Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα.

Βρισκόμαστε στον 3ο μήνα κυησης και ο γιατρός μας είναι στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα. Μεχρι το επόμενο ραντεβού σε ένα μήνα θα ήθελα κάποια που έχει γεννήσει εκεί ή έχει ακούσει να μου πει τις εμπειρίες της όσον αφορά τις υπηρεσίες του νοσοκομείου.

Αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως είναι το να μπορώ να έχω το μωρό μαζί μου στο δωμάτιο και να το θηλάζω αντί να μενει αλλού και να το ταϊζουν οι μαίες.

Επίσης θα ήθελα κάποιες πληροφορίες για τους διαθεσιμους τύπους δωματίων, καθώς και το αν μπορεί να κοιμηθεί κάποιος μαζί μου σε περίπτωση μονόκλινου δωματίου (αν υπάρχουν).

Δημοσίευση

καλησπερα σου!!

εγω γεννησα στο αλεξανδρας πριν τεσσεραμισι μηνες και ετυχε να με βαλουν στις καινουργιες πτερυγες που ανοιξαν σε δικλινο!!

η αληθεια ειναι οτι μονοκλινα δεν υπαρχουν διαθεσιμα ευκολα γιατι δεν υπαρχουν και πολλα!!!

σε δικλινο λοιπον υπηρχε αυστηρα το ωραριο επισκεπτων δεν αφηναν καποιον να μεινει το βραδυ εκτος αν ηταν γυναικα και αν ειχες κανει καισαρικη που επρεπε να σε βοηθησουν!!

οσον αφορα τα μωρα το εχεις μαζι σου συνεχεια μεχρι και μπανιο το κανεις εσυ!!

οσον αφορα την εξυπηρετηση απο νοσοκομες κλπ εμεις δωσαμε ενα δωρακι στην προισταμενη και καταλαβαινεις ηταν ολοι απο πανω μου!!!

στις αλλες κοπελες που δεν ειχαν δωσει κατι δεν υπηρχε και ιδιαιτερο ενδιαφερον απο οτι ειδα!

το φαγητο ηταν χαλια!!!χαχαχαχα!!οφειλω να το πω!

σε γενικες γραμμες ενταξει τωρα με τις καινουργιες πτερυγες ειναι καλυτερα τα πραγματα!σου ευχομαι μια τελεια εγκυμοσυνη και ακομα πιο τελειο τοκετο!!

φιλια!!

Δημοσίευση

καλησπερα και απο μενα!! Εγω γεννησα στο "αλεξανδρα" πριν απο πεντεμιση μηνες στην πτερυγα κονσολα. Εμεινα παρα πολύ ευχαριστημενη τοσο απο το προσωπικο οσο και απο το φαγητο. Ηταν πεντακαθαρα τα δωματια ολοκαινουργια και οι μαιες πολύ ευγενικες. Βέβαια υπαρχει πολύ ελεγχος απο τον διευθυντη κ Αντσακλη και τοτε που γεννησα εγω περασε 2 φορες για επιτηρηση της πτερυγας και ολο το προσωπικο ηταν σαν να επροκειτο για επιστρατευση καθαριζανε και τακτοποιουσαν στα δωματια τα παντα.. ευθυγραμμιζαν ακομα και τις βαλιτσες μας. Παντως όταν με το καλο ερθει η ωρα να γεννησω 2ο μωρακι παλι εκει θα παω στα σιγουρα καθως στο αλεξανδρας οι περισσοτεροι γιατροι ειναι υπερ του φυσιολογικου τοκετου και ειναι στην πλειονοτητα τους υπευθυνοι.

