Μετάβαση σε περιεχόμενο

Δεν αντεχω αλλο, αυτο το μωρο δε θα βγει ΠΟΤΕ


Recommended Posts

franita ypomoni...ipomoni..teleioses ...

pistepse me afou gennithei k tha gkriniazei k de tha ksereis ton logo afou ton exeis taisei..allaksei..ktl tha les ti kala itan sti koilia mou....pistepse me..

thelei terastia ipomoni ...opote mazepse dinameis..

den iparxi megaliteri xara omos apo ena moraki...:woohoo: :woohoo:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γλυκια μου Franita, λυπηθηκα πολυ που διαβασα και παλι οτι δεν εισαι καλα...:( αλλα απ'τη μερια μου, θελω να σου πω οτι βρισκω ΑΠΟΛΥΤΑ φυσιολογικο ολο αυτο που σου συμβαινει, δεδομενων των συνθηκων που βιωνεις! στο ειχα πει και παλιοτερα, ΚΑΘΕ αλλαγη στη ζωη μας, ευχαριστη ή δυσαρεστη, ειναι εξ'ορισμου επιβαρρυντικη για την ψυχολογια μας... κι εσυ βρε κοριτσακι μου, εζησες ταυτοχρονα ΠΟΛΛΕΣ σοβαρες αλλαγες... απο την τοσο υπευθυνη θεση εργασιας που ειχες, βρεθηκες ξαφνικα, σε ΑΛΛΗ χωρα, χωρις δουλεια και μ'ενα μωρο στη κοιλιτσα σου! στο εχω ξαναπει... ΕΝΑ-ΕΝΑ!!! αντιμετωπισε με ψυχραιμια προς το παρον την εγκυμοσυνη σου (το συστημα υγειας στην Ελλαδα ΣΙΓΟΥΡΑ δεν ειναι καλυτερο!:( )ζησε τις τελευταιες στιγμες της, σκεπτομενη οτι δεν γυρνουν πισω και ισως μια μερα να τις αναπολεις...;) οσο για την ανυπομονησια, ειναι κατι που οι περ/ρες εγκυουλες βιωνουν στο τελος!;) εγω προσωπικα, μετρουσα μια-μια τις μερες να μπω στον ενατο και με το που μπηκα, αρχισα τον μαραθωνιο! (κατα τις υποδειξεις και του γιατρου μου, περπατουσα γυρω στις 3 ωρες την ημερα!:woohoo: μηπως να το δοκιμασεις?? σε καποιες περιπτωσεις βοηθα και λενε οτι βοηθα να μαλακωσει και ο τραχηλος, για ευκολοτερο τοκετο! οσο για τη καισαρικη, εκτος του οτι ειναι κριμα να επιβαρρυνεις τον οργανισμο σου με μια επεμβαση που πιθανον να μη χρειαζεται, θα προτεινα να το ξανασκεφτεις, γιατι αν απο τωρα φοβασαι την λοχεια, οι μετεγχειρητικες συνεπειες θα την επιβαρρυνουν!;) )

ΟΛΑ τα υπολοιπα, βαλ'τα στην ακρη για την ωρα βρε κοπελα μου! σε παρακαλω! πως να τα αντιμετωπισεις ολα μαζι??? ασε να ερθει το μικρουλι σου, να προσαρμοστειτε, να βρειτε τους ρυθμους σας κι επειτα ασχολεισαι σοβαρα με το ζητημα της δουλειας, της Δανιας κτλ!;) θα το κανεις αυτο??? για χαρη μας???:)

σε φιλω κι ελπιζω να μη σε κουρασα, ειλικρινα, αν φλυαρησα το εκανα στη προσπαθεια μου να βοηθησω λιγουλακι, τοσο δα...:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σε καταλαβαινω απολυτα αν και δεν εχω παει σε αλλη χωρα, αλλα δες το ποστ μου "ομολογω οτι τα χω παιξει" και θα καταλαβεις γιατι στο λεω αυτο.

