Μετάβαση σε περιεχόμενο

Τελευταίες ευκαιρίες...


Recommended Posts

Δημοσίευση

Γεια σας κορίτσια κι από μένα. Νέα στο φόρουμ και είπα να σας πω κι εγώ τον πόνο μου. Μανούλα δεν έχω γίνει ακόμη, αλλά πάντα ελπίζουμε. Έχω στο ενεργητικό μου δύο παλίνδρομες κυήσεις, φυσιολογικά, αλλά πλέον ήρθε η ώρα για εξωσωματική. Η ηλικία πλέον δεν αφήνει περιθώρια. Είμαστε με τον άντρα μου 43 , υγιείς σχετικά, έχουμε περάσει μια φορά επιτροπή, αλλά πήραμε φάρμακα για μια φορά, γιατί τα οικονομικά δεν επέτρεπαν επανάληψη.

Αφήστε που ούτε στην εξωσωματική φτάσαμε, γιατί τέσσερα ωάρια που άρχισαν την γονιμοποίηση, τελικά δεν προχώρησαν, όπως μας είπαν από το κέντρο εξωσωματικής. Μας είπαν ότι συμβαίνει, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο όντως συμβαίνει. Στο μεταξύ έληξε και η επιτροπή. Με puregon έβγαλα 14 ωάρια, εκ των οποίων τα 11 ήταν προς γονιμοποίηση. Δεν ξέρω και κατά πόσο έπρεπε να βγάλω τόσα πολλά για να είναι και καλής ποιότητας. Ο γιατρός ήταν απλά ευχαριστημένος, που έγινε ότι έγινε χωρίς να έχουμε κάνει την εμφύτευση. Δεν μας είπε και πολλά, και λίγο με ξενέρωσε μπορώ να πω. Η επιτροπή έληξε, και πρέπει να ξαναπεράσουμε, και δεν ξέρω κατά πόσο μας παίρνει ηλικιακά να ξανακάνουμε όλη τη διαδικασία. Λεφτά να αγοράσω και τα φάρμακα, και να κάνω εξωσωματική, δεν υπάρχουν. Ο γιατρός μάς είπε ότι θα κοιτάξει μήπως μας βρει αυτός κάποια, και κάποια να πληρώσουμε. Προς τιμήν του βεβαίως.

Παλεύουμε περίπου 6 χρόνια, και έχουμε χαλάσει μια περιουσία σε γιατρούς και εξετάσεις χωρίς να έχουμε κάτι το ουσιώδες. Ο άντρας μου είχε λίγο χαμηλή κινητικότητα που διορθώθηκε, κι εγώ έχω μια σοκολατοειδή κύστη που άλλοι γιατροί λένε ότι μας επηρεάζει, και άλλοι όχι. Πάντως έχω μείνει δυο φορές έγκυος που σταμάτησε η εγκυμοσύνη λίγο πριν τις 8 εβδομάδες, με αυτή την κύστη, η οποία δεν ήταν υπεύθυνη γι αυτό. Αυτό μας το τόνισαν οι πάντες. Έχουμε αλλάξει πολλούς γιατρούς, αλλά τζίφος. Έχουμε αγχωθεί και στεναχωρηθεί πολύ με τον άντρα μου, σε σημείο που δεν ευχαριστιόμαστε πια τη ζωή μας. Τουλάχιστον να μας το ξεκόψουν, να μας πουν ότι παιδί δεν κάνετε, να το πάρουμε απόφαση και να τελειώνουμε.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας που με διαβάσατε, είπα να σας πω τον πόνο μου, και εύχομαι όλες να γίνεται μανούλες και σύντομα. Κι εγώ μαζί φυσικά, που όπως γράφω και στον τίτλο του θέματος, τελευταίες ευκαιρίες για μένα.

 

Υ.Γ. Η κουνιάδα μου, έμεινε έγκυος στα 46 της, και κατά λάθος. Και δεν ήθελε να μείνει κιόλας. Έτυχε. Και γέννησε ένα κουκλί και πήγαν όλα ρολόι. Τι να πεις... Τα περίεργα της φύσης...

Δημοσίευση

Εύχομαι όλα να πάνε καλά! έχεις κοιτάξει για θρομβοφιλία; σου το αναφέρω γιατί λες ότι οι κυήσεις παλινδρόμησαν στην 8η. Φαντάζομαι για να ετοιμάζεσαι για εξωσωματική, θα τα έχεις ελέγξει όλα. Μη σας παίρνει από κάτω. Καλή μου φίλη απέκτησε το μωρό της στα 44, άρα αφέσου λίγο, απόλαυσε και χαλάρωσε. 

