ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ

[Ριρίκα]

στις πριν 5 ώρες, ο/η Εn10 είπε:

Εύχομαι να τα καταφέρεις σύντομα κοπέλα μου! Υπομονή

Σ' ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου...εύχομαι και σε σένα το ίδιο!!!

[Kukki]

Γεια σας κορίτσια! Εμείς προσπαθούμε περίπου 3 χρόνια χωρίς επιτυχία... τον προηγούμενο μήνα βρήκαμε μια κύστη στην αριστερή ωοθήκη που διαγνώστηκε ως πιθανή ενδομητρίωση και την προηγούμενη εβδομάδα έκανα τη λαπαροσκόπηση.
 

Έλεγξαν τις 2 ωοθήκες, τις σάλπιγγες κ τη μήτρα και μου είπαν ότι δε βρήκαν κανένα άλλο πρόβλημα εκτός της κύστης που τελικά ήταν σοκολατοειδής ενδομητρίωση. Αρχικά το πλάνο ήταν να την αδειάσουν και όχι να την αφαιρέσουν γιατί η ΑΜΗ μου είναι 1,37 και είμαι 28 χρονών, αλλά στο χειρουργείο έκριναν πως πρέπει να αφαιρεθεί.

Με προβλημάτιζε κι εμένα το να μην πειράξουν την ωοθήκη αλλά έχω διαβάσει/ ακούσει πολλές ιστορίες γυναικών που μόλις αφαίρεσαν την ενδομητρίωση έμειναν φυσιολογικά έγκυες μες στο πρώτο τρίμηνο...

[Θαύμα!]

στις On 27/11/2019 at 2:02 ΜΜ, ο/η Kukki είπε:

Γεια σας κορίτσια! Εμείς προσπαθούμε περίπου 3 χρόνια χωρίς επιτυχία... τον προηγούμενο μήνα βρήκαμε μια κύστη στην αριστερή ωοθήκη που διαγνώστηκε ως πιθανή ενδομητρίωση και την προηγούμενη εβδομάδα έκανα τη λαπαροσκόπηση.
 

Έλεγξαν τις 2 ωοθήκες, τις σάλπιγγες κ τη μήτρα και μου είπαν ότι δε βρήκαν κανένα άλλο πρόβλημα εκτός της κύστης που τελικά ήταν σοκολατοειδής ενδομητρίωση. Αρχικά το πλάνο ήταν να την αδειάσουν και όχι να την αφαιρέσουν γιατί η ΑΜΗ μου είναι 1,37 και είμαι 28 χρονών, αλλά στο χειρουργείο έκριναν πως πρέπει να αφαιρεθεί.

Με προβλημάτιζε κι εμένα το να μην πειράξουν την ωοθήκη αλλά έχω διαβάσει/ ακούσει πολλές ιστορίες γυναικών που μόλις αφαίρεσαν την ενδομητρίωση έμειναν φυσιολογικά έγκυες μες στο πρώτο τρίμηνο...

Κακώς αγχωθηκες....άλλες μένουν έγκυες μόνο με μια ωοθήκη....εσένα θα λειτουργήσουν Ηρώς τώρα κ οι δυο...

[Εn10]

στις On 27/11/2019 at 2:02 ΜΜ, ο/η Kukki είπε:

Γεια σας κορίτσια! Εμείς προσπαθούμε περίπου 3 χρόνια χωρίς επιτυχία... τον προηγούμενο μήνα βρήκαμε μια κύστη στην αριστερή ωοθήκη που διαγνώστηκε ως πιθανή ενδομητρίωση και την προηγούμενη εβδομάδα έκανα τη λαπαροσκόπηση.
 

Έλεγξαν τις 2 ωοθήκες, τις σάλπιγγες κ τη μήτρα και μου είπαν ότι δε βρήκαν κανένα άλλο πρόβλημα εκτός της κύστης που τελικά ήταν σοκολατοειδής ενδομητρίωση. Αρχικά το πλάνο ήταν να την αδειάσουν και όχι να την αφαιρέσουν γιατί η ΑΜΗ μου είναι 1,37 και είμαι 28 χρονών, αλλά στο χειρουργείο έκριναν πως πρέπει να αφαιρεθεί.

Με προβλημάτιζε κι εμένα το να μην πειράξουν την ωοθήκη αλλά έχω διαβάσει/ ακούσει πολλές ιστορίες γυναικών που μόλις αφαίρεσαν την ενδομητρίωση έμειναν φυσιολογικά έγκυες μες στο πρώτο τρίμηνο...