Και γω γεννησα φυσιολογικα στις 42 βδομαδες... πιστεψε με δεν αξιζει να κανεις καισαρικη... επισης αστο το μωρακι εκει που ειναι γιατι αμα βγει... τοτε ειναι που τα πραγματα θα σκουρηνουν ακομα περισσοτερο.

τραβα εξω και κανε ατελειωτες βολτες μπας και ξελαμπικαρεις λιγακι... ισως ετσι βρεις και καποια λυση που μεχρι τωρα δε σου περασε καν απο το μυαλο

κανα mall δεν εχει εκει κοντα να κανεις λιμπα την πιστωτικη να ξεδωσεις?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

franitaki μου σε παρακαλω μη σκας.μια εγκυμοσυνη κρατα 40 εβδομαδες.αλλα πολλες γεννανε με με προκληση τοκετου αν δε βγει ωσ τοτε στις 41.εγω παρακαλαω να γεννησω στισ 40 και οχι πιο νωρις.δε νιωθω ετοιμη.ειμαι 34 βδομαδων στις 18 μαιου μπαινω στο μηνα μου και δε θελω να γεννησω μολις μπω στο μηνα μου.θελω να φαω ολο τον εννατο αν και δε το βλεπω.μη σκας και προσπαθησε να μη μαλωνεις .και γω τωρα βγαζω τα σπασμενα μου.τον εχω κανει μπαλα.τον λυπαμαι λιγο το φουκαρα αλλα τωρα ας τρεξει λιγακι.μη σκασ καλη μου θα βγει

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

franitaki μου σε παρακαλω μη σκας.μια εγκυμοσυνη κρατα 40 εβδομαδες.αλλα πολλες γεννανε με με προκληση τοκετου αν δε βγει ωσ τοτε στις 41.εγω παρακαλαω να γεννησω στισ 40 και οχι πιο νωρις.δε νιωθω ετοιμη.ειμαι 34 βδομαδων στις 18 μαιου μπαινω στο μηνα μου και δε θελω να γεννησω μολις μπω στο μηνα μου.θελω να φαω ολο τον εννατο αν και δε το βλεπω.μη σκας και προσπαθησε να μη μαλωνεις .και γω τωρα βγαζω τα σπασμενα μου.τον εχω κανει μπαλα.τον λυπαμαι λιγο το φουκαρα αλλα τωρα ας τρεξει λιγακι.μη σκασ καλη μου θα βγει

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Franita μου υπομονη κοριτσακι μου!!Ειναι δυσκολη αυτη η φαση και σιγουρα ολες μας ανυπομονουμε να τελειωνει!!Αργα η γρηγορα θα κρατας το μωρακι σου αγκαλιτσα και οταν προσαρμοστεις ολα θα σου φαινονται ευκολα!!Θα βρεις τους ρυθμους σου και θα αγαπησεις απλα καθημερινα πραγματα γιατι ολα θα εχουν παρει αλλο χρωμα με τη γεννηση του παιδιου!Σιγουρα θα επαναπροσδιορισεις και τη σχεση σου με τον αντρα σου και φυσικα οπως σου ειπαν και τα κοριτσια μη τα κρατας μεσα σου!Μιλησε του απο τωρα για το πως νοιωθεις οπως μιλας με μας!!Ειναι καταστροφικο σ αυτη τη φαση αλλα και στη λοχεια να κλεινεσαι στον εαυτο σου!!Πρεπει να ξεκαθαρισεις στον αντρα σου οτι δε θελεις να μεινεις στη Δανια μια και καλη ωστε να το παρει αποφαση...Γινε ρητη και κατηγορηματικη σ αυτο!!Το ιδιο να κανεις με τη καριερα σου!!Μη τη αφηνεις ειναι αδικο να περασεις στη απραξια ....κανε τη επανασταση σου φαινεσαι δυνατη κοπελα!!Τις καλλιτερες ευχες μου σε οτι κι αν αποφασισεις!!Και μη ξεχνας οτι εμεις γραφουμε το σεναριο της ζωης μας!!

