Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΠΡΙΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙ Η ΑΛΛΕΣ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΟΛΙΣ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ....ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΩΣ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ?ΑΝ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ..ΑΝ ΟΜΩΣ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΜΟ(ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑ ΕΓΩ)ΤΡΩΣ ΓΕΡΗ ΦΛΑΣΙΑ..ΠΟΥ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ..ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΠΟΡΡΟΦΑΕΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΛΕΩ?

Δημοσίευση

σωστή ώρα δεν νομίζω ότι υπάρχει με την έννοια του ότι ο κάθε άνθρωπος έίναι διαφορετικός κ αποφασίζει ό ίδιος αν θέλει να περάσει λίγος χρόνος πριν αρχίσει προσπάθειες ή όχι. Ρόλο για μένα παίζει κ η ηλικία σε κάποιο βαθμό πχ αν μια κοπέλα βρει τον κατάλληλο μετά τα 35 ίσως προτιμά να μην περιμένεο πολύ.

Εγώ πάντως έμεινα πάνω από 1,5 χρόνο πριν αποφασίσουμε για παιδί κα δεν το μετανιώνουμε. Περάσαμε τέλεια με ταξίδια στοι εξωτερικό, διακοπές κ γενικά ήμασταν free. Τώρα περιμένουμε τον μπέμπη μας κ ήδη η ζωή μας έχει αλλάξει, προς το καλύτερο βέβαια, δεν παραπονιέμαι.

Απλά λέω ότι είναι όμορφα να δίνεις κ λίγο χρόνο στο ζευγάρι πριν κάνεις παιδί.Μετά δεν είσαι ποτέ πια μόνος, έχεις κάποιον να φροντίζεις.

Κάθε πράγμα στον καιρό του...

Αν κάνεις παιδί όχι συνειδητά αλλά πχ επειδή γκρινιάζουν οι γονείς τότε άστα...

Δημοσίευση

καταρχην ο,τι και να λες δεν αποτελει βλακεια!!

απο την αλλη,σωστο timing για τον προγραμματισμο και τον ερχομο ενος παιδιου υπαρχει μονο οταν η σχεση του ζευγαριου ειναι ωριμη κι οταν και οι δυο νιωσουν την επιθυμια (και επειτα την αναγκη) για αυτο...

εμεις ειμαστε σχεδον 7 χρονια μαζι,δεν ειμαστε ακομα παντρεμενοι,αλλα οταν νιωσαμε κι οι δυο εντονα την επιθυμια για ενα παιδακι,αποφασισαμε να βρουμε κοινη στεγη για να το φωλιασουμε...

με τον ενα ή τον αλλο τροπο,εισαι δηλαδη παντρεμενος και ξεκινας ή ερχεται ξαφνικα ενα παιδι και μετα παντρευεσαι...ή οτιδηποτε άλλο,

αυτο που πρεπει να υπαρχει αναμεσα στο ζευγαρι ειναι αγαπη και μονο αγαπη..θελει δυναμη,κατανοηση και τρομερη υπομονη,θελει πολλους συμβιβασμους και νηφαλιοτητα για να χτισεις ενα ομορφο σπιτικο και να το γεμισεις με παιδικα γελια και φωνουλες!!

Δημοσίευση

Σωστο timming για να αποκτησει ενα ζευγαρι παιδι εξαρτατε απο πολλους παραγοντες .

Καταρχιν ποσο καλα ξερει ο ενας τον άλλον και ποσο υπευθυνοι ειναι για να μπορουν να διαχειριστουν κατα βαση πρωτα την εγκυμοσυνη καιμετα τον ερχομο ενος παιδιου.

Επισης θα αναφερω την ηλικια καποιες γυναικες ειναι ετομες στα 25 και άλλες στα 35 καποιοι αντρες στα 30 θεωρουν οτι επρεπε να εχουν ενα παιδι και άλλοι νιωθουν οτι η επαγγελματικη τους ζωη εχει προτεραιοτητα.

