Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

το εχω ξαναπει οτι ο πονος της απωλειας ειναι μεγαλος και ειδικα οταν χανεις ενα παιδι ειτε ειναι ακομα στην κοιλιτσα σου αναλογως την εβδομαδα ειναι απωλεια εγω ημουν 28 χρονων οταν ξεκινησα πρωτη φορα εγκυος και εφτασα 31 για να εχω ενα παιδι στην αγκαλια μου εχω ακομα εφιαλτες με πιανουν ακομα κρισεις οταν σκεφτομαι το μωρο μου που το εχασα στις 28 εβδομαδες ηθελα με καποιον να μοιραστω τον πονο μου να με νιωσει αλλα δεν ενιωθα κανεναν να με νιωθει εψαχνα απεναντιας λογια να με απαλυνουν απο αυτον τον πονο πουμου ξεριζωνε την καρδια εχει φυγει τωρα εχει περασει καιρος και εχω ενα παιδακι εδω το αγαπαω τοσο πολυ αλλα θυμαμαι ακομα δεν ξεχνιεται περασα παρα πολλα δεν χαρηκα τιποτα στην εγκυμοσυνη μου δεν μου ηρθε τιποτα ευκολα εκανα αναγκαστικη διακοπη κυησης στον 4 μηνα λογω συνδρομου μετα ξαναεκανα προσπαθεια απο 3 μηνες και ξανεμεινα εγκυος το εχασα στις 28 εβδομαδες απο ενδομητριο θανατο το γεννουσα νεκρο ενω αλλες γεννουσαν και εφευγαν με αγκαλια εγω ημουν αδεια ζουσα σαν ζωντανη νεκρη ερχοντουσαν και μου εδειχναν μωρα καταευτυχισμενοι απο το σοι του ανδρα μου οταν ακομα εγω πενθουσα και οταν ξαναπροσπαθησα μετα απο 6 μηνες ξεροντας το προβλημα μου καθε βραδυ οταν επεφτα για υπνο παντα κοιμομουν με τα χερια στην κοιλια μου για να νιωθω συνεχεια το μωρο και οταν δεν κουνιοταν κατι εκανα για να ξερω οτι ειναι ακομα εκει μετρουσα ακομα και τις ανασες του δεν χαρηκα τιποτα οταν γεννησα το πηρανε στην Μενν δεν το αγκαλιασα δεν το πηρα καν στην αγκαλια μου οι γιατροι ελεγαν τα χειροτερα εχοντας χασει ενα παιδι ελεγα οχι και αυτο γιατι τι εχω κανει εγινε καλα το μωρακι μου το πηρα μετα απο 15 μερες και μετα τι ;;; φλεγμονη στην χολη πετρα στο συκωτι εισαγωγη στο νοσοκομειο παλι αποχωρηστικα το μωρο μου δεν εζησα οπως μια λεχονα δεν χαρηκα το μωρακι μου αλλα ειναι καλα δοξαζω το Θεο και την Παναγια απλα καμια φορα με πιανει το παραπονο ειμαι κακια το ξερω αλλα λυγιζω ειμαι ανθρωπος μερικες φορες νιωθω μονη για αυτο ειμαι εδω για οποια με χρειαστει δεν θελω καμια να νιωθει ετσι