ΦΙΛΑΚΙΑ:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Υπομονή κορίτσι μου,κάνε υπομονή.Εχεις δίκιο να νιώθεις έτσι, από τη στιγμή που έχεις ζήσει μια ζωή τόσο γεμάτη.Ομως πίστεψε με όταν με το καλό γεννηθεί το βρεφάκι σου η ζωή σου παλι θα γεμίσει.Απο όμορφα και γλυκά συναισθήματα διαφορετικά από αυτά που έχεις βιώσει μέχρι τωρα.Περπάτα όπως σου είπαν και τα κορίτσια.για να κατέβει το μωράκι.Με το καλό λοιπόν!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Βρε Φρανιτακι μου κανεις δεν σε παρεξηγει κοριτσι μου,ομως γιατι αγαπη μου να ταλαιπωρεισαι ετσι,ψυχικα εννοω!!!Σιγουρα θα εχεις τους λογους σου ομως πιστευω πως αν μιλουσες σε καποιον ψυχολογο ειδικο δηλαδη,θα σε βοηθουσε πολυ περισσοτερο να προσαρμοστεις στην υπαρχουσα κατασταση της ζωης σου αυτη τη στιγμη!Θυμαμαι την δυσαρεστη εμπειρια που ειχες με κεινη την ψυχολογο παλιοτερα,ομως η Δανια θεωρειται μια χωρα με πολυ καλη προνοια και επισης προαγουν την προστασια της μητροτητας,δεν μπορει να καθεσαι αβοηθητη εφοσον νοιωθεις ετσι!Υπαρχουν συμβουλοι που θα σε στηριξουν κοριτσι μου,γιατι πρεπει να γνωριζεις οτι αυτα που νοιωθεις τωρα μπορει να επιδεινωθουν μετα τη γεννηση του μωρου,το απευχομαι,αλλα ειναι πιθανον να συμβει!Λαβε τα μετρα σου απο τωρα για να μπορεσεις να απολαυσεις αμεριμνη αυτο το θαυμα που σου συμβαινει!Ειναι το πιο σημαντικο να νοιωσεις εσυ καλα για να ειναι και το μωρο σου καλα!!!!!

Με ολη μου την αγαπη Φρανιτα μου:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Franitaki mou kalimerakia apo mena...

Agapi mou se katalavw apolita...

Pragmati o telaiuteos minas einai o pio duskolos wmos antekse agapi mou...

An den mporeis gia pigenne sto giatro sou na se sumvoulepsei sto ti na kanetai...

Mporei kai na se gennisei pio grirora...

Sou euxwme ta kalitera...

Filia...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Franita,τα ιδια σκεφτόμουν και εγώ για το μωράκι.Επειδή μένω μακριά από τους γονείς μου,αναρωτιόμουν συνέχεια :τι θα κανω αν κλαίει;Μου έλεγε ο πατέρας μου,τα μωράκια κλαίνε για κάποιο λόγο.Οταν πεινάνε οταν κάνουν τα κακάκια, η αν έχουν τα πονάκια τους.Και πίστεψε με είχε απολυτο δίκιο.Είναι πολύ απλά τα πράγματα,αρκει να είσαι ψύχραιμη,γιατί ηαλήθεια είναι ότι τα μωράκια αντιλαμβάνονται,και θέλουν ήρεμες μανούλες.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα Franita, μην νοιώθεις ρε συ ανασφάλεια και φόβο για το μωράκι όταν θα γεννηθεί τι θα κάνεις κλπ. Πολλές φορές τα παιδιά μας μας καθοδηγούν και όλα γίνονται εύκολα. Η πρώτη εβδομάδα ίσως -λέω ΙΣΩΣ- να είναι λίγο δύσκολη μέχρι να προσαρμοστείτε και οι δυο -μάνα και γιος-, εμένα μου πήρε μόνο 1 εβδ για να προσαρμοστώ στον γιο μου και αυτό γιατί ο καημενούλης πεινούσε και εγώ δεν ήξερα πώς να τον θηλάσω και ήρθε η μαία και μου έδειξε και από εκεί και έπειτα όλα ήταν τέλεια. άφησα λίγο το σπίτι και ασχολήθηκα με το παιδί μου για να μάθω τις ανάγκες του, τι ήθελε κάθε φορά που έκλαιγε, να αποδηκοποιήσω τα μηνύματα που μου έστελνε. Απόλαυσε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε μέρα με τον μικρούλη γιατί οι στιγμές αυτές δεν ξαναγυρίζουν, ακόμη και 2ο παιδάκι να κάνεις οι στιγμές θα είναι πολύ διαφορετικές!

