Αιματωμα

[Chri.sa]

Καλησπέρα σε όλες,

γράφω αναζητώντας παρόμοια εμπειρία με την δική μου... 

Έπειτα από βιοχημική κύηση (δεν ανέβαινε η χοριακή), έμεινα πάλι έγκυος και το ανακάλυψα πολύ νωρίς (περίπου στην 4η εβδομάδα). Λόγω της βιοχημικής που ήταν πριν 3 μήνες ζήτησε ο γιατρός μου να με δει νωρίς. Στον υπέρηχο φάνηκε ο σάκος κι ένα αιμάτωμα. Άσχημα τα νέα από την αρχή. Μου είπε να προσεχω, να ξαπλώνω ή να κάθομαι και γενικά να περιορίσω τις πολλές δραστηριότητες. Πήρα μάλιστα και άδεια από την δουλειά μου. Στον επανέλέγχο φάνηκε το αιμάτωμα σχετικά μεγαλύτερο, αλλά ο σάκος είχε διπλασιαστεί στο μέγεθος. Το νέο ήταν "κάπως" ενθαρρυντικό. Ξανά σύσταση για ξεκούραση, κλπ... στον τρίτο υπέρηχο το αιμάτωμα δεν είχε αυξηθεί, είδαμε το έμβρυο και είχε και καρδιακή λειτουργία. Όλα καλά μου είπε ο γιατρός, συνεχίζουμε με προγεστερόνη (έπαιρνα από την αρχή της κύησης) και περιορισμό δραστηριοτήτων όπως έκανες μέχρι τώρα. Φτάνω στην επανεξέταση σχεδόν μετά από 10 ημέρες. Το αιμάτωμα μεγάλωσε τόσο πολύ, που έκανε ουσιαστικά τον σάκο να κολυμπάει στο αίμα... μου είπε ότι σχετικά πολύ σύντομα από την τελευταία φορά που με είδε, η καρδιά του εμβρύου σταμάτησε να χτυπάει και ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα για να αποτραπεί όλο αυτό.

Συγγνώμη για την μακροσκελή ιστορία μου... είμαι τρομερά στεναχωρημένη και πανικοβλημένη. Μου έδωσε κάτι χάπια για να προκαλέσει συσπάσεις στον τράχηλο ώστε να αποβάλω... αν κάποια από εσάς είχε αιμάτωμα θα ήθελα να μου γράψει... θα με βοηθούσε να αποφασίσω για το πως θα κινηθώ από εδώ και πέρα. Πολλές σκέψεις μου περνάνε από το μυαλό και κατα βάθος κατηγορώ και τον εαυτό μου διότι ίσως δεν έκατσα τόσο ξάπλα όσο έπρεπε...αλλά αν μου έλεγε από την αρχή "ξάπλωσε σε ένα κρεβάτι και μην κουνιέσαι" ειλικρινά θα το έκανα!!! 

 

[Lia5]

στις πριν 13 ώρες, ο/η Chri.sa είπε:

Καλησπέρα σε όλες,

γράφω αναζητώντας παρόμοια εμπειρία με την δική μου... 

Έπειτα από βιοχημική κύηση (δεν ανέβαινε η χοριακή), έμεινα πάλι έγκυος και το ανακάλυψα πολύ νωρίς (περίπου στην 4η εβδομάδα). Λόγω της βιοχημικής που ήταν πριν 3 μήνες ζήτησε ο γιατρός μου να με δει νωρίς. Στον υπέρηχο φάνηκε ο σάκος κι ένα αιμάτωμα. Άσχημα τα νέα από την αρχή. Μου είπε να προσεχω, να ξαπλώνω ή να κάθομαι και γενικά να περιορίσω τις πολλές δραστηριότητες. Πήρα μάλιστα και άδεια από την δουλειά μου. Στον επανέλέγχο φάνηκε το αιμάτωμα σχετικά μεγαλύτερο, αλλά ο σάκος είχε διπλασιαστεί στο μέγεθος. Το νέο ήταν "κάπως" ενθαρρυντικό. Ξανά σύσταση για ξεκούραση, κλπ... στον τρίτο υπέρηχο το αιμάτωμα δεν είχε αυξηθεί, είδαμε το έμβρυο και είχε και καρδιακή λειτουργία. Όλα καλά μου είπε ο γιατρός, συνεχίζουμε με προγεστερόνη (έπαιρνα από την αρχή της κύησης) και περιορισμό δραστηριοτήτων όπως έκανες μέχρι τώρα. Φτάνω στην επανεξέταση σχεδόν μετά από 10 ημέρες. Το αιμάτωμα μεγάλωσε τόσο πολύ, που έκανε ουσιαστικά τον σάκο να κολυμπάει στο αίμα... μου είπε ότι σχετικά πολύ σύντομα από την τελευταία φορά που με είδε, η καρδιά του εμβρύου σταμάτησε να χτυπάει και ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα για να αποτραπεί όλο αυτό.

