Είμαι πάρα πολύ αγχωμένη

[NarNar]

Αγαπητά κορίτσια γεια σας κι από εμένα, δεν έχω ξαναγράψει σε φόρουμ όποτε δεν ξέρω εάν θα δει κανείς το ποστ  μου γιατί βλέπω τις απαντήσεις σας να είναι από το καλοκαίρι. Πριν από μερικές μέρες διαπίστωσα ότι είμαι έγκυος. Είμαι 44 και η εγκυμοσυνη προέκυψε με φυσικό τρόπο, όχι εξωσωματική. Πριν τρία χρόνια είχα μια αποβολή στις αρχες του δευτερου μηνα και το είχα πάρει πάρα πολύ βαριά. Έκανα μήνες να συνέλθω αισθανομουνα ότι έφταιγε το πολύ άγχος που είχα για ότι έγινε και δυστυχώς τώρα επειδή είμαι πάλι πολύ αγχωμενη φοβάμαι πάρα πολύ ότι θα ξανασυμβεί το ίδιο. Σήμερα ειδικά με έχει πιάσει μεγάλος πανικός γιατί έχει υποχωρήσει κάπως ο έντονος πόνος που είχα στο στήθος, οπως είχε γίνει και την προηγούμενη φορά πριν αποβάλλω, όποτε φοβάμαι ότι θα γίνει πάλι το ίδιο. Ο γιατρός μου είπε να κάνω  μια δεύτερη χοριακη αύριο η το Σάββατο  για να δούμε αν αυξάνετε φυσιολογικά η τιμή και από  την αγωνιά μου τα βλέπωολα θολά! Επίσης κατι άλλο που φοβάμαι παρα πολύ είναι αν πάνε όλα καλά μήπως έχω κάποια πολύ άσχημη εμπειρία στην γέννα. Διαβάζω σε φορουμ για ιστορίες που φέρονται στις κοπέλες πολύ ασχημα τύπου "γδυσου, άνοιξε τα ποδια, κάνε αυτό, κάνε εκεινο" κτλ και λόγω του ότι είμαι ντροπαλή με αγχωνει το να σου φέρονται άσχημα όταν βρίσκεσαι σε αδυναμία/ανάγκη και χωρίς ρούχα και δεν θέλω να φτάσει αυτή η στιγμή από τους φόβους μου. Αφού και τώρα που σας το γραφω με πονάει η κοιλιά μου και ζαλίζομαι από τον φόβο μου. Τόσο πολύ το φοβάμαι που λέω μακάρι να γεννούσαν μόνη μου στο σπίτι μου!! Αυτόν τον φόβο για κάποιο λόγο τον είχα από μικρό κοριτσάκι που σκεφτόμουνα ότι πας να γεννήσεις και σε πετάνε σε ένα τραπέζι χωρίς ρούχα κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και τώρα που διαβάζω αυτές τις ιστορίες φρικαρω εντελώς, είναι ο εφιάλτης μου! Συγγνωμη, ξέρω ότι δεν είναι και πολύ ευχάριστα όλα αυτά αλλά ήθελα να τα πω μήπως μου φύγει κάποιο βάρος... Έχει αισθανθεί κάποια κοπέλα έτσι και πως καταφέρατε να αντιμετωπίσετε τον φόβο για αποβολή και για το μαιευτήριο/ γέννα; Ο γιατρός που έχω βρει είναι  στο Έλενα και φοβάμαι μήπως  είναι ετσι στο συγκεκριμένο μαιευτηριο. Σας ευχαριστώ όλες εκ των  προτερων και εύχομαι σε όλες τα καλύτερα και να είστε ευτυχισμένες και ήρεμες!

[Mamounitsa]

στις πριν 14 ώρες, ο/η NarNar είπε:

Αγαπητά κορίτσια γεια σας κι από εμένα, δεν έχω ξαναγράψει σε φόρουμ όποτε δεν ξέρω εάν θα δει κανείς το ποστ  μου γιατί βλέπω τις απαντήσεις σας να είναι από το καλοκαίρι. Πριν από μερικές μέρες διαπίστωσα ότι είμαι έγκυος. Είμαι 44 και η εγκυμοσυνη προέκυψε με φυσικό τρόπο, όχι εξωσωματική. Πριν τρία χρόνια είχα μια αποβολή στις αρχες του δευτερου μηνα και το είχα πάρει πάρα πολύ βαριά. Έκανα μήνες να συνέλθω αισθανομουνα ότι έφταιγε το πολύ άγχος που είχα για ότι έγινε και δυστυχώς τώρα επειδή είμαι πάλι πολύ αγχωμενη φοβάμαι πάρα πολύ ότι θα ξανασυμβεί το ίδιο. Σήμερα ειδικά με έχει πιάσει μεγάλος πανικός γιατί έχει υποχωρήσει κάπως ο έντονος πόνος που είχα στο στήθος, οπως είχε γίνει και την προηγούμενη φορά πριν αποβάλλω, όποτε φοβάμαι ότι θα γίνει πάλι το ίδιο. Ο γιατρός μου είπε να κάνω  μια δεύτερη χοριακη αύριο η το Σάββατο  για να δούμε αν αυξάνετε φυσιολογικά η τιμή και από  την αγωνιά μου τα βλέπωολα θολά! Επίσης κατι άλλο που φοβάμαι παρα πολύ είναι αν πάνε όλα καλά μήπως έχω κάποια πολύ άσχημη εμπειρία στην γέννα. Διαβάζω σε φορουμ για ιστορίες που φέρονται στις κοπέλες πολύ ασχημα τύπου "γδυσου, άνοιξε τα ποδια, κάνε αυτό, κάνε εκεινο" κτλ και λόγω του ότι είμαι ντροπαλή με αγχωνει το να σου φέρονται άσχημα όταν βρίσκεσαι σε αδυναμία/ανάγκη και χωρίς ρούχα και δεν θέλω να φτάσει αυτή η στιγμή από τους φόβους μου. Αφού και τώρα που σας το γραφω με πονάει η κοιλιά μου και ζαλίζομαι από τον φόβο μου. Τόσο πολύ το φοβάμαι που λέω μακάρι να γεννούσαν μόνη μου στο σπίτι μου!! Αυτόν τον φόβο για κάποιο λόγο τον είχα από μικρό κοριτσάκι που σκεφτόμουνα ότι πας να γεννήσεις και σε πετάνε σε ένα τραπέζι χωρίς ρούχα κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και τώρα που διαβάζω αυτές τις ιστορίες φρικαρω εντελώς, είναι ο εφιάλτης μου! Συγγνωμη, ξέρω ότι δεν είναι και πολύ ευχάριστα όλα αυτά αλλά ήθελα να τα πω μήπως μου φύγει κάποιο βάρος... Έχει αισθανθεί κάποια κοπέλα έτσι και πως καταφέρατε να αντιμετωπίσετε τον φόβο για αποβολή και για το μαιευτήριο/ γέννα; Ο γιατρός που έχω βρει είναι  στο Έλενα και φοβάμαι μήπως  είναι ετσι στο συγκεκριμένο μαιευτηριο. Σας ευχαριστώ όλες εκ των  προτερων και εύχομαι σε όλες τα καλύτερα και να είστε ευτυχισμένες και ήρεμες!

Καλησπέρα κορίτσι μου και με το καλό το μωράκι σού!? Το άγχος σου είναι απόλυτα φυσιολογικό για την αποβολή αλλά καλό είναι να το διαχειριστεις να σκεφτείς ότι κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική το ότι έτυχε μια φορά δεν σημαίνει ότι θα ξανά γίνει ίσως ήταν εντελώς τυχαίο γεγονός πάρα πολλές γυναίκες έχουν μια αποβολή τουλάχιστον!! Τώρα όσο για το μαιευτήριο και τη γέννα γενικά δεν είχα θέμα ντροπής ιδιετερο εγώ προσωπικά πιο πολύ φόβο του πονουυ! Αλλά να σου πω ότι όταν φτάσει η ώρα να γεννήσεις δε θα σε ενδιαφέρει πραγματικά πως θα σου πούνε να βγάλεις τα ρούχα σου η πόσοι θα σε δουν!!! Γέννησα δύο φορές σε ιδιωτικό μαιευτήριο δεν μιλούν με άσχημο τρόπο αλλά δεν σου μιλούν σαν να είσαι οικογένεια τους εξάλλου για αυτούς που εργάζονται είναι απλά η δουλειά τούς!! Το μόνο που πρέπει να σκεφτείς είναι το μωράκι σού!! Ελπίζω να βοήθησα και πάλι με το καλό

 

[Klimentini]

στις πριν 15 ώρες, ο/η NarNar είπε:

Αγαπητά κορίτσια γεια σας κι από εμένα, δεν έχω ξαναγράψει σε φόρουμ όποτε δεν ξέρω εάν θα δει κανείς το ποστ  μου γιατί βλέπω τις απαντήσεις σας να είναι από το καλοκαίρι. Πριν από μερικές μέρες διαπίστωσα ότι είμαι έγκυος. Είμαι 44 και η εγκυμοσυνη προέκυψε με φυσικό τρόπο, όχι εξωσωματική. Πριν τρία χρόνια είχα μια αποβολή στις αρχες του δευτερου μηνα και το είχα πάρει πάρα πολύ βαριά. Έκανα μήνες να συνέλθω αισθανομουνα ότι έφταιγε το πολύ άγχος που είχα για ότι έγινε και δυστυχώς τώρα επειδή είμαι πάλι πολύ αγχωμενη φοβάμαι πάρα πολύ ότι θα ξανασυμβεί το ίδιο. Σήμερα ειδικά με έχει πιάσει μεγάλος πανικός γιατί έχει υποχωρήσει κάπως ο έντονος πόνος που είχα στο στήθος, οπως είχε γίνει και την προηγούμενη φορά πριν αποβάλλω, όποτε φοβάμαι ότι θα γίνει πάλι το ίδιο. Ο γιατρός μου είπε να κάνω  μια δεύτερη χοριακη αύριο η το Σάββατο  για να δούμε αν αυξάνετε φυσιολογικά η τιμή και από  την αγωνιά μου τα βλέπωολα θολά! Επίσης κατι άλλο που φοβάμαι παρα πολύ είναι αν πάνε όλα καλά μήπως έχω κάποια πολύ άσχημη εμπειρία στην γέννα. Διαβάζω σε φορουμ για ιστορίες που φέρονται στις κοπέλες πολύ ασχημα τύπου "γδυσου, άνοιξε τα ποδια, κάνε αυτό, κάνε εκεινο" κτλ και λόγω του ότι είμαι ντροπαλή με αγχωνει το να σου φέρονται άσχημα όταν βρίσκεσαι σε αδυναμία/ανάγκη και χωρίς ρούχα και δεν θέλω να φτάσει αυτή η στιγμή από τους φόβους μου. Αφού και τώρα που σας το γραφω με πονάει η κοιλιά μου και ζαλίζομαι από τον φόβο μου. Τόσο πολύ το φοβάμαι που λέω μακάρι να γεννούσαν μόνη μου στο σπίτι μου!! Αυτόν τον φόβο για κάποιο λόγο τον είχα από μικρό κοριτσάκι που σκεφτόμουνα ότι πας να γεννήσεις και σε πετάνε σε ένα τραπέζι χωρίς ρούχα κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και τώρα που διαβάζω αυτές τις ιστορίες φρικαρω εντελώς, είναι ο εφιάλτης μου! Συγγνωμη, ξέρω ότι δεν είναι και πολύ ευχάριστα όλα αυτά αλλά ήθελα να τα πω μήπως μου φύγει κάποιο βάρος... Έχει αισθανθεί κάποια κοπέλα έτσι και πως καταφέρατε να αντιμετωπίσετε τον φόβο για αποβολή και για το μαιευτήριο/ γέννα; Ο γιατρός που έχω βρει είναι  στο Έλενα και φοβάμαι μήπως  είναι ετσι στο συγκεκριμένο μαιευτηριο. Σας ευχαριστώ όλες εκ των  προτερων και εύχομαι σε όλες τα καλύτερα και να είστε ευτυχισμένες και ήρεμες!

Καλησπέρα κι από μένα. Καταλαβαίνω το άγχος σου.. είναι απολύτως φυσιολογικό! Εγω είχα 2 αποβολές και μπορώ να πω πως δεν θα τα είχα καταφέρει χωρίς την πολύτιμη βοήθεια των γιατρών και της επιστήμης. 

Γέννησα σε δημόσιο νοσοκομείο και καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου με παρακολουθούσε και διαφορετικός γυναικολόγος. Γέννησα με εξαιρετικές γυναικολόγους και μαίες που ήξεραν τι να κάνουν και πως να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη κύηση και γέννα μου. Όποτε η συμβουλή μου είναι να μην φοβάσαι τους γιατρούς και  το να γεννήσεις σε νοσοκομείο είναι πολύ πιο ασφαλές από το να το κάνεις στο σπίτι. Κανένας δεν μου φέρθηκε άσχημα και δεν έχω κανένα παράπονο από το ιατρικό προσωπικό καθώς μου φάνηκε πως έκαναν πολύ καλά το καθήκον τους.

Όσο για το φόβο για αποβολή δεν τον απέβαλα ποτέ απλά είπα στον εαυτό μου στην τρίτη εγκυμοσύνη μου ότι ο,τι είναι να γίνει ας γίνει και τώρα έχω ένα μωράκι 3 μηνών σπίτι μου. Η σύλληψη κι εμένα έγινε φυσιολογικά. 

