211 μέρες

[misofeggaro]

Παιδί μου.
Σου γράφω για να σου πω όσα δεν πρόλαβα. Σε είχα μέσα μου 211 μέρες. Οι πιο όμορφες μέρες της ζωής μου. Σε αγαπάω τόσο πολύ. Αυτό το ξέρεις. Στο έλεγα συνέχεια. Όπως σου έλεγα ότι δε θα αφήσω να σε πειράξει κανείς. Πως και εγώ και ο μπαμπάς σου θα είμαστε πάντα δίπλα σου. Πως σε περιμένουμε όλοι, παππούδες γιαγιάδες θείοι θείες ξαδέλφια, με μεγάλη ανυπομονησία. Χάιδευα την κοιλιά μου και έκανα όνειρα για εμάς. Σου τραγουδούσα και καμάρωνα που σε λίγο καιρό θα σε είχα στην αγκαλιά μου. Όμως δεν πρόλαβα... Συγνώμη που δεν κατάλαβα... μέχρι εκείνο το πρωί που ότι και αν έκανα δεν έπαιρνα κανένα σημάδι ζωής σου. Και ήρθε εκείνος ο τελευταίος υπέρηχος να μου δείξει την μικρή σου καρδιά σταματημένη. Από εκεί κι πέρα άρχισε ο εφιάλτης μου. Δεν γίνεται να είναι αλήθεια παιδί μου. θα ξυπνήσω και θα είναι όλα καλά. Δεν γίνεται να σε γέννησα πεθαμένο. Δεν γίνεται να μην μπορούσα να σε πάρω αγκαλιά. Δεν γίνεται όλοι αυτοί που σε περίμεναν να είναι εκεί και εσύ να λείπεις. Παιδί μου..;;; Πόσα γιατί έχουν περάσει από το μυαλό μου... Πόσα τεράστια γιατί έχουν χαρακώσει για πάντα τη ψυχή μου. Σε ευχαριστώ που με έκανες μαμά. Θα είσαι πάντα το παιδί μου. Και θα είσαι πάντα το πιο λαμπρό αστέρι στον ουρανό. Παιδί μου... 

[Vivi.Nik.]

Πόνεσε η καρδια μου διαβάζοντας το μήνυμα σου... ανατριχιαζα σε καθε "παιδι μου"... Λυπαμαι τοσο πολυ που δεν εχω λόγια παρηγοριάς, ειναι τοσο γλυκιά καταθεση ψυχης τα λογια σου, που ολα τα υπόλοιπα ειναι περιττά. Σε θαυμαζω για την δυναμη και το κουραγιο σου και ευχομαι η ζωη να μην σου ξαναφερθει ποτε ετσι σκληρά... Να γίνεις σύντομα για δεύτερη φορά μαμά και η αγκαλιά σου να γεμίσει με το πιο γλυκο χαμογελο και βλέμμα... 

[Petalouditsa28]

Δεν εχω λογια.... Δεν ετυχε να μιλήσουμε ποτέ μεσα απο το φορουμ αλλα αυτο δε με εμποδίζει στο να σου πω ποσο πολυ λυπάμαι και να παρακαλεσω τη Παναγία να σου δωσει δύναμη να αντεξεις αυτο το πόνο....

Λυπάμαι πολυ............... Ειλικρινά....................... 

Καλη δυναμη κοριτσακι μου............. 

Ο αγγέλος σου θα ειναι πάντα διπλα σου. 

[Irene_D]

