Μετάβαση σε περιεχόμενο

Μια ιστορία λες καί είναι βιβλίο


Recommended Posts

Δημοσίευση

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Penny89 είπε:

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Απλά να σου πω ότι μου έχει κοπεί η ανάσα !! Δεν μπορώ να πιστέψω την δύναμη του ανθρώπου που έγραψε-εζησε αυτήν την ιστορία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Είμαι γυναίκα που προσπαθώ δύο χρόνια !!!! Μια λέξη θα πω και θα λυποθημησω αργότερα γι'αυτό που διάβασα . ΣΕ ΘΑΥΜΆΖΩ!!! Δεν σε ξέρω αλλά μέσα από την ιστορία σου απλά μου προκαλείς σε σεβασμό!! Συγχαρητήρια στον άντρα σου να χαίρεσαι το μωράκι σου και να σας έχει καλά ο Θεός!!! Για τον γιατρό δεν θέλω να μιλήσω καθόλου!!!

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Αχ κορίτσι μου τι πέρασες! Ο θεός να εχει καλά κι εσένα και την οικογένεια σου. Είσαι η απόδειξη σε αυτό που λέω πάντα. Δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε την ελπίδα μας και να παρατάμε τα όνειρα μας. Ειλικρινά μπράβο για τη δύναμη σου! Σε θαυμάζω!

Δημοσίευση

Να σου ζήσει το παιδάκι σου!!!!Ναι είστε γεροί να τον καμαρωνεται!να είναι γερός πάντα!!!!!Δεν ξέρω τι να πω......πέρασες πολλά...Και να μου τα έλεγαν θα έλεγα αποκλείεται δεν μπορεί να γίνονται αυτά!Και όμως είσαι μια μαχητρια!μπράβο φυσικά και στον σύζυγό σου που ήταν δίπλα σου και σε στήριξε-στηρίζει!εύχομαι να ζήσετε κάθε ευτυχία από εδώ και πέρα!διάβαζα την ιστορία σου κρατώντας την μπέμπα μου αγκαλιά για να κοιμηθεί... ανατρίχιασα Και έκλαψα.....Όσο για τον γιατρό....που δεν είναι...Δεν ξέρω τι να πω...ισως θα έπρεπε να χάνουν την άδεια τους αυτοί οι άνθρωποι.. Η να ακολουθούν κάποιο άλλο επάγγελμα...

Δημοσίευση
στις πριν 13 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Γ... μου? εμεις μιλαμε κ αλλου! Να σ ξαναπω οτι εισαι μαχητρια.....να χαιρεσαι τον γιο σου! Γρηγορη αναρρωση να εχεις γρηγορα παλι κοντα του για να περασετε τα πιο ομορφα Χριστουγεννα!

Δημοσίευση
στις πριν 13 λεπτά, ο/η Valxris είπε:

Γ... μου? εμεις μιλαμε κ αλλου! Να σ ξαναπω οτι εισαι μαχητρια.....να χαιρεσαι τον γιο σου! Γρηγορη αναρρωση να εχεις γρηγορα παλι κοντα του για να περασετε τα πιο ομορφα Χριστουγεννα!

Χαχχαχαχαχα να μου πεις με π.μ ποια είσαι τσαχπινουλα χαχχαα

Δημοσίευση
στις πριν 5 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Κορίτσια με εχετε συγκινήσει τόσο πολύ αλήθεια σας ευχαριστώ απο χθες κλαίω διαβάζοντας τα μυνήματα σας ειστε τόσο καλες όλες 

για τον γιατρό δεν υπάρχουν λόγια..θα το βρεί απ το θεό..κ μακάρι να μη καταστρέψει κ άλλες κοπέλες!!!!

το άξιζες κ το αξίζεις είσαι μαχήτρια..να μου φιλήσεις τα πατουσάκια του κ να τον ξεζουμίξεις εκ μέρους μου..κ γρήγορα να του κάνεις αδελφάκι!!!!  όχι πια δάκρυα, μόνο χαράς