υστερα ειναι το οιοκονομικ ο ερχομος ενος μωρου προυποθετει και εξοδα ποσο ενα ζευγαρι που ζε με 800 ευρω εινι ετοιμο να μπει στη διαδικασια αυτη;

Μετα υπαρχουν καποια ζευγαρια που μπορει αν ειναι μαζι 2 χρονια αλλα μονοι τους δνε εχουν μεινει παρα μονο 20 ημερες στις διακοπες η καποιο Σαββατοκυριακο θεωρειτε οτι αυτο το ζευγαρι ειναι ετοιμο να βαλει στη ζωη του και ενα ακομα μελος;

Εγω με τον αντρα μου ειμασταν σε σχεση 3 χρονια και αλλα δυο που ειμασταμ αρραβωνιαμενη και συζουσαμε αλλα επειδη δουλευαμε πολλες ωρες μεταξυ μασυναντιομαστε πολυ λιγο ετσι οταν παντρευτηκαμε εγω ημουν 29 και εκεινος 28 ειπαμε μενουμε για κανενα χρονο ετσι καιμετα βαζουμε μπροστα .Ηρθαν ετσι οι καταστασεις ομως και λογω υγειας δνε μπορουσα να μεινω εγκυος για τα επομενα 3 χρονια αυτα τα τρια χρονια εκαν τελειως διαφορετικα πραγματα :εργαστηκα , σπουδασα εμαθα ο αντρας μου απο την αλλη με γνωρισε σε αλλους τομεις εμαθε ο ενας του αλλου τις ιδιοτροπιες τα χουγια τις παραξενιες .Ετσι οταν αποκτησαμε το Σταυρο εγω ημουν 34 και εκεινος 33.Ειμασατν και οι δυο ετοιμοι γα τις αλλαγες που θα ακολουθησουν δεν μας ενοιαζε που δεν βγαιναμε το πρωτο διαστηαμ αλλωστε η ζωη μας δεν θελαμε να ειναι αναμεσα σε βραδυνες εξοδους ειχαμε ανγκη την οικογενειακη θαλπωρη .

Γευτηκαμε τις στιγμες του Σταυρου μεχρι το μεδουλι η προτεραιοτητα μας ηταν και ειναι αυτο το παιδι χωρις ομως να σημαινει οτι εχουμε ξεχασει τις ικες μας προσωπικες μας ανγκες .Αν θελω να βγω για καφε θα βγω το ιδιο κια εκεινος αν θελουμε να δεχτουμε κοσμο η να παμε καπου θα παμε 5 χρονια με το Σταυρο και διακοπες εχουμε παει και βολτες δνε μας εχει στερησει τιποτα , δεν εχω αφησει το Σταυρο ποτε εκτος απο δυο νυχτερινες εξοδους σε κεντρο διασκεδασης που δεν ειναι χωρος για παιδι.

πριν δυο χρονια ο ανρας μου ηθελε και άλλο παιδι εγω οχι δεν ημουν ετοιμη να μπω στη διαδικασια αυτη η οποια θελει πανω απο ολα ηρεμια και απο την αλλη δνε εβλεπα τα οικονομικα μας να ειναι σε θεση να μας επιτρεψουν να κανουεμ ανετη τη ζωη μας σε καποια πραγματα .

Εκεινος ηθελε και μου ειπε οτι θα δουλεψει ακι απογευματινες ωρες και εγω του απαντησα οτι τα απογευματα παμε το Σταυρο στις λογοθεραπειες αρα θα επρεπε η εγω να τρεχω με δυο μικρα παιδια η να σταματησει ο Σταυρος τις λογοθεραπειες . Απο την αλλη οταν λες θελω και άλλο παιδι πρπεπει αν εχεις και το χρονο να του προσφερεις τη παρουσια σου το καταλαβε και ειπαμε οπως ερθουν τα πραγματα.

Τωρα που ο Σταυρος ειναι σε πιο καλη φαση ναι θα ηθελα ενα δευτερο παιδακι .

