Μετάβαση σε περιεχόμενο

Απογοητεύτηκα


Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα σας, σας διαβάζω εδώ και καιρό και είναι η πρώτη φορά που γράφω.

Δυστυχώς, μετά από έξι ολόκληρες ημέρες καθυστέρησης, μου ήρθε η περίοδος πριν λίγο.

Πίστευα ότι μπορεί αυτό τον μήνα να τα καταφέραμε, αλλά δυστυχώς πάλι ήρθε η αποτυχία. Προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό, δυστυχώς το μωρό δεν θέλει να έρθει.

Δημοσίευση

Καλησπέρα!!  Δυστυχώς πλέον δεν είναι τόσο απλό και εύκολο να "πιάσεις" ένα μωρό όπως όλες νομίζαμε πριν ξεκινήσουμε τις προσπάθειες!!! Πόσο καιρό προσπαθείτε? Τι ηλικίες έχετε? 

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η Mydream είπε:

Καλησπέρα σας, σας διαβάζω εδώ και καιρό και είναι η πρώτη φορά που γράφω.

Δυστυχώς, μετά από έξι ολόκληρες ημέρες καθυστέρησης, μου ήρθε η περίοδος πριν λίγο.

Πίστευα ότι μπορεί αυτό τον μήνα να τα καταφέραμε, αλλά δυστυχώς πάλι ήρθε η αποτυχία. Προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό, δυστυχώς το μωρό δεν θέλει να έρθει.

Εμείς.προσπαθουσαμε 3μιση χρόνια εξετάσεις όλα καλά! Δεν είχα μείνει ποτέ έγκυος έτσι να ξέρω ότι μπορώ να συλλάβω. Πήραμε την απόφαση να προχωρήσουμε σε σπερματεγχυση. Η πρώτη προσπάθεια διακόπηκε λόγω πολλών ωοθηλακιων και πιθανότητας πολυδυμης κύησης. Η Δευτέρα ολοκληρώθηκε μεν αλλά είδαμε ένα πολυποδακι στο τράχηλο, προσπάθησε να το βγάλει επιτόπου αλλά.δε μπορούσε έτσι Μ είπε πως αν δεν μείνω θα κάνουμε χειρουργείο. Φυσικά κ δεν έμεινα πλέον είχα διαλυθεί ψυχολογικά κάναμε το χειρουργείο υστεροσκοπικα στο οποίο είχε κ τη μήτρα Μ στην οποία εντόπισε διάφραγμα μικρό αρκετό όμως για να εμποδίζει να συλλάβω. Το σοκ Μ μεγάλο! Δε φαινόταν σε καμία απεικονιστική εξέταση (ούτε υπέρηχο ούτε υστεροσαλπιγγογραφια). Παρ όλα αυτά η ψυχική Μ κούραση με είχε φέρει σε άρνηση δεν ήθελα να προσπαθήσουμε (φυσιολογικά πλέον) φοβόμουν μια ακόμα αποτυχία! Τελικά έμεινα έγκυος αυτό το.μηνα 4 μήνες μετά το χειρουργείο χωρίς να το προσπαθήσουμε! Δε με νοιάζει αν θα πάει καλά η αν αποβάλλω (βέβαια μακάρι να πάει καλά) αλλά νιώθω ανακουφισμένη γτ ξέρω ότι τώρα μπορώ να μείνω εγκυος! Όλο αυτό το λέω σε κοπέλες με ανεξήγητη γτ είχα κάτι που δε φάνηκε πουθενά(κ δε πήγα σε ένα γιατρό αλλά σε 3 κ όλοι τα ίδια μου λέγανε).να ψάχτουν καλύτερα με διαγνωστική υστεροσκοπηση να δει ο γιατρος τι γίνεται μέσα στη μήτρα!

