Θετικό τεστ εγκυμοσύνης

[Maria3685]

στις πριν 5 λεπτά, ο/η Kostef είπε:

Νομιζω ειναι παραλογο σε ένα φόρουμ να γράφουμε και να περιμενουμε ότι θα απαντήσουν μόνο αυτοί που έχουν την ίδια γνώμη με εμάς. Όταν γράφουμε δημόσια θα ακουσουμε όλες τις απόψεις. 

Μετά καλό είναι να μη ξεχνάμε εδώ ότι υπάρχουν άτομα που πραγματικά παλευουν για να πετυχουν εγκυμοσύνη με φυσικούς τρόπους η με τεχνικούς  και όταν η ζωή δεν στα στέλνει όλα ευκολα λιιιιγο σε τσιγκλαει κάτι όταν διαβάζεις τέτοια θέματα. 

Και στη τελική όπως είπε και η ίδια η κοπέλα που άνοιξε το θέμα ο κατάλληλος για συμβουλές είναι ένας ειδικός υγείας όχι ένα φόρουμ η το ιντερνετ. 

Έχετε δίκιο!!Ημουν πολύ άσχημα ψυχολογικά τη στιγμή που έγραφα το κείμενο κ δε σκέφτηκα τις γυναίκες που προσπαθούν..Σας ζητω συγγνώμη!!

[Kostef]

στις πριν 5 λεπτά, ο/η Maria3685 είπε:

Έχετε δίκιο!!Ημουν πολύ άσχημα ψυχολογικά τη στιγμή που έγραφα το κείμενο κ δε σκέφτηκα τις γυναίκες που προσπαθούν..Σας ζητω συγγνώμη!!

Με όλη την αγάπη μου εγώ θα σου προτεινα να πατε με το συντροφο σου σε ένα ψυχολόγο να σας βοηθήσει στην απόφαση σας. Να πατε μαζί σαν ζευγάρι γιατί η απόφαση θα πρεπει να είναι κοινή έτσι ώστε αν μετανοιωσετε για κάτι ότι και να είναι αυτό στο μέλλον να μη μπορεί η μια μεριά να ρίξει ευθυνες στην άλλη. 

[misofeggaro]

στις πριν 18 ώρες, ο/η Maria3685 είπε:

Καλημέρα !!Ειμαι καινούργια στην ομάδα..Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας πάνω στο θέμα που τόσο με προβληματίζει τις τελευταίες δυο μέρες..Με τον σύντροφο μου προσπαθούμε εδω κ  9-10 μήνες περίπου για μωράκι..κατόπιν δικής μου έντονης επιθυμίας..Είμαι 36 ετών κ ήμουν σίγουρη ότι η σύλληψη δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση..ότι κάποιο πρόβλημα είχα..ότι θα επρεπε να κάνουμε ένα σωρό εξετασεις κ θεραπείες..
Μέχρι που το τεστ βγήκε θετικό..πριν δυο μέρες..κ αντι να χαρώ..νιώθω δυστυχισμένη..Κλαίω όλη μέρα..δυσκολεύομαι να κοιμηθώ..δεν τρώω..

Δεν είμαι σίγουρη αν το θέλω τελικά το μωράκι..αν πρέπει να γίνω μητέρα..Ακούγεται πολύ άσχημα κ δεν μπορώ να το εξηγήσω..Το ήθελα τόσο πολύ κ τώρα μέσα μου εύχομαι,με πολλές ενοχές,να αποβάλλω..

Σκεφτομαι ποσο πολύ θα αλλάξει η ζωή μας..η καθημερινότητα μας..κ αυτό με τρομάζει πάρα πολύ..Φοβάμαι πως θα χάσουμε τη χαρά κ την ανεμελιά που εχουμε σαν ζευγάρι..τις πολύτιμες καθημερινές συνήθειες που έχουμε αποκτήσει τόσα  χρόνια που είμαστε μαζί..Πως θα γίνουμε συμβατικοί.

Κ αν το μωρό μου γεννηθεί με κάποιο σοβαρό πρόβλημα;Κ αν πεθάνω στον τοκετό;

Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα θα έχω..δε γίνεται να αντιδρώ έτσι..να τα βλέπω όλα μαύρα κ να μη βρίσκω πουθενά χαρά..Στενοχωρώ κ τον σύντροφο μου που τον λατρευω..Δεν ξέρει πως να με βοηθήσει..Είτε το κρατήσω είτε όχι θα είναι δίπλα μου αρκεί να είναι αυτό που πραγματικά θέλω.. 

