Μετάβαση σε περιεχόμενο

για ολες εσας


Recommended Posts

το εχω ξαναπει οτι ο πονος της απωλειας ειναι μεγαλος και ειδικα οταν χανεις ενα παιδι ειτε ειναι ακομα στην κοιλιτσα σου αναλογως την εβδομαδα ειναι απωλεια εγω ημουν 28 χρονων οταν ξεκινησα πρωτη φορα εγκυος και εφτασα 31 για να εχω ενα παιδι στην αγκαλια μου εχω ακομα εφιαλτες με πιανουν ακομα κρισεις οταν σκεφτομαι το μωρο μου που το εχασα στις 28 εβδομαδες ηθελα με καποιον να μοιραστω τον πονο μου να με νιωσει αλλα δεν ενιωθα κανεναν να με νιωθει εψαχνα απεναντιας λογια να με απαλυνουν απο αυτον τον πονο πουμου ξεριζωνε την καρδια εχει φυγει τωρα εχει περασει καιρος και εχω ενα παιδακι εδω το αγαπαω τοσο πολυ αλλα θυμαμαι ακομα δεν ξεχνιεται περασα παρα πολλα δεν χαρηκα τιποτα στην εγκυμοσυνη μου δεν μου ηρθε τιποτα ευκολα εκανα αναγκαστικη διακοπη κυησης στον 4 μηνα λογω συνδρομου μετα ξαναεκανα προσπαθεια απο 3 μηνες και ξανεμεινα εγκυος το εχασα στις 28 εβδομαδες απο ενδομητριο θανατο το γεννουσα νεκρο ενω αλλες γεννουσαν και εφευγαν με αγκαλια εγω ημουν αδεια ζουσα σαν ζωντανη νεκρη ερχοντουσαν και μου εδειχναν μωρα καταευτυχισμενοι απο το σοι του ανδρα μου οταν ακομα εγω πενθουσα και οταν ξαναπροσπαθησα μετα απο 6 μηνες ξεροντας το προβλημα μου καθε βραδυ οταν επεφτα για υπνο παντα κοιμομουν με τα χερια στην κοιλια μου για να νιωθω συνεχεια το μωρο και οταν δεν κουνιοταν κατι εκανα για να ξερω οτι ειναι ακομα εκει μετρουσα ακομα και τις ανασες του δεν χαρηκα τιποτα οταν γεννησα το πηρανε στην Μενν δεν το αγκαλιασα δεν το πηρα καν στην αγκαλια μου οι γιατροι ελεγαν τα χειροτερα εχοντας χασει ενα παιδι ελεγα οχι και αυτο γιατι τι εχω κανει εγινε καλα το μωρακι μου το πηρα μετα απο 15 μερες και μετα τι ;;; φλεγμονη στην χολη πετρα στο συκωτι εισαγωγη στο νοσοκομειο παλι αποχωρηστικα το μωρο μου δεν εζησα οπως μια λεχονα δεν χαρηκα το μωρακι μου αλλα ειναι καλα δοξαζω το Θεο και την Παναγια απλα καμια φορα με πιανει το παραπονο ειμαι κακια το ξερω αλλα λυγιζω ειμαι ανθρωπος μερικες φορες νιωθω μονη για αυτο ειμαι εδω για οποια με χρειαστει δεν θελω καμια να νιωθει ετσι

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 19 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

