Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑΣ ΝΑΓΙΑΣ!!!

η καισαρικη θα γινοταν στις 10.30 το πρωι της παρασκευης, 19/3... ημουνα κλινικη στις 9 το πρωι, οπου αρχισε η διαδικασια προετοιμασιας μου... κλισμα, καθετηρας, πιεση, ορροι κτλ...

ηθελα να εκανα επισκληριδιο, αλλα επειδη ημουνα υπερβολικα ηρεμη.... καθολου αγχωμενη... η πιεση μου επεσε.... κατω απο 12...ετσι μου εβαλαν ορρους.... μετα κι αλλους ορρους... για να ψηλωσει η πιεση μου... συνολο 6 ορροι.... και με τιποτα δεν ανεβαινε η πιεση... ετσι αναγκαστικα εκανα ολικη αναισθησια...

μπηκα στο χειρουργειο στις 11 τελικα... μεχρι να ετοιμαστουν οι γιατροι, σιγα-σιγα,... ολοι ητανε μες την τρελη χαρα, εκαναν και αστειακια μεταξυ τους... ειχανε και την μουσικουλα τους μεσα στο χειρουργειο...

τελικα στις 11.33 μου ειπε η αναισθησιολογος πως θα με υπνωτισει και σε περιπου 3 λεπτα θα γεννηθει η κορουλα μου...

γεννηθηκε η Ναγια μας στις 11.40!!! υγιεστατη, ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!!!

εγω βγηκα απο το χειρουργειο στις 1 (απ'οτι μου ειπανε)... δεν θυμαμαι απολυτως ΤΙΠΟΤΑ! ουτε που με μεταφερανε στο δωματιο, στο κρεβατι... τιποτα....

μετεπειτα παραμιλουσα...απ'οτι μου ειπανε παλι, αλλα δεν θυμαμαι...

θυμαμαι πως ξυπνησα...βασικα ειχα περισσοτερο τις αισθησεις μου απο τις 2 και μετα... και πονουσα παααρα πολυ την τομη, μεχρι που μου εκαναν μια ενεση, κι αυτο ηταν!!! απο τις 4 και μετα καλυτερευσαν δραματικα τα πραγματα,... ο πονος!

φυσικα και ημουνα ολη μερα στο κρεβατι...

για να μου βγαλουν τους ορρους και τον καθετηρα επρεπε να λειτουργησουν τα εντερακια μου (να αεριστω)...

2η μερα εκανα 2 βολτες μεσα στην κλινικη... πολυ καλη εξελιξη,...τεραστια διαφορα απο την 1η μερα...καμια σχεση!

τελικα τα εντερακια μου λειτουργησανε μεσανυχτα της 2ης μερας, οποτε μου εβγαλαν τον ορρο και καθετηρα και ηπια και τσαγακι! :)

3η μερα... ΤΕΡΑΑΑΣΤΙΑ διαφορα!!! εφαγα προγευμα, περπατουσα, καθομουνα ανετοτατα... εκανα μπανακι μονη μου.... τοοοοση διαφορα λες και περασε 1 μηνας!!! :cheer:

ηδη αρχισα σιγα-σιγα να θηλαζω την μικρουλα Ναγια! :)

εχει παααααααααρα πολλα μαλλακια (το ξεραμε απο πριν, τα ειδαμε στον υπερηχο!), ειναι ασπρουλα οπως εμενα, και γενικα εμοιαζε στην αρχη και στους 2 μας! φυσικα και ειναι κουκλιτσα!...τωρα πλεον μοιαζει του μπαμπα!

τωρα περιμενω την πριγκιπισσα να ξυπνησει για να την θηλασω!

οσο για την τομη, δεν με ποναει καθολου (ευτυχως!),... σιγουρα δεν πιανω πανω μου βαρος και ουτε σκυβω...βοηθαω κι εγω την κατασταση!

ηδη μου εκοψαν τις ραφες, μετα απο μια βδομαδα!

η αναρρωση της καισαρικης ειναι δραματικη η διαφορα της... μερα-μερα.... λες και περναει ενας ολοκληρος μηνας αναρρωσης....

οσες προκειται να κανετε καισαρικη, να μην φοβαστε! μονο οι πρωτες 2-3 ωρες ειναι οι δυσκολες! ;)

φιλακια πολλα απο την πριγκιπισσα Νάγια!!!

:kiss::kiss::kiss:

:kiss::kiss:

:kiss:

Δημοσίευση

Να σας ζήσει η μικρούλα σας!! Να είναι πάντα γερή και ευτυχισμένη!! Οσο για εσάς κάθε μέρα θα νιώθετε όλο και πιο ευτυχισμένοι-ευλογημένοι που Εχετε το θαυματάκι σας στη ζωή σας!!!

Δημοσίευση

Να ζήσει η μικρή Νάγια σαν πριγκίπισσα, μια ζωή γεμάτη υγεία κι ευτυχία!!!

Να τη χαίρεστε και να την καμαρώνετε πάντα γεμάτοι καμάρι και περηφάνεια!!!!

Έτσι όπως τα περιγράφεις βίωσα κι εγώ την ανάρρωση της καισαρικής, απλά γίνανε όλα λίγο πιο γρήγορα στην περίπτωσή μου.

Καλή ανάρρωση να έχεις (που την έχεις ήδη) και καλό σαραντισμό!!!

Να μας φιλήσεις κι εσύ τη Νάγια!!!

Δημοσίευση

Χαρα μου σου ευχομαι και απο εδω να σου ζησει το αστερακι σου η Ναγια!!! Να ειναι παντα γερη και δυνατη για να φωτιζει την ζωη σας!!! Σε σκεφτομαι συνεχεια!!! Αυριο-μεθαυριο θα γραψω και εγω την ιστορια μου!!! Φιλακια πολλα στα πατουσακια απο την Μαρια μου στη Ναγια σου!!! Καλη λοχεια φιλεναδα!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...