Δημοσίευση
στις πριν 19 λεπτά, ο/η pangipot είπε:

Εμείς.προσπαθουσαμε 3μιση χρόνια εξετάσεις όλα καλά! Δεν είχα μείνει ποτέ έγκυος έτσι να ξέρω ότι μπορώ να συλλάβω. Πήραμε την απόφαση να προχωρήσουμε σε σπερματεγχυση. Η πρώτη προσπάθεια διακόπηκε λόγω πολλών ωοθηλακιων και πιθανότητας πολυδυμης κύησης. Η Δευτέρα ολοκληρώθηκε μεν αλλά είδαμε ένα πολυποδακι στο τράχηλο, προσπάθησε να το βγάλει επιτόπου αλλά.δε μπορούσε έτσι Μ είπε πως αν δεν μείνω θα κάνουμε χειρουργείο. Φυσικά κ δεν έμεινα πλέον είχα διαλυθεί ψυχολογικά κάναμε το χειρουργείο υστεροσκοπικα στο οποίο είχε κ τη μήτρα Μ στην οποία εντόπισε διάφραγμα μικρό αρκετό όμως για να εμποδίζει να συλλάβω. Το σοκ Μ μεγάλο! Δε φαινόταν σε καμία απεικονιστική εξέταση (ούτε υπέρηχο ούτε υστεροσαλπιγγογραφια). Παρ όλα αυτά η ψυχική Μ κούραση με είχε φέρει σε άρνηση δεν ήθελα να προσπαθήσουμε (φυσιολογικά πλέον) φοβόμουν μια ακόμα αποτυχία! Τελικά έμεινα έγκυος αυτό το.μηνα 4 μήνες μετά το χειρουργείο χωρίς να το προσπαθήσουμε! Δε με νοιάζει αν θα πάει καλά η αν αποβάλλω (βέβαια μακάρι να πάει καλά) αλλά νιώθω ανακουφισμένη γτ ξέρω ότι τώρα μπορώ να μείνω εγκυος! Όλο αυτό το λέω σε κοπέλες με ανεξήγητη γτ είχα κάτι που δε φάνηκε πουθενά(κ δε πήγα σε ένα γιατρό αλλά σε 3 κ όλοι τα ίδια μου λέγανε).να ψάχτουν καλύτερα με διαγνωστική υστεροσκοπηση να δει ο γιατρος τι γίνεται μέσα στη μήτρα!

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά κοπέλα μου και να κρατάς σύντομα στα χέρια σου το μωράκι σου!!!

Δημοσίευση
στις πριν 7 ώρες, ο/η Mydream είπε:

Έχουμε κάνει πολλά μέσα στα οποία και λαπαροσκόπηση και υστεροσκοπηση. 

Καταλαβαίνω την αγωνία σου και τη στεναχώρια σου.. Επειδή μετά τα 40 πολλά αλλάζουν (έχω ένα παιδάκι με φυσιολογική σύλληψη το οποίο γέννησα 38 ετών), προσπαθώ για δεύτερο εδώ και σχεδόν 3 χρόνια, (σε λίγο θα κλείσω τα 42)..  Η γονιμότητα μου έπεσε κατακόρυφα μετά τα 40, σύμφωνα με τις εξετάσεις και επιβεβαιώθηκε και στην εξωσωματική αυτό.. 

Εγώ προσωπικά θα σε συμβούλευα να μπείτε στη διαδικασία της εξωσωματικής. Μετά από 3 χρόνια προσπάθειας δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις..  Και δεν μιλάμε για σπερματέγχυση κτλ αλλά κλασική εξωσωματική. Όταν είχα επισκεφτεί τον γιατρό που έχω τώρα, μόλις είχα κλείσει τα 40 και του είπα πως προσπαθούμε εδώ και ένα χρόνο για δεύτερο (με μια αποβολή μέσα). Μου είπε πως στην ηλικία μου προσπαθείς φυσιολογικά 1-1,5 χρόνο (αλλά κανονικά με τεστ ωορρηξίας, παρακολούθηση κτλ χωρίς να χάνεις κύκλους)  και μετά αν δεν κάτσει πας σύντομα για εξωσωματική γιατί τα περιθώρια στενεύουν ηλικιακά. Μου είχε δώσει περιθώριο ακόμα ένα 6μηνο επειδή είχα ήδη ένα παιδί .. Τελικά κακώς δεν τον άκουσα να ξεκινήσω αμέσως και έχασα και εκείνο το διάστημα.. 

Καλή επιτυχία σε ότι και αν αποφασίσεις..

Δημοσίευση
στις On 15/9/2019 at 8:33 ΜΜ, ο/η Mydream είπε:

Καλησπέρα σας, σας διαβάζω εδώ και καιρό και είναι η πρώτη φορά που γράφω.