το εχω ξαναπει οτι ο πονος της απωλειας ειναι μεγαλος και ειδικα οταν χανεις ενα παιδι ειτε ειναι ακομα στην κοιλιτσα σου αναλογως την εβδομαδα ειναι απωλεια εγω ημουν 28 χρονων οταν ξεκινησα πρωτη φορα εγκυος και εφτασα 31 για να εχω ενα παιδι στην αγκαλια μου εχω ακομα εφιαλτες με πιανουν ακομα κρισεις οταν σκεφτομαι το μωρο μου που το εχασα στις 28 εβδομαδες ηθελα με καποιον να μοιραστω τον πονο μου να με νιωσει αλλα δεν ενιωθα κανεναν να με νιωθει εψαχνα απεναντιας λογια να με απαλυνουν απο αυτον τον πονο πουμου ξεριζωνε την καρδια εχει φυγει τωρα εχει περασει καιρος και εχω ενα παιδακι εδω το αγαπαω τοσο πολυ αλλα θυμαμαι ακομα δεν ξεχνιεται περασα παρα πολλα δεν χαρηκα τιποτα στην εγκυμοσυνη μου δεν μου ηρθε τιποτα ευκολα εκανα αναγκαστικη διακοπη κυησης στον 4 μηνα λογω συνδρομου μετα ξαναεκανα προσπαθεια απο 3 μηνες και ξανεμεινα εγκυος το εχασα στις 28 εβδομαδες απο ενδομητριο θανατο το γεννουσα νεκρο ενω αλλες γεννουσαν και εφευγαν με αγκαλια εγω ημουν αδεια ζουσα σαν ζωντανη νεκρη ερχοντουσαν και μου εδειχναν μωρα καταευτυχισμενοι απο το σοι του ανδρα μου οταν ακομα εγω πενθουσα και οταν ξαναπροσπαθησα μετα απο 6 μηνες ξεροντας το προβλημα μου καθε βραδυ οταν επεφτα για υπνο παντα κοιμομουν με τα χερια στην κοιλια μου για να νιωθω συνεχεια το μωρο και οταν δεν κουνιοταν κατι εκανα για να ξερω οτι ειναι ακομα εκει μετρουσα ακομα και τις ανασες του δεν χαρηκα τιποτα οταν γεννησα το πηρανε στην Μενν δεν το αγκαλιασα δεν το πηρα καν στην αγκαλια μου οι γιατροι ελεγαν τα χειροτερα εχοντας χασει ενα παιδι ελεγα οχι και αυτο γιατι τι εχω κανει εγινε καλα το μωρακι μου το πηρα μετα απο 15 μερες και μετα τι ;;; φλεγμονη στην χολη πετρα στο συκωτι εισαγωγη στο νοσοκομειο παλι αποχωρηστικα το μωρο μου δεν εζησα οπως μια λεχονα δεν χαρηκα το μωρακι μου αλλα ειναι καλα δοξαζω το Θεο και την Παναγια απλα καμια φορα με πιανει το παραπονο ειμαι κακια το ξερω αλλα λυγιζω ειμαι ανθρωπος μερικες φορες νιωθω μονη για αυτο ειμαι εδω για οποια με χρειαστει δεν θελω καμια να νιωθει ετσι

Πέρασες δύσκολα, καταστάσεις που θα τις θυμάσαι μια ζωή, όμως από τι κατάλαβα έχεις ένα παιδάκι που σε κάνει ευτυχισμένη είσαι τυχερή!! Πέρασες δύσκολα αλλά τα ξεπερασες και έγινες μανούλα, μη σε πιάνει το παράπονο σκέψου ότι αυτό το παιδί είναι η ανταμοιβή σου γιαυτό τα πέρασες όλα και άξιζε το κόπο!! Όλες έχουμε ζήσει άσχημες καταστάσεις, γεννήσαμε παιδιά που δε κρατήσαμε στα χέρια μας αλλά συνεχίζουμε να προσπαθούμε για να φτάσουμε να έχουμε ένα παιδάκι. Εγώ έχω στιγμα το ίδιο και ο σύντροφος μου έχω μια διακοπή στη 17η εβδομάδα, μια παλινδρομη και τώρα είμαι ξανά έγκυος και περιμένω σήμερα, ώρα σε ώρα τα αποτελέσματα της τροφοβλαστη να δω αν το μωρό είναι καλά, μακάρι να είναι καλά, να μη χρειαστεί να κάνω διακοπη, να έχω ένα μωρακι υγιές 🙏🙏🙏

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 20 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