@KukkiΚαλησπέρα κοπέλα μου. Από όσο φαίνεται η κύστη εμπόδιζε. Ευχομαι σύντομα να τα καταφέρεις! Πόσα εκατοστά ήταν η κύστη σου?

[Kukki]

στις On 1/12/2019 at 6:08 ΜΜ, ο/η Εn10 είπε:

@KukkiΚαλησπέρα κοπέλα μου. Από όσο φαίνεται η κύστη εμπόδιζε. Ευχομαι σύντομα να τα καταφέρεις! Πόσα εκατοστά ήταν η κύστη σου?

Για να δούμε... ευχαριστώ πολύ! 3 εκατοστά ήταν

[Kukki]

στις On 1/12/2019 at 7:49 ΠΜ, ο/η Θαύμα! είπε:

Κακώς αγχωθηκες....άλλες μένουν έγκυες μόνο με μια ωοθήκη....εσένα θα λειτουργήσουν Ηρώς τώρα κ οι δυο...

Μακάρι...

[Εn10]

στις πριν 5 ώρες, ο/η Kukki είπε:

Για να δούμε... ευχαριστώ πολύ! 3 εκατοστά ήταν

@KukkiΜετά την αφαίρεση σου έκανε θεραπεία τρίμηνη η εξάμηνη που λένε?

[Kukki]

στις On 3/12/2019 at 7:20 ΜΜ, ο/η Εn10 είπε:

@KukkiΜετά την αφαίρεση σου έκανε θεραπεία τρίμηνη η εξάμηνη που λένε?

Πριν τη λαπαροσκόπηση είχε πει οτι θα κάνουμε 3μηνη θεραπεία αλλά μετά είπε ότι δε θα χρειαστεί. 

[Karmeliet]

Γεια σας κι από εμένα,

Είμαι νέα στο φόρουμ και πάσχω κι εγώ χρόνια από ενδομητρίωση, γι' αυτό κι αποφάσισα να σας διηγηθώ και την δική μου εμπειρία-όσο πιο συνοπτικά-λέμε τώρα χιχι- γίνεται.

Νομίζω είμαι από τις άτυχες, γιατί η ενδομητρίωση δεν προέκυψε ξαφνικά, αλλά με ταλαιπωρούσε από την αρχή της εφηβείας. Είχα από την αρχή πολύ μεγάλη ροή, με πήγματα, διάρκεια 7-8 ημέρες και πολύ πόνο που όσο περνούσε ο καιρός χειροτέρευε-είχα φτάσει σε σημείο να καταναλώνω μισό πακέτο πονστάν κάθε μήνα! Ο γυναικολόγος μου τότε μου έλεγε πως απλά δεν αντέχω τους πόνους κι ότι απλά τυχαίνει κάποιες γυναικές να υποφέρουν από δυσμηνόρροια. Δυστυχώς ακόμα η  ενδομητρίωση τότε δεν ήταν τόσο γνωστή , είμαι τώρα 40, άρα μιλάμε για πριν 25 χρόνια, όποτε κανείς δε σκέφτηκε να το ψάξει. Και απλά περνούσαν τα χρόνια, κι εγω χαπακωνόμουν ακόμα πιο πολύ, πεπεισμένη πλέον πως είναι φυσιολογικό κι απλά δεν έχω καλή σχέση με τον πόνο-ΜΠΟΥΡΔΕΣ! Μέχρι που στα 20, μετά από ένα λιποθυμικό επεισόδιο ξαναπήγα σε γυναικολόγο και είδε πως έχω 2 σοκολατοειδείς κύστες στην αριστερή μου ωοθήκη.

Πήρα για 3 μήνες αντισυλληπτικά για να συρρρικωθούν λίγο και έκανα λαπαροσκόπηση-τότε δεν υπήρχε η ενημέρωση που υπάρχει σήμερα, πήγαμε λίγο στα τυφλά, και λόγω των σοβαρών μου συμπτωμάτων ο γιατρός τότε είπε είναι η καλύτερη λύση, και το έκανα. Μετά την εγχείρηση, η οποία έδειξε σοβαρού βαθμού ενδομητρίωση, ακολούθησα θεραπεια με ενέσεις για 9 μήνες, κατά τους οποίους δεν είχα περίοδο. Για τα επόμενα 5 χρόνια ήμουν καλά, μέχρι που κάποια στιγμή ξανάρχισα να έχω τους ίδιους αβάσταχτους πόνους. 1, 2, 3μήνες καταλαβαίνω πως η ενδομήτρίωση έχει επιστρέψει, που επιβεβαιώνεται με υπέρηχο που δείχνει πάλι 2 σοκολατοειδείς κύστες. Ξεκινάω λοιπόν τα αντισυλληπτικά, με σκοπό να κάνω πάλι λαπαροσκοπική όταν αποφασίσω να προσπαθήσω για παιδί. 