Δημοσίευση
στις πριν 19 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

το εχω ξαναπει οτι ο πονος της απωλειας ειναι μεγαλος και ειδικα οταν χανεις ενα παιδι ειτε ειναι ακομα στην κοιλιτσα σου αναλογως την εβδομαδα ειναι απωλεια εγω ημουν 28 χρονων οταν ξεκινησα πρωτη φορα εγκυος και εφτασα 31 για να εχω ενα παιδι στην αγκαλια μου εχω ακομα εφιαλτες με πιανουν ακομα κρισεις οταν σκεφτομαι το μωρο μου που το εχασα στις 28 εβδομαδες ηθελα με καποιον να μοιραστω τον πονο μου να με νιωσει αλλα δεν ενιωθα κανεναν να με νιωθει εψαχνα απεναντιας λογια να με απαλυνουν απο αυτον τον πονο πουμου ξεριζωνε την καρδια εχει φυγει τωρα εχει περασει καιρος και εχω ενα παιδακι εδω το αγαπαω τοσο πολυ αλλα θυμαμαι ακομα δεν ξεχνιεται περασα παρα πολλα δεν χαρηκα τιποτα στην εγκυμοσυνη μου δεν μου ηρθε τιποτα ευκολα εκανα αναγκαστικη διακοπη κυησης στον 4 μηνα λογω συνδρομου μετα ξαναεκανα προσπαθεια απο 3 μηνες και ξανεμεινα εγκυος το εχασα στις 28 εβδομαδες απο ενδομητριο θανατο το γεννουσα νεκρο ενω αλλες γεννουσαν και εφευγαν με αγκαλια εγω ημουν αδεια ζουσα σαν ζωντανη νεκρη ερχοντουσαν και μου εδειχναν μωρα καταευτυχισμενοι απο το σοι του ανδρα μου οταν ακομα εγω πενθουσα και οταν ξαναπροσπαθησα μετα απο 6 μηνες ξεροντας το προβλημα μου καθε βραδυ οταν επεφτα για υπνο παντα κοιμομουν με τα χερια στην κοιλια μου για να νιωθω συνεχεια το μωρο και οταν δεν κουνιοταν κατι εκανα για να ξερω οτι ειναι ακομα εκει μετρουσα ακομα και τις ανασες του δεν χαρηκα τιποτα οταν γεννησα το πηρανε στην Μενν δεν το αγκαλιασα δεν το πηρα καν στην αγκαλια μου οι γιατροι ελεγαν τα χειροτερα εχοντας χασει ενα παιδι ελεγα οχι και αυτο γιατι τι εχω κανει εγινε καλα το μωρακι μου το πηρα μετα απο 15 μερες και μετα τι ;;; φλεγμονη στην χολη πετρα στο συκωτι εισαγωγη στο νοσοκομειο παλι αποχωρηστικα το μωρο μου δεν εζησα οπως μια λεχονα δεν χαρηκα το μωρακι μου αλλα ειναι καλα δοξαζω το Θεο και την Παναγια απλα καμια φορα με πιανει το παραπονο ειμαι κακια το ξερω αλλα λυγιζω ειμαι ανθρωπος μερικες φορες νιωθω μονη για αυτο ειμαι εδω για οποια με χρειαστει δεν θελω καμια να νιωθει ετσι

Πέρασες δύσκολα, καταστάσεις που θα τις θυμάσαι μια ζωή, όμως από τι κατάλαβα έχεις ένα παιδάκι που σε κάνει ευτυχισμένη είσαι τυχερή!! Πέρασες δύσκολα αλλά τα ξεπερασες και έγινες μανούλα, μη σε πιάνει το παράπονο σκέψου ότι αυτό το παιδί είναι η ανταμοιβή σου γιαυτό τα πέρασες όλα και άξιζε το κόπο!! Όλες έχουμε ζήσει άσχημες καταστάσεις, γεννήσαμε παιδιά που δε κρατήσαμε στα χέρια μας αλλά συνεχίζουμε να προσπαθούμε για να φτάσουμε να έχουμε ένα παιδάκι. Εγώ έχω στιγμα το ίδιο και ο σύντροφος μου έχω μια διακοπή στη 17η εβδομάδα, μια παλινδρομη και τώρα είμαι ξανά έγκυος και περιμένω σήμερα, ώρα σε ώρα τα αποτελέσματα της τροφοβλαστη να δω αν το μωρό είναι καλά, μακάρι να είναι καλά, να μη χρειαστεί να κάνω διακοπη, να έχω ένα μωρακι υγιές 🙏🙏🙏

