Μετάβαση σε περιεχόμενο

Διακοπή κύησης στις 24 εβδομάδες


Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπερα σε όλες. Είμαστε παρά πολλές τελικά.. έχω κ εγώ μια ιστορία να μοιραστώ.. είμαι 27 χρόνων και πριν ένα μηνα έχασα το αγοράκι μου.. στη β επιπέδου βρέθηκε ένα σοβαρό πρόβλημα στην καρδούλα του και αναγκαστήκαμε για διακοπή κύησης.. γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδειο μετά από 14 ωρες.. ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι όντως πέρασα όλο αυτό.. είναι στιγμές που νιώθω σαν να ήταν ένας εφιάλτης και όχι πραγματικοτητα.. προσπαθώ πολύ να σταθώ στα πόδια μου τόσο για εμένα όσο και για τον άντρα μου.. θέλω να βρω την ελπιδα να πιστέψω πως ήταν ένα τυχαίο γεγονος και δεν θα επαναληφθεί.. καμία μάνα δεν πρέπει να θάβει το παιδάκι της.. κ όμως συμβαίνει κ συμβαίνει συχνά.. δεν έχω λογια για όλες μας και το ποσο δύναμη τελικά έχουμε.. ποτέ δεν φανταζόμουν ότι η πορεία προς την απόκτηση ενός παιδιου θα είχε μέσα της τόσο πόνο.. ελπίζω να βρω την αισιοδοξία που ψάχνω κ όταν μας επιτρέψει ο γιατρός να προχωρήσουμε και να πάνε όλα καλά! Σας φιλω όλες και σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά! 

Δημοσίευση

κοριτσι μου λυπαμαι για την απωλεια σου και ευχομαι συντομα να ξανα μεινεις εγκυος και να κρατησεις στην αγκαλια σου το μωρακι σου.. ειχα και εγω μια απωλεια πριν 3 χρονια ειχα κενο σακο, το ανακαλυψα στην 10η εβδομαδα λογω ανευθυνοτητας γιατρου ενω με ειχε δει στις 7η εβδομαδα δεν μου ειπε οτι δεν πηγαινε καλα και μετα απο τρεις εβδομαδες ειχα αιμορραγια. εκανα υπερηχο και εκει το ανακαλυψα, αλλαξα επιτοπου γιατρο και μπηκα στο χειρουργειο για αποξεση. μετα απο αυτο επεσα ψυχολογικα κατηγορησα τον εαυτο μου που δεν το υποπτευθηκα κατι εστω το παραμικρο. εκανα 1,5 χρονο να ξανα μεινω εγκυος και πριν λιγους μηνες εκανα μωρακι..

Δημοσίευση
στις On 15/2/2023 at 8:57 ΜΜ, ο/η Hope3 είπε:

Καλησπερα σε όλες. Είμαστε παρά πολλές τελικά.. έχω κ εγώ μια ιστορία να μοιραστώ.. είμαι 27 χρόνων και πριν ένα μηνα έχασα το αγοράκι μου.. στη β επιπέδου βρέθηκε ένα σοβαρό πρόβλημα στην καρδούλα του και αναγκαστήκαμε για διακοπή κύησης.. γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδειο μετά από 14 ωρες.. ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι όντως πέρασα όλο αυτό.. είναι στιγμές που νιώθω σαν να ήταν ένας εφιάλτης και όχι πραγματικοτητα.. προσπαθώ πολύ να σταθώ στα πόδια μου τόσο για εμένα όσο και για τον άντρα μου.. θέλω να βρω την ελπιδα να πιστέψω πως ήταν ένα τυχαίο γεγονος και δεν θα επαναληφθεί.. καμία μάνα δεν πρέπει να θάβει το παιδάκι της.. κ όμως συμβαίνει κ συμβαίνει συχνά.. δεν έχω λογια για όλες μας και το ποσο δύναμη τελικά έχουμε.. ποτέ δεν φανταζόμουν ότι η πορεία προς την απόκτηση ενός παιδιου θα είχε μέσα της τόσο πόνο.. ελπίζω να βρω την αισιοδοξία που ψάχνω κ όταν μας επιτρέψει ο γιατρός να προχωρήσουμε και να πάνε όλα καλά! Σας φιλω όλες και σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά! 

