Μετάβαση σε περιεχόμενο

Μια ιστορία λες καί είναι βιβλίο


Recommended Posts

Δημοσίευση

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Penny89 είπε:

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Απλά να σου πω ότι μου έχει κοπεί η ανάσα !! Δεν μπορώ να πιστέψω την δύναμη του ανθρώπου που έγραψε-εζησε αυτήν την ιστορία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Είμαι γυναίκα που προσπαθώ δύο χρόνια !!!! Μια λέξη θα πω και θα λυποθημησω αργότερα γι'αυτό που διάβασα . ΣΕ ΘΑΥΜΆΖΩ!!! Δεν σε ξέρω αλλά μέσα από την ιστορία σου απλά μου προκαλείς σε σεβασμό!! Συγχαρητήρια στον άντρα σου να χαίρεσαι το μωράκι σου και να σας έχει καλά ο Θεός!!! Για τον γιατρό δεν θέλω να μιλήσω καθόλου!!!

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Αχ κορίτσι μου τι πέρασες! Ο θεός να εχει καλά κι εσένα και την οικογένεια σου. Είσαι η απόδειξη σε αυτό που λέω πάντα. Δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε την ελπίδα μας και να παρατάμε τα όνειρα μας. Ειλικρινά μπράβο για τη δύναμη σου! Σε θαυμάζω!

Δημοσίευση

Να σου ζήσει το παιδάκι σου!!!!Ναι είστε γεροί να τον καμαρωνεται!να είναι γερός πάντα!!!!!Δεν ξέρω τι να πω......πέρασες πολλά...Και να μου τα έλεγαν θα έλεγα αποκλείεται δεν μπορεί να γίνονται αυτά!Και όμως είσαι μια μαχητρια!μπράβο φυσικά και στον σύζυγό σου που ήταν δίπλα σου και σε στήριξε-στηρίζει!εύχομαι να ζήσετε κάθε ευτυχία από εδώ και πέρα!διάβαζα την ιστορία σου κρατώντας την μπέμπα μου αγκαλιά για να κοιμηθεί... ανατρίχιασα Και έκλαψα.....Όσο για τον γιατρό....που δεν είναι...Δεν ξέρω τι να πω...ισως θα έπρεπε να χάνουν την άδεια τους αυτοί οι άνθρωποι.. Η να ακολουθούν κάποιο άλλο επάγγελμα...