στις πριν 6 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Παιδί μου.
Σου γράφω για να σου πω όσα δεν πρόλαβα. Σε είχα μέσα μου 211 μέρες. Οι πιο όμορφες μέρες της ζωής μου. Σε αγαπάω τόσο πολύ. Αυτό το ξέρεις. Στο έλεγα συνέχεια. Όπως σου έλεγα ότι δε θα αφήσω να σε πειράξει κανείς. Πως και εγώ και ο μπαμπάς σου θα είμαστε πάντα δίπλα σου. Πως σε περιμένουμε όλοι, παππούδες γιαγιάδες θείοι θείες ξαδέλφια, με μεγάλη ανυπομονησία. Χάιδευα την κοιλιά μου και έκανα όνειρα για εμάς. Σου τραγουδούσα και καμάρωνα που σε λίγο καιρό θα σε είχα στην αγκαλιά μου. Όμως δεν πρόλαβα... Συγνώμη που δεν κατάλαβα... μέχρι εκείνο το πρωί που ότι και αν έκανα δεν έπαιρνα κανένα σημάδι ζωής σου. Και ήρθε εκείνος ο τελευταίος υπέρηχος να μου δείξει την μικρή σου καρδιά σταματημένη. Από εκεί κι πέρα άρχισε ο εφιάλτης μου. Δεν γίνεται να είναι αλήθεια παιδί μου. θα ξυπνήσω και θα είναι όλα καλά. Δεν γίνεται να σε γέννησα πεθαμένο. Δεν γίνεται να μην μπορούσα να σε πάρω αγκαλιά. Δεν γίνεται όλοι αυτοί που σε περίμεναν να είναι εκεί και εσύ να λείπεις. Παιδί μου..;;; Πόσα γιατί έχουν περάσει από το μυαλό μου... Πόσα τεράστια γιατί έχουν χαρακώσει για πάντα τη ψυχή μου. Σε ευχαριστώ που με έκανες μαμά. Θα είσαι πάντα το παιδί μου. Και θα είσαι πάντα το πιο λαμπρό αστέρι στον ουρανό. Παιδί μου... 

Κορίτσι μου γλυκό μόλις το είδα και σοκαρίστηκα!! Τι συνέβη γλυκιά μου ;; Σε παρακαλώ μίλησε μας να τα βγάλεις από μέσα σου... Γιατί τόσος πόνος στις γυναίκες που θέλουν ένα παιδί;;; Κοπέλα μου ο Θεός να σου δώσει δύναμη , τίποτα άλλο δεν θα πω ?

[NicolVall]

Ποσο λυπάμαι. Έσφιξε το στομάχι μου κ η καρδια μου... λυπάμαι τοσο πολυ... όσες φορες κ να το γράψω κ να στο πω δεν θα ειναι αρκετές..λυπάμαι πραγματικα... να εισαι γερή κ δυνατή να αντιμετωπίσεις αυτο τον πόνο κ αυτη την δυστυχία. Δεν υπαρχουν λόγια παρηγοριάς κ οτι κ να σου πουμε εμείς μονο εσύ ξέρεις τι πέρασες κ τι περνάς... σου εύχομαι ολόψυχα γρήγορη ανάρρωση κ σωματική κ κυριως ψυχολογική κ οταν νιωσεις ξανά ετοιμη,σύντομα να εχεις στα χέρια σου ενα ομορφο μωρο.. κουράγιο κ οτι θες έστω κ για να πεις 2 λέξεις ειμαστε όλες εδω... να εισαι καλά κοπέλα μου... κανε κουράγιο κ εχε πίστη.

[banesaki16]

Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς σε όλο αυτό πραγματικά.... δύναμη πολύ κ κουράγιο.. λένε ο χρόνος είναι γιατρός.... Σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να συνέλθεις...Και να έχεις ένα μωράκι στην αγκαλιά σου.. να σε γεμίσει αγάπη...

[Rosemary]

Μισοφεγγαρακι, τα λογια σου με εχουν συγκλονισει, δε βγαινουν απ'το μυαλο μου...

Προσπαθω να μπω στη θεση κ τρελαινομαι... Σκεφτομαι την μικρη μου, πριν την γνωρισω απο κοντα, τοτε που την φανταζομουν με το "κερινο" προσωπακι του υπερηχου, τοτε που ανυπομονουσα να ειδωθουμε, να την αγγιξω.... σκεφτομαι να κατερρεαν ολα αυτα... τι πονος...... τι θλιψη.... τι λογια να σου πω κ να σε βοηθησουν-δεν υπαρχει τιποτα..

Κουραγιο σου ευχομαι, δυναμη, να εισαι με ανθρωπους που αγαπας... Να βρεις γαληνη στην αγκαλια του συντροφου σου... 

[Fainareti]

@misofeggaro κοπέλα μου δεν εχω λόγια...λυπάμαι. Ειλικρινά λυπάμαι. Μόνο καλή δύναμη μπορώ να σου ευχηθώ :( 

Όταν και αμα θελήσεις οτιδήποτε (να μιλήσεις, να ξεσπάσεις, η οτιδήποτε) είμαστε όλες εδω για εσένα. 