Καλό μου κορίτσι λυπάμαι πολύ για αυτό που πέρασες. Πήρες μία γενναία απόφαση και είδες τα όνειρα σου να γκρεμιζονται. Δεν θα είσαι ποτέ πια η ίδια. Θα ξεχνιέσαι αλλά δεν θα ξεχάσεις ποτέ! Για την ώρα πρέπει να πάρεις το χρόνο να πενθησεις και να αναρρώσεις σωματικά και ψυχολογικά. Αν χρειαστείς βοήθεια μην διστάσεις να δεις έναν ειδικό.

Ο γιος σου θα είναι μαζί με τον Κυριάκο μου και πολλά άλλα παιδιά, και έζησε την πιο όμορφη ζωή, γνώρισε μόνο εσένα και πόσο πολύ τον αγαπάς. Είχατε σκεφτεί το όνομά του; 

Αν θες να μιλήσεις για όλο αυτό πέρασες μπορείς να μπεις στο facebook στην ομάδα νεογνική απώλεια και απώλεια κύησης, είμαστε πολλές και η αγκαλιά μας είναι ανοιχτή.... ❤️

 

Δημοσίευση
στις πριν 11 ώρες, ο/η eva96 είπε:

κοριτσι μου λυπαμαι για την απωλεια σου και ευχομαι συντομα να ξανα μεινεις εγκυος και να κρατησεις στην αγκαλια σου το μωρακι σου.. ειχα και εγω μια απωλεια πριν 3 χρονια ειχα κενο σακο, το ανακαλυψα στην 10η εβδομαδα λογω ανευθυνοτητας γιατρου ενω με ειχε δει στις 7η εβδομαδα δεν μου ειπε οτι δεν πηγαινε καλα και μετα απο τρεις εβδομαδες ειχα αιμορραγια. εκανα υπερηχο και εκει το ανακαλυψα, αλλαξα επιτοπου γιατρο και μπηκα στο χειρουργειο για αποξεση. μετα απο αυτο επεσα ψυχολογικα κατηγορησα τον εαυτο μου που δεν το υποπτευθηκα κατι εστω το παραμικρο. εκανα 1,5 χρονο να ξανα μεινω εγκυος και πριν λιγους μηνες εκανα μωρακι..

Να σου ζήσει το μωράκι σου και να είστε όλοι καλά❤️ λυπάμαι πολύ και για τον δικό σου πόνο, χαιρομαι όμως για την εξέλιξη της ζωής σου! Όλα να είναι όμορφα από εδώ και πέρα! 

Δημοσίευση
στις πριν 18 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Καλό μου κορίτσι λυπάμαι πολύ για αυτό που πέρασες. Πήρες μία γενναία απόφαση και είδες τα όνειρα σου να γκρεμιζονται. Δεν θα είσαι ποτέ πια η ίδια. Θα ξεχνιέσαι αλλά δεν θα ξεχάσεις ποτέ! Για την ώρα πρέπει να πάρεις το χρόνο να πενθησεις και να αναρρώσεις σωματικά και ψυχολογικά. Αν χρειαστείς βοήθεια μην διστάσεις να δεις έναν ειδικό.

