γυναίκα! Θα τα καταφέρεις και μόνη σου! Να σκέφτεσαι μόνο το μωράκι σου! Δεν ξέρω αν έχει νόημα να απευθυνθείτε και σε σύμβουλο γάμου και αν θα ήθελες πίσω έναν τέτοιο άντρα. Η συμπεριφορά του μου φαίνεται σοκαριστικά αδιανόητη, επιπόλαιη και ανεξήγητη. Να το συζητήσεις και με τη βοηθό του γιατρού σου. Να ξέρεις πως ό,τι θέλεις μπορείς να μου στέλνεις και αν χρειάζεσαι βοήθεια με κάτι πολύ ευχαρίστως και εγώ και ο άντρας μου θα σε βοηθήσουμε. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά! Έχεις την υποστήριξη όλων μας εδώ στο φόρουμ. Να παραμείνεις δυνατή για το αγοράκι σου! 

[JNtina]

στις πριν 9 ώρες, ο/η twinkletwinlkle είπε:

Καλημέρα κορίτσια! Εμείς πήραμε χθες τη μπεμπουλα μας σπίτι! Είμαι πολύ ευγνώμων και πολύ χαρούμενη αλλά ταυτόχρονα και πολύ αγχωμένη.  Η πρώτη μέρα πέρασε πολύ δύσκολα γιατί ενώ είναι καλοφαγη, έτρωγε με μεγάλη δυσκολία σε πολύ χρόνο και λίγο. Αυτο σημαίνει ότι αν συνεχίσει έτσι, θα χάσει βάρος. Και αν χάσει βάρος, θα ξαναμπεί μέσα. 2010 την πήραμε, μια σταλιά μωράκι. Ελπίζω να βρούμε τα πατήματά μας σύντομα γιατί δεν έχουμε περιθώριο να χάνει βάρος. Κατά τα άλλα είναι πολύ καλουλα και είναι μια λιλιπούτεια κουκλίτσα!

Κοριτσι μου Μπραβο σας, τα καταφέρατε!!! Ειστε σπιτι σας με την κοριτσαρα σου!!! 
Να την γεμίσεις φιλια και αγκαλιες!!! 
Ο,οοοοοοοτι χρειαστείς στειλε μου όπου μπορω να σε βοηθήσω… 

🙏🙏❤️❤️🌸🌸🌸🌸🥰🥰🥰

[JNtina]

στις πριν 8 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Κοριτσι μου γλυκο εχω μεινει τι να πω… 

Μήπως εχει αγχωθει και ο αντρας σου και βρήκε να ξεσπάσει τωρα! Δεν το δικαιολογώ αλλα δε θελω να ρίξω λάδι στη φωτιά… 

Εσυ κοιτα τον εαυτό σου και το μωρακι σου το γλυκο που ερχεται να σου φέρει χαρα, μονο χαρα θα το δεις!! Φροντισε τον εαυτό σου και βρες υποστήριξη σε οικογενεια και φίλους!! Ο,τι θες να στελνεις και εδω να σε διαβάζουμε καλο μου κοριτσι!!! 

[Margitc]

στις πριν 23 ώρες, ο/η twinkletwinlkle είπε:

Καλημέρα κορίτσια! Εμείς πήραμε χθες τη μπεμπουλα μας σπίτι! Είμαι πολύ ευγνώμων και πολύ χαρούμενη αλλά ταυτόχρονα και πολύ αγχωμένη.  Η πρώτη μέρα πέρασε πολύ δύσκολα γιατί ενώ είναι καλοφαγη, έτρωγε με μεγάλη δυσκολία σε πολύ χρόνο και λίγο. Αυτο σημαίνει ότι αν συνεχίσει έτσι, θα χάσει βάρος. Και αν χάσει βάρος, θα ξαναμπεί μέσα. 2010 την πήραμε, μια σταλιά μωράκι. Ελπίζω να βρούμε τα πατήματά μας σύντομα γιατί δεν έχουμε περιθώριο να χάνει βάρος. Κατά τα άλλα είναι πολύ καλουλα και είναι μια λιλιπούτεια κουκλίτσα!

Αγαπημενη μαμα κ κορη με συγκινησες παλι! Ευχομαι να πανε ολα καλα για την μικρουλα σας να συνεχισει να τρωει να μεγαλωνει κ να την καμαρωνετε. Θελει λιγη υπομονη κ λιγο θα ταλαιπωρηθεις μεχρι να μαθεις κ εσυ κ αυτη για το φαγητο αλλα εσυ εχεις περασει τοσα κ αντεξες 💜στελνω φιλια κ στα δυο κοριτσια.

[Margitc]

στις πριν 22 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Κοριτσι μου γλυκο καταλαβαινω πως περνας μια κατασταση πολυ δυσκολη ειδικα τωρα που εχεις το μωρος σου στην κοιλιτσα σε παρακαλω μηπως να μιλησεις σε καποιο ειδικο; Η ακομα αν κ ο αντρας σου θελει να πατε μαζι; 

[troia]

στις On 21/10/2022 at 12:46 ΜΜ, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Διαβάζοντας την ιστορία σου μου έρχεται στο μυαλό μία παρόμοια ιστορία που περνάει αυτή τη στιγμή ζευγάρι του πολύ στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος. Σε εκείνο το ζευγάρι είμαι σε θέση, επειδή τους γνωρίζω πολύ καλά, να γνωρίζω και τα γεγονότα που πυροδότησαν αυτά τα γεγονότα. Όπως και να έχει όλο αυτό που περνάμε με την προσπάθεια τεκνοποίησης είναι πολύ ψυχοφθόρο για τα ζευγάρια και η κυρία που μου έκανε βελονισμό μου είχε πει ότι πολλά ζευγάρια στην πορεία δεν αντέχουν και χωρίζουν.