Δυστυχώς, μετά από έξι ολόκληρες ημέρες καθυστέρησης, μου ήρθε η περίοδος πριν λίγο.

Πίστευα ότι μπορεί αυτό τον μήνα να τα καταφέραμε, αλλά δυστυχώς πάλι ήρθε η αποτυχία. Προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό, δυστυχώς το μωρό δεν θέλει να έρθει.

Μην απογοήτευσε όλα θα γίνουν ψάξε ότι πρέπει να ψάξεις από εξετάσεις και μετά αν χρειαστεί κάνε εξωσωματική ο γιατρός σου τι σου λέει?

Δημοσίευση

Εγώ έμεινα έγκυος φυσιολογικά και μάλιστα δύο φορές μεσα σε  7 μήνες μετά  Από 5 εξωσωματικές αν και δεν προχώρησε καμία αλλά είδα κάτι θετικό τουλάχιστον .... Βέβαια τώρα πάλι με εξωσωματική θα πάω Γιατ δυστυχώς θα χάσω και την μια σάλπιγγα που έχω. ... Θετική σκέψη και όλα θα γίνουν κορίτσια

Δημοσίευση
στις πριν 17 ώρες, ο/η Mydream είπε:

Έχουμε κάνει πολλά μέσα στα οποία και λαπαροσκόπηση και υστεροσκοπηση. 

Οι ορμονολογικες σου και η αμη πως είναι? Εξετάσεις σπέρματος έχουν γίνει.? Ο Γιάτρος σας έχει δώσει συγκεκριμένες οδηγίες? Ρωτάω γιατί τα 3 χρόνια είναι ένα μεγάλο χρονικό περιθώριο!! 

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση
στις On 18/9/2019 at 12:08 ΠΜ, ο/η Bebouli είπε:

Οι ορμονολογικες σου και η αμη πως είναι? Εξετάσεις σπέρματος έχουν γίνει.? Ο Γιάτρος σας έχει δώσει συγκεκριμένες οδηγίες? Ρωτάω γιατί τα 3 χρόνια είναι ένα μεγάλο χρονικό περιθώριο!! 

