Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

μολις εβαλα τον μικρο για υπνο μετα απο ενα 20λεπτο που τσιριζε σαν σειρηνα επειδη θηλασα την μικρη :blink: ,ειναι απο αυτες τις στιγμες που η υπομονη αρχιζει και φαινεται αγνωστη λεξη,φφφ....ελπιζω να του περασει γρηγορα :(

ευχαριστω για τις ευχες κοριτσια.

κατρινα το δωματιο ηταν πολυ καλο,καμια σχεση με τα παλια του Ελενα (σε παλιο ημουν οταν εκανα τον γιο μου,καθαρα δε λεω αλλα καμια σχεση).Σου φτιαχνε το κεφι,ειχε και πολυθρονα θηλασμου.Μονοκλινο ηταν,ηθελα την ηρεμια μου αυτη τη φορα. Ειχε διαθεσιμα οποτε δεν χρειαστηκε να το ψαξουμε αλλιως ;) ολος ο θαλαμος ηταν πολυ καλος. Για τις μαιες οπως και την πρωτη φορα δεν εχω παραπονο,οποτε τις χρειαστηκα ηταν εκει. Και λογω του περιστατικου με την αρπαγη βρεφους ειχαν αυξησει τα μετρα ασφαλειας,για να μεινει συνοδος το βραδυ στο δωματιο επρεπε να εχει γραπτη αδεια απο τον γυναικολογο,αλλιως τον εδιωχναν.Επισης μετα το επισκεπτηριο κλειδωνε η κεντρικη πορτα του θαλαμου. Οι σεκιουριτι στο τελος του επισκεπτηριου τους εβγαζαν ολους εξω με τη μια.

Γενικα ειμαι ευχαριστημενη,οπως και την πρωτη φορα.Απλα τωρα ημουν σε καλυτερα κεφια και μου φανηκαν ολα καλυτερα!

Τωρα αναρωτιεμαι ποτε θα βγω απο το σπιτι!εχω φαει τοση πολυ κλεισουρα τα τελευταια 2 χρονια που θα σαλταρω. :P

Δημοσίευση

τον αφησα για να παω στο μαιευτηριο.Σπιτι με τον μπαμπα του,αυτο εννοω.Δεν υπηρχε περιπτωση να τον αφησω για αλλο λογο,εχω κολλησει μαζι του.Argi eεσυ πως το χειριστικες τον ερχομο του 2ου παιδιου στο σπιτι?ειχατε ζηλειες απο τον μεγαλο?εμενα εχει αγριεψει,παιζει πιο εντονα,μιλαει πιο δυνατα,φωναζει ε το παραμικρο,και οταν γκρινιαζει η ικρη για μαμ τοτε νευριαζει πυ ασχολουμαι μαζι της.Εχω αρχισει κ πελαγωνω,ειδικα το μεσημερι που ειναι η ωρα του υπνου του,τοτε θα πεινασει η μικρη,θα θελει αλλαγμα κτλκτλ....καμια συμβουλη?

Δημοσίευση

όταν γεννηθηκε η μικρή ο γιος μου ήταν 3 ετών και 3 μηνών!!! μεγαλύτερος από τον δικό σου......τις πρώτες ημέρες δεν εμφάνισε σημάδια ζήλιας στο σπίτι, αλλά στο σχολείο έγινε πιο επιθετικός έτσι ο μόνος τρόπος ήταν να ασχοληθούμε περισσότερο μαζί του και κυρίως ο μπαμπάς τον έπαιρνε βόλτα ή αν πήγαινε για ψώνια στα μαγαζιά, παίζαμε πιο πολύ....την ώρα του θηλασμού ήταν δίπλα μου και έδειχνε χαρούμενος....φυσικά υπήρχαν και στιγμές όπου η κακομοίρα έπρεπε να προστατευθεί (όχι την ώρα του θηλασμού αλλά σε άλλες στιγμές!), όπως και τώρα (18 μηνών), αν και τώρα ξέρει να προστατεύεται μόνη της!!!!

πιστεύω δλδ ότι περισσότερη προσοχή πρέπει να δείξετε στον μεγάλο παρά στη μικρή.......αν υπάρχει κανένας παππούς γιαγιά κοντά να τον έπαιρναν κάποιο πρωινό έτσι ώστε να ασχοληθείς με την μικρή ή με τον μπαμπά να φύγουν από το σπίτι να πάνε βόλτα!.......πάντως η ζήλια είναι φυσιολογική το αντίθετο όχι!!!! :)

Δημοσίευση

Τις καλυτερες ευχες μου για την κορουλα σου!!!

Υγεια.ευτυχια κ αγαπη σε ολη της τη ζωη!!!

Επισης...Ειναι τυχερη που εχει τον μεγαλο της αδερφο!!!

Μπορει τωρα να θελει να της βγαλει το υπεροχο μαλλι της τριχα-τριχα,αλλα σε μερικα χρονια...

Θα την βγαζει στα μπαρακια κ θα χαιρεται να γνωριζει τις φιλες της! :P;) :laugh:

Να σας ζησει κοπελα μου!!! :)

Δημοσίευση

Anastacia έγραψε:

Τις καλυτερες ευχες μου για την κορουλα σου!!!

Υγεια.ευτυχια κ αγαπη σε ολη της τη ζωη!!!

Επισης...Ειναι τυχερη που εχει τον μεγαλο της αδερφο!!!

Μπορει τωρα να θελει να της βγαλει το υπεροχο μαλλι της τριχα-τριχα,αλλα σε μερικα χρονια...

