Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

πολυ πιο ευκολο γιατι? Ισα ισα δεχεσαι συνεχεις ελεγχους και δεν ξερεις αν τον αλλο μηνα δεν ερθει η κοινωνικη λειτουργος να σου το παρει γιατι η μανα του αποφασισε να το παρει πισω.

Την Μαρια (το κοριτσακι που μεγαλωνει η φιλη μου) την διεκδικησαν παλι πισω και μεχρι να αποφασιστει (καταλαβαινεις.. στην Ελλεδα ζουμε) τι θα γινει το παιδι ηταν παλι στο ιδρυμα.

Εδω ενα γατι φιλοξενουμε και το αγαπαμε φανταζεσαι ενα παιδι που σε εχει αναγκη?

Τεσπα ολα αυτα ειναι υποθετικα. Αν το κανω θα το κανω οταν θα ειμαι 100% σιγουρη οτι δεν θα αποκτησω παιδια δικα μου.

Δημοσίευση

πολυ πιο ευκολο γιατι? Ισα ισα δεχεσαι συνεχεις ελεγχους και δεν ξερεις αν τον αλλο μηνα δεν ερθει η κοινωνικη λειτουργος να σου το παρει γιατι η μανα του αποφασισε να το παρει πισω.

Την Μαρια (το κοριτσακι που μεγαλωνει η φιλη μου) την διεκδικησαν παλι πισω και μεχρι να αποφασιστει (καταλαβαινεις.. στην Ελλεδα ζουμε) τι θα γινει το παιδι ηταν παλι στο ιδρυμα.

Εδω ενα γατι φιλοξενουμε και το αγαπαμε φανταζεσαι ενα παιδι που σε εχει αναγκη?

Τεσπα ολα αυτα ειναι υποθετικα. Αν το κανω θα το κανω οταν θα ειμαι 100% σιγουρη οτι δεν θα αποκτησω παιδια δικα μου.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Μπράβο κορίτσι μου..να σαι καλά και πάντα να σκέφτεσαι θετικά. Ο θεός είναι μεγάλος. Μας συγκίνησες όλες με την ιστορία σου..με το καλό να αγκαλιάσεις το παιδάκι σου γιατί σου αξίζει!

Δημοσίευση

Μπράβο κορίτσι μου..να σαι καλά και πάντα να σκέφτεσαι θετικά. Ο θεός είναι μεγάλος. Μας συγκίνησες όλες με την ιστορία σου..με το καλό να αγκαλιάσεις το παιδάκι σου γιατί σου αξίζει!