Τελειώνοντας, τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης μπορεί να έρχονται και να φεύγουν ή και μπορεί όπως στην περίπτωση μου να μην υπάρχουν καν. Καλή τύχη εύχομαι και να σκέφτεσαι θετικά! 

 

[Nefeliap]

στις πριν 17 ώρες, ο/η NarNar είπε:

Αγαπητά κορίτσια γεια σας κι από εμένα, δεν έχω ξαναγράψει σε φόρουμ όποτε δεν ξέρω εάν θα δει κανείς το ποστ  μου γιατί βλέπω τις απαντήσεις σας να είναι από το καλοκαίρι. Πριν από μερικές μέρες διαπίστωσα ότι είμαι έγκυος. Είμαι 44 και η εγκυμοσυνη προέκυψε με φυσικό τρόπο, όχι εξωσωματική. Πριν τρία χρόνια είχα μια αποβολή στις αρχες του δευτερου μηνα και το είχα πάρει πάρα πολύ βαριά. Έκανα μήνες να συνέλθω αισθανομουνα ότι έφταιγε το πολύ άγχος που είχα για ότι έγινε και δυστυχώς τώρα επειδή είμαι πάλι πολύ αγχωμενη φοβάμαι πάρα πολύ ότι θα ξανασυμβεί το ίδιο. Σήμερα ειδικά με έχει πιάσει μεγάλος πανικός γιατί έχει υποχωρήσει κάπως ο έντονος πόνος που είχα στο στήθος, οπως είχε γίνει και την προηγούμενη φορά πριν αποβάλλω, όποτε φοβάμαι ότι θα γίνει πάλι το ίδιο. Ο γιατρός μου είπε να κάνω  μια δεύτερη χοριακη αύριο η το Σάββατο  για να δούμε αν αυξάνετε φυσιολογικά η τιμή και από  την αγωνιά μου τα βλέπωολα θολά! Επίσης κατι άλλο που φοβάμαι παρα πολύ είναι αν πάνε όλα καλά μήπως έχω κάποια πολύ άσχημη εμπειρία στην γέννα. Διαβάζω σε φορουμ για ιστορίες που φέρονται στις κοπέλες πολύ ασχημα τύπου "γδυσου, άνοιξε τα ποδια, κάνε αυτό, κάνε εκεινο" κτλ και λόγω του ότι είμαι ντροπαλή με αγχωνει το να σου φέρονται άσχημα όταν βρίσκεσαι σε αδυναμία/ανάγκη και χωρίς ρούχα και δεν θέλω να φτάσει αυτή η στιγμή από τους φόβους μου. Αφού και τώρα που σας το γραφω με πονάει η κοιλιά μου και ζαλίζομαι από τον φόβο μου. Τόσο πολύ το φοβάμαι που λέω μακάρι να γεννούσαν μόνη μου στο σπίτι μου!! Αυτόν τον φόβο για κάποιο λόγο τον είχα από μικρό κοριτσάκι που σκεφτόμουνα ότι πας να γεννήσεις και σε πετάνε σε ένα τραπέζι χωρίς ρούχα κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και τώρα που διαβάζω αυτές τις ιστορίες φρικαρω εντελώς, είναι ο εφιάλτης μου! Συγγνωμη, ξέρω ότι δεν είναι και πολύ ευχάριστα όλα αυτά αλλά ήθελα να τα πω μήπως μου φύγει κάποιο βάρος... Έχει αισθανθεί κάποια κοπέλα έτσι και πως καταφέρατε να αντιμετωπίσετε τον φόβο για αποβολή και για το μαιευτήριο/ γέννα; Ο γιατρός που έχω βρει είναι  στο Έλενα και φοβάμαι μήπως  είναι ετσι στο συγκεκριμένο μαιευτηριο. Σας ευχαριστώ όλες εκ των  προτερων και εύχομαι σε όλες τα καλύτερα και να είστε ευτυχισμένες και ήρεμες!

Γεια σου κοπελα μου ευχομαι καταρχας οτι καλυτερο.λογικο να φοβασαι αλλα διαχειρισου το σε παρακαλω για να μην αγχωνεται κ το μωρακι σου!!:-) επισης μη φοβασαι καθολου στις γεννα εχεις καποιες φοβιες που μετατρεπονται σε Ψιλοκρισεις πανικου.θα πρεπει να προσπαθησει να τις διαχειριστεις κ οσο αναφορα το ελενα εχω ακουσει πολλα καλα που να σου πω την αληθεια δε τα περιμενα κιολας...με το καλό!