Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Δυστυχώς δεν είχε αίσια έκβαση η προσπάθειά μου. Είχα παλίνδρομη κύηση. Θα ξαναπροσπαθήσω, όμως υποθέτω πως λόγω ηλικίας, θα πέσει στο τραπέζι των επιλογών αυτή με τα ξένα ωάρια. Είναι κάτι που δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, και δεν ξέρω αν θα το ήθελα. Προ εγκυμοσύνης και θεωρητικά το απέκλεια εντελώς. Τώρα το σκέφτομαι γιατί η εγκυμοσύνη με τάραξε και η επιθυμία μου μεγάλωσε. Ομως,εκτός από τις ανησυχίες για το DNA της δότριας, το χαρακτήρα της, κληρονομικότητες κλπ δεν ξέρω αν μπορώ να αγαπήσω ένα παιδάκι που θα προκύψει με αυτό τον τρόπο όσο θα αγαπούσα ένα δικό μου. Και αυτό  θα είναι άδικο. Υπάρχει εδώ κάποια χρήστρια που να έχει μπει σε αυτή τη διαδικασία να μας πει;

Δημοσίευση

Φίλη μου, δεν έχω μπει σε αυτή την διαδικασία και εύχομαι σε καμία κοπέλα να μην χρειαστεί να μπει όχι γιατί δεν θα αγαπήσει όπως λες το παιδί σαν δικό της - γιατί δικό της θα είναι αφού αφενός θα έχει το DNA του άντρα της και αφετέρου θα μεγαλώνει μέσα στην δική της μήτρα και θα τρέφεται από το δικό της αίμα για 9 μήνες - αλλά για το ψυχολογικό φορτίο που κουβαλάει μια κοπέλα που έφτασε σε αυτή την επιλογή λόγω κάποιων αποτυχιών. Μόλις ακούσεις το χτύπο της καρδούλας του στον υπέρηχο όχι απλά θα το αγαπήσεις αλλά θα πάθεις μεγάλο έρωτα!!!

Δημοσίευση

@Lillou πιστεύω οτι και μόνο που μπαίνεις σε σκέψεις ‘’αν’’ θα το αγαπάς τόσο πολυ, νομίζω οτι ήδη το αγαπάς πολυ!!! Δεν εχω μπει σε αυτήν την διαδικασία, αλλα ειμαι στην δεύτερη εγκυμοσύνη και ξερω οτι απλά ειναι αδύνατον να μην το αγαπάς... σε κλωτσάει, αντιδράει στη φωνή σου, σε εχει ανάγκη, δεν μπορεις να μην το αγαπήσεις και ειναι ήδη δικό σου! Δεν υπάρχει ταμπέλα! Εσυ θα το κυοφορήσει και εσυ θα το μεγαλώσεις!!! Επίσης ο πρώτος Ξαδερφος του άντρα μου λόγω προβλημάτων με αποτυχημένες εξωσωματικές για χρονια, υιοθέτησαν τελικά προπερσυ την μπουμπου τους, 3 μηνών (προφανώς ιδιωτική υιοθεσία) και πίστεψε με παρόλο που δεν το κυοφόρησε η ξαδερφη, δεν εχει ΚΑΜΙΑ διαφορά.. δεν εχει κάν νόημα να σου πω οτι την λατρεύουν γιατι πραγματικά δεν εχει καμία διαφορά!!! Εύχομαι ολα να πανε καλα, και να γίνεις μια υπέροχη μανούλα με ενα γερό μωράκι!! 

Δημοσίευση

Καλημερα και καλο μηνα!

Εμεις ειμαστε απο τα ζευγαρια με επαναλαμβανομενες αποτυχιες εμφυτευσης. Εχοντας 3 εμβρυομεταφορες στο ιστορικο μου με βλαστοκυστες και εχοντας κανει ενα σωρο εξετασεις επεσε στο τραπεζι ο προεμφυτευτικος ελεγχος γιατι ισως να δημιουργουμε εμβρυα με χρωμοσωμικες ανωμαλιες. Φυσικα ολο αυτο με εβαλε σε σκεψεις...τι θα κανω αν τελικα φταινε τα ωαρια μου; Η λυση θα εινσι τα δανεικα...και γιατι οχι; Παντα ηθελα το μωρο μου να μοιαζει στον αντρα μου και οχι σε μενα..

Δεν εισαι μονη... 

Ειμαι σιγουρη πως ηδη  το αγαπας και θα εισαι μια υπεροχη μανουλα! ?

