Παλίνδρομη κύηση

[Scorpio]

Καλησπέρα σας. Είμαι 36 χρονών κ 1,5 χρόνο παντρεμένη. Πριν από σχεδόν 1 χρόνο παλινδρόμησε η κύηση μου στις 11 εβδομάδες. Χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας ούτε εγώ, ούτε ο αντρας μου. Αισιόδοξος ο γιατρός να χαλαρώσω κ θα ξαναμεινω σύντομα μου είπε. Είναι συχνό φαινόμενο κ όλα καλά επίσης είπε. Μετά τον 3ο μήνα προσπάθειας (γτ ήθελα κατευθείαν να ξεκινήσουμε) άρχισαν πολυ έντονες αγχωτικές διαταραχές (κρίσεις πανικού, δύσπνοιες, πόνος στα σαγόνια, κλάματα, αϋπνίες, ψυχολογοι ακόμη κ ψυχίατρο είδα μια φορά). Τώρα είμαι σε αρκετά καλύτερη φάση στη ζωή μου. Σταμάτησαν τα ψυχοσωματικά αλλά το αγχος μου για παιδί δε λέει να φύγει. Κάθε μήνα κλαίω με την περίοδο παρόλο που προσπαθώ μεσα μου να ηρεμώ. Με επηρεάζει ακόμη πολύ. Όλοι γύρω μου λένε ότι τον 1ο χρόνο όλες ξαναμενουν κ έχω βάλει ένα deadline στο μυαλό μου ότι έχουν μείνει 2 μήνες ακόμη κ μετά παπαλα. Άγχος πολυ ότι δε θα τα καταφέρω ξανά ποτέ. Δε ξέρω πώς να το διαχειριστω. Ο γιατρός λέει τα γνωστά μην αγχώνεσαι γτ δεν κάνει καλό κ θα κάνουμε μια αιματολογική αν χρειαστεί να δούμε τις ορμόνες σου. Χαλαρός. Αλλά ο ένας χρόνος τελειώνει κ ενώ θέλω να περάσω όμορφο κ χαλαρό καλοκαίρι, γτ πέρυσι έζησα έναν εφιάλτη, φοβάμαι τον εαυτό μου κ τις σκέψεις μου. Ζήτω συγγνώμη για το σεντόνι. Θα ήθελα τις εμπειρίες σας, τις σκέψεις σας. Σας ευχαριστώ πολύ

 

[billbas]

στις πριν 2 ώρες, ο/η Scorpio είπε:

Καλησπέρα σας. Είμαι 36 χρονών κ 1,5 χρόνο παντρεμένη. Πριν από σχεδόν 1 χρόνο παλινδρόμησε η κύηση μου στις 11 εβδομάδες. Χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας ούτε εγώ, ούτε ο αντρας μου. Αισιόδοξος ο γιατρός να χαλαρώσω κ θα ξαναμεινω σύντομα μου είπε. Είναι συχνό φαινόμενο κ όλα καλά επίσης είπε. Μετά τον 3ο μήνα προσπάθειας (γτ ήθελα κατευθείαν να ξεκινήσουμε) άρχισαν πολυ έντονες αγχωτικές διαταραχές (κρίσεις πανικού, δύσπνοιες, πόνος στα σαγόνια, κλάματα, αϋπνίες, ψυχολογοι ακόμη κ ψυχίατρο είδα μια φορά). Τώρα είμαι σε αρκετά καλύτερη φάση στη ζωή μου. Σταμάτησαν τα ψυχοσωματικά αλλά το αγχος μου για παιδί δε λέει να φύγει. Κάθε μήνα κλαίω με την περίοδο παρόλο που προσπαθώ μεσα μου να ηρεμώ. Με επηρεάζει ακόμη πολύ. Όλοι γύρω μου λένε ότι τον 1ο χρόνο όλες ξαναμενουν κ έχω βάλει ένα deadline στο μυαλό μου ότι έχουν μείνει 2 μήνες ακόμη κ μετά παπαλα. Άγχος πολυ ότι δε θα τα καταφέρω ξανά ποτέ. Δε ξέρω πώς να το διαχειριστω. Ο γιατρός λέει τα γνωστά μην αγχώνεσαι γτ δεν κάνει καλό κ θα κάνουμε μια αιματολογική αν χρειαστεί να δούμε τις ορμόνες σου. Χαλαρός. Αλλά ο ένας χρόνος τελειώνει κ ενώ θέλω να περάσω όμορφο κ χαλαρό καλοκαίρι, γτ πέρυσι έζησα έναν εφιάλτη, φοβάμαι τον εαυτό μου κ τις σκέψεις μου. Ζήτω συγγνώμη για το σεντόνι. Θα ήθελα τις εμπειρίες σας, τις σκέψεις σας. Σας ευχαριστώ πολύ

 

Κοριτσι μου λυπάμαι για την απωλεια σου αλλα πλεον οι παλινδρομες δυστυχως είναι ένα συχνο φαινομενο...περασα και γω προσφατα αυτή τη δυσαρεστη εμπειρια και μαλιστα η πρωτη μου εγκυμοσυνη λιγο πιο νωρις από σενα στην 7η εβδομαδα...Σε καταλαβαίνω απολυτα για ολο το ψυχολογικο σου στρες γτ κ μενα τον πρωτο μηνα ηταν ότι χειροτερο εχω περασει...δεν νομιζω ότι είναι κατι που μια γυναικα ξεπερναει ευκολα..εγω θα σε συμβουλευα να χαρεις το καλοκαιρι σου με τον συζυγο και να κανεις προσπάθειες χωρις όμως να τρελενεσαι!!...οσο το σκεφτόμαστε μας κανει κακο...αν κανεις κακο στον εαυτο σου μην περιμενεις να  συμβει κατι καλο, νεα εισαι προσπαθησε να το ξεχασεις και θα ερθει κ το μωρουλινακι ...