Η τύχη όμως τα έφερε έτσι και οι καταστάσεις στην προσωπική μου ζωή, που πολύ αργότερα, στα 38, αποφάσισα να παω για επέμβαση, γιατί έφτανα σχεδόν 40 και με το ιστορικό μου δεν μπορούσα να περιμένω άλλο για να προσπαθήσω για παιδί, και επειδή το σώμα μου είχε κουραστεί από τη χρόνια χρήση των αντισυλληπτικών, το ένιωθα. Τον περασμένο Φλεβάρη έκανα την επέμβαση, κλεισμένα 39, 4 ώρες χειρουργείο γιατι οι εστίες της ενδομητρίωσης ήταν παντού, κι όλα τα όργανά μου ήταν μεταξύ τους κολλημένα, μια άμορφη μάζα η μήτρα μου με τις ωοθήκες, ουρήθρα κλπ ( κατα περίεργο τρόπο, οι σάλπιγγές μου δεν είχαν επηρεαστεί, τυχερή μέσα στην ατυχία μου).

Συνέχισα να παίρνω αντισυλληπτικά μέχρι τον Μάιο, γιατί λόγω της εκτεταμένης ενδομητρίωσης ήθελα το σώμα μου να συνέλθει πριν αδιαθετήσω, και ευτυχώς μετά τη διακοπή αδιαθέτησα σχεδόν αμέσως και ο κύκλος μου σταθεροποιήθηκε μετα από 3 μήνες. Τον Σεπτέμβριο αποφάσισα να τσεκάρω την ΑΜΗ-δεν ήθελα νωρίτερα γιατί λένε πως με τα αντισυλληπτικά οι ωοθήκες προσωρινά συρρικνώνονται και πρέπει να έχει περάσει τουλάχιστον ένα τρίμηνο από τη διακοπή. Η εξέταση έδειξε πολύ χαμηλή ΑΜΗ (0.16), και για 2 μέρες δε μιλιόμουν, περίμενα λόγω ηλικίας και ενδομητρίωσης να είναι χαμηλή, αλλα όχι τόσο. Μετά αποφάσισα να ενημερωθώ και να δω τι μπορώ να βελτιώσω με την διατροφή μου. Την εξωσωματική δεν ήθελα καν να την σκέφτομαι, γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ να ξαναδίνω πάλι ορμόνες στο σώμα μου, μετά από 15 χρόνια στο χάπι, είχα πει στον εαυτό μου κι ας φτάνω 40 πως θα δώσω μια ευκαιρία να μείνω έγκυος φυσικά. Ξεκίνησα ειδική διατροφή με τρόφιμα γνωστά για την αντιφλεγμονώδη δράση τους, που διάβασα βοηθούν με ενδομητρίωση που είναι κι αυτή είδος χρόνιας φλεγμονής, σκέφτηκα δεν έχω να χάσω και τπτ αφού με τις επεμβάσεις και τα φάρμακα δεν είδα προκοπή, το σώμα μου απλά έχει την τάση να γεμίζει με εστίες. Περιόρισα τον καφέ σε ένα φλιτζάνι την ημέρα, αλκοόλ επίσης ελάχιστο, και γενικά συμπεριφερόμουν σαν να ειμαι ήδη έγκυος. Πήρα κάποιες βιταμίνες, υποτίθεται ειδικά σχεδιασμένες για γυναίκες με ενδομητρίωση που προσπαθούν για παιδί (1χάπι με διάφορες  βιταμίνες-ιχνοστοιχεία και μια κάψουλα με ιχθυέλαιο-Ω3 καθημερινά), σταμάτησα να πίνω νερό από πλαστικό, και γενικά πρόσεχα όσο μπορούσα τη διατροφή μου και το σώμα μου. Τέλη Νοεμβρίου που μέτρησα πάλι ΑΜΗ είχε ανέβει στο 0.48-χαμηλή πάλι αλλά ανεβασμένη! και FSH κοντά στο 12, ενω ιδανικά πρέπει να είναι κάτω από 10. Οι τιμές μου λοιπόν δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικές αλλά θα μπορούσε να είναι και χειρότερες. Τον Νοέμβριο ξεκίνησα να έχω συστηματικές επαφές με πρόγραμμα, κάθε 2 ημέρες στις γόνιμες μέρες και το θαύμα έγινε, και τώρα είμαι έγκυος στην 10η εβδομάδα, κι εύχομαι όλα να είναι καλά με το έμβρυο, οπότε ακόμα αρκετό άγχος όπως φαντάζεστε.