Με πολύ αγάπη.

[Ρουλακι6]

Κοριτσάκι μου νιώθω τον πόνο σου...κράτησε τα όμορφα όνειρα σου και αυτό που δεν πρόλαβες φύλαξε το ψυχή μου σαν δώρο Για το μωράκι που εύχομαι σύντομα να κρατήσεις στην αγκαλιά σου....

[Guest]

Κοριτσάκι μου γλυκό, το μήνυμά σου έχει τόσο συναίσθημα.....Εύχομαι να μην ξανανανιώσεις ποτέ άσχημα, να μην ξαναπονέσεις και σύντομα να ξαναγίνεις μανούλα με ένα υγιέστατο μωράκι, χαμογελαστό και τυχερό που θα έρθει να απαλύνει αυτήν την πληγή. Θα γινει συντομα πολύ να το ξέρεις.....

[misofeggaro]

Σας ευχαριστώ πολύ για τα τρυφερά λόγια συμπαραστασης. Όσο περνάνε οι μέρες γίνεται και πιο δυσκολο. Πέρασε ήδη μια εβδομάδα που γέννησα. Νιώθω τόσες τύψεις που κάποιες φορές με όσα μου είχαν τύχει, πίεση, ζάχαρο, πριξιματα και πόνους, έλεγα ότι κουραστικα... Και αμέσως συμπλήρωνα αλλά χαλάλι του. Τώρα εχω άδεια κοιλιά, άδεια αγκαλιά, άδειο σπίτι και άδειο πρόγραμμα. Ο σύντροφος μου στέκεται βράχος δίπλα μου και συνέχεια κάνει ότι μπορεί για να γελάω. Ετοθμαζομασταν για γάμο κ τελικά μας έτυχε το χειρότερο. Καμιά σας να μην το περάσει ποτέ! Να έχετε υγεία, να χαίρεστε τα παιδιά σας και όσες δεν έχετε να αποκτήσετε γερά μωρά σύντομα. 

[Guest]

Καλά τύψεις δεν υπάρχει κανένας λόγος να έχεις. Ολες το έχουν σκεφτεί αυτό. Εναν εμετο κανεις και λες πωπω δεν αντεχεται αυτο το πραγμα. ΠΡοφανως όμως στο διλημμα μεταξυ εμετου, κοπωσης, πρηξιματος, προβληματων και ενος παιδιου επιλεγεις το δευτερο. Αυτο δεν τιθεται καν ως ζητημα. Ηταν απλα για να γινει. Ετυχε. Την επομενη φορά θα ξερετε τι ακριβως θα πρέπει να κάνετε θα έχετε όλους τους παράγοντες κινδύνου βάσει του ιστορικού σου και θα ρθει πολυ ομορφα και απλα. Ηταν φοβερη η απώλειά σου, αλλα η ιστορια έχει δείξει σε όλες αυτες τις περιπτώσεις ότι έρχεται το δευτερο παιδάκι και λειτουργεί ως βάλσαμο σε όλο αυτο.

[Edie1901]

Κοπέλα μου γλυκιά, εγώ θα ξεκινήσω με μια καλημέρα, γιατί αναγκαστικά πρέπει να αρχίσεις να βλέπεις κάτι καλό στις μέρες που έρχονται και να κάνετε πράγματα με τον σύντροφό σου. Είναι πολύ νωρίς, τι να λέμε... όλα τα δίκια του κόσμου έχεις, και εσύ και ο άνθρωπός σου. Μα θα ήθελα να σου πω πως το λιγότερο που πρέπει να έχεις είναι τύψεις! Τύψεις γιατί; Δεν ωφελεί μάτια μου, καθόλου! Τύψεις είχα κι εγώ που γέννησα άρον άρον την 32η εβδομάδα με αιμορραγία, κι έλεγα τι έκανα λάθος κ βγήκε τόσο νωρίς το μωρό μου κλπ κλπ... Δεν ωφελεί όμως. Ό,τι είναι να γίνει, γίνεται, και εμείς ακολουθούμε με τα εκάστοτε συναισθήματα, την όποια λογική και πάει λέγοντας... 