Δημοσίευση
στις πριν 20 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

το εχω ξαναπει οτι ο πονος της απωλειας ειναι μεγαλος και ειδικα οταν χανεις ενα παιδι ειτε ειναι ακομα στην κοιλιτσα σου αναλογως την εβδομαδα ειναι απωλεια εγω ημουν 28 χρονων οταν ξεκινησα πρωτη φορα εγκυος και εφτασα 31 για να εχω ενα παιδι στην αγκαλια μου εχω ακομα εφιαλτες με πιανουν ακομα κρισεις οταν σκεφτομαι το μωρο μου που το εχασα στις 28 εβδομαδες ηθελα με καποιον να μοιραστω τον πονο μου να με νιωσει αλλα δεν ενιωθα κανεναν να με νιωθει εψαχνα απεναντιας λογια να με απαλυνουν απο αυτον τον πονο πουμου ξεριζωνε την καρδια εχει φυγει τωρα εχει περασει καιρος και εχω ενα παιδακι εδω το αγαπαω τοσο πολυ αλλα θυμαμαι ακομα δεν ξεχνιεται περασα παρα πολλα δεν χαρηκα τιποτα στην εγκυμοσυνη μου δεν μου ηρθε τιποτα ευκολα εκανα αναγκαστικη διακοπη κυησης στον 4 μηνα λογω συνδρομου μετα ξαναεκανα προσπαθεια απο 3 μηνες και ξανεμεινα εγκυος το εχασα στις 28 εβδομαδες απο ενδομητριο θανατο το γεννουσα νεκρο ενω αλλες γεννουσαν και εφευγαν με αγκαλια εγω ημουν αδεια ζουσα σαν ζωντανη νεκρη ερχοντουσαν και μου εδειχναν μωρα καταευτυχισμενοι απο το σοι του ανδρα μου οταν ακομα εγω πενθουσα και οταν ξαναπροσπαθησα μετα απο 6 μηνες ξεροντας το προβλημα μου καθε βραδυ οταν επεφτα για υπνο παντα κοιμομουν με τα χερια στην κοιλια μου για να νιωθω συνεχεια το μωρο και οταν δεν κουνιοταν κατι εκανα για να ξερω οτι ειναι ακομα εκει μετρουσα ακομα και τις ανασες του δεν χαρηκα τιποτα οταν γεννησα το πηρανε στην Μενν δεν το αγκαλιασα δεν το πηρα καν στην αγκαλια μου οι γιατροι ελεγαν τα χειροτερα εχοντας χασει ενα παιδι ελεγα οχι και αυτο γιατι τι εχω κανει εγινε καλα το μωρακι μου το πηρα μετα απο 15 μερες και μετα τι ;;; φλεγμονη στην χολη πετρα στο συκωτι εισαγωγη στο νοσοκομειο παλι αποχωρηστικα το μωρο μου δεν εζησα οπως μια λεχονα δεν χαρηκα το μωρακι μου αλλα ειναι καλα δοξαζω το Θεο και την Παναγια απλα καμια φορα με πιανει το παραπονο ειμαι κακια το ξερω αλλα λυγιζω ειμαι ανθρωπος μερικες φορες νιωθω μονη για αυτο ειμαι εδω για οποια με χρειαστει δεν θελω καμια να νιωθει ετσι

Κοπέλα μου, διάβαζα από παλιά την ιστορία σου,τοτε που έχασες το δεύτερο μωράκι σου στην αμνιο και έλεγα πόση δύναμη έχεις που προσπαθείς.

Ο Θεός σε ανταμοιψε με το τωρινό σου μωράκι,να είστε πάντα υγιείς και μπράβο σου που βοηθάς.

