Μετάβαση σε περιεχόμενο

Μωράκια Ιουλίου 2023


Recommended Posts

στις πριν 8 ώρες, ο/η Eliza Kats είπε:

Να σας ζήσει κορίτσι! Γερός και καλότυχος να είναι ο μπέμπης!

Δύσκολος ο θηλασμός, ειδικά με την καισαρική θα πω, γιατί δεν έχεις τόσες αντοχές στην αρχή ούτε τη δύναμη να θηλάζεις πολύ ώρα ή σε διάφορες στάσεις 😕 Κουράγιο!

Εγώ έχω μια θηλή επίπεδη και η άλλη είναι κοντή και δεν έπιανε με τίποτα η μικρή. Έδωσα λίγο ξένο στη μικρή τις πρώτες 2 μέρες και έχω ρίξει κλάμα. Αλλά τελικά με ψευδοθηλες θηλάζω μια χαρά! Κατέβηκε και το γάλα και έχω απίστευτη ποσότητα! Αφού νοίκιασα θηλαστρο να βγάζω λίγο γιατί δεν το αδειάζει το στήθος η μπέμπα και φοβάμαι για μαστίτιδα.

Οπότε κουράγιο μανούλα! Μέρα με τη μέρα θα είναι καλύτερα 😊

Σε ευχαριστώ για τις ευχές! ☺️💙 Να τα χαιρόμαστε τα μωράκια μας! 

Εμένα είναι και οι δύο επίπεδες δυστυχώς... Βάζω θηλαστρο 20 λεπτά πριν το θηλασμό έτσι ώστε να με βοηθάει να βγαίνουν έξω οι θηλές. Ακόμα δεν έχω πολύ γάλα. Θηλαζω και δίνω και ξένο γύρω στα 10 ml συμπλήρωμα. 

Εννοείται ότι είναι σε φάση μεταξύ χαράς και εξουθένωσης  🤣💙 

Α! Όλα οκ με τον διαβήτη κι εγώ και το μωρό είμαστε σούπερ! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 10 ώρες, ο/η Eliza Kats είπε:

Καταρχάς να σου ζήσουν τα ζουζούνια! Καλέ πολύ μεγάλο μωρό το 2ο! Ποπο μπεμπακι ολόκληρο! 

Είσαι ηρωίδα με 2 καισαρικές. Εγώ μετά από αυτό που πέρασα θα το ξανασκεφτώ για 2ο 😅

Καταλαβαίνω και ακούω αυτό που λες.. αλλα με τον καιρό φεύγει αυτό το συναίσθημα.  Και θέλεις συν ότι μια καισαρική =μπορείς να γεννήσεις μετά φυσιολογικά άνετα για αυτό μη το σκέφτεσαι θα βρεις την κατάλληλη ομάδα και θα πάνε όλα καλά.  Στο δεύτερο με μεγάλο μωρο τα είδα όλα και από καισαρική αλλά και από  ανάρρωση θελειβνερο περπάτημα και υπομονή.

Να σου ζήσει το μωράκι σου. Γερό και δυνατό να είναι στη ζωούλα του 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 20 ώρες, ο/η peacock είπε:

Σε ευχαριστώ για τις ευχές! ☺️💙 Να τα χαιρόμαστε τα μωράκια μας! 

Εμένα είναι και οι δύο επίπεδες δυστυχώς... Βάζω θηλαστρο 20 λεπτά πριν το θηλασμό έτσι ώστε να με βοηθάει να βγαίνουν έξω οι θηλές. Ακόμα δεν έχω πολύ γάλα. Θηλαζω και δίνω και ξένο γύρω στα 10 ml συμπλήρωμα. 

Εννοείται ότι είναι σε φάση μεταξύ χαράς και εξουθένωσης  🤣💙 

Α! Όλα οκ με τον διαβήτη κι εγώ και το μωρό είμαστε σούπερ! 

Σε νιώθω με τη χαρά και την εξουθένωση 😅

Ναι λογικά αύριο θα κατεβάσεις γάλα. Αν θες δοκίμασε ψευδοθηλες! Εμένα με έσωσαν προς το παρόν. Τώρα τη βάζω και λίγο χωρίς την ψευδοθηλη και μερικές φορές καταφέρνει να πιάσει και τη δικιά μου (την έχω τραβήξει φυσικά πιο έξω πριν). Και ελπίζω σε λίγο καιρό να μάθει η μπέμπα και να θηλάζει μόνο με τις δικές μου 😊

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα κορίτσια συγχαρητήρια σε όσες ήρθαν τα μωράκια σας, υπομονή στις άλλες και εγώ μπαίνω μια βδομάδα νωρίτερα την Δευτέρα πρωί πρωί ..με πρόκληση, αν και ακόμα ο μικρός είναι πολύ ψιλά αλλά λόγω φόβου θρόμβωσης δεν Μ αφήνει άλλο ο γιατρός μου αυτές οι 2μέρες που μένουν είναι σαν το χειρότερο βασανιστήριο που υπάρχει, πολύ άγχος...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Ersi85 κορίτσι μου πως είσαι; Όλα καλά με την γέννα σου;

@ΕλπίδαΚρ εσύ πως τα πας; Είχαμε κανένα ευχάριστο;

@peacock μου πως πάει η ανάρρωση; Γυρίσατε σπίτι ε;

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοριτσάρες καλημέρα!

Γέννησα τη Δευτέρα στις 03-07, με καισαρική! 👶Γεννηθήκαμε 3700 γρ. και 53 εκατοστά, στις 37+5 εβδ. 

Αυτή τη στιγμή είμαστε σπίτι οι 3 μας πλέον και συνηθίζουμε στη νέα καθημερινότητα.

Ξεκινώ με το να συγχαρώ το άλλο μας το κορίτσι που τα μωρά μας γεννήθηκαν την ίδια ημέρα, την @peacock!

Να σας ζήσει το μπεμπάκι σας και να είσαστε δυνατοί και γεροί να το μεγαλώσετε ΟΣΟ όμορφα έχετε ονειρευτεί!!! 

Μαζί περάσαμε τις αγωνίες του τοκετού έως τελευταία στιγμή και δε θα το ξεχάσω αυτό.

Μαζί και με τα άλλα τα κορίτσια, όπως η @Eliza Kats !

Όσο για το σάκχαρο, το μωρό μου ευτυχώς δεν έχει.

Εγώ η ίδια θα ελεγχθώ από Δευτέρα, που θα πάω για follow up ραντεβού με τη μαιευτήρα που με ξεγέννησε.

Επίσης να σας πω ότι ο μπέμπης μου χρειάστηκε τα πρώτα 3 βράδια να μείνει στη μονάδα νεογνών σε ανοιχτή θερμοκοιτίδα, επειδή είχε σημάδια ίκτερου. Τώρα είμαστε σπίτι μας, τρώμε όσο καλύτερα μπορούμε (πίνει ήδη 60ml φόρμουλα ανά 3ωρο).