[Penny89]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Scorpio είπε:

Καλησπέρα σας. Είμαι 36 χρονών κ 1,5 χρόνο παντρεμένη. Πριν από σχεδόν 1 χρόνο παλινδρόμησε η κύηση μου στις 11 εβδομάδες. Χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας ούτε εγώ, ούτε ο αντρας μου. Αισιόδοξος ο γιατρός να χαλαρώσω κ θα ξαναμεινω σύντομα μου είπε. Είναι συχνό φαινόμενο κ όλα καλά επίσης είπε. Μετά τον 3ο μήνα προσπάθειας (γτ ήθελα κατευθείαν να ξεκινήσουμε) άρχισαν πολυ έντονες αγχωτικές διαταραχές (κρίσεις πανικού, δύσπνοιες, πόνος στα σαγόνια, κλάματα, αϋπνίες, ψυχολογοι ακόμη κ ψυχίατρο είδα μια φορά). Τώρα είμαι σε αρκετά καλύτερη φάση στη ζωή μου. Σταμάτησαν τα ψυχοσωματικά αλλά το αγχος μου για παιδί δε λέει να φύγει. Κάθε μήνα κλαίω με την περίοδο παρόλο που προσπαθώ μεσα μου να ηρεμώ. Με επηρεάζει ακόμη πολύ. Όλοι γύρω μου λένε ότι τον 1ο χρόνο όλες ξαναμενουν κ έχω βάλει ένα deadline στο μυαλό μου ότι έχουν μείνει 2 μήνες ακόμη κ μετά παπαλα. Άγχος πολυ ότι δε θα τα καταφέρω ξανά ποτέ. Δε ξέρω πώς να το διαχειριστω. Ο γιατρός λέει τα γνωστά μην αγχώνεσαι γτ δεν κάνει καλό κ θα κάνουμε μια αιματολογική αν χρειαστεί να δούμε τις ορμόνες σου. Χαλαρός. Αλλά ο ένας χρόνος τελειώνει κ ενώ θέλω να περάσω όμορφο κ χαλαρό καλοκαίρι, γτ πέρυσι έζησα έναν εφιάλτη, φοβάμαι τον εαυτό μου κ τις σκέψεις μου. Ζήτω συγγνώμη για το σεντόνι. Θα ήθελα τις εμπειρίες σας, τις σκέψεις σας. Σας ευχαριστώ πολύ

 

Κορίτσι μου ένας χαμός ενός παιδιού είναι μεγάλη απώλεια αλλά το εχεις πάρει βαριά πρέπει να σηκωθεις και να πεις να πεισμωσεις και να σηκωθείς να ξαναπροσπαθησεις και να κάνεις ενα παιδι το οτι έγινε μια φορά αυτό δεν σημαίνει οτι θα ξαναγίνει λοιπόν πεισμωσε και μην κάθεσαι να φοβάσαι

[joy2]

Κορίτσι μου εγώ είχα δύο απανωτές παλινδρομες, τώρα είμαι έγκυος μπαίνω στον 7ο! για παιδί προσπαθούσαμε από το 2014 και έχουμε 2019 και εγώ ακόμη δεν έχω γίνει επίσημα μαμα...νομιζω πρέπει να χαλαρώσεις! Ο Θεός θα σου το στείλει μόνο όταν δεν θα το σκέφτεσαι! Ξέρω περίπτωση γυναίκας μεγάλη σε ηλικία σήμερα που έχει έναν γιο παληκαρι... Ναι αλλά πριν από αυτόν έχασε 6 (!!!!!) μωρά λόγω ανεπάρκειας τραχήλου σε προχωρημενη εγκυμοσύνη, καθόταν στο κρεβάτι σχεδόν 7-8 μήνες κάθε φορά και τα εχανε μέχρι που γέννησε το αγοράκι της!! Και της λέω εγώ στο τρίτο θα είχα σταματήσει να προσπαθώ... Κάποιες γυναίκες όμως είναι τόσο δυνατές!!! Και εγώ έλεγα αμάν να μεινω μόνο και δεν θέλω τίποτα άλλο... Δεν θέλω να σε αποθαρρύνω αλλά μόλις ξαναμεινεις που θα ξαναμεινεις (μια φορά έγκυος, πάντα έγκυος) όσο θα προχωράει η εγκυμοσύνη θα αγχώνεσαι και πιο πολύ...Εμένα μου βγήκε τωρα σάκχαρο εγκυμοσυνης, πέρασα και διάφορα πιο πριν και γενικά έχω εγκυμοσυνη υψηλού κινδύνου...Δεν θα ησυχάσεις ποτέ! Όμως αν δεν το ξεκινήσεις ήρεμα είναι πραγματικά κρίμα, γιατί η εγκυμοσύνη είναι πολύ πολύ δύσκολη και αγχώδης περίοδος και αν δεν συγκρατεισαι από τώρα το έχεις χάσει το παιχνίδι με το άγχος! Θα με θυμηθείς όσο θα προχωράει η εγκυμοσύνη σου μόλις μείνεις ότι τα έβλεπες πολύ ρομαντικά, μέχρι να δεις την αλήθεια κατάματα!! 

[angrybird83]

Εχουμε παρα πολλα κοινα..ειμαι και εγω 36 και περυσι το Καλοκαιρι ειχα και εγω παλλινδρομη..εκανα αποξεση στη δεκατη εβδομαδα αλλα η αναπτυξη ειχε σταματησει στην 7η..απο τοτε τιποτα.Στην αρχη ειχα αισιοδοξια,τωρα ομως ειμαι σε μια κατασταση διαρκους πενθους και αισθανομαι ο,τι και εσυ.Θα κανω εξωσωματικη..το θεμα ειναι οτι δεν εχω καταληξει που και αυτο μου προσθετει αγχος.Αν πιστευεις οτι ο γιατρος σου σε ''κραταει πισω'',ασ'τον και πηγαινε αλλου.Τι εξετασεις εχετε κανει ως τωρα?

[Scorpio]

στις πριν 1 ώρα, ο/η angrybird83 είπε:

Εχουμε παρα πολλα κοινα..ειμαι και εγω 36 και περυσι το Καλοκαιρι ειχα και εγω παλλινδρομη..εκανα αποξεση στη δεκατη εβδομαδα αλλα η αναπτυξη ειχε σταματησει στην 7η..απο τοτε τιποτα.Στην αρχη ειχα αισιοδοξια,τωρα ομως ειμαι σε μια κατασταση διαρκους πενθους και αισθανομαι ο,τι και εσυ.Θα κανω εξωσωματικη..το θεμα ειναι οτι δεν εχω καταληξει που και αυτο μου προσθετει αγχος.Αν πιστευεις οτι ο γιατρος σου σε ''κραταει πισω'',ασ'τον και πηγαινε αλλου.Τι εξετασεις εχετε κανει ως τωρα?

