Μετάβαση σε περιεχόμενο

Δεν είμα έτοιμη για 2ο παιδάκι..


Recommended Posts

δεν παρεξηγω απολυτως τιποτα και ποτε σεβομαι την αποψη ολων! δεν ειναι δικαιο να δικαζω αποψεις!

λοιπον λοιπον ποσο ειναι ο δημητρης???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 137
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Ακριβώς αυτό..έτσι νιώθω κι εγώ. ΟΙ δυσκολίες είναι που με φοβίζουν.Το ότι θα κάνω το καλύτερο δυνατό είναι αυτονόητο! Και φυσικά νιώθω τυχερή..που έπιασα έτσι σχετικά ευκολα και δεν περνάω κι εγώ το ζόρι που τραβάνε άλλα κορίτσια..το πέρασα όμως από άλλη μεριά και ξέρω πως έιναι...ποτέ μα ποτέ δεν θα ακύρωνα το μωρό μου για να νιώσω καλύτερα...απλώς ώρες ώρες φαίνονται βουνο και απελπίζομαι!!

Ο Δημητράκης είναι 18 μηνών και σκανταλιάρης!!!χεχεχε

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

τυρογαριδακι μου,εχεις απολυτο δικιο σε αυτο που λες...στην αρχη διαβαζοντας το μηνυμα σου ισως να αντεδρασα λιγο αδικα,αλλα μπηκα απο μονη μου στη θεση μου.την ιδια στιγμη το καταλαβα:blush: ηθελα να σε κανω να δεις τα θετικα της υποθεσης και το ποσο τυχερες θα ενιωθαν καποιες κοπελες στη θεση σου,χωρις αυτο ομως να σημαινει οτι ολες οι στιγμες μιας μητερας ειναι ευκολες...η μαμα μου γεννησε το 4ο μωρο της πριν απο 3 χρονια και επαθε καταθλιψη,δεν μπορουσε να αντεξει τις ευθυνες του..ειχε ηδη κουραστει,ηταν 40,δουλευε σε σουπερμαρκετ,σπουδαζζε εμενα και ειχε μεγαλωει ηδη 3 παιδια..ετσι το μεγαλωσα εγω μεχρι πριν απο εναμιση χρονο που παντρευτηκα και πηγα σε δικο μου σπιτι.(τωρα ειναι μια χαρα η μανουλα μου,ευτυχως,εχουν την πιο γλυκια σχεση οι δυο τους).τον λατρευω,αλλα υπηρχαν και μερικες στιγμες που με κουραζε,δεν αντεχα.ενιωθα σκλαβωμενη..ανθρωπινο ειναι..

φανουλα μου ειναι ομως και ανθρωπινο για τις κοπελες που εχασαν τα μωρακια τους να νιωθουν καπως..ασε τες να που αυτο που νιωθουν εκεινη την ωρα,να το βγαλουν απο μεσα τους,μετα απο λιγο θα καταλαβουν απο μονες τους.. και να εισαι σιγουρη οτι δεν ειναι προσωπικο μαζι σου το θεμα τους..εχουν αλλα ζορια,το περασες και ξερεις,θυμαμαι που μας ελεγες οτι ζηλευες οσες εβλεπες με φουσκωμενες κοιλιτσες και εσυ δεν ειχες το μωρακι σου..αν ακουγες κατι αντιστοιχο απο κεινες για το μωρο τους,ισως να αντιδρουσες κι εσυ ετσι,ισως βεβαια και οχι,δεν ειναι απολυτο..ολα ανθρωπινα ειναι και δεν παρεξηγουμε κανεναν :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

λογικο να φοβασαι! αλλα βαλε καποιες ομορφες εικονες στο μυαλο σου!

οταν ολα σε τρομαζουν να σκεφτεσε ομορφες εικονες!

μην φερνεις τον πανικο! μπορει το μωρο που ερχετε να ειναι πολυ πιο υσηχο και ηρεμο! εχε θετικες σκεψεις!

και που ξερεις ισως ο δημητρης να νιωσει πιο μεγαλος και να ειναι πιο καλος!

