ΕΠΙΛΟΧΕΙΟΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

[koufita2008]

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ-ΜΗΤΕΡΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ. ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ,ΟΙ ΟΡΜΟΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ,ΤΟ ΑΓΧΟΣ,Η ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΨΥΧΙΚΟ ΤΕΛΜΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΕΝΩ ΖΕΙ ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΕΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ?

[Sandy7280]

Οι ισορροπίες αλλάζουν κι ένα νέο πρόσωπο απαιτεί την πλήρη προσοχή, χρόνο και φροντίδα μας!!! Ως ένα βαθμό (αν λάβουμε υπόψη μας και τις ακόμη ταραγμένες από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό ορμόνες μας) είναι λόγικό να νιώσουμε μία ...μελαγχολία, που στην ουσία είναι περισσότερο άγχος και πανικός, παρά αδιαφορία ή δυσφορία για το μωρό...

Μία θεία μου, όταν γέννησε την ξαδέρφη μου (λίγες μέρες μετά τη δική μου γέννα το 1980) υπέφερε πραγματικά από επιλόχειο κατάθλιψη σε σημείο που δεν ήθελε για αρκετές μέρες να δει το παιδί της... Δεν το συζητάμε βέβαια ότι όλ αυτό ήταν απλά παροδικό και αμέσως μετά δεν τολμούσες ούτε από την αγκαλιά να της το πάρεις... Σήμερα, έχουν μία τέλεια σχέση μάνα και κόρη και είναι πράγματι οι καλύτερες φίλες... Είναι σχετικά σπάνια τα έντονα φαινόμενα άρνησης, αλλά υπάρχουν κι αυτά... Χρειάζεται πάντως ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεραστεί το πρόβλημα σχετικά γρήγορα κι ανώδυνα!

[Sandy7280]

Οι ισορροπίες αλλάζουν κι ένα νέο πρόσωπο απαιτεί την πλήρη προσοχή, χρόνο και φροντίδα μας!!! Ως ένα βαθμό (αν λάβουμε υπόψη μας και τις ακόμη ταραγμένες από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό ορμόνες μας) είναι λόγικό να νιώσουμε μία ...μελαγχολία, που στην ουσία είναι περισσότερο άγχος και πανικός, παρά αδιαφορία ή δυσφορία για το μωρό...

Μία θεία μου, όταν γέννησε την ξαδέρφη μου (λίγες μέρες μετά τη δική μου γέννα το 1980) υπέφερε πραγματικά από επιλόχειο κατάθλιψη σε σημείο που δεν ήθελε για αρκετές μέρες να δει το παιδί της... Δεν το συζητάμε βέβαια ότι όλ αυτό ήταν απλά παροδικό και αμέσως μετά δεν τολμούσες ούτε από την αγκαλιά να της το πάρεις... Σήμερα, έχουν μία τέλεια σχέση μάνα και κόρη και είναι πράγματι οι καλύτερες φίλες... Είναι σχετικά σπάνια τα έντονα φαινόμενα άρνησης, αλλά υπάρχουν κι αυτά... Χρειάζεται πάντως ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεραστεί το πρόβλημα σχετικά γρήγορα κι ανώδυνα!

[Sandy7280]

Οι ισορροπίες αλλάζουν κι ένα νέο πρόσωπο απαιτεί την πλήρη προσοχή, χρόνο και φροντίδα μας!!! Ως ένα βαθμό (αν λάβουμε υπόψη μας και τις ακόμη ταραγμένες από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό ορμόνες μας) είναι λόγικό να νιώσουμε μία ...μελαγχολία, που στην ουσία είναι περισσότερο άγχος και πανικός, παρά αδιαφορία ή δυσφορία για το μωρό...

Μία θεία μου, όταν γέννησε την ξαδέρφη μου (λίγες μέρες μετά τη δική μου γέννα το 1980) υπέφερε πραγματικά από επιλόχειο κατάθλιψη σε σημείο που δεν ήθελε για αρκετές μέρες να δει το παιδί της... Δεν το συζητάμε βέβαια ότι όλ αυτό ήταν απλά παροδικό και αμέσως μετά δεν τολμούσες ούτε από την αγκαλιά να της το πάρεις... Σήμερα, έχουν μία τέλεια σχέση μάνα και κόρη και είναι πράγματι οι καλύτερες φίλες... Είναι σχετικά σπάνια τα έντονα φαινόμενα άρνησης, αλλά υπάρχουν κι αυτά... Χρειάζεται πάντως ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεραστεί το πρόβλημα σχετικά γρήγορα κι ανώδυνα!