 

στις πριν 1 ώρα, ο/η angrybird83 είπε:

Εχουμε παρα πολλα κοινα..ειμαι και εγω 36 και περυσι το Καλοκαιρι ειχα και εγω παλλινδρομη..εκανα αποξεση στη δεκατη εβδομαδα αλλα η αναπτυξη ειχε σταματησει στην 7η..απο τοτε τιποτα.Στην αρχη ειχα αισιοδοξια,τωρα ομως ειμαι σε μια κατασταση διαρκους πενθους και αισθανομαι ο,τι και εσυ.Θα κανω εξωσωματικη..το θεμα ειναι οτι δεν εχω καταληξει που και αυτο μου προσθετει αγχος.Αν πιστευεις οτι ο γιατρος σου σε ''κραταει πισω'',ασ'τον και πηγαινε αλλου.Τι εξετασεις εχετε κανει ως τωρα?

Καλημέρα καλή μου.. λυπάμαι κ εγώ για την απώλεια σου.  Νομίζω πως πρέπει να κερδίσουμε το παιχνίδι με το αγχος απλά. Εμένα σίγουρα αυτό με τρώει... Ο γιατρός μου δε μου βρίσκει κάτι, απλώς θεωρεί ότι θέλει ηρεμία κ όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Δεν έχουμε κάνει κάτι τρελό από εξετάσεις. Αιματολογικές θυροειδή κλπ που γίνονται στις αρχές της εγκυμοσύνης κ σαλπιγγογραφία που είχα κάνει προληπτικά. Ήμουν μια χαρά. Και Ο άντρας μου μια χαρά είναι. Για ποιο λόγο θέλεις να μπεις στη διαδικασία της εξωσωματικής κορίτσι μου???

[Scorpio]

στις πριν 12 ώρες, ο/η billbas είπε:

Κοριτσι μου λυπάμαι για την απωλεια σου αλλα πλεον οι παλινδρομες δυστυχως είναι ένα συχνο φαινομενο...περασα και γω προσφατα αυτή τη δυσαρεστη εμπειρια και μαλιστα η πρωτη μου εγκυμοσυνη λιγο πιο νωρις από σενα στην 7η εβδομαδα...Σε καταλαβαίνω απολυτα για ολο το ψυχολογικο σου στρες γτ κ μενα τον πρωτο μηνα ηταν ότι χειροτερο εχω περασει...δεν νομιζω ότι είναι κατι που μια γυναικα ξεπερναει ευκολα..εγω θα σε συμβουλευα να χαρεις το καλοκαιρι σου με τον συζυγο και να κανεις προσπάθειες χωρις όμως να τρελενεσαι!!...οσο το σκεφτόμαστε μας κανει κακο...αν κανεις κακο στον εαυτο σου μην περιμενεις να  συμβει κατι καλο, νεα εισαι προσπαθησε να το ξεχασεις και θα ερθει κ το μωρουλινακι ...

Μου δίνουν δύναμη τα λόγια σου. Θέλω να πιστεύω πως με το που θα χαλαρώσω θα έρθει. Δε νιώθω νέα νιώθω πως τελειώνουν τα περιθώρια κ αυτό με πιέζει τρομερά.. άστα από πού να το πιάσω. Ξέρεις πόσες φορές  έχουμε πει θα περάσουμε τέλειο καλοκαίρι κ βλέπουμε μετά;; Αλλά στην πράξη δε γίνεται. Με καταβάλει όλο αυτό. Ουφ... Είναι ο,τι χειρότερο έχουμε περάσει είναι αλήθεια αυτό. Κ επειδή πενθεις, όσο περνάει ο καιρός γίνεται χειρότερο μέχρι που φτάνεις στο σημείο να μη κλαίς όταν το σκέφτεσαι. Εκεί είμαι τώρα επιτέλους. Θα σε βοηθήσουν οι άνθρωποι σου καλή μου. Εγώ ήμουν κ μόνη μου σε μια ξένη πόλη νιόπαντρη. Δύναμη θέλει κ πίστη. 

[Scorpio]

στις πριν 11 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Κορίτσι μου ένας χαμός ενός παιδιού είναι μεγάλη απώλεια αλλά το εχεις πάρει βαριά πρέπει να σηκωθεις και να πεις να πεισμωσεις και να σηκωθείς να ξαναπροσπαθησεις και να κάνεις ενα παιδι το οτι έγινε μια φορά αυτό δεν σημαίνει οτι θα ξαναγίνει λοιπόν πεισμωσε και μην κάθεσαι να φοβάσαι

Μα αυτό έκανα στην αρχή. Πεισμωσα κ ξεκίνησα αμέσως προσπάθειες. Κόντευει ένας χρόνος όμως τώρα κ έχω απογοητευτεί. Τώρα είμαι χειρότερα από πριν γτ πίστεψε με ξεκίνησα αισιόδοξη. Αλλά δεν έρχεται. Κ δεν καταλαβαίνω γτ....

[Guest]

στις πριν 17 λεπτά, ο/η Scorpio είπε:

Μα αυτό έκανα στην αρχή. Πεισμωσα κ ξεκίνησα αμέσως προσπάθειες. Κόντευει ένας χρόνος όμως τώρα κ έχω απογοητευτεί. Τώρα είμαι χειρότερα από πριν γτ πίστεψε με ξεκίνησα αισιόδοξη. Αλλά δεν έρχεται. Κ δεν καταλαβαίνω γτ....