Δεν έχω πάει ακόμα σε γυναικολόγο ούτε έκανα εξετάσεις αίματος.. Μόνο με τον σύντροφο μου έχω μετριαστεί τις σκέψεις μου..Ντρέπομαι για αυτές αλλά με κάνουν πραγματικά δυστυχισμένη!!Σαν να άλλαξε κιόλας η ζωή μου..Δεν ξέρω αν το θέλω..κ ας προσπαθούσα μήνες γι’αυτο..Στη πράξη τελικά όλα είναι διαφορετικά.. 

Να πας να μιλήσεις με ειδικό. .. Θα σε βοηθήσει όπως βοήθησε και εμένα. 

Η απόφαση σχετικά με το τι θα κάνεις με την εγκυμοσύνη σου είναι πρώτα δική σου απόφαση. Να ξέρεις όμως τα ρίσκα που θα πάρεις,τι θα θυσιασεις και τι θα κερδίσεις .

Ναι ένα παιδί θα αλλάξει την ζωή σου. Θα την κάνει πιο όμορφη! Θα φτιάξετε  άλλες συνήθειες. Θα είστε τρεις! 

Και κλείνοντας θα σου πω μια συμβουλή. Μην περιμένεις τα πράγματα να γίνουν τέλεια! Δεν θα γίνουν! Αντίθετα υπάρχει περίπτωση να γίνουν χειρότερα. Ποτέ δεν θα είναι ιδανικές οι συνθήκες. Αλλά το ωραίο είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε τόσο δυνατοί που μπορούμε να αντιμετωπίσούμε τα πάντα! Και το λέω εγώ που γέννησα το παιδί μου νεκρό και λόγω κορονοιου δεν μπορώ καν να του ανάψω το καντήλι στο μνήμα του. Όταν έμεινα έγκυος έλεγα ότι αν πάθει κάτι το παιδί μου θα τρελαθώ. .. δεν τρελάθηκα. .. όχι γιατί δεν πονεσα. Άλλα γιατί έχω τον άντρα μου τους γονείς τα αδέλφια και τα ανίψια μου και για όλους αυτούς αλλά και για εμένα πρέπει να συνεχίσω. 

Εύχομαι ότι και να αποφασίσεις να είναι δική σου απόφαση και να μην μετανιώσεις. Και μην αφήνεις κανέναν να σου κουνάει το δάχτυλο και να σου υποδεικνύει τι να κάνεις. 

[Klimentini]

στις πριν 6 ώρες, ο/η Maria3685 είπε:

Ο σύντροφος μου συμφώνησε να προσπαθήσουμε για μωρό επειδή το ήθελα εγώ..αν δεν του το είχα ζητήσει δεν θα μου το πρότεινε ποτέ εκείνος..Γι’αυτο κ τώρα που του εξέφρασα τους προβληματισμούς μου,μου είπε να πάρω την απόφαση εκείνη που θα με κάνει να αισθανθώ καλυτερα αρκεί να μη το μετανιώσω αργότερα.

Υπαρχουν ασθένειες όπως ο αυτισμός που δεν εντοπίζονται κατα την εγκυμοσύνη..κ αυτό με τρομάζει παρά πολύ..γιατί πιστεύω ότι δεν έχω το ψυχικό σθένος να έρθω αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο..

να σε ρωτήσω κάτι.. με όλο το θάρρος.. γιατί σκέφτεσαι τον αυτισμό συγκεκριμένα; υπάρχει κάποιο ιστορικό; 

[Klimentini]

στις πριν 1 λεπτό, ο/η misofeggaro είπε:

Να πας να μιλήσεις με ειδικό. .. Θα σε βοηθήσει όπως βοήθησε και εμένα. 

Η απόφαση σχετικά με το τι θα κάνεις με την εγκυμοσύνη σου είναι πρώτα δική σου απόφαση. Να ξέρεις όμως τα ρίσκα που θα πάρεις,τι θα θυσιασεις και τι θα κερδίσεις .

Ναι ένα παιδί θα αλλάξει την ζωή σου. Θα την κάνει πιο όμορφη! Θα φτιάξετε  άλλες συνήθειες. Θα είστε τρεις! 