Ναι έχουμε κάνει όλα τα απαραίτητα. 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Νομιζω οτι λιγο πολυ ολες εχουμε νιωσει κατι παρομοιο. Μετα τη γεννα προσωπικα περασα μια δυσκολη περιοδο παρολο που ειχα βοηθεια απο τη μητερα μου και ειχα και την τυχη να εχω τον αντρα μου στο σπιτι για σχεδον 2 μηνες. Τις πρωτες μερες ειδικα οταν γυρισαμε σπιτι εκλαιγα πολυ συχνα. Εννοειται οτι οταν γινεσαι μανουλα χανεις καποια κομματια του εαυτου σου οπως τον ηξερες πριν αλλα βρισκεις καποια καινουρια που ειναι εξισου ομορφα. Θυμαμαι που κοιτουσα τον μικρο μου και σκεφτομουν οτι αισθανομαι σαν να μη θυμαμαι καν πως ηταν η ζωη μου πριν χωρις αυτον, ενιωθα σαν να τον ειχαμε απο παντα. Τωρα η ζωη ειναι γενικα απαιτητικη, ο καθενας εχει τις υποχρεωσεις και τα τρεξιματα του ομως οπως ειπε και η κοπελς παραπανω θα χτισεις μια νεα καθημερινοτητα στην οποια θα ενταξεις και το παιδακι σου και ολα θα ειναι τελεια. Κι εγω τον πηγαινα καθε μερα κουνιες και ειχαμε γνωριστει με καποιες μανουλες, δε γιναμε φιλες ομως ηξερα οτι θα παω εκει και θα πω και μια κουβεντα. Με το καλο το μωρακι σου ευχομαι. 
    • Αρχικά να πω την αλήθεια η μητρότητα είναι μια αρκετά απαιτητική «κατάσταση»  από την άποψη ότι είσαι η μαμά και το βάρος πέφτει στην μαμά και το μπαμπά φυσικά.    όμως είναι περισσότερο στη μαμά. Γιατί η μαμά θα είναι στο σπίτι όσο ο μπαμπάς θα είναι δουλειά.    εγώ έχω 3 παιδιά.    άπειρες φορές έχω νιώσει μόνη κ ίσως και καθημερινά από την άποψη ότι κ μένα οι συγγενείς μου μένουν κοντά αλλά έχουν κ εκείνοι τη ζωη τους δεν μπορούν καθημερινές να μου κάνουν παρέα να πω μια κουβέντα να πιω ένα καφέ (έχουν το πρόγραμμα τους, έχουν τις δουλειές τους κτλ κτλ)  η κόρη μου έγινε 6 κ της λέω κάθε μέρα πόσο τυχερή νιώθω που υπάρχει κ μπορώ να πω μια κουβέντα με κάποιον που με καταλαβαίνει.  Ο ένας ο γιος μου είναι 3.5 κ δν μπορεί να κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση κ το άλλο παιδάκι μου είναι 6 μηνών δεν μιλάει καν 😁 Καμία φίλη μου δεν είναι μητέρα (είμαι 30) κ κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που είναι κοντά. Plus μένω στο εξωτερικό κ φαντάζεσαι πόσο πιο δύσκολο είναι.    εμένα τα παιδιά μου είναι η παρέα μου κ πραγματικά είναι όλη μου η μέρα. Προσωπικά μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ και 6 χρόνια άρα 6 χρόνια είμαι στο σπίτι. Σαφώς υπάρχουν στιγμές μοναξιάς από την άποψη ότι θέλεις έναν ενήλικα να συναναστρεφείς να πιεις ένα καφέ κάτι.    αλλά είναι στιγμές.    αν δεν ήταν η κόρη μου τόσο μεγάλη ίσως να μιλούσα στα ντουβάρια που λέει ο λόγος 🤣   το άλλο που κάνω κ μας βοηθάει όλους είναι να τα βγάζω έξω όλη την ημέρα (3ωρες τουλάχιστον) άρα παίρνουμε αέρα βλέπουμε κόσμο.    μετά από κάθε γέννα μου αντιμετώπιζα έτσι ψυχολογικά προβλήματα. Με το που πήγαινε να νυχτώσει έκλαιγα, στεναχωριόμουν, ένιωθα μόνη μου πολύ έντονα.    ευτυχώς μετά τις 50 μέρες καλυτέρεψα.    Δεν βοηθάει που κ ο άντρας μου γυρνάει 11-12 το βράδυ. Αλλά οκ είναι όλα μια συνήθεια εν τέλη.    τώρα είμαι πολύ καλύτερα που έχουν στρώσει οι ορμόνες. Δεν θα σκεφτώ δλδ τέτοια αρνητικά συναισθήματα συχνά.    (οι φίλες μου όλες μένουν στην Ελλάδα άρα μόνο τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήσεις μπορώ να τους μιλήσω κάτι είναι κ αυτό όμως από το τίποτα 🙏🏼🩷).    τον πρώτο καιρό να έχεις παρέα συνέχεια ( την πρώτη εβδομάδα η μαμά μου κοιμόταν σπίτι μας για να με βοηθάει γιατί όπως είπα έχω 3 παιδιά άρα ήταν πολύ εξουθενωτικό μέχρι να μαζέψω δυνάμεις από τη γέννα)    Και θα πω αυτό που πάντα λέω κ στον εαυτό μου! Αν σου δίνουν τη βοήθεια τους να την παίρνεις κ να μην ντρέπεσαι. (Είμαι ένας άνθρωπος που ούτε στην μαμά μου δεν θα πω να έρθει να με βοηθήσει ή πχ στις αδερφές μου. Μόνο αν οι ίδιοι θελήσουν από μόνοι τους να έρθουν τότε θα έρθουν. Κ αυτό θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μου κ είναι κ εγωισμός γιατί εν τέλη θαρρώ απλά ότι δεν ξέρω να ζητάω βοήθεια ή ότι έχω εγωισμό και δεν ζητάω βοήθεια. Από την άλλη έχω την τιμή να λέω ότι τα κατάφερα μόνη μου με 3 παιδιά κάθε μέρα όλη μέρα. Τα αγαπάω τόσο πολύ μου αρέσουν τόσο πολύ τα παιδιά που ξεχνάω πολύ εύκολα αυτή τη μοναξιά)    μακρυγορησα με το καλό εύχομαι 🩷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...