3 μερες πριν το τελος

[eva_25]

Πραγματικά δεν ξέρω τί να πω! Κουράγιο; Δυναμη; Ολα μου φαίνονται τόσο λίγα!

Μπράβο σου που είσαι τόσο δυνατή! Αξίζεις να γίνεις μανούλα και είμαι σίγουρη ότι ο Θεός θα σε αξιώσει να κρατήσεις αγκαλιά ένα υγιέστατο μωράκι!!

Οτι χρειαστείς.... μη διστάσεις!

[mama_xina]

αληθεια ξερει καποιος τι γινετε με το σωματακι του μωρου μετα?η αληθεια ειναι οτι δεν θελω να χαθει το σωματακι του,θελω να ειναι καπου να μπορω να πηγαινω να τον νιωθω παντα κοντα μου,να ξερω οτι υπαρχει ενα μερος για εκεινον.ξερει κανεις τι το κανουν?

[alkost]

πραγματικα δεν ξερω αλλα πρεπει να ρωτησεις καποιον παπα.καποιον καλο παπα.

ισως και να το κηδευουν,δεν ξερω..παντως κατι θα μπορεις να κανεις για να πηγαινεις να του αναβεις κερακι,δε γινεται να το αφηνουν ετσι το μωρακι..

[apis]

Σε ρωτησαν αν θελεις να παρεις το παιδι για ταφη;;

Εμας μας ειχαν ρωτησει αν θελουμε να την παρουμε αλλιως κανονιζει το νοσοκομειο(τι ακριβως κανουν με το σωμα δεν ξερω) Ομως η δικη μου η μπεμπα πεθανε στο παιδων και πριν την αεροβαφτισαν οι γιατροι(δεν ξερω αν αυτο εχει καποια σημασια για την ταφη). Με τη νεκροψια τελειωσατε;

[apis]

Παντως το μονο σιγουρο ειναι οτι αυτες οι ψυχες δεν χρειαζονται μεσολαβητες και ναυλα για να πανε στον παραδεισσο..

[mama_xina]

για τους παπαδες αυτη τη στιγμη θεωρουμε ακαθαρτο ατομο,οταν περασουν 20 ή 40 μερες θα ειμαι αξια γιαυτους,λες και ο θεος μισει τις λεχωνες.τελος παντων αυτο ειναι ευαισθητο θεμα της κοινωνιας!

ολα ηταν τοσο στημενα! απο μικρη πιστευα οτι ο αρχαγγελος μιχαηλ ηταν ο προστατης μου και ειχα πει οτι το πρωτο μου παιδι ηθελα να ειναι αγορι για να τον ονομασω αγγελο μηχαηλ,στις 8νοεμβριου ειχα την τελευταια μου περιοδο,την ημερα που γιορταζει ο αρχαγγελος,ολες μου οι εξετασεις εχουν επανω αυτη την ημερομηνια!οταν εμεινα εγκυος διαλλεξα να μεγαλωσω το μωρο που ειχα μεσα μου εστω και μονη μου βλεπετε οι αντρες δεν εχουν παντα τα "κοτσια" οποτε προτιμησα να χωρισω,οσο ημουν εγκυος ελεγα "πωπω θα κλαιει τα βραδυα και θα με ξυπναει εγω που κοιμαμαι ελαφρια πως θα ξεκουραζομαι?",οταν ημουν 3μηνων εγκυος την ημερα του αγιου βαλεντινου γνωρισα τον αγγελο,παρολο που ημουν εγκυος αυτος ξεκινησε μαζι μου κατι ιδιαιτερα ομορφο,πηγαμε ταξιδι στην Πολη με γκρουπ και σε ολους ελεγε οτι ηταν δικο του το μωρο,οπου και αν πηγαιναμε ολοι ζηλευαν την "Τυχη" μου,ειχα εναν ανθρωπο να μου φερετε λες κ ειμαι απο ζαχαρη,πηγαιναμε μαζι για τις εξετασεις,ψωνιζαμε μαζι τα ρουχα του Μιχαλη,ετοιμασαμε μαζι το δωματιο του,το εζησε μαζι μου μεχρι το τελος,δεν εφυγε απο διπλα μου στιγμη,προσευχηθηκε για το μωρο που δεν ηταν πια μου αλλα μας,πονεσε μαζι μου.11 αυγουστου ειχα ραντεβου για να γεννησω, η πιτ μου ηταν 15αυγουστο,της παναγιας,η χαρα μου οταν εμαθα οτι το μωρο θα γεννιοταν 11 οπως και εγω δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο μεγαλη ηταν!οταν γεννηθηκα εγω οι γιατροι ρωτησαν τους γονεις της μητερας μου αν ηθελαν να σωθω εγω ή η μητερα μου,ηταν δυσκολη εγκυμοσυνη απο την αρχη,κατι δεν πηγαινε καλα και δεν κατεβαινα,δεν επαιρνα θεση ολα πηγαν καλα τοτε ομως και σωθηκα. εαν με ειχαν ρωτησει εμενα ποιον θα εσωζα στη δικη μου περιπτωση θα διαλλεγα τον Μιχαλη,ξερω τωρα ειναι αργα δεν γυριζει πισω αλλα ολα ηταν οπως τα ηθελα,ηταν φτυστος εγω,ειχε πολλα μαλλια οπως ηθελα,ειχε παρει την μυτη μου,δεν με ξυπνησε κανενα βραδυ το κλαμα του,του ειχα βρει εναν τελειο πατερα και θα γεννιοταν 11οπως εγω.