Και κλείνοντας θα σου πω μια συμβουλή. Μην περιμένεις τα πράγματα να γίνουν τέλεια! Δεν θα γίνουν! Αντίθετα υπάρχει περίπτωση να γίνουν χειρότερα. Ποτέ δεν θα είναι ιδανικές οι συνθήκες. Αλλά το ωραίο είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε τόσο δυνατοί που μπορούμε να αντιμετωπίσούμε τα πάντα! Και το λέω εγώ που γέννησα το παιδί μου νεκρό και λόγω κορονοιου δεν μπορώ καν να του ανάψω το καντήλι στο μνήμα του. Όταν έμεινα έγκυος έλεγα ότι αν πάθει κάτι το παιδί μου θα τρελαθώ. .. δεν τρελάθηκα. .. όχι γιατί δεν πονεσα. Άλλα γιατί έχω τον άντρα μου τους γονείς τα αδέλφια και τα ανίψια μου και για όλους αυτούς αλλά και για εμένα πρέπει να συνεχίσω. 

Εύχομαι ότι και να αποφασίσεις να είναι δική σου απόφαση και να μην μετανιώσεις. Και μην αφήνεις κανέναν να σου κουνάει το δάχτυλο και να σου υποδεικνύει τι να κάνεις. 

Διάβασα αυτό που έγραψες και πόνεσε η ψυχή μου. Μεγάλη η δύναμη σου. Να είσαι καλά και να ανάβεις καντηλάκι σπίτι σου.. η ψυχούλα του θα έρχεται κι εκεί. 

[Maria3685]

στις πριν 19 λεπτά, ο/η Klimentini είπε:

να σε ρωτήσω κάτι.. με όλο το θάρρος.. γιατί σκέφτεσαι τον αυτισμό συγκεκριμένα; υπάρχει κάποιο ιστορικό; 

Όχι δεν υπάρχει ιστορικό..αλλά έχω ακούσει τόσα πολλά..έχω δει..Μια μέρα στο τρένο ετυχε να στέκομαι ακριβώς δίπλα σε ένα τέτοιο παιδί,γύρω στα 13,που ήταν μαζί με τη μητέρα του..απαντούσε με μεγάλη υπομονή κ τρυφερότητα σε όλες τις ερωτήσεις του..δε μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυα μου..εγώ δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο δυνατη..ποιος θα το προσέχει αυτό το παιδί όταν φύγουν οι γονείς του;

[Maria3685]

στις πριν 36 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Να πας να μιλήσεις με ειδικό. .. Θα σε βοηθήσει όπως βοήθησε και εμένα. 

Η απόφαση σχετικά με το τι θα κάνεις με την εγκυμοσύνη σου είναι πρώτα δική σου απόφαση. Να ξέρεις όμως τα ρίσκα που θα πάρεις,τι θα θυσιασεις και τι θα κερδίσεις .

Ναι ένα παιδί θα αλλάξει την ζωή σου. Θα την κάνει πιο όμορφη! Θα φτιάξετε  άλλες συνήθειες. Θα είστε τρεις! 

Και κλείνοντας θα σου πω μια συμβουλή. Μην περιμένεις τα πράγματα να γίνουν τέλεια! Δεν θα γίνουν! Αντίθετα υπάρχει περίπτωση να γίνουν χειρότερα. Ποτέ δεν θα είναι ιδανικές οι συνθήκες. Αλλά το ωραίο είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε τόσο δυνατοί που μπορούμε να αντιμετωπίσούμε τα πάντα! Και το λέω εγώ που γέννησα το παιδί μου νεκρό και λόγω κορονοιου δεν μπορώ καν να του ανάψω το καντήλι στο μνήμα του. Όταν έμεινα έγκυος έλεγα ότι αν πάθει κάτι το παιδί μου θα τρελαθώ. .. δεν τρελάθηκα. .. όχι γιατί δεν πονεσα. Άλλα γιατί έχω τον άντρα μου τους γονείς τα αδέλφια και τα ανίψια μου και για όλους αυτούς αλλά και για εμένα πρέπει να συνεχίσω. 

Εύχομαι ότι και να αποφασίσεις να είναι δική σου απόφαση και να μην μετανιώσεις. Και μην αφήνεις κανέναν να σου κουνάει το δάχτυλο και να σου υποδεικνύει τι να κάνεις. 