Δημοσίευση

το σωστο timing ειναι υποκειμενικο.Εμεις συγκατοικουσαμε πριν το γαμο,επισης καναμε παιδι 2 χρονια μετα το γαμο και επισης ειμαστε 13 χρονια μαζι...τωρα που εχω παιδι λεω οτι θα μπορουσα να το χα κανει πολυ νωριτερα! τελικα,ισως υπερβαλλουμε με το ποσο ετοιμοι πρεπει να μαστε,οι δουλειες δεν σταματουν ποτε,τα παντα συνεχιζουν να κυλουν αλλες φορες εντονα αλλες πιο ηρεμα,το παιδι ειναι καρπος αγαπης,μονο ετσι μπορω να το αντιληφθω εγω,οποτε οποτε και αν ερθει μονο για καλο θα ερθει :)

Δημοσίευση

Για να γινει ενα παιδι πρεπει να εχει δεσει η σχεση να εχει δοκιμαστει και να εχει νικησει ολες τις δυσκολιες, αν εισαι ενα με τον συντροφο σου και εισαστε ο ενας για τον αλλον τα παντα και φιλος και αδερφος και εραστες και ολα τοτε ενα παιδι ειναι ετοιμο να ερθει στην οικογενεια σας γιατι θα εισαστε πραγματικη οικογενεια και μονο ευτιχια θα φερει!!!!!!

Δημοσίευση

Σχεδον ποτε δεν υπαρχει το σωστο timing για παιδι

Και οι περισοτεροι δεν ειναι ποτε ετοιμοι για ενα παιδι

Οταν εμεινα εγκυος δεν ηταν ο σωστος χρονος για την μικρη μου ημουν ανεργη δεν ειχα παντρευτει ημουν ανωριμη ειμαι 24 ετων ειμαι μικρη να βρω δουλεια πρωτα

και πολλες αιτιες μπορεις να βρεις μεχρι να το αποφασισεις Ισως επρεπε να κατσω περισοτερο χρονικο διαστημα με τον αντρα μου

Ημαστε μαζι 4 χρονια το παιδι ηρθε σχεδον τυχαια αλλα αν περιμενεις να ωριμασεις για να κανεις παιδι σωθηκες

το παιδι απο μονο του σε ωριμαζει (συνηθως)

Τωρα αν και ακομα ανεργη δεν τρελενομαι να βρω δουλεια σε επιχειρηση αυτο που εχω αποφασισει να κανω ως εργασια ειναι να αναλαβω τα αγροτικα μιας που εχουμε και αρκετες ελιες να μαζεψουμε και ηδη δεν μπορει κανενας αλλος να αναλαβει πια

ο αντρας μου εργαζεται σε μια επιχηρηση απο το πρωι μεχρι αργα το απογευμα και με δυσκολια θα παρει αδεια για τις ελιες φετος ( περυσι ειχε ερθει 2 σαβατοκυριακα και επειδη κρυωνε φυγαμε :laugh: :laugh: !!!)

και ισως λογο του παιδιου ο πεθερος μου βοηθησει λιγακι οσο του επιτρεπουν οι δυναμεις του

αλλα στην ουσια απο τα αγροτικα μονο εχουμε κανει μια καλη καβατζα τωρα ο αντας μου εχει να πληρωθει μηνες και αν δεν ειχαμε εργαστει και στα αγροτικα δεν θα υπηρχε ευρο

πλεον κανενας δεν μπορει να το αναλαβει οποτε θα απολαυσω τις στιγμες αυτες στο παιδι μου και αργοτερα θα το αναλαβω εγω αποκλειστικα δεν ειναι η καριερα αλλα σιγουρα αργοτερα θα μπορω να εχω μαζι και τα παιδια μου και να τα μεγαλωνω οπως εγω θελω χωρις να συμβιβαζομαι για ενα μισθο 500 ευρο για το τιποτα

και τωρα θα πηγαινω και εγω μαζι με τον αντρα μου να τον βοηθησω αλλα οταν θα με ζηταει η μικρη φευγω οτι ωρα θελω και πηγαινω να την δω να την ταισω και να παιξω μαζι της

αλλα αυτο που θελω να πω ειναι οτι μεχρι πριν μεινω εγκυος ονειρευομουν να βρω πρωτα μια δουλεια σταθερη σε καποια επιχειρηση και μετα να κανω παιδι αν και οποτε ερχοταν!!!