Στο δια ταύτα τώρα, θα δεις και μόνη σου ότι εφόσον υπάρχει ένα παιδί το να χωρίσεις ή να μην τον ξαναδεχτείς πίσω αν έχει τη διάθεση να ξαναπροσπαθήσετε δεν είναι και τόσο απλό, το θάμα έχει πολλές παραμέτρους. Εγώ είμαι πάντα αισιόδοξη, πιστεύω ότι αν υπάρχει καλή θέληση και αγάπη όλα τα εμπόδια ξεπερνιούνται με τη βοήθεια ειδικών.

Συμφωνώ για τη Φαιναρέτη, θα σε ανακουφίσουν πολύ εκεί ψυχολογικά, αλλά αν δεν τρως και αν κινδυνεύεις για σοβαρότερες καταστάσεις, μπορεί να σου προταθεί να πας σε ψυχίατρο για να πάρεις αγωγή και έχω διαβάσει εδώ ότι υπάρχουν και φάρμακα συμβατά με την εγκυμοσύνη. Κι επίσης με αυτά που σου έχουν συμβεί σε φοβάμαι για καμία επιλόχειο κατάθλιψη. Εγώ θα σου συνιστούσα εναλλακτικά την ομοιοπαθητική και για την ανορεξία σου και για την ψυχολογία σου. Κάνω ομοιοπαθητική τα τελευταία 2,5 χρόνια και πλέον για ό,τι πρόβλημα αντιμετωπίζω απευθύνομαι εκεί. Η μικρή μου είναι λίγο αρρωστούλα αυτές τις μέρες και της δίνω ομοιοπαθητικά, της έχω δώσει και αντί για ντεπόν σε φάση οδοντοφυίας. Και έκανα ομοιοπαθητική σε όλη μου την εγκυμοσύνη για να έχω δυνατό ανοσοποιητικό επειδή δεν ήθελα να κάνω εμβόλιο για κορονοιό. Έχω συστήσει ομοιοπαθητική και σε έγκυο από το parents cafe που είχε κατάθλιψη και είδε θεματικά αποτελέσματα. Η σύστασή μου είναι να κάνεις κλασική ομοιοπαθητική. Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο να αναλύσω, θα σου στείλω με προσωπικό μηνυμά το τηλέφωνό μου να μου στείλεις στο viber ώστε αν θέλεις να σου συστήσω ομοιοπαθητικό, να σου πω την ιστορία του κοντινού μου ζευγαριού κτλ.

[eleeni]

στις On 21/10/2022 at 12:46 ΜΜ, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Δεν σε ξέρω καλά κορίτσι μου αλλά θα σου πω αυτά που θα ήθελα και εγώ να ακούσω σε παρόμοια κατάσταση.

Δεν σας άξιζε τέτοιου είδους άνθρωπος!!!! Χάιδεψε την κοιλίτσα σου πάρε και δώσε αγάπη στο μωράκι σου !!!! Δεν ξέρουμε στην πραγματικότητα ποτέ τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, τώρα πονάνε όλα τα όνειρα που είχες κάνει και που δεν θα πραγματοποιηθούν αλλά πιστεύω την στιγμή που θα κρατήσεις το θαυματακι σου αγκαλιά θα κάνεις νέα πιο όμορφα!!!! Εάν έχει πάρει απόφαση ότι δεν θέλει να είναι μέρος όλου αυτού δεν γίνεται να δηλητηριάζεις την δική σου ψυχούλα, κρατήσου για την ευτυχία που θα έχεις αγκαλιά σε λίγο καιρό. αυτός θα τα χάσει όλα αυτά !!!!! 😘😘😘😘

[kk88]

στις On 21/10/2022 at 12:46 ΜΜ, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Κορίτσι μου λυπάμαι πολύ για όλο αυτό που περνάς είναι πραγματικά αδιανόητο... 

Προσπάθησε να είσαι ήρεμη όσο το δυνατόν γίνεται για εσένα και το μωρό που τόσο παλέψεις να αποκτήσεις...

Ότι χρειαστείς από νομικής άποψη είμαι εδώ για σένα... είμαι δικηγόρος...

 

[Lucia79]