βλακεια μου ομως επρεπε να σταματησω να κανω ονειρα,επρεπε να σκεφτομαι μονο την υγεια του,επρεπε να λεω και να ζηταω να ειναι καλα κ να γεννηθει υγιες,ολα πηγαιναν ομως τοσο τελεια και δεν μπορουσα να φανταστω οτι κατι θα χαλαγε.δεν μπορουσα να φανταστω οτι ο αρχαγγελος ο προστατης μου θα μου εκλεβε το μικρο μου αγγελακι.

[mama_xina]

οχι δεν μας ρωτησανε τιποτα!μας ειπαν να περιμενουμε 2μηνες να γινει νεκροψια αλλα μετα δεν ξερω τι γινετε! δεν προλαβαν να κανουν τιποτα γιατι ηταν ηδη νεκρος.ολα εγιναν πολυ γρηγορα δεν αντεχα να καθομαι στο νοσοκομειο και εφυγα δυο μερες μετα,δεν ειχα το κουραγιο να ρωτησω τιποτα.εσυ τι εκανες με το σωμα του μωρου σου?αν επιτρεπετε.

[natali.str]

Aχ δεν μπορω με εχουν παρει τα ζουμια :'( πραγματικα εχω συγκινηθει παααρα πολυ...Λυπαμαι πολυ...

[apis]

mama_xina έγραψε:

οχι δεν μας ρωτησανε τιποτα!μας ειπαν να περιμενουμε 2μηνες να γινει νεκροψια αλλα μετα δεν ξερω τι γινετε! δεν προλαβαν να κανουν τιποτα γιατι ηταν ηδη νεκρος.ολα εγιναν πολυ γρηγορα δεν αντεχα να καθομαι στο νοσοκομειο και εφυγα δυο μερες μετα,δεν ειχα το κουραγιο να ρωτησω τιποτα.εσυ τι εκανες με το σωμα του μωρου σου?αν επιτρεπετε.

Σε δυο μηνες πιστευω ενουουσαν οτι θα παρετε τα αποτελεσματα της νεκροψιας Η νεκροψια λογικα πρεπει να γινει αμεσα(μαλλον εχει ηδη γινει)

Εμεις οταν μας ρωτησαν να την παρουμε ή οχι..να σου πω την αληθεια δεν ηξερα τι θελω..Απο τη μια ηθελα να την αφησω στο νοσοκομειο ..και να προσποιηθω οτι ολο αυτο δε συνεβη ποτε

Απο την αλλη ομως.. τεσπα ειπα οτι θελω να την παρουμε

Πηρε η μανα μου τηλεφωνο τον παπα και το γραφειο κηδειων..ετρεχα με κατι χαρτια στο νοσοκομειο(σαν ονειρο το θυμαμαι ) την μεθεπομενη μερα την πηραμε επειδη της εκαναν νεκροψια Δεν την φεραμε σπιτι ειπα στη μανα μου να κανονισει την πιο απλη και λιτη κηδεια που υπαρχει..Ετσι δυο μερες μετα το θανατο της την θαψαμε Στη λειτουργια μου ειπαν οτι τα λογια του παπα ηταν πολυ ομορφα(αυτα που διαβαζε)..αλλα δεν ακουγα τιποτα

Το σωματακι της στο φερετρο ηταν καλυμενο με κατι σαν γαζες..εβαλα κατι μεσα στο φερετρο το ιδιο και ο μπαμπας της ..ηταν οι γονεις μου και η αδερφη του αντρα μου και εμεις.. Οταν τελειωσε πηγαμε σε μια καφετερια και τους ειπαμε να βαλουν τη μουσικη δυνατα Ποναει πολυ αλλα συνεχιζεις να ζεις..ετσι απλα..