Για όσες λοιπόν σκέφτονται λαπαροσκοπικά ή όχι, θα πω το εξής: τπτ και κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί πως η ενδομήτριωση δεν θα επιστρέψει. Αν όμως το αποφασίσετε, φροντίστε να είναι πολύ έμπειρος ο γιατρός. Εγω την δεύτερη την έκανα στο εξωτερικό όπου διαμένω, σε κέντρο ειδικευμένο στην ενδομητρίωση με μια από τις κορυφαίες υποτίθεται εδώ. Όταν λοιπόν μίλησα μαζί της και της είπα ότι φοβάμαι για τη ζημιά που μπορεί να έχει προκληθεί στην ωοθήκη από τη εγχείρηση, ήταν κατηγορηματική πως το μόνο μου εμπόδιο αν υπάρξει θα είναι η ποιότητα των ωαρίων μου λόγω ηλικίας, γιατί καθάρισε τα πάντα προσεχτικά, και αυτό με ξεάγχωσε για κάποιον περίεργο λόγο, επειδή πάντα πίστευα πως η ενδομητρίωση θα με εμπόδιζε να αποκτήσω παιδιά.

Εμπιστευθείτε λοιπόν το ένστικτό σας και το σώμα σας, γιατι δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απόφαση με αυτή την καταραμένη ασθένεια, το σώμα της καθεμιάς θα αντιδράσει αλλιώς, και δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Εύχομαι σε όλες όσες προσπαθούν ολόψυχα ένα θετικό τεστάκι το συντομότερο! Και συγγνώμη για το δοκίμιο😁 

 

[Εn10]

στις On 3/2/2020 at 2:52 ΜΜ, ο/η Karmeliet είπε:

Γεια σας κι από εμένα,

Είμαι νέα στο φόρουμ και πάσχω κι εγώ χρόνια από ενδομητρίωση, γι' αυτό κι αποφάσισα να σας διηγηθώ και την δική μου εμπειρία-όσο πιο συνοπτικά-λέμε τώρα χιχι- γίνεται.

Νομίζω είμαι από τις άτυχες, γιατί η ενδομητρίωση δεν προέκυψε ξαφνικά, αλλά με ταλαιπωρούσε από την αρχή της εφηβείας. Είχα από την αρχή πολύ μεγάλη ροή, με πήγματα, διάρκεια 7-8 ημέρες και πολύ πόνο που όσο περνούσε ο καιρός χειροτέρευε-είχα φτάσει σε σημείο να καταναλώνω μισό πακέτο πονστάν κάθε μήνα! Ο γυναικολόγος μου τότε μου έλεγε πως απλά δεν αντέχω τους πόνους κι ότι απλά τυχαίνει κάποιες γυναικές να υποφέρουν από δυσμηνόρροια. Δυστυχώς ακόμα η  ενδομητρίωση τότε δεν ήταν τόσο γνωστή , είμαι τώρα 40, άρα μιλάμε για πριν 25 χρόνια, όποτε κανείς δε σκέφτηκε να το ψάξει. Και απλά περνούσαν τα χρόνια, κι εγω χαπακωνόμουν ακόμα πιο πολύ, πεπεισμένη πλέον πως είναι φυσιολογικό κι απλά δεν έχω καλή σχέση με τον πόνο-ΜΠΟΥΡΔΕΣ! Μέχρι που στα 20, μετά από ένα λιποθυμικό επεισόδιο ξαναπήγα σε γυναικολόγο και είδε πως έχω 2 σοκολατοειδείς κύστες στην αριστερή μου ωοθήκη.

