Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Δε μπορώ να μένω σπίτι μόνη τα πρωινά που φεύγει ο άντρας μου για δουλειά με πιάνει πανικός και σκέφτομαι οτι δε μπορώ να κάνω τα πράγματα που εκανα παλιά,όπως να βγω για ένα καφέ μου είναι δύσκολο με το μωρό. .

Δημοσίευση

καταρχην φυσικα και μπορεις να παρεις το μωρακι σου ειδικα οσο βολευει ο καιρος και να πατε για καφε τωρα που ειναι μικρο οταν μεγαλωσει θα ειναι που θα πρεπει να επιλεγεις καταλληλους τοπους και παλι θα πηγαινεις

γιατι σε πιανει πανικος; σκεφτεσαι οτι δνε μπορεις να τα καταφερεις μονη;

 

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η marakitat είπε:

Καλησπέρα,εχω γεννησει εδω και 4 μηνες και νιώθω άσχημα ψυχολογικά. .περιμένω δικες σας εμπειρίες 

Nα χαίρεστε το μωράκι σας!!Ελπίζω να σου στείλουν κ κοπέλες με παρόμοια εμπειρία κ να σε συμβουλέψουν!!Σίγουρα απ τις ορμόνες κ απ την αλλαγή της καθημερινοτητάς λογικό να νιώθεις έτσι!!Είμαι σίγουρη με προσωπική προσπάθεια θα το ξεπεράσεις!!Αν έχεις βοήθεια απο γιαγιάδες θα μπορούσες να αφήσεις για λίγο το μωράκι να βγείς μια βόλτα μόνη ή με μια φίλη στα μαγαζιά,έναν καφέ!!Αν δν υπάρχει βοήθεια ίσως με τον αντρούλη σου κ το μωράκι να πάτε βολτες γτ κ ο καιρός ακόμα κρατάει!!!Πηγαίνε κομμωτήριο να κάνεις μια αλλαγή να ανανεωθείς!!!Κ γτ όχι αν χρειαστεί να μιλήσεις κ με κάποιον ειδικό!!!

Δημοσίευση

Καλησπέρα

Νιώθεις απόλυτα φυσιολογικα κ αυτό που περιγράφεις δεν είναι επιλοχειος κατάθλιψη αλλά αν θες να σου φύγει κι από το μυαλό κάνε ένα τηλεφώνημα στο κέντρο ημέρας ψυχικής υγείας εγκύου κ νέας μητέρας" φαιναρετη" παρέχουν ακριβώς αυτή την ψυχική υποστήριξη

Στο δια ταύτα τώρα εγώ ένιωθα ακριβώς όπως εσύ..δεν είχα κ βοήθεια κ έκλαιγα με μαύρο δακρυ ..τελικά αποφάσισα πως με μερικές αλλαγές όλα γίνονται..έβγαινα για καφέ με το μωρό..δόξα το θεό ακόμα καλοκαίρι είναι δεν έχεις θέμα αρρώστιας καπνού τσιγάρου κτλ .το μωράκι σου είναι μικρό( μεγαλώνοντας κουβαλάς πολύ περισσότερα) αλλά όλα πήγαν καλά..σου φαίνεται τώρα βουνό όπως σε όλες ...αλλά ειλικρινά με τον καιρό βελτιώνεται η κατασταση

 

 

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η marakitat είπε:

Δε μπορώ να μένω σπίτι μόνη τα πρωινά που φεύγει ο άντρας μου για δουλειά με πιάνει πανικός και σκέφτομαι οτι δε μπορώ να κάνω τα πράγματα που εκανα παλιά,όπως να βγω για ένα καφέ μου είναι δύσκολο με το μωρό. .

Και εγώ τους πρώτους μήνες ήμουν δυστυχισμένη. Τα έχω ξεχάσει τελείως πια. Επειδή ήμασταν και είμαστε τελείως μόνοι μας σε μία ξένη χώρα, δεν είχα τη μαμά μου ή τη πεθερά μου (όσον αφορά αυτή, καλύτερα) να περάσει να πούμε μια κουβεντούλα, να μου κρατήσει έστω 10 λεπτά το μωρό για να χτενίσω λίγο τα μαλλιά μου ή να φτιάξω ένα καφεδάκι. Εξάλλου θήλαζα αποκλειστικά, πως να τον αποχωριστώ. Και κοντά 2 χρόνια μετά, ακόμα όπου πηγαίνουμε πάμε και οι 3 πακέτο. Ούτε για φαγητό μόνοι μας ούτε σινεμά ούτε τίποτα.