Τωρα κανω παλι σχεδια δειλα και με φοβο αλλα τολμαω παλι να ονειρευτω

Χεσε τους παπαδες και την εκκλησια..το μωρο σου δεν χρειαζεται τελετες..Εφυγε σε περιβαλλον ζεστο και ιδανικο πηρε αγαπη τροφη μονο απο σενα..και "εφυγε" -εκει που ονειρευονται ολοι οι ανθρωποι να "φυγουν"-..στο "σπιτι "του..

[natali.str]

Νομιζω οι λεξεις ειναι περιττες...δεν εχω λογια...

[mama_xina]

σε ευχαριστω.

εγω θα ηθελα να παω το σωμα του στην συμη.μου ειπαν οτι εκει πιστευουν στον αρχαγγελο πολυ και θα ηθελα να ειναι το σωμα του καπου που να πιστευουν στον προστατη μας.λενε οτι ειναι καλυτερο αν ειναι να χασεις το παιδι σου να το χασεις πριν γεννηθει,αλλα και εσυ και εγω και πολλοι αλλοι δυστυχως ξερουμε οτι οποια στιγμη κ αν το χασεις ποναει απιστευτα.ναι δεν προλαβε να πονεσει δεν προλαβε να πληγωθει εφυγε αγνος σαν αγγελος.

ποναει ομως να μην εχω μια στιγμη μαζι του,να μην τον εχω κοιταξει στα ματια.

αν μπορεσω να παρω το σωμα του δε θα ηθελα να ειναι κανενας αλλος εκει μονο εγω και το μωρο!μαζι το ξεκινησαμε,μαζι θα ηθελα να το τελειωσουμε.μου λεγανε να μην το δω για να μην εχω την εικονα του!τι ανοητοι!πιστεψε με αν δεν τον ειχα δει δεν θα ειχε μπει "τελια",αν δεν τον ειχα δει θα εμενα με την απορια πως να ειναι οι αγγελοι,τωρα ξερω οτι οι προσωπικοι μας αγγελοι,αυτοι που προσεχουν εμας και μονο,οι φυλακες μας...ειναι οπως εμεις θελουμε να ειναι,εχουν την δικη μας μορφη,την μορφη που εμεις θελουμε και νιωθουμε οικεια.

παρολο που ειχε πνιγει,ειχε τον ομφαλιο τυληγμενο στο λαιμο του,δεν εδειχνε να υποφερει!ηταν σαν να κοιμοταν ηρεμα και βαθια.

[Nickis]

Νιώθω πολύ χάλια....

Λυπάμαι πολύ κοπέλα μου γι αυτό που έπαθες....

Έχω χάσει πολλούς δικούς μου ανθρώπους σε μικρή ηλικία και μέσα σε αυτούς τον πατέρα μου.. Ξέρω απο απώλεια... Αυτό όμως δεν περιγράφεται....

Τώρα που έχω ένα αθρωπάκι μέσα μου καταλαβαίνω... μόνο τώρα καταλαβαίνω..

Λυπάμαι...

[apis]

Κι εγω πιστευω οτι εκανες πολυ καλα που ζητησες να το δεις.. Απο ιστοριες παρομοιες αλλων κοριτσιων ειδα μεσα στον πονο τους και το παραπονο αυτο οτι δεν τους εδειξαν τα παιδακια τους..ειναι σαν να σου στερουν ακομα και αυτο..μια εικονα να συντροφευει τη μνημη του μικρου τους..οσο για τους γυρω συγγενεις να ξερεις οτι θα περιμενουν πώς και πώς να ξεχασεις..πιστευουν οτι ειναι εφικτο..ετοιμασου να ακουσεις πολλα που θα σε θυμωσουν..σκεψου οτι το κανουν απο αγαπη και μην παιρνεις τα λογια τους τοις μετρητοις.. Γνωμη μου ειναι οτι η ψυχουλα του παιδιου σου δεν χρειαζεται να φροντισεις κατι για το σωμα του.. Τη μνημη θα την εχεις παντα μεσα σου και αναβοντας ενα κερακι θα επικοινωνεις μαζι του..