το εχω ξαναπει οτι ο πονος της απωλειας ειναι μεγαλος και ειδικα οταν χανεις ενα παιδι ειτε ειναι ακομα στην κοιλιτσα σου αναλογως την εβδομαδα ειναι απωλεια εγω ημουν 28 χρονων οταν ξεκινησα πρωτη φορα εγκυος και εφτασα 31 για να εχω ενα παιδι στην αγκαλια μου εχω ακομα εφιαλτες με πιανουν ακομα κρισεις οταν σκεφτομαι το μωρο μου που το εχασα στις 28 εβδομαδες ηθελα με καποιον να μοιραστω τον πονο μου να με νιωσει αλλα δεν ενιωθα κανεναν να με νιωθει εψαχνα απεναντιας λογια να με απαλυνουν απο αυτον τον πονο πουμου ξεριζωνε την καρδια εχει φυγει τωρα εχει περασει καιρος και εχω ενα παιδακι εδω το αγαπαω τοσο πολυ αλλα θυμαμαι ακομα δεν ξεχνιεται περασα παρα πολλα δεν χαρηκα τιποτα στην εγκυμοσυνη μου δεν μου ηρθε τιποτα ευκολα εκανα αναγκαστικη διακοπη κυησης στον 4 μηνα λογω συνδρομου μετα ξαναεκανα προσπαθεια απο 3 μηνες και ξανεμεινα εγκυος το εχασα στις 28 εβδομαδες απο ενδομητριο θανατο το γεννουσα νεκρο ενω αλλες γεννουσαν και εφευγαν με αγκαλια εγω ημουν αδεια ζουσα σαν ζωντανη νεκρη ερχοντουσαν και μου εδειχναν μωρα καταευτυχισμενοι απο το σοι του ανδρα μου οταν ακομα εγω πενθουσα και οταν ξαναπροσπαθησα μετα απο 6 μηνες ξεροντας το προβλημα μου καθε βραδυ οταν επεφτα για υπνο παντα κοιμομουν με τα χερια στην κοιλια μου για να νιωθω συνεχεια το μωρο και οταν δεν κουνιοταν κατι εκανα για να ξερω οτι ειναι ακομα εκει μετρουσα ακομα και τις ανασες του δεν χαρηκα τιποτα οταν γεννησα το πηρανε στην Μενν δεν το αγκαλιασα δεν το πηρα καν στην αγκαλια μου οι γιατροι ελεγαν τα χειροτερα εχοντας χασει ενα παιδι ελεγα οχι και αυτο γιατι τι εχω κανει εγινε καλα το μωρακι μου το πηρα μετα απο 15 μερες και μετα τι ;;; φλεγμονη στην χολη πετρα στο συκωτι εισαγωγη στο νοσοκομειο παλι αποχωρηστικα το μωρο μου δεν εζησα οπως μια λεχονα δεν χαρηκα το μωρακι μου αλλα ειναι καλα δοξαζω το Θεο και την Παναγια απλα καμια φορα με πιανει το παραπονο ειμαι κακια το ξερω αλλα λυγιζω ειμαι ανθρωπος μερικες φορες νιωθω μονη για αυτο ειμαι εδω για οποια με χρειαστει δεν θελω καμια να νιωθει ετσι

Κοπέλα μου, διάβαζα από παλιά την ιστορία σου,τοτε που έχασες το δεύτερο μωράκι σου στην αμνιο και έλεγα πόση δύναμη έχεις που προσπαθείς.

Ο Θεός σε ανταμοιψε με το τωρινό σου μωράκι,να είστε πάντα υγιείς και μπράβο σου που βοηθάς.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 2 ώρες, ο/η Μασα είπε:

