Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • 2 months later...
Δημοσίευση

εμας μας ηρθε πολυ ξαφνικο διοτι δεν σχεδιαζαμε να κανουμε μωρο ..ειχα λοιπον καθυστερηση 5 μερες αλλα δεν ηξερε τιποτα.εκανα τεστ βγηκε θετικο και δεν το πιστευα !!!!!!!η χαρα μου αλλα κ η εκπληξη ηταν πολυ μεγαλη!τον περιμενα να ερθει και του λεω " μωρο μου ξερεις.. ειμαι εγκυος" ετσι απλα...ειχε μεινει καγκελο πραγματικα , αλλα μετα απο λιγα λεπτα που συνηλθε με αγκαλιασε και μου ειπε οτι ειναι το πιο ευχαριστο νεο που του εχω πει !αχ πολυ ωραιεσ στιγμες πραγματικα.

Δημοσίευση

Απο οτι βλεπω κοριτσια οσες εχετε γραψει το πως θα θελατε να ειναι οταν θα μενατε εγκυουλες τωρα ειστε εγκυουλες :P Πολυ χαιρομαι γι αυτο και μπηκα να γραψω μονο και μονο γιατι ολες σας μεινατε και θελω και εγωωωωω :silly:

Παντος οταν θα ερθει εκεινη την ωρα θα του το πω μια και εξω πιστευω γιατι το περιμενουμε πολυ καιρο και θα ηθελα αμεσως να το μαθει!

Δημοσίευση

rose μου, ελπίζω να σου φέρει γούρι το ποστ και να μείνεις κι εσύ αμέσως εγκυούλα! Εμείς με τον άντρα μου το ψυλλιαστήκαμε στις διακοπές μας γιατί πορίμενα να αδιαθετήσω, είχα ψιλοπονάκια αλλά η περίοδος πουθενά. Ήδη προσπαθούσαμε 6 μήνες. Με συγκράτησε και δεν πήρα τεστ να κάνω στις διακοπές, οπότε με το που γυρίσαμε σπίτι πήγα για χωριακή. Τα αποτελέσματα μου τα είπε η μικροβιολόγος κατευθείαν και ο άντρας μου με περίμενε στο αμάξι. Μόλις μπήκα λοιπόν του είπα απλά ότι είμαι έγκυος! "Το ξερα" μου λέει! Μετά απ' αυτό όλη την εβδομάδα (να μην πω μήνα) κοιταζόμασταν σα χαζά με ένα ηλίθιο χαμόγελο!!!! Ακόμα δεν του έχει φύγει του άντρα μου!!!!!!!

Δημοσίευση

κ εμεις προσπαθουμε εδω και 8 μηνες...αν μεινω εγκυος εχω σκεφτει να μην του πω τιποτα για καθυστερησεις κτλ και του κανω δωρο μια πιπιλα!!Ερχονται και τα χριστουγεννα τωρα και θα ειναι κουτι! ονειρα κανω αν τυχον...

Δημοσίευση

ΑΧ ΜΩΡΕ ΩΡΑΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

ΗΤΑΝ 30-12-08. 7.30 Η ΩΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ. ΑΦΟΥ ΕΙΧΑ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΙΓΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΣΚΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΠΑΙΝΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΤΕΣΤΑΚΙ. ΒΓΑΙΝΕΙ ΘΕΤΙΚΟ. ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ.

-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ????????? ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ!!! ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΑ ΣΕ ΛΥΓΜΟΥΣ.

-.....

-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ?? ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ??

-ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΛΙΓΟ. ΠΑΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ... ΤΙ????

-ΕΚΑΝΑ ΤΕΕΕΕΕΕΕΕΣΤΤΤΤΤ.

-Ε ΕΝΤΑΞΥ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ. ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ? ΑΦΟΥ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΜΕ.

-ΔΕΝ ΚΛΑΙΩΩΩΩΩΩ ΓΙ ΑΥΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ

-ΑΛΛΑ?

-ΔΕΝ ΞΕΡΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ..... ΕΛΑ ΣΠΙΤΙ ΜΠΟΥ ΧΟΥΧΟΥ.. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ. ΗΡΘΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΕΔΕΙΞΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΜΟΥ , ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΗΚΑΜΕ, ΦΙΛΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ 9 ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙ ΜΥΤΗ Ο ΖΟΥΖΟΥΝΟΣ... THE END

Δημοσίευση

Αχ κορίτσια μου, τι συγκίνηση πάλι...!