Λυπάμαι παρά πολύ!!Κ σου ζητω συγγνώμη που διαβασες κάτι τέτοιο ενώ έχεις βιώσει κάτι τόσο οδυνηρό!!Και χαιρομαι πραγματικά που έχεις τόσους ανθρώπους να σε νοιάζονται!!Ευχομαι να πάνε όλα όπως τα θες την επόμενη φορά!!

Σ’ευχαριστω για όσα μου είπες!!Να είσαι καλά!!

[Μαρικαλλη]

στις πριν 25 λεπτά, ο/η Maria3685 είπε:

Όχι δεν υπάρχει ιστορικό..αλλά έχω ακούσει τόσα πολλά..έχω δει..Μια μέρα στο τρένο ετυχε να στέκομαι ακριβώς δίπλα σε ένα τέτοιο παιδί,γύρω στα 13,που ήταν μαζί με τη μητέρα του..απαντούσε με μεγάλη υπομονή κ τρυφερότητα σε όλες τις ερωτήσεις του..δε μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυα μου..εγώ δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο δυνατη..ποιος θα το προσέχει αυτό το παιδί όταν φύγουν οι γονείς του;

Καλησπέρα και από εμένα έχεις δίκιο που αγχώνεσαι εγώ διανύω την 19η εβδομάδα και όσο αναφορά τις αναπηρίες τις τρέμω γτ δουλεύω σε κέντρο ΑΜΕΑ και ξέρω τι τραβάνε οι γονείς και γενικά το οικογενειακό περιβάλλον, απλώς σκέφτομαι πως η ζωή δεν σταματά γτ ακόμη και ένα υγιές παιδί με ένα ατύχημα μπορεί να αποκτήσει αναπηρία, εσύ απλώς κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Η ζωή μας αλλάζει είτε κάνουμε ένα παιδί είτε όχι. Ελπίζω να σ βοήθησα.....

[Princess1312]

στις On 4/2/2021 at 3:06 ΠΜ, ο/η Maria3685 είπε:

Καλημέρα !!Ειμαι καινούργια στην ομάδα..Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας πάνω στο θέμα που τόσο με προβληματίζει τις τελευταίες δυο μέρες..Με τον σύντροφο μου προσπαθούμε εδω κ  9-10 μήνες περίπου για μωράκι..κατόπιν δικής μου έντονης επιθυμίας..Είμαι 36 ετών κ ήμουν σίγουρη ότι η σύλληψη δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση..ότι κάποιο πρόβλημα είχα..ότι θα επρεπε να κάνουμε ένα σωρό εξετασεις κ θεραπείες..
Μέχρι που το τεστ βγήκε θετικό..πριν δυο μέρες..κ αντι να χαρώ..νιώθω δυστυχισμένη..Κλαίω όλη μέρα..δυσκολεύομαι να κοιμηθώ..δεν τρώω..

Δεν είμαι σίγουρη αν το θέλω τελικά το μωράκι..αν πρέπει να γίνω μητέρα..Ακούγεται πολύ άσχημα κ δεν μπορώ να το εξηγήσω..Το ήθελα τόσο πολύ κ τώρα μέσα μου εύχομαι,με πολλές ενοχές,να αποβάλλω..

Σκεφτομαι ποσο πολύ θα αλλάξει η ζωή μας..η καθημερινότητα μας..κ αυτό με τρομάζει πάρα πολύ..Φοβάμαι πως θα χάσουμε τη χαρά κ την ανεμελιά που εχουμε σαν ζευγάρι..τις πολύτιμες καθημερινές συνήθειες που έχουμε αποκτήσει τόσα  χρόνια που είμαστε μαζί..Πως θα γίνουμε συμβατικοί.

Κ αν το μωρό μου γεννηθεί με κάποιο σοβαρό πρόβλημα;Κ αν πεθάνω στον τοκετό;

Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα θα έχω..δε γίνεται να αντιδρώ έτσι..να τα βλέπω όλα μαύρα κ να μη βρίσκω πουθενά χαρά..Στενοχωρώ κ τον σύντροφο μου που τον λατρευω..Δεν ξέρει πως να με βοηθήσει..Είτε το κρατήσω είτε όχι θα είναι δίπλα μου αρκεί να είναι αυτό που πραγματικά θέλω.. 

