Για τα παιδια που χαθηκαν..

[makotaki14]

Θέλω και εγώ να μοιραστώ μαζί σας την απώλεια μου που δεν θα ξεπεράσω ποτέ. Ήμουνα πέντε μηνών έγκυος όταν έπαθα προεκλάμψια και αυτό από την αμέλεια και το λάθος του γιατρού μου που με άφνε να φύγω με 16 πίεση και χωρίς κάποια φαρμακευτική αγωγή. Ήμουνα μόλις 21 χρονού και δεν ήξερα από αυτά τα πράγματα. Αποτέλεσμα να χάσω το αγοράκι μου και παραλίγο να πεθάνω και εγώ. Πάνε τέσσερα χρόνια από τοτε, και πάντα αναρωτιέμαι γιατί και πως. Τώρα ξαναξεκίνησα προσπάθειες για μια νέα εγκυμοσύνη αν και φοβάμαι πολύ. Ξέρω κατα βάθος πως το μωράκι μου με βλέπει από ψηλά και θα με βοηθήσει να φέρω στον κόσμο το αδερφάκι του, και πάντα θα είναι ο φύλακας αγγελός μας.

[THEODOSIADOU]

ΜΑΚΟΤΑΚΙ14 ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΩΡΑΚΙ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ ΚΕΝΟ.

ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΕΖΗΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΣΑΝ ΣΚΙΑ,ΔΕ ΖΩ ΑΠΛΑ ΑΝΑΠΝΕΩ.

ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΣΟΥ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΜΠΕΜΠΑΚΙ.

[ValentinaGiannis]

theodosiadou mhn to les auto h anamnhsh tha soy meinei opws se olous toys thanatoy

Anagkastika na vgalw to paidi mou giati htan arrwsto me ekanan na ypograpsw oti egw dexomai oti exw eimai auth pou toys dinei to ok eniwsa "H Fonnisa" omws den to evala katw 5:30 mhnwn o theos moy to phre nai katalavainw ton pono soy katalavainw eftases sthn phgh alla den ipies nero.......omws synexizoyme den stamatise h zwh mas ekei oikogeneia soy einai o antras soy to paidi htan h oloklhrwsei tis agaph sas........kai egw palepsa paleuw klaiw ola auta diapistwnw einai enas egwismos giati s emena poia eimai egw na lew sto theo giati????? autos to thelise autos krinei autos pairnei zwes paidiwn se mikroteres hlikies den kseroyme tis voules toy den kseroyme thn dokimasia pou mas dinei.....skeftomai kai pali skeftomai kai pali den kataligw poythena apla etsi hthele.........LOIPON PROXARAME AFHSTE TO PARELTHON DEN EINAI LUSI NA NIWTHOUME KENO DEN EINAI LYSH NA MHN PROXWRAME DEN EIMASTE KAKOMOIRES OYTE THELOYME OIKTO KAI SYMPONIA EIMASTE HRWIDES GUNAIKES POY DEN TO BAZOYN KATW KAI PROXWRANE

TWRA META APO ENA XRONO EIMAI 4 WEEK KAI EXW SKOPO NA MEINW TOYLAXISTON ALLES 3 FORES TO AGGELOUDI MOU ME EULOGEI ME YPOMONH KAI EGW TO MONO POU MPORW NA KANW EINAI NA TOY ANAVW ENA KERAKI GIA NA HMEREUW THN PSUXH MOU

[THEODOSIADOU]

ValentinaGiannis ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΕΣ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΕΒΑΛΑ ΚΑΤΩ.ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ?

ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΤΡΩΝΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΑΚΟΥΩ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ.ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΑΣΑ,ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΓΓΙΞΩ.

ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΠΑΝΤΑ.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ ΜΩΡΑΚΙ.ΤΙ ΘΕΡΜΟΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ.

[ValentinaGiannis]

THEODOSIADOY MOY DEN BRISKEIS APANTHSH OSO KAI NA ANARWTIESAI ENA XRONO TWRA AUTO EKANA APO THN STENAXWRIA MOY TO MONO POY EKANA HTAN KAKO S EMENA.........PROXWRAME DYNATAAAAA KEEP WALKING KAI EMEIS

[tesh]