Καλημέρα σε όλες και σας ευχαριστώ πραγματικά για όλα τα μηνύματα υποστήριξης και αγάπης. 
Εξακολουθω να είμαι χάλια, έχω βγει με κάποιες φίλες για καφέ, προσπαθώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά, να εντοπίσω σημάδια ότι κατι δεν πήγαινε καλά αλλά δε μπορώ να βρω. Φυσικά και υπήρχαν κάποια θέματα που ήξερα ότι τον πίεζαν και ίσως και οι ίδιες οι ευθύνες του παιδιού που έρχεται να έπαιξαν ρόλο όμως για όλα είχαμε κάνει συζήτηση και είχαμε πλανο πώς θα προχωρούσαμε μπροστά, ότι θα αλλάζαμε σπίτι συντομα και πολλά άλλα. Αυτό όμως ότι θα με παράταγε έτσι, 7 μηνών δε μπορούσα ποτέ να το φανταστώ όπως και κανένας αλλος στον περίγυρο μας. 
Αυτος έφυγε από το σπίτι (το οποίο άλλωστε είναι δικό μου και έμενα εκεί και πριν γνωριστούμε). Επίσης όταν έγραψα ότι ήταν επιθετικός ήμουν κάπως υπερβολική από το σοκ. Δεν αισθάνομαι ότι κινδυνεύω από αυτόν, όμως έχω μείνει από τον τρόπο με τον οποίο μου μίλαγε. Ήταν σα να βλέπω έναν ηθοποιό που παίζει ένα ρόλο ή ακόμα χειρότερα έναν ψυχοπαθή. Κανένας δε λέει τέτοια πράγματα χωρίς ίχνος συναισθήματος. Ποσο μάλλον να τα ακούω όλα αυτα από έναν άνθρωπο ποτ ήταν πάντα πολύ τρυφερός μαζί μου, με αποκαλούσε με 100 διαφορετικά υποκοριστικά και παρατσούκλια, με πείραζε συνέχεια μέσα στη μέρα και όλα αυτα συνέβαιναν μέχρι και πριν 10 μέρες, δεν ήταν ότι είχαν σταματήσει καιρό τώρα για να υποψιαστώ κάτι. Και όλες αυτές τις μέρες δεν με έχει ρωτήσει ούτε μια φορά πως είμαι εγώ ή το μωρό….κάνει λες και δεν υπάρχει μωρό..προσπαθεί να το ξεγράψει; Αναρωτιέμαι…
Αυριο θα επισκεφτώ την ψυχοθεραπεύτρια που πήγαινα και παλιότερα αλλά θα παρω και ένα τηλέφωνο στη Φαιναρετη μιας και είναι ειδικοί στο θέμα της οικογένειας. Η δική μου που είχα μιλήσει και μέσα στη βδομάδα στο τηλέφωνο μου είχε συστήσει ανεξαρτήτως του αν εκείνος θέλει να τα ξαναβρούμε ή να το διαλύσουμε, να πάμε σε σύμβουλο γάμου και οτι ο σύμβουλος δεν είναι μόνο για να ξαναπροσπαθήσεις τη σχέση αλλά ακόμα και για να βοηθήσει να λυθεί πιο ομαλά. Επειδή συμφωνω με αυτό αλλά και επειδή φοβάμαι οτι μπορεί να του συμβαινει πραγματικά και κάτι (γιατί δε μπορώ να εξηγήσω με άλλο τρόπο όλα αυτα που συμβαίνουν) του το πρότεινα να πάμε σε σύμβουλο αλλά όπως το περίμενα δεν θέλει. Και όσο είμασταν μαζί του είχα προτεινει να κάνει θεραπεία για κάποια θέματα που ο ίδιος ξεκάθαρα έχει αλλά ούτε τότε είχε κινητοποιηθεί. Θα ξανά προσπαθήσω όμως να το απαιτήσω γιατί πιστεύω οτι αν πάμε μαζί σε έναν ειδικό με έμπειρο μάτι, ίσως εκείνος αντιληφθεί κάτι για την κατάσταση του και συστήσει κάτι πιο συγκεκριμένο. 
παντως όπως τον είδα την Πέμπτη, δε δίνει σε καμία περίπτωση την εντύπωση οτι μπορεί και να το ξανασκέφτεται ή οτι είναι ένας ενθουσιασμός της στιγμής. Φαίνεται απολύτως αποφασισμένος ή ακόμα καλύτερα αφιονισμένος. Μου έδωσε την εντύπωση ενός ανθρώπου σε νευρικότητα και υπερένταση, σαν να έχει πάρει κάτι, και όχι ενός ανθρώπου που πραγματικά θεωρεί οτι με αυτα που κάνει θα βρει την ηρεμία του…
Επισης ναι σίγουρα πρέπει να συμβουλευτώ δικηγόρο, από αύριο πρέπει να ψάξω καποιον. 

[MarGe]

Καλημέρα σε όλες! Σας διαβάζω αλλά δεν έχω προλάβει να γράψω. 

@Kallo κορίτσι μου, σου εύχομαι τα καλύτερα! Είμαι πολύ χαρούμενη με τα νέα σου και σου εύχομαι μια υπέροχη εγκυμοσύνη μέσα από την καρδιά μου! Προσπάθησε να είσαι ήρεμη, και όλα θα πάνε καλά. 
@Lucia79 έχω σοκαριστεί και εγώ όπως οι υπόλοιπες. Επειδή φαίνεται τελείως αλλοπρόσαλλη αυτή η συμπεριφορά με βάση όσα μας λες, θα σου πρότεινα να βρεις δικηγόρο και ειδικό άμεσα, και οι επικοινωνίες μεταξύ σας να γίνονται μέσω αυτών. Το σημαντικό είναι αυτή τη στιγμή να προστατεύσεις την ηρεμία σου για να φέρεις στον κόσμο το μωράκι σου. Γράψε μας για ότι χρειάζεσαι.

Τα υπόλοιπα κορίτσια πως είστε;;; 
 

Στα δικά μου νέα: ευτυχώς βγήκε η εξέταση του συζύγου για την κυστική ίνωση και δεν είναι φορέας οπότε γλιτώσαμε από αυτής της απόψεως. 
Δυστυχώς όμως κολλήσαμε και οι δυο covid… είμαστε πάντα πολύ προσεκτικοί αλλά αυτή τη φορά δεν την γλιτώσαμε. Κάναμε και οι δυο πυρετό, μέχρι 38.5. Κορίτσια θέλω τα φώτα σας, πείτε μου την αλήθεια εσείς που είχατε παρόμοια εμπειρία: επηρεάζεται το σπέρμα και το ωάριο; πόσο πίσω πρέπει να πάμε την εξωσωματική; Εννοείται ότι θα μιλήσω και με το κέντρο εξωσωματικής αύριο να δω τι θα μου πουν… αλλά είμαι να σκάσω, γιατί έλεγα να ξεκινήσω τα φάρμακα της διέγερσης μετά την περίοδο του επόμενου μήνα. ☹️

[Margitc]

