Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑΤΑΚΙ ΜΟΥ "ΠΡΩΤΟΙ ΜΗΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ...ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΜΠΑ ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΤΕ?"

ΑΧ,ΑΧ, ΑΥΤΑ ΕΛΕΓΑ Κ ΜΕ ΠΑΡΗΓΟΡΟΥΣΑΤΕ.. :blush:

ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ...Κ ΓΩ ΑΚΟΜΗ ΤΙΠΟΤΑ Κ ΒΑΛΕ ΠΟΤΕ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑΤΑΚΙ...ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ :blink:

ΕΧΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ Κ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΕΓΩΙΣΤΙΚΑ ΛΙΓΟ..ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΛΛΑΓΗ ΚΤΛ...ΓΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ???ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΕΙΝΑΙ 3 ΦΟΡΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ!!Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΧΕΔΟΝ ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ(ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ)ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ...ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ 7 ΜΑΖΙ...Κ ΓΙΑ ΜΕΝΑ 7 ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ...ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΕΤΣΙ ΑΚΟΜΗ??

Κ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΓΓΥΣΩ ΕΓΩ Κ ΝΑ Κ@@@ΤΡΙΒΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ??ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΑΝ ΑΝΤΡΑΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ!!! :angry:

ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΑΚΟΥΓΟΜΑΙ ΣΑ 13ΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ(ΧΑΛΑΡΗ ΚΟΙΛΙΤΣΑ,ΜΑΛΛΙΑ ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΤΛ)ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΛΙΓΑΚΙ..

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΗΣΜΕΝΗ.....ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΣ ΜΟΥ Κ ΜΕΝΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΛΙΓΟ ΘΑΡΡΟΣ ΜΠΑΣ Κ ΔΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΙΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ!!!ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ..:P:P:P :woohoo: :woohoo:

Δημοσίευση

Περασα κι εγω απο αυτη τη φαση...... ;)

Στη δικη μας περιπτωση εγω δεν ηθελα...λογο καισαρικης φοβομουν πολυ!!! :S:S Δεν ηθελα, δεν ηθελα....τον ξενερωσα και τον αντρουλη μου στο τελος!!!! Τα πραγματα πηγαιναν απο το κακο στο χειροτερο μεχρι που αποφασισαμε να κανουμε κατι! Ελα μου ομως που πονουσα τοοοοσο που δε γινοταν.... :(:( κοντευα να τρελλαθω!!! νομιζα πως εχω κατι σοβαρο και γι'αυτο ποναω...και μια και δυο πηγα στο γιατρο!!! :blush::blush: Ο γιατρος δε με εξετασε καν! Μου ειπε να ηρεμησω και να περιμενω,

-"εχεις ορεξη για sex" μου λεει!

-"εεεε!!!!" του λεω!

-"ε! οταν θα εχεις ορεξη, δε θα πονας κιολας!" μου λεει ;) και ειχε απολυτο δικαιο!!!! :P

Να προσεχεις τον εαυτο σου,να ντυνεσαι να στολιζεσαι, να αισθανεσαι εσυ sexy και τοτε θα σε δει και ο αντρουλης ετσι!!! ;)

Σ'αγαπαει και σε λιγακι θα σε θελει κιολας!!!! :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Τρισευτυχυσμενη εμεις εχουμε κλεισει χρονο και βαλε.....αποτιστοι. Ορεξη απο μενα μηδεν...απο τον αντρα μου Οκ. Αλλα κανουμε πολλες αγκαλιες χαδια και φιλια. Και μου αρεσει οτι οταν εμεινα εγγυος για πλακα το λεγαμε το σεξ κομμενο απο δω και περα!!!

Στην εγκυμοσυνη φοβομασταν...μετα το μωρο δεν κοιμοταν- ουτε τωρα κοιμαται δηλαδη- και προτιμαμε να ξεκουραζομαστε. Μολισ θα αρχισει να τρωει κανονικα τα γεματα του θα τον αφισω στη μαμα κανενα ΣΚ μπας και θημηθουμε το αθλημα χιοχιχιχ αλλιως θα ξεχασουμε πως γινετε.