Ο γιος σου θα είναι μαζί με τον Κυριάκο μου και πολλά άλλα παιδιά, και έζησε την πιο όμορφη ζωή, γνώρισε μόνο εσένα και πόσο πολύ τον αγαπάς. Είχατε σκεφτεί το όνομά του; 

Αν θες να μιλήσεις για όλο αυτό πέρασες μπορείς να μπεις στο facebook στην ομάδα νεογνική απώλεια και απώλεια κύησης, είμαστε πολλές και η αγκαλιά μας είναι ανοιχτή.... ❤️

 

Ναι το μωράκι μου το έλεγαν Αλέξανδρο❤️ γνώρισε παρά πολύ αγάπη από ολους εμας που τον περιμέναμε πως και πως.. μέχρι κι τα πρώτα του δώρα του είχαν πάρει όμως δεν κατάφερε ποτέ να τα δει.. ελπίζω να τα βλέπει όλα από εκεί ψηλά και να έχει συναντήσει ολους του τους φίλους που είναι αγγελάκια στον ουρανό.. ελπίζω να κατάφερες κ εσυ να έχεις χαρά και παιδάκι/κια μετά από τον πόνο σου! 

Δημοσίευση

Εγώ κορίτσι μου δεν έφτασα τόσο μακριά, το έχασα στην 9η εβδομάδα. Όμως ο πόνος είναι αβάσταχτος σε όποια εβδομάδα και να χάσουμε το μωράκι μας, γιατί χάνουμε τα όνειρα μας και τελικά τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτή τη στιγμή είμαι ξανά έγκυος σχεδόν 5 εβδομάδων και μπορώ να σου πω ότι είμαι μουδιασμενη. Μακάρι να είχα να σου μεταδώσω μόνο θετική ενέργεια και χαρούμενες σκέψεις αλλά είμαι συγκρατημένα αισιόδοξη... Τουλάχιστον μέχρι να ξεπεράσω, πρώτα ο Θεός, την 9η εβδομάδα.

Το μόνο που θα σου πω είναι τα λόγια της ψυχολόγου μου: Μην αφήσεις το φόβο σου να σε κρατήσει πίσω, θα πας κόντρα σε όλα, και στο τέλος θα βγεις νικήτρια γιατί είσαι μαχητρια!!

Σου στέλνω μια τεραστια αγκαλιά, και θέλω να σε παροτρύνω να μιλάς για αυτό σε ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν, όπως εμείς. Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σου στερήσει το δικαίωμα του να πενθησεις το μωρό σου όπως εσύ το επιθυμείς!! Εκφρασου, κλάψε, θύμωσε για όσο το έχεις ανάγκη!! Ο πόνος δεν μπορώ να σου πω ότι θα περάσει, απλά μαθαίνουμε να ζούμε με αυτόν. Μακάρι τα αγγελάκια μας να μας ακούνε όταν τους μιλάμε, και να είναι χαμογελαστα και ευτυχισμένα ❣️

Δημοσίευση
στις πριν 12 ώρες, ο/η Hope3 είπε:

Ναι το μωράκι μου το έλεγαν Αλέξανδρο❤️ γνώρισε παρά πολύ αγάπη από ολους εμας που τον περιμέναμε πως και πως.. μέχρι κι τα πρώτα του δώρα του είχαν πάρει όμως δεν κατάφερε ποτέ να τα δει.. ελπίζω να τα βλέπει όλα από εκεί ψηλά και να έχει συναντήσει ολους του τους φίλους που είναι αγγελάκια στον ουρανό.. ελπίζω να κατάφερες κ εσυ να έχεις χαρά και παιδάκι/κια μετά από τον πόνο σου! 

4,5 χρόνια μετά, η αγκαλιά μου είναι ακόμα άδεια και το σπίτι μου σιωπηλό. Είμαι λίγο πριν την μοναδική εξωσωματική που θα κάνω και κλείνω τα 42 το Μάιο. Εύχομαι να είναι τυχερη για μπορέσει να χαμογελάσει λιγο το χειλάκι μου... 

Εύχομαι τύχη και ευτυχία σε όλους τους πονεμένους γονείς... 