Θα μου πεις, "έξω από το χορό...". Ναι, έχεις και πάλι δίκιο. Δεν βρέθηκα στη δική σου θέση, βρέθηκαν όμως δύο πολύ καλές μου φίλες, δύο κιόλας....  Η μία αρχές 9ου (ανεξήγητα και ξαφνικά, ήταν το 2ο παιδάκι της) και ή άλλη δύο μέρες πριν γεννήσει σε ένα κλασικό υπέρηχο για τη διαστολή (επίσης εντελώς ανεξηγητα, ξαφνικά, στο πρώτο παιδάκι, ήμασταν παράλληλα εγκυούλες και τα λέγαμε).... Δεν ξέρω γιατί..... Δεν μπορώ να σου απαλύνω τον πόνο απαντώντας στο "γιατί". Είναι σκληρό, αλλά με τον καιρό θα πρέπει να προχωρήσετε με τον αντρούλη σου και να ενωθείτε χίλιες φορές περισσότερο σε τούτη τη στιγμή. 

Θα χρειαστεί, αγαπώντας για πάντα το μωράκι σας, να πας παρακάτω, να αντλήσεις δύναμη και να χαρείς όταν έρθει το αδελφάκι του / τα αδελφάκια του.

Τέλος, θα σου πω και αυτό, αυτό που μου έλεγε μία επίσης καλή φίλη: "Να στενοχωριέσαι με ελπίδα". Θα κλάψεις, θα πονέσεις, θα λυγίσεις, αλλά θα διατηρείς μέσα σου άσβεστη την ελπίδα για καλύτερες μέρες, που σίγουρα είναι μπροστά σε σένα και τον άνθρωπό σου. 

Άντλησε δύναμη, σήκω όρθια σιγά-σιγά, κάνε πράγματα και προχώρησε χέρι- χέρι με τον άντρα σου! Πολλή δύναμη εύχομαι και κουράγιο!

 

[KONSTANTIA]

Λυπάμαι πάρα πολύ....

[ΜΑΡΑΚΙ]

Όχι τύψεις για κάτι που δεν έφταιξες!

Είναι τόσο άδικο για σενα που περνάς όλο αυτό να τα βάζεις με τον εαυτό σου.

Ξέρεις πολύ καλά ότι καμία γυναίκα δεν ευθύνεται για την απώλεια του μωρού της στην εγκυμοσύνη.

Επίσης σε διαβεβαιώνω ότι όλες μας, έχουμε γκρινιάξει στην εγκυμοσύνη, όλες έχουμε κάνει ατασθαλίες, πολλές από εμάς έχουμε περάσει επιπλοκές στην εγκυμοσύνη (προσωπικά έπαθα προεκλαμψία στην πρώτη μου εγκυμοσύνη), θα πρέπει να θεωρηθούμε όλες οι γυναίκες ένοχες γιαυτό; Οχι γλυκιά μου, δεν είμαστε.

Μακάρι να γινόταν να δοθεί μια εξήγηση σε όλες τις μανούλες που έχουν χάσει ενα μωρό, γιατί συμβαίνει, αλλά στην φύση δεν γίνεται να εξηγηθούν όλα.

Είναι μεγάλος ο πόνος που περνάς και πρέπει να κάνεις μεγάλο κουράγιο. Εχεις το στήριγμα σου δίπλα και θα την περάσετε μαζί αυτή την δοκιμασία.

Είμαστε εδω να σε ακούσουμε, να σε συν αισθανθούμε και όσο μπορούμε να σε παρηγορούμε.

[Cecilaki]

στις On 6/8/2018 at 9:00 ΠΜ, ο/η misofeggaro είπε:

Σας ευχαριστώ πολύ για τα τρυφερά λόγια συμπαραστασης. Όσο περνάνε οι μέρες γίνεται και πιο δυσκολο. Πέρασε ήδη μια εβδομάδα που γέννησα. Νιώθω τόσες τύψεις που κάποιες φορές με όσα μου είχαν τύχει, πίεση, ζάχαρο, πριξιματα και πόνους, έλεγα ότι κουραστικα... Και αμέσως συμπλήρωνα αλλά χαλάλι του. Τώρα εχω άδεια κοιλιά, άδεια αγκαλιά, άδειο σπίτι και άδειο πρόγραμμα. Ο σύντροφος μου στέκεται βράχος δίπλα μου και συνέχεια κάνει ότι μπορεί για να γελάω. Ετοθμαζομασταν για γάμο κ τελικά μας έτυχε το χειρότερο. Καμιά σας να μην το περάσει ποτέ! Να έχετε υγεία, να χαίρεστε τα παιδιά σας και όσες δεν έχετε να αποκτήσετε γερά μωρά σύντομα. 