Αν κλαίει θα το πάρεις στην αγκαλιά σου θα του προσφέρεις την μητρική σου ζεστασιά και αγάπη και θα σταματήσει.....

Όσο για τον θηλασμό είναι το ευκολότερο πράγμα που υπάρχει μην σε τρομάζει, θήλασα τον Λουκάκο μου και τώρα συνεχίζω και με την Ρεβέκκα Ανδρονίκη (8 μηνών).

Όλα θα πάνε πολύ καλά θα δεις...:):kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

FRANITA kouklitsa kane ligo upomoni akoma,pistepse me kai ego etsi enoiotha otan pernousan oi evdomades kai to moro den elege na vgei,eixa nevra se sunduasmo me tis ormones ithela na pnikso ton antra mou,den ithela tipota kai kanenan,einai fusiologikotato!! Apla lupamai gia kapoia sxolia kapoion pou diavasa pou se katakrinoun,opos eipe mia fili ekso apo to xoro polla tragoudia leme, emeis eimaste edo gia na se stiriksoume kai oxi gia na se kanoume xeirotera,na prosexeis kai suntoma tha exeis to moraki agkalia!filakia polla apo emena kai tin mpoumpou mou!!!Oso gia to sustima ugeias tis danias einai skata to ksero ,ta idia kai xeirotera perase kai i elenitsa ena allo melos tou mamyland pou menei dania..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Franita περνάω και εγώ μια δύσκολη περίοδο. Ψυχολογικά είμαι πολύ ασταθής και δεν μπορώ να καταλαβω τον λόγο. Μάλλον ορμόνες θα είναι. Δεν έχω όρεξη για τίποτα και νιώθω ότι έχω μόνο υποχρεώσεις.

Τα άτιμα τα μωράκια μου μόλις μου χαμογελάσουν γίνεται κάτι μαγικό μέσα μου και όλα φεύγουν. Νευρα, κούραση, κακοκεφιά. Βέβαια δεν είναι πάντα έτσι...

Οι πρώτες 40 μέρες είναι περίεργες. Όχι απαραίτητα δύσκολες ή άσχημες. Απλά οι ορμόνες χτυπάνε κόκκινο, εσύ είσαι ευαίσθητη μετά τη γέννα και έχεις και ένα μωράκι που σε χρειάζεται και μόνο εσύ μπορείς να το βοηθήσεις.

Εμείς θα είμαστε εδώ όποτε μας χρειαστείς. Όλα θα πάνε καλά αρκεί να το παλέψεις. Θέλει δύναμη. Μη τα παρατάς. Αξίζει τον κόπο.

Όσο για τον θηλασμό.... μακάρι να σου έρθουν όλα εύκολα και όμορφα. Εγώ πέρασα τον δικό μου γολγοθά για να φτάσω στο σημείο να τον απολαμβάνω. Πιστεύω όμως ότι είναι φοβερή ελευθερία ο θηλασμός. Από τη στιγμή που θα είσαι συνέχεια με το παιδί, δεν θα σκέφτεσαι τι πρέπει να πάρεις μαζί σου πριν βγεις. Το βάζεις στον μάρσιπο και έξω!

Κλαιει; Το βάζεις στο στήθος και τις περισσότερες φορές ηρεμεί. Απλά και εύκολα.