Δημοσίευση

ελα βρε femme εφτιαξαν την κονσολα!!!! δεν το πιστευω!!!! επρεπε ηταν χαλια οταν γεννησα εγω πριν 14 μηνες και μιας και ηταν η μοναδικη πτερυγα που επρεπε να φτιαχτει τωρα πλεον ειναι super το αλεξανδρας

παντως σε θεμα προσωπικου ηταν αψογο!!! εγω δεν εδωσα ουτε ενα χαρτζιλικι και ειχα σηνεχεια τις μαιες πανω απο το κεφαλι μου.ερχοντουσαν με πλενανε(εκανα καισαρικη)να μου κανουν τις ενεσεις μου να μου μετρανε συνεχεια την πιεση μονο την πρωτη νυχτα εμεινε η μαμα μου μαζι γιατι ειχα ορο αλλος δεν επιτρεποταν ελπιζω να εχει φτιαξει εκει εκτος απο τους θαλαμους και το επισκεπτηριο χιχι

εμενα λογω ειδικης περιπτωσης με αφηναν οι μαιες και εβγαινα εξω ακομη και νυχτα (και εγω τους κερναγα καφεδακια και κουλουρακια)

Δημοσίευση

Καλημέρα εγω γέννησα στο Αλεξάνδρα πριν 17 μήνες...Έμεινα πάρα πολύ ευχαριστημένη για δημόσιο ήταν αρκετά καθαρό οι μαίες με βοήθησαν πολύ με το θηλασμό κ ότι άλλο ήθελα κ έβλεπες οτί το κάναν με ευχαρίστηση κ όχι αγγαρεία μου είπαν κ μου έδειξαν πως να κάνω μπάνιο το μωρό όταν πάω σπίτι,αν μείνεις σε μονόκλινο μπορεί να μείνει & ο άντρας σου στα άλλα δωμάτια μόνο γυναίκα οτιδήποτε αλλα αν θες να ρωτήσεις πες μου ποιο γιατρό έχεις??