Δημοσίευση
στις πριν 13 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Ειχα πει θα γραψω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε οσες θελουν να γινουν μαμαδες η σε οσες περναν καποιες πολυ δυσκολες καταστασεις η ιστορια μου ειναι δυσαρεστη αλλα ο Θεος και η Παναγια με βοηθησαν να ξεπερασω τα παντα μα τα παντα να εχετε πιστη ολα ξεκινησαν οταν ειπαμε με τον ανδρουλη μου οτι θελουμε να κανουμε παιδακι ξεκινησαμε με τοση χαρα ημουν και εγω απο αυτες τις γυναικες που ελεγα θα μεινω και θα πανε ολα καλα και γιατι να μην πανε εξαλλου οταν εμεινα εγκυος τον Απριλιο του 2018 η εγκυμοσυνη μου δεν ητανε καλη ειχα συνεχεια αποκολλησεις και εμετους αυτο δεν σημαινει οτι κατι δεν πηγαινε καλα αλλα εγω το ενιωθα οταν φτασαμε να κανουμε αυχενικη μας ειπε ο γιατρος σοβαρος ετσι απλα σαν να μην ητανε τιποτα για αυτον παιδια το παιδι σας δεν μπορει να γεννηθει υγιη εχει μια πολυ σπανια ανατομικη παθηση ειχαμε πεσει κατω απο την γη πανε τα φτερα μας πανε ολα καναμε διακοπη κυησης και μας ειπε ο γιατρος οτι ειναι τυχαιο να μην το ψαξουμε υπερηχογραφιστης αυτο ετσι οχι ο γιατρος που με ειχε αναλαβει σε αυτον θα παμε πιο κατω το αφησαμε περιμεναμε 3 μηνες ωσπου η Παναγια με βοηθαει και ξαναμενω εγκυος αμεσως σχεδον ολα καλα ξεκινησε η εγκυμοσυνη μου με φοβο τι θα ακουσω στην αυχενικη εγω ομως ηθελα να κανω αυχενικη στον γιατρο που με ειχε αναλαβει και ετσι εγινε τα βρηκε ολα καλα αλλα στεκοταν πανω στο ιστορικο του πρωτου μωρου και ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση εγω του ειπα δεν θελω να χασω το μωρο το αφησαμε εκανα nipt η οποια και βγηκε φυσιολογικη εφτασε αυτη η ριμαδα η Β επιπεδου στον ιδιο την εκανα εκει ξεκινησε ο απολυτος εφιαλτης ενας εφιαλτης διχως αυριο μου βρηκε 3 ευρηματα υποπλαστικο ρινικο οστο παραμορφωση προσωπου και πλαγιες κοιλιες εγκεφαλου επεμενε να κανω β επιπεδου δεν ηθελα και ετσι καναμε υπερηχους και προσευχομενη ηθελα εστω κατι να αλλαξει να μην την κανω αυτος μου ελεγε σε καθε υπερηχο πηγαινοντας εκει παντα με το αγχος παντα με τρεμαμενα ποδια ενιωθα την καρδια μου οτι θα μου πεταχτει εξω απο το αγχος ελεγε το παιδι δεν θα περπαταει δεν θα μιλαει παιρνεις την ευθυνη να το γεννησεις αρρωστο ωσπου εφτασα στο σημειο να κανω αμνιο στην 27 εβδομαδα θα μου πειτε ολες γιατι το εκανες το εκανα φοβομουν το παιδι μου μην το ταλαιπωρησω εννοειται οτι και κατι να εβγαινε θα το κραταγα ετσι αλλα θα ηξερα τι επρεπε να αντιμετωπισω ετσι εκανα αμνιο οπου και τρυπηθηκα 3 φορες οχι μια οχι δυο αλλα τρεις γιατι λεει δεν μπορουσε να τραβηξει υγρο και θελαμε πολυ γιατι ζηταγαμε μοριακο καρυορυπο γιατι οπως ειπε εγω και ο ανδρας μου ειμαστε αρρωστοι και κατι ειχαμε το οποιο πηρε το παιδι εκανα αμνιο γυρισα σπιτι εκατσα ξαπλα 7 μερες ολα τελεια ωσπου σηκωνομαι ενα πρωι και νιωθω υγρα να τρεχουν λες και ειναι νερο καταλαβαινω αμεσως οτι ειναι αμνιακο και παω εκει αμεσως δεν φτανει το αγχος μου αρχιζει και μου φωναζει γιατι δεν πηγα πιο νωρις λες και εγω ηξερα πως ειναι να χανεις αμνιακο εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο 7 μερες ολα καλα τα πρωτα αποτελεσματα της αμνιο φυσιολογικα περνανε 3 μερες και ειμαι σπιτι ωσπου ξανανιωθω να μου φευγει υγρο παω για υπερηχο και βλεπουμε οτι ολα ειναι καλα ερχομαι σπιτι και κοιμαμαι και ξυπναω και συνηδητοποιω οτι δεν εχω νιωσει το μωρο για ωρες τρωω γλυκο πινω χυμο και καταλαβαινω αμεσως οτι το κακο εχει γινει 7 μηνων πηγα στο νοσοκομειο για να ακουσω οτι το μωρο μου ειχε πεθανει το γεννησα φυσιολογικα και εβαλα τον ανδρα μου να δει το μωρο για την παραμορφωση μου μας εβγαζε και το υποπλαστικο ενα μωρο απολυτα φυσιολογικοτατο εγω εχασα τα παντα την ψυχη μου την ανασα μου ημουνα ζωντανη νεκρη ηρθε και ο μοριακος καρυοτυπος πεντακαθαρος δεν ειχε τιποτα το μωρο αυτος να μας λεει ε ενταξει δεν ειχε κατι τελικα αλλα συνεχιζε να μου λεει να παω σε γενετιστη γιατι κατι εχω ο δεν θελω να πω τι τιμωρια του επιφυλασει ο Θεος αυτου του ανθρωπου για ολο τον πονο που εζησα εγω ακουσα για την θρομβοφιλια και ετσι την εψαξα χωρις να μου πει κανεις τιποτα ωσπου και βρεθηκα θετικη με μεσαιου βαθμου κινδυνοτητας ο λογος που εφυγε το μωρο ειναι οτι 7 μηνες εκανε θρομβωσεις το αιμα μου και δεν το ειχε παρει χαμπαρι το μωρο εσκασε και πεθανε το καημενο μου και εγω τι ;;; τιποτα χωρις μωρο επεσα πολυ εκλαψα πολυ πολυ πολυ παρα πολυ αλλα σηκωθηκα το οφειλα στο παιδι μου στον ουρανο οτι εγω θα κανω μωρο και υγιη και ετσι εγινε κραταω αυτη την στιγμη τον μπεμπακο μου υγιη στην αγκαλια μου εννοειται με αλλον γιατρο ο οποιος δεν ητανε γιατρος αλλα φιλος ανθρωπος και ετα γιατρος ειναι ολα οσα εχω πλεον δεν θα κλαιω πλεον δεν ειμαι μονη εχω τον γιοκα μου και τον απιστευτο ανδρουλη μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα καταφερει τιποτα κοριτσια σηκωθητε ελπιζω η ιστορια μου να δωσει εστω λιγο κουραγιο εστω λιγο σε καποια απο εσας θα ηθελα σημερα καποια να διαβασει ολο αυτο και να πει και εγω θα καταφερω ρε γαμωτο ναι και εγω οποια κοπελα θελει να μου μιλησει ειμαι εδω για αυτην μπορει να μου στειλει π.μ