ποσο πολύ σας αισθάνομαι όλες...΄μόνο κάποιος που έχει βιώσει τέτοια απώλεια μπορεί να καταλάβει.Κρύβομαι απ'όλους για να μην με βλέπουν στενοχωρημένη και όταν μένω μόνη ξεσπάω. Κλαίω ασταμάτητα και γράφω λόγια αγάπης στα κοριτσάκια μου. Ξέρετε πότε νιώθω χαρά? Ισως ακουστεί λίγο μακάβριο μα νιώθω χαρά μόνο όταν πηγαίνω στον τάφο τους. Νιώθω ότι καταλαβαίνουν ότι είναι η μανούλα τους εκεί. Πριν λίγες μέρες κάναμε το μνηματάκι τους. Για να χαίρονται τα αγγελουδάκια μου,να μην νομίζουν οτι δεν τα σκέφτομαι.Ολη μέρα αυτές σκέφτομαι.Πονάω και τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω καλα.Πόνος και οργή.Λύπη και απελπισία.Φόβος και απαισιοδοξία.εγώ,ποιός εγώ?το τέρας της αισιοδοξίας και της ελπίδας.Κουρελιάστηκε η ψυχή μου,νιώθω να γέρασα μέσα σε 6 μήνες.Μου λείπετε κοριτσάκια μου,σας αγαπώ πολύ...

[333]

TESH έγραψε:

ποσο πολύ σας αισθάνομαι όλες...΄μόνο κάποιος που έχει βιώσει τέτοια απώλεια μπορεί να καταλάβει.Κρύβομαι απ'όλους για να μην με βλέπουν στενοχωρημένη και όταν μένω μόνη ξεσπάω. Κλαίω ασταμάτητα και γράφω λόγια αγάπης στα κοριτσάκια μου. Ξέρετε πότε νιώθω χαρά? Ισως ακουστεί λίγο μακάβριο μα νιώθω χαρά μόνο όταν πηγαίνω στον τάφο τους. Νιώθω ότι καταλαβαίνουν ότι είναι η μανούλα τους εκεί. Πριν λίγες μέρες κάναμε το μνηματάκι τους. Για να χαίρονται τα αγγελουδάκια μου,να μην νομίζουν οτι δεν τα σκέφτομαι.Ολη μέρα αυτές σκέφτομαι.Πονάω και τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω καλα.Πόνος και οργή.Λύπη και απελπισία.Φόβος και απαισιοδοξία.εγώ,ποιός εγώ?το τέρας της αισιοδοξίας και της ελπίδας.Κουρελιάστηκε η ψυχή μου,νιώθω να γέρασα μέσα σε 6 μήνες.Μου λείπετε κοριτσάκια μου,σας αγαπώ πολύ...

Δν μπορώ να σε νιώσω ούτε θα το ήθελα....να έχεις δύναμη κ να κοιτάς μπροστά όσο δύσκολο και αν σ είναι....αλήθεια πως τα εχασες;;;;

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΣΑΣ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΑΝ ΕΧΑΝΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ... ΛΥΠΑΜΑΙ... ΤΟΣΟΟΟ ΠΟΛΥ... ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ... ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΒΑΘΥΑ, ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ, ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΙΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ ΣΑΣ ΜΕ ΜΩΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΟΝΕΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΠΙΑ!!! ΠΟΤΕ Μ ΑΚΟΥΤΕ????

[Haris1]

Κοριτσια, εχω διαβασει ολες τις περιπτωσεις, ολα αυτα που γραφετε. Εχω προσπαθησει πολλες φορες να γραψω, αλλα τα δακρυα δεν με αφηναν. Ουτε και τωρα με αφηνουν, αλλα θελω κι εγω να καταθεσω την ψυχη μου, τον πονο που νιωθω.

Ημουνα κι εγω εγκυος μεχρι πριν δυο μηνες...

Μια εγκυμοσυνη καταπληκτικη, με φυσιολογικες εξετασεις και κανενα απολυτως προβλημα. Μεχρι που ενα πρωι ξυπνησα και το μωρακι δεν με κλωτσουσε...

Λιγες ωρες μετα διαπιστωθηκε πως δεν χτυπουσε η καρδουλα του. Και μολις ειχα κλεισει τον 8ο μηνα!Ημουν 36 εβδομαδων εγκυος!!

Τωρα, δυο μηνες μετα, παλευουμε με αποτελεσματα ιστολογικων, με νεκροψιες, με προγεννητικους ελεγχους, πηγαινουμε σε γυναικολογους και αιματολογους.Το αποτελεσμα: ενα τιποτα. Δεν μπορουν να βρουν τιποτα, δεν μπορουν να μου πουν τι εγινε!!!

Δεν εχω χασει απλα και μονο την εμπιστοσυνη μου στους επιστημονες, στους γιατρους και στους καθηγητες των πανεπιστημιων, που ολα τα εμπορευονται και τα μετατρεπουν σε στατιστικα δεδομενα. Εχω χασει την ελπιδα μου, την αισιοδοξια μου και την αγαπη για ζωη.