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Σήμερα κορίτσια η μέρα σκατά! Ξύπνησα ξημέρωμα με πόνο χαμηλά στην κοιλιά, πήγα τουαλέτα, λέω θα είναι μάλλον από την πίεση που ασκείτε όταν γεμίζει η κύστη, ξαπλώνω ξανά και προσπαθώ να χαλαρώσω και να διαχειριστώ τα τραβήγματα και την έντονη ενόχληση.  Σηκώνομαι να πάω στη δουλειά, κάνω καφεδάκι και πριν μπω στο αμάξι μου ανοίγει το καπάκι και χύνεται όλος ο καφές στο κάθισμα του οδηγού.. πουτάνα όλα! Ευτυχώς δεν λέρωσα ρούχα.. τα σκουπίζω όπως όπως και πάω για δουλειά!  Άλλη ταλαίπα στη δουλειά.. πνευματική ταλαίπα... γυρίζω σπίτι, τρώω, κοιμάμαι και ξυπνάω πάλι με τραβήγματα κάτω χαμηλά αριστερά..  Νοιώθω απίστευτη εξάντληση, σαν πτώμα περιφέρομαι μέσα στο σπίτι, καθόλου ενέργεια και έχω και το φόβο να μην συμβαίνει τπτ με το μωρό. Να μην έχει πάθει κάτι.. Βέβαια δεν έχω κάποιο άλλο αρνητικό σύπτωμα αλλά ο φόβος πάντα είναι εκεί να μου χτυπάει καμπανάκι και να μου υπενθυμίζει την παρουσία του...😣
    • Θα θελα να πω και μια άλλη πλευρά του θέματος. Μην είσαι τόσο σίγουρη ότι θα είναι τόσο δύσκολα όσο τα ακούς από άλλες κοπέλες. Η καθεμία τα βιώνει διαφορετικά και μπορεί να είσαι στην πλευρά που το περνάν όλο αυτό πιο εύκολα! Εγώ ένα 6,5 μηνών μωρό και είχα ακούσει τις δυσκολίες που πέρασαν όλες οι κοπέλες μιας και ήμουν η τελευταία απ' τον περίγυρο μου που δεν είχα παιδί και ήταν όλα αντίθετα απ' ότι μου τα είπαν! Μετά από 12 ώρες που είναι πόνους δεν εξελισσόταν ο τοκετός και χρειάστηκε να κάνουμε καισαρική. Και όταν επέστρεψα όλοι μου έλεγαν πωπω ταλαιπωρήθηκες και με πόνους και με καισαρική αλλά πραγματικά δεν με δυσκόλεψε ούτε που είχα πόνους αλλά και η καισαρική μου ήταν σχεδόν τελείως ανώδυνη! Όλο το διάστημα ήμασταν μόνοι μας με τον άντρα μου, χωρίς επιπλέον βοήθεια, αλλά επειδή ο άντρας μου δουλεύει λίγες ώρες βγήκαν όλα με πολλή άνεση. Κάποια βραδιά που έφτανα στα όρια από κούραση, ξυπνούσε ο άντρας μου και άλλαζε το μωρό οπότε είχα μόνο τους θηλασμους ή κάποια πρωινά αφού θήλαζα το μωρό, το επαιρνε ο άντρας μου και κοιμόμουν λίγο παραπάνω. Πίστευα ότι δεν θα αντέξω να είμαι συνέχεια για 40 μέρες στο σπίτι, αλλά κι αυτό οκ όχι ευχάριστα τελείως αλλά βγήκε έν τέλει χωρίς να το καταλάβω. Και μετά τις 40 μέρες μέχρι και σήμερα, ο,τι κάναμε πριν κάνουμε και τώρα. Είναι πολύ βοηθητικός ο άντρας μου βέβαια. Δεν είναι όμως ότι βγαίναμε συνέχεια έξω σε μαγαζιά αλλά βόλτες στη φύση, θάλασσες, μαζώξεις σε σπίτια, διακοπές, αυτά που κάναμε πάντα τα κάνουμε κανονικά και τώρα χωρίς να σκεφτόμαστε καθόλου! Το καλό είναι ότι θηλάζω και αυτό διευκολύνει πιστεύω στα εκτός σπιτιού.  Οπότε μην το παίρνεις ότι οπωσδήποτε θα δυσκολεύεις! Καμιά φορά αν τα βλέπουμε πιο χαλαρά τα πράγματα έρχονται και πιο βολικά!
    • Να σου πω πως το βίωσα εγώ... Γεννησα με καισαρική και οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες, έχει πόνο αλλά κάθε μέρα και καλύτερα. Δεν θήλασα κάτι που μου έδωσε απίστευτη ελευθερία καθώς μπορούσα να κοιμηθώ και να ταισει ο σύζυγος, να αφήσω το μωρό μέχρι και στον   yolo αδερφό μου για να πεταχτω κάπου,  να γυρίσω στη δουλειά στις 24 μέρες, μπορούσα να πάω 2ημερο με τις φίλες μου και όλα όσα κάνει ένας αυτόνομος άνθρωπος. Με τον σύζυγο δουλεύουμε αντίθετα ωράρια οπότε βολεύει πολύ. Όταν το μωρό είχε μια δυσκολη βδομάδα κ ήμασταν πτώματα κ οι δύο τον πήγαινα για διανυκτέρευση στην μαμά μου ή ερχοταν εκείνη. Είναι αρκετά κουραστική η ζωή με ένα παιδί οπότε δεν κάνεις ότι έκανες πριν, όχι λόγω παιδιου- χρονου- προγράμματος -κτλ, αλλά λόγω κούρασης. Επισης δεν θα περιμένω να δω αν θα με πάρουν οι φίλες μου, μια χαρά χέρια έχω να τις  πάρω εγώ.  Μια συμβουλή, μην αυτομαστιγονεσαι με τη μητρότητα, μην εξαντλήσεις τον εαυτό σου γιατί θα σου μείνει άσχημη ανάμνηση. Να περάσεις όσο πιο όμορφα μπορείς! Το βραβείο της σούπερ μαμας δεν θα στο δώσει κανείς!  Τη μοναξιά θα την βιώσεις αν αφήσεις τον εαυτό σου να βυθιστεί σε αυτήν. 
    • Κορίτσια είναι καμιά άλλη που γεννάει πρώτα ο θεός Απρίλιο;;; Για να δούμε😁  εγώ είμαι 7+3 σήμερα! Ελπίζω να βρω κιαλλη χαχαχ
    • Εμένα ήταν σταθερή σχετικά πριν την εγκυμοσύνη αλλά μάλλον τώρα με τον θηλασμό πιθανόν να μην είναι.. Ναι υπάρχει και ενδεχόμενο εγκυμοσύνης αλλά έκανα 2 τεστ πριν 3 4 μέρες και ήταν αρνητικα.. δεν έχω και τίποτα άλλο από συμπτώματα κι όλας όπως είχα στην πρώτη εγκυμοσύνη λίγες μέρες μετά την καθυστέρηση.. μετράω 8η μέρα καθυστέρησης σήμερα και βλέπουμε 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...