Γ... μου? εμεις μιλαμε κ αλλου! Να σ ξαναπω οτι εισαι μαχητρια.....να χαιρεσαι τον γιο σου! Γρηγορη αναρρωση να εχεις γρηγορα παλι κοντα του για να περασετε τα πιο ομορφα Χριστουγεννα!

Δημοσίευση
στις πριν 13 λεπτά, ο/η Valxris είπε:

Γ... μου? εμεις μιλαμε κ αλλου! Να σ ξαναπω οτι εισαι μαχητρια.....να χαιρεσαι τον γιο σου! Γρηγορη αναρρωση να εχεις γρηγορα παλι κοντα του για να περασετε τα πιο ομορφα Χριστουγεννα!

Χαχχαχαχαχα να μου πεις με π.μ ποια είσαι τσαχπινουλα χαχχαα

Δημοσίευση
στις πριν 5 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Κορίτσια με εχετε συγκινήσει τόσο πολύ αλήθεια σας ευχαριστώ απο χθες κλαίω διαβάζοντας τα μυνήματα σας ειστε τόσο καλες όλες 

για τον γιατρό δεν υπάρχουν λόγια..θα το βρεί απ το θεό..κ μακάρι να μη καταστρέψει κ άλλες κοπέλες!!!!

το άξιζες κ το αξίζεις είσαι μαχήτρια..να μου φιλήσεις τα πατουσάκια του κ να τον ξεζουμίξεις εκ μέρους μου..κ γρήγορα να του κάνεις αδελφάκι!!!!  όχι πια δάκρυα, μόνο χαράς