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Μασα είπε:

Πέρασες δύσκολα, καταστάσεις που θα τις θυμάσαι μια ζωή, όμως από τι κατάλαβα έχεις ένα παιδάκι που σε κάνει ευτυχισμένη είσαι τυχερή!! Πέρασες δύσκολα αλλά τα ξεπερασες και έγινες μανούλα, μη σε πιάνει το παράπονο σκέψου ότι αυτό το παιδί είναι η ανταμοιβή σου γιαυτό τα πέρασες όλα και άξιζε το κόπο!! Όλες έχουμε ζήσει άσχημες καταστάσεις, γεννήσαμε παιδιά που δε κρατήσαμε στα χέρια μας αλλά συνεχίζουμε να προσπαθούμε για να φτάσουμε να έχουμε ένα παιδάκι. Εγώ έχω στιγμα το ίδιο και ο σύντροφος μου έχω μια διακοπή στη 17η εβδομάδα, μια παλινδρομη και τώρα είμαι ξανά έγκυος και περιμένω σήμερα, ώρα σε ώρα τα αποτελέσματα της τροφοβλαστη να δω αν το μωρό είναι καλά, μακάρι να είναι καλά, να μη χρειαστεί να κάνω διακοπη, να έχω ένα μωρακι υγιές 🙏🙏🙏

με ολη μου την ψυχη ελπιζω τα αποτελεσματα να βγουν τελεια αληθεια στο λεω και σε ευχαριστω κοπελα μου

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Ginaak είπε:

Κοπέλα μου, διάβαζα από παλιά την ιστορία σου,τοτε που έχασες το δεύτερο μωράκι σου στην αμνιο και έλεγα πόση δύναμη έχεις που προσπαθείς.

Ο Θεός σε ανταμοιψε με το τωρινό σου μωράκι,να είστε πάντα υγιείς και μπράβο σου που βοηθάς.

να σαι καλα κοριτσακι μου

Δημοσίευση
στις πριν 38 λεπτά, ο/η Penny89 είπε:

με ολη μου την ψυχη ελπιζω τα αποτελεσματα να βγουν τελεια αληθεια στο λεω και σε ευχαριστω κοπελα μου

Βγήκαν τα αποτελέσματα!!!!! Το μωράκι δεν έχει σίγουρα του άντρα μου, το δικό μου επειδή είναι δύσκολο το ψάχνουν αλλά δε μας νοιάζει αφού δεν έχει το ένα στίγμα είναι καλά!!!!! 

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η Μασα είπε:

Βγήκαν τα αποτελέσματα!!!!! Το μωράκι δεν έχει σίγουρα του άντρα μου, το δικό μου επειδή είναι δύσκολο το ψάχνουν αλλά δε μας νοιάζει αφού δεν έχει το ένα στίγμα είναι καλά!!!!! 

Τέλεια κοριτσάκι μου να έχεις μια υπεροχή εγκυμοσύνη

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
    • Να μην κατηγορείς τον εαυτό σου σε παρακαλώ. Εντάξει είχατε ένα καβγά κ μπορεί να μην φέρθηκες σωστά γιατί ήσουν πιεσμένη ή εστω η κακια στιγμή ειπες μια κουβέντα παραπάνω.  Θα μάλωνατε, θα ριχνατε ένα καβγά, αντε να κάνατε κ μούτρα. Αυτός δε λύγισε ούτε όταν μίλησες για εγκυμοσύνη. Τι του έκανες πια .. Πολύ παράλογη συμπεριφορά το πήγε στα άκρα είναι ανένδοτος χωρίς καμία διάθεση να το συζητήσει απλά εξαφανίστηκε. Γενικά ένιωθες να επηρεάζεται από τους γονείς του? Ξέρω πως νιώθεις κ σε συμπονω αλήθεια  στεναχωρηθηκα έπεσαν κ όλα μαζί. Μην προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις μαζί του. Τον ενημέρωσες για την εξέλιξη της εγκυμοσύνης? Αν όχι θα σε πάρει κάποια στιγμή.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...