στις πριν 5 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

Καλημέρα σε όλες και σας ευχαριστώ πραγματικά για όλα τα μηνύματα υποστήριξης και αγάπης. 
Εξακολουθω να είμαι χάλια, έχω βγει με κάποιες φίλες για καφέ, προσπαθώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά, να εντοπίσω σημάδια ότι κατι δεν πήγαινε καλά αλλά δε μπορώ να βρω. Φυσικά και υπήρχαν κάποια θέματα που ήξερα ότι τον πίεζαν και ίσως και οι ίδιες οι ευθύνες του παιδιού που έρχεται να έπαιξαν ρόλο όμως για όλα είχαμε κάνει συζήτηση και είχαμε πλανο πώς θα προχωρούσαμε μπροστά, ότι θα αλλάζαμε σπίτι συντομα και πολλά άλλα. Αυτό όμως ότι θα με παράταγε έτσι, 7 μηνών δε μπορούσα ποτέ να το φανταστώ όπως και κανένας αλλος στον περίγυρο μας. 
Αυτος έφυγε από το σπίτι (το οποίο άλλωστε είναι δικό μου και έμενα εκεί και πριν γνωριστούμε). Επίσης όταν έγραψα ότι ήταν επιθετικός ήμουν κάπως υπερβολική από το σοκ. Δεν αισθάνομαι ότι κινδυνεύω από αυτόν, όμως έχω μείνει από τον τρόπο με τον οποίο μου μίλαγε. Ήταν σα να βλέπω έναν ηθοποιό που παίζει ένα ρόλο ή ακόμα χειρότερα έναν ψυχοπαθή. Κανένας δε λέει τέτοια πράγματα χωρίς ίχνος συναισθήματος. Ποσο μάλλον να τα ακούω όλα αυτα από έναν άνθρωπο ποτ ήταν πάντα πολύ τρυφερός μαζί μου, με αποκαλούσε με 100 διαφορετικά υποκοριστικά και παρατσούκλια, με πείραζε συνέχεια μέσα στη μέρα και όλα αυτα συνέβαιναν μέχρι και πριν 10 μέρες, δεν ήταν ότι είχαν σταματήσει καιρό τώρα για να υποψιαστώ κάτι. Και όλες αυτές τις μέρες δεν με έχει ρωτήσει ούτε μια φορά πως είμαι εγώ ή το μωρό….κάνει λες και δεν υπάρχει μωρό..προσπαθεί να το ξεγράψει; Αναρωτιέμαι…
Αυριο θα επισκεφτώ την ψυχοθεραπεύτρια που πήγαινα και παλιότερα αλλά θα παρω και ένα τηλέφωνο στη Φαιναρετη μιας και είναι ειδικοί στο θέμα της οικογένειας. Η δική μου που είχα μιλήσει και μέσα στη βδομάδα στο τηλέφωνο μου είχε συστήσει ανεξαρτήτως του αν εκείνος θέλει να τα ξαναβρούμε ή να το διαλύσουμε, να πάμε σε σύμβουλο γάμου και οτι ο σύμβουλος δεν είναι μόνο για να ξαναπροσπαθήσεις τη σχέση αλλά ακόμα και για να βοηθήσει να λυθεί πιο ομαλά. Επειδή συμφωνω με αυτό αλλά και επειδή φοβάμαι οτι μπορεί να του συμβαινει πραγματικά και κάτι (γιατί δε μπορώ να εξηγήσω με άλλο τρόπο όλα αυτα που συμβαίνουν) του το πρότεινα να πάμε σε σύμβουλο αλλά όπως το περίμενα δεν θέλει. Και όσο είμασταν μαζί του είχα προτεινει να κάνει θεραπεία για κάποια θέματα που ο ίδιος ξεκάθαρα έχει αλλά ούτε τότε είχε κινητοποιηθεί. Θα ξανά προσπαθήσω όμως να το απαιτήσω γιατί πιστεύω οτι αν πάμε μαζί σε έναν ειδικό με έμπειρο μάτι, ίσως εκείνος αντιληφθεί κάτι για την κατάσταση του και συστήσει κάτι πιο συγκεκριμένο. 
παντως όπως τον είδα την Πέμπτη, δε δίνει σε καμία περίπτωση την εντύπωση οτι μπορεί και να το ξανασκέφτεται ή οτι είναι ένας ενθουσιασμός της στιγμής. Φαίνεται απολύτως αποφασισμένος ή ακόμα καλύτερα αφιονισμένος. Μου έδωσε την εντύπωση ενός ανθρώπου σε νευρικότητα και υπερένταση, σαν να έχει πάρει κάτι, και όχι ενός ανθρώπου που πραγματικά θεωρεί οτι με αυτα που κάνει θα βρει την ηρεμία του…
Επισης ναι σίγουρα πρέπει να συμβουλευτώ δικηγόρο, από αύριο πρέπει να ψάξω καποιον. 

Χαιρομαι μονο που αρχιζεις να εχεις μια πιο καθαρη σκεψη σς αυτα που πρεπει να κανεις γιατι το συναισθημα κ ειδικα στην φαση που εισαι πιο ευαλωτη λογο μωρου ερχεται πριν την λογικη. Κ εγω χθες οταν ειπα για ενα συμβολου δεν ειναι απαραιτητο για να τα ξαναβρειτε απλα θα υπαρχει ενα παιδι. Στο πως θα το διαχειριστείτε. Ναι κ δικηγορο πρεπει να συμβουλευτεις, ολοι εχουν δικαιωματα αλλα κ υποχρεωσεις! Ακομα κ αν μετανιωσε για την οικογενεια που παλεψατε τοσο καιρο να φτιαξετε εχει ομως υποχρεωση σε αυτο. Κ δεν ειναι μονο το οικονομικο αλλα κ το ηθικο κ το συναισθηματικο κομματι.  Ξερεις πως ολες σα σκεφτομαστε κ ειμαστε εδω για εσενα. 

[JNtina]

