Μετάβαση σε περιεχόμενο

Ενα" ποιηματακι" αφιερωμενο σε ολα τα παιδακια


Recommended Posts

Ξυπνησα με ενα επιμονο "σκοπο".. εβαλα λιγα λογακια αυθορμητα..

Το αφιερωνω...στα παιδακια σας!!

Ενα σου βλεμμα στον ουρανο..

Ρωτας γιατι εχει χρωμα γκριζωπο..και στα βιβλια ειναι μπλε..

Μιλας σε κουκλες και σε ζωγραφιες, τους λες λεξουλες τρυφερες...

κι ολο ρωτας "γιατι" "γιατι"

Ενα σου δακρυ.. κλαιει ο ουρανος,

καθε σου γελιο.. θησαυρος

κι ολο ρωτας "γιατι" "γιατι"...

Κι εγω, ψαχνω λεξουλες να σου πω

να απαντησω τα "γιατι" ..τα αναπαντητα "γιατι"..

Στην παιδικη σου αγκαλια

θες να χωρεσεις ο,τι αγαπας..

μα ειναι..τοσα δα μικρη..

κι ολο ρωτας "γιατι""γιατι"...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

apis μου.... ΥΠΕΡΟΧΟ!!! Και πολυ ΒΑΘΥ!!!

Ειχες μια μελωδια στο μυαλο σου και σκαρφιστηκες τα στιχακια?

Ειναι καποια γνωστη μελωδια? Να το μαθουμε κι εμεις... να το μαθουμε κι εμεις να το τραγουδαμε....;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Apis, εκτος απο ιδιοφυεια εισαι και ποιητρια... μπραβο... τελικα εχεις πολλες χαρες...

Με συγκινησε πολυ... οσο το διαβαζα σκεφτομουν τον μπεμπακο μου! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

sweetmammy έγραψε:

Apis, εκτος απο ιδιοφυεια εισαι και ποιητρια... μπραβο... τελικα εχεις πολλες χαρες...

:)

Και δισεγγονο του Φρόιντ- να προσθεσω (οπως εχει πει η scarlet):P :P :P :P

Χαιρομαι πολυ που σε αγγιξε.....Sweetmammy φιλια στον ομορφο!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Apis πολύ γλυκό και τρυφερό...:)

Ιδιαίτερα ο στίχος: ΄''Θέλεις όλους να τους αγκαλιάσεις αλλά η αγκαλιά σου είναι τόσο μικρή...'':)

Ευχαριστούμε! :cheer: :cheer: :cheer:

Όσο για αυτό που είπε η Scarlet, όντως! :);):)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μπραβο αpis!

Παρα πολυ ομορφα λογια..

Σας γραφω κι εγω ενα "ετοιμο" μιας και το μυαλο μου δεν λειτουργει...

Κοριτσάκι μου,θέλω να σου φέρω

τα φαναράκια των κρίνων

να σου φέγγουν στον ύπνο σου.

Κοιμήσου κοριτσάκι.Είναι μακρύς ο δρόμος...

Πρέπει να μεγαλώσεις.

Είναι μακρύς,μακρύς ο δρόμος.

Το παιδί μου κοιμήθηκε, κι εγώ τραγουδάω...

Δύσκολα είναι, κοριτσάκι, στην αρχή.

Τι να πεις, δεν ξέρεις. Δύσκολα είναι στην αρχή.

Γιατί δεν είναι κοριτσάκι να μάθεις μόνο

εκείνο που είσαι, εκείνο που έχεις γίνει...

Είναι να γίνεις ό,τι ζητάει η ευτυχία του κόσμου,

είναι να φτιάχνεις κοριτσάκι,

την ευτυχία του κόσμου.

Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη

απ' τη χαρά που δίνεις.

Να το θυμάσαι, κοριτσάκι...

αφιερωμενο σε οσους αγαπουν τον Γιαννη Ριτσο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική, ίσως επηρρεάζει και το γεγονός ότι θηλάζεις ακόμα, δε ξέρω τι να πω... Πάντως σίγουρα μην αγχώνεσαι, θα σου ρθει μια μέρα ένα κύμα ναυτίας και θα λες τι καλά που ήμουν πριν χαλαρ΄η 🤣🤣
    • Κι εμένα το πρωινό δεν είναι καθόλου το αγαπημένο μου;, απλά είπαμε να το δοκιμάσουμε σ εκείνους τους κύκλους, γιατί κιόλας έπεφταν βολικά οι μέρες σκ ή όταν δουλεύαμε απ' το σπίτι. Φυσικά είναι και θέμα τύχης ότι είχαμε συλλήψεις και στους δύο κύκλους. Καλά σίγουρα κι η πρόκληση έπαιξε το ρόλο της στον κύκλο του Απριλίου, απλά το συνειδητοποίησα σήμερα κι είπα να το αναφέρω.  Όσον αφορά για το μωράκι που χάθηκε, σε καταλαβαίνω απόλυτα 😞 έτσι κι εγώ τον περασμένο Οκτώβριο την ημέρα της ΠΗΤ, νομίζω μου βγήκε όλος ο πόνος κάπως μαζεμένος... Δε ξέρω αν το νιώθετε, εμείς πάντως με το σύντροφό μου κάπως "το γιορτάσαμε", όχι βέβαια με την έννοια της χαρούμενης γιορτής, απλά μαγείρεψαμε σπίτι και ήπιαμε στη μνήμη του μωρου μας γιατί δε θέλαμε κάπως να ξεχαστεί αυτή η ψυχούλα σα να μην υπήρξε ποτέ. Να σου πω την αλήθεια, εγώ ίσως το χρειαζομουν αυτό περισσότερο απ' ότι ο σύντροφός μου, και μπορώ να πω ότι με βοήθησε να βάλω ένα κλείσιμο σ εκείνο το κεφάλαιο. Από τότε κάπως πήρα τα πάνω μου και ήμουν πιο χαλαρή με τις προσπάθειες, με την έννοια ότι όταν έβλεπα αρνητικό δεν απογοητευομουν όσο πριν τον Οκτώβρη. Νομίζω ότι πιο πρίν ήμουν σε άρνηση διότι στο μυαλό μου είχα ότι θα έπρεπε "να ήμουν έγκυος" κι ίσως αυτό να μη με άφηνε να ευχαριστηθω και τη διαδικασία.
    • Λίγο έμεινε μέχρι να μάθεις κορίτσι μου... Μπράβο σας που είστε καλά και οι 2!!!
    • Υπομονή και επιμονή και θα έρθει το θετικό, θα φουσκώσει η κοιλίτα! Πάντως κι εμένα το πρωινό, το χειρότερό μου. Άσε που υπάρχει και χρονική πίεση και αυτά τα πράγματα θέλουν τον χρόνο τους.
    • Σ'ευχαριστώ για την αναλυτική σου απάντηση!!! Δεν το περίμενα πως στη 4η εγκυμοσύνη μου θα ειχα τόσο άγχος. Σε ολες ειχα ειναι η αλήθεια, απλά επειδή στις προηγούμενες ειχα πολυ έντονα συμπτώματα (μετα τις 5μιση προς 6 βδομάδες βέβαια) ίσως αυτο με ανακούφιζε οτι όλα πάνε καλα.  Απλα με θυμάμαι στις αλλες που ειχα τόσο έντονα το αίσθημα πως θα αδιαθετησω , παρ'ολο που ηξερα ότι ειμαι έγκυος , που πηγαινα κάθε λιγο στο μπάνιο να τσεκαρω αν έχω αίμα. Τώρα τίποτα. Και απο συμπτώματα , αυτα τα λιγα που εχω, μια έρχονται μια φεύγουν. Το μεσημέρι για παράδειγμα ειχα λιγο το στομάχι κάπως... Μετά έφυγε. Τωρα πηγα τα παιδια στις κουνιες και μονο λιγη ζαλη ένιωθα που και που. Αλλα ειμαι μολις 5+1 Πφφφφ οπότε μακαρι να ερθουν οι αναγουλες μπας και ηρεμήσω γιατι έχω αρχίσει να μην με αντέχω χαχαχα
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...