Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Οταν εμαθα οτι υπαρχεις φοβηθηκα.Σκεφτηκα οτι δεν θα τα καταφερνα,δεν θα μπορουσα να σου προσφερω αυτα που θα ηθελα,οτι δεν θα ειμασταν καλοι γονεις.Ομως ο μπαμπας σου μου εδωσε να καταλαβω οτι οταν υπαρχει αγαπη ολα γινονται.Μια απο τις πρωτες φορες που ενιωσα να με κλωτσας ηταν την ωρα που παντρευομουν το μπαμπα σου.Ολη τη μερα ησουν ησυχος και μολις ξαπλωνα αρχιζες το "χορο".Δεν με κουρασες ποτε.Εγω σε ταλαιπωρουσα που δεν καθομουν στιγμη.Ισως για αυτο να βιαστηκες να βγεις.Ηταν μολις ειχαμε τελειωσει το δωματιο σου.Το βαψαμε,πηραμε τα επιπλα,κολλησαμε αυτοκολλητα στους τοιχους και την πορτα,ελειπε μονο το λικνο σου.Και ετσι ειπαμε να παμε να το φερουμε απο την θεια σου.Και στην επιστροφη αρχισε η μαμα να ποναει.Φοβομουν οτι κατι επαθες.Λιγες ωρες μετα ημουν στο κρεβατι του νοσοκομειου.Ο γιατρος μου ειπε πρεπει να γεννησω.Ειπα δεν θελω ειναι νωρις...Ησουν 34αρων εβδομαδων.Βιαζοσουν ομως.Μετα απο λιγες ωρες ειδα ολους οσους περιμεναν να με αγκαλιαζουν και να με φιλανε.Το μπαμπα σου να μου λεει ποσο ομορφος ησουν.Ομως δεν μπορουσα να σε δω γιατι επρεπε να μπεις στην θερμοκοιτιδα......

Την αλλη μερα κατεβηκα να σε δω."Αυτος ειναι ο γιος σου" μου ειπε ο μπαμπας και μενα η καρδια μου χτυπουσε σαν τρελη.Επιτελους σε εβλεπα.Περιμενα τοσους μηνες αυτη τη στιγμη.Και ησουν εκει διπλα μου.Ενας κουκλος.Το πιο γλυκο μωρο του κοσμου.Το δικο μου μωρο.Το αντρακι μου.Ομως δεν μπορουσαμε να σε αγκαλιασουμε.Ειχες και αυτο τον τεραστιο σωληνα στο στοματακι σου....

Ησουν το πιο μεγαλο παιδακι.Φαινοσουν τοσο υγιης.Οι μερες περνουσαν και εσυ αρχισες να χανεις το χρωμα σου.Τοτε ειδαμε και τα ματακια σου.Μας κοιταξες...Ομως απαντηση δεν μας εδιναν για το τι εχεις.Σε ταλαιπωρησαν τοσο.Και οταν θελησαμε να σε παρουμε απο εκει μας ειπαν οτι σε ελεγχαν.Μια μερα πριν να σε δει ο γιατρος που θα φερναμε εσυ εφυγες.Δεν αντεξες καρδουλα μου.Και εμεις δεν προλαβαμε να σε παρουμε αγκαλια.Ελπιζω μονο να με ακουσες οταν σου ελεγα ποσο σε αγαπαω κρεμασμενη πανω στο γυαλι που μας χωριζε.Δεν προλαβα να σου πω οτι ησουν η ζωη μου ολη,δεν προλαβα να σου πω οτι τον χτυπο της καρδιας σου οταν ακουμπησα την καρδουλα σου δεν θα τον ξεχασω ποτε,ουτε αυτα τα δυο μικροσκοπικα ματακια θα ξεχασω.Δεν προλαβα να σου πω ΣΥΓΝΩΜΗ.ΣΥΓΝΩΜΗ αν σε κουρασα,ΣΥΓΝΩΜΗ που σε εμπιστευτηκα σε ανικανους γιατρους,ΣΥΓΝΩΜΗ που φοβομουν και δεν ηξερα τι ηταν το σωστο.Και πανω απο ολα δεν προλαβα να σου πω ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για αυτους τους 8 μηνες και για τις 11 υπεροχες μερες που περασαμε μαζι.ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΑΝΤΡΑΚΙ ΜΟΥ.....