Φιλιά από το ηλιόλουστο Βερολίνο. Μπορεί να είμαστε μακριά από την πατρίδα, αλλά με καλή παρέα περνάμε παντού όμορφα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημερα οσο αφορα τον Θηλασμο αν και εχω αποφασισει να θηλασω και εγω την μπεμπα μου πριν απο 3 μηνες που το αποφασισα ενιωθα ηδη σαν αγελαδα η καλυτερα σαν μηχανη παραγωγης γαλακτος :S:S:S

πλεον το εχω ξεπερασει και αυτο το σταδιο και ακομα και εξω αν θελησω να θηλασω δεν μου δημιουργει πλεον τοσο περιεργα συναισθηματα θα παρω και ενα μαρσιπο και τελιωνει εκει το θεμα

αλλα εφοσων δεν αισθανεσαι ακομα ετοιμη να θηλασεις και να υποδεκτεις ενα μωρο που δυστηχως θα κλαιει θα θελει αλλαγμα πανας αγκαλιλιτσα και να του μιλας ομορφα και να νιωθεις ηρεμια και ξενυκτια και δεν ξερω και εγω ακομα τι αλλο

και 43 εβδομαδες αν μπορουσες να φτασεις καλο θα σου εκανε μεχρι τοτε θα το εχεις ξεπερασει

(ελπιζω):dry:

Και μην ξεχασεις αυτα που σε προβληματιζουν και λες τωρα εδω περα

να τα γραψεις και στον αντρα σου ( φυσικα πριν το δωσεις θα πας στην θεση του αφου τα διαβασεις και θα δεις πως θα ενιωθε με μερικες λανθασμενες εκφρασεις

Παραδειγμα αν αυτο που εγραψες εστω και πανω στα νευρα σου και ηταν λαθος διατυπωμενο δεν θελω συζηγο και μωρο αισθανομαι να πνιγομαι

σκεψου πως θα ενιωθες εσυ αν το ακουγες απο το στομα του συζηγου σου γραπτα η προφορικα )

Προσωπικα θα ειχα καταθεσει τα οπλα απελπισμενος και απογοητευμενος και πιστευω πως κατι παρομοιο θα εκανες και εσυ|

Αν δεν τα πεις και σε αυτον να βρειτε ιδεες - λυσεις

για το πως θελετε και οι δυο να διαμορφωθει η ζωη σας αν μεινετε στην Δανια η φυγετε σε καποια αλλη χωρα ειτε δεν ξερω και εγω τι αλλο σε απασχολει

Αν δεν εκφρασεις τα συναισθηματα σου και τους προβληματισμους σου στον αντρα σου σε ποιον θα τα εκφρασεις στον γειτονα ???

Ο αντρας σου ειναι διπλα και θα σε κατανοησει και θα σε στηριξει και σε αγαπαει γι αυτο και σε παντρευτηκε

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Franitaki mia kouventa mono:

PSYXRAIMIA!

Eisai apolytws dikaiologimeni na aisthanesai opws aisthanesai...

Apla prospathise na min anakyklwneis ola afta mesa sto myalo sou, giati den vgazei pouthena, esena kanei xeirotera.

Skepsou psyxraima posa kai posa exeis kanei (exeis gyrisei ti misi yfilio ap'o,ti diavasa) kai poso liges einai 2-3 evdomades akoma. Kai to meta? Tha parei to dromo tou, min anhsyxeis.

Oso gia tous giatrous kai ta systimata tous-kouragio. Gia symparastasi sou lew pws ki egw antimetwpizw paromoia katastasi me tous kwloagglous edw (14 evdomadwn kai exw dei maia 1 fora mono, giatro kamia!)

Na mou eisai kala x

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ποσο καιρο εχεις να παρεις τον αντρα σου αγκαλια ???