Καλημερα κοριτσι μου!Πιστευω οτι το θεμα σου ειναι το dead line που εχεις βαλει στον εαυτο σου.Ακους εκει μεγαλη στα 36..Ουτε να το ξανασκεφτεις!Σε περναω 7 χρονια και ειμαι χωρις παιδι αλλα το πιστευω ακομα οτι θα γινει.ΧΑΛΑΡΩΣΕ.Και μην βαζεις χρονοδιαγραμματα.Και μια φιλική συμβουλή.Αν δεν ερθει και τους επόμενους μήνες ,πάρε γνώμη και από άλλους γιατρούς.Καμμιά φορά ένας γιατρος μπορει να ειναι πολυ φιλικός και να τον συμπαθούμε ,αλλα να μην είναι ο κατάληλος για την περίπτωση μας .Διασταύρωσε απόψεις ,κανε τις εξετάσεις και ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ! Στην ανάγκη κανε και ενα διάλειμμα .Οπως είπε και η φίλη παραπάνω ,χρειάζεται δυνάμεις και οχι αγχος στην εγκυμοσύνη.Φρόντισε λοιπον τον εαυτο σου και ολα θα γίνουν στην ωρα τους! 

[billbas]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Scorpio είπε:

Μου δίνουν δύναμη τα λόγια σου. Θέλω να πιστεύω πως με το που θα χαλαρώσω θα έρθει. Δε νιώθω νέα νιώθω πως τελειώνουν τα περιθώρια κ αυτό με πιέζει τρομερά.. άστα από πού να το πιάσω. Ξέρεις πόσες φορές  έχουμε πει θα περάσουμε τέλειο καλοκαίρι κ βλέπουμε μετά;; Αλλά στην πράξη δε γίνεται. Με καταβάλει όλο αυτό. Ουφ... Είναι ο,τι χειρότερο έχουμε περάσει είναι αλήθεια αυτό. Κ επειδή πενθεις, όσο περνάει ο καιρός γίνεται χειρότερο μέχρι που φτάνεις στο σημείο να μη κλαίς όταν το σκέφτεσαι. Εκεί είμαι τώρα επιτέλους. Θα σε βοηθήσουν οι άνθρωποι σου καλή μου. Εγώ ήμουν κ μόνη μου σε μια ξένη πόλη νιόπαντρη. Δύναμη θέλει κ πίστη. 

Νεοτατη εισαι απλα το χεις αφησει να σε παρει από κατω ..οι γυναικες πλεον κανουν παιδια 35 -40... και μαλιστα φυσιολογικα ...η ηλικια δεν σημαινει τιποτα ..εγω είμαι 27 και τσουπ να τη η παλινδρομη..δυστυχως δεν κοιτανε ηλικιες αυτές...σε καταλαβαίνω ,δεν το ξεπερναμε ποτε αυτό ,είναι ένα πλασματακι που μεγαλωνει μεσα μας και ξαφνικα το χανουμε και μαζι χανουμε κ ολο τον κοσμο..οσο σκληρο και αν είναι όμως η ζωη συνεχιζεται και μας παει εκει που θελει αυτή..αμα ειστε υγιεις και οι δυο και αγαπημενοι θα τα καταφέρετε,κ αν όχι φυσιολογικα υπαρχουν μεθοδοι πια ...βγες εξω, παρε τον αντρουλη σου φυγετε για λιγο ,ντυσου ομορφα,χαμογέλα...  η ψυχολογια παιζει το σημαντικοτερο ρολο..και θα δεις....

[RaniaMln]

Κοριτσι μου ευχομαι συντομα με ένα μωρακι γερο στην κοιλιτσα σου.Τωρα τι να σου πω να μην το σκέφτεσαι?Σε καταλαβαίνω απολυτα.Δυο παλινδρομες περασα κ μετα εκανα τα δυο μου παιδια.Δεν το εψαξα γιατι μου ειπε ο γυναικολόγος ότι συμβαινει κ οντως αυτό εγινε.Η κορη μου είναι 3 κ ο μπεμπης 30 ημερων.Τωρα που είναι καλοκαιρι κοιτα να πας διακοπουλες να περασεις καλα κ θα δεις που τον σεπτεμβρη θα εχεις το σπορακι σου.Ευχομαι όλα να σου πανε καλα.

[Nikoleta...]

στις πριν 22 ώρες, ο/η Scorpio είπε:

Καλησπέρα σας. Είμαι 36 χρονών κ 1,5 χρόνο παντρεμένη. Πριν από σχεδόν 1 χρόνο παλινδρόμησε η κύηση μου στις 11 εβδομάδες. Χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας ούτε εγώ, ούτε ο αντρας μου. Αισιόδοξος ο γιατρός να χαλαρώσω κ θα ξαναμεινω σύντομα μου είπε. Είναι συχνό φαινόμενο κ όλα καλά επίσης είπε. Μετά τον 3ο μήνα προσπάθειας (γτ ήθελα κατευθείαν να ξεκινήσουμε) άρχισαν πολυ έντονες αγχωτικές διαταραχές (κρίσεις πανικού, δύσπνοιες, πόνος στα σαγόνια, κλάματα, αϋπνίες, ψυχολογοι ακόμη κ ψυχίατρο είδα μια φορά). Τώρα είμαι σε αρκετά καλύτερη φάση στη ζωή μου. Σταμάτησαν τα ψυχοσωματικά αλλά το αγχος μου για παιδί δε λέει να φύγει. Κάθε μήνα κλαίω με την περίοδο παρόλο που προσπαθώ μεσα μου να ηρεμώ. Με επηρεάζει ακόμη πολύ. Όλοι γύρω μου λένε ότι τον 1ο χρόνο όλες ξαναμενουν κ έχω βάλει ένα deadline στο μυαλό μου ότι έχουν μείνει 2 μήνες ακόμη κ μετά παπαλα. Άγχος πολυ ότι δε θα τα καταφέρω ξανά ποτέ. Δε ξέρω πώς να το διαχειριστω. Ο γιατρός λέει τα γνωστά μην αγχώνεσαι γτ δεν κάνει καλό κ θα κάνουμε μια αιματολογική αν χρειαστεί να δούμε τις ορμόνες σου. Χαλαρός. Αλλά ο ένας χρόνος τελειώνει κ ενώ θέλω να περάσω όμορφο κ χαλαρό καλοκαίρι, γτ πέρυσι έζησα έναν εφιάλτη, φοβάμαι τον εαυτό μου κ τις σκέψεις μου. Ζήτω συγγνώμη για το σεντόνι. Θα ήθελα τις εμπειρίες σας, τις σκέψεις σας. Σας ευχαριστώ πολύ