Και οπως λεει και μια ψυχολογος:

Κάθε μωρό είναι ένα ξεχωριστό όν, με το οποίο θα συναντηθείτε κατά τη γέννησή του. Το να ασχολείστε με τους γενετικούς παράγοντες με μεγάλη λεπτομέρεια, είναι σα να προσπαθείτε να δείτε σε ένα κέικ τη ζάχαρη, το γάλα, το νερό, αφού αυτό έχει ψηθεί. Τώρα πια είναι κέικ κι όχι όλα τα παραπάνω. Απολαύστε το!

 

Δημοσίευση

κοριτσάκια μου ουτε εμεις εχουμε μπει σε μαι τετοια διαδικασια και ισως να θεωρειται οτι μιλαμε εκ του ασφαλους αλλα πιστευω θα το αγαπησετε μια χαρα , θα ζησετε ολη τη μαγεια οποτε ενταξει μπορει να μη ξερεις το dna της αλλα και τα δικα μας παιδια περνουν απο εφτα γενις αρα πιο σου λεει και το δικο σου παιδι τι στοιχεια μπορει να παρει,εσυ θα το μεγαλωσεις και θα του βαλεις καλες βασεις οποτε δε νομιζω να πρεπει να σε αγχωνει ολο αυτο αν δεν υπαρχει επιλογη

Δημοσίευση

Για μένα μαμά είναι και αυτή που μεγαλώνει ένα παιδί είτε είναι με δικό της βιολογικό υλικό, είτε με ξένο, είτε έχει παρένθετη μαμά είτε το έχει υιοθετήσει. Ο τρόπος που το απέκτησε μικρή αξία έχει. Το μεγαλείο της μητότητας κρύβεται αλλού. Στην ανάγκη ενός ανθρώπου να προσφέρει αγάπη, απεριόριστη αγάπη, χωρίς ανταλλάγματα, στο να διαπαιδαγωγήσει ένα νέο άνθρωπο για να γίνει καλός άνθρωπος, να σέβεται και να αγαπάει τους άλλους, στο να είναι εκεί στις μικρές και μεγάλες χαρές, στα καινούρια του κατορθώματα, αλλά και στις ατυχίες και τις αποτυχίες,, βράχος για το παιδί του, να το στηρίζει σε κάθε του στιγμή. 

Δημοσίευση

Καλησπέρα, εγω ειμαι 27 ετών και εχω προβλήματα γονιμότητας. Τωρα θα ξεκινησω 2η εξωσωματικη...

Το πρόβλημα ειναι κυριως τα κακα ωάρια μου και εχω σκεφτει πως αν αποτυχω μερικες φορες ακομη θα πρεπει να στραφω στο ξενο ωάριο.

Δε σου κρυβω πως αυτο που λες με απασχολησε και εμενα "θα το αγαπαω ενω δε θα ναι δικο μου?", "πως θα νιωθω αμα δε μου μοιάζει κτλ" μηπως θα βγει "κακο" επειδη η δοτρια θα ναι "κακη" γονιδιακα ή σαν ανθρωπος.

ΑΛΛΑ

αν δεν καταφερω να κανω δικο μου, θα παρω δανεικο και δε θα το πω πουθενα.

Και θα ειναι ΔΙΚΟ ΜΟΥ. θα παρει ζωη απο το αιμα μου και θα ζει μεσα μου, εμενα θα ξερει καμια αλλη, θα ειναι παιδι του ανδρα μου και θα το αναθρεψω εγω να δινει καλος ανθρωπος.

Και οτι και να προκυψει πιστεψε με θα μπορουσε να προκυψει ακομα και δικο μας να ηταν το αυγο! 

Το θεμα ειναι να δωσουμε αγαπη και να παρουμε. εμενα και εσενα θα πει μαμα καμια αλλη!

 

Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Σίγουρα δεν είναι εύκολη απόφαση, όμως μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγισατε το θέμα. Έχω και μια απορία.  Γιατί άραγε έχει επικρατήσει ο όρος δανεικό για το ωάριο κι όχι ξένο; Το δανεικό το επιστρέφεις στον ιδιοκτήτη του. Ακόμα καλύτερα "αγορασμένο"; "Αλλης;"

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Lillou είπε:

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Σίγουρα δεν είναι εύκολη απόφαση, όμως μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγισατε το θέμα. Έχω και μια απορία.  Γιατί άραγε έχει επικρατήσει ο όρος δανεικό για το ωάριο κι όχι ξένο; Το δανεικό το επιστρέφεις στον ιδιοκτήτη του. Ακόμα καλύτερα "αγορασμένο"; "Αλλης;"

Μη κολλας στις λεξεις κοριτσακι μου... Πες το οπως θες... Δανεικο, ξενο, αγορασμενο κτλ... Το μονο σιγουρο πως αν καταληξουμε εκει θα εχει ονομα κσι θα μας φωναζει "μαμα"... ??