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Εγώ κορίτσι μου δεν έφτασα τόσο μακριά, το έχασα στην 9η εβδομάδα. Όμως ο πόνος είναι αβάσταχτος σε όποια εβδομάδα και να χάσουμε το μωράκι μας, γιατί χάνουμε τα όνειρα μας και τελικά τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτή τη στιγμή είμαι ξανά έγκυος σχεδόν 5 εβδομάδων και μπορώ να σου πω ότι είμαι μουδιασμενη. Μακάρι να είχα να σου μεταδώσω μόνο θετική ενέργεια και χαρούμενες σκέψεις αλλά είμαι συγκρατημένα αισιόδοξη... Τουλάχιστον μέχρι να ξεπεράσω, πρώτα ο Θεός, την 9η εβδομάδα.

Το μόνο που θα σου πω είναι τα λόγια της ψυχολόγου μου: Μην αφήσεις το φόβο σου να σε κρατήσει πίσω, θα πας κόντρα σε όλα, και στο τέλος θα βγεις νικήτρια γιατί είσαι μαχητρια!!

Σου στέλνω μια τεραστια αγκαλιά, και θέλω να σε παροτρύνω να μιλάς για αυτό σε ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν, όπως εμείς. Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σου στερήσει το δικαίωμα του να πενθησεις το μωρό σου όπως εσύ το επιθυμείς!! Εκφρασου, κλάψε, θύμωσε για όσο το έχεις ανάγκη!! Ο πόνος δεν μπορώ να σου πω ότι θα περάσει, απλά μαθαίνουμε να ζούμε με αυτόν. Μακάρι τα αγγελάκια μας να μας ακούνε όταν τους μιλάμε, και να είναι χαμογελαστα και ευτυχισμένα ❣️

Εννοειται ότι ο πόνος για κάθε μανούλα όσο και να ήταν το μωράκι της είναι αβάσταχτος.. χαιρομαι πολύ που προχώρησες! Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έχεις μια πολύ καλή εγκυμοσύνη και ένα υγιές μωράκι❤️ δυστυχώς όταν κάποιος δεν το έχει περάσει, ακόμα και άθελα του το «μειώνει» κάπως σαν γεγονος.. δεν μπορούν να καταλάβουν ότι για εμας ήταν όντως τα παιδάκια μας και ας μη τα είδαμε ποτέ.. δεν πειράζει εμείς ξέρουμε.. 

Δημοσίευση

αυτον τον πονο δεν τον ξεχνας ποτε οσα παιδια και να κανεις παντα σκεφτεσαι αυτο το ενα που χαθηκε. τι αν εκανα αλλο παιδι ποτε δεν ξεχασα αυτο που εχασα απλα εχει μαλακωσει λιγο ο πονος..

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η Hope3 είπε:

Εννοειται ότι ο πόνος για κάθε μανούλα όσο και να ήταν το μωράκι της είναι αβάσταχτος.. χαιρομαι πολύ που προχώρησες! Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έχεις μια πολύ καλή εγκυμοσύνη και ένα υγιές μωράκι❤️ δυστυχώς όταν κάποιος δεν το έχει περάσει, ακόμα και άθελα του το «μειώνει» κάπως σαν γεγονος.. δεν μπορούν να καταλάβουν ότι για εμας ήταν όντως τα παιδάκια μας και ας μη τα είδαμε ποτέ.. δεν πειράζει εμείς ξέρουμε.. 

Έχω ακούσει τόσο λάθος λόγια παρηγοριάς από τον Δεκέμβρη που έκανα την αποξεση. Και μάλιστα από πολύ δικούς μου ανθρώπους, γεγονός που με πλήγωσε ακόμα περισσότερο. Γι'αυτό επέλεξα να μιλάω για αυτό το θέμα μόνο με γυναίκες που μπορούν να με καταλάβουν. Και ας είναι άγνωστες.. μας ενώνει δυστυχώς το κοινό αυτό βίωμα. Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόμαστε παρηγοριά, δεν υπάρχει κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα.. Κάποιον να μας ακούσει χρειαζόμαστε!! Κ κυρίως αυτό που χρειαζομουν εγώ ήταν κάποιον να μου πει ότι είναι φυσιολογικό αυτό που νιώθω, όχι ότι είμαι υπερβολική, όχι ότι το έχω πάρει πολύ βαριά. Φυσικά το πήρα πολυ βαριά! Ήταν το μωρό μου και χάθηκε! 