Πέρασες δύσκολα, καταστάσεις που θα τις θυμάσαι μια ζωή, όμως από τι κατάλαβα έχεις ένα παιδάκι που σε κάνει ευτυχισμένη είσαι τυχερή!! Πέρασες δύσκολα αλλά τα ξεπερασες και έγινες μανούλα, μη σε πιάνει το παράπονο σκέψου ότι αυτό το παιδί είναι η ανταμοιβή σου γιαυτό τα πέρασες όλα και άξιζε το κόπο!! Όλες έχουμε ζήσει άσχημες καταστάσεις, γεννήσαμε παιδιά που δε κρατήσαμε στα χέρια μας αλλά συνεχίζουμε να προσπαθούμε για να φτάσουμε να έχουμε ένα παιδάκι. Εγώ έχω στιγμα το ίδιο και ο σύντροφος μου έχω μια διακοπή στη 17η εβδομάδα, μια παλινδρομη και τώρα είμαι ξανά έγκυος και περιμένω σήμερα, ώρα σε ώρα τα αποτελέσματα της τροφοβλαστη να δω αν το μωρό είναι καλά, μακάρι να είναι καλά, να μη χρειαστεί να κάνω διακοπη, να έχω ένα μωρακι υγιές 🙏🙏🙏

με ολη μου την ψυχη ελπιζω τα αποτελεσματα να βγουν τελεια αληθεια στο λεω και σε ευχαριστω κοπελα μου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 ώρα, ο/η Ginaak είπε:

Κοπέλα μου, διάβαζα από παλιά την ιστορία σου,τοτε που έχασες το δεύτερο μωράκι σου στην αμνιο και έλεγα πόση δύναμη έχεις που προσπαθείς.

Ο Θεός σε ανταμοιψε με το τωρινό σου μωράκι,να είστε πάντα υγιείς και μπράβο σου που βοηθάς.

να σαι καλα κοριτσακι μου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 38 λεπτά, ο/η Penny89 είπε:

με ολη μου την ψυχη ελπιζω τα αποτελεσματα να βγουν τελεια αληθεια στο λεω και σε ευχαριστω κοπελα μου

Βγήκαν τα αποτελέσματα!!!!! Το μωράκι δεν έχει σίγουρα του άντρα μου, το δικό μου επειδή είναι δύσκολο το ψάχνουν αλλά δε μας νοιάζει αφού δεν έχει το ένα στίγμα είναι καλά!!!!! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 39 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Δεν περνάει ο πόνος... δεν περνάει @Penny89 μου... 

Δυστηχως κορίτσι μου το ξέρω πολλές φορες προσπαθώ να μην σκέφτομαι αλλά δεν γίνεται

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 3 ώρες, ο/η Μασα είπε:

Βγήκαν τα αποτελέσματα!!!!! Το μωράκι δεν έχει σίγουρα του άντρα μου, το δικό μου επειδή είναι δύσκολο το ψάχνουν αλλά δε μας νοιάζει αφού δεν έχει το ένα στίγμα είναι καλά!!!!! 