Όμως μέσα από αυτό το κολλητιλίκι και αυτήν την έλλειψη ελευθερίας, εμείς καταφέραμε με υπομονή και επιμονή και προσαρμόσαμε τη ζωή μας προς το καλύτερο. Καφέ θέλαμε; Και οι 3 μαζί!!! Εκδρομή κάπου για σκ θέλαμε; Και το νεογέννητο μαζί! Καφέ με φίλη μου ήθελα; Και ο μικρός μου μαζί! Φαγητό σε ακριβό εστιατόριο θέλαμε; Το μωρό στο καρότσι μαζί μας!!! Στο πρώτο του brunch πήγε 10 ημερών. Και τί δεν έχουμε κάνει και πού δεν έχουμε πάει!  Κ@λ@ δεν στρώνουμε από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε.

Άρα να σκέφτεσαι ότι δεν χρειάζεται να στερηθείς τίποτα από το παρελθόν σου, απλά έχει προστεθεί και ένα ακόμα μέλος στην παρέα σας. Και φυσικά αν έχεις βοήθεια να την εκμεταλλευτείς. Απλά σου λέω να βλέπεις το μωράκι σου ως ένα ανθρωπάκι που μέσα από τα μάτια σου και τη ζωή σου, θα γνωρίσει και αυτό τον κόσμο. Που θα συντροφεύει ο ένας τον άλλον και θα πορευτείτε μαζί και ευτυχισμένοι. Και όσο θα μεγαλώνει θα γίνεται ακόμα καλύτερα ?

 

Χαμογέλα καλέ!!! ?

Δημοσίευση

να σου πω την αληθεια επειδη και εμεις δεν εχουμε καμια βοηθεια αυτο κανουμε και ειναι καλυτερα πιο παλια τρελαινομουν και να ειναι στο προγραμμα του και ετσι κι αλλιως ε τωρα πια χαλαρωσα θα παμε την εκδρομη μας και αν κοιμηθει στο αμαξι θα παει για υπνο πιο μετα ε δε θα σκασω κιολας

απλα το μονο θεμα δεν μπορω να ερθω σε επαφη με τον αντρα μου οποτε θελω γιατι ειμαι κουρασμενη και αυτο ηταν θεμα οταν ειχαμε συγκεκριμενες μερες γιατι ηθελα να συλλαβω αφου τωρα το εγκαταλειπω αυτο ας παει οποτε θελει

να σου πω και κατι εγω συνηθισα τοσο το ζουζουνι στο σπιτι ακοομη και οταν θα ηθελα απλα να μην ειναι εδω που θα μου λειψει απιστευτα τωρα που θα παει σχολειο 

γιαυτο ρουφηξε το απλα

Δημοσίευση

Κορίτσι μου να σου ζήσει το μωρό σου πρώτα από όλα! Συμφωνώ με όσα είπαν οι κοπέλες παραπάνω και θα συμπληρώσω μόνο ότι όσο το μωρό σου κάθεται σε ένα καρότσι και μπορεί να κοιμηθεί και εκεί είσαι μια χαρά. Θα πάρεις βέβαια τσιμπράγκαλο μαζί (πάνες, γάλα σκόνη και ζεστό νερό - αν δίνεις ξένο, μωρομάντηλα, πανάκια κλπ) αλλά το μωρό μπορείς να το πάρεις όπου θες! Αν θηλάζεις δε, μόνο πάνες και μωρομάντηλα χρειάζεσαι, άντε και κανένα ρουχαλάκι έξτρα! Όταν όμως βγει στο πόδι, εκεί θα δεις γλέντια! Τότε δεν θα μπορείς να πιεις έναν καφέ σαν άνθρωπος, θα θέλει κυνήγι! 

Δημοσίευση

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια και για τις ευχές σας και για τις συμβουλες σας..θα προσπαθήσω να κάνω αυτα που μου λέτε. .απλως ειναι στιγμές που νιωθω οτι δε μπορω να κανω τιποτα,ουτε καν τις δουλειες του σπιτιου..νιωθω οτι εγκλωβιστηκα στο σπιτι, παλια επαιρνα το καπελακι μου και εφευγα που λενε..τωρα πρεπει να μην εχει πολυ ζεστη,πρεπει συγκεκριμενες ωρες να βγω με το μωρο..ππφφφ δε ξερω νιωθω μπερδεμενη

Δημοσίευση

αυτο το πρεπει νπομιζω οτι το κανοτμε και εμεις υπερβολικο οπως και εγω το εκανα και δεν κερδισα τιποτα οκ υπαρχουν ομως καποια μερη που δεν πρεπει αλλα για να κανουμε ενα παιδι χρειαζονται και καποιες θυσιες που πρεπει να ειμαστε προετοιμασμενες γιαυτο 

Δημοσίευση

επισης σκεψου θα τον εχεις για λιγο καιρο τοσο μικρο να το χαρεις και να τον απολαυσεις μετα και παλι ελευθερη θα εισαι εμενα που ηταν 4 χρονια σε αυτο το ρυθμο και κλαιγομαι που θα με αφησει και θα παει σχολειο απολαυσε το οτ μικρο σου παιξε το ρουφηξε το και οταν θες βολτα παρε το μαζι σου στο καροτσι δεν εγινε τιποτα