Δημοσίευση

Καλησπέρα σου Liberty.Με τον σύντροφο μου είμαστε λιγότερο απο 2,5 χρόνια μαζί και παντρεμένοι απο τον Ιούνιο :) Συγκατοικήσαμε στον χρόνο επάνω και όταν ήρθε η εγκυμοσύνη είχαμε μάθει για τα καλά ο ένας τον άλλο και είχαμε νιώσει τι πάει να πει ευθύνη.Εγώ είμαι 22 και εκείνος 25.Η εγκυμοσύνη ήταν απρογραμμάτιστη.Δεν πιστευω οτι υπάρχει κατάλληλη στιγμή για παιδάκι.Πάντα κάτι θα μας απασχολεί.Το μόνο σίγουρο είναι οτι πρέπει το ζευγάρι και μελλοντικοί γονείς να μπορούν να συννενοηθούν ώστε να αντέξουν και τις δυσκολίες :)

Δημοσίευση

marianda έγραψε:

Για να γινει ενα παιδι πρεπει να εχει δεσει η σχεση να εχει δοκιμαστει και να εχει νικησει ολες τις δυσκολιες, αν εισαι ενα με τον συντροφο σου και εισαστε ο ενας για τον αλλον τα παντα και φιλος και αδερφος και εραστες και ολα τοτε ενα παιδι ειναι ετοιμο να ερθει στην οικογενεια σας γιατι θα εισαστε πραγματικη οικογενεια και μονο ευτιχια θα φερει!!!!!!

Πολύ καλό!!!! συμφωνώ :laugh:

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ

ΟΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2ΜΙΣΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΜΩΡΟ

Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΡΟΣΕΧΑ Κ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ

ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ Κ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΧΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ

ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΜΑΣ ΖΩΗ Κ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΟΤΑΝ ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΑΖΙ

ΑΚΟΜΗ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ Κ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ Κ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΚΑΘΟΛΟΥ

ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΜΑ ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΤΩΡΑ ΕΔΩ Κ ΚΑΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΧΕΙ ΟΡΙΜΑΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΜΩΡΟ Κ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ Κ ΠΑΡΑ

ΠΟΛΥ

ΕΧΟΥΜΕ ΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΑΝ ΖΕΥΓΑΡΙ

ΤΑΞΙΔΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΞΕΝΥΧΤΙΑ

ΤΩΡΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ Κ ΝΑ ΑΦΙΕΡΟΘΩ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ

ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΡΘΕΙ

Δημοσίευση

Χμμ ενιωσα πριν ακομα κανουμε σχεση οτι μονο με αυτον τον ανθρωπο θα κανω παιδι αλλιως δεν κανω και οντως ετσι ηταν. :laugh: Οταν μειναμε μαζι ειπαμε να χαρουμε λιγο και μεις γιατι μας ειχε φαει η αποσταση. Μετα απο ενα χρονο ξεκινησαμε και τσουπ εμεινα εγκυος. Ητανε οτι καλυτερο μας εχει συμβει

Δημοσίευση

νιωθω οτι με απορροφαει πολυ το θεμα του παιδιου και πολλες αλλες γυναικες που γινεται αυτοσκοπος...ενω στην πραγματικοτητα το ζευγαρι ειναι το θεμα..η σχεση.το παιδι ειναι η ολοκληρωση

Δημοσίευση

liberty81 έγραψε:

νιωθω οτι με απορροφαει πολυ το θεμα του παιδιου και πολλες αλλες γυναικες που γινεται αυτοσκοπος...ενω στην πραγματικοτητα το ζευγαρι ειναι το θεμα..η σχεση.το παιδι ειναι η ολοκληρωση

Έχεις απόλυτο δίκιο, το θέμα είναι το ζευγάρι. Το παιδί έρχεται ως καρπός της αγάπης και όχι ως αυτοσκοπός.

Δημοσίευση

τι κανουμε ομως?αρχιζουμε αμεσως προσπαθειες για εγκυμοσυνη μολις νιωσουμε οτι τον βρηκαμε...σχεση ζωης ψαχνουμε ή πατερα των παιδιων μας μονο?ερχεται το παιδι και βουνο η απομακρυνση μετα

Δημοσίευση

liberty81 έγραψε:

τι κανουμε ομως?αρχιζουμε αμεσως προσπαθειες για εγκυμοσυνη μολις νιωσουμε οτι τον βρηκαμε...σχεση ζωης ψαχνουμε ή πατερα των

παιδιων μας μονο?ερχεται το παιδι και βουνο η απομακρυνση μετα

σχεση ζωης ψαχνουμε!!