Δεν εχω σταματησει στιγμη να κλαιω, να θλιβομαι και να φωναζω ΓΙΑΤΙ!!!

Ελπιζω σε μια δευτερη εγκυμοσυνη, αλλα η ελπιδα ερχεται μαζι με φοβο.Φοβο πως μπορει να επαναληφθει το κακο που μου ετυχε!!

Εχασα τον πριγκηπα μου, δεν τον ειδα ποτε, δεν τον αγκαλιασα...Καθε μερα ζηταω απο τον αντρα μου να μου τον περιγραψει...

Θα νιωσω ποτε καλυτερα???

Και υστερα, διαβαζω τις δικες σας ιστοριες, κλαιω, και λεω ΘΕΕ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ???

[apis]

Haris φυλαξε ζωντανη την ελπιδα και κανε την πιστη

Προσφατα και μετα απο αναλογο στραπατσο εμεινα εγκυος..Δεν ελπιζω μονο ..αλλα πλεον "επιθετικα" πιστευω οτι θα παει καλα..και ας κανει παιχνιδια το μυαλο Θα τα καταφερεις

[zaxarenia]

Αχ ΘΕΕ μου!!! τι να λεμε τωρα...απο μακρια δεν μπορουμε να

παρηγορηθουμε γμτ!

Κουραγιο κουραγιο κουραγιο....να σας δώσει ο Θεος!

Αλλοι δεν προλαβαίνουν να τα αγκαλιασουν και τους φεύγουν άλλοι τα αγκαλιάζουν και μετά απο λιγο καιρο αρρωσταινουν και τα χάνουν...ίδιος πονος, ίδια θλιψη!!!

Ωχ ΘΕΕ μου

[argyro73]

Haris1 τι μπορεί να πει κανείς γι' αυτή την τραγωδία που βίωσες..Μοιράσου τα συνασθήματά σου με ανθρώπους που έχουν βιώσει την απώλεια, (ελπίζω το φόρουμ να βοηθήσει σ' αυτό), στηρίξου στους δικούς σου ανθρώπους και βρες τη δύναμη να προσπαθήσεις πάλι. Η θετική σκέψη να είναι σύμμαχός σου (δε γίνεται διαφορετικά), κι εύχομαι γρήγορα ν' αγκαλιάσεις το παιδί σου.

[muller]

Καιρο τωρα εμενε στασιμο το θεμα και δυστηχως και νεα ιστορια,Haris1 σου εχω στειλει πμ.Κανε κουραγιο μονο δεν μπορουμε να κανουμε αλλιως.

Σημερα ξανανιωσω αυτο το φρικτο γιατι??? Γιατι τοσα μωρακια να χανονται?Ειχα παει στο μπεμπακο μου στο νεκροταφειο.Βλεπω καποια ατομα πανω απο ενα ανοιχτο ταφο και ξαφνικα ερχεται καποιος με μια σακουλα σκουπιδιων και βλεπω να την ανοιγουν και.....βγαζουν ενα μπεμπακι τυλιγμενο δυο τρια δεν ξερω ποσα ηταν κοντεψα να λοιποθυμησω.Δεν αντεχα το θεαμα.Δεν ξερω ποσα μωρακια ηταν.Τριδυμα?Τετραδυμα?Ηταν φρικτο.Ειμαι χαλια απο το πρωι δεν μπορω να συνελθω.Δεν μπορω καν να σκεφτω αυτη τη μανουλα.ΓΙΑΤΙ???

[μασρορακι]

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΥΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΑΣ Κ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΝΑ ΝΙΩΣΕΤΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ

[tesh]

εχω ξαναγράψει την ιστορία μου φίλη eleria...Εν ολίγοις ήμουν έγκυος σε δίδυμα κοριτσάκια και είχα πολλά προβλήματα απο την αρχή της εγκυμοσύνης μου(αιμοραγίες,αποκόλληση,κολικός νεφρού κλπ). Κάποια στιγμή διαπιστώθηκε αυξημένο αμνιακο υγρό το οποίο το προκαλούσε το σύνδρομο υποκλοπής των διδύμων.Με απλά λόγια τρέφονταν απο έναν πλακουντα και το ένα τρεφοταν πολύ και το άλλο καθόλου. Αυτό αντιμετωπίζεται μόνο στην Αγγλία (με λειζερ διαχώριση αγγείων πλακούντα) με 66% επιτυχία.Εδώ στην Ελλάδα μόνο με παρακεντήσεις βγάζοντας το επιπλέον υγρό.Επίπονο και επικίνδυνο. Μεσα στα νοσοκομεία για μήνες.Στην δευτερη παρακέντηση μου έσπασαν τα νερα και μια βδομάδα μετα γεννηθηκαν τα μωράκια μου στην 25η βδομάδα.Το ένα πέθανε στην γέννα και το άλλο μια μέρα μετά.Δεν θα το ξεπεράσω ποτέ. Πάλεψα πολύ μα τα έχασα τα αγγελούδια μου...Τις αγαπώ πολύ...