Προσπαθούσαμε πολύ καιρό, όχι γιατι είχα πρόβλημα σύλληψης, αλλα πρόβλημα στο μυαλό του γιατρού! Any way, αλλάζω γιατρό, μου δίνει το πράσινο φως και συλλαμβάνω 30-8 την ημέρα της γιορτής μου μετά απο τρελλό γλέντι. ήμουν σίγουρη οτι είχα μείνει έγκυος και είχα πάρει ένα μπιμπερό το είχα τυλίξει κορδέλες για να το κάνω δώρο στον αντρούλη μου την μεγάλη στιγμή της ανακοίνωσης! (ακόμα στο ντουλάπι είναι)

1η μέρα καθυστέρησης κάνω το τεστ και βλέπω το +, αρχίζω γέλια και κλάματα μαζι και μέσα σε όλα να έχω στήσει το τεστ στον πάγκο και να του βγάζω φωτογραφίες :woohoo: , χάζεψα τελείως. Ο άντρας μου στο μαγαζί, λέω θα περιμένω μέχρι το βράδυ αλλα πού....? Μετά απο 10 λεπτά τον παίρνω τηλ, στο μαγαζί χαμός απο κόσμο και του λεω έκανα τεστ, "τι τεστ?, "μαθηματικων...!Εγκυμοσύνης ρε χαζε και είναι θετικό", η απόλυτη σιωπή. Λέω πάει αυτός, χάζεψε. Μέσα σε μισή ώρα ακούω το κλειδι, είχε κλείσει το μαγαζί ο τρελλός είχε διώξει και τον κόσμο και μού ρθε σπίτι! Κόντευε να με σκάσει απο την αγκαλιά, να γελάει και να κλαίει μαζί κι αυτός κι εγω (αν δεν ταιριαζαμαι...). Η απόσταση Κολωνάκι- Πεντέλη σε 25 λεπτα!!!!

Το βράδυ πήγαμε μπουζούκια, ε, όποιος βρέθηκε στο ίδιο μπουζουξίδικο εκείνο το βράδυ θα μας θυμάται ακόμα, τρελλό show!

Δημοσίευση

Κορίτσια εγώ είχα πάρει το τεστ βράδυ απο φαρμακείο χωρίς να το ξέρει ο άντρας μου και την επόμενη ημέρα ξύπνησα απο τις 6 το πρωί και το έκανα. Με το που βγήκε θετικό δεν υπάρχουν λέξεις να σας περιγράψω τα συναισθηματά μου. Πάω κάθομαι στο σαλόνι και περίμενα να ξυπνήσει ο πατέρας του παιδιού μου. Ξυπνάει, πάει στο μπάνιο και έρχεται στο σαλόνι και μου λέει απο τι ώρα είσαι ξύπνια? Απο τις 6 του λέω. Θα πιούμε καφεδάκι? Οχι του λέω τον έκοψα γιατί θα γίνω μάνα και εσύ πατέρας...προς στιγμή δεν έκανε τίποτα με κοίταξε και χαμογέλασε...μετά καταλαβαίνετε...

Δημοσίευση

Αργυρώ μου δεν πρόλαβα να του το ανακοινώσω γιατί μπήκε στο μπάνιο που είχα κάνει το τέστ και περίμενε να δει το αποτέλεσμα αν και ήταν σίγουρος ότι θα είναι θετικό εγώ πάλι έλεγα αποκλείεται..μάλον κάτι ήξερε,χι,χι και όταν είδαμε ότι ήταν θετικό είχαμε πάθει και οι δυο σοκ και πιο πολύ εγώ που δεν το περίμενα! :)

Δημοσίευση

koritsia tin proti fora poy emeina egkios eimastan 3 mhnes pandreneni.

me tin proti prospathia poy kaname eleythera emina egkios.

prin ton gamo prospathisame 3 mines alla tipota, malon to moraki mas perimene na pantreftoyme prota :)

eimoyn sti doylia kai me esteile to afentiko exo na pliroso enan logargiasmo etsi mporesa kai pira to test, ekini tin mera perimena periodo eixa kai ponoys periodou alla den xero giati eixa ena proestima!!!!!

mpika stin toyaleta kai otan vgika den pisteya sta matia moy!!

leo tin kopela poy doylebame mazi pane se parakalo na to deis kai esi giati tha trelatho!!! to test itan diplo kai gia sigoyria meta apo mia ora ekana kai to allooooo.

eixa rantebou to apogeymataki gia adavgies stin komotria opote prota piga sto komotirio giati an toys to elega pio mprosta den tha me afinan na pao :P meta pao se ena magazi me paidika paixnidia kai pira mia pipila 2 koydoynistres kai 2 mpimpero!! tin pipila gia ton andra moy

kai ta alla 4 gia toys papoydes kai tis giagiades. i antidrasis itan (to blema tis agelados) gia arxi kai meta tsirides agkalies kai filia!!! fobera sinestimata kai empiries!!!!

tora edo kai 4 mines prospathoyme gia deytero alla den erxete :(

elpizo omos na moy to feri o agios basilis!!! :)

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...