Εγω τουλαχιστον αυτο κανω..Οτιδηποτε θελεις να μοιραστεις ειμαστε εδω δημοσια και σε προσωπικο μυνημα..

[γιωργια]

mama_xina έγραψε:

ξερω οτι ολα θα πανε καλα,μου το χρωσταει ο θεος.εννεα μηνες με κοροιδευε και με εκανε να νομιζω οτι επιτελους θα γινω ευτυχισμενος ανθρωπος και τελευταια στιγμη οταν το μυαλο μου ηταν στο αν θα εκανα επισκληριδιο η οχι, αυτος αποφασισε να μου τα φερει ολα τουμπα!τι ειρωνια ε?και μετα βλεπεις στην τηλεοραση για γονεις που κτυπανε τα παιδια τους και για μαμαδες που παρατανε τα βρεφη τους στο μαιευτηριο.τελικα δεν ξερω αν ειναι καλο να κανεις ονειρα! με εκανε μεσα σε εννεα μηνες εννεα φορες πιο δυνατη απ'οτι ημουν και μεσα σε ενα δευτερολεπτο με εκανε ισως και τον πιο αδυναμο ανθρωπο της γης.

στειλαμε τον Μιχαλη για εξετασεις,για να δουμε μηπως εφταιγε κ τιποτε αλλο αν κ ξερω οτι θα πουν οτι ολα ηταν τελεια,δεν ξερω τι θα γινει μετα τις εξετασεις,ξερω οτι οι παπαδες δεν τα θαβουν αν ειναι αβαπτιστα,το κορμακι του δεν ξερω τι θα απογινει.η ψυχη του δεν ξερω αν πηγε στον παραδεισο η αν ειναι ακομη μεσα μου για να με κραταει ζωντανη.

ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ?

ΤΙ ΝΑ ΠΩ?

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΚΗΔΕΙΑ ΒΡΕΦΟΥΣ ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΑΨΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΚΟΤΩΘΕΙ ΣΕ ΤΡΟΧΑΙΟ ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ... ΤΟ ΜΟΝΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ! ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΗ Η ΤΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕ Ο ΠΑΤΕΡ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ! ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ! Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ....

[mama_xina]

...ναι οντως ειναι σαν να σου στερουν το δικαιωμα να του πεις αντιο και ευχαριστω που επι εννεα μηνες σε εκανε να νιωθεις ζωντανη και γεμματη απο αγαπη.

με ηρεμει να σας γραφω,με κανει να νιωθω δυνατη. μακαρι να ειχα ενα ραβδακι να σας εκανα ολους να καταλαβετε ποσο σημαντικα ειναι τα μωρα σας. μερικοι ανθρωποι πρεπει να χασουν κατι για να ξυπνησουν,εσας σας ξυπνησα εγω οποτε δεν χρειαζετε να πονεσετε. με ηρεμει που μπορω και σας λεω τι περασα και τι περνω,με κανει να νιωθω δυνατη που καποιοι απο εσας μεσα απο την δικη μου ιστορια,μεσα απο τον δικο μου πονο ταρακουνηθηκατε,ελπιζω οποτε κατι δεν παει καλα κ σας στεναχωρει κατι εσεις να περνετε δυναμη απο τα μικρα σας και ελπιζω να συνυδητοποιησετε ποσο τυχεροι ειστε που ειστε γονεις και να εχετε προτερεοτητα την ευτυχια των παιδιων σας και ολα τα αλλα θα ερθουν!

ναι οντως ο μιχαλης ηταν αγγελος και οπως μου ειπε μια απο εσας..."οι αγγελοι ανηκουν στον ουρανο και μπαινουν στην ζωη μας για να μας ξυπνησουν και να μας κανουν να εκτιμησουμε την ζωη"

ελπιζω ο δικος μου αγγελος να εκανε και σε εσας καλο,να σας ξυπνησε και να σας εκανε να καταλαβετε πως δεν πρεπει να παραμελειτε να αγαπατε οτι μερικες φορες θεωρουμε δεδομενο.