Όσο για τον θηλασμό, τον θήλασα από την 2η μέρα της γέννησής του μέσα στη μονάδα νεογνών. Μου έδειξαν οι μαίες πως να τον βάλω στη θηλή. Δυστυχώς αν και κατεβάζω πολύ γάλα (γεμίζω 40 ml στο θήλαστρο) το στήθος μου έχει την τάση να πετρώνει, με όλα τα συνεπακόλουθα.. Μάλιστα το ένα έχει τραυματιστεί στη θηλή και δε μπορώ καθόλου να τον βάζω εκεί και το άλλο κάνει υπερπαραγωγή και πονάει πολύ, ακόμα και αν τον βάζω ανα 3ωρο. Τώρα είμαι σε φάση να κάνω ζεστές κομπρέσες με πετσέτες και μετά με μασαζ και αμυγδαλέλαιο, να αφαιρώ μόνη μου το γάλα χειροκίνητα, για να αποσυμφοριστώ λιγάκι.

Χρησιμοποιούσα μέχρι χθες το νοσοκομειακό θήλαστρο και σήμερα θα αγοράσω δικό μου ηλεκτρικό, ή της lorelli ή της Kangaroo. 

Όποια κοπέλα έχει κάποιο και είναι ευχαριστημένη, να μου πει.

Ακόμα και τώρα δε μπορώ να συνειδητοποιήσω πόσα πολλά και σημαντικά μου έχει φέρει αυτή η εβδομάδα του Ιουλίου... ❤️ 

❤️ Ιούλιος της ζωής μου ❤️ 

 

 

 

 

 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 6/7/2023 at 2:26 ΠΜ, ο/η Eliza Kats είπε:

Σε νιώθω με τη χαρά και την εξουθένωση 😅

Ναι λογικά αύριο θα κατεβάσεις γάλα. Αν θες δοκίμασε ψευδοθηλες! Εμένα με έσωσαν προς το παρόν. Τώρα τη βάζω και λίγο χωρίς την ψευδοθηλη και μερικές φορές καταφέρνει να πιάσει και τη δικιά μου (την έχω τραβήξει φυσικά πιο έξω πριν). Και ελπίζω σε λίγο καιρό να μάθει η μπέμπα και να θηλάζει μόνο με τις δικές μου 😊

Ελίζα από ψευδοθηλές, ποια μάρκα πήρες και τι μέγεθος?

Πήρα από Λανσινό το μεσαίο, και το ίδιο από Λορέλι και δυστυχώς το μωρό καταλαβαίνει αμέσως ότι δεν είναι η δική μου η θηλή και αρνείται να τραβήξει και κλαίει.. μετά του δίνω μπιμπερό αναγκαστικά για να φάει.

Τώρα είμαι σε φάση μασάζ με έλαια και ζεστές πετσέτες για να μαλακώσουν τα πετρώματα και να ανοίξουν οι πόροι των θηλών, να εξέλθει το τόσο περίσσιο γάλα. Και όλα αυτά γίνονται με απίστευτο πόνο που έχω και στα στήθη και στην τομή της καισαρικής..

Χθες βράδυ τον έβαλα θηλή (στη μη τραυματισμένη μου) και ούρλιαξα στο πρώτο τράβηγμα.. Μετά από 5-6 ουρλιαχτά άρχισε να μη με πονάει, αλλά αυτό γίνεται ΚΑΘΕ φορά από την Τρίτη.... 

Στο μεταξύ όσο περισσότερες μαλάξεις κάνω, τόσο περισσότερο πονάω χαμηλά στην κοιλιά, διότι ενεργοποιείται η έξοδος των λόχιων. Την ίδια δουλειά κάνει και το χάπι Mitrotan. Εσάς σας το έδωσαν οι γιατροί σας? Το πήρατε? Γενικά προκαλεί καθυστέρηση στο γάλα και προσωπικά δεν το πήρα.

 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 14 ώρες, ο/η Ersi85 είπε:

Ελίζα από ψευδοθηλές, ποια μάρκα πήρες και τι μέγεθος?

Πήρα από Λανσινό το μεσαίο, και το ίδιο από Λορέλι και δυστυχώς το μωρό καταλαβαίνει αμέσως ότι δεν είναι η δική μου η θηλή και αρνείται να τραβήξει και κλαίει.. μετά του δίνω μπιμπερό αναγκαστικά για να φάει.

Τώρα είμαι σε φάση μασάζ με έλαια και ζεστές πετσέτες για να μαλακώσουν τα πετρώματα και να ανοίξουν οι πόροι των θηλών, να εξέλθει το τόσο περίσσιο γάλα. Και όλα αυτά γίνονται με απίστευτο πόνο που έχω και στα στήθη και στην τομή της καισαρικής..

Χθες βράδυ τον έβαλα θηλή (στη μη τραυματισμένη μου) και ούρλιαξα στο πρώτο τράβηγμα.. Μετά από 5-6 ουρλιαχτά άρχισε να μη με πονάει, αλλά αυτό γίνεται ΚΑΘΕ φορά από την Τρίτη.... 

Στο μεταξύ όσο περισσότερες μαλάξεις κάνω, τόσο περισσότερο πονάω χαμηλά στην κοιλιά, διότι ενεργοποιείται η έξοδος των λόχιων. Την ίδια δουλειά κάνει και το χάπι Mitrotan. Εσάς σας το έδωσαν οι γιατροί σας? Το πήρατε? Γενικά προκαλεί καθυστέρηση στο γάλα και προσωπικά δεν το πήρα.

 

 

3700! Μια χαρά παίδαρος! Να σου ζήσει κορίτσι μου! Γερός και καλότυχος να είναι κι αυτός!

Λοιπόν εγώ θηλές είχα της medela που μου τις είχε δώσει η ξαδέρφη μου και μου ταίριαξε το small (είχα και το medium). Πιστεύω δεν έχει και τόσο σημασία η μαρκα γιατί το μικρό σου θα μάθει σε ότι του δώσεις. Τώρα για το μέγεθος κοίτα να πάρεις κάτι που να ταιριάζει στη θηλή σου. Αν δεν είσαι σίγουρη πάρε 2 μεγέθη να δοκιμάσεις.

Από ότι καταλαβαίνω όμως πιάνει τη θηλή σου αλλά σε έχει τραυματίσει και θες να χρησιμοποιήσεις τις ψευδοθηλες; Το κακό με το μπιμπερο είναι ότι λόγω το ότι του είναι πιο εύκολο να φάει έτσι θα σταματήσει να τρώει από σένα. Ο παιδίατρος μου είπε μπιμπερο μετά από ένα μήνα. Να εδραιώσει ο θηλασμός πρώτα.

Σου προτείνω να βρεις άμεσα μια συμβούλιο θηλασμού αν είναι να δεις πως θα το πας. Κι εγώ πονούσα στην αρχή με τις θηλές μου αλλά τώρα όταν καταφέρει να τις πιάσει είναι οκ. Νομίζω μαθαίνουν κι αυτά να μην τραβάνε τόσο πολύ. Ξέρω ότι κανονικά μπορεί να πονέσεις λίγο στην αρχή αλλά μετά δεν πρέπει να πονάς.