Θα την βγαζει στα μπαρακια κ θα χαιρεται να γνωριζει τις φιλες της! :P;) :laugh:

Να σας ζησει κοπελα μου!!! :)

:laugh: και τουφα τουφα θελει να της το βγαλει! :laugh:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημερα κοριτσι μου. Θα με ακουσεις λιγο αυστηρη αλλα εφοσον δεν εχεις καποιον ανθρωπο στο περιβαλλον σου να το κανει, ας γινω εγω. Θελω σε παρακαλω να βρεις αμεσα εναν ειδικο ψυχικης υγειας και να απευθυνθεις. Δε θα σου χαιδεψω τα αυτια, το αγχος, η κουραση και η αγωνια, ναι, σαφως και υπαρχουν στο 80% των μαμαδων. Δεν ειναι ομως μονιμα, ουτε αγουν την καθημερινοτητα μας. Οι αυτοκαταστροφικες σκεψεις, η μονιμη μελαγχολια, η πεποιθηση οτι η ζωη σου τελειωσε, η δυσφορια που αυξανεται τη νυχτα, οι φοβιες για το παιδι το σκοταδι κλπ ομως δειχνουν οτι κατι παθολογικο ελλοχευει. Προφανως κι ολα μπορουν να βελτιωθουν αλλα πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου και την ψυχικη σου υγεια κι ισορροπια. Κι εφοσον δεν εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον να το κανει για σενα και να σε παρει απ το χερι να σε παει σε εναν εξειδικευμενο ψυχιατρο η εστω ψυχολογο, πρεπει να το κανεις μονη σου εσυ. Τωρα ειναι η στιγμη. Μην το αφηνεις αλλο να σε τρωει. Ολα θα βελτιωθουν, αλλα πρεπει να αναλαβεις δραση. 
    • Καλησπερα. Οπως σου εγραψε και η αλλη κοπελα οι περισσοτερες γυναικες περναμε απο αυτην τη φαση αργα η γρηγορα. Ειτε απευθειας μετα τον τοκετο ειτε καποιους μηνες μετα. Θα σου γραψω για την προσωπικη μου εμπειρια επειδη καποια πραγματα που ειπες τα νιωθω κι εγω. Εχω ενα παιδι,τωρα ειναι 16 μηνων και καθε μερα νιωθω οτι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου. Βλεπω αλλες μανουλες που ειναι παντα περιποιημενες ενω εγω οταν βγαινουμε συνηθως επειδη δεν προλαβαινω βγαινω οπως να ναι. Τωρα π ξεκινησα τη δουλεια εχω εξαντληθει με αποτελεσμα να ειμαι πολυ συχνα αρρωστη και πολλες φορες σκεφτομαι οτι το παιδι μου θα ηταν καλυτερα αν ειχε αλλη μαμα. Αυτες οι σκεψεις ειναι στιγμιαιες, οταν παρεις μια ανασα και δωσεις λιγο χρονο στον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα πιο καθαρα. Για το μωρακι σου εισαι ολος του ο κοσμος προσπαθεις καθε μερα να του δωσεις το καλυτερο κι αυτο ειναι πολυ σπουδαιο. Μη συγκρινεις τον εαυτο σου με αλλες γυναικες,η καθεμια εχει τις δικες της αντοχες και αυτο δεν ειναι κακο. Αλλωστε να σου πω και κατι τα παιδακια θελουν απλα πραγματα και λιγα για να ειναι χαρουμενα. Δε χρειαζεται να πασχιζουμε παντα για το τελειο. Φροντισε τον εαυτο σου γιατι το μωρο σου πιο πολυ αυτο εχει αναγκη μια χαρουμενη μαμα.
    • Καλησπερα,οχι δεν εχω δωσει ψαρι. Της δινω λιγο μοσχαρι και μεχρι στιγμης το εχει δεχτει και απλα εισαγω λαχανικα για να εχω επιλογες. Θα την δοκιμασουμε παλι λιγο κοτοπουλο αλλα τωρα που ειναι αρρωστουλα δεν θα εισαγω κατι νεο. Σημερα το απογευμα μου σηκωσε και 38 πυρετο αλλα ισως ειναι τα δοντακια της γιατι και στο φαγητο αν ακουμπησει το κουταλακι στα πρησμενα ουλα αρχιζει και κλαει με λυγμους. 
    • Μακαρι μακαρι μακαρι! Η αληθεια ειναι οτι φοβομαστε να παραδεχτούμε οτι νιώθουμε ολα αυτά σε μια απ τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μας που τελικά δεν ειναι ακριβώς έτσι..λογω των ορμονών και των απαιτητικων συνθηκών. Φανταζόμουν βέβαια οτι με το πέρασμα του καιρού ολα αυτα τα ψυχικά βαρη θα εξασθενούν ενώ σε μενα πχ συμβαίνει το ανάποδο. Ευελπιστώ να επιστρέψω σε λιγο διάστημα και να ξαναγράψω με πιο καθαρο μυαλό την εξέλιξη γιατι θεωρώ οτι πολλες γυναίκες εχουν αναγκη απο αυτό. Οπως κι εγω που άνοιξα αυτο το θέμα διαβαζοντας κι αλλα παρομοια. Εχω απευθυνθεί στην φαιναρετη και ελπίζω ολα καλα! Επισης ,δυστυχώς στον κυκλο μου καμια φιλη μου δεν εχει παιδι ακόμα οποτε θεωρω οτι θα καταλάβουν μόνο οσες εχουν βιώσει οτι βιωνει μια μαμά. Αυτός ειναι και ο λογος που ενιωσα την αναγκη να το συζητήσω με σας
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...