Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια γεια σας και από μένα,

Αφού έχουν περάσει δύο βδομάδες, και έχουμε κάπως βρει τους ρυθμούς μας, είπα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου εμπειρία. Μου φαίνεται σαν χθες που κάναμε τις ατέλειωτες συζητήσεις για την καισαρική και την επισκληρίδιο, και εμένα έτρεμαν τα πόδια μου μόνο και μόνο στη σκέψη του χειρουργείου :)Όλα πέρασαν όσο καλύτερα γινόταν και τώρα είμαστε σπίτι με το κοριτσάκι μας.

Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή και να μην σας κουράσω, ξημερώματα Δευτέρας, στις 6/4, και αφού δεν έκλεισα μάτι όλο το βράδυ, ξεκινήσαμε για το μαιευτήριο. Με υποδέκτηκαν οι νοσοκόμες που με γνώριζαν από προηγούμενη γυναικολογική επέμβαση που είχα κάνει, και με οδήγησαν στο δωμάτιο μου για να με ετοιμάσουν (κλίσμα, ορός, τοκογράφος, πιεσόμετρα και θερμόμετρα). Στις 7:20 μπήκα στο χειρουργείο για να ξεκινήσει η διαδικασία χορήγησης της επισκληρίδιου αναισθησίας(πήγα καλά διαβασμένη και από το φόβο μου μήπως δεν με πιάσει η επισκληρίδιος και έχανα το θέαμα, ζήτησα να μου κάνουν μαζί και ραχιαία αναισθησία). Δεν ένοιωσα ούτε ρίγος ούτε τίποτα. Στις 8:00 ήρθε ο γιατρός μου μαζί με τον άντρα μου (βλέπετε ούτε αυτός ήθελε να χάσει το θέαμα, και έτσι έφερε μαζί του και την κάμερα)! Στις 8:14 άκουσα τα νερά να σπάνε και αμέσως μετά το κλάμα του μωρού μου! Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι το πλασματάκι εκεκείνο βρισκόταν 9 μήνες στην κοιλιά μου. Έκανε η παιδίατρος τις απαραίτητες εξετάσεις και μετά μου τη βάλανε στο στήθος μου. Δεν μπορούσαν να την αγλκαλιάσω αφού ήμουνα δεμένη χειροπόδαρα στο χειρουργικό τραπέζι, έτσι της έδωσα 3 φιλιά στο κεφαλάκι της προσπαθόντας να κρατήσω τα δάκρυά μου. Η διαδικασία του ραψίματος ήταν κάπως άχαρη. Δεν πόναγα αλλά ένοιωθα πιέσεις και δυσφορία. Σε 25 λεπτά πό τη γέννηση της κορούλας μου είχαν όλα τελειώσει και αποτελούσαν παρελθόν. Ανάρρωσα πολύ γρήγορα, που ακόμα και οι νοσοκόμες έκαναν το σταυρό του. "Είχα το καλύτερο κίνητρο" έλεγαν. Βγήκα από το μαιευτήριο στις τρεις μέρες και από τότε έχω το μωράκι μου σαν "fulltime job"! Δεν πολυκοιμόμαστε τα βράδια, κουτουλάμε τοίχους τα πρωινά αλλά βλέποντας τη χαρά στα μάτια του άντρα μου, και υπολογίζοντας όλες τις δυσκολίες μέχρι να αποκτήσουμε το μωράκι μας, δεν μπορώ παρά να πώ ένα "Δόξα τω Θεώ" και χαλάλι η ταλαιπωρία.

Σας ευχαριστώ όλες για τη συντροφιά που μου κρατήσατε καθυσηχάζοντας τους φόβους και τις ανασφάλιές μου.

Αααα μην ξεχάσω. Να και η φωτογραφία μας

post-3740-13873934689779_thumb.jpg

Δημοσίευση

ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!!! ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΓΕΜΑΤΟΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΧΑΡΕΣ!!!! ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΤΥΧΗ, ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ

ΑΥΤΗ Η ΛΑΜΨΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟ ΠΙΣΤΕΥΩ.

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ !!!!

Δημοσίευση

να σου ζήσει και να είναι γερή η ζουζουνίτσα σου!!!

πραγματικά πανέμορφο μωράκι,φτου φτου!!!!

καλή λοχεία σου εύχομαι και να είστε πάντα ευτυχισμένοι!!!!

κάτι τέτοιες στιγμές συνειδητοποιούμε όλοι πόσο αξίζει η αναμονή και η ταλαιπωρία...

και πάλι να σου ζήσει!!!!

φιλάκια πολλά!!!!

Δημοσίευση

Τι όμορφο μωράκι είναι αυτο καλέ!!! Πάνεμορφο ειλικρινά!!! Να σας ζήσει , να είναι πάντα γερή και ευτυχισμένή.

Αντε να πέρνουμε σειρά σιγά σιγά κι άλλες κοπελίτσες απο το mammyland!!

Filakia kai pali na sas zhsei :kiss:

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!!!! ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΓΕΡΟΙ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.:woohoo: ΣΟΥ ΔΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ? ΓΙΑΤΙ? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ? ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ Ε? ΕΙΧΕΣ ΣΕΝΤΟΝΙ. ΣΕ ΖΑΛΙΣΑ ΑΛΛΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΚΑΙ ΧΕ...ΜΑΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΑΠ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΟΥ!!

Δημοσίευση

Ευχασριστώ πολύ για τις ευχές σας.