[Haris1]

muller έγραψε:

Καιρο τωρα εμενε στασιμο το θεμα και δυστηχως και νεα ιστορια,Haris1 σου εχω στειλει πμ.Κανε κουραγιο μονο δεν μπορουμε να κανουμε αλλιως.

Σημερα ξανανιωσω αυτο το φρικτο γιατι??? Γιατι τοσα μωρακια να χανονται?Ειχα παει στο μπεμπακο μου στο νεκροταφειο.Βλεπω καποια ατομα πανω απο ενα ανοιχτο ταφο και ξαφνικα ερχεται καποιος με μια σακουλα σκουπιδιων και βλεπω να την ανοιγουν και.....βγαζουν ενα μπεμπακι τυλιγμενο δυο τρια δεν ξερω ποσα ηταν κοντεψα να λοιποθυμησω.Δεν αντεχα το θεαμα.Δεν ξερω ποσα μωρακια ηταν.Τριδυμα?Τετραδυμα?Ηταν φρικτο.Ειμαι χαλια απο το πρωι δεν μπορω να συνελθω.Δεν μπορω καν να σκεφτω αυτη τη μανουλα.ΓΙΑΤΙ???

Πραγματικα φοβερο αυτο που ειδες!!!

Δεν μπορω ουτε να το σκεφτω.

Εγω δεν εχω παει ακομη στα μνηματα. Και για να σου πω την αληθεια δεν ξερω καν τι εχει γινει με το μωρακι μου. Δεν ξερω αν εχει παει για ταφη. Δεν ρωταω γιατι δεν ειμαι ετοιμη να το αντιμετωπισω και αυτο!!

[Χρυσάνθη_]

tesh χτες ειχε στο σκαι ντοκυμαντέρ κ εδειχνε ακριβως αυτο που εγραψες.Ο γιατρος που με παρακολουθει τωρα χωρις να κάνω διαφήμηση οτιδήποτε συμβει τις στέλνει τις κοπέλες Αγγλια κ γνωριζει πολυ καλά τον κ.Νικολαιδη που ανακάλυψε την αυχενική διαφάνεια ήταν καθηγητης του κ απο οτι καταλαβα απο τον παιδιατρό μας που μου τον συστησε τις στελνει σε αυτον(με επιφυλαξη αυτο γιατι μου το ειπε ο παιδιατρος).

[tesh]

ραφαελ το είδα το ντοκυμαντερ και έπαθα σοκ. Εβλεπά όλα αυτά ΄που τράβηξα τόσους μήνες στα νοσοκομεία και απο μια άλλη οπτική γωνία βεβαια(απο το τι τραβούσαν τα μωρά μου) Όντως ο Νικολαϊδης κάνει αυτήν την επέμβαση. Εμεις δεν πήγαμε διότι δεν ήμουν σε σωματική κατάσταση να ταξιδέψω(ούτε και ψυχολογική βεβαια)στον 6ο και ήμουν σαν 10μηνών(λεγόμενα γιατρού) θα έσκαγα σαν το μπαλόνι απο το επιπλέον υγρό.Να φανταστέις βγάλαμε 2 λιτρα!!!!και είχε κι αλλο που περίσσευε. Βέβαια τώρα με τρώνε οι τύψεις και λέω γιατι δεν πήγα?Μήπως θα τα έσωζα τα μικράκια μου?Γιατι?γιατι?γιατι?Μας τρώνε τα γιατι και εμενα και τον άντρα μου....Μακάρι να γύριζα τον χρόνο πίσω...Μακάρι

[Χρυσάνθη_]

εγω Tesh μου αποφάσισα να κατσω σε αυτον τον γιατρο κ για το θεμα του εξωτερικου...μου ειπε εχει στειλει πολλες κοπελες.Απο το νεο ετος θα ξαναπάω να συζητησουμε περισσότερο και βλέπουμε.Όπως σου ειχα στειλει κ προσωπικο κ μια φιλη μου που της αφαιρεσαν υγρο πήγε καλά, βεβαια μαλλον δεν ειχε το συνδρομο της υποκοπής απλά ειχε πάθει υπερδιέγερση λογω εξωσωματικης...τελικά όλα καλά..και οταν της το βγαζαν στο μαιυτηριο δεν γινοταν τιποτα. Επρεπε να αναλάβει καποιος που ξέρει.Οι ελληνες γιατροι εινια λίγο ''χασάπηδες'' και κανενος η γνωμη δεν ειναι ιδια με αλλου γιατρου.Υπομονη και ας μας βοηθησει κ ο θεος.