ποτε δεν ξερεις! παντα να ελπιζεις!

σκεψου ομορφες εικονες οπως την πρωτη φορα που ειδες την φατσουλα του γιου σου!!! θεωρω οτι αυτη η στιγμη νικαει ολες τις ασχημες σκεψεις!

θα εχεις στο σπιτι δυο τερατακια ζαβολιαρικα να σου δινουν απιστευτες στιγμες αγαπης και πανικου! εισαι τυχερη! οποτε νομιζω οτι οι φοβοι σου δεν πιανουν μια μπροστα σε 4ματακια στραμενα πανω σου οταν θα διαβαζεις παραμυθακια το βραδυ για να κοιμηθουν

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

σε καμμια περιπτωση δεν θελησα να σε κανω να αισθανθεις ασχημα γιατι εχασα εγω το παιδι μου!και εγω εχω φοβο για δευτερο! αλλα οποτε σκεφτομαι την στιγμη που τον ειδα πρωτη φορα στον υπερηχο...τοτε εξαφανιζονται οι φοβοι!

λογικο ειναι να φοβαται κανεις! το θεμα ειναι να βρισκεις τροπους να ηρεμεις και να πολεμας!

και εκτρωση να εκανς που λεει ο λογος πες μου ποιος μπορει να σε κρινει?ουτε ο θεος!

το οτι αλλες προσπαθουν δεν σημαινει οτι ειναι κ ετοιμες!μπορει να προσπαθουν κ οταν μεινουν να "τρομαξουν"

ολα μας φαινοντε ευκολα στην αρχη αλλα μετα τι...?

γινομαστε "κοτες" και μετα βλεπουμε οτι ουφ το καταφεραμε κ λεμε σιγα μωρε τι φοβομυον.

λοιπον οταν ηταν να γεννησω φοβομουν μετα οταν γενννησα ειπα αυτο ητνα...?παμε παλι!

οποτε ολα τα μπορουμε.....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αλκόστ έχεις δίκιο..απλως επειδη τα έζησα και τα δύο δηλαδή και τις δυσκολίες του μωρού αλλά και την θλίψη να χάνεις μωρό μπορώ να καταλάβω και τις δυο μεριές .Παρόλαυτά δεν θα παρεξηγουσα μια κοπέλα αν έλεγε τα ίδια με αυτά που είπα εγώ..κι ίσως αυτό με κάνει να μην πολυκαταλαβαίνω την άλλη μεριά καθώς εγώ το έχω σίγουρο το παιδί..κάπως έτσι..αν και τονίζω πως δεν αναφέρθηκα καν σε δίλλημα για να κρατήσω την εγκυμοσύνη μου ή όχι! Ουτε καν μου πέρασε από το μυαλό..πάνω από όλα σεβασμό στη ζωή!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

τυριγαριδακι προσωπικα δεν παρεξηγησα λεξη αποοσα ειπες αντιθετως σεβομαι τον φοβο σου,και εγω που στα λεω εχω χεστει μην και ειμαι εγκυος.ειναι λιγο περιεργο συναισθημα να θελεις τρελα κατι αλλα να φοβασε να το αποκτησεις!

τρελο δεν ειναι? αλλα οπως και να το κανεις ειναι κατι που το νιωθεις ακομη κ οταν ειναι το πρωτο σου κ ολα πανε καλα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαμά χήνα..κάπως έτσι πάει|!:) Τώρα φοβάσαι μήπως είσαι κι αν είσαι από τη μια θα χαρείς αλλά από την άλλη θα νιώσεις πως δε θαμπορέσεις να ανταπεξέλθεις!!:) Ακριβώς αυτό!:) Αλλά και πάλι θα βρούμε τον τρόπο να τακαταφέρουμε!!:) Ευχομαι μόνο να μη βγει τόοοοσο σκανταλιάρικο και φωνακλάδικο όπως ο Δημητράκης..άς είναι λίγο πιο ήρεμο μπας και επέλθει μια ισορροπία στο σπίτι!!!:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κι εγώ έχω δυο παιδάκια 22 μηνών και 3 μηνών.Είναι λίγο δύσκολο τώρα που είναι ουσιαστικά και τα 2 μωρά αλλά όταν βλέπω τα προσωπάκια τους τρελαίνομαι από χαρά..Θα μεγαλώσουν μαζί και του χρόνου θα είναι σαν διδυμάκια γιατί το δεύτερο που είναι αγοράκι είναι αρκετά εύσωμο για την ηλικία του.Τα παιδιά είναι ευτυχία!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