Μου έδωσε mitrotan, αλλά μου είπε κι όλας ότι αν δω ότι πονάω πολύ να μην πάρω άλλο. Εγώ δεν πήρα καθόλου προς το παρόν γιατί της είπα ότι με τον θηλασμό πονάει η μήτρα μου (που αυτό είναι το φυσιολογικό να συμβαίνει) και μου είπε οκ γιατί ο οργανισμός μου κάνει ότι το mitrotan. Τώρα βέβαια δεν πονάω τόσο πολύ οπότε θα την ρωτήσω μήπως πρέπει να το πάρω τελικά.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κάτι άλλο βρε κορίτσια της καισαρικής, από λοχεια πως πάτε;

Εγώ περίμενα να έχω πολύ αίμα, αλλά ούτε μισή σερβιετα δεν γεμίζω τη μέρα. Ειδικά από την 5η μέρα και μετά. (Στο μαιευτήριο είχα αρκετό αίμα τις πρώτες μέρες)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Ersi85 να σάς ζήσει το μωράκι! Γερό και καλότυχο να είναι! ☺️❤️

Τι να σας πω βρε κορίτσια; Εγώ προσωπικά τα έχω βρει σκούρα με τον θηλασμό... Επίπεδες θηλές κι εγώ... Πήρα ψευδοθηλες αλλά και πάλι πονουσσ πάρα πολύ, τραυματίστηκαν οι θηλές μου και δεν άντεχα τον πόνο. Δίνω ξένο στον νεαρό γιατί απο μένα δε πιάνει και δεν έχω πολύ γάλα. Τωρα πασχίζω να αυξήσω τη παραγωγή με θηλαστρο... Τακτικές αντλήσεις ανά 3 ώρες και μέσα στην ημέρα πρόγραμμα power pumping. Μου είπε η μαία να ξεκινήσω και ένα συμπλήρωμα που βοηθάει στην αύξηση της παραγωγής. Θα δούμε...

@Eliza Kats από λοχεια κι εγώ μια από τα ίδια με σένα... Φαντάζομαι ότι έτσι πρέπει να είναι! 

Τα ράμματα πότε θα τα κόψετε; Εγώ έχω ραντεβού με τον γιατρό την επόμενη Δευτέρα. 

Δε σας κρύβω ότι στενοχωριεμαι που τράβηξα όλο αυτό με τη καισαρική ενώ ταυτόχρονα εκείνη τη μέρα το μωρό ήταν έτοιμο να βγει και φυσιολογικά.... 

Δεν είναι φοβερό ότι έχουμε γεννήσει; Τόσους μήνες περιμέναμε να τα πάρουμε αγκαλιά και τώρα ήρθαν! Μου φαίνεται σαν ονειρο πλέον η εγκυμοσύνη, σαν κάτι μακρινό. Σας λείπουν οι κοιλίτσα σας; Η αίσθηση που είχατε όσο ήσασταν έγκυες;

 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 14 ώρες, ο/η Eliza Kats είπε:

Κάτι άλλο βρε κορίτσια της καισαρικής, από λοχεια πως πάτε;

Εγώ περίμενα να έχω πολύ αίμα, αλλά ούτε μισή σερβιετα δεν γεμίζω τη μέρα. Ειδικά από την 5η μέρα και μετά. (Στο μαιευτήριο είχα αρκετό αίμα τις πρώτες μέρες)

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσι μου!!!!!

Να μας ζήσουν τα μωράκια μας!!!!

Η μπεμπούλα σου τι κάνει? Κάθε μέρα μαθαίνουμε και κάτι καινούργιο για το μωράκι μας κ εμείς. Προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τα μοτίβα του και τον φροντίζουμε όσο περισσότερο γίνεται.

Με το θηλασμό, ήρθα σε επικοινωνία με τη μαία του ιατρείου της γιατρού μου και είπε θα μου πει κάποια πράγματα από βδομάδα.

Για την ώρα, αντλώ γάλα με το θήλαστρο και δίνω 3 γεύματα στο μωρό με το δικό μου. Τα υπόλοιπα φόρμουλα. Ωστόσο, για την ώρα, δεν είδα να μη δέχεται τη θηλή μου αν του τη δώσω και τα μπιμπερό που έχω αγοράσει είναι όλα επίτηδες αργής ροής, για να μη πάθει σύγχυση θηλών. Δεν έχει πάθει σύγχυση θηλών για την ώρα.

Όσο για τα λόχεια, μία από τα ίδια!!

Είχα προετοιμαστεί για ΠΟΛΥ αίμα, από τα λεγόμενα άλλων γυναικών.

Την 1η κυρίως και λιγότερο τη 2η μέρα μετά τον τοκετό είχα μπόλικο αίμα, γέμιζα δλδ τη νοσοκομειακή σερβιέτα λοχείας.

Από την 3η ημέρα σχεδόν τίποτα από αίμα! Μόνο μερικές σταγόνες.

Ανησύχησα και εγώ, το είπα στη γιατρό, μου λέει συνέχισε τον θηλασμό για να προκαλείς συσπάσεις στη μήτρα σου και να αποβληθούν..

Μιτροταν δεν πήρα καθόλου.

Παρατηρώ πάντως ότι με το θηλασμό κ τις αντλήσεις με το θήλαστρο, έχω λίγο αιματάκι, το οποίο βέβαια δε γεμίζει ούτε μια σερβιέτα.

Επίσης μια μαία στο μαιευτήριο που την ρώτησα για αυτό, είπε ότι η γιατρός απλά με καθάρισε πολύ καλά στον τοκετό και μάλλον για αυτό δεν έχω τόσα λόχεια.

Οπότε μπορεί να συμβαίνει κ αυτό!

Από πόνο στην τομή πως τα πας? Μπορείς να κρατάς αγκαλιά το μωρό? Μπάνιο σου επέτρεψαν να κάνεις κανονικά?

Και πόσο συχνά αλλάζεις επίδεσμο στην τομή?

 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 8 ώρες, ο/η peacock είπε:

@Ersi85 να σάς ζήσει το μωράκι! Γερό και καλότυχο να είναι! ☺️❤️

Τι να σας πω βρε κορίτσια; Εγώ προσωπικά τα έχω βρει σκούρα με τον θηλασμό... Επίπεδες θηλές κι εγώ... Πήρα ψευδοθηλες αλλά και πάλι πονουσσ πάρα πολύ, τραυματίστηκαν οι θηλές μου και δεν άντεχα τον πόνο. Δίνω ξένο στον νεαρό γιατί απο μένα δε πιάνει και δεν έχω πολύ γάλα. Τωρα πασχίζω να αυξήσω τη παραγωγή με θηλαστρο... Τακτικές αντλήσεις ανά 3 ώρες και μέσα στην ημέρα πρόγραμμα power pumping. Μου είπε η μαία να ξεκινήσω και ένα συμπλήρωμα που βοηθάει στην αύξηση της παραγωγής. Θα δούμε...

@Eliza Kats από λοχεια κι εγώ μια από τα ίδια με σένα... Φαντάζομαι ότι έτσι πρέπει να είναι! 