Πήρα για 3 μήνες αντισυλληπτικά για να συρρρικωθούν λίγο και έκανα λαπαροσκόπηση-τότε δεν υπήρχε η ενημέρωση που υπάρχει σήμερα, πήγαμε λίγο στα τυφλά, και λόγω των σοβαρών μου συμπτωμάτων ο γιατρός τότε είπε είναι η καλύτερη λύση, και το έκανα. Μετά την εγχείρηση, η οποία έδειξε σοβαρού βαθμού ενδομητρίωση, ακολούθησα θεραπεια με ενέσεις για 9 μήνες, κατά τους οποίους δεν είχα περίοδο. Για τα επόμενα 5 χρόνια ήμουν καλά, μέχρι που κάποια στιγμή ξανάρχισα να έχω τους ίδιους αβάσταχτους πόνους. 1, 2, 3μήνες καταλαβαίνω πως η ενδομήτρίωση έχει επιστρέψει, που επιβεβαιώνεται με υπέρηχο που δείχνει πάλι 2 σοκολατοειδείς κύστες. Ξεκινάω λοιπόν τα αντισυλληπτικά, με σκοπό να κάνω πάλι λαπαροσκοπική όταν αποφασίσω να προσπαθήσω για παιδί. 

Η τύχη όμως τα έφερε έτσι και οι καταστάσεις στην προσωπική μου ζωή, που πολύ αργότερα, στα 38, αποφάσισα να παω για επέμβαση, γιατί έφτανα σχεδόν 40 και με το ιστορικό μου δεν μπορούσα να περιμένω άλλο για να προσπαθήσω για παιδί, και επειδή το σώμα μου είχε κουραστεί από τη χρόνια χρήση των αντισυλληπτικών, το ένιωθα. Τον περασμένο Φλεβάρη έκανα την επέμβαση, κλεισμένα 39, 4 ώρες χειρουργείο γιατι οι εστίες της ενδομητρίωσης ήταν παντού, κι όλα τα όργανά μου ήταν μεταξύ τους κολλημένα, μια άμορφη μάζα η μήτρα μου με τις ωοθήκες, ουρήθρα κλπ ( κατα περίεργο τρόπο, οι σάλπιγγές μου δεν είχαν επηρεαστεί, τυχερή μέσα στην ατυχία μου).

Συνέχισα να παίρνω αντισυλληπτικά μέχρι τον Μάιο, γιατί λόγω της εκτεταμένης ενδομητρίωσης ήθελα το σώμα μου να συνέλθει πριν αδιαθετήσω, και ευτυχώς μετά τη διακοπή αδιαθέτησα σχεδόν αμέσως και ο κύκλος μου σταθεροποιήθηκε μετα από 3 μήνες. Τον Σεπτέμβριο αποφάσισα να τσεκάρω την ΑΜΗ-δεν ήθελα νωρίτερα γιατί λένε πως με τα αντισυλληπτικά οι ωοθήκες προσωρινά συρρικνώνονται και πρέπει να έχει περάσει τουλάχιστον ένα τρίμηνο από τη διακοπή. Η εξέταση έδειξε πολύ χαμηλή ΑΜΗ (0.16), και για 2 μέρες δε μιλιόμουν, περίμενα λόγω ηλικίας και ενδομητρίωσης να είναι χαμηλή, αλλα όχι τόσο. Μετά αποφάσισα να ενημερωθώ και να δω τι μπορώ να βελτιώσω με την διατροφή μου. Την εξωσωματική δεν ήθελα καν να την σκέφτομαι, γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ να ξαναδίνω πάλι ορμόνες στο σώμα μου, μετά από 15 χρόνια στο χάπι, είχα πει στον εαυτό μου κι ας φτάνω 40 πως θα δώσω μια ευκαιρία να μείνω έγκυος φυσικά. Ξεκίνησα ειδική διατροφή με τρόφιμα γνωστά για την αντιφλεγμονώδη δράση τους, που διάβασα βοηθούν με ενδομητρίωση που είναι κι αυτή είδος χρόνιας φλεγμονής, σκέφτηκα δεν έχω να χάσω και τπτ αφού με τις επεμβάσεις και τα φάρμακα δεν είδα προκοπή, το σώμα μου απλά έχει την τάση να γεμίζει με εστίες. Περιόρισα τον καφέ σε ένα φλιτζάνι την ημέρα, αλκοόλ επίσης ελάχιστο, και γενικά συμπεριφερόμουν σαν να ειμαι ήδη έγκυος. Πήρα κάποιες βιταμίνες, υποτίθεται ειδικά σχεδιασμένες για γυναίκες με ενδομητρίωση που προσπαθούν για παιδί (1χάπι με διάφορες  βιταμίνες-ιχνοστοιχεία και μια κάψουλα με ιχθυέλαιο-Ω3 καθημερινά), σταμάτησα να πίνω νερό από πλαστικό, και γενικά πρόσεχα όσο μπορούσα τη διατροφή μου και το σώμα μου. Τέλη Νοεμβρίου που μέτρησα πάλι ΑΜΗ είχε ανέβει στο 0.48-χαμηλή πάλι αλλά ανεβασμένη! και FSH κοντά στο 12, ενω ιδανικά πρέπει να είναι κάτω από 10. Οι τιμές μου λοιπόν δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικές αλλά θα μπορούσε να είναι και χειρότερες. Τον Νοέμβριο ξεκίνησα να έχω συστηματικές επαφές με πρόγραμμα, κάθε 2 ημέρες στις γόνιμες μέρες και το θαύμα έγινε, και τώρα είμαι έγκυος στην 10η εβδομάδα, κι εύχομαι όλα να είναι καλά με το έμβρυο, οπότε ακόμα αρκετό άγχος όπως φαντάζεστε.