Ξεκινα απο εκει αν θες να ξανακτισεις εκ νεου την σχεση σου

Η διαθεση του επηρεαζεται σε ενα αρκετα μεγαλο ποσοστο απο εσενα και αν εισαι ολη την μερα μεσα στην απογοητευση τα νευρα και το αγχος θα ειναι και εκεινος

Αν δεν νιωθεις καλα δεν νιωθει και εκεινος και ειναι αρκετα φυσιολογικη η διαθεση του να μη θελει να μιλησετε αλλα αυτο δεν μπορει να συνεχιστει πολυ η θα τα βρειτε η θα χωρισετε να ειστε μαζι και να μην ειστε δεν νομιζω να το αντεξει κανενας απο τους δυο για πολυ ακομα

Τωρα οσο για την Δανια αυτο ξεπερασε το δυστηχως οι ανθρωποι αλλαζουν γνωμη

( παραδειγμα οταν γνωριστικα με τον αντρα μου ηθελα να περασω απλα καλα και χωρις να επιδιωκο κατι σοβαρο και οπως μου εξομολογηθηκε μια απο τα ιδια

δυστηχως η ευτηχως αλλαξαμε γνωμη και μειναμε μαζι αντι για 3 - 4 μηνες που υπολογιζαμε και οι δυο φτασαμε τελικα 3 χρονια και παμε σε λιγο για τον τεταρτο τι να κανουμε δεν ηταν προγραμματισμενο να αλλαξουμε γνωμη!!! )

Ναι φυσικα και ειναι δυσκολο να βρεις δουλεια εκει περα τωρα με την εγκυμοσυνη σου και το μωρο αλλα οχι ακατορθωτο και σκεψου ποσο τυχερη εισαι διοτι αλλες θα εδιναν τα παντα για να εχουν τον αντρα τους και το μωρο τους στο σπιτι και ας μην ξαναδουλευαν για αρκετο καιρο ( 3-4 χρονια και βαλε )

Παρε τον αντρα σου και βγειτε εξω μετα την δουλεια να πατε μια βολτα να φατε σε ενα εστιατοριο η ετοιμασε του ενα ρομαντικο δειπνο με κερια πηγαινετε σινεμα και γενικα φροντισε να να δημιουργησεις ενα ευχαριστο κλιμα στο σπιτι σου

αυτο δεν θα βοηθησει μονο τον αντρα σου αλλα και εσενα με το μωρο σου

Ευτηχως την σχεση την καθοριζει η γυναικα ( τις περισοτερες φορες τουλαχιστον ) οποτε φροντισε αντι να καθεσαι να σκεφτεσαι ποσο αδεια ειναι η ζωη και ο χρονος σου

Σκεψου οτι εχεις ζησει μια πολυ γεματη ζωη και πλεον εισαι με τον αντρα σου περιμενοντας τον ερχομο του παιδιου σας και σε περιμενουν καλυτερες στιγμες και οχι χειροτερες αν φυσικα το θελησεις

Κανε την ανατροπη παρε τον αγκαλια πες του οτι τον αγαπας και οτι θελεις να προσπαθησετε εκ νεου και ασε τον χρονο να δειξει τι θα γινει

Σου εχει δωθει ενα υπεροχο δωρο χαλαρωσε και απολαυσε την ζωη σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Franita καλησπέρα και από εμένα,

έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα θέματα που έχεις ανοίξει. Στο ένα απάντησα στα άλλα δυστυχώς δεν είχα το χρόνο ή την αντοχή να γράψω τις συγκεκριμένες εκείνες στιγμές που το χρειαζόσουν.

Από εχθές παρακολουθώ αυτή τη συζήτηση και πραγματικά δεν μπορούσα πλέον να μην πω κι εγώ την άποψή μου. θα ήθελα να σου πω πως έχεις απόλυτο δίκιο για το πως αισθάνεσαι. Είμαι σίγουρη πως αν δεν υπήρχε το ίντερνετ και η δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων με άτομα μέσα σε δευτερόλεπτα τα πράγματα θα ήταν αφόρητα για εσένα, όπως και για τον οποιονδήποτε θα βρισκόταν στη θέση σου. Φαντάσου πως κι εγώ που μένω στην Ελλάδα και είμαι μια χαρά με τον άντρα μου και το παιδάκι μου πολλές φορές νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία μέσα από το φόρουμ καθώς ο χρόνος μας είναι γενικά πολύ περιορισμένος κι εγώ έχω λίγο κλειστεί στο καβούκι μου.

Όπως κι εσύ η ίδια ανέφερες, είναι λογικό κάποιες κοπέλες να εκλάβουν αρνητικά τα όσα είπες για τον άντρα σου και ειδικά για το μωράκι σου. Πόσες και πόσες κοπέλες δεν προσπαθούν για ένα μωράκι και όταν εσύ λες πως "δεν θέλεις" το μωράκι σου ακούγεται σοκαριστικό.

Θα συμφωνήσω με την apis. Κι εγώ κατάλαβα από τον τρόπο σου πως ήταν κάλεσμα σε βοήθεια όλο αυτό το ξέσπασμα και τίποτα περισσότερο.

Λυπάμαι πάρα πολύ για τον τρόπο που σου έχει φερθεί ο άντρας σου. Προφανώς γυρίζοντας πίσω στη χώρα του αισθάνθηκε όμορφα και θεωρεί πως είναι το καλύτερο να κάνει οικογένεια εκεί. Είναι όμως άδικο όλο αυτό για εσένα. Πιστέυω πως από εκεί πηγάζουν και όλα τα υπόλοιπα που νιώθεις συν την απέραντη μοναξιά που αισθάνεσαι εκεί.

Έχω βρεθεί μόνη μου εντελώς να ζω σε ξένη χώρα και να αγωνίζομαι να θωρακίσω τον εαυτό μου, να παλέψω για την επόμενη μερα, να είμαι δυνατή. Κάποιες μέρες ήταν καλύτερες από άλλες, κάποιες χειρότερες...

Το σύστημα υγείας εκεί επίσης δεν βοηθάει καθόλου... Σε καταλαβαίνω, έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο!!!

Αγαπάς ακόμα τον άντρα σου; Το έχεις σκεφτεί αυτό; Μένεις μαζί του γιατί υπάρχουν γερές βάσεις στη σχέση σας ή επειδή "πρέπει";

Έχεις τη διάθεση να αλλάξεις τη ζωή σου ή αισθάνεσαι πως όλα έχουν τελειώσει και απλώς θέλεις να ξεσπασεις τη θλιψή σου χωρίς όμως να δράσεις ώστε να αλλάξουν τα πράγματα; Αυτό θα ήταν επικίνδυνο!

Προσπαθείς να αποδεχτείς την κατάσταση ή ζητάς μια ώθηση για να πατήσεις γερά πόδι και να απαιτήσεις τα όσα νιώθεις ότι σου στέρησαν, για να αλλάξεις τα όσα συμβαίνουν;

Φαντάζομαι πως θα έχεις απαντήσεις για κάποια από τα παραπάνω ερωτήματα.

Μόνον εσύ η ίδια μπορείς να αλλάξεις αυτό που βιώνεις! Πρέπει να ξαναπάρεις στα χέρια σου το τιμόνι της ζωής σου!!!

Όταν είδα τί όμορφα που έχεις ζωγραφίσει και στολίσει τα έπιπλα του μωρού σου σιγουρεύτηκα για τα όσα είχα διαίσθανθεί για εσένα!!!!!!

Franita μου, ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ, κρύβεις απίστευτη δύναμη και νομίζω πως μέσα σου βαθειά το γνωρίζεις αυτό!!! Φέρτην στο προσκήνιο γρήγορα!!!

Εύχομαι το μωράκι σου να έρθει σύντομα και να σου δώσει αυτήν την απερίγραπτη ευτυχία που βιώνει η κάθε μάνα!!!

ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δεν πρέπει ποτέ να έχεις μια αντίληψη για τη ζωή που να σου επιτρέπει ελπίδες και ανταμοιβές. Είσαι ελεύθερος άνθρωπος, όχι μισθοφόρος. Να παλεύεις χωρίς να καταδέχεσαι να ζητάς ανταμοιβή, αυτό είναι πραγματική ελευθερία.

Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.

Νικος καζαντζακης

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...