Τα ράμματα πότε θα τα κόψετε; Εγώ έχω ραντεβού με τον γιατρό την επόμενη Δευτέρα. 

Δε σας κρύβω ότι στενοχωριεμαι που τράβηξα όλο αυτό με τη καισαρική ενώ ταυτόχρονα εκείνη τη μέρα το μωρό ήταν έτοιμο να βγει και φυσιολογικά.... 

Δεν είναι φοβερό ότι έχουμε γεννήσει; Τόσους μήνες περιμέναμε να τα πάρουμε αγκαλιά και τώρα ήρθαν! Μου φαίνεται σαν ονειρο πλέον η εγκυμοσύνη, σαν κάτι μακρινό. Σας λείπουν οι κοιλίτσα σας; Η αίσθηση που είχατε όσο ήσασταν έγκυες;

 

 

Κούκλα μου σε ευχαριστώ πολύ!

Να μας ζήσουν οι μπέμπηδες! ❤️ Τα Ιουλιανά μας μωράκια.

Καλότυχοι και γεροί να είναι στη ζωούλα τους τα παιδάκια μας ❤️

Κ εμένα μου φαίνεται σαν μακρινό όνειρο η εγκυμοσύνη μου. Υπάρχουν στιγμές που δε το πιστεύω ότι το έζησα εγώ αυτό.

Ναι, μου λείπει η κοιλιά μου αρκετές φορές μεσ την ημέρα. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει πλήρως τη μετάβαση.

Αλλά προτιμώ το μωρό μου, όπως το έχω τώρα!

Μόνο εμείς ξέρουμε τι περάσαμε, τι δύσκολη διαδρομή η κάθε μανούλα, για να τα έχουμε μαζί μας, στο σπίτι μας, στη ζωή μας~

Τον κοιτάζω στην κούνια του και τον χαζευω. Ονειρευομαι μαζι του.

Τώρα περί καισαρικής...

Προσωπικά πήγα κατατρομαγμένη στο χειρουργείο... Με το που είδα τις πράσινες στολές και το ψυχρό δωμάτιο, τα έπαιξα, κοκκάλωσα.

Ο πρώτος γιατρός που μίλησα ήταν ο αναισθησιολόγος, που για καλή μου τύχη, ήταν ένας καλός άνθρωπος και επιστήμονας.

Με κρατάει η μαία από το κεφάλι για να έχω σταθερή τη σπονδυλική στήλη και εκείνος ξεκινάει να μου δίνει αναλυτικές οδηγίες σχετικά με το να μην κινηθώ καθόλου όσο μου κάνει την επισκληρίδιο. Με προετοίμαζε ότι θα νιωσω ενα ψυχρο ρευμα να διαπερναει το σωμα μου και σε λιγο δε θα νιωθω καθολου τα ποδια μου, μεχρι το στηθος.

Του λέω γιατρέ, θα πάθω κρίση πανικού σε λίγο, δεν ε΄χω ξανακάνει χειρουργείο... κάντε μου και μια ηρεμιστική για να είμαστε σίγουροι..

Μου κάνει την ηρεμιστικη και ξεκινάω να βλέπω το ταβάνι να γυρίζει γύρω-γύρω! Άρχισε να με πιάνει για τα καλά ευτυχώς και εκεί ξεκίνησε το χειρουργειο. Θυμαμαι τη γιατρο μου να λεει "κοιταξτε τι ωραια που θα εβγαινε το μωρο με φυσιολογικο ρε παιδιά" στους υπολοιπους..

Εκεί μου ήρθε νταμπλάς. Ενοχές και πανικός μαζί. Ναι μεν για το διαβητη κυησης μου συστηθηκε η καισαρικη, αλλα οχι υποχρεωτικα. Ηταν και δικη μου επιθυμια η καισαρικη, επειδη δε πιστευα αρκετα στον εαυτο μου οτι θα καταφερω να διαχειριστω τον φυσιολογικο.

Το πιο οδυνηρο σημειο για μενα ηταν που ημουν τοσο ναρκωμενη, που ακουγα το κλαμα του παιδιου μου απο πολυ μακρυα, νομιζοντας οτι ειναι σε αλλο δωματιο. Τοτε ηταν που ρωτησα τη γιατρο μου για να βεβαιωθω "το μωρο μου εχει βγει?" και μου απαντάει "Τώωωρα? Μα καλά δε τον άκουσες τόση ώρα?" και καταστεναχωρηθηκα... επίσης, δε μου τον εδειξαν κατα τη διαρκεια της καισαρικης. Περιμενα οτι θα μου ελεγε η γιατρος "Να το το μωρακι σου, τι καλο που ειναι, συγχαρητηρια κοριτσι μου" και δεν ακουσα τιποτα τετοιο απο εκεινη.

Τον ειδα μετά, στο δωματιο της ανανηψης, που με περιμενε με τον συζυγο μου.

Εκει ομως ανταμειφθηκα επιτελους. Ήμουν πληρης οταν ειδα οτι ειναι καλα και οτι επιτελους, ειμαστε μαζι!

Δε ξερω πως βιωσατε οι υπολοιπες κοπελες την καισαρικη σας.

Αν θελετε πειτε μου, θα χαρω να διαβασω.

@peacockΑπό πόνο στην τομή πως τα πας? Μπορείς να κρατάς αγκαλιά το μωρό? Μπάνιο σου επέτρεψαν να κάνεις κανονικά?

Και πόσο συχνά αλλάζεις επίδεσμο στην τομή?

Τα ίδια ρώτησα και την @Eliza Kats :) 

 

 

 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 7/7/2023 at 10:27 ΜΜ, ο/η Αναστασία28 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια συγχαρητήρια σε όσες ήρθαν τα μωράκια σας, υπομονή στις άλλες και εγώ μπαίνω μια βδομάδα νωρίτερα την Δευτέρα πρωί πρωί ..με πρόκληση, αν και ακόμα ο μικρός είναι πολύ ψιλά αλλά λόγω φόβου θρόμβωσης δεν Μ αφήνει άλλο ο γιατρός μου αυτές οι 2μέρες που μένουν είναι σαν το χειρότερο βασανιστήριο που υπάρχει, πολύ άγχος...

Κορίτσι μου καλησπέρα!

Και εμείς γεννήσαμε νωρίτερα από το προβλεπόμενο! Είχαμε διαβητη κυησης υπο ινσουλινη και η γιατρος μου δεν ηθελε με τπτ να ξεπερασω την 37η εβδομαδα, λογω υψηλου κινδυνου για διαβητικο κομμα του εμβρυου. Με παρακολουθουσαν στενα καθημερινα με καρδιοτοκογραφηματα, μεχρι που μου εδωσε συγκεκριμενη ημερομηνια για τοκετο, συμφωνα με την εικονα που ειχε απο αυτα..

Αυτά συμβαίνουν, και ο,τι γίνεται είναι για το καλό των μωρών μας, αυτό να θυμασαι ❤️❤️

Εαν εχεις γεννησει, ευχομαι να πηγαν ολα ΤΕΛΕΙΑ και τωρα να απολαμβανεις στην αγκαλια σου το παιδακι σου.