Kοριτσι μου γλυκο το χω περασει και ξερω πως νιωθεις.Δεν υπαρχουν λογια παρηγοριας.Δεν υπαρχει κατι χειροτερο απο το να γεννας το παιδι σου νεκρο.Να μη το ζησει καμια γυναικα ποτε ξανα αυτο.Καθε βραδυ αυτο προσευχομαι.Να μη ζησει καμια αυτον τον πονο.Σχεδον ενα χρονο μετα και εχω ακομα τυψεις και γω.Το μονο που θα σου πω ειναι να κλαψεις να ξεσπασεις να ουρλιαξεις γιατι εχεις καθε δικαιωμα να το κανεις.Να μην ακουσεις κανεναν «φιλο» που θα θα σου πει οκ οτι εγινε εγινε προχωρα μπροστα.Θα προχωρησεις οταν εσυ νιωσεις ετοιμη.Παρε αγκαλια τον αντρα σου και κλαψτε μαζι.Ο χρονος απλα θα απαλυνει τον πονο.Δε φευγει ο πονος απλα μαθαινεις να ζεις μ αυτον .Θα πεσεις θα σηκωθεις θα ξαναπεσεις αλλα οφειλεις στο παιδακι σου που σε βλεπει να ξανασηκωθεις και να παλεψεις και να λεει δειτε ποσο δυνατη ειναι η μαμα μου.Αν θελησεις να μιλησεις σε καποια που το χει ζησει ειμαι εδω

 

[misofeggaro]

Παιδί μου.
Έκλεισε ένας μήνας που σε γέννησα. Τα δάκρυα δεν έχουν στεγνώσει ακόμα. Ξεχνιέμαι αλλά δεν ξεχνάω. Είσαι πάντα μαζί μου. Και τι δε θα έδινα να σε φέρω πίσω. Να μπορούσα να σε είχα δυνατό και γερό στη ζωή μου. Αυτή που άλλαξες και της έδωσες νόημα ύστερα από εκείνο το θετικό τεστ, την πρώτη χοριακή, τον πρώτο υπέρηχο με την φωτεινή σου καρδιά να αναβοσβήνει. Και πόσες άλλες χαρές θα μου έδινες. Παιδί μου...
Και πόση πίκρα πήρα... όση δεν μπορούσε ποτέ να περάσει από το μυαλό μου. Πάντοτε έτρεμα μην πάθεις κάτι. Και έλεγα πως αν κάτι σου συμβεί θα τρελαθώ. Αν τρελάθηκα; Τώρα που δεν ζεις δεν έχει νόημα να τρελαθώ. Αξίζει να ζω και να έχω τα λογικά μου για να σε θυμάμαι κάθε στιγμή, κάθε μέρας. 
Αν θα ξεχάσω παιδί μου; Ναι ο καιρός θα με κάνει να ξεχάσω. Αλλά όταν θα με ρωτάνε πόσα παιδιά έχω, σίγουρα θα είσαι και εσύ μέσα σε αυτά. 
Παιδάκι μου. Μου λείπεις. Κάθε μέρα και πιο πολύ. Σε αγαπάω. Για πάντα. Παιδί μου;;; 

[misofeggaro]

Παιδί μου;;;
Φτάσαν οι μέρες που θα σε γνώριζα, που θα σε έπερνα αγκαλιά, που θα άκουγα το κλάμα σου, που θα γινόμασταν οικογένεια. Αντί για αυτό σήμερα θα αντικρίσω την μικρή σου κασούλα και θα ολοκληρώσω τον κύκλο σου πάνω στη γη. Η θέση σου στην καρδιά της μαμάς και του μπαμπά σου όμως  είναι για πάντα εξασφαλισμένη. Ο κύκλος της αγάπης μας δεν θα κλείσει ποτέ. 
Όχι άλλα λόγια τώρα... Τώρα μόνο δάκρυα.... 