 

Καλησπέρα! Σκέψου ότι πολλές κοπέλες έχουν περάσει από κάτι αντίστοιχο και μετά τα κατάφεραν. Εμένα η πρώτη μου εγκυμοσύνη ήταν εξωμήτρια. Δεν ήθελα να προσπαθήσω πάλι αμέσως γιατί είχα ταλαιπωρηθεί πολύ με πόνους κ.α. Οπότε πέρναγα απλά καλά. Δεν το σκεφτόμουν. Μετά από 1 χρόνο είπαμε να αρχίσουμε τις προσπάθειες και έμεινα έγκυος και προς το παρόν είναι όλα καλά. Έτσι θα γίνει και με σένα. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά να σκέφτεσαι θετικά. Δεν ξέρω αν σε βοηθάει και ο σύντροφός ή σύζυγός σου σε αυτό.

[angrybird83]

στις πριν 13 ώρες, ο/η Scorpio είπε:

 

Καλημέρα καλή μου.. λυπάμαι κ εγώ για την απώλεια σου.  Νομίζω πως πρέπει να κερδίσουμε το παιχνίδι με το αγχος απλά. Εμένα σίγουρα αυτό με τρώει... Ο γιατρός μου δε μου βρίσκει κάτι, απλώς θεωρεί ότι θέλει ηρεμία κ όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Δεν έχουμε κάνει κάτι τρελό από εξετάσεις. Αιματολογικές θυροειδή κλπ που γίνονται στις αρχές της εγκυμοσύνης κ σαλπιγγογραφία που είχα κάνει προληπτικά. Ήμουν μια χαρά. Και Ο άντρας μου μια χαρά είναι. Για ποιο λόγο θέλεις να μπεις στη διαδικασία της εξωσωματικής κορίτσι μου???

Ειναι τελειο που δεν εχετε προβλημα..εμεις εχουμε..με το σπερμα..νομιζα οταν εμεινα εγκυος οτι σταθηκα τυχερη και γλυτωσα την εξωσωματικη..αλλα ειχε αυτη την καταληξη.Οποτε πλεον δεν υπαρχει κατι αλλο να περιμενουμε.

[Scorpio]

στις πριν 10 λεπτά, ο/η angrybird83 είπε:

Ειναι τελειο που δεν εχετε προβλημα..εμεις εχουμε..με το σπερμα..νομιζα οταν εμεινα εγκυος οτι σταθηκα τυχερη και γλυτωσα την εξωσωματικη..αλλα ειχε αυτη την καταληξη.Οποτε πλεον δεν υπαρχει κατι αλλο να περιμενουμε.

Πώς γίνεται αυτό;; Εννοώ να μείνεις έγκυος παρόλο που υπάρχει πρόβλημα με το σπέρμα;; Δε συμβαδίζουν αυτά νομίζω... Ζητώ συγγνώμη αν ρωτάω βλακείες ..

[angrybird83]

στις πριν 3 λεπτά, ο/η Scorpio είπε:

Πώς γίνεται αυτό;; Εννοώ να μείνεις έγκυος παρόλο που υπάρχει πρόβλημα με το σπέρμα;; Δε συμβαδίζουν αυτά νομίζω... Ζητώ συγγνώμη αν ρωτάω βλακείες ..

Γινεται..το προβλημα δεν ειναι τραγικο,του λειπουν 5-6 εκατομυρια για να πιασει το οριο του φυσιολογικου,ειναι λιγο αργα κ αρκετα δεν εχουν φυσιολογικη μορφη..αν εισαι τυχερη-καποιες ειναι-ενα καλο μπαινει και προκυπτει εγκυμοσυνη με ευτυχη καταληξη..εμας πηγε στραβα και απο τοτε δεν προεκυψε κατι αλλο.Μεγαλωνω και εγω,δεν μπορουμε να πονταρουμε στην τυχη ξανα.

[Scorpio]

στις πριν 2 λεπτά, ο/η angrybird83 είπε:

Γινεται..το προβλημα δεν ειναι τραγικο,του λειπουν 5-6 εκατομυρια για να πιασει το οριο του φυσιολογικου,ειναι λιγο αργα κ αρκετα δεν εχουν φυσιολογικη μορφη..αν εισαι τυχερη-καποιες ειναι-ενα καλο μπαινει και προκυπτει εγκυμοσυνη με ευτυχη καταληξη..εμας πηγε στραβα και απο τοτε δεν προεκυψε κατι αλλο.Μεγαλωνω και εγω,δεν μπορουμε να πονταρουμε στην τυχη ξανα.

Καλό μου κορίτσι καταλαβαίνω το αγχος σου αλλά εγώ προσωπικά δε θεωρώ ότι πρέπει να αγχωθεις τόσο. Ξέρετε τι έχετε να αντιμετωπίσετε κ θα τα καταφέρετε. Άπειρες κοπέλες έχω γνωρίσει που ξεκίνησαν εξωσωματική κ τα κατάφεραν! Αλήθεια στο λέω. Δε χαϊδεύω αυτιά ποτέ. Μάλιστα πολλές πριν ξεκινήσουν τη διαδικασία έμειναν φυσιολογικά. Η ψυχολογία παίζει ρόλο. Είμαι 1000% σίγουρη πως θα τα καταφέρετε!! Η δική μου περίπτωση που δεν έχουμε κάτι είναι πιο περίεργη για τον δικό μου ψυχισμό γτ θα περάσουν τα χρόνια κ ίσως να μη γίνει κ εμείς δε θα ξέρουμε τι να κάνουμε. Αν αυτή τη στιγμή μου έλεγε κάποιος ότι υπάρχει αυτό το "κόλλημα" κ για αυτό προχωράμε εξωσωματική, νόμιζω πως θα ένιωθα κ λίγο ανακουφισμένη. Γτ θα το πάλευα κ θα τα κατάφερνα. Θα ήμουν πολύ δυνατή όπως πρέπει κ εσύ να είσαι!! Όταν υπάρχουν απλά κ μόνο άγχος είναι πιο περίπλοκο κ πιο επίπονο γτ δεν έχεις στοχευμένα να αντιμετωπίσεις κάτι κ να το λύσεις. Μιλάω για την ηλικία μας έτσι. Αν ήμουν 25 ίσως να μην αγχωνομουν καν κ να σκεφτόμουν πως έχω ακόμη πολλά χρόνια. Το μωράκι σας θα έρθει κ θα είναι υγιέστατο να με θυμηθείς κοριτσάκι μου

[angrybird83]

Ευχαριστω πολυ για το κουραγιο που μου δινεις κοπελα μου!Εγω πιστευω οτι αφου εσεις ειστε ενταξει,ειναι απλα θεμα να ''κατσει'' η μπιλια..Αν δεν ειμαι αδιακριτη,η διατροφη σας πως ειναι?φρουτακια,λαχανικα και ελαιολαδο εχουμε σε αφθονια?τσιγαρακι δεν πιστευω να κανουμε...ουτε ποτακια πολλα...