Δεν έχω πάει ακόμα σε γυναικολόγο ούτε έκανα εξετάσεις αίματος.. Μόνο με τον σύντροφο μου έχω μετριαστεί τις σκέψεις μου..Ντρέπομαι για αυτές αλλά με κάνουν πραγματικά δυστυχισμένη!!Σαν να άλλαξε κιόλας η ζωή μου..Δεν ξέρω αν το θέλω..κ ας προσπαθούσα μήνες γι’αυτο..Στη πράξη τελικά όλα είναι διαφορετικά.. 

Καλημέρα... Από όσο κατάλαβα προσπαθουσατε για αυτήν την ψυχούλα και τώρα που τα καταφέρατε δεν ξέρεις τι να κανεις είναι άδικο να σκοτώσεις μια ζωή μια ψυχή που ήρθε στην ζωή επειδή δεν εισαι σίγουρη αυτό το μωράκι δεν φταίει πουθενά για της δικές σου επιλογές...

Αν πιστεύεις πως θα σου αλλάξει την ζωή θα σου την αλλάξει πρός το καλό...

Πολλές κοπέλες χάνουν μωρά και είναι πολύ δύσκολο για αυτές....είχα 2 αποβολές είναι πολύ δύσκολο για κάτι που εχεις μέσα σου και είναι ενα κομμάτι σου να το χανεις...

Αλλες γυναίκες τα γεννάνε τα πονανε και τα χάνουν και τρελενονται...είναι πολύ δύσκολο να χάνεις το παιδι σου...

Μην κανεις κάτι που μετα θα το μετανιώνεις για όλη σου την ζωή είναι δύσκολο να ρίχνεις ενα μωρο πονάει όταν του το κανεις αυτό ξανά σκεψου το πριν το κανεις... Είναι μια ψυχούλα αγνή 

[manoula84]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Maria3685 είπε:

Δεν θα ήθελα να γεννήσω ένα άρρωστο παιδί αφού έχω την δυνατότητα επιλογής.Αν αυτο συμβεί αργότερα ναι θα κάνω ό,τι χρειαστεί.

Πρεπει να είμαι 3 εβδομάδων βάσει δικών μου υπολογισμών όποτε μόνο ο σύντροφος κ η μητέρα μου γνωρίζουν..Της είπα ότι δεν το περίμενα τόσο νωρίς αλλά την είδα κουμπωμένη κ δεν το συνέχισα..

Δεν φοβάται να κρατήσουμε το μωρό..από τη στιγμή που προσπαθήσαμε κ ήρθε..απλά με βλέπει έτσι χάλια κ θέλει πρώτα εγώ να είμαι καλά.

Αχ πραγματικα δεν θελω να φανω κακια συγγνωμη αν σε μιλαω σκληρα, απλα ειμαι με το μερος του παιδιου, εγω αυτο που σου προτινω ειναι πραγματικα να σκεφτεις θετικα , δηλαδη γιατι να σκεφτεις οτι θα παθεις κακο εσυ και το παιδι και να μην σκεφτεις οτι θα εχεις μια ωραια γεννα. Παντως κατσε και μιλησε με τον συντροφο σου και πραγματικα πειτε αληθειες και οι δυο και μετα να κανετε κατι που θα το θελετε και οι δυο. 

 

[Klimentini]

στις πριν 11 ώρες, ο/η Maria3685 είπε:

Όχι δεν υπάρχει ιστορικό..αλλά έχω ακούσει τόσα πολλά..έχω δει..Μια μέρα στο τρένο ετυχε να στέκομαι ακριβώς δίπλα σε ένα τέτοιο παιδί,γύρω στα 13,που ήταν μαζί με τη μητέρα του..απαντούσε με μεγάλη υπομονή κ τρυφερότητα σε όλες τις ερωτήσεις του..δε μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυα μου..εγώ δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο δυνατη..ποιος θα το προσέχει αυτό το παιδί όταν φύγουν οι γονείς του;

τι να σου πω.. μου φαίνεται σαν να ψάχνεις τα αρνητικά για να δικαιολογήσεις στο μυαλό σου την άρνηση που έχεις.  με την ίδια λογική να μην περάσουμε το δρόμο γιατί υπάρχουν πιθανότητες ατυχήματος, να μην ταξιδέψουμε με αεροπλάνο/τρένο/πλοίο γιατί υπάρχουν πιθανότητες ατυχήματος κ.οκ. 