Πηγα πολυ φοβισμενη για καισαρικη, εδωσα την ψυχικη μαχη μου εκει, αλλα ολα πηγαν καλα στο τελος.

Μια μερα πριν μπω χειρουργειο, ηταν κ για εμενα βασανιστηριο, ποσω μαλλον που ολη τη νυχτα με ειχαν συνδεδεμενη με καρδιοτοκογραφο....!

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 7/7/2023 at 10:27 ΜΜ, ο/η Αναστασία28 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια συγχαρητήρια σε όσες ήρθαν τα μωράκια σας, υπομονή στις άλλες και εγώ μπαίνω μια βδομάδα νωρίτερα την Δευτέρα πρωί πρωί ..με πρόκληση, αν και ακόμα ο μικρός είναι πολύ ψιλά αλλά λόγω φόβου θρόμβωσης δεν Μ αφήνει άλλο ο γιατρός μου αυτές οι 2μέρες που μένουν είναι σαν το χειρότερο βασανιστήριο που υπάρχει, πολύ άγχος...

Καλό τοκετό κορίτσι μου! Ελπίζω να γεννήσεις γρήγορα ❤️ Φαντάζομαι τώρα θα έχει ξεκινήσει η διαδικασία. Γράψε μας όταν θα μπορέσεις ❤️ Με το καλό να κρατήσεις το μωράκι σου αγκαλιά!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Ersi85 κορίτσι αν έχεις πολύ γάλα μήπως να μην βγάζεις με το θηλαστρο; Κι εγώ 3η μέρα κατέβασα πολύ γάλα και πονούσε το στήθος και φοβήθηκαν μην πετρωσει αλλά μου είπε μια φίλη να μην χρησιμοποίησω το θηλαστρο, μόνο το παιδί και θα ρυθμιστεί. Και όντως από την 5-6η μέρα είδα μεγάλη διαφορά στο στήθος μου. Εγώ δλδ έβαζα και στα 2 στήθη το παιδί να φάει όσο ήθελε και μετά έβγαζα και με το χέρι στο μπάνιο οσο μπορούσα. Και γενικά έτρεχε φουλ το στήθος μου γάλα 😅 Τα είχα κάνει όλα χάλια. Τώρα είμαστε 8η μέρα και δεν στάζει σχεδόν καθόλου. Οι μαστοί είναι μαλακοί και το παιδί πίνει μια χαρά όσο θέλει. Αν θες δοκίμασε το. 

Φοβάμαι δλδ ότι με το θηλαστρο θα συνεχίσεις να έχεις πολύ γάλα και θα σε δυσκολεύει.

@peacock εσύ που έχεις λίγο γάλα ακόμα, ίσως ναι να βοηθάει το θηλαστρο στην παραγωγή. 

Τώρα κορίτσια όσο για τις θηλές σας δείτε βιντεάκια στο YouTube για το πώς να βάζετε και να βγάζετε το παιδί σωστά από το στήθος. Και ξέρω ότι γενικά θέλει καλό αερισμό (εγώ είμαι με το στήθος όλη μέρα έξω σχεδόν 😅). Και βάλτε λανολινη. Εμένα στην αρχή κάπως μου τις τραυμάτισε αλλά ευτυχώς όχι πολύ και τα έκανα αυτά και τώρα είναι οκ. Και νιώθω ότι πλέον δεν ρουφάει με τόση μανία το παιδί. Φοβάμαι μήπως επειδή δίνετε και με μπιμπερο, εκεί τραβάει πιο αγαρμπα. Ρωτήστε και τις μαίες αν ισχύει κάτι τέτοιο.

Φυσικά άσχετη είμαι κι εγώ, απλά πετάω ιδέες μήπως μπορέσω να σας βοηθήσω κάπως. Αλλά σίγουρα μία μαία αν σας δει και από κοντά μαζί με το μωρό θα σας βοηθήσει καλύτερα. Αν θέλετε να θηλάσετε μην το βάλετε κάτω και ζητήσετε βοήθεια άμεσα. Είμαστε μανουλες και τα μπορούμε όλα ❤️

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 23 ώρες, ο/η Ersi85 είπε:

Κούκλα μου σε ευχαριστώ πολύ!

Να μας ζήσουν οι μπέμπηδες! ❤️ Τα Ιουλιανά μας μωράκια.

Καλότυχοι και γεροί να είναι στη ζωούλα τους τα παιδάκια μας ❤️

Κ εμένα μου φαίνεται σαν μακρινό όνειρο η εγκυμοσύνη μου. Υπάρχουν στιγμές που δε το πιστεύω ότι το έζησα εγώ αυτό.

Ναι, μου λείπει η κοιλιά μου αρκετές φορές μεσ την ημέρα. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει πλήρως τη μετάβαση.

Αλλά προτιμώ το μωρό μου, όπως το έχω τώρα!

Μόνο εμείς ξέρουμε τι περάσαμε, τι δύσκολη διαδρομή η κάθε μανούλα, για να τα έχουμε μαζί μας, στο σπίτι μας, στη ζωή μας~

Τον κοιτάζω στην κούνια του και τον χαζευω. Ονειρευομαι μαζι του.

Τώρα περί καισαρικής...

Προσωπικά πήγα κατατρομαγμένη στο χειρουργείο... Με το που είδα τις πράσινες στολές και το ψυχρό δωμάτιο, τα έπαιξα, κοκκάλωσα.

Ο πρώτος γιατρός που μίλησα ήταν ο αναισθησιολόγος, που για καλή μου τύχη, ήταν ένας καλός άνθρωπος και επιστήμονας.

Με κρατάει η μαία από το κεφάλι για να έχω σταθερή τη σπονδυλική στήλη και εκείνος ξεκινάει να μου δίνει αναλυτικές οδηγίες σχετικά με το να μην κινηθώ καθόλου όσο μου κάνει την επισκληρίδιο. Με προετοίμαζε ότι θα νιωσω ενα ψυχρο ρευμα να διαπερναει το σωμα μου και σε λιγο δε θα νιωθω καθολου τα ποδια μου, μεχρι το στηθος.

Του λέω γιατρέ, θα πάθω κρίση πανικού σε λίγο, δεν ε΄χω ξανακάνει χειρουργείο... κάντε μου και μια ηρεμιστική για να είμαστε σίγουροι..

Μου κάνει την ηρεμιστικη και ξεκινάω να βλέπω το ταβάνι να γυρίζει γύρω-γύρω! Άρχισε να με πιάνει για τα καλά ευτυχώς και εκεί ξεκίνησε το χειρουργειο. Θυμαμαι τη γιατρο μου να λεει "κοιταξτε τι ωραια που θα εβγαινε το μωρο με φυσιολογικο ρε παιδιά" στους υπολοιπους..

Εκεί μου ήρθε νταμπλάς. Ενοχές και πανικός μαζί. Ναι μεν για το διαβητη κυησης μου συστηθηκε η καισαρικη, αλλα οχι υποχρεωτικα. Ηταν και δικη μου επιθυμια η καισαρικη, επειδη δε πιστευα αρκετα στον εαυτο μου οτι θα καταφερω να διαχειριστω τον φυσιολογικο.

