Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

γεια σας κοριτσια! αλλος ενας μηνας παει...σημερα αδιαθετησα...αλλα δεν πειραζει!το ηθικον ακμαιον!να σας πω.πιστευτε στα ονειρα? υπαρχει καποια που πριν να μεινει εγκυος να το ειδε στον υπνο της? το τελευταιο τριμηνο ολο ονειρα βλεπω "σημαδιακα". ο ονειροκριτης ετσι τα ερμηνευει τουλαχιστον!! και μεσα σε ολα αυτα χτες κατα τυχη μια φιλη μου, μου ειπε τον καφε ετσι οπως τον επινα και ειδε πανω -πανω στο φλιντζανι μου μια εγκυο γυναικα και γενικα ειπε οτι ηταν πολυ ευχαριστο.

σορυ που σας επρηξα αλλα πιστευετε?

Δημοσίευση

κοπελιτσα μου εχω και τισ δυο φορεσ που εμεινα εγκυοσ ειχα δει οτγι φοραγα νυφικο οποτε ναι τα πιστευω γιατι και οποια κοπελα ειδα με νυφικο στον υπνο ηταν εγκυος μηπωσ να μου στειλεισ καμια φωτο σου :P

Δημοσίευση

ΑΠΟ ΟΝΕΙΡΟ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ.....:dry: ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΜΟΥ(10 ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ)ΕΛΕΓΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΠΑΠΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ...ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΚΑΡΠΟ ΚΟΙΛΙΑΣ.......ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ!!!!ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ......ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΥΧΗ.ΚΑΝΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΣΥ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΟΥ:) ΦΙΛΑΚΙΑ

Δημοσίευση

Εγώ πιστεύω στα όνειρα, γιατί σχεδόν πάντα ότι σημαντικό γίνεται στη ζωή μου, πρώτα βλέπω όνειρα.

Όταν έμεινα έγκυος πέρυσι την πρώτη φορά, είδα ότι ήμουν σε ένα ιατρείο και είρθε μια ξανθιά νοσοκόμα και μου έδωσε να φάω κάτι σαν πιπεριές κόκκινες και μου είπε " Με αυτά θα μείνεις έγκυος...".

Μετά από 7 ημέρες έκανα τέστ και ήταν θετικό.

Δημοσίευση

Εγώ δεν πιστεύω καθόλου στα όνειρα, δε μου έχουν βγει ποτέ μα ποτέ. Έχω δει πολλές φορές ότι είμαι έγκυος, πολύ πριν ξεκινήσουμε προσπάθειες, έχω δει πολλά και κουλά, αλλά δε μου βγήκε τίποτα ποτέ. Όσο για τον καφέ, δεν το συζητώ, δεν τα πιστεύω καθόλου αυτά.

Δημοσίευση

πιστευω πολυ σε ολα αυτα,στα ονειρα,στο φλιτζανι,μου εχουν βγει πολλες προβλεψεις

τα ονειρα ειδικα...

οταν ημουν εγκυος 10 εβδομαδων,μια μερα πριν παω στον γυναικολογο για υπερηχο ειδα στον υπνο μου οτι ειχα βουλιαξει μεσα σε λασποθαλασσα,με μεγαλα κυματα και ενα κουτσουρο που κρατουσα για σωσιβιο,εφυγε απο το χερι μου και το εψαχνα,και ξυπνησα φοβισμενη και στεναχωρημενη και οχι αδικως.. πηγαμε στο γιατρο και ανακαλυψε οτι δεν χτυπουν πλεον οι καρδουλες..πικρα...

απο τοτε,τη θαλασσα,την εχω για κακο..παντα οταν βλεπω θαλασσα κατι κακο μου συμβαινει

Δημοσίευση

Καλημερα κοριτσακι μου:) Κι εγω πιστευω στα ονειρα. Και πιστευω γιατι μου βγαινουν! Οταν ειχα μεινει εγκυος στη κορη μου λιγες μερες πριν αποφασισω να παω στη γυναικολογο μου ειχα δει στον υπνο μου τον αγαπημενο μου θειο ο οποιος εχει πεθανει εδω και 5 χρονια περιπου. Δε μου ειπε τιποτα μονο τον ειδα, στο σπιτι που εμενε να καθετε στη καρεκλα που καθοταν συνηθως! Στην αρχη σκεφτηκα "τι γαιδουρα που εισαι? Ουτε ενα κερακι δε του εχεις αναψει του ανθρωπου". Οταν πηγα στη γυναικολογο και μου ειπε τη χαρακτηριστικη φραση "ειμαστε στην αρχη της εγκυμοσυνης" τρελλαθηκα:woohoo: Τη δευτερη φορα οταν ειχα καθυστερηση πριν ακομα παρω τεστακη απο το φαρμακειο ειδα στον υπνο μου τον παππου μου(και αυτος εχει πεθανει), ημουν εγκυος αλλα το εχασα 11 εβδομαδων:( Δυο μερες πριν χασω το δευτερο μωρακι ειχα δει στον υπνο μου στο μαγαζι μας ενα χρυσο νυφικο και αυτο το νυφικο το ειχα παρει εγω κι ετρεχα στο δρομο.... Τωρα περιμενω την αλλη βδομαδα να αδιαθετησω δεν εχω δει ακομα κανενα νεκρο συγγενη στον υπνο μου αλλα ελπιζω να δω γιατι ειμαι αισιοδοξη, αυτη τη φορα πιστευω οτι τα καταφερα:P:)

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...