Τέλεια κοριτσάκι μου να έχεις μια υπεροχή εγκυμοσύνη

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Μιας και που την πιάσαμε τη συζήτηση...  Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν είχα κάνει, αλλά επειδή οι εξωθήσεις είναι "σπρώξε σα να θέλεις να κάνεις κακά σου" ε, υπάρχει η περίπτωση όντως να τα κάνεις...  Επειδή μου έτυχε αυτό την πρώτη φορά , τώρα όταν μου είπε η μαία να κάνω, έκανα, μπας και γλιτώσω στη γέννα να γίνει κάτι τέτοιο πάλι. 😆 Με το που στο κάνουν, στα 2 λεπτά έχεις φύγει τρέχοντας για τουαλέτα. Δεν είναι ούτε κι αυτό ο,τι πιο ευχάριστο... Αλλά υπάρχει η περίπτωση να μην φύγει όλο το κλυσμα μέχρι την γέννα και να φεύγει λίγο λίγο κάθε φορά που σπρώχνει το μωρό... Έτυχε πάλι σε κάποια γνωστή σας...  Όπως και να χει, όλα αυτά είναι πολύ φυσιολογικά να συμβούν και όλοι οι γιατροί και οι μαίες τα έχουν δει. Έχω ακούσει από πολλές γυναίκες αντίστοιχες ιστορίες και δεν υπάρχει λόγος να αισθάνεστε περιεργα για το αν θες ή δε θες να κάνεις ή ό,τι συμβεί μετά στο κρεβάτι του πόνου! 😊😊 Επίσης, ξύρισμα δεν μου πρότειναν ποτέ να κάνω ή να μου κάνουν. 
    • ειμαι 26...ναι πάρα πολύ χάρηκε! ακομα και τώρα προσπαθεί να παιξει μαζί του να τον κανει να γελάει.. γενικα τα αγαπαει πολύ τα παιδάκια 😂  
    • Νόμιζα πως ήταν στάνταρ ότι πρέπει να κάνεις...  Κάπου διάβασα ότι γίνεται για να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος και να βγει το μωράκι πιο εύκολα! Θα το συζητήσω σίγουρα με τη μαία να δω τι θα μου πει.. Σε ευχαριστώ πολύ!😊  
    • Ακριβώς αυτό που έγραψες έγινε και σε μενα. Εμένα με το που μου κάνανε εισαγωγή (4 διαστολή), μου βάλανε την επισκληριδιο (τον καθετήρα) στην πλάτη. Και όταν θα ήταν να μπω στο χειρουργείο (8-9 διαστολή) μου έκαναν έγχυση την αναισθησία, η οποία θα κρατούσε μου είπε 2 ώρες. Εάν χρειαζόταν θα μου κάνανε επανάληψη. Μου έβαλε τόσο φάρμακο (6 mg) ώστε να μουδιάσει η κοιλιά και τα πόδια και να νιώθω ένα μυρμήγκιασμα στο δέρμα. Αλλά μπορούσα να κουνήσω πόδια και να νιώσω την πίεση στη λεκάνη μου, απλά χωρίς να πονάω. Μέσα στην αίθουσα τοκετού, μου έλεγαν πότε πέτρωνε η κοιλιά και να κάνω εξωθήσεις. Ενώ όταν δεν είχα κάνει επισκληριδιο τους έλεγα εγώ ότι τώρα νιώθω σύσπαση και ξεκινάμε τις εξωθήσεις.  Γενικά Κακα δεν κάνει το μωρό μέσα στη μητρα. Άμα σπάσουν τα νερά όμως και έχουν πράσινο χρώμα ή γενικά δουν κάπως ότι έχει κάνει κακά στη μήτρα πάει να πει ότι έχει στρεσσαριστει το μωρό και χρειάζεται άμεση επέμβαση (καισαρική συνήθως) επειδή μπορεί να πάνε μικρόβια από το μολυσμένο αμνιακό υγρό στους πνεύμονες. Γενικά, είναι ένδειξη στρες του μωρού.  Κορίτσια, νιώθω πιο καλά από την πρώτη φορά, ίσως επειδή ξέρω τι μου γίνεται ή είμαι πιο συνειδητοποιημένη και θυμάμαι μερικά πράγματα. Με έχουν παρατήσει και μόνη μου στο δωμάτιο, το μωρό κοιμάται, ο άντρας μου πήγε να πάρει τον μεγάλο μου (πλέον) γιο από το σχολείο και να κάτσουν σπίτι. Οπότε τελικά έχω πιο πολύ χρόνο εδώ στο μαιευτήριο απ' όσο πίστευα 🤣🤣 Ήταν μαζί στο μαιευτήριο ο μεγάλος όταν γέννησα γιατί δεν είχαμε πού να τον αφήσουμε. Μας παραχώρησαν ένα δωμάτιο για να κάτσει ο άντρας μου μαζί του κι όταν γέννησα τον έφεραν εκεί που ήμουν και έλεγε "ήρθε το μωρό, ήρθε το μωρό". Πήγε, τον είδε στην κούνια του, δεν έδωσε καμία σημασία κι έφυγε 🤣 Την επόμενη μέρα κάναμε βιντεοκλήση, του λέω θες να δεις το μωρό; Λέει ναι και τον χαιρετάει. Του λέω μετά, θέλεις να το φέρουμε το μωρό σπίτι; Και απαντάει έντονα ΟΧΙ! 🤣🤣🤣 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...