Το πιο οδυνηρο σημειο για μενα ηταν που ημουν τοσο ναρκωμενη, που ακουγα το κλαμα του παιδιου μου απο πολυ μακρυα, νομιζοντας οτι ειναι σε αλλο δωματιο. Τοτε ηταν που ρωτησα τη γιατρο μου για να βεβαιωθω "το μωρο μου εχει βγει?" και μου απαντάει "Τώωωρα? Μα καλά δε τον άκουσες τόση ώρα?" και καταστεναχωρηθηκα... επίσης, δε μου τον εδειξαν κατα τη διαρκεια της καισαρικης. Περιμενα οτι θα μου ελεγε η γιατρος "Να το το μωρακι σου, τι καλο που ειναι, συγχαρητηρια κοριτσι μου" και δεν ακουσα τιποτα τετοιο απο εκεινη.

Τον ειδα μετά, στο δωματιο της ανανηψης, που με περιμενε με τον συζυγο μου.

Εκει ομως ανταμειφθηκα επιτελους. Ήμουν πληρης οταν ειδα οτι ειναι καλα και οτι επιτελους, ειμαστε μαζι!

Δε ξερω πως βιωσατε οι υπολοιπες κοπελες την καισαρικη σας.

Αν θελετε πειτε μου, θα χαρω να διαβασω.

@peacockΑπό πόνο στην τομή πως τα πας? Μπορείς να κρατάς αγκαλιά το μωρό? Μπάνιο σου επέτρεψαν να κάνεις κανονικά?

Και πόσο συχνά αλλάζεις επίδεσμο στην τομή?

Τα ίδια ρώτησα και την @Eliza Kats :) 

Εμένα η εμπειρία της καισαρικής είναι λίγο διαφορετική

Όταν έφτασα μαιευτήριο είχα ήδη πόνους γέννας, είχε φύγει και το τραχηλικό πώμα και είχα συσπάσεις ανά 15 λεπτά που έφταναν το 100 στον καρδιοτοκογραφο.

Όταν μας χώρισαν με τον άντρα μου για να μπω στο χειρουργείο ήμουν αρκετά τρομαγμένη όπως εσύ... Θα έκανα όμως ολική ναρκωση γιατί λόγω της αιμορροφιλιας απαγορεύεται η επισκληριδειος. 

Όταν ξύπνησα ήμουν πάνω στο φορείο και μου έλεγαν ότι όλα πήγαν καλά και ότι έξω με περιμένει ο άντρας μου και οι γονείς μας. Με πήγαν σε ένα χώρο που με είδαν αν και ήμουν ζαλισμενη δε θυμάμαι πολλά. 

Με κατέβασαν μετά στην ανάνηψη στην οποία έμεινα 5-6 ώρες περίπου... Λόγω της αιμορροφιλιας ήμουν υπό επίβλεψη μην παρουσιάσω αιμορραγικο επεισόδιο. Το μωρό μου το είδα σχεδόν μια ώρα μετά που ήμουν στην ανάνηψη...εντάξει έριξα πολύ κλαμμα όταν τον είδα... Εκεί ήταν που ένιωσα ότι όλος ο αγώνας μου δικαιώθηκε...έκλαιγα χωρίς σταματημό με λυγμούς. 

Για τρεις μέρες μιλούσα με γρεζι στη φωνή η οποία έβγαινε με δυσκολία γιατί όπως μου είπαν λόγω της ολικής νάρκωσης είχαν βάλει κάτι στον οισοφάγο να είναι σε ετοιμότητα μη τυχόν χρειαστεί διασωληνωση. 

Το χειρότερο κομμάτι για μένα ήταν όταν ερχόντουσαν να μου πατήσουν τη μήτρα.... Το έκαναν 7 φορές και ήταν ότι χειρότερο....ακόμα και τώρα το σκέφτομαι και θυμάμαι τον πόνο... Μπρρρρρ!

Τον άντρα μου τον είδα ξανά όταν από την ανάνηψη με ανέβαζαν στο δωμάτιο... Όταν επιτέλους βρεθήκαμε οι τρεις μας στο δωμάτιο κοιταζομασταν και κλαιγαμε από ευτυχία...

Αυτός ο Ιούλιος μας έφερε ένα μικρό καστανό αγορακι 3.020γρ μετά από 7 χρόνια αγώνα... Ακόμα μας φαίνεται απίστευτο... ☺️💙

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πάμε στο θέμα Καισαρική.

Καταρχάς "χαίρομαι" που δεν είμαι η μόνη που νιώθω σκατά με την όλη φάση. Η αλήθεια είναι ότι πίστευα ότι επειδή εσείς @peacock @Ersi85 το ξέρατε από πριν ότι θα γεννήσετε έτσι, θα είστε πιο καλά ψυχολογικά με την όλη φάση, αλλά από ότι φαίνεται δεν είστε ούτε εσείς.

Καταρχάς να πω στην @peacock ότι τι φάση; Ήσουν πολύ κοντά στον φυσιολογικό τοκετό και πραγματικά πίστεψα ότι θα σε αφήσει να γεννήσει έτσι ο γιατρός σου. Δεν ξέρω ιατρικά για ποιο λόγο ήταν καλύτερη η καισαρική 😕

Να σας πω τώρα τη δικιά μου εμπειρία: Όπως ξέρετε δεν είχα πολύ καλά καρδιοτοκογραφηματα και ήμουν όλη την εβδομάδα σχεδόν αγκαλιά με τον καρδιοτοκογραφο και το άγχος για το πότε θα γεννήσω. Ήταν η χειρουργική εβδομάδα της ζωής μου... Δεν ήθελα και καθόλου με καισαρική και προσπαθούσαν να το παζαρεψω με την γιατρό μου για πρόκληση, αλλά μου είπε ότι αν δεν κατέβει ο τράχηλος δεν πρόκειται να με πιάσει η πρόκληση. 

Τράχηλο μετρήσαμε Κυριακή πριν τον τοκετό που ήταν 4 και μετά Τετάρτη πριν τον τοκετό που ήταν 3,3. Εγώ από Τετάρτη και μετά είχα πάρα πολύ συχνές συσπάσεις και ειδικά το βράδυ. Πιστεύω δλδ ότι αν με άφηναν μια εβδομάδα ακόμα θα γεννουσα μόνη μου. Πικραθηκα πολύ που δεν ξαναμετρησαμε τον τράχηλο και μου ανακοινώθηκε Παράσταση βράδυ ότι Σάββατο πρωί μπαίνω για καισαρική. Όλο το βράδυ έκλαιγα γιατί δεν ένιωθα έτοιμη ούτε εγώ ούτε το μωρό μου και γιατί δεν είχα πίστει ότι όντως χρειάζεται να βγει το μωρό τώρα. Η αλήθεια είναι ότι μας το είπαν πολλοί γιατροι, αλλά πιστεύω ότι απλά ακολουθούν αυτή την τακτική για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.