Δημοσίευση

Έχεις δίκιο απλώς με πιάνει η απελπισία μερικές φορές,έχει μαλώσει και η μαμά μου με τον άντρα μου και δε μπορει να ερθει στο σπιτι για να εχω βοήθεια. .και είμαι χάλια 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Εγω πιστευω πως οταν νιωθουμε ανασφαλεια και ειμαστε ευαλωτες συναισθηματικα σε οποια ηλικια και να ειμαστε αυτες οι σκεψεις περνανε απ το μυαλο μας. Εγω χωρισα απο μια σχεση στα 27 και επειδη ειχα παντα στο μυαλο μου οτι θελω να κανω οικογενεια και παιδια σε μικρη ηλικια σκεφτομουν τοτε ακριβως αυτα. Μεγαλο κυκλο δεν ειχα ποτε να κανω γνωριμιες ευκολα κτλ και ελεγα τωρα ποτε θα γνωρισω καποιον και ποτε θα κανω παιδι κτλ οταν περασα τα 30 ελεγα καλα τι χαζη που ημουν που στα 27 σκεφτομουν ετσι..32 δεν εισαι μεγαλη μια χαρα μπορεις να φτιαξεις ξανα τη ζωη σου και επισης δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωη. Μια φιλη μου ειχε χρονια σχεση και προσπαθουσε αρκετο καιρο για παιδι χωρισαν και μετα απο καποιο διαστημα που γνωρισε ενα παιδι μεσα σε ενα χρονο παντρευτηκαν και εμεινε αμεσως εγκυος.  Για την περιοδο δυστυχως δε γνωριζω να σου απαντησω..
    • Καλημέρα κορίτσι μου…κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Εγώ στην βιοχημική μου, την μια μέρα είχα  χοριακη 140 κ την επόμενη μου ήρθε περίοδος. Το επιβεβαίωσα με τον γιατρό λίγες μέρες μετά γιατί μου βρήκε και την επικείμενη ωορρηξία. Πιστεύω θα σου έρθει σε λίγες μέρες. Ο μόνος λόγος που μπορεί να αργήσει παραπάνω είναι και το στρες..
    • Κορίτσια σας ευχαριστώ όλες για την υποστήριξη αυτές τις ημέρες. Μπορειτε να μου απαντήσετε πότε να περιμένω περίοδο; Η μαία του γιατρού στο τηλέφωνο  μου είπε είτε σε λίγες ημέρες είτε το αργότερο σε λίγες εβδομάδες. Ποναει η κοιλιά μου πολύ σήμερα χαμηλά αριστερά… Πονάω πολύ. Σαν να θέλω να πάω τουαλέτα, αλλά όλο το βράδυ σχεδόν και σήμερα το πρωί. Μπορειτε να με κατατοπίσετε ;
    • Εχω την οικογένεια μου κοντά αλλά αυτό δε λέει τίποτα. Και έχω και μια κολλητή μου φίλη. Ωστόσο εδώ όλοι με ξέρουν σαν «η αρραβωνιαστικιά του τάδε». Ολο το βράδυ έβλεπα στον ύπνο μου παιδιά. Μωράκια και πιο μεγάλα παιδάκια.   Φοβάμαι πως αυτό  θα γίνει. Δεν ξέρω. Δεν έχω υπάρξει ούτε νιώσει πιο μόνη εδώ και κάποια χρόνια.  Άλλη σοβαρή σχέση δεν είχα.  Είχα τις παρέες μου, τη δουλειά μου, φλερτ κλπ αλλά ποτέ δεν είχα νιώσει έντονα συναισθήματα. Μόνο μαζί του ένιωσα διαφορετικά. Δε μπορώ λοιπόν να φανταστώ πως όλα χάθηκαν.    Μίλησες στην καρδιά μου… Κινούμαι με αυτά ως γνώμονα δεν ξέρω γιατί. Γιατι ίσως έτσι έμαθα; Γιατί φοβάμαι; Γιατί δεν είμαι δυνατή; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω αν αξίζει να σπαταλήσω άλλα τόσα χρόνια από φόβο, αλλά φοβάμαι και ελπίζω ότι αυτός ο άνθρωπος με αγαπάει. Φοβαμαι ότι αν φύγει ποτέ δε θα καταφέρω να κάνω παιδιά. Και είναι το όνειρο μου. Και πώς θα βρω καποιον άλλο που θα έχει τα ίδια θέλω;  Κι αν δε βρω ποτέ; Δε με έχει αφήσει όλο αυτό ούτε να σκεφτώ το σώμα μου και τις ανάγκες μου μετά από όσα συνέβησαν.  Επίσης, πότε θα μου έρθει περίοδος; Πότε θα πρέπει να περιμένω; Ο γιατρός είχε πει σε λίγες μέρες, τι συμβαίνει συνήθως; Τι θα πρέπει να κάνω μετά από αυτές τις τιμές χοριακής;; Ξέρει κάποια;
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...