Προχώρησα, γιατί η επιθυμία μου να γίνω μαμά είναι πάνω από οτιδήποτε! Έχω έναν άντρα εξαιρετικό που χωρίς αυτόν δεν ξέρω πως θα ήμουν ψυχολογικά αυτή τη στιγμή. Με στήριξε κάθε λεπτό, σε κάθε ξέσπασμα λέγοντας μου "είμαστε μαζί σε αυτό, είμαι δίπλα σου! ". Θα σου πω το πιο παράδοξο.. όταν στολίσαμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο για πρώτη φορά φέτος ( δύο χρόνια που είμαστε μαζί δεν στολίσαμε, βαριομασταν) του έλεγα ότι το κάνω για το μωρό μας, για το καλό... Όταν χάθηκε το μωρό μου λίγο πριν τα Χριστούγεννα μου είπε ότι το δέντρο θα μείνει εκεί μέχρι να έρθει το μωράκι μας τελικά. Και όντως μέσα Φεβρουαρίου και έχουμε ακόμα το δέντρο στο σαλόνι. Για εμάς είναι η ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος, και δεν θέλουμε να παραιτηθούμε από αυτήν!!

Εύχομαι ολόψυχα, όταν θα είσαι έτοιμη σωματικά και κυρίως ψυχολογικά, να προχωρήσεις και εσύ και να έρθει η ευτυχία ξανά στο σπίτι σου και στην ψυχή σου 💓

Δημοσίευση
στις πριν 42 λεπτά, ο/η Elli13 είπε:

Έχω ακούσει τόσο λάθος λόγια παρηγοριάς από τον Δεκέμβρη που έκανα την αποξεση. Και μάλιστα από πολύ δικούς μου ανθρώπους, γεγονός που με πλήγωσε ακόμα περισσότερο. Γι'αυτό επέλεξα να μιλάω για αυτό το θέμα μόνο με γυναίκες που μπορούν να με καταλάβουν. Και ας είναι άγνωστες.. μας ενώνει δυστυχώς το κοινό αυτό βίωμα. Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόμαστε παρηγοριά, δεν υπάρχει κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα.. Κάποιον να μας ακούσει χρειαζόμαστε!! Κ κυρίως αυτό που χρειαζομουν εγώ ήταν κάποιον να μου πει ότι είναι φυσιολογικό αυτό που νιώθω, όχι ότι είμαι υπερβολική, όχι ότι το έχω πάρει πολύ βαριά. Φυσικά το πήρα πολυ βαριά! Ήταν το μωρό μου και χάθηκε! 

Προχώρησα, γιατί η επιθυμία μου να γίνω μαμά είναι πάνω από οτιδήποτε! Έχω έναν άντρα εξαιρετικό που χωρίς αυτόν δεν ξέρω πως θα ήμουν ψυχολογικά αυτή τη στιγμή. Με στήριξε κάθε λεπτό, σε κάθε ξέσπασμα λέγοντας μου "είμαστε μαζί σε αυτό, είμαι δίπλα σου! ". Θα σου πω το πιο παράδοξο.. όταν στολίσαμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο για πρώτη φορά φέτος ( δύο χρόνια που είμαστε μαζί δεν στολίσαμε, βαριομασταν) του έλεγα ότι το κάνω για το μωρό μας, για το καλό... Όταν χάθηκε το μωρό μου λίγο πριν τα Χριστούγεννα μου είπε ότι το δέντρο θα μείνει εκεί μέχρι να έρθει το μωράκι μας τελικά. Και όντως μέσα Φεβρουαρίου και έχουμε ακόμα το δέντρο στο σαλόνι. Για εμάς είναι η ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος, και δεν θέλουμε να παραιτηθούμε από αυτήν!!