με εναν ανθρωπο που θα σημαινει σχεδον τα παντα για εμας και αυτος ο ανθρωπος θα ηταν η ευτυχια μας αν γινοταν και πατερας των παιδιων μας..

προσπαθειες ξεκιναμε μονο οταν ειμαστε ετοιμοι κι οι δυο,διαφορετικα υπαρχει προβλημα..

το παιδι δεν ειναι ικανο να απομακρυνει το ζευγαρι!! ισα-ισα...το δενει πιο πολυ! υπαρχει κοινη μοιρα πια!!

δε λεω! υπαρχουν προβληματα με τον ερχομο ενος μωρου,σιγουρα το αγχος η κουραση ο εκνευρισμος θα υπαρχουν κι απο τις δυο πλευρες...αλλα δεν ειναι δυνατον ολο αυτο να γινει εμποδιο στην εξελιξη μιας οικογενειας!!

Δημοσίευση

ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣΤΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΜΩΡΟ. ΜΙΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΜΙΑ ....ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ!! :P ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙ. ΟΠΟΤΕ "ΒΟΛΕΥΤΗΚΑΜΕ" ΣΤΟ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΕΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΠΟΤΕ ΚΑΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑΜΕ ΚΑΙ ΒΑΛΑΜΕ ΜΠΡΟΣ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΟΥΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!! Α! ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΔΗ 13 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ. ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ 3. ΑΛΛΑ ΠΡΙΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΟΙ. ΤΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΟΤΑΝ ΕΙΜΟΥΝ 14 ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ 21. Ε... ΝΩΡΙΣ ΗΤΑΝ! ΧΕΧΕ :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

γεια σας κορίτσια!

εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι για μένα υπάρχει μια σειρά πραγμάτων που πρέπει να γίνουν. πρώτα σχέση αρκετών ετών να μάθει ο ένας τον άλλον, μετά ίσως συμβίωση όχι απαραίτητα όμως, ύστερα ο γάμος και μετά το παιδί. άποψή μου βέβαια αλλά εγώ πάντα έτσι τα είχα στο μυαλό μου παραδοσιακά. :)

το θέμα είναι πως εγώ μια ζωή αισθανόμουν έτοιμη για μωρό αλλά για τον άντρα μου άισθάνθηκα τα τελευταία χρόνια ότι είναι ιδανικός και για μπαμπάς ζώντας τον από κοντά και βλέποντάς τον με τα παιδιά των άλλων.

και μιας και έχω κάνει ήδη τα 3 πρώτα βήματα λέω σιγά σιγά να γίνει και το τρίτο. ή και γρήγορα γρήγορα .... :silly:

Δημοσίευση

liberty81 έγραψε:

τι κανουμε ομως?αρχιζουμε αμεσως προσπαθειες για εγκυμοσυνη μολις νιωσουμε οτι τον βρηκαμε...σχεση ζωης ψαχνουμε ή πατερα των παιδιων μας μονο?ερχεται το παιδι και βουνο η απομακρυνση μετα

και τα δυο ψαχνουμε !

σχεση αγαπης και τον πατερα των παιδιων μας,δεν αποφασιζεις να κανεις παιδι με εναν που δεν σου εμπνεει εμπιστοσυνη,που δεν ξερεις πως θα σταθει πλαϊ σου σε δυσκολες στιγμες (που θα ερθουν,γιατι μια μεγαλη σχεση δεν ειναι αστεια,εχει και ζορικες και καλες στιγμες).

Δλδ εσεις κοριτσια δεν σκεφτηκατε οταν γνωρισατε τον ανθρωπο σας οτι θα μπορουσε να γινει πατερας των παιδιων σας?