[Scorpio]

στις πριν 43 λεπτά, ο/η angrybird83 είπε:

Ευχαριστω πολυ για το κουραγιο που μου δινεις κοπελα μου!Εγω πιστευω οτι αφου εσεις ειστε ενταξει,ειναι απλα θεμα να ''κατσει'' η μπιλια..Αν δεν ειμαι αδιακριτη,η διατροφη σας πως ειναι?φρουτακια,λαχανικα και ελαιολαδο εχουμε σε αφθονια?τσιγαρακι δεν πιστευω να κανουμε...ουτε ποτακια πολλα...

Όλα τέλεια κ οι δύο.... εκτός από τσιγάρο το οποίο το είχα κόψει σχεδόν χρόνο κ με όλα τα ψυχοσωματικά το άρχισα πάλι 6-7 την ημέρα με τον καφέ μου. Ρώτησα τον γιατρό μου κ μου είπε πως για τόσα λίγα δεν έχει πρόβλημα ..κ πως χειρότερο είναι το αγχος οπότε αν με βοηθάει ας κάνω μόνο τόσα. .τώρα τι να πω. Αλκοόλ με την καμία. Διατροφή κ γυμναστική κ οι δύο. Ουφ....

[Scorpio]

στις πριν 14 ώρες, ο/η billbas είπε:

Νεοτατη εισαι απλα το χεις αφησει να σε παρει από κατω ..οι γυναικες πλεον κανουν παιδια 35 -40... και μαλιστα φυσιολογικα ...η ηλικια δεν σημαινει τιποτα ..εγω είμαι 27 και τσουπ να τη η παλινδρομη..δυστυχως δεν κοιτανε ηλικιες αυτές...σε καταλαβαίνω ,δεν το ξεπερναμε ποτε αυτό ,είναι ένα πλασματακι που μεγαλωνει μεσα μας και ξαφνικα το χανουμε και μαζι χανουμε κ ολο τον κοσμο..οσο σκληρο και αν είναι όμως η ζωη συνεχιζεται και μας παει εκει που θελει αυτή..αμα ειστε υγιεις και οι δυο και αγαπημενοι θα τα καταφέρετε,κ αν όχι φυσιολογικα υπαρχουν μεθοδοι πια ...βγες εξω, παρε τον αντρουλη σου φυγετε για λιγο ,ντυσου ομορφα,χαμογέλα...  η ψυχολογια παιζει το σημαντικοτερο ρολο..και θα δεις....

Σ'ευχαριστώ τόσο πολύ για τα λόγια σου. Παίζει όντως σημαντικό ρόλο αλλά...,.......δεν είμαστε από πέτρα δυστυχώς ρε γμτ. Είσαι πολύ γλυκιά. Κ πάλι ευχαριστώ

[Scorpio]

στις πριν 11 ώρες, ο/η RaniaMln είπε:

Κοριτσι μου ευχομαι συντομα με ένα μωρακι γερο στην κοιλιτσα σου.Τωρα τι να σου πω να μην το σκέφτεσαι?Σε καταλαβαίνω απολυτα.Δυο παλινδρομες περασα κ μετα εκανα τα δυο μου παιδια.Δεν το εψαξα γιατι μου ειπε ο γυναικολόγος ότι συμβαινει κ οντως αυτό εγινε.Η κορη μου είναι 3 κ ο μπεμπης 30 ημερων.Τωρα που είναι καλοκαιρι κοιτα να πας διακοπουλες να περασεις καλα κ θα δεις που τον σεπτεμβρη θα εχεις το σπορακι σου.Ευχομαι όλα να σου πανε καλα.

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ κοπέλα μου. Σε θαυμάζω για το πόσο δυνατή στάθηκες.  Εύχομαι κ εγώ να βρω λίγη απο τη δύναμη σου. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!!!

[Γιαννα 83]

Καλημέρα μην το βάζεις κάτω...Εγώ προσπαθώ ενάμιση χρόνο και ειμαι 36 έκανα μια σπερματενχιση  που δεν πέτυχε και τώρα κάνω την πρώτη μου εξωσωματική  ...Εχω πρόβλημα εγώ μ την ορμόνη fsh Που είναι στα 13 και δεν είναι καλό...ειχα και εναν  μαλακα  γυναικολόγο  που με είχε αφήσει 1 χρόνο έτσι χωρίς ν ξέρω τι έχω μου έλεγε όλα καλά γιαννα μου...και Αλαξα πήγα και αλλού και ένα θα τελικά τι έχω...κόψε το τσιγάρο και εγω το είχα κόψει 10 χρόνια το ξαναρχισα  5 την ημέρα έκανα και τον Νοέμβρη το έκοψα πάλι η νικοτίνη δεν κάνει καλό στα ωοθηλακια...δεν σου λεω να διώξεις το άγχος γιατί ούτε εγώ δεν μπορώ ν το κάνω αυτό...Αλλά ξέχασε το λίγο βγες μ τον άντρα σου...Με τις φίλες σου...και πήγε να σ έναν άλλο γιατρό..παρε μια δεύτερη γνώμη..έχει ο Θεός όλα θα γίνουν..Καλή επιτυχία σου εύχομαι κορίτσι μου ??