E είναι πολύ νωρίς για ναξέρουμε!! Εγώ προτιμώ κορίτσι. Αλλά και αγοράκι να είναι το ίδιο θα το αγαπώ!:)

Κέλλυ να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!:) Και συμφωνώ μαζί σου πως τα παιδιά είναιευτυχία..η μεγαλύτερη απόόλες!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα! Ακόμα έχω 1,5 μήνα για να γεννήσω και ΗΔΗ έχω βρει γυναίκα να έρχεται 5 ώρες το πρωί να το κρατάει για να μπορώ να είμαι πιο χαλαρή και να συνεχίσω να κάνω τα πράγματα που μ' αρέσουν. Θα κάτσω το 9μηνο στο σπιτι και όταν σκεφτόμουνα ότι θα κλειστώ μέσα χειμωνιάτικα με το μωρό (δεν έχω άλλη βοήθεια από κάπου) με έπιανε τρέλα από τώρα!!! Ακόμα, λυπάμαι που το λέω, δεν νιώθω κανένα μητρικό φύλτρο ... Περιμένω πώς και πώς να γεννηθεί και θέλω να είναι υγιές αλλά σαφώς δεν είμαι από αυτές που έχουν κατουρηθεί από τη χαρά τους. Τραβάω ζόρι τόσο με την αλλαγή του σώματός μου όσο και με την αλλαγή που θα έρθει στις ζωές μας.