Για όσες λοιπόν σκέφτονται λαπαροσκοπικά ή όχι, θα πω το εξής: τπτ και κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί πως η ενδομήτριωση δεν θα επιστρέψει. Αν όμως το αποφασίσετε, φροντίστε να είναι πολύ έμπειρος ο γιατρός. Εγω την δεύτερη την έκανα στο εξωτερικό όπου διαμένω, σε κέντρο ειδικευμένο στην ενδομητρίωση με μια από τις κορυφαίες υποτίθεται εδώ. Όταν λοιπόν μίλησα μαζί της και της είπα ότι φοβάμαι για τη ζημιά που μπορεί να έχει προκληθεί στην ωοθήκη από τη εγχείρηση, ήταν κατηγορηματική πως το μόνο μου εμπόδιο αν υπάρξει θα είναι η ποιότητα των ωαρίων μου λόγω ηλικίας, γιατί καθάρισε τα πάντα προσεχτικά, και αυτό με ξεάγχωσε για κάποιον περίεργο λόγο, επειδή πάντα πίστευα πως η ενδομητρίωση θα με εμπόδιζε να αποκτήσω παιδιά.

Εμπιστευθείτε λοιπόν το ένστικτό σας και το σώμα σας, γιατι δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απόφαση με αυτή την καταραμένη ασθένεια, το σώμα της καθεμιάς θα αντιδράσει αλλιώς, και δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Εύχομαι σε όλες όσες προσπαθούν ολόψυχα ένα θετικό τεστάκι το συντομότερο! Και συγγνώμη για το δοκίμιο😁 

 

Καλησπέρα κοπέλα μου! Καταρχήν να σου πω συγχαρητήρια που τα κατάφερες και με το καλό να έρθει το μωράκι σου και όλα να πάνε καλά! Το άξιζες ολόψυχα με όλα αυτά που έχεις περάσει. Από ότι κατάλαβα πέρασες δύσκολες καταστασεις. Η καλύτερη θεραπεία είναι η εγκυμοσύνη μου το έχει πει και ο γιατρός μου και αφού τα κατάφερες όλα θα πάνε καλά! Εγω έχω μια κύστη στην αρ. Ωοθήκη 3 εκ. Και την ανακάλυψα τυχαία σε κολπικό υπέρηχο. Το καλό είναι ότι δεν έχω πόνους και γενικά ούτε στην περίοδο μου είχα ποτέ έντονα συμπτώματα. Απλά την δεύτερη μέρα της περιόδου μου πιστεύω ότι έχω παραπάνω αίμα αλλά από την τρίτη μέρα και μετά σταματάει η τόση ροή κατακόρυφα. Είμαι 27 στην ηλικία, δεν έχω κάνει λαμπαροσκοπηση, απλά παίρνω μια αγωγή τρίμηνη για την κυστη και έχω αρχίσει και προσπάθειες για παιδί. Ελπίζω να δω αποτελέσματα. Υπομονή σε όλες μας! 