Δεν θα σου πω πως τα παιδιά είναι χαρά κλπ κλπ . Θα σου πω πως θα χρειαστεί να συζητήσεις με τον σύντροφο σου και μόνο εάν η απόκτηση ενός παιδιού σας ταιριάζει. Α και μην απορρίπτεις το ενδεχόμενο να μην πετύχει η εγκυμοσύνη σου. Συμβαίνει συχνά. 

 

[Ευάγγελοςτ]

Εδώ κορίτσια μου όπως είπε και η kostef είναι φόρουμ και είναι λογικό να εκφέρουμε διαφορετική άποψη. Δεν γίνεται να συμφωνούμε όλες. Κι αυτό είναι και το σωστό. Αν όμως για παράδειγμα εγώ με τα λόγια μου μπορώ να σώσω ένα παιδάκι θα το κάνω. Αν με τα λόγια μου μπορώ να γύρω την ζυγαριά προς την ζωή και πάλι θα το κάνω. Όχι ότι είμαι κάποια άλλα γιατί να μην υπερασπιστώ την γνώμη μου; Λέμε ότι η καθεμία ορίζει το σώμα της. Ναι αν θέλει να κάνει πλαστική ή να ντυθεί προκλητικά ή να παχύνει. Είναι δικαίωμα της αλλά όχι να σκοτώσει ένα μωρό. Και πολύ περισσότερο όταν ήταν δική της απόφαση. Θέλεις καριέρα; Θέλεις ελευθερία; Πάρε προφυλάξεις! Μην αποκτάς παιδιά! ( Αν και μια χαρά καριέρα κάνεις και ελεύθερη είσαι αν έχεις παιδιά). Ναι δεν είναι απαραίτητο να γίνουν όλες μάνες αλλά τι να κάνουμε είναι στη φύση μας να γίνεται αυτό και όσο κι αν περάσουν τα χρόνια αυτό δεν θα αλλάξει!

Ναι ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει με την ζωή ΤΟΥ. Και τονίζω το 'του' γιατί το μωρό που έχει μέσα της μια γυναίκα αφορά πλέον μια νέα ζωή, και όχι την δική της,  που το ίδιο δυστυχώς δεν έχει την πολυτέλεια να υπερασπιστεί. 

Συγνώμη για τον τρόπο μου αλλά έγραψα απλά αυτά που νιώθω!💗

[Frid]

Καλημερα κοριτσια ,σας διαβάζω από τις 14 του Δεκέμβρη που έκανα την πρώτη μου ετ η οποία κατέληξε σε βιοχημική παραμονή πρωτοχρονιάς.Το διάστημα εκείνο μέχρι την πρώτη μου χοριακη για εμενα εσεις  ήσασταν η παρέα μου ,σας διάβαζα και έπαιρνα δύναμη σε μια στιγμή που δεν είχα από επιλογή μου κανένα άλλο να πω τους φόβους μου και τις ανησυχίες μου πέρα από τον άντρα μου που αν και πολύ  υποστηρικτικός και τρυφερός μαζί μου ,αν και είχε και αυτός τις ίδιες ανησυχίες και την ίδια λαχτάρα με εμενα να καταφέρουμε να γίνουμε γονείς ,όπως και να το κάνουμε κανένας άντρας δεν θα καταλάβει ποτε τι περνάει το σώμα μας και πως κάθε ενόχληση η πόνος μας βάζει στο τριπάκι να σκεφτούμε είμαι δεν είμαι έγκυος,αν έκανα κάτι λάθος και χάνω το μωρό μου η όχι!!!Σας καταλαβαίνω όλες και αυτές που κρίνεται το κορίτσι γιατί και εσεις όπως και εγω προσπαθείτε χρονια και ξέρω ότι έχουν περάσει βραδιές που κλαίτε μέχρι να σας πάρει ο ύπνος επειδή δεν έρχεται η πολυπόθητη εγκυμοσύνη ,όπως όμως εμείς κρίνουμε αυτό το κορίτσι θυμηθείτε πως νιώθουμε και εμείς όταν μας κρίνουν άλλοι που ακόμα δεν έχουμε γίνει μάνες !Το ίδιο είναι ,όταν κρίνεις ένα άνθρωπο να εισαι έτοιμος να κριθείς και εσυ ,να ξέρετε ότι και εγω νευριάζω με αυτό το κορίτσι που σκέφτεται να ρίξει το μωρό αλλά πιο πολύ τη λυπάμαι γιατί δεν έχει ακόμα καταλάβει ποσό δυνατή είναι και τι ευλογία είναι να μπορείς να μείνεις έγκυος,ελπιζω μόνο να μην το καταλάβει πολύ αργά.Ευχομαι σε όλες μας μέσα από την καρδιά μου να έρθει η τριψήφια χοριακη και σύντομα! 
και τώρα απευθύνομαι σε εσενα Μαρία και θα σου πω πως ούτε εγω δουλεύω και κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει γι’αυτο και πως εγω έχω ξενυχτήσει πολλές φορές και σκεφτομαι όταν με το καλο θα μείνω έγκυος ποσό θα αλλάξει η ζωή μου και αν το παιδί μου θα είναι καλά και επειδή μεγάλωσα με μια μάνα πολύ δυνατή αναρωτιέμαι αν θα μπορέσω να είμαι και εγω τόσο καλη μάνα και επειδή είχα μια γιαγιά που έχασε το γιο της όταν ήταν 18 ξέρω πως ποτε μια μάνα δεν ξεπερνάει το χαμό του παιδιού της ποτε αλλά εγω ξέρω μέσα μου ότι θέλω να γίνω μάνα όχι επειδή οι άλλοι περιμένουν αυτό από εμενα ούτε επειδή το θέλει ο άντρας μου ούτε για να συμπληρώσω την ευτυχία μας κλπ απλά το θέλω! πιάσε λοιπον και εσυ και κάνε μια συζητήσει πρώτα με τον εαυτό σου να δεις τι θέλεις και να θυμάσαι ότι η ζωή είναι γεμάτη ανησυχίες χαρές και λύπες και δεν μπορείς να αποφύγεις τις ευθύνες είτε έχεις παιδί είτε όχι.Κάτι τελευταίο ,νομίζω ότι και μόνο που βρήκες το θάρρος να γράψεις κάτι τέτοιο σε ένα φόρουμ κατά βάθος θέλεις επιβεβαιώσεις και χάιδεμα αλλά όχι να ρίξεις το παιδί σου.Συγνώμη σε όλες αν σας κούρασα και ευχομαι μόνο χαρές .