Νομίζω όμως ότι είναι φυσιολογικό και υγιές... αφήνεις ένα κομμάτι της ζωής σου πίσω και προσαρμόζεσαι σε μια νέα πραγματικότητα. Αλίμονο εάν δεν το συνειδητοποιείς αυτό ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ετσι ακριβώς είναι...κακά τα ψέματα όσο κι αν τα αγαπάμε τα παιδια δεν παύουν να απόζητουν πολύ μεγάλο μέρος από την προσοχή μας αλλά και τη ζωή μας..όσο τρυφερά και χουχουλιάρικα είναι αλλο τόσο εκνευριστικά μπορεί να γίνουν!!χεχεχεχε...πως τα καταφέρνουν άραγε!!!:) κι όχι τίποτε..δεν μπορείς να τους κρατήσεις και μουτρα..το επόμενο λεπτό σου έρχεται να τα ζουμπήξεις!!!:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Που λέτε κορίτσια, αφού περιμέναμε 4 ώρες αυτό το εξιτήριο, κι ενώ είχε ήλιο, με το που πιάνουμε το μωρό να βγούμε έξω από το μαιευτήριο μαζεύτηκαν όλα τα σύννεφα του κόσμου κι αρχίζει να ψιχαλιζει. Φτάνουμε σπίτι και το μεγάλος (πλέον) κοιμόταν 😆 Οπότε δεν υπήρξε καμία αναμονή στην είσοδο, μπήκαμε τρέχοντας μην παγώσει το μωρό και τον αφήσαμε πάνω στον καναπέ 🥲 Καθόλου instagramable 😆 3 ώρες μετά που πήγα να ξυπνήσω τον μεγάλο, νόμιζε ότι ήμουν εξωγήινος κι άρχισε να φωνάζει τη γιαγιά του!! Αφού τον συνεφεραμε, του λέμε έλα να δεις το μωρό και καθόταν από μακριά και το κοιτούσε. Μετά ξεκόλλησε και του βάλε το χέρι στην κοιλιά κι εκεί ξεμπλοκαρε!! Άρχισε να χοροπηδάει, να χαίρεται!! Ήθελε να τον πάρει αγκαλιά, τον άρπαξε και κόντεψε ο λαιμός του μωρού να μας φύγει!! Μετά του τον βάλαμε στην αγκαλιά του, αλλά τον γύρισε κάπως και τον έφερε από κάτω του κεφαλοκλειδωμα, σμακ ντάουν φάση, αλλα το έκανε με πολύ χαρά κι αγάπη (ελπίζω 😅) του έδινε και φιλάκια μετά!  Σήμερα το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μας, γιατί εκεί έχουμε το λίκνο, και φώναζε "το μωρό κοιμάται" και προσπάθησε να τον νανουρισει κουνώντας το λίκνο με φόρα! Μετά όταν θήλαζα, ήρθε και έλεγε "το μωρό πίνει γάλα" και του έριξε μια φαπα, η οποία στη δική του γλώσσα μάλλον ήταν χάδι... στη συνέχεια άρχισε να χοροπηδάει κιόλας δίπλα μας και να φωνάζει "τραμπολίνο"! Μετά σκούπισε με το χέρι τη μύτη του που είχε μυξες και προσπάθησε να το βάλει στο στόμα του μωρού...  Κορίτσια, νιώθω ότι καλά πάει γενικά, τον συμπαθεί, αλλά νιώθω ότι θα τον ξεκανει κιόλας ταυτόχρονα!! Αλλά μια πραγματική ιστορία αγάπης αδερφών μόλις ξεκίνησε 😅😅
    • Ωχ ωχ, δικιά μου είσαι! ❤️ Αλλά όχι cyber security, πολύ βαρβατα είναι αυτά τα μονοπάτια, ειδικά στη red hat 😆 Εγώ από hardware-ου έχω καταλήξει σε data engineer με τις αλλαγές από πρότζεκτ σε πρότζεκτ!! 🥲
    • Αχ κορίτσι μου τι ωραίο το μνμ σου πρέπει να βγείτε σήμερα όλοι μαζί έξω να φάτε 😊 είναι τόσο συγκινητικές αυτές οι στιγμές όταν αντικρίζεις το θετικό τεστ εκεί πραγματικά αλλάζει η ζωή σου !  εγώ είχα 13/12 θετικό τεστ μετά την παλινδρόμηση όταν ξανά είδα θετικό τεστ δεν το πίστευα νόμιζα δεν το βλέπω καλά 😂 και εννοείται το ανέβασε εδώ φόρουμ 👇    όταν άνοιξα το θέμα του Αυγούστου 24 είχα φοβερό άγχος γιατί είχα ανοίξει και το θέμα Μαΐου 24 όπου και μετά από 2 βδομάδες αποχώρησα.. ευτυχώς όμως αυτήν την φορά πήγαν οοολα καλά για αυτό έβαλα και το 🌈 στα μωράκια Αυγούστου 2024! 
    • Οχι εντάξει μην το λες μπορεί να μην είναι γκρινιάρης απλά να το ενοχλεί αυτό με την παλινδρόμηση και να έχεις γκρίνια και κλάμα  θα δείτε στην πορεία ελπίζω να μην γιατί εμένα ακόμα γκρινιάρα είναι η μεγάλη δεν μας έχει περάσει 😅
    • @ΠαρασκευαιδουΕννοείται πως στηρίζουμε την απόφαση της κάθε γυναίκας... είτε είναι 0 παιδιά είτε 5+... είτε με φυσιολογική σύλληψη είτε με όποιον τρόπο έρθει!!! Εγώ, ας πούμε, θέλω πάρα πολύ ένα 2ο παιδάκι... κι αν βρεθεί μπαμπάς έχει καλώς... αλλιώς σε 5 χρόνια έχω βάλει ταβάνι ότι θα ξανά ψάξω το θέμα με την τράπεζα σπέρματος. Για όλες έχει ο Θεός και το πιστεύω... Ούτε την Ισμήνη-Μαρία την επεδίωξα αλλά ήρθε μαγικά!!!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...