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η Lillou είπε:

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Σίγουρα δεν είναι εύκολη απόφαση, όμως μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγισατε το θέμα. Έχω και μια απορία.  Γιατί άραγε έχει επικρατήσει ο όρος δανεικό για το ωάριο κι όχι ξένο; Το δανεικό το επιστρέφεις στον ιδιοκτήτη του. Ακόμα καλύτερα "αγορασμένο"; "Αλλης;"

 To θέμα είναι η λέξεις ή η ουσία?Με οποιοδήποτε τρόπο καταφέρει μια γυναίκα να γίνει μάνα αυτό μετράει!!Κ αν όντως μιλήσουμε με λέξεις δν υπάρχει καλύτερη απ το Μάνα!!!

Δημοσίευση

Γεια σας κορίτσια!! Εγω ειμαι 32 ετών κ εχω κανει εμβρυομεταφορα στις 27/7 απο εξωσωματικη με δανεικά ωαρια..έχουμε καταλήξει μετα απο πολλες εξετάσεις κ προσπάθειες οτι το πρόβλημα μας με τον άντρα μου ήταν τα ωαρια μου!!Συμφωνω κ εγω απόλυτα μαζι σας..μαμα ειναι εκείνη που μεγαλώνει το παιδι..που το αγαπάει, το φροντίζει κ του δίνει ο,τι χρειάζεται!κ εγω προβληματίστηκα πριν προχωρήσουμε..αλλα κατέληξα οτι σημασία εχει να ζήσουμε το θαύμα της μητρότητας κ να ανταποκριθουμε στο ρόλο αυτο με όλο μας το ειναι...έτσι κ αλλιώς στο τελος...μολις αντικρίσεις κ κρατησεις αυτο το πλασματάκι..νομιζω οτι ουτε κάν θα σκεφτείς αν το ωαριο ήταν δανεικό ή δικό σου!!!

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Alex2018 είπε:

Γεια σας κορίτσια!! Εγω ειμαι 32 ετών κ εχω κανει εμβρυομεταφορα στις 27/7 απο εξωσωματικη με δανεικά ωαρια..έχουμε καταλήξει μετα απο πολλες εξετάσεις κ προσπάθειες οτι το πρόβλημα μας με τον άντρα μου ήταν τα ωαρια μου!!Συμφωνω κ εγω απόλυτα μαζι σας..μαμα ειναι εκείνη που μεγαλώνει το παιδι..που το αγαπάει, το φροντίζει κ του δίνει ο,τι χρειάζεται!κ εγω προβληματίστηκα πριν προχωρήσουμε..αλλα κατέληξα οτι σημασία εχει να ζήσουμε το θαύμα της μητρότητας κ να ανταποκριθουμε στο ρόλο αυτο με όλο μας το ειναι...έτσι κ αλλιώς στο τελος...μολις αντικρίσεις κ κρατησεις αυτο το πλασματάκι..νομιζω οτι ουτε κάν θα σκεφτείς αν το ωαριο ήταν δανεικό ή δικό σου!!!

Σου ευχομαι καλη επιτυχια!!!γρηγορα ενα υγιες μωρακι και οτι αλλο ποθεις!!

Μπραβο σου που αν και εισαι ακομη μικρη το τολμησες και το βλεπεις ετσι!

 

Δημοσίευση

@Alex2018 εύχομαι όλα να πάνε καλά στην προσπάθεια Σας! Να γίνεις σύντομα μανούλα. Τ ωαρια μας είναι απλά κύτταρα κ τπτ παραπάνω. Το μωράκι όμως π μεγαλωνει μέσα σου είναι ολοδικο σου. Γαντζωνεται στη μήτρα σου, τρέφεται από τ αίμα σου (άρα παίρνει κ στοιχεία από τ dna σου), ακούει για 9 μήνες την καρδιά σου, παίρνει ζωή από σένα! Στην τελική είναι δυνατόν να σ βάλουν ενα οποιαδήποτε βρεφακι στα χέρια σου κ να σ πούν πάρτο κ μεγάλωσε το κ να μην τ λατρέψεις; εδώ κουτάβι παίρνεις κ λιώνεις πόσο μάλλον μωρο. Μάνα είναι αυτη που το μεγαλωνει, που το πονά, που ξενυχτάέι στο προσκεφάλι του όταν είναι άρρωστο, που η αγκαλιά της θα Ναι πάντα τ φάρμακο κ η γιατρια. Τι σημασία έχει από ποιον η ο τρόπος π ένα μωρο έρχεται στον κόσμο; Μήπως τον άντρα μας, το σύντροφό μας πως γίνεται κ τον αγαπήσαμε; δε μας δένει κοινό αίμα. Κ όμως είναι ο κοσμος μας. Πόσο μάλλον τ μωράκια μας.