μερικες φορες η ελειψη του με σκοτωνει,το οτι δεν ακουω το κλαμα του στο σπιτι με πνιγει αυτες τις φορες βρισκω δυναμη ειτε στα λογια σας ειτε στην θυμηση του ειτε στα ματια του συντροφου μου ειτε απλα στη ζωη.

χαιρομαι οποτε μου λετε οτι χαρις στον μιχαλη γινεστε πιο καλοι με τα παιδια τα δικα σας,χαιρομαι που το δικο μου αγγελακι σας κανει να μην θυμωνετε οποτε κανουν σκανταλια τα μικρα σας.αυτο με κανει να πιστευω οτι οντως εγινε για καποιο λογο,οτι δεν εφυγε για το τιποτα αλλα για να μας κανει καλυτερους.ευχαριστω και συγγνωμη αν εγραψα πολλα!ουφ ξαλαφρωσα τα εβγαλα απο μεσα μου!

[eleni_dms]

Πραγματικά δεν μπορώ να γράψω κάτι που να μπορέσει να σε βοηθήσει..

Λυπάμαι πάρα πολύ με αυτό που σου συνέβη, μου φαίνεται σαν ταινία θρίλλερ που είδα στο σινεμά, αρνούμε να πιστέψω οτι γίνονται τέτοια πράγματα..

Ευχαρστούμε που μας ταρακούνησες, όντως εγώ θυμώνω με μαλ..κιες αντί να είμαι ευγνώμων που η κόρη μου με πρήζει κάτι ώρες απο την γκρίνια..., εμένα μπορεί να με ενοχλεί, αλλά εκείνη με αυτόν τον τρόπο επικοινωνεί...

Οτι χρειαστείς είμαστε εδώ, ήταν μια τεράστια δοκιμασία όλο αυτό που πέρασες, απο εδώ και πέρα θα πάνε όλα καλά. Να το πιστέψεις κοπέλα μου.

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΗ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΑΣ ΠΟΝΕΣΩ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ...

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

να σας πω μια ιστορια....οταν ειχα τον μπεμπη νεογεννητο στην εντατικη απεναντι μας ηταν ενα ζευγαρι διδυμακια 1 αγορι και 1 κοριτσι

ολοι οι γονεις μεταξυ μας ειχαμε γινει μια οικογενεια αγωνιουσαμε και χαιρομασταν οταν ενα μωρακι τα καταφερνε να βγει απο εκει ειχαμε κοινη αγωνια και ποσες φορες τρεμαμε οταν μας εβγαζαν εξω στο σαλονι οι γιατροι και ετρεχαν πανω απο ενα μωρακι.....καπια στιγμη επεσε μικροβιο στην εντατικη και κολλανε τα διδυμα,μαλιστα το κοριτσακι κολλησε 4 απο τα χειροτερα μικροβια της εντατικης οι γιατροι το παλεψαν πολυ παρα πολυ οπου μια μερα το κοριτσακι δεν αντεξε και πεθανε λιγο πριν μπουμε μεσα λιγο πριν το επισκεπτηριο!!!!

οταν μπηκαμε εγω ημουν πρωτη (και η μαμα του μετα απο μενα)κοιταξα απο την πλευρα τους (παντα κοιταζα ολα τα μαρα και μετα το δικο μου)και το βλεπω καταμαυρο αμεσως κανω ενα βημα πισω ερχεται η μαμα του και γινεται μια σιωπη μεσα στην εντατικη που δεν θα την ξεχασω ποτε

αυτη η μανα εκλαιγε στην μια θερμοκοιτηδα και στην διπλανη που ηταν το αγορακι γελαγε....ολοι ημασταν αμιλιτοι,παγωμενοι σταυρωσα το μωρο μου και βγηκα εξω ηταν σαν ηταν το δικο μου παιδι

στις επομενες μερες εζησα με αυτην την μητερα ολη την αγωνια να φυγουμε να τα καταφερουν τα μωρα μας και να φυγουμε.....παρακαλαγαμε καθε μερα να μην παθουν τιποτα να μην παθει τιποτα κανενα αλλο μωρο.....ειναι πολυ σκληρο δυστυχως να βιωνεις τετοιες απωλειες μπορει να μην ηταν δικια μου αλλα ολοι μας εκει νιωσαμε σαν να ημασταν εμεις στην θεση της

[RIRENA]

KORITSAKI MOU DEN MPORV NA KRATHSV TO DAKRYA MOU LIPITHIKA PARA PARA POLU GIA TO MVRAKI SOU KAI GIA ESENA KANE KOURAGIO EINAI POLU DYSKOLH KAI POLU SKLHRH AUTH H APOLIA POU EZHSES SOU EUXOMAI MESA APO THN PSYXH MOU NA BREIS DUNAMH!!!