Εγω δεν μπορω να σου πω αν θα εσωζες τα μωρα σου, γιατι αν εγω εβλεπα 15 εβδομάδω οτι το μωρο μου ειχε το προβλημα δισχιδη ραχη θα πήγαινα εξω θα κάναν εγχειρηση και ισως τωρα ζούσε. Όταν το ειδαμε 22 εβδομάδων ειχε καταστραφει το κεφάλι του.

[tesh]

ποσο πολυ λυπάμαι...δεν μπορεις να φανταστεις.Τα λόγια είναι περιττά σαυτες τις περιπτώσεις.Κουράγιο τιποτα αλλο.Το θέμα μου είναι ότι σωστό γιατρό δεν έχω συναντήσει ακόμη.Εχω μεγάλη ανασφάλεια γι'αυτο το θέμα.Θέλω να νιώθω ασφαλής με τον γιατρό μου.Να ξέρω οτι όλα θα πανε καλα,ή οτι τελοσπαντων ολα θα τα κανει καλα και όχι κερδοσκοπικα.

[Χρυσάνθη_]

αν εισαι αθηνα να ερθεις σε αυτον που πάω εγω..δεν σου λεω οτι ειναι καλος απλά το βιογραφικο του ειναι πολυ καλό, εχει ακρες για εξωτερικο...

και εμενα μου τον συστησε ο παιδίατρο μας δεν μου το συστησε καποια κοπέλα...μου ειπε ειναι επιστημονας κ καλο παιδί...τα οποία τα ειδα κ εγω στην πορεια.Η αδελφη μου γεννησε σε αυτον κ σε συγκρισε με την πρωτη της γεννα καμια σχέση λεει.ΑΝ θες μπες στο chat να τα πούμε

[tesh]

οχι για Θεσσαλονίκη ενδιαφέρομαι,πάντως ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.

[muller]

ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΝΕ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ.ΑΣ ΕΦΕΥΓΕ ΑΥΤΗ Η ΚΟΙΛΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΧΕΔΟΝ 4 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 4 ΜΗΝΩΝ.ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΑ.....

[tesh]

muller έγραψε:

ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΝΕ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ.ΑΣ ΕΦΕΥΓΕ ΑΥΤΗ Η ΚΟΙΛΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΧΕΔΟΝ 4 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 4 ΜΗΝΩΝ.ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΑ.....

μην δίνεις σημασία σε κανέναν τους.Άλλοι ρωτούν απο άγνοια και άλλοι για να δουν την αντιδρασή τους.Εσυ να τους λες όχι ακόμα. Κι επειδή το πέρασα κι εγώ αυτό στο τέλος ελεγα ετοιμάζω πρώτα την μεζονέτα(την κοιλιά μου δηλ) για να είναι άνετα το μπεμπάκι μου όταν θαρθει.Κοινώς χεστους όλους βρε κορίτσι μου. Άσε τον χρόνο να απαλύνει τον πόνο σου και τράβα μπρός για άλλο μπεμπακι που δεν θα σε κάνει να ξεχάσεις αυτό που πέρασες άλλα θα σου θυμίσει πως υπάρχει και η ευτυχία στην ζωή που μας γυρνάει την πλάτη καμμια φορά... Έμεις ειμαστε εδώ όμως με το πείσμα και την δύναμή μας να της χτυπήσουμε την πλάτη και να της πούμε ότι "εεεεε ειμαστε κι εμεις εδω κυρά μου"!!!

φιλάκια

[zaxarenia]

βρες μια ατάκα κάλη να αντιμετωπίζεις τις ερωτήσεις, π.χ.αν σου πουν ''είσαι εεεγκυοοοος???'' και κοιτούν την κοιλιά σου

χαμογέλα και πες τους '' προετοιμάζω το σπίτι που θα μεγαλώσει το μωρό μου ....από βδομάδα που θα το συλλάβω''

ή πες τους ''πάντως σας μπέρδεψα ε??? η κοιλιά είναι ΚΟΛΠΟ.....παραπλανητική!!!''

Κάτι χιομουριστικό και αποστομοτικό ίσως είναι καλή αντιμετώπιση....και που θα πάει θα σταματήσουν οι ερωτήσεις...και που θα πάει θα ξανά μπει κάτοικος στην κοιλιτσα!!!!!!