[manoula84]

Εγω βρε κοριτσια ειμαι καπου στη μεση, γιατι πραγματικα απο την μια νιωθω οτι αν ειναι ο χαρακτηρας σου ετσι (αν ημουν μαμα σου θα στις εβρεχα και θα σου λεγα οτι πρεπει να αναλαβεις ευθυνες) αλλα απο την αλλη νιωθω οτι εισαι σε κριση πανικου οποτε δεν λειτουργεις σωστα. πραγματικα παρε μια βαθια ανασα και κατσε σκεψου τι σε εκανε να προσπαθεις 9 μηνες , γιατι αν  κανεις κατι που δεν γυρναει πισω μετα μπορει να θες να κανεις και να μην μπορεις.

Θα σου πω και κατι τελευταιο που μου ειχε πει ο γιατρος μου στην αρχη της εγκυμοσηνης και ελεγα τι λεει τωρα?? μου ελεγε οτι το σπορακι μου θα με κανει οτι θελει απο τωρα, και μου το ειπε απο 5 εβδομαδων αυτο.

Πραγματικα εκανε οτι ηθελε του αρεσαν καποια φαγητα και μου το εδειχνε, του αρεσαν συγκεκριμενα τραγουδια που εβαζα και τα ακουει και τωρα που ειναι 16 μηνων , πραγματικα ζουν μεσα μας εχουν προσωπικοτητα απο οταν ειναι μια κουκιδα. Μια φορα θα ημουν 6 μηνων καναμε ενα μιτιγκ ολο το τμημα και ειχε τοση φασαρια και βαβουρα με κλωτσουσε τοσο δυνατα που ανγκαστηκα να βγω και αμεσως ηρεμησε.

Καταλαβαινω να σκεφτεσαι για τις αρρωστιες αλλα αυτα τα σκεφτομαστε ολες αλλα οι πιθανοτητεσ ειναι πολυ μικρες τις περισσοτερες οταν κατι δεν παει καλα η ιδια η φυση το σταματαει απο μονη της.

Παντως σκεψου τον εαυατο σου με ενα μωρο υγιες και τελειο και αν αυτο σαν εικονα σε γεμιζει μην το σκευφτεσε ολα βρισκονται και τα λεφτα και η διασκεδαση και οτι θες μπορεις να το καταφερεις!