  • Απαντήσεις 155
  • Created
  • Τελευταία απάντηση
Δημοσίευση

Καλό ταξίδι στο μωράκι σου που έγινε άγγελος και πέταξε στον Θεούλη.

Μόνο μια μάνα που έχει ζήσει έναν τέτοιο πόνο καταλαβαίνει τι σημαίνει να πονάς...και η απώλεια αυτή γ@μωτο πονάει πολύ.

Σου εύχομαι το 2010 να σου δώσει τα καλύτερα...και σύντομα τον μικρούλη σου που θα ξανά έρθει, να είσαι όμως εσύ καλά και να τον περιμένεις :kiss:

Δημοσίευση

Είναι άδικο..πολύ άδικο...δεν έχω λόγια να απαλύνω τον πόνο σου. Σου κόβεται η αναπνοή όταν διαβάζεις τέτοια γεγονότα...Βρές το κουράγιο κοπέλα μου, ο μικρούλης σου δεν έφυγε. Είναι εκεί ψηλά και σας κοιτάει και σίγουρα θα σας αγαπάει και θα θελει να σας βλέπει χαρούμενους και ευτυχισμένους...

Χάρισε του ένα χαμόγελο ..σε βλέπει..

Δημοσίευση

Δεν έχω λόγια...Λυπάμαι...

Δεν θα σου πω πολλά γιατί ξέρω απο πρώτο χέρι οτι τα λόγια τέτοιες στιγμές δεν έχουν σημασία...Ακούγονται μάταια,ειρωνικά...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα.

Θα ξαναέρθει η ευτυχία στην ζωή σου.

Να είσαι δυνατή!

Δημοσίευση

Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που νοιώθεις οτι δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος.Οτι δεν μπορείς να αντέξεις.Άντλησε δύναμη από την αγάπη των γύρω σου και προχώρησε.Ο άνθρωπος έχει υπεράνθρωπες δυνάμεις και μόνο κάτι τέτοιες στιγμές τις καταλαβαίνει.Το μωράκι σου είναι με τα φτεράκια του στον ουρανό.Χαμογέλασε και είμαι σίγουρη οτι σύντομα θα έρθει η ευτυχία που έχασες.

Δημοσίευση

Καλή μου,

μ' έκανες κι έκλαψα,όπως και

όλα τα κορίτσια που διάβασαν

τα όμορφα σου λόγια.

Δεν ήξερα ότι σου συνέβη

κάτι τέτοιο....

Γιατί?Είχες καμία ένδειξη?

Τι να πω?

Είναι άδικο ρε γαμώτο!Είναι

κρίμα τόσο μικρά πλασματάκια

και πριν καλά καλά γεννηθούν,

να γνωρίζουν την άσχημη πλευρά

της ζωής.

Να είσαι σίγουρη ότι ένιωθε

όλη την αγάπη που του έδινες

κι ας σας χώριζε ένα τζάμι.

Ήξερε την παρουσία σου....

Σκέψου ότι μπορεί να μην τον

έχεις εδώ κοντά σου,αλλά τον

προστατεύει η Παναγία...

Είναι στην αγκαλιά της....

Κουράγιο κορίτσι μου και

σύντομα το αγοράκι σου να

σου στείλει το αδελφάκι του!!!!

Σου στέλνω όλη την αγάπη

και τη συμπαράστασή μου!!! :kiss::kiss:

Δημοσίευση

MYLLER εγω δεν θα σου πω τιποτα απο τα συνιθισμενα γιατι ξερω οτι θα ναι ανουσια,σε τετοιες στιγμες τα λογια ειναι περιτα κοπελα μ,το μονο που θελω να σου πω ειναι να εισαι περιφανη για τον μικρουλι σου γιατι κερδισε κατι που εμεις ισως ποτε δεν θα το κερδισουμε,την ουρανια βασιλια του θεου και αυτο ειναι σιγουρο.Ουτε εκτρωση εκανες να ντρεπεσαι δεν δωλοφωνισες το ιδιο σ το παιδι ουτε κακο του εκανες.ολα εχουν καποιο λογο που γινοντε σε αυτο θελω να με πιστεψεις...........

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
    • Αχ κουκλίτσα χριστουγεννιάτικη!!! ❤️❤️ Να σας ζήσει!! ✨
    • Εγώ ούτε καν..μου φαίνεται και εξαιρετικά νωρίς...
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...