στις πριν 6 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

Καλημέρα σε όλες και σας ευχαριστώ πραγματικά για όλα τα μηνύματα υποστήριξης και αγάπης. 
Εξακολουθω να είμαι χάλια, έχω βγει με κάποιες φίλες για καφέ, προσπαθώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά, να εντοπίσω σημάδια ότι κατι δεν πήγαινε καλά αλλά δε μπορώ να βρω. Φυσικά και υπήρχαν κάποια θέματα που ήξερα ότι τον πίεζαν και ίσως και οι ίδιες οι ευθύνες του παιδιού που έρχεται να έπαιξαν ρόλο όμως για όλα είχαμε κάνει συζήτηση και είχαμε πλανο πώς θα προχωρούσαμε μπροστά, ότι θα αλλάζαμε σπίτι συντομα και πολλά άλλα. Αυτό όμως ότι θα με παράταγε έτσι, 7 μηνών δε μπορούσα ποτέ να το φανταστώ όπως και κανένας αλλος στον περίγυρο μας. 
Αυτος έφυγε από το σπίτι (το οποίο άλλωστε είναι δικό μου και έμενα εκεί και πριν γνωριστούμε). Επίσης όταν έγραψα ότι ήταν επιθετικός ήμουν κάπως υπερβολική από το σοκ. Δεν αισθάνομαι ότι κινδυνεύω από αυτόν, όμως έχω μείνει από τον τρόπο με τον οποίο μου μίλαγε. Ήταν σα να βλέπω έναν ηθοποιό που παίζει ένα ρόλο ή ακόμα χειρότερα έναν ψυχοπαθή. Κανένας δε λέει τέτοια πράγματα χωρίς ίχνος συναισθήματος. Ποσο μάλλον να τα ακούω όλα αυτα από έναν άνθρωπο ποτ ήταν πάντα πολύ τρυφερός μαζί μου, με αποκαλούσε με 100 διαφορετικά υποκοριστικά και παρατσούκλια, με πείραζε συνέχεια μέσα στη μέρα και όλα αυτα συνέβαιναν μέχρι και πριν 10 μέρες, δεν ήταν ότι είχαν σταματήσει καιρό τώρα για να υποψιαστώ κάτι. Και όλες αυτές τις μέρες δεν με έχει ρωτήσει ούτε μια φορά πως είμαι εγώ ή το μωρό….κάνει λες και δεν υπάρχει μωρό..προσπαθεί να το ξεγράψει; Αναρωτιέμαι…
Αυριο θα επισκεφτώ την ψυχοθεραπεύτρια που πήγαινα και παλιότερα αλλά θα παρω και ένα τηλέφωνο στη Φαιναρετη μιας και είναι ειδικοί στο θέμα της οικογένειας. Η δική μου που είχα μιλήσει και μέσα στη βδομάδα στο τηλέφωνο μου είχε συστήσει ανεξαρτήτως του αν εκείνος θέλει να τα ξαναβρούμε ή να το διαλύσουμε, να πάμε σε σύμβουλο γάμου και οτι ο σύμβουλος δεν είναι μόνο για να ξαναπροσπαθήσεις τη σχέση αλλά ακόμα και για να βοηθήσει να λυθεί πιο ομαλά. Επειδή συμφωνω με αυτό αλλά και επειδή φοβάμαι οτι μπορεί να του συμβαινει πραγματικά και κάτι (γιατί δε μπορώ να εξηγήσω με άλλο τρόπο όλα αυτα που συμβαίνουν) του το πρότεινα να πάμε σε σύμβουλο αλλά όπως το περίμενα δεν θέλει. Και όσο είμασταν μαζί του είχα προτεινει να κάνει θεραπεία για κάποια θέματα που ο ίδιος ξεκάθαρα έχει αλλά ούτε τότε είχε κινητοποιηθεί. Θα ξανά προσπαθήσω όμως να το απαιτήσω γιατί πιστεύω οτι αν πάμε μαζί σε έναν ειδικό με έμπειρο μάτι, ίσως εκείνος αντιληφθεί κάτι για την κατάσταση του και συστήσει κάτι πιο συγκεκριμένο. 
παντως όπως τον είδα την Πέμπτη, δε δίνει σε καμία περίπτωση την εντύπωση οτι μπορεί και να το ξανασκέφτεται ή οτι είναι ένας ενθουσιασμός της στιγμής. Φαίνεται απολύτως αποφασισμένος ή ακόμα καλύτερα αφιονισμένος. Μου έδωσε την εντύπωση ενός ανθρώπου σε νευρικότητα και υπερένταση, σαν να έχει πάρει κάτι, και όχι ενός ανθρώπου που πραγματικά θεωρεί οτι με αυτα που κάνει θα βρει την ηρεμία του…
Επισης ναι σίγουρα πρέπει να συμβουλευτώ δικηγόρο, από αύριο πρέπει να ψάξω καποιον. 

Κοριτσι μου γλυκο τι να πω για αυτόν τον άνθρωπο… πραγματικα δεν ξερω τι σκέφτεται! 
Οσο για σενα χαιρομαι πολυ που κινητοποιήθηκες ηδη ώστε να βρεις υποστήριξη και βοήθεια! Μπραβο σου!!! 
Να κοιτάς τον εαυτό σου για να εισαι καλα και υγιής!! Αυτο εχει σημασια πιο πολυ απο ολα, να είστε καλα εσυ και το νινί σου!!! 

[Zeta.]

στις πριν 7 ώρες, ο/η Lucia79 είπε:

Καλημέρα σε όλες και σας ευχαριστώ πραγματικά για όλα τα μηνύματα υποστήριξης και αγάπης. 
Εξακολουθω να είμαι χάλια, έχω βγει με κάποιες φίλες για καφέ, προσπαθώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά, να εντοπίσω σημάδια ότι κατι δεν πήγαινε καλά αλλά δε μπορώ να βρω. Φυσικά και υπήρχαν κάποια θέματα που ήξερα ότι τον πίεζαν και ίσως και οι ίδιες οι ευθύνες του παιδιού που έρχεται να έπαιξαν ρόλο όμως για όλα είχαμε κάνει συζήτηση και είχαμε πλανο πώς θα προχωρούσαμε μπροστά, ότι θα αλλάζαμε σπίτι συντομα και πολλά άλλα. Αυτό όμως ότι θα με παράταγε έτσι, 7 μηνών δε μπορούσα ποτέ να το φανταστώ όπως και κανένας αλλος στον περίγυρο μας. 
Αυτος έφυγε από το σπίτι (το οποίο άλλωστε είναι δικό μου και έμενα εκεί και πριν γνωριστούμε). Επίσης όταν έγραψα ότι ήταν επιθετικός ήμουν κάπως υπερβολική από το σοκ. Δεν αισθάνομαι ότι κινδυνεύω από αυτόν, όμως έχω μείνει από τον τρόπο με τον οποίο μου μίλαγε. Ήταν σα να βλέπω έναν ηθοποιό που παίζει ένα ρόλο ή ακόμα χειρότερα έναν ψυχοπαθή. Κανένας δε λέει τέτοια πράγματα χωρίς ίχνος συναισθήματος. Ποσο μάλλον να τα ακούω όλα αυτα από έναν άνθρωπο ποτ ήταν πάντα πολύ τρυφερός μαζί μου, με αποκαλούσε με 100 διαφορετικά υποκοριστικά και παρατσούκλια, με πείραζε συνέχεια μέσα στη μέρα και όλα αυτα συνέβαιναν μέχρι και πριν 10 μέρες, δεν ήταν ότι είχαν σταματήσει καιρό τώρα για να υποψιαστώ κάτι. Και όλες αυτές τις μέρες δεν με έχει ρωτήσει ούτε μια φορά πως είμαι εγώ ή το μωρό….κάνει λες και δεν υπάρχει μωρό..προσπαθεί να το ξεγράψει; Αναρωτιέμαι…
Αυριο θα επισκεφτώ την ψυχοθεραπεύτρια που πήγαινα και παλιότερα αλλά θα παρω και ένα τηλέφωνο στη Φαιναρετη μιας και είναι ειδικοί στο θέμα της οικογένειας. Η δική μου που είχα μιλήσει και μέσα στη βδομάδα στο τηλέφωνο μου είχε συστήσει ανεξαρτήτως του αν εκείνος θέλει να τα ξαναβρούμε ή να το διαλύσουμε, να πάμε σε σύμβουλο γάμου και οτι ο σύμβουλος δεν είναι μόνο για να ξαναπροσπαθήσεις τη σχέση αλλά ακόμα και για να βοηθήσει να λυθεί πιο ομαλά. Επειδή συμφωνω με αυτό αλλά και επειδή φοβάμαι οτι μπορεί να του συμβαινει πραγματικά και κάτι (γιατί δε μπορώ να εξηγήσω με άλλο τρόπο όλα αυτα που συμβαίνουν) του το πρότεινα να πάμε σε σύμβουλο αλλά όπως το περίμενα δεν θέλει. Και όσο είμασταν μαζί του είχα προτεινει να κάνει θεραπεία για κάποια θέματα που ο ίδιος ξεκάθαρα έχει αλλά ούτε τότε είχε κινητοποιηθεί. Θα ξανά προσπαθήσω όμως να το απαιτήσω γιατί πιστεύω οτι αν πάμε μαζί σε έναν ειδικό με έμπειρο μάτι, ίσως εκείνος αντιληφθεί κάτι για την κατάσταση του και συστήσει κάτι πιο συγκεκριμένο. 
παντως όπως τον είδα την Πέμπτη, δε δίνει σε καμία περίπτωση την εντύπωση οτι μπορεί και να το ξανασκέφτεται ή οτι είναι ένας ενθουσιασμός της στιγμής. Φαίνεται απολύτως αποφασισμένος ή ακόμα καλύτερα αφιονισμένος. Μου έδωσε την εντύπωση ενός ανθρώπου σε νευρικότητα και υπερένταση, σαν να έχει πάρει κάτι, και όχι ενός ανθρώπου που πραγματικά θεωρεί οτι με αυτα που κάνει θα βρει την ηρεμία του…
Επισης ναι σίγουρα πρέπει να συμβουλευτώ δικηγόρο, από αύριο πρέπει να ψάξω καποιον. 

Μπράβο σου κ πάλι μπράβο σου❤️. Έχεις απόλυτη επίγνωση της κατάστασης, κάτι που σε καθιστά απόλυτα ικανή να την χειριστείς. Με το καλό να έρθει στον κόσμο το μωράκι σου να σου δώσει πολύ αγάπη γλυκιά μανούλα!!!

[Sophie80]

στις On 21/10/2022 at 11:39 ΠΜ, ο/η twinkletwinlkle είπε:

Καλημέρα κορίτσια! Εμείς πήραμε χθες τη μπεμπουλα μας σπίτι! Είμαι πολύ ευγνώμων και πολύ χαρούμενη αλλά ταυτόχρονα και πολύ αγχωμένη.  Η πρώτη μέρα πέρασε πολύ δύσκολα γιατί ενώ είναι καλοφαγη, έτρωγε με μεγάλη δυσκολία σε πολύ χρόνο και λίγο. Αυτο σημαίνει ότι αν συνεχίσει έτσι, θα χάσει βάρος. Και αν χάσει βάρος, θα ξαναμπεί μέσα. 2010 την πήραμε, μια σταλιά μωράκι. Ελπίζω να βρούμε τα πατήματά μας σύντομα γιατί δεν έχουμε περιθώριο να χάνει βάρος. Κατά τα άλλα είναι πολύ καλουλα και είναι μια λιλιπούτεια κουκλίτσα!

Καλώς τη δεχτήκατε @twinkletwinlkle! Είναι σημαντική αυτή η αλλαγή περιβάλλοντος, οπότε θα θέλει και το χρόνο της να προσαρμοστεί. Όλα καλά θα πάνε! Είστε μαχήτριες και οι δύο, έχετε καταφέρει τόσα πολλά που κάνετε αυτό με το φαγητό τώρα να ακούγεται εύκολο  Να είστε πάντα καλά, και πάντα να μαθαίνετε η μία από την άλλη! Εύχομαι κάθε καλό στη νέα φάση της οικογένειάς σας! ❤️

[Γιάννα 36]

στις πριν 20 ώρες, ο/η MarGe είπε:

Καλημέρα σε όλες! Σας διαβάζω αλλά δεν έχω προλάβει να γράψω. 