[bebadomama]

συγκλονιστικη ιστορια...μακαρι να εχεις οση δυναμη χρειαζεται να περασεις αυτη την ιστορια με τον αντρα σου,και μπραβο του πραγματικα για ολη την σταση του,αλλα και σε σενα για την αξιοπρεπεια που δειχνεις σε μια τετοια στιγμη μεγαλου πονου.Δεν εχω τι αλλο να σου πω,ειλικρινα συγκλονιστηκα.

[mama_xina]

σημερα αποφασισα να μην κλαψω,το προσπαθω πολυ αληθεια,σημερα αποφασισα να μην κανω τον πονο μου δακρυ. ανοιξα το ραδιοφωνο και ακουσα ενα κομματι...μπορεσα να συγκρατησω καποιους στιχους:

"που να σαι αληθεια το βραδυ αυτο που νιωθω τοσο μα τοσο μονος και που μαζι μου παιζουν κρυφτο ποτε η θλιψη και ποτε ο πονος... ας ερχοσουν για λιγο,μοναχα για ενα βραδυ να γεμμισεις με φως το φρικτο μου σκοταδι...ας ερχοσουν για λιγο και ας χανοσουν μετα."

αυτο επιτρεψτε μου να το αφιερωσω σε οσους πονεσαμε διχως λογο και σε οσους εχουμε αγγελουδια εκει πανω να μας κοιτανε,ξερω καποιοι εχουν ξεχαστει με τον καιρο αλλα πραγματικα και τι δεν θα διναμε για μια εστω μια στιγμη μαζι τους ε?

[tirogaridaki]

Εχεις δίκιο...αυτή τη στιγμή πολύ την επιθυμήσαμε όμως ποτέ δεν τη βιώσαμε και ούτε θα το κάνουμε ποτέ...μόνο στα όνειρα. Μόνο εκεί...

[LaLa]

Μακάρι να μπορουσαν τα λογια να απαλυνουν τον πονο σου ...θα σου γραφα χιλιάδες .

Εχω μεινει αφωνη δεν ξερω τι να πω ... Το λυπαμαι ειναι πολυ λιγο αλλα πιστεψε πραγματικά λυπάμαι παρα πολυ για οτι εγινε ...

[mk23]

mama_xina... πραγματικα λυπαμαι για οτι σου συνεβη...λυπαμαι πολυ..εμεινα χθες οταν διαβασα την ιστορια σου..κανε κουραγιο..ξερω..ειναι δυσκολο αλλα με τον καιρο ελπιζω να το "ξεπερασεις"... εμενα σταματησε η εγκυμοσυνη 4-5 εβδ.και πλανταξα στο κλαμα...κουραγιο,κοριτσι μου...ξερεις τι μου ειπε ο ενας 2ος γιατρος που επισκεφθηκα?ο θεος οταν δινει μια ζωη δεν λεει και ποσο θα κρατησει..μπορει 5 λεπτα,μπορει 100 χρονια...γιατι,ομως,βρε,κοριτσια να συμβαινουν τετοια???να προσπαθεις να εισαι καλα...και παλι λυπαμαι....

[christin888]

Απλά δεν έχω λόγια.....Λυπάμαι..Εύχομαι μόνο να ξανανιώσεις τη χαρά της εγκυμοσύνης γρήγορα και ένα παιδικό κλάμα να σου φέρει τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής σου.

Πραγματικά έχεις πολύ πολύ πολύ δίκιο.Πρέπει μόνο να χαιρόμαστε με τα αγγελούδια μας και να μην τα βάζουμε μαζί τους όταν μας ξυπνάνε τη νύχτα όταν δεν τρώνε όταν δεν μας ακούν οταν οταν...

Εμένα προσωπικά με ταρακούνησες πραγματικά και σε ευχαριστώ.Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου.....

Κουράγιο...........