Το πρωί του Σαββάτου ήμουν πολύ ψύχραιμη και σκεφτόμουν μόνο το παιδί. Έκατσα ήσυχα ήσυχα και ακολούθησα όλες τις εντολές και τις διαδικασίες σαν να μην είμαι εγώ στο σώμα μου γιατί αν σκεφτόμουν τον εαυτό μου θα σηκωνομουν και θα έφευγα 😅 Το προσωπικό ευτυχώς ήταν όλοι εξαιρετικά καλοί και ανθρώπινοι. Ο αναισθησιολογος πολύ καλός, δεν πόνεσα σχεδόν καθόλου.

Ξεκινάει το χειρουργείο και όντας και ζαλισμενη ένιωθα ότι δεν ήμουν στο σώμα μου. Ένιωθα επίσης ένα αίσθημα βιασμού και σφαγής. Βγάλανε το παιδί από μέσα μου και ένιωσα σαν να μου έκλεψαν το παιδί. Φρικτό συναίσθημα. Το παιδί δεν έκλαψε αμέσως και είχα το άγχος να δω αν είναι καλά. Ευτυχώς μετά από λίγο άκουσα το κλάμα της και λίγο αργότερα μια νοσοκόμα μου το έφερε δίπλα στο κεφάλι για να το δω και να το "πάρω αγκαλιά". Πώς να το πιάσω όμως με ένα χέρι και ένα κεφάλι σαν να είχα καπνίσει χόρτο;😅 Ίσα που το είδα ένα λεπτό και άγγιξα λίγο το κορμάκι του και το πήρε. 

Στην ανάνηψη έκατσα περίπου 4 ώρες τελικά και όσες φορές ζήτησα το μωρό, μου είπαν ότι θα το δω στο δωμάτιο. Απαίσια αναμονή...

Μετά πήγα στο δωμάτιο. Δεν μπορούσα να κουνηθώ από τον πόνο. Μου άλλαξε η γιατρός το παυσίπονο γιατί από ότι φάνηκε αυτό που είχε πει να μου δώσουν δεν με έπιανε και μετά τα υπόλοιπα νομίζω τα περάσατε κι εσείς... 3 απαίσιες μέρες, με πόνο, να μην μπορώ όχι να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά ούτε να αλλάξω πλευρό χωρίς να πονάω και φυσικά να μην μπορώ να φροντίσω το μωρό μου χωρίς βοήθεια.

Τώρα δεν ξέρω αν φταίνε τα baby blues, αλλά από την μέρα που γέννησα, κάθε μέρα κλαίω για όλα αυτά που πέρασα. Νιώθω ότι με σημάδεψαν πολύ ψυχολογικά και αν δεν μου περάσει όλο αυτό σύντομα θα ζητήσω σίγουρα την βοήθεια κάποιου ψυχολόγου γιατί θα ήθελα να κάνω και 2ο παιδί σχετικά σύντομα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Ersi85  μέρα παρά μέρα κάνω αλλαγή στη τομή και τη παραπάνω Δευτέρα θα πάω να αφαιρέσουν τα ράμματα. Δε μπορώ να βηξω, δε μπορώ να φτερνιστω γιατί πονάω... Φαντάζομαι είναι λογικό...

@Eliza Kats παλεύω πολύ να κατεβάσω γάλα... Ξεκίνησα συμπλήρωμα διατροφής που βοηθάει και νοίκιασα νοσοκομειακό θηλαστρο με το οποίο κάνω διεγέρσεις του μαστού ανά 3 ώρες... Ψευδοθηλες δε τις μπορώ καθόλου...τραυματίστηκαν οι θηλές μου εξαιτίας τους. 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Eliza Kats μίλησες στη καρδιά μου... 3 φρικτές μέρες στο μαιευτήριο...να μη μπορώ να κουνηθώ, να μη μπορώ να κάνω τίποτα. Κλαίω κι εγώ καθημερινά... Δε ξέρω γιατί...φταίνε οι ορμόνες της λοχείας; Είναι αυτά που πέρασα στο μαιευτήριο; Είναι ότι μπορούσα να γεννήσω φυσιολογικά και με πήγαν με καισαρική έτσι κι αλλιώς; 

Μου λείπει πολύ η κοιλιά μου... Δε ξέρω πως να το εξηγήσω...ίσως να μην έχει λογική όλο αυτό... Νομίζω ότι θα ζητήσω βοήθεια από ειδικό στη Φαιναρέτη. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 λεπτό, ο/η Eliza Kats είπε:

@peacock χαχα βλέπω ότι είσαι κι εσύ μέσα τώρα. Πες μου ότι ταιζεις κι εσύ τον μικρό σου τώρα;

Όχι τον ταισαμε και κοιμάται δίπλα μου! 💙☺️

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Ersi85 από θέμα τομής και πόνου είμαι πολύ καλύτερα. Χθες σταμάτησα και τα παυσίπονα και από σήμερα μου είπε να τα παίρνω κατά βούληση αν πονάω. 

Ευτυχώς εδώ και 2 μέρες δεν πονάω όταν προσπαθώ να σηκωθώ από το κρεβάτι και αλλάζω και πιο εύκολα πλευρό. Την κοιλιά μου την νιώθω ακόμα μουδιασμενη βέβαια. 

Εγώ την γαζα την έβγαλα (δεν θυμάμαι ποια μέρα) για να παίρνει αέρα η τομή και μου είπε αν θέλω την 10η-12η μέρα να πάω να μου βγάλει ένα ράμμα, το οποίο ναι μεν είναι απορροφησιμο, αλλά αν το βγάλεις θα έχεις πιο γρήγορη επούλωση.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 5 λεπτά, ο/η peacock είπε:

@Eliza Kats μίλησες στη καρδιά μου... 3 φρικτές μέρες στο μαιευτήριο...να μη μπορώ να κουνηθώ, να μη μπορώ να κάνω τίποτα. Κλαίω κι εγώ καθημερινά... Δε ξέρω γιατί...φταίνε οι ορμόνες της λοχείας; Είναι αυτά που πέρασα στο μαιευτήριο; Είναι ότι μπορούσα να γεννήσω φυσιολογικά και με πήγαν με καισαρική έτσι κι αλλιώς; 

Μου λείπει πολύ η κοιλιά μου... Δε ξέρω πως να το εξηγήσω...ίσως να μην έχει λογική όλο αυτό... Νομίζω ότι θα ζητήσω βοήθεια από ειδικό στη Φαιναρέτη. 

Μόνο η κοιλιά δεν μου λείπει 😅 Ίσως επειδή έχω τη ζουζούνα στην αγκαλιά μου. Ελπίζω πραγματικά να είναι οι ορμόνες που μας κάνουν να βλέπουμε έτσι τα πράγματα και να μας περάσει. 2 εβδομάδες λέει κρατάνε περιποίηση τα baby blues.