@Kallo κορίτσι μου, σου εύχομαι τα καλύτερα! Είμαι πολύ χαρούμενη με τα νέα σου και σου εύχομαι μια υπέροχη εγκυμοσύνη μέσα από την καρδιά μου! Προσπάθησε να είσαι ήρεμη, και όλα θα πάνε καλά. 
@Lucia79 έχω σοκαριστεί και εγώ όπως οι υπόλοιπες. Επειδή φαίνεται τελείως αλλοπρόσαλλη αυτή η συμπεριφορά με βάση όσα μας λες, θα σου πρότεινα να βρεις δικηγόρο και ειδικό άμεσα, και οι επικοινωνίες μεταξύ σας να γίνονται μέσω αυτών. Το σημαντικό είναι αυτή τη στιγμή να προστατεύσεις την ηρεμία σου για να φέρεις στον κόσμο το μωράκι σου. Γράψε μας για ότι χρειάζεσαι.

Τα υπόλοιπα κορίτσια πως είστε;;; 
 

Στα δικά μου νέα: ευτυχώς βγήκε η εξέταση του συζύγου για την κυστική ίνωση και δεν είναι φορέας οπότε γλιτώσαμε από αυτής της απόψεως. 
Δυστυχώς όμως κολλήσαμε και οι δυο covid… είμαστε πάντα πολύ προσεκτικοί αλλά αυτή τη φορά δεν την γλιτώσαμε. Κάναμε και οι δυο πυρετό, μέχρι 38.5. Κορίτσια θέλω τα φώτα σας, πείτε μου την αλήθεια εσείς που είχατε παρόμοια εμπειρία: επηρεάζεται το σπέρμα και το ωάριο; πόσο πίσω πρέπει να πάμε την εξωσωματική; Εννοείται ότι θα μιλήσω και με το κέντρο εξωσωματικής αύριο να δω τι θα μου πουν… αλλά είμαι να σκάσω, γιατί έλεγα να ξεκινήσω τα φάρμακα της διέγερσης μετά την περίοδο του επόμενου μήνα. ☹️

Καλημέρα! Μου είχαν πει παλιότερα σε ερώτηση πως ο πυρετός ίσως επηρεάσει το σπέρμα. Όταν πέρασα κοβιντ μόνο εγώ, όχι ο σύζυγος, έκανα διέγερση με την επόμενη περίοδο και πήγε και καλά για τα δεδομένα μου πάντα. 

Στη θέση σου θα έκανα ένα σπερμοδιαγραμμα πριν τη νέα προσπάθεια. 

[Kateriniwk]

στις On 21/10/2022 at 12:46 ΜΜ, ο/η Lucia79 είπε:

 

Με το καλό, επιτέλους σπίτι σας! Τώρα τη θηλάζεις ή δίνεις και συμπλήρωμα; Μήπως πρέπει να σας δώσουν κάποιο ενισχυμένο γάλα για να πάρει βάρος λίγο πιο εντατικά; Όλα έχουν πάει κάτ ευχήν ως τώρα και θα συνεχίσουν! 
 

Εγω κορίτσια μου μπηκα μετά από μέρες να σας γράψω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση στην οποία ποτέ δεν πίστευα ότι θα βρεθώ..

εδω και 5 μέρες ο άντρας μου έχει φύγει απ το σπίτι και χτες μου είπε ότι χωρίζουμε γιατί έχουμε λέει αλλάξει σαν άνθρωποι, δεν είναι πλέον ικανοποιημένος στη σχέση μας και μέσα σε όλα παίζει και κάτι με μια ξένη από τη δουλειά του η οποία ήρθε για ένα συνέδριο στην Αθήνα πριν 10 μέρες και γνωρίστηκαν και τώρα είναι τρελαμένος και θέλει ίσως του χρόνου να φύγει στην Αμερική για δουλειά.  Τα γράφω και δεν τα πιστεύω όλα αυτα που έχουν συμβεί, μετά από 4 εξωσωματικές και τόσο κόπο από την πλευρά μου…

δεν υπήρχε κανενα σημάδι για όλα αυτά, τέλος Σεπτεμβρίου είχαμε πάει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων γιατί ήθελε να μου αγοράσει καινουριο αυτοκίνητο (!!!!), αγοράζαμε βιβλία και συζητούσαμε για τη διαπαιδαγώγηση του μωρού και ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς μας που χώρισαν και των δυο πολύ νωρίς και γενικα ήταν τρυφερός μαζί μου. Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη που αυτή προσγειώθηκε στην Αθήνα. Γενικα αυτή τη βδομάδα έχω αντικρυσει εναν άλλο άνθρωπο που μου μιλάει σαν να παίζει ενα ρόλο, δεν τον αναγνωρίζω καθόλου πλέον, είναι ψυχρός, και έως επιθετικός απέναντι μου….έχω τρελαθεί, κλαίω συνέχεια, δε μπορώ να φάω και φοβάμαι μήπως έχω κάνει και κακό στο μωρό αλλά δε μπορώ να το διαχειριστώ. Σήμερα σκεφτόμουν να παρω τη βοηθό του γιατρού να της τα πω μήπως έχει κάτι να μου προτεινει…

ηθελα να σας τα πω και γιατί ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας αλλά και γιατί ξέρω από πρώτο χέρι ότι πολλές φορές όταν μπαίνεις στη διαδικασία της εξωσωματικής, το παιδι γίνεται έμμονη ιδέα και χάνεις τον εαυτό σου. Δεν αξίζει αυτό το πράγμα γιατί η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που ποτε δεν ξέρεις τι σου φέρνει στην επόμενη γωνία..εγώ μετά από πολύ τρέξιμο, ψάξιμο, διάβασμα, γκουγκλάρισμα, πέτυχα μια εγκυμοσύνη αλλά τώρα είμαι 7 μηνών και σκέφτομαι ότι θα μπω στο μεαιυτηριο να γεννήσω μόνη μου. Φυσικα δε θεωρώ ασήμαντο το παιδι, σε καμία περίπτωση, τουλάχιστον από όλη αυτή την ιστορία θα μου μείνει ο μικρός  αλλά όλο αυτό το είχα φανταστεί πολύ διαφορετικά. Ότι θα φτιάχναμε επιτέλους την οικογένεια που ονειρευόμαστε, οτι θα μεγαλώναμε το παιδι μας μαζί, με τις αρχές που είχαμε και οι δυο και με τα ενδιαφέροντα μας. Τώρα η ζωή ξαφνικά αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ και ποιον να εμπιστευτώ. 