Και δεν ειναι απαραιτητο να απομακρυνθει το ζευγαρι,το παιδι δεν ειναι το προβλημα,ο ερχομος του ομως μπορει να φερει στην επιφανεια προληματα που υπηρχαν και πριν..τελικα ισως κ να υπαρχει σωστος χρονος για παιδι,οταν νιωθεις καλα με αυτον που εισαι.

Δημοσίευση

Καλημέρα και από μένα!!!

Σίγουρα τα μωράκια έρχονται όποτε θέλουν εκείνα... Εγώ για παράδειγμα παντρεύτηκα τον Αύγουστο του 2008 και με τον άντρα μου συζούσαμε σχεδόν ένα χρόνο. Λέγαμε λοιπόν ότι θα καθήσουμε άλλον ένα χρόνο μόνοι για να μπορούμε λίγο να χαρούμε τον έρωτά μας, να κάνουμε ταξίδια και άλλα πράγματα... Να σημειώσω ότι είμαστε μαζί 4 χρόνια, όχι πολλά λοιπόν για να πω ότι είχαμε κάνει πολλά μαζί!!!

Όμως η ζωή δεν στα φέρνει έτσι όπως τα έχεις προγραμματίσει και τελικά είναι καλύτερα... Ο γιος μου ήταν στο γάμο μας κι εμείς δεν το ξέραμε, ένιωθα κάτι ναυτίες και νόμιζα ότι ήταν το άγχος του γάμου. Την επόμενη του γάμου έκανα το τεστ και τελικά ήμουν έγκυος... Ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής μου και δεν τον αλλάζω με τίποτα!!! Ο γιος μου είναι τώρα 6,5 μηνών, τον λατρεύω και τρελαίνομαι που τον έχω, κι εγώ και ο άντρας μου. Είναι όλη μου η ζωή!!!

line_line_b_beg_40_time_1240891200_text_f4ef20ede9eddceae920eceff520e5dfede1e9.gif

Δημοσίευση

Εμεις αρχισαμε τις πεοσπαθιες πριν παντρευτουμς. Για την ακριβια οταν αρραβωνιαστικαμε. Το παιδι ηρθε μετα απο 1 χρονο σχεδον. Αλλα ολο αυτο το διαστημε δεν αγχοθηκαμε καθολο. Εμεις ημασταν καλα περνουσαμε καλα. θελαμε το μωρο να ειναι αποτελεσμα της αγαπης μας και οχι αποτελεσμα σεξουαλικης πραξης με σκοπο το μωρο μονο.

Πιστευω παντως οτι οταν μενεις σε δικο σου σπιτι...οι δουλιες που πρεπει να γινουν δεν τελειωνουν ποτε

Δημοσίευση

δεν υπαρχει το "σωστο timing" για μενα οσον αφορα τη συλληψη ενος παιδιου..τιποτα δεν μπορεις να προγραμματισεις,τιποτα δεν μπορεις να ελεγξεις..βεβαια δεν εννοω οτι καποιος πρεπει να ξεκινησει να προσπαθειες,η να κανει ελευθερα και οτι κατσει ακομα κι αν δεν ειναι ετοιμος..προς Θεου..

πρεπει να την παρεις την αποφαση πραγματικα..να εχεις σκεφτει τα παντα,να εισαι ετοιμος ψυχολογικα κυριως,οικονομικα νομιζω πως δε θα ημοασταν ποτε ετοιμοι:laugh:, παντα αυτος ο τομεας ειναι δυσκολος..

παντως απο οτι εχω καταλαβει,οταν θελουν αυτα ερχονται.. ειμαστε δεν ειμαστε ετοιμοι,προσπαθουμε δεν προσπαθουμε,θελουμε δε θελουμε..

το θεμα ειναι να παρουμε αποφαση οτι θελουμε να γινουμε γονεις,και απο κει και περα να προσευχομαστε καθημερινα να μας το στειλει..

Δημοσίευση

Χιχιχιχ. Παντως και οι δυο κουμπαρες μου, τα νινακια που βαφτησα τα αποκτισανε "τυχαια" 13 μηνες διαφορα εχει το ενα βαφτηστηρι 11 μηνες το άλλο. Λετε να ειναι τυχερο μου...χιχιχι.