Δημοσίευση
στις πριν 12 ώρες, ο/η Diwni είπε:

@Alex2018 εύχομαι όλα να πάνε καλά στην προσπάθεια Σας! Να γίνεις σύντομα μανούλα. Τ ωαρια μας είναι απλά κύτταρα κ τπτ παραπάνω. Το μωράκι όμως π μεγαλωνει μέσα σου είναι ολοδικο σου. Γαντζωνεται στη μήτρα σου, τρέφεται από τ αίμα σου (άρα παίρνει κ στοιχεία από τ dna σου), ακούει για 9 μήνες την καρδιά σου, παίρνει ζωή από σένα! Στην τελική είναι δυνατόν να σ βάλουν ενα οποιαδήποτε βρεφακι στα χέρια σου κ να σ πούν πάρτο κ μεγάλωσε το κ να μην τ λατρέψεις; εδώ κουτάβι παίρνεις κ λιώνεις πόσο μάλλον μωρο. Μάνα είναι αυτη που το μεγαλωνει, που το πονά, που ξενυχτάέι στο προσκεφάλι του όταν είναι άρρωστο, που η αγκαλιά της θα Ναι πάντα τ φάρμακο κ η γιατρια. Τι σημασία έχει από ποιον η ο τρόπος π ένα μωρο έρχεται στον κόσμο; Μήπως τον άντρα μας, το σύντροφό μας πως γίνεται κ τον αγαπήσαμε; δε μας δένει κοινό αίμα. Κ όμως είναι ο κοσμος μας. Πόσο μάλλον τ μωράκια μας.

Ποσο πολύ συμφωνώ!!!

Δημοσίευση
στις On 1/8/2018 at 7:04 ΠΜ, ο/η Lillou είπε:

Δυστυχώς δεν είχε αίσια έκβαση η προσπάθειά μου. Είχα παλίνδρομη κύηση. Θα ξαναπροσπαθήσω, όμως υποθέτω πως λόγω ηλικίας, θα πέσει στο τραπέζι των επιλογών αυτή με τα ξένα ωάρια. Είναι κάτι που δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, και δεν ξέρω αν θα το ήθελα. Προ εγκυμοσύνης και θεωρητικά το απέκλεια εντελώς. Τώρα το σκέφτομαι γιατί η εγκυμοσύνη με τάραξε και η επιθυμία μου μεγάλωσε. Ομως,εκτός από τις ανησυχίες για το DNA της δότριας, το χαρακτήρα της, κληρονομικότητες κλπ δεν ξέρω αν μπορώ να αγαπήσω ένα παιδάκι που θα προκύψει με αυτό τον τρόπο όσο θα αγαπούσα ένα δικό μου. Και αυτό  θα είναι άδικο. Υπάρχει εδώ κάποια χρήστρια που να έχει μπει σε αυτή τη διαδικασία να μας πει;

Γεια σου γλυκιά μου λυπάμαι για την εξέλιξη της προσπάθειας σου... Έχω κανει και εγω μια προσπαθεια με δανεικά ωάρια λόγω κακής ποιότητας ωαριων η οποία και δεν ηταν επιτυχής και δεν μου έμεινε και κανένα ωάριο για καταψυξη δεν ταίριαζε λέει με το σπέρμα. Ήμουν και εγω στην αρχη κάπως με ολο το θέμα και με διάφορες σκέψεις και ερωτήματα σαν τα δικά σου αλλα δεν καθυστέρησαν καθόλου προχώρησαν άμεσα στις διαδικασίες. Μη σκέφτεσαι αρνητικά δικο σου θα είναι εσυ θα το γεννήσεις δικο σας σπέρμα στη μήτρα σου θα αιματωθει θα πάρει και απο εσένα ενα ποσοστο... Αν δεν έχετε αλλη επιλογή μη το σκεφτεσαι καθολου. 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...