Παντως η μαμα μου εχει πει πολλες φορες να της τον αφισω βραδυ...εγω τη λοιπαμε γιατι ο μικρουλης δε θα αφισει κανεν να κοιμηθει.

και να ξερεις,παθαινουν και οι αντες καταθλυψη μετα τον τοκετο. Διαβασε και αυτο

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 009_382704

Δημοσίευση

Cesilia έγραψε:

Τρισευτυχυσμενη εμεις εχουμε κλεισει χρονο και βαλε.....αποτιστοι. Ορεξη απο μενα μηδεν...απο τον αντρα μου Οκ. Αλλα κανουμε πολλες αγκαλιες χαδια και φιλια. Και μου αρεσει οτι οταν εμεινα εγγυος για πλακα το λεγαμε το σεξ κομμενο απο δω και περα!!!

Στην εγκυμοσυνη φοβομασταν...μετα το μωρο δεν κοιμοταν- ουτε τωρα κοιμαται δηλαδη- και προτιμαμε να ξεκουραζομαστε. Μολισ θα αρχισει να τρωει κανονικα τα γεματα του θα τον αφισω στη μαμα κανενα ΣΚ μπας και θημηθουμε το αθλημα χιοχιχιχ αλλιως θα ξεχασουμε πως γινετε.

Παντως η μαμα μου εχει πει πολλες φορες να της τον αφισω βραδυ...εγω τη λοιπαμε γιατι ο μικρουλης δε θα αφισει κανεν να κοιμηθει.

και να ξερεις,παθαινουν και οι αντες καταθλυψη μετα τον τοκετο. Διαβασε και αυτο

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 009_382704

cesilia ωραιο αρθρο! Μπραβο!

Δημοσίευση

Μια φάση είναι και θα περάσει...όπως συνήθως.

Το είχα βιώσει κι εγώ όταν γέννησα το δεύτερο μου παιδί.

Άργησε να με πλησιάσει....βέβαια με δυο μικρά παιδιά που χρόνος, όμως το σκεφτόμουν και το ήθελα πολύ. Αναρωτιώμουν βρε παιδί μου, αυτός είναι άντρας γίνεται να μην το σκέφτεται?

Τελικά όλες τα ίδια σκεφτόμαστε.

Αυτό όμως που πιστεύω είναι πως κι αυτοί περνάνε ένα σοκ και αλλάζουν μετα τον ερχομό ενός παιδιού. Η καλύτερη λύση είναι ο διάλογος.

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΟ! ΤΕΛΙΚΑ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΟΛΕΣ ΤΟ ΒΙΩΝΟΥΜΕ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΛΙΓΑΚΙ. ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΨΙΛΟΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΒΑΣΙΚΑ... ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ. ΦΕΥΓΩ. ΠΩ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΕΚΠΛΗΞΗ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ!!!

Δημοσίευση

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ,ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΜΑΜΜΥΛΑΝΤ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ & ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ...

Κ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΟΛΕΣ!!!!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΜΑΣ ΠΩΣ ΠΗΓΕ..

Δημοσίευση

Αχ μη βιάζεσαι!

Εγω εχω γεννήσει εδω και 8 μήνες και τώρα μπάινουμε σε μια σειρα, μια ειχα παθει επιλοχεια κατάθλιψη, που τωρα άρχισε να μου περναει με πολύ βοήθεια. Έμεινα αρκετο καιρο στη μάνα μου και γενικώς ημασταν κάπως. Σεξ κάναμε γύρω στις 20 μέρες αφού γέννησα αλλα οπως είπε και ο γιατρός στις αρχες θα αισθανομαι πολύ στεγνή και δεν μπορω να πω οτι το ευχαριστήθηκα! Και φυσικά με τα ξενύχτια σιγά μην εχω και όρεξη και ο δικός μου μπορεί να ήθελε αλλα δεν το ζήταγε γιατι φοβόταν μην του φέρω τίποτα στο κεφάλι!! χαχα! εδω εγω τα είχα παίξει ήθελε και σεξ!

και οι άντρες θέλουν χρονο για να καταλαβουν τι συνέβει.