Δημοσίευση

liberty 81 εμείς συζούσαμε με τον άντρα μου 3 χρόνια πριν παντρευτούμε και μείνω και έγκυος τελικά.Προσωπικά εγώ θεωρώ την συγκατοίκηση απαραίτητη πριν πάρεις την σοβαρή απόφαση γάμου,αλλά και το διάστημα αυτό χωρίς παιδί ιδανικό για να κάνεις κάποια πράγματα με μεγαλύτερη ελευθερία.Βέβαια το μωράκι μας προέκυψε τυχαία δεν το προγραμματίζαμε ακόμα αλλά επειδή εγώ γενικώς ήμουν αναποφάσιστη σε αυτό το θέμα και με πολλές ανασφάλειες(γιατί και η δουλειά μου δεν είναι η καλύτερη)αν μου έλεγες να το προγραμματίσω ίσως να μην το προγραμμάτιζα ούτε στα επόμενα 5 χρόνια!τώρα όμως που θα έρθει είμαι πολύ ευτυχισμένη και κατάλαβα ότι τελικά αυτό ηθελα.Όμως πιστεύω πως καλό είναι να χαιρόμαστε λίγο την συγκατοίκηση,τον γάμο με τον συντροφό μας και μετά το παιδάκι! ;)

  • Απαντήσεις

    • Καλημερα σε όλες! Ολοκληρώσαμε και τον επανέλεγχο της β επιπέδου με επιτυχία.. Τα μωρά είναι καλά, δεν κουνιομουν για να μπορεσει να ολοκληρωσει την εξεταση και γλιτωσα στο τσακ να λυποθιμήσω πάλι! Είχα πανιάσει όλη η γιατρος μου είπε να γυρίσω αμέσως αριστερα γιατι πραγματικα χανομουν! Δεν βαριεσαι, σημασια εχει που τελειωσε την εξεταση 😅 ο ένας ο μπομπιρας δεν μας εκανε την χαρη να τον δουμε 3D και είδαμε μόνο τον ένα που τον έβγαλε και μια τέλεια φωτο! τώρα, ναι, μοιάζει με ανθρωπάκι επιτέλους ❤️ αυριο παμε για την καμπύλη ζαχάρου και την ερχόμενη εβδομάδα έχουμε την μηνιαία μας μέτρηση με τον γιατρό μας! όλα καλα 😇🙏
    • Συνήθως είναι οι πιο μεγάλες ηλικίες που τα ρωτάνε αυτά δεν ξέρω αν σταματάνε και ποτέ βέβαια ακόμα και 1 παιδί να έχεις και 2 (εντάξει δεν είναι βέβαια το ίδιο)  .. εμένα γύρισαν μου είπαν αντε τώρα βάλτε μπροστά για τον γιο 🤷‍♀️ επειδή έχω 2 κορίτσια… ήταν ένας τρόπος για να δει αν έχουμε σκοπό να κάνουμε και άλλο παιδί η περιέργεια βλέπεις…  Δεν καταλαβαίνουν πόσο αδιάκριτο είναι αυτό και ειδικά αν ήξερε κιόλας για την αποβολή 😕 Λες και το κάνουν επίτηδες 🤷‍♀️αλλά αυτοί άνθρωποι δεν αλλάζουν εμείς προσπαθούμε να αλλάξουμε και να μην μας αγγίζουν αυτά αλλά δύσκολο.. μακάρι να έρθει μια εγκυμοσύνη σύντομα για να σταματήσουν και αυτές οι καλοπροαίρετες ερωτήσεις 
    • Καλημέρα κορίτσια ελπίζω να περάσατε όμορφα το τριήμερο  Εμείς κάναμε το πάρτυ γενεθλίων των κοριτσιών το Σάββατο η μεγάλη έκλεισε τα 3, η μικρή 1 περάσαμε ωραία η μεγάλη το χάρηκε πάρα πολύ  εχτές πήγα κοινώνησε η μικρή την τρίτη φορά μετά την βάφτιση αφήσαμε και την λαμπάδας μας, πάει και αυτό .. σήμερα φεύγουν οι γονείς οπότε θα μπούμε σιγά σιγά στην ρουτίνα μας ξανά  Αυτά τα νέα μας ! 
    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...