Μετάβαση σε περιεχόμενο

Τοκετός: Φόβος και τρόμος! Πείτε μου εμπειρίες σας!


Recommended Posts

στις πριν 17 λεπτά, ο/η tatouska είπε:

Κοριτσάκι μου να σου ζήσει!!!!!! Τι όμορφο μήνυμα ήταν αυτό! Πραγματικά με συγκίνησες...

Μακάρι να γίνουν όλα έτσι όπως τα λες... Εγώ βέβαια εύχομαι να έχω επισκληρίδιο. Αλλά εν τέλει θα μάθουμε πως και τι εκείνη την ημέρα... Και φυσικά θέλω η μπεμπού μου να ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!! Αυτό είναι και το μεγαλύτερο και ουσιώδες άγχος μου...... Να βγει καλά το παιδάκι μου!!!!!!!

   Που θα γεννησεις? Τα ιδιωτικα νομιζω εχουν ολα επισκληριδιο κ απο δημοσια το Ελενα που γεννησα εγω, ειχε-απλα ειχα αποφασισει να μην κανω για 2 λογους. 1ον γιατι την φοβομουν κ 2ον γιατι ο γιατρος μου ειπε πως παρατεινει τον τοκετο (καθυστερει δηλ η γυναικα να γεννησει καθως δεν ακουει κ δεν ελεγχει καλα το σωμα της) με αποτελεσμα καποιες γυναικες να οδηγουνται σε καισαρικη.. Κ η καισαρικη με τρομαζε ακομα πιο πολυ!! Παντως δεν το εκανα για να "νιωσω τον πονο της μανας", μακαρι να εκανα ενα μαγικο κ να μην πονουσα καθολου!! Ομως η αληθεια ειναι μου αρεσε που στο τελος ενιωσα την μικρη μου να βγαινει!!

   Αν ξαναγεννουσα, παλι το ιδιο θα εκανα, με την διαφορα οτι θα ειχα κ λιγο αγχος γιατι εγω ειχα παει τουριστας!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 18 λεπτά, ο/η Rosemary είπε:

   Που θα γεννησεις? Τα ιδιωτικα νομιζω εχουν ολα επισκληριδιο κ απο δημοσια το Ελενα που γεννησα εγω, ειχε-απλα ειχα αποφασισει να μην κανω για 2 λογους. 1ον γιατι την φοβομουν κ 2ον γιατι ο γιατρος μου ειπε πως παρατεινει τον τοκετο (καθυστερει δηλ η γυναικα να γεννησει καθως δεν ακουει κ δεν ελεγχει καλα το σωμα της) με αποτελεσμα καποιες γυναικες να οδηγουνται σε καισαρικη.. Κ η καισαρικη με τρομαζε ακομα πιο πολυ!! Παντως δεν το εκανα για να "νιωσω τον πονο της μανας", μακαρι να εκανα ενα μαγικο κ να μην πονουσα καθολου!! Ομως η αληθεια ειναι μου αρεσε που στο τελος ενιωσα την μικρη μου να βγαινει!!

   Αν ξαναγεννουσα, παλι το ιδιο θα εκανα, με την διαφορα οτι θα ειχα κ λιγο αγχος γιατι εγω ειχα παει τουριστας!!!

Στο Μητέρα γεννάω. Ο γιατρός μου είπε ότι δεν υπάρχει κανένας φόβος πια για την επισκληρίδιο και ότι απλά τον πόνο σου περιορίζει. Ότι μια χαρά νιώθεις και σπρώχνεις. Αλλά και έτσι να μην ήταν.. μπροστά στον πόνο εγώ η κοτούλα δεν το διανοούμε χωρίς επισκληρίδιο!! Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να την κάνω. Γιατί καμιά φορά δεν προλαβαίνεις κιόλας!! Πολύ άγχος βρε παιδί μου.... πωπωπωπωπωπω!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 20 λεπτά, ο/η tatouska είπε:

Στο Μητέρα γεννάω. Ο γιατρός μου είπε ότι δεν υπάρχει κανένας φόβος πια για την επισκληρίδιο και ότι απλά τον πόνο σου περιορίζει. Ότι μια χαρά νιώθεις και σπρώχνεις. Αλλά και έτσι να μην ήταν.. μπροστά