[Karmeliet]

στις On 9/2/2020 at 6:11 ΜΜ, ο/η Εn10 είπε:

Καλησπέρα κοπέλα μου! Καταρχήν να σου πω συγχαρητήρια που τα κατάφερες και με το καλό να έρθει το μωράκι σου και όλα να πάνε καλά! Το άξιζες ολόψυχα με όλα αυτά που έχεις περάσει. Από ότι κατάλαβα πέρασες δύσκολες καταστασεις. Η καλύτερη θεραπεία είναι η εγκυμοσύνη μου το έχει πει και ο γιατρός μου και αφού τα κατάφερες όλα θα πάνε καλά! Εγω έχω μια κύστη στην αρ. Ωοθήκη 3 εκ. Και την ανακάλυψα τυχαία σε κολπικό υπέρηχο. Το καλό είναι ότι δεν έχω πόνους και γενικά ούτε στην περίοδο μου είχα ποτέ έντονα συμπτώματα. Απλά την δεύτερη μέρα της περιόδου μου πιστεύω ότι έχω παραπάνω αίμα αλλά από την τρίτη μέρα και μετά σταματάει η τόση ροή κατακόρυφα. Είμαι 27 στην ηλικία, δεν έχω κάνει λαμπαροσκοπηση, απλά παίρνω μια αγωγή τρίμηνη για την κυστη και έχω αρχίσει και προσπάθειες για παιδί. Ελπίζω να δω αποτελέσματα. Υπομονή σε όλες μας! 

Σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου, και σε εσένα πολύ καλή επιτυχία εύχομαι ολόψυχα, και σύντομα με ένα μπεμπουδάκι. Είσαι πολύ νέα ακόμα, όλα καλά θα πάνε, να μην έχεις άγχος και να σκέφτεσαι θετικά, είναι το σημαντικότερο κατ'εμέ.

Η εγκυμοσύνη όντως σταματάει την εξέλιξη της ενδομητρίωσης, λόγω των υψηλών επιπέδων προγεστερόνης- τα οιστρογόνα είναι αυτά που συμβάλλουν στην εξέλιξη της ενδομητρίωσης, γι'αυτό και πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας, αν και δεν είναι πάντα στο χέρι μας (πχ βιολογικά κρέατα, από ζώα που δεν έχουν λάβει αυξητικές ορμόνες γιατί σε εμάς με ενδομητρίωση κάνουν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά, καθώς και αποφυγή χρήσης πλαστικων μπουκαλιων, δοχείων κλπ, πλαστικά- ξενοοιστρογόνα).

Αλλά δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο μετά το πέρας της εγκυμοσύνης δεν επανέρχεται η ενδομητρίωση, αφού οι ορμόνες επιστρέφουν στα προ εγκυμοσύνης επίπεδα. Σίγουρα βοηθάει καλύτερα από μια εγχείρηση γιατί δεν δημιουργούται συμφύσεις όπως συμβαίνει με την χειρουργική επέμβαση, που όντως μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση, αλλά πέρα από αυτό νομίζω ότι είναι καθαρά θέμα τύχης/οργανισμού. Από τη στιγμή που τα αίτια της ενδομητρίωσης δεν είναι ξεκάθαρα, υπάρχουν διάφορες θεωρίες αλλά τπτ αποδεδειγμένο, κανείς δεν μπορεί να προσφέρει εγγυήσεις για μόνιμη θεραπεία και απαλλαγή από την ενδομητρίωση. Γι'αυτό και πιστεύω είναι λάθος εκ μέρους των γιατρών να λένε πως η καλύτερη θεραπεία για την ενδομητρίωση είναι η εγκυμοσύνη, βοηθάει αλλά δεν προσφέρει εγγυήσεις. Και στη  τελική τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Εγώ πάσχω από τα 12-13, θα έπρεπε να κάνω παιδιά ανά 2 χρόνια, και να χω τώρα καμια εικοσαριά για να μη κάνω εστίες ενδομητρίωσης; Συγγνώμη για το σεντόνι, απλά ώρες ώρες συγχίζομαι που οι γιατροί τείνουν να υπεραπλουστεύουν το πρόβλημα-αν ήταν τόσο απλό θα είχαν αποδειχτεί ήδη με έρευνα οι μηχανισμοί πίσω από την ύπαρξη της ενδομητρίωσης, αλλά ακόμα στο ψάξιμο είναι.

Και πάλι σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά, και να μην ταλαιπωρηθείς κοπέλα μου για την απόκτηση ενός μωρού!

[Εn10]

στις On 13/2/2020 at 1:36 ΜΜ, ο/η Karmeliet είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου, και σε εσένα πολύ καλή επιτυχία εύχομαι ολόψυχα, και σύντομα με ένα μπεμπουδάκι. Είσαι πολύ νέα ακόμα, όλα καλά θα πάνε, να μην έχεις άγχος και να σκέφτεσαι θετικά, είναι το σημαντικότερο κατ'εμέ.