Δημοσίευση

Σ' ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι για τις ευχές σου. Ναι, βέβαια, έχω κάνει τα πάντα από εξετάσεις και εγώ και ο άντρας μου, και είναι καλές. Γι΄αυτό και το παράπονο. Αλλά όσο κι αν απογοητευόμαστε, πάντα ελπίζουμε.

Δημοσίευση

Ευχαριστώ πολύ. Όπως έγραψα και πριν, πάντα ελπίζουμε. Κι εσείς αν είστε ήδη μανούλες, να χαίρεστε τα λουκουμάκια σας, και να τα δείτε όπως ποθείτε. Αν όχι, με το καλό να γίνετε και γρήγορα κιόλας.

Δημοσίευση

@akiriaki θα δεις, που όλα θα πάνε καλά! το περίμενα ότι θα έχεις αποκλείσει ενδεχόμενο θρομβοφιλίας, οπότε όλα είναι οκ. Να μου επιτρέψεις να σταθώ σε κάτι: μην απογοητεύεστε με το έτερον ήμισυ και μη χαλάτε τη ζωή σας. Καταλαβαίνω απόλυτα ότι είναι ψυχοφθόρο όλο αυτό, αλλά έχει τελικά φανεί ότι με θετική διάθεση και ενέργεια γίνονται όλα καλύτερα!! Είμαι βέβαιη ότι θα πετύχεις! Αυτό έλεγα και στη φίλη, που σου έγραψα παραπάνω την περίπτωση (είχε και εκείνη μία παλίνδρομη): εφόσον έμεινες έγκυος, θα ξαναμείνεις με όποιον τρόπο και θα αποκτήσεις το μωράκι σου. Μόνο κάνε τη χάρη στον εαυτό και στον αντρούλη σου και αναθάρρησε! κάνε ό,τι σε ευχαριστεί, αφέσου. Εσύ έβαλες μόνη σου "ταβάνι", λες και είσαι καμιά υπερήλικη.. Βγάλε την ταμπέλα "τελευταίες ευκαιρίες", σε αγχώνει και σε ρίχνει. Νιώσε μάχιμη και ρίξου στον αγώνα, πάντα με τον σωστό καθοδηγητή (γιατρός εμπιστοσύνης). Θα χαρώ υπερβολικά με τα ευχάριστα!! σε φιλώ 

Δημοσίευση

Τι να πω... Πραγματικά τα λόγια σου και γενικά το νόημα των όλων όσων έγραψες, μου δίνουν απίστευτο κουράγιο και θέληση. Σ' ευχαριστώ πραγματικά γιατί ίσως δεν ξέρεις το πόσο καλό μου κάνει η όλη συζήτηση. Αλλά πραγματικά με κάνεις να ζωντανεύω τις ελπίδες μου και να αποβάλω έστω και προσωρινά το όλο άγχος μου. Και όλες ξέρουμε πόσο κακός παράγοντας είναι το άγχος.

Δημοσίευση

@akiriaki Εύχομαι από την καρδιά μου όλα να πάνε καλά! Το άγχος σωματοποιείται και κάνει όντως μεγάλο κακό... Όλα στον εγκέφαλό μας είναι, συνεπώς "γέμισέ τον" με οτιδήποτε άλλο, εφόσον έχεις κάνει όλα όσα πρέπει και - όπως είπαμε - έχεις συμπαραστάτη κ καθοδηγητή τον γιατρό σου. 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
    • Να μην κατηγορείς τον εαυτό σου σε παρακαλώ. Εντάξει είχατε ένα καβγά κ μπορεί να μην φέρθηκες σωστά γιατί ήσουν πιεσμένη ή εστω η κακια στιγμή ειπες μια κουβέντα παραπάνω.  Θα μάλωνατε, θα ριχνατε ένα καβγά, αντε να κάνατε κ μούτρα. Αυτός δε λύγισε ούτε όταν μίλησες για εγκυμοσύνη. Τι του έκανες πια .. Πολύ παράλογη συμπεριφορά το πήγε στα άκρα είναι ανένδοτος χωρίς καμία διάθεση να το συζητήσει απλά εξαφανίστηκε. Γενικά ένιωθες να επηρεάζεται από τους γονείς του? Ξέρω πως νιώθεις κ σε συμπονω αλήθεια  στεναχωρηθηκα έπεσαν κ όλα μαζί. Μην προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις μαζί του. Τον ενημέρωσες για την εξέλιξη της εγκυμοσύνης? Αν όχι θα σε πάρει κάποια στιγμή.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...