Εύχομαι ολόψυχα, όταν θα είσαι έτοιμη σωματικά και κυρίως ψυχολογικά, να προχωρήσεις και εσύ και να έρθει η ευτυχία ξανά στο σπίτι σου και στην ψυχή σου 💓

Με συγκίνησες πολύ με το δέντρο….❣️

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Έχω ακούσει τόσο λάθος λόγια παρηγοριάς από τον Δεκέμβρη που έκανα την αποξεση. Και μάλιστα από πολύ δικούς μου ανθρώπους, γεγονός που με πλήγωσε ακόμα περισσότερο. Γι'αυτό επέλεξα να μιλάω για αυτό το θέμα μόνο με γυναίκες που μπορούν να με καταλάβουν. Και ας είναι άγνωστες.. μας ενώνει δυστυχώς το κοινό αυτό βίωμα. Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόμαστε παρηγοριά, δεν υπάρχει κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα.. Κάποιον να μας ακούσει χρειαζόμαστε!! Κ κυρίως αυτό που χρειαζομουν εγώ ήταν κάποιον να μου πει ότι είναι φυσιολογικό αυτό που νιώθω, όχι ότι είμαι υπερβολική, όχι ότι το έχω πάρει πολύ βαριά. Φυσικά το πήρα πολυ βαριά! Ήταν το μωρό μου και χάθηκε! 

Προχώρησα, γιατί η επιθυμία μου να γίνω μαμά είναι πάνω από οτιδήποτε! Έχω έναν άντρα εξαιρετικό που χωρίς αυτόν δεν ξέρω πως θα ήμουν ψυχολογικά αυτή τη στιγμή. Με στήριξε κάθε λεπτό, σε κάθε ξέσπασμα λέγοντας μου "είμαστε μαζί σε αυτό, είμαι δίπλα σου! ". Θα σου πω το πιο παράδοξο.. όταν στολίσαμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο για πρώτη φορά φέτος ( δύο χρόνια που είμαστε μαζί δεν στολίσαμε, βαριομασταν) του έλεγα ότι το κάνω για το μωρό μας, για το καλό... Όταν χάθηκε το μωρό μου λίγο πριν τα Χριστούγεννα μου είπε ότι το δέντρο θα μείνει εκεί μέχρι να έρθει το μωράκι μας τελικά. Και όντως μέσα Φεβρουαρίου και έχουμε ακόμα το δέντρο στο σαλόνι. Για εμάς είναι η ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος, και δεν θέλουμε να παραιτηθούμε από αυτήν!!

Εύχομαι ολόψυχα, όταν θα είσαι έτοιμη σωματικά και κυρίως ψυχολογικά, να προχωρήσεις και εσύ και να έρθει η ευτυχία ξανά στο σπίτι σου και στην ψυχή σου 💓

Σ ευχαριστώ πολύ💜 κ εγώ εύχομαι σύντομα να έχει πάλι χαρά το Χριστουγεννιάτικο σας δέντρο και τα επομενα Χριστούγεννα να το χαρείτε με το μωράκι σας🙏🏻💫

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η eva96 είπε:

αυτον τον πονο δεν τον ξεχνας ποτε οσα παιδια και να κανεις παντα σκεφτεσαι αυτο το ενα που χαθηκε. τι αν εκανα αλλο παιδι ποτε δεν ξεχασα αυτο που εχασα απλα εχει μαλακωσει λιγο ο πονος..

Σιγουρα δεν τον ξεχνάς ποτέ.. απλά η αγκαλιά σου δεν παραμένει εντελως άδεια.. και ίσως ναι αυτό τον μαλακώνει..!