Η εγκυμοσύνη όντως σταματάει την εξέλιξη της ενδομητρίωσης, λόγω των υψηλών επιπέδων προγεστερόνης- τα οιστρογόνα είναι αυτά που συμβάλλουν στην εξέλιξη της ενδομητρίωσης, γι'αυτό και πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας, αν και δεν είναι πάντα στο χέρι μας (πχ βιολογικά κρέατα, από ζώα που δεν έχουν λάβει αυξητικές ορμόνες γιατί σε εμάς με ενδομητρίωση κάνουν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά, καθώς και αποφυγή χρήσης πλαστικων μπουκαλιων, δοχείων κλπ, πλαστικά- ξενοοιστρογόνα).

Αλλά δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο μετά το πέρας της εγκυμοσύνης δεν επανέρχεται η ενδομητρίωση, αφού οι ορμόνες επιστρέφουν στα προ εγκυμοσύνης επίπεδα. Σίγουρα βοηθάει καλύτερα από μια εγχείρηση γιατί δεν δημιουργούται συμφύσεις όπως συμβαίνει με την χειρουργική επέμβαση, που όντως μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση, αλλά πέρα από αυτό νομίζω ότι είναι καθαρά θέμα τύχης/οργανισμού. Από τη στιγμή που τα αίτια της ενδομητρίωσης δεν είναι ξεκάθαρα, υπάρχουν διάφορες θεωρίες αλλά τπτ αποδεδειγμένο, κανείς δεν μπορεί να προσφέρει εγγυήσεις για μόνιμη θεραπεία και απαλλαγή από την ενδομητρίωση. Γι'αυτό και πιστεύω είναι λάθος εκ μέρους των γιατρών να λένε πως η καλύτερη θεραπεία για την ενδομητρίωση είναι η εγκυμοσύνη, βοηθάει αλλά δεν προσφέρει εγγυήσεις. Και στη  τελική τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Εγώ πάσχω από τα 12-13, θα έπρεπε να κάνω παιδιά ανά 2 χρόνια, και να χω τώρα καμια εικοσαριά για να μη κάνω εστίες ενδομητρίωσης; Συγγνώμη για το σεντόνι, απλά ώρες ώρες συγχίζομαι που οι γιατροί τείνουν να υπεραπλουστεύουν το πρόβλημα-αν ήταν τόσο απλό θα είχαν αποδειχτεί ήδη με έρευνα οι μηχανισμοί πίσω από την ύπαρξη της ενδομητρίωσης, αλλά ακόμα στο ψάξιμο είναι.

Και πάλι σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά, και να μην ταλαιπωρηθείς κοπέλα μου για την απόκτηση ενός μωρού!

Καλά σίγουρα μετά την εγκυμοσύνη ίσως και να επιστρέψει πάλι αλλά έστω θα εχεις καταφέρει το πιο σημαντικο πράγμα. Εμένα όπως ανέφερες κ εσύ η θεραπεία που κάνω είναι για λίγο καιρό με προγεστερόνη. Τώρα από εκεί και έπειτα θα δείξει.Ολα καλα να πάνε για όλες μας σε ευχαριστώ πολύ! 

[Karmeliet]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Εn10 είπε:

Καλά σίγουρα μετά την εγκυμοσύνη ίσως και να επιστρέψει πάλι αλλά έστω θα εχεις καταφέρει το πιο σημαντικο πράγμα. Εμένα όπως ανέφερες κ εσύ η θεραπεία που κάνω είναι για λίγο καιρό με προγεστερόνη. Τώρα από εκεί και έπειτα θα δείξει.Ολα καλα να πάνε για όλες μας σε ευχαριστώ πολύ! 

Έχω διαβάσει για τη θεραπεία μόνο με προγεστερόνη, αντί για αντισυλληπτικά, αλλά εμένα δεν μου το είχε προτείνει κανείς. Λένε όμως πως είναι αρκετά αποτελεσματική. Εύχομαι να είναι και για εσένα, και να μη χρειαστείς χειρουργική επέμβαση. Είσαι πολύ νέα ακόμα κοπέλα μου, να είσαι αισιόδοξη και όλα καλά θα πάνε. Και να φροντίζεις τον εαυτό σου, είναι σημαντικό να μην το ξεχνάμε μέσα στο άγχος μας.

Καλό Σαββατοκύριακο🙂