Σου δένουν τα χέρια γιατί σου βάζουν ορρό και πιεσόμετρο. Δεν βλέπεις τίποτα αλλά ακούς τα πάντα. Και εγώ χ...... επάνω μου, μέχρι που μπήκα στο Youtube και είδα live καισαρικές. Δεν είναι και τόσο τρομακτικό. Ήθελα να ξέρω τα πάντα!!! Εκέινη την ώρα ενώ είσαι ξύπνια σε έχουνε σε καταστολή και ’ετσι μειώνεται το άγχος. Το μωράκι βγαίνει τόσο γρήγορα που από εκει και πέρα η χαρά είανια απερίγραπτη για να σκεφτεις κάτι άλλο. όλα τελειώνουν το πολύ σε 45 λεπτά. Μην αγχώνεσαι. Όλα θα πάνε καλά

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Ευχαριστώ κοριτσια για τις απαντήσεις!! Maria_mtx εύχομαι να πάνε όλα καλά! Μπήκες στην τελική ευθεία!!  Tokyo προς το παρόν παίρνω μαγνησιο και utrogestan για τον τράχηλο και σαλοσπιρ για τις μητριαιες αρτηρίες. Ελπίζω να με κρατήσουν σε μια σταθερή κατάσταση και να πάνε όλα κατ ευχήν!
    • Ετσι ακριβώς και η ανηψιά μου! 10 χρονών και την απασχολούσε αποκλειστικά όσο ήταν εδώ. Δυστυχώς όμως, μένουμε μακριά.  Γενικά θεωρώ πως μέχρι τα 2.5 δεν θα ζηλέψουν ιδιαίτερα με το νέο μέλος. Ίσως σε μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας να έχουν πιο έντονα συναισθήματα, δεν ξέρω. Πάντως ο μικρούλης σου, σίγουρα θα χαρεί πολύ που θα έχει το αδερφάκι του, λόγω του ότι θα είναι αρκετά μικρός πιστεύω θα το δει σαν νέα απασχόληση και θα λειτουργήσει καλά!  Εγώ τώρα θα πάρω και ένα βιβλίο που νομίζω σας είχα αναφέρει, «τι θα μάθω στο αδερφάκι μου» για προετοιμασία, γιατί η μικρή βιβλιοφάγος μου, επηρεάζεται πολύ από τα βιβλία. Μέχρι τώρα πάντως, όλη την ώρα έρχεται να δώσει φιλί στο νινί στη κοιλιά και πάνω στο παιχνίδι όμως το νινί τρώει και καμία κλωτσιά 🤣 Βρε κορίτσια εγώ ακόμη δεν την νιώθω! Τι πράγμα κ αυτό; 🤣 εκεί που στις 15 βδομάδες λέω με κλώτσησε, τελικά σίγουρα ήταν κάτι άλλο! Και προχθές στον γιατρό, ενώ κουνιόταν ασταμάτητα δεν ένιωθα το παραμικρό, παρόλο που κοιτούσε προς τα έξω. Ο γιατρός είπε, ότι με τον πλακούντα έτσι, μπορεί να φτάσω και 24 εβδομάδων για να νιώθω. Θα δείξει…
    • Επίσης κορίτσι μου, καλα να περάσεις! Με το καλό τα μωρακια σου!
    • Εντάξει ναι στην αρχή αγχώθηκα κ τρομοκρατήθηκα μην σου πω αλλά οκ!Λίγη διατροφή και μετρήσεις να το παρακολουθώ!! Εγώ β επιπέδου είχα 4, και γενικά κάθε φορά που με μετράει είμαι πάντα 4 ή 3,8, μετά την αυχενική και έβγαλε 3,2 κ φοβήθηκα και εγώ λέω ωχ θα αρχίσει να μικραίνει τώρα αυτό; Αλλά οκ πάλι την επόμενη το έβγαλε 3,8 στις 26+4  εβδομάδες. Η εμβρυολόγος που πάω κάθε 10 μέρες περίπου πάντα με μετράει κ σου πα πάντα εκεί 3,8-4 το βγάζει. Της σχολίασε προχθές αα οκ ανέβηκε πάλι γιατί την άλλη φορά είπατε 3,2 κ τρόμαξα. Όχι μου λέει ο τράχηλος σου είναι πολύ καλός και δε θα έχουμε θέμα με αυτό. Ναι, ναι η ε ενδοκρινολόγος και η γυναικολόγος μου ήταν πολύ κουλ, μια χαρά τιμές είπαν σιγά οριακές και για δίδυμα καλά είναι και με λίγη διατροφή μια χαρά θα'σαι. Α εμείς είμαστε ακριβώς στα ίδια, και εγώ mo/di με έναν πλακο΄ύντα είμαι. Τόσο ο ενδοκρινολόγος όσο και γυναικολόγος είπαν οκ για την καμπύλη μου, να προσέχω τη διατροφή μου και να μετριέμαι και θα ναι οκ όλα. Εμάς στο 19% η διαφορά στην 26w+4 , το ένα 1040γρ το άλλο 840γρ περίπου, για την ώρα καλά λέει είμαστε , ίσως αρχίσει να μεγαλώνει η ψαλίδα στο βάρος τους αλλά όσο το καθ΄ενα παίρνει βάρος αντίστοιχα και έχει οκ τις ροές παρακολουθούμε απλώς μας είπε.Μακάρι να πάρουν μπόλικο βάρος να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερα και σε βάρος και σε εβδομάδες όταν θα μας πουν ότι πρέπει να τα πάρουν ώστε να μείνουν ελάχιστα μέσα, παρακαλάω εγώ..
    • Κορίτσια μου καλό δεκαπενταύγουστο με την ευλογία της Παναγίας για υγεία και χαμόγελα στα σπιτικά μας !!!! Να περάσετε όμορφα ,και όσες γιορτάζουν να είναι γερές και ευτυχισμένες 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...