Δημοσίευση
στις πριν 14 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

4,5 χρόνια μετά, η αγκαλιά μου είναι ακόμα άδεια και το σπίτι μου σιωπηλό. Είμαι λίγο πριν την μοναδική εξωσωματική που θα κάνω και κλείνω τα 42 το Μάιο. Εύχομαι να είναι τυχερη για μπορέσει να χαμογελάσει λιγο το χειλάκι μου... 

Εύχομαι τύχη και ευτυχία σε όλους τους πονεμένους γονείς... 

εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά και αυτή η εξωσωματική να είναι η τυχερή❤️ 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Χμ... Την ίδια μέρα τα έκανες και τα 4?  Ποια μέρα του κύκλου είσαι; Είδες αίμα τελικά;
    • Εγω με καισαρικη γεννησα εκει πριν εναν χρονο. Ευχαριστημενη ειμαι καθαρα και περιποιημενα ολα και το δωματιο (δικλινο) πολυ καλο. Τις μαιες τις φωναζαμε οποτε θελαμε κατι αλλα καποιες φορες αργουσαν να ερθουν και βεβαια αναλογα τον ανθρωπο καποιες ηταν πιο ψυχρες καποιες πιο βοηθητικες και υποστηρικτικες. Με το καλο το μωρακι!
    • Ναι αυτά είναι ωραία ψώνια όντως και σε βάζουν και στο κλίμα για τα καλά κ είναι ευχάριστα!!Και εγώ από εμβρυολόγο γύρισα, τα μικρά η διαφορά ανέβηκε πάλι στο 16% 770g το ένα και 645g το μικρούλι, τα ντοπλερ κλπ μετρήσεις είναι όλα οκ κ όργανα κ αμνιακό υγρό που αυτό μας νοιάζει, την ρώτησα εγώ αν μπορεί να ξανά πέσει η διαφορά βάρους και είπε αν στο μετρήσει ο Χ τ΄ώρα μπορεί να στο βγάλει 12% κ ο Υ 18%,, είναι σχετικές και οι μετρήσεις κ ανάλογα τη θέση κλπ, δε κοιτ΄άμε λέεο μόνο το βάρος εμείς μας νοιάζουν κ τα ντοπλερ κ όλες οι ροές να είναι οκ, το μικρούλι θα ναι πάντα πιο μικρούλι μ λεέι φαίνεται και λόγω θέσης επειδή είναι πλάγια πρόσφυση στον πλακούντα κ ένα να είχες αν ήταν σ αυτή τη θέση θα έπαιρνε πιο αργά βάρος. Τα παρακολουθούμε και αναλόγως θα πράξουμε,λογικά το πιο μικρό θα καθορίσει τη βδομάδα που θα πρέπει να γεννήσω. Οκ κρατάω το όλα μια χαρά για την ώρα και εύχομαι να παραμείνουν για πολλές βδομάδες ακόμαμ όλα οκ!!
    • Αυτά που λες μου ακούγονται για σημάδια τοκετού 😊 Με το καλό! Κι εγώ ελπίζω να μην σε ταλαιπωρηθείς αυτή τη φορά!  Θα περιμένουμε νέα σου ❤️
    • Α κοίτα αφού θες καισαρική, πήγαινε καλύτερα στο δημόσιο. Την ίδια αντιμετώπιση θα έχεις πιστεύω καθότι χειρουργείο (ας απαντήσει και καμία κοπέλα με καισαρική στο δημόσιο). Στο ιδιωτικό συνήθως πας γιατί μπορείς να γεννήσεις με τον γιατρό σου και τη μαία σου. Μετά τα δωμάτια οκ, και στο δημόσιο καλά είναι για 2-3 μέρες. Αν επιτρέπεται πώς και θες να γεννήσεις με καισαρική;
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...