Ας πούμε και τα θετικά. Κορίτσια ξεπρηστηκα και έλαμψε πάλι το δέρμα μου! Τους τελευταίους μήνες ένιωθα φουλ χοντρή γιατί είχα πρηστεί παντού και στο πρόσωπο. Και το πρόσωπο μου είχε γεμίσει ακμή και είχα βγάλει και 2 μικρά εξανθήματα. Τώρα επανηλθα κάπως στα φυσιολογικά μου 😊

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα σε όλους. Μελλοντικός (κατά ευχήν) μπαμπάς εδώ. Η σύζυγος έκανε εμβρυομεταφορα 01/7 δύο έμβρυα, το ένα άριστης ποιότητας το άλλο μέτριας. Σήμερα κάναμε πρώτη χοριακη και βγήκε 30. Να ελπίζουμε ή μπα;;; Θα επαναλάβουμε την χοριακη 2 μέρες μετά καθ υπόδειξη του γιατρού. Παρακαλώ ας απαντήσει κάποιος 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 14 λεπτά, ο/η peacock είπε:

@Eliza Kats μίλησες στη καρδιά μου... 3 φρικτές μέρες στο μαιευτήριο...να μη μπορώ να κουνηθώ, να μη μπορώ να κάνω τίποτα. Κλαίω κι εγώ καθημερινά... Δε ξέρω γιατί...φταίνε οι ορμόνες της λοχείας; Είναι αυτά που πέρασα στο μαιευτήριο; Είναι ότι μπορούσα να γεννήσω φυσιολογικά και με πήγαν με καισαρική έτσι κι αλλιώς; 

Μου λείπει πολύ η κοιλιά μου... Δε ξέρω πως να το εξηγήσω...ίσως να μην έχει λογική όλο αυτό... Νομίζω ότι θα ζητήσω βοήθεια από ειδικό στη Φαιναρέτη. 

Το πάτημα της μήτρας φρικτό! Είχε περάσει και η αναισθησία!

Εγώ μετά από όλα αυτά θα αλλάξω σίγουρα γιατρό. Θα επισκεφτώ τον γιατρό που είχε η διπλανή μου στο μαιευτήριο, η οποία ήταν κατενθουσιασμένη γιατί ήταν η 3η της γέννα, αλλά 1η με αυτόν τον γιατρό και μου έλεγε πόσο καλή εμπειρία είχε. Κάτι που δεν είχε στις 2 πρώτες. Και έκανε 15 ώρες να γεννήσει, χωρίς επισκληριδειο και παρόλα αυτά ευχαριστήθηκε πολύ τη γέννα της. Μου είπε ότι έβγαλε όλη τη γέννα πάνω στην μπάλα με την μαία και ότι ήταν πολύ ανακουφιστική η μπάλα και ξάπλωσε μόνο όταν ήρθε η ώρα να σπρώξει. Ούτε ράμματα δεν έκανε από κάτω. Πραγματικά ζήλεψα πολύ την εμπειρία της! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Δε γνωρίζω ακριβώς τον λόγο, δε ξέρω να στο εξηγήσω αλλά στην εξωσωματική δεν είναι ασυνήθεις οι εξωμητριες κυήσεις.  Κουλό έτσι; Κι όμως.... 
    • Γειά σου κορίτσι μου! Καλώς ήρθες! Εδώ όλες έχουμε περάσει παρόμοιες καταστάσεις και σε καταλαβαίνουμε. Λυπαμαι για τις αποτυχιες... οι βιοχημικες είναι συνηθισμένες, δυστυχώς. Και εξωμητριες ακους ολο και πιο συχνα... Αλλα, να σε ρωτήσω, πώς σου προεκυψε εξωμητρια από εξωσωματικη; Η εξωσωματικη παρακάμπτει τις σαλπιγγες και απ αυτή την άποψη θεωρείται πιο ασφαλής, αφου η ετ γινεται απευθειας στη μητρα.  Σ αυτό που ρωτάς, να κάνεις όπως αισθάνεσαι. Αν δεν είσαι έτοιμη για νέα διέγερση, να προσπαθήσετε μόνοι σας. Σας δινει το οκ ο γιατρος; Η καλή ψυχολογία έχει μεγάλη σημασία στην εξωσωματικη, να μην πιεστεις, αν αισθάνεσαι κουρασμένη. Ύστερα είναι και το οικονομικό, που είναι υπολογίσιμο κόστος. Η ηλικία σου ποια ειναι;  Από την άλλη, σκέψου ότι τα κέντρα κλείνουν κάποια στιγμή τον Αυγουστο. Δηλαδή αν πατε τον Ιούνιο μονοι σας και δεν προκυψει, οριακά προλαβαίνετε τον Ιούλιο, αναλόγως και τις ημερομηνίες της περιόδου σου. Ζύγισε τα όλα αυτά. Πάντως ο ένας ή οι δύο μήνες δεν κάνουν την διαφορά. Εμεις εδω ειμαστε, όπου μπορούμε να βοηθήσουμε. Καλή επιτυχία.
    • @ditaki μωρε και γω εχω ενέργεια και εννοειταο δε με πήραν τα χρονια. Εσυ ομως εισαι ηδη εγκυος. Και η ολη διαδικασία της συλληψης εχει ενα αγχος. Απλα αλλο να εισαι πχ 32 και να προσπαθείς για 3ο και αλλο 36. Προσωπικά δεν εχω σκοπο να κανω ελευθερα πχ εφορου ζωης και όποτε ερθει. Αν ήμουν 32 πχ θα ελεγα οτι εχω μια 3τια ανετα μπροστα μου. Αντιθετως αν ειχα μονο ενα παιδι ναι θα προσπαθουσα οσο με επαιρνε. Και στα 40 μου ακομα. Και στα 40 φευγα. Αν ολα πήγαιναν καλα τωρα θα ειχα ηδη ενα ακομα μωρο. Αλλα τωρα δεδομενων των συνθηκων εχω ενα χρονο διάγραμμα. Αν ερθει μέχρι τότε καλως. Αν οχι παλι καλως.
    • @Elenaki12 λογικο ρε αγαπη να σπαζεσαι. Εμείς δουλευουμε βαρδιες κ μερικες φορες πεφτει να φευγει ο ενας για δουλειά πριν να γυρισει ο αλλος. Αστα. Με το καλο ο γαμος σας! Να σας πανε ολα τελεια!
    • Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια ! Δεν εύχομαι τίποτα άλλο από εκείνη τη μετά, να είμαστε καλά κ να έρθουν όλα όπως τα ονειρευόμαστε ! Με προτεραιότητα το μωράκι μας .. δυστυχώς το είδος της δουλειάς μου δεν μου επιτρέπει τέτοιες κινήσεις εύκολα, αλλά δεν ήθελα να χάσω κ αυτόν τον μήνα χωρίς λόγο! Κάνω τόσες θυσίες(καλή διατροφή, τεστ, συχνες επαφεσ Ακόμα κ πτώμα ) να το χάσω μόνο κ μόνο για τη δουλειά ;!;! Αν είναι να χαθεί ο μήνας να χαθεί από άλλες αιτίες όχι μόνο γιατί έχουμε κωλοδουλεια… συγγνώμη για αυτά που λέω αλλά με είχε πιάσει το παράπονο όταν είδα την κατακόκκινη γραμμή το μεσημέρι στο τεστ ωορρηξίας που πάλι έτυχε σε μέρα που δούλευα ..
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...