  • 3 weeks later...
  • 4 months later...
Δημοσίευση

Γεννάω και εγώ στο Αλεξάνδρας σε λίγες βδομάδες, είμαι στη 34 τώρα, έχω το κ. Σύνδο γιατρό και μου φέρεται άψογα θα ήθελα να μου πείτε όμως με το θέμα της επισκληρειδίου τι γίνεται ενώ έχουμε συμφωνήσει με το γιατρό ότι θέλω να κάνω οπωσδήποτε και συμφώνησε να γίνει εγώ αγχώνομαι. Έχω χάσει τον ύπνο μου τελείως το τελευταίο τρίμηνο και κοιμάμαι μόνο μέρα Θέλω να μου πείτε αν έχει κάποια εμπειρία εκεί, από την αρχή εως το τέλος με επισκληρείδιο και να μην πόνεσε τόσο. Γιατί έχω ακούσει ότι στα δημόσια δεν σε αδρανοποιούν συνέχεια και μέχρι τέλους, για να νιώθεις και να βοηθάς καλύτερα, με την ένεση και την ανακατεύουν με παυσίπονη και δεν μπορώ να ηρεμήσω φοβάμαι πολύ το πόνο αυτόν....και οι γιατροί σου λένε ναι αλλά εκείνη τη στιγμή θα τα δούμε όλα πιο αναλυτικά, εγώ θέλω να ξέρω από πριν.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημερα κοριτσι μου. Θα με ακουσεις λιγο αυστηρη αλλα εφοσον δεν εχεις καποιον ανθρωπο στο περιβαλλον σου να το κανει, ας γινω εγω. Θελω σε παρακαλω να βρεις αμεσα εναν ειδικο ψυχικης υγειας και να απευθυνθεις. Δε θα σου χαιδεψω τα αυτια, το αγχος, η κουραση και η αγωνια, ναι, σαφως και υπαρχουν στο 80% των μαμαδων. Δεν ειναι ομως μονιμα, ουτε αγουν την καθημερινοτητα μας. Οι αυτοκαταστροφικες σκεψεις, η μονιμη μελαγχολια, η πεποιθηση οτι η ζωη σου τελειωσε, η δυσφορια που αυξανεται τη νυχτα, οι φοβιες για το παιδι το σκοταδι κλπ ομως δειχνουν οτι κατι παθολογικο ελλοχευει. Προφανως κι ολα μπορουν να βελτιωθουν αλλα πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου και την ψυχικη σου υγεια κι ισορροπια. Κι εφοσον δεν εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον να το κανει για σενα και να σε παρει απ το χερι να σε παει σε εναν εξειδικευμενο ψυχιατρο η εστω ψυχολογο, πρεπει να το κανεις μονη σου εσυ. Τωρα ειναι η στιγμη. Μην το αφηνεις αλλο να σε τρωει. Ολα θα βελτιωθουν, αλλα πρεπει να αναλαβεις δραση. 
    • Καλησπερα. Οπως σου εγραψε και η αλλη κοπελα οι περισσοτερες γυναικες περναμε απο αυτην τη φαση αργα η γρηγορα. Ειτε απευθειας μετα τον τοκετο ειτε καποιους μηνες μετα. Θα σου γραψω για την προσωπικη μου εμπειρια επειδη καποια πραγματα που ειπες τα νιωθω κι εγω. Εχω ενα παιδι,τωρα ειναι 16 μηνων και καθε μερα νιωθω οτι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου. Βλεπω αλλες μανουλες που ειναι παντα περιποιημενες ενω εγω οταν βγαινουμε συνηθως επειδη δεν προλαβαινω βγαινω οπως να ναι. Τωρα π ξεκινησα τη δουλεια εχω εξαντληθει με αποτελεσμα να ειμαι πολυ συχνα αρρωστη και πολλες φορες σκεφτομαι οτι το παιδι μου θα ηταν καλυτερα αν ειχε αλλη μαμα. Αυτες οι σκεψεις ειναι στιγμιαιες, οταν παρεις μια ανασα και δωσεις λιγο χρονο στον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα πιο καθαρα. Για το μωρακι σου εισαι ολος του ο κοσμος προσπαθεις καθε μερα να του δωσεις το καλυτερο κι αυτο ειναι πολυ σπουδαιο. Μη συγκρινεις τον εαυτο σου με αλλες γυναικες,η καθεμια εχει τις δικες της αντοχες και αυτο δεν ειναι κακο. Αλλωστε να σου πω και κατι τα παιδακια θελουν απλα πραγματα και λιγα για να ειναι χαρουμενα. Δε χρειαζεται να πασχιζουμε παντα για το τελειο. Φροντισε τον εαυτο σου γιατι το μωρο σου πιο πολυ αυτο εχει αναγκη μια χαρουμενη μαμα.
    • Καλησπερα,οχι δεν εχω δωσει ψαρι. Της δινω λιγο μοσχαρι και μεχρι στιγμης το εχει δεχτει και απλα εισαγω λαχανικα για να εχω επιλογες. Θα την δοκιμασουμε παλι λιγο κοτοπουλο αλλα τωρα που ειναι αρρωστουλα δεν θα εισαγω κατι νεο. Σημερα το απογευμα μου σηκωσε και 38 πυρετο αλλα ισως ειναι τα δοντακια της γιατι και στο φαγητο αν ακουμπησει το κουταλακι στα πρησμενα ουλα αρχιζει και κλαει με λυγμους. 
    • Μακαρι μακαρι μακαρι! Η αληθεια ειναι οτι φοβομαστε να παραδεχτούμε οτι νιώθουμε ολα αυτά σε μια απ τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μας που τελικά δεν ειναι ακριβώς έτσι..λογω των ορμονών και των απαιτητικων συνθηκών. Φανταζόμουν βέβαια οτι με το πέρασμα του καιρού ολα αυτα τα ψυχικά βαρη θα εξασθενούν ενώ σε μενα πχ συμβαίνει το ανάποδο. Ευελπιστώ να επιστρέψω σε λιγο διάστημα και να ξαναγράψω με πιο καθαρο μυαλό την εξέλιξη γιατι θεωρώ οτι πολλες γυναίκες εχουν αναγκη απο αυτό. Οπως κι εγω που άνοιξα αυτο το θέμα διαβαζοντας κι αλλα παρομοια. Εχω απευθυνθεί στην φαιναρετη και ελπίζω ολα καλα! Επισης ,δυστυχώς στον κυκλο μου καμια φιλη μου δεν εχει παιδι ακόμα οποτε θεωρω οτι θα καταλάβουν μόνο οσες εχουν βιώσει οτι βιωνει μια μαμά. Αυτός ειναι και ο λογος που ενιωσα την αναγκη να το συζητήσω με σας
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...