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Επίσης όσον αφορά το περπάτημα,  προσπαθώ κι εγώ όσο μπορώ να κάνω κάθε μέρα ή έστω μέρα παρά μέρα λίγο περπάτημα και λίγο ποδήλατο, πρέπει να βοηθήσω το πρόγραμμα του διατροφολογου με τη γυμναστική μαζί, αλλά παρατηρω πως κι εγώ νιώθω καλύτερα μετα
    • Αχ κορίτσια δε ξέρω τελικά αν το πέσιμο είναι αθώο, εδώ γνωστό μας άτομο του έπεσε το μωράκι τελικά έχει ένα αιματωμα και ένα κάταγμα και το μωρο είναι λίγες καιρός που έχει σαραντησει  Το θέμα επίσης είναι πως κάπως εμπλεξαν να το πω έτσι επειδή υποψιάζονται λένε ενδοοικογενειακη βία ( εννοείται δεν το πιστεύω και δε θέλω να το πιστέψω ) και θα τους παρακολουθεί κοινωνικός λειτουργός για κάποιο χρονικό διάστημα 
    • Όσον αφορά πιατάκια μπολακια κλπ , δεν χρησιμοποιώ συγκεκριμένα απλά θέλω να χει λίγο χρώμα για να της κινεί το ενδιαφέρον και να καταλαβαίνει πως είναι το φαγητό και τώρα τρώμε  Εντωμεταξύ κορίτσια τα αφήνετε με άλλους τα μικρούλια σας και να λείψετε; δε ξέρω θα χρειαστεί να λείψω για λίγες ώρες σε άλλη πόλη και δε ξέρω τι να κάνω με τη μικρη , θηλάζουμε ακόμα, εκείνο θα ναι μια χαρά αν αφήσω γάλα το θέμα είναι εγώ θα πρέπει να κουβαλάω θηλαστρο ,τσάντα θερμό,παγοκυστες κλπ γιατί το στήθος ακόμα βαραίνει,  είμαι σε δίλημμα ακόμα για το τι να κάμω,  θα δείξει  Δεν ξέρω αν θα ναι τοοοση ταλαιπωρία για το παιδι απλά θα είναι στο καροτσι και αν γκρινιάζει θα τη σηκώσει κάποιος,  θα πάω να δω κάποια μπαζαρ για νυφικό 🫡
    • Όσον αφορά το φαγητό, πατάτα καρότο κολοκύθι με λίγο λαδάκι λεμονακι και ζωμό κρέατος που έχω κάνει σε παγάκια μια χαρά το πάει,  δηλαδή το βλέπεις το παιδί ότι το αναζητά  Τώρα όσον αφορά το φρούτο, καλά πάει κι αυτό,  για αρχή της είχα δώσει λίγο σκέτο αχλάδι,  μετά αχλάδι μηλο και χυμό πορτοκάλι, κάποια στιγμή της είχα προσθέσει και λίγη μπανάνα, γενικά το τρώει  Κορίτσια έφαγα και γω αλλα της έδωσα κιόλας χυμό από ρόδι και φαίνεται το στουμπωσα το παιδί δυσκολευοταν να τα κάνει μια και έξω,  έκανε όλη μέρα από ένα βοτσαλακι που το λέω εγώ 
    • Σε άλλα νέα , στο διάστημα αυτό του ενός μήνα μου έκανε και μένα η μικρή μυξουλες με μπουκωματακι και ένα έντονο ρουθουνισμα αλλά χωρίς να χει χάσει την όρεξη της γενικά, είχε και ένα ήπιο βηχαλακι,  ήπια βρογχιολυτιδα ειχε πει η παιδίατρος,  την περιόρισα λιγο σπίτι την μικρή καθαρίζαμε με όρο την μυτούλα (ευτυχώς είναι πολύ συνεργασιμη με τον ορο) και της έβαζα κάτι σταγόνες πρωί βράδυ,  μετά από κάμποσες μέρες το εμφάνισε ξανά και έχουμε ακόμα λίγες βλεννες στη μυτούλα αλλά μόνο αυτό,  γενικά είναι ένα ορεξάτο μωρό δεν με ανησυχεί γιαυτό και δεν ενόχλησα ξανά τη παιδίατρο  Είχαμε ραντεβού την Παρασκευή αλλά το μεταφέραμε τώρα την Δευτέρα θα κάνουμε εμβόλιο και θα μας δώσει οδηγίες για την εισαγωγή στο φαγητό,  ήθελε η παιδιατρος να κρατήσουμε το εξάμηνο αποκλειστικου θηλασμού και μετά να μπούμε εντατικά στο φαγητό 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...