Δημοσίευση

Μπράβο κορίτσι μου..να σαι καλά και πάντα να σκέφτεσαι θετικά. Ο θεός είναι μεγάλος. Μας συγκίνησες όλες με την ιστορία σου..με το καλό να αγκαλιάσεις το παιδάκι σου γιατί σου αξίζει!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Αυτό του ειπα,πως όλα τα κάνουμε για το μέλλον και πως πρέπει πάντα να κοιτάμε και την υγεία μας. Επίσης του είπα ότι όλα τα κάνουμε με αγάπη και από αγάπη.
    • @ΜαρίαΔημήτρης ακριβώς πλεον για όλα υπάρχουν λύσεις κ πραγματικά ειναι πολλά παιδακια ετσι. Τ εχω ακούσει αρκετές φορές να συμβαίνει..πάντως να σ πω στην τάξη της κόρης μου εχει 3 αγοράκια που ειναι σ αυτά τα κυβικά σαν τον δικό σου. Φέτος τελείωσαν τη 2α δημοτικού. Η μικρη μ που τελείωσε τ νήπιο κ ειναι ψηλό παιδακι σκεψου τα περναει. Πες του ότι δ ειναι κοντός, ειναι απλα μικροκαμωμενος και ότι οτι κανετε το κάνετε για να ειναι ενταξει μελλοντικά. Οτι τωρα είναι μια χαρά αλλα δ θέλετε να υπάρξει κατι στο μέλλον.
    • Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες. Ναι, είχαν μεγάλη διαφορά στην ανάπτυξη μεταξύ τους. Κρίμα... Δεν σου έδωσε ανταγωνιστές (orgalutran, cetrotide) για να καθυστερήσει τα μεγάλα να μη σπάσουν; Συμφωνώ μαζί σου ότι 9 ωοθυλάκια με χαμηλή ΑΜΗ είναι σούπερ. Το θέμα είναι ο σωστός χειρισμός, ώστε να τα πάρει. Πιθανόν να αποδώσει σε σ΄ένα και η φουλ διέγερση, γιατί έχεις ωάρια.🙏 Εγώ ήμουν πάντα βλέποντας και κάνοντας, επειδή δεν είχα πολλά ωάρια. Δεν είχα επιλογή. Με προγραμμάτιζε πάντα 2η μέρα περιόδου, αναλόγως τι έβλεπε στις ωοθήκες. Ίσως δεν έπεφτα και σε καλούς μήνες. Γι' αυτό συνήθως κατέληγα σε τροποποιημένους. Θα σου πω τι έκανα στην κόρη μου, όπου χρειάστηκα τρεις ωοληψίες για να φτάσω σε ετ. Ξεκίνησα με ΑΜΗ κάπου στο 0,85. Μ' αυτή την τιμή, περίμενε στην πρώτη διέγερση να δει πάνω από 5 ωάρια, και τελικά είδε μόλις τρία 2η μερα περιόδου. Προβληματίστηκε, δεν ήξερε αν αξίζει να προχωρησω. Εγώ, άσχετη εντελώς, δεν ήξερα τι να πω. Τελικά με πήγε με φυσικό τροποποιημένο: femara, 150 μονάδες ενέσιμο και ανταγωνιστές. Το ένα απορροφήθηκε στην πορεία, πήραμε δύο, γονιμοποιήθηκαν και τα δύο, αλλά το ένα μόνο έφτασε τριών ημερών και το κατέψυξε. Αν με ρωτάς, με την εμπειρία που έχω τώρα, δεν έπρεπε να είχα συνεχίσει εκείνον τον μήνα. Αλλά τότε, που ήταν η πρώτη φορά και ήμασταν εντελώς άσχετοι κ αθώοι, δεν μπορώ να σου περιγράψω πόση χαρά πήραμε, που, αποκεί που δεν είχαμε τίποτα, ξαφνικά υπήρχε ένα εμβρυάκι στην κατάψυξη!! Μετά μου είπε ότι οι επιλογές μας είναι ή φυσικός ή να περιμένω ένα δίμηνο τουλάχιστον για να ξανακάνω διέγερση - ήπια ή κανονική (μεσολαβούσαν και Χριστούγεννα). Κι εγώ, επειδή δεν ήθελα να περιμένω, πήγα τον επόμενο μήνα κι έκανα φυσικό. Πάλι τσαντίστηκε, γιατί θεωρούσε ότι βιάστηκα. Ωστόσο, δεν μου βγήκε σε κακό, γιατί γονιμοποιήθηκε το ένα που πήραμε κι έγινε κι αυτό εμβρυάκι τριών ημερών. Εννοείται με στενή παρακολούθηση, χωρις φάρμακα μεν, αλλά με orgalutran και ovitrelle, για να μην το χάσουμε. Και δύο μήνες μετά πήγα για νέα διέγερση, όπου έπεσα σε καλό μήνα για τα δεδομένα μου, είδαμε 7 ή 8 ωάρια κι έκανα την πρώτη και μοναδική μου πλήρη διέγερση. Με 225-300 μονάδες ενέσιμο κι ανταγωνιστές. Αυτή τη φορά πήραμε 6 ή 7 ωάρια, από αυτά τα 4 έγιναν έμβρυα τριών ημερών. Βγάλαμε και τα άλλα δύο απ' την κρυοσυντήρηση και τα αφήσαμε όλα να μεγαλώσουν. Το αποτέλεσμα ήταν 4 βλαστοκύστες, οι τρεις "άριστες", η άλλη 3ΒΑ. Έκανα 5 μέρες μετά ετ τις δύο και πέτυχε η μία. Όπως βλέπεις έκανα τα πάντα στην πρώτη εκείνη προσπάθεια. Κατάλαβα πως για πάνω από 5 ωάρια, με πήγαινε με κανονική διέγερση. Όχι ότι αυξήθηκαν αυτα τα 7-8 που είδαμε, αλλά έστω αναπτύχθηκαν σχεδόν όλα και τα πήραμε. Εκεί ίσως να σε βοηθήσει και σένα η πλήρης διέγερση, γιατί για 9 ωάρια που έχεις, δεν τα λες λίγα, αξίζει να τα χτυπήσεις με περισσότερες μονάδες. Μπορεί να προκύψουν κι άλλα δεν το ξέρεις. Κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά.
    • Συνάντησα σήμερα στο φαρμακείο μια μαμά με το κοριτσάκι της που κάνει θεραπεία για καθυστέρηση της πρόωρης ανάπτυξης. Εγώ προς το παρόν θα τον πάω αύριο για ορμονολογικες και μια ακτινογραφία στο αριστερό χέρι για να δουν την οπτική ηλικία και ψάχνω να βρω για υπέρηχο θυροειδη όπου μέχρι και τέλος Αυγούστου είναι όλα κλεισμένα αναγκαστικά θα καταλήξω ιδιωτικά σε κάποια κλινική για να μην το αφήσω. Η γιατρός μου είπε πως για όλα υπάρχουν λύσεις αλλά στεναχωρηθηκα που εξηγούσα στον μικρο με απλά λόγια τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε και γιατί να το κάνουμε. Γύρισε και μου είπε και τι έγινε που είμαι κοντούλης δεν σας αρέσω? Εκεί λύγισα αλλά δεν του το έδειξα.
    • Από τη στιγμή που είναι διχοριακα διαμνιακα δε σε απασχολεί η διαφορά βάρους. Εμενα γεννήθηκαν 2690γρ ο μικρός κ 2310 η μικρή. Κ ενώ τη μικρή είχαμε στο νου μας κ λέγαμε καλό θα ήταν να είχε πάρει παραπάνω βάρος κ έλεγε μήπως τα κρατήσουμε άλλη μια βδομάδα, αλλά τελικά είχε σταματήσει να αναπτύσσεται από τον τελευταίο υπέρηχο, ο μικρός χρειάστηκε λίγες ώρες θερμοκοιτίδα για διάχυτο οξυγόνο. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...