Αγαπημενη lucia , τα ειπαν ολα τα κοριτσια, δεν χρειαζεται να πω κατι για τον ανθρωπο αυτο , καπως του γυρισε το μυαλο και χωρις πολυ σκεψη προφανως αντεδρασε ετσι ασχημα και ανευθυνα.. σ συτη τη φαση ομως δεν αξιζει να σσχοληθουμε γιατι συμπεριφερεται ετσι , οσο δυσκολο και ψυχοφθορο και να ναι , θα θυμηθουμε τον μεγαλο αγωνα που εκανες εσυ , για να ερθει αυτο το μωρακι , θα θυμηθουμε την υπομονη , το αγχος και την κομμενη ανασα που ειχες τοσους μηνες περιμενοντας να νιωσεις ασφαλεια μαθαινοντας οτι μεγαλωνει σωστα , οτι προχωραει και οτι ειναι υγειεστατο οπως και μαθαμε! Για τους λογους αυτους και μονο μεινε με την ευλογια και μονο που εχεις , σφιξε λιγο ακομα τα δοντια και προχωρα μεχρι να γεννησεις και μετα θα εχεις χρονο να αναλυσεις να ψαξεις και να σκεφτειες ολο αυτο το απαραδεκτο που σου συμβαινει. Μεχρι τοτε ομως συμφωνω με τα κοριτσια οσο μπορεις παραλληλα με την υποστηριξη ειδικου γιατι κουβαλας και μηνες αγχους στη πλατη σου ψαξτε με δικηγορους να εξασφαλισεις εσενα και το μωρο , γιατι οκ ναι μεν φευγει αλλα εχει ενα σωρο υποχρεωσεις ... Οτι χρειαστεις ειμαστε εδω! Μη σταματας το ταξιδι σου , ζησε τη μαγεια εστω κσι ετσι αυτο που περιμενες χρονια και που παλευες και που πριν 7 μηνες ηρθε σε βρηκε και δεν το πιστευες ειναι εκει και εδω που τα λεμε ειναι πιο σημαντικο απ ολους ....ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ!!!!!! Ειναι αυτονοητο οτι ολες ειμαστε εδω και ειδικα οι κοπελες απο Αθηνα που αν το θελησεις μπορειτε και να βρεθειτε! Φιλια σε σενα και στη κοιλιτσα!!!!! ❤️❤️❤️❤️

@twinkletwinlkle καλες απολαυσεις!!!!!!! Αγκαλιες φιλια , ρουφιγματα ολα ζηστα! Μη φοβασαι τιποτα , η Παναγια δεν βοηθαει μονο μια φορα! Ανρλαβε τη μικρη σου για ολη της τη ζωη... Μη χανεις στιγμη!!!!!!!! Ωραια η μωρουδιλα ε??? 

[Lelita]

Καλημέρα κορίτσια ! Σα ψέματα μου φαίνεται ότι πέρασε ο καιρός αλλά έγινε κ αύριο ξεκινάω την 4η (ελπίζω κ τελευταία) διέγερση μου. Πήρα τις ένεσουλες μου, τα χαπάκια μου κ όλα τα συνοδευτικά κ ξεκινάω πάλι από την αρχή  ! Υπάρχουν στιγμές που νιώθω αισιοδοξία, υπάρχουν κ εκείνες που με πιάνει αυτή η αγωνία της επαναλαμβανόμενης αποτυχίας.... Ελπίζω η πορεία να είναι τέτοια που να υπερισχύσει η αισιοδοξία ... μέχρι τότε συνοδοιπόροι μου παίρνω τη βαθιά μου ανάσα, αρχίζω να μετράω βήμα το βήμα κ ...... que sera sera !!!!!! 

[Anna0912]

Γεια σας,κοριτσιαα!!!Είμαι στην 32η εβδομάδα κ εχω ενα αγοράκι κ ενα κοριτσάκι...ήθελα να ρωτήσωτις διδυμομανουλες σε ποια εβδομαδα γέννησαν, ηταν οκ τα μωρακια,χρειάστηκαν θερμοκοιτιδα??

Δεδομένου οτι ειναι μικροκαμωμένη ο γιατρός μου λεει οτι ειναι πιθανο να μου τα πάρει απο την 34 εβδομάδα. 

Ευχαριστώ!!!!και καλο κουράγιο σ ολες!!!👶👶👶👶💙💗💗💙

[Emily2]

Γεια σας και πάλι κορίτσια!!

Έχω ξεκινήσει puregon 3 μέρες τώρα και σήμερα πήγα για εξετάσεις. Η οιστραδιόλη ε2 πήγε 266.. ειναι φυσιολογική τιμή σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ;δηλαδή τη 10η μέρα πόσο θα φτάσει ;;;

Ποιες είναι οι τιμές αναφοράς για τη φάση διέγερσης; 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων ❤️

[kaposetsi]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Lelita είπε:

Καλημέρα κορίτσια ! Σα ψέματα μου φαίνεται ότι πέρασε ο καιρός αλλά έγινε κ αύριο ξεκινάω την 4η (ελπίζω κ τελευταία) διέγερση μου. Πήρα τις ένεσουλες μου, τα χαπάκια μου κ όλα τα συνοδευτικά κ ξεκινάω πάλι από την αρχή  ! Υπάρχουν στιγμές που νιώθω αισιοδοξία, υπάρχουν κ εκείνες που με πιάνει αυτή η αγωνία της επαναλαμβανόμενης αποτυχίας.... Ελπίζω η πορεία να είναι τέτοια που να υπερισχύσει η αισιοδοξία ... μέχρι τότε συνοδοιπόροι μου παίρνω τη βαθιά μου ανάσα, αρχίζω να μετράω βήμα το βήμα κ ...... que sera sera !!!!!! 

Καλή αρχή και θετικά και όλα καλά θα πάνε