[ΜΑΡΑΚΙ]

στις On 29/9/2018 at 10:32 ΠΜ, ο/η misofeggaro είπε:

Παιδί μου;;;
Φτάσαν οι μέρες που θα σε γνώριζα, που θα σε έπερνα αγκαλιά, που θα άκουγα το κλάμα σου, που θα γινόμασταν οικογένεια. Αντί για αυτό σήμερα θα αντικρίσω την μικρή σου κασούλα και θα ολοκληρώσω τον κύκλο σου πάνω στη γη. Η θέση σου στην καρδιά της μαμάς και του μπαμπά σου όμως  είναι για πάντα εξασφαλισμένη. Ο κύκλος της αγάπης μας δεν θα κλείσει ποτέ. 
Όχι άλλα λόγια τώρα... Τώρα μόνο δάκρυα.... 

Αχ βρε κορίτσι μου.....

Κάνε κουράγιο και κοίτα μπροστά! Οσο δύσκολο και αν σου φαίνεται, πρέπει να σφίξεις τα δόντια και να προχωρήσεις...

 

[KONSTANTIA]

@misofeggaro όσα γράφεις μοιάζουν με χαστούκια που πρέπει να ρίχνουμε όλες εμείς στον εαυτό μας όταν παραπονιόμαστε γιατί κουραστήκαμε με το παιδί, γιατί δεν κοιμηθήκαμε καλά επειδή το παιδί ξυπνούσε την νύχτα, γιατί δεν έχουμε ένα συμμαζεμένο σπίτι και τόσα τόσα άλλα....

[Lolita86]

Ψυχή μου ράγισε η καρδιά μου τα λόγια σου ήταν καρφιά στην καρδιά μου , λυπάμαι πολύ για ότι συνέβη, ο μικρός σου άγγελος που σε έκανε μανούλα έφυγε νωρίς από την αγκαλιά σου , αλλα είμαι σε βλέπει και σε προσέχει από εκεί ψηλά . Δυστυχώς κάποια πράγματα δεν είναι στο χέρι μας αλλά στο Χέρι Του αυτός θα είχε άλλα σχέδια για το αγγελούδι σου . Λυπάμαι πολύ ο οποίος με το καιρό θα περάσει αλλά η πληγή στην ψυχή σου θα είναι πάντα ανοιχτή . Προσπάθησε να είσαι δυνατή και να συνεχισεις την ζωή σου , αυτό πρέπει να γίνει και ο Άγγελος από εκεί ψηλά θα σε προσέχει και θα σε καμαρώνει ? . 

[ΜΑΡΑΚΙ]

Νιώθω ότι έχεις την ανάγκη να μιλήσεις.... είμαι εδώ, να σε ακούσω.

 

[Rena88]

Κορίτσι μου όμορφο,γλυκό μου @misofeggaro, δεν έχω λόγια να σου πω γι αυτά που γράφεις..Πραγματικά πιστεύω ότι αυτό που βίωσες είναι από τα πιο δύσκολα γεγονότα που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα στη ζωή της..Ευχομαι σύντομα,και συγκεκριμένα οταν εσύ νιώσεις έτοιμη, να έρθει ένα άλλο μωράκι στη ζωή σου,το οποίο θα γεννηθεί υγιέστατο και θα σου χαρίσει τις στιγμές που είχες ονειρευτεί με το πρωτο σου μωράκι,αν και δεν πρόκειται ποτε να το αντικαταστήσει στη καρδιά σου...Και επισης εύχομαι καμία κοπέλα να μην βιώσει ξανά αυτό που βίωσες έσυ.. Εύχομαι όλες οι κοπέλες που θέλουν ένα μωράκι,να τους το στελνει συντομα ο Θεος,να εχουν μια ομορφη και τελειομηνη εγκυμοσυνη και να γεννιούνται μόνο υγιή παιδάκια!!Οπότε χρειαστεί να μιλήσεις,είμαστε εδώ για να σε ακούσουμε..