Εμενα ο δικός μου επειδη εμεινα και καιρο στη μάνα μου δε συνέιδητοποίησε ότι είχε παιδι! παθαίνουν ενα σοκ και αυτοι. Και γω άκουγα τα γνωστα ότι μολις έρθει ένα παιδι έιναι η απόλυτη ευτυχία! δεν νομίζω ότι ισχυει αυτό. Εγω τουλάχιστον στην αρχη αν εξαιρέσεις τις πρώτες μέρες μάλλον έγινε η ζωή μας ανω κάτω και σαν ζευγάρι ειχαμε καυγάδες ενω πριν δεν είχαμε τσακωθεί ποτέ!

Χρειάζεται χρόνος σε άλλους λιγότερος σε άλλους περισσότερος.

Τωρα η σεξουαλική μας ζωή ειναι σούπερ!

Υπομονη όλα θα φτιάξουν!

Δημοσίευση

Kαι εγώ θα έλεγα

ότι κάτι πιο σέξυ θα τον ανεβάσει.....

Επίσης, Μπορείς να του ετοιμάσεις ένα πολύ ώραίο δείπνο με κάποιο δωράκι, ωραία μουσικούλα κτλ...

Όλα αυτά δεν πρέπει

να τα ξεχνάμε ποτέ,

γιατί ανεβάζουν την διάθεση και των δύο :laugh:

Άντε περιμένουμε νέα σου....

Δημοσίευση

ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ??? :laugh: :laugh: ΤΟ ΣΚΑΣΜΕΝΟ ΜΟΛΙΣ ΠΑΩ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΣΚΟΥΖΕΙ!!! ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΚΑΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ..

Δημοσίευση

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ έγραψε:

ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ??? :laugh: :laugh: ΤΟ ΣΚΑΣΜΕΝΟ ΜΟΛΙΣ ΠΑΩ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΣΚΟΥΖΕΙ!!! ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΚΑΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ..

χαχα οπως τα λες!!!Λες και το καταλαβαινουν και το κανουν επιτιδες τα καθαρματακια!! :lol: :woohoo:

Δημοσίευση

τρισευτιχισμενη ολεσ τα εχουμε περασει αυτα.εγω τι να πω που μενουμε μακρια απο μαμα-πεθερα και δεν μπορω να αφησω τι μικρη πουθενα!αλλα βρισκουμε χρονο και για να μεινουμε τα δυο μασ..το βραδυ που κοιμαται η μικρη η μεσημερι...ολα θα φτιαξουν θα το δεισ!μη στεναχωριεσαι.εσυ κοιτα απο τη μερια σου να κανεισ οτι καλυτερο μπορεισ να τον προσεγγισεισ..τα αλλα θα ρθουν απο μονα τουσ!φιλια και καλη επιτυχια

Δημοσίευση

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΕΤΥΧΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ? ΠΑΝΤΩΣ Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ. ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΕΣΥ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑ ? ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ? ΕΙΜΑΙ ΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 3,5 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΚΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΣΤΕΡΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ !!!!! :blink::blink::blink::blink:

Δημοσίευση

φαση ειναι που θα περασει!!!

εμεις ειχαμε να κανουμε σεξ..μισο λεπτο να μετρησω....περιπου 10 μηνες συνολικα!!!

παρολο που ειχα την κουραση με το μωρο το ζητουσα και οταν εγινε ηταν χαλια..ενιωθα τελιως διαφορετικη πλεον και δεν μου αρεσε καθολου!!!!

ο αντρας μου ειναι στο στυλ του δικου σου αν δεν τον ταρακουνισω εγω και δεν θελει και εκεινος δεν γινεται τιποτα.

περασαν μηνες και εγω ημουν αποροφημενη με το παιδι,κουρασμενη,αυπνη που μυαλο για σεξ...θα το πιστεψεις οτι τους φυσιολογικους παλιους ρυθμους μας τους βρικαμε τωρα που ο μικρος ειναι πια 17 μηνων??????

υπομονη λοιπον και σιγα σιγα ολα θα ξαναρθουν στα φυσιολογικα τους

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...