[Scorpio]

στις πριν 55 λεπτά, ο/η Γιαννα 83 είπε:

Καλημέρα μην το βάζεις κάτω...Εγώ προσπαθώ ενάμιση χρόνο και ειμαι 36 έκανα μια σπερματενχιση  που δεν πέτυχε και τώρα κάνω την πρώτη μου εξωσωματική  ...Εχω πρόβλημα εγώ μ την ορμόνη fsh Που είναι στα 13 και δεν είναι καλό...ειχα και εναν  μαλακα  γυναικολόγο  που με είχε αφήσει 1 χρόνο έτσι χωρίς ν ξέρω τι έχω μου έλεγε όλα καλά γιαννα μου...και Αλαξα πήγα και αλλού και ένα θα τελικά τι έχω...κόψε το τσιγάρο και εγω το είχα κόψει 10 χρόνια το ξαναρχισα  5 την ημέρα έκανα και τον Νοέμβρη το έκοψα πάλι η νικοτίνη δεν κάνει καλό στα ωοθηλακια...δεν σου λεω να διώξεις το άγχος γιατί ούτε εγώ δεν μπορώ ν το κάνω αυτό...Αλλά ξέχασε το λίγο βγες μ τον άντρα σου...Με τις φίλες σου...και πήγε να σ έναν άλλο γιατρό..παρε μια δεύτερη γνώμη..έχει ο Θεός όλα θα γίνουν..Καλή επιτυχία σου εύχομαι κορίτσι μου ??

Καλημέρα καλή μου. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να πάω σε άλλο γιατρό αλλά επειδή έχω μπει σε mode "προσπάθησε να χαλαρώσεις να δεις τα πράγματα θετικά κ θα γίνει μην αγχώνεσαι τόσο" ..νομίζω πως το να ξεκινήσω να το ξεψειριζω τόσο πολύ εξετάσεις κόψε τσιγάρο τρέχα από δω κ από κει , θα με γυρίσει πάλι πίσω σε ένα τρομερό άγχος. Πιστεύω ότι κάποιες φορές ακόμη κ τη σκέψη όλου αυτού δεν την αντέχω. Δυστυχώς δεν είμαι πια δυνατή, ενώ ήμουν πάρα πολύ από παιδί. Αυτό το γεγονός με έσπασε, είμαι μια άλλη πλέον. ...?

[MAROYLI]

στις πριν 20 λεπτά, ο/η Scorpio είπε:

Καλημέρα καλή μου. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να πάω σε άλλο γιατρό αλλά επειδή έχω μπει σε mode "προσπάθησε να χαλαρώσεις να δεις τα πράγματα θετικά κ θα γίνει μην αγχώνεσαι τόσο" ..νομίζω πως το να ξεκινήσω να το ξεψειριζω τόσο πολύ εξετάσεις κόψε τσιγάρο τρέχα από δω κ από κει , θα με γυρίσει πάλι πίσω σε ένα τρομερό άγχος. Πιστεύω ότι κάποιες φορές ακόμη κ τη σκέψη όλου αυτού δεν την αντέχω. Δυστυχώς δεν είμαι πια δυνατή, ενώ ήμουν πάρα πολύ από παιδί. Αυτό το γεγονός με έσπασε, είμαι μια άλλη πλέον. ...?

Μηπως να αφησεις το θεμα του παιδιου στην ακρη και να ασχοληθεις  με τον εαυτο σου;;Με καθε καλη προθεση.

[Paulina]

Καλησπέρα, κορίτσια. Διαβάζω τις συζητήσεις και μου έρχονται τόοοοοσα πολλά στο μυαλό που θέλω να γράψω. 

Καταρχήν, εύχομαι σε όλες όσες έχετε περάσει από την φάση της παλίνδρομης να το ξεπεράσετε γρήγορα και να είστε αισιόδοξες. Το λέω για να το πιστέψω κι εγώ η ίδια. Έχει ο Θεός!

Σήμερα έκανα απόξεση στην 9η εβδομάδα, το έμβρυο είχε σταματήσει μια βδομάδα πριν. Για να τα πάρω απο την αρχή...Είμαι σχεδόν 39. Με τον άντρα μου αρχίσαμε να προσπαθούμε αμέσως μετά τον γάμο, πριν 3,5 χρόνια. Δεν ερχόταν το πολυπόθητο και ο γιατρός μου είπε να περιμένω λίγο και να μην αγχώνομαι, δεδομένης και της στενοχώριας μου για ένα σοβαρό ζήτημα υγείας της ανηψιάς μου. Στο χρόνο αρχίσαμε να ψαχνόμαστε και δεν βρήκαμε κάποιο πρόβλημα εκτός από την δική μου ηλικία και την οριακά χαμηλή ΑΜΗ. Αποφασίσαμε να μπούμε στη διαδικασία της εξωσωμάτικης και εκεί θα έλεγα ότι βρήκαμε το θέμα. Στην 1η πήραμε 5 ανώριμα ωάρια και στην 2η 8 εκ των οποίων μόνο τα 2 καλά και από αυτά μόνο το ένα γονιμοποιήθηκε. Το αφήσαμε να γίνει βλαστοκύστη. Η εμβρυολόγος είπε ότι ήταν άριστης ποιότητας. Δυστυχώς, όμως, δεν κατάφερε να εμφυτευθεί. Έχοντας καταλήξει ότι η ποιότητα των ωαρίων μου ευθύνεται, τον Ιούνιο πέρασα από επιτροπή για να ξαναπάρω έγκριση για τα φάρμακα της εξωσωματικής. Τον Ιούνιο ήταν και η τελευταία περίοδος. Έμεινα έγκυος για πρώτη φορά στην ζωή μου, χωρίς εξωσωματική και δεν το πίστευα! Είδαμε τον σάκο την 5η εβδομάδα, το ακούσαμε την 7η και προχτές στην 9η τίποτα...Είχε παλινδρομήσει την 8η. Η αλήθεια είναι πως ένιωθα ότι δεν πάμε καλά και όταν άκουσα το νέο δεν εξεπλάγην. Μάλλον έχω μάθει στα χαστούκια. Ο χρόνος είναι γιατρός λένε αλλά εγώ τον νιώθω εχθρό.Αυτή την στιγμή το μόνο που σκέφτομαι είναι αν θα ξαναμείνω ποτέ έγκυος με οποιονδήποτε τρόπο και ότι θα χάσω άλλους δυο μήνες περιμένοντας. Μακάρι να μπορούσε να μου πει κάποιος ότι θα μου κοστίσει χρόνο, χρήμα και κυρίως ψυχή αλλά κάποια στιγμή θα συμβεί! Αυτή η αβεβαιότητα σου τρώει την καθημερινότητα. Σκέφτομαι καμιά φορά πόσο αφελείς είμαστε στα νιάτα μας και βλέπουμε τη δυσκολία της εγκυμοσύνης μόνο στον τοκετό.

Κορίτσια μου, συγνώμη για το μακροσκελές post. Νομίζω ότι θα μπορούσα να γράφω για ώρες. Όταν μοιράζεσαι τις σκέψεις με ομοιοπαθούσες μετριάζεις τον θυμό, δεν ακους το ξερό μην στενοχωριέσαι. Δεν είναι ότι δεν νοιάζονται οι δικοί σου άνθρωποι, αλλά δεν μπορούν να μπουν στη θέση σου, δεν καταλαβαίνουν ότι από κάποια στιγμή και μετά η απόκτηση ενός μωρού γίνεται εμμονή.

Εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να γράφουμε σε άλλο topic για τα μωρά μας!

[Πιου-πιου]

στις πριν 37 λεπτά, ο/η Paulina είπε:

Καλησπέρα, κορίτσια. Διαβάζω τις συζητήσεις και μου έρχονται τόοοοοσα πολλά στο μυαλό που θέλω να γράψω. 

Καταρχήν, εύχομαι σε όλες όσες έχετε περάσει από την φάση της παλίνδρομης να το ξεπεράσετε γρήγορα και να είστε αισιόδοξες. Το λέω για να το πιστέψω κι εγώ η ίδια. Έχει ο Θεός!

Σήμερα έκανα απόξεση στην 9η εβδομάδα, το έμβρυο είχε σταματήσει μια βδομάδα πριν. Για να τα πάρω απο την αρχή...Είμαι σχεδόν 39. Με τον άντρα μου αρχίσαμε να προσπαθούμε αμέσως μετά τον γάμο, πριν 3,5 χρόνια. Δεν ερχόταν το πολυπόθητο και ο γιατρός μου είπε να περιμένω λίγο και να μην αγχώνομαι, δεδομένης και της στενοχώριας μου για ένα σοβαρό ζήτημα υγείας της ανηψιάς μου. Στο χρόνο αρχίσαμε να ψαχνόμαστε και δεν βρήκαμε κάποιο πρόβλημα εκτός από την δική μου ηλικία και την οριακά χαμηλή ΑΜΗ. Αποφασίσαμε να μπούμε στη διαδικασία της εξωσωμάτικης και εκεί θα έλεγα ότι βρήκαμε το θέμα. Στην 1η πήραμε 5 ανώριμα ωάρια και στην 2η 8 εκ των οποίων μόνο τα 2 καλά και από αυτά μόνο το ένα γονιμοποιήθηκε. Το αφήσαμε να γίνει βλαστοκύστη. Η εμβρυολόγος είπε ότι ήταν άριστης ποιότητας. Δυστυχώς, όμως, δεν κατάφερε να εμφυτευθεί. Έχοντας καταλήξει ότι η ποιότητα των ωαρίων μου ευθύνεται, τον Ιούνιο πέρασα από επιτροπή για να ξαναπάρω έγκριση για τα φάρμακα της εξωσωματικής. Τον Ιούνιο ήταν και η τελευταία περίοδος. Έμεινα έγκυος για πρώτη φορά στην ζωή μου, χωρίς εξωσωματική και δεν το πίστευα! Είδαμε τον σάκο την 5η εβδομάδα, το ακούσαμε την 7η και προχτές στην 9η τίποτα...Είχε παλινδρομήσει την 8η. Η αλήθεια είναι πως ένιωθα ότι δεν πάμε καλά και όταν άκουσα το νέο δεν εξεπλάγην. Μάλλον έχω μάθει στα χαστούκια. Ο χρόνος είναι γιατρός λένε αλλά εγώ τον νιώθω εχθρό.Αυτή την στιγμή το μόνο που σκέφτομαι είναι αν θα ξαναμείνω ποτέ έγκυος με οποιονδήποτε τρόπο και ότι θα χάσω άλλους δυο μήνες περιμένοντας. Μακάρι να μπορούσε να μου πει κάποιος ότι θα μου κοστίσει χρόνο, χρήμα και κυρίως ψυχή αλλά κάποια στιγμή θα συμβεί! Αυτή η αβεβαιότητα σου τρώει την καθημερινότητα. Σκέφτομαι καμιά φορά πόσο αφελείς είμαστε στα νιάτα μας και βλέπουμε τη δυσκολία της εγκυμοσύνης μόνο στον τοκετό.

Κορίτσια μου, συγνώμη για το μακροσκελές post. Νομίζω ότι θα μπορούσα να γράφω για ώρες. Όταν μοιράζεσαι τις σκέψεις με ομοιοπαθούσες μετριάζεις τον θυμό, δεν ακους το ξερό μην στενοχωριέσαι. Δεν είναι ότι δεν νοιάζονται οι δικοί σου άνθρωποι, αλλά δεν μπορούν να μπουν στη θέση σου, δεν καταλαβαίνουν ότι από κάποια στιγμή και μετά η απόκτηση ενός μωρού γίνεται εμμονή.

Εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να γράφουμε σε άλλο topic για τα μωρά μας!

Στο λέω εγώ μπορεί να χρειαστεί κόπος χρόνος χρήμα και ψυχική φθορά αλλά θα κάνεις παιδί! 

Και εγώ σαν εσένα έκανα εξωσωματικη γιατί αναγκαστικά αφαίρεσα τη μια σάλπιγγα που είχε πρόβλημα , η οποία απέτυχε . Εμεινα μόνη μου παλινδρομησε και τώρα είμαι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη από εξωσωματικη! 

Όλα αυτά μέσα σε ένα χρόνο. 39-40. 

Μην το βάζεις κάτω! Θα γίνει σίγουρα!