[misofeggaro]

Σας ευχαριστώ. Σήμερα έχω ΠΗΤ. Δεν έπρεπε να είμαι εδώ τώρα. Δεν έπρεπε να κλαίω. Έπρεπε να κράταγα το μωρό μου αγκαλιά και να χάζευα από ευτυχία. Μερικές φορές γράφω εδώ ή μιλάω για όσα πέρασα και περνάω, και νιώθω ότι κούρασα, ότι ο κόσμος δεν θέλει να ακούει άλλο για την δυστυχία μου. Λες και η ατυχία είναι κολλητική! Δεν μιλάω για να κλαφτω, μιλάω για να τιμήσω το παιδί μου,να πω την εμπειρία μου,  για να πω πως δεν πρέπει να το βάζει καμία κάτω με κάθε αρνητικό τεστ, παρόλο που μοιάζει να είναι ένας μικρός θάνατος, ούτε να παραπονιομαστε για τις αδιαθεσιες και τους πόνους της εγκυμοσύνης, παρόλο που το έκανα και εγώ. Ακόμα και ο πόνος με τον οποίο γενναμε τα παιδιά μας αξίζει εκατό τοις εκατό. Και φυσικά σε καμία μας δεν αξίζει να γεννάει ένα πεθαμένο παιδί, όπως δεν αξίζει σε κανέναν γονιό να θάβει το παιδί του. Για αυτό και δεν υπάρχει καν λέξη που να μπορεί να περιγράψει έναν γονιό που έχασε το παιδί του. 

Μακάρι όλα τα παιδιά να γεννιοντουσαν γερά και μακάρι όλες οι γυναίκες να έκαναν όσα παιδιά επιθυμεί η καρδιά τους. 

[Lolita86]

στις πριν 5 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Σας ευχαριστώ. Σήμερα έχω ΠΗΤ. Δεν έπρεπε να είμαι εδώ τώρα. Δεν έπρεπε να κλαίω. Έπρεπε να κράταγα το μωρό μου αγκαλιά και να χάζευα από ευτυχία. Μερικές φορές γράφω εδώ ή μιλάω για όσα πέρασα και περνάω, και νιώθω ότι κούρασα, ότι ο κόσμος δεν θέλει να ακούει άλλο για την δυστυχία μου. Λες και η ατυχία είναι κολλητική! Δεν μιλάω για να κλαφτω, μιλάω για να τιμήσω το παιδί μου,να πω την εμπειρία μου,  για να πω πως δεν πρέπει να το βάζει καμία κάτω με κάθε αρνητικό τεστ, παρόλο που μοιάζει να είναι ένας μικρός θάνατος, ούτε να παραπονιομαστε για τις αδιαθεσιες και τους πόνους της εγκυμοσύνης, παρόλο που το έκανα και εγώ. Ακόμα και ο πόνος με τον οποίο γενναμε τα παιδιά μας αξίζει εκατό τοις εκατό. Και φυσικά σε καμία μας δεν αξίζει να γεννάει ένα πεθαμένο παιδί, όπως δεν αξίζει σε κανέναν γονιό να θάβει το παιδί του. Για αυτό και δεν υπάρχει καν λέξη που να μπορεί να περιγράψει έναν γονιό που έχασε το παιδί του. 

Μακάρι όλα τα παιδιά να γεννιοντουσαν γερά και μακάρι όλες οι γυναίκες να έκαναν όσα παιδιά επιθυμεί η καρδιά τους. 

Καρδιοθλα μου σε καμία περίπτωση δεν κουράζεις , να μιλάς και να εκφράζεται συνεχώς μην κρατάς τίποτα μέσα σου μόνο κακό σου κάνει . Να κλαίς και να ξεσπασεις όσο θέλεις να πενθήσει , αλλά με την προϋπόθεση ότι από όλο αυτό θα βγεις πιο δυνατή και θα συνεχίσεις να ζεις !!! Το αγγελούδι σου έτσι θέλει να βλέπει την μανούλα του από εκεί ψηλά . Εύχομαι όλα τα παιδιά να γεννιούνται γερά και δυνατά . Και ναι τα παιδιά μας αξίζουν κάθε πόνο και κάθε "ταλαιπωρία" . Εγώ είχα χολοσταση εγκυμοσύνης και πέρασα δύσκολα αλλά συνεχίζω θέλω να με Ευλογήσει ο Θεός και με άλλα παιδάκια , Δόξας τω Θεώ όλα καλά πήγαν και με αυτή την λογική θα πορευτώ και στις επόμενες (Θεού Θελοντος) εγκυμοσύνες . Πάρε το χρόνο σου αλλά σήκω δυνατότερη , συνέχισε να προσπαθείς για σένα πρώτα και έπειτα για την οικογένεια σου . Ο Θεός ειμαι σίγουρη θα σε ευλογήσει ... Είμαστε εδώ για σένα και αγκαλιαζουμε σφιχτά