Συγγνώμη για την μακροσκελή ιστορία μου... είμαι τρομερά στεναχωρημένη και πανικοβλημένη. Μου έδωσε κάτι χάπια για να προκαλέσει συσπάσεις στον τράχηλο ώστε να αποβάλω... αν κάποια από εσάς είχε αιμάτωμα θα ήθελα να μου γράψει... θα με βοηθούσε να αποφασίσω για το πως θα κινηθώ από εδώ και πέρα. Πολλές σκέψεις μου περνάνε από το μυαλό και κατα βάθος κατηγορώ και τον εαυτό μου διότι ίσως δεν έκατσα τόσο ξάπλα όσο έπρεπε...αλλά αν μου έλεγε από την αρχή "ξάπλωσε σε ένα κρεβάτι και μην κουνιέσαι" ειλικρινά θα το έκανα!!! 

 

Λυπάμαι πολύ για την εμπειρία σου... Είχα κι εγώ αιμάτωμα στην 7η εβδομάδα που το είδαμε επειδή είχα αίμα. Τότε ξεκίνησα προγεστερόνη και πολλή προσοχή. Μόλις μπήκα στον 3ο είχα ακόμη μεγαλύτερη αιμορραγία και είδαμε ακόμα μεγαλύτερο αιμάτωμα. Έτσι κάθισα τελείως ξάπλα. Τελικά έμεινα στο κρεβάτι για 2 μήνες γιατί με πηγαίνει αποκόλληση πάνω στην αποκόλληση και το αιμάτωμα εκεί. Ήταν δύσκολο, δεν περίμενα να τα καταφέρω. Τώρα είμαι στον 7ο και όλα είναι καλά! Ο γιατρός μου είπε ότι δεν είχα τίποτα και απλά μπορεί να τύχει στην αρχή της εγκυμοσύνης. Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να ξεκουραστεί σωματικά και ψυχικά και η επόμενη εγκυμοσύνη δε θα έχει καμία σχέση ✌ Σου εύχομαι τα καλύτερα ❤

[kaounmar]

Γεια σου καλή μου, καταλαβαίνω τι νιώθεις αρκετά και ξέρω τι είναι να κατηγορείς τον εαυτό σου! Δεν έφταιγες εσύ όμως αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Είμαι και εγώ στην ίδια περίπου φάση βέβαια που ψάχνω να βρω τι έκανα ή δεν έκανα και το μωράκι μου δεν τα κατάφερε, κατάλαβα και εγώ νωρίς την κύηση( έκανα εξωσωματική) και όλα ήταν καλά. Όμως, άρχισα στις 7 εβδομάδες να έχω αίμα. Με είδε ο γιατρός όλα ήταν καλά, το ακούσαμε κιόλας! Ξάπλα, ενέσεις και ενώ το αίμα περιορίστηκε και είπα οκ πάμε καλά, στον επόμενο ρουτίνας υπέρηχο απλά δεν το άκουσε και μου είπε ότι τελικά έπαθα αποκόλληση αιφνίδια. Έκανα απόξεση τώρα και αναμένω να αδιαθετήσω ώστε να δω τι θα κάνω παρακάτω! Ακόμη δεν ξέρει κανείς να μου πει τι το προκάλεσε, οπότε μην κατηγορείς εσένα( το λέω και για μένα αυτό) ήταν ίσως μία άτυχη στιγμή! Πάρε δύναμη και θα δεις όλα καλά θα είναι σύντομα!

[Chri.sa]

Ευχαριστώ από καρδιάς για τις απαντήσεις...

Lia5 σου εύχομαι καλή λευτεριά και με κανέναν πόνο!

Kaounmar μακάρι να μην συνέβαινε ποτέ, αλλά δεν μπορούμε το αλλάξουμε. Είμασταν στο ατυχές 15% που δεν εξελίχθηκε η εγκυμοσύνη... την επόμενη φορά θα είμαστε στο 85% και χωρίς προβλήματα!

Λέω να πάρω 2η γνωμη κι απο άλλον γιατρό μήπως χρειαστεί να κάνω περαιτέρω εξετάσεις. 2 αποβολές μέσα σε 5 μήνες με έχουν θορυβήσει...

[Mgaki]

@Chri.sa κορίτσι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Έχω την ίδια ακριβώς ιστορία με εσένα. Βιοχημική κύηση, μετά από 2 μήνες έγκυος ξανά η οποία οδηγήθηκε σε παλινδρομη κύηση λόγω αιματωματος. Εμένα προσωπικά ήταν αιμάτωμα που δεν έβγαινε έξω, εγώ δηλαδή αίμα δεν είδα ποτέ να βγαίνει από τον κόλπο. Είδε λοιπόν το αιματωμα ο γιατρός στην 5η-6η εβδομάδα, έμεινα ξάπλα κ έβαζα utrogestan κολπικά. Σκεφτόμουν ότι έφταιγα εγώ γιατί είχα σεξουαλικη επαφή ή επειδή σήκωσα αγκαλιά τον ανιψιό μου. Έκανα αποξεση εγώ γιατί μου είπε ο γιατρός είναι πιο επίπονη η αποβολή με τα χάπια κ ενδέχεται κιόλας να μείνουν υπολείμματα. Τέλος πάντων κλονίστηκα εντελώς, είναι πολύ σοκαριστηκο γεγονός γιατί η γυναίκα πιστεύω αρχίζει να νιώθει μητέρα από όταν μαθαίνει ότι είναι έγκυος.

Μετά από συνεδρίες με ψυχοθεραπευτρια (γιατί δεν ήθελα να προσπαθήσω άλλο για παιδί από φόβο μη μου συμβεί ξανά ή σκεφτόμουν ότι γιατί να μου έρχονται παιδιά και το σώμα μου να τα σκοτώνει) προσπαθήσαμε μετά από 3-4 μήνες και είναι ξανά έγκυος. Πάλι στην 5η-6η εβδομάδα αιματωμα. Μου είπε κ ο γιατρός μου ότι αυτό δεν το έχει ξαναδεί να κάνει τόσο εύκολα αιματωμα. Άλλες κάνουν γυμναστική, σηκώνουν βάρη, τρέχουν κ δεν παθαίνουν τίποτα.

Αυτή τη φορά μου έκανε ενέσιμη προγεστερόνη, πάλι ξάπλα κ utrogestan ένα από το στόμα ένα κολπικά. Πήγα ξανά σε μια εβδομάδα το έμβρυο έχει αναπτυχθεί ακούσαμε φυσιολογική καρδιακή λειτουργία, το αιματωμα είχε μειωθεί αλλά είχα καινούριο από την άλλη πλευρά. Ξανά ενέσιμη προγεστερόνη κ συνεχίζω ξάπλα κ utrogestan μέχρι να με ξαναδεί σε λίγες μέρες.

Μακάρι να μπορούσα να σου πω ότι δεν νιώθω ενοχές ότι εγώ φταίω, ότι δεν νιώθω θυμό γιατί το σώμα μου δεν μπορεί να είναι φιλόξενο για το εμβρυακι μου, ότι δεν νιώθω αδικία γιατί εγώ να μην μπορώ να χαρώ μια τόσο όμορφη περίοδο κ απλά να χαμογελάω κ να χαϊδεύω την κοιλίτσα μου, ότι δεν νιώθω φόβο παρά τις τόσες ψυχοθεραπείες. Δυστυχώς τα βιώνω όλα αυτά και δυστυχώς μόνο στην πρώτη εγκυμοσύνη ένιωσα την απόλυτη χαρά, στις επόμενες ήμουν επιφυλακτική.

Σου στέλνω την πιο σφιχτή αγκαλιά μου για να σου δώσω θάρρος και δύναμη. Ξέρω ότι κάποιοι θα προσπαθήσουν να σε παρηγορήσουν υποτιμώντας τον πόνο επειδή "οκ ούτε που το είχες νιώσει", αλλά εγώ σε καταλαβαίνω. Είναι μια απώλεια. Ήταν παιδιά μας έστω κ για λίγο. Υπήρξαν.

Συμβαίνει δυστυχώς είναι πολύ συνηθισμένο γεγονός οι αποβολές Α' τριμήνου, ειδικά οι βιοχημικές, σε εμάς έτυχε να είναι απανωτά τα χτυπήματα. Δεν έκανες κάτι λάθος εσύ, δεν φταις κάπου εσύ και δεν φταίει και ο γιατρός σου. Απλά έτυχε.

Και ειλικρινά σου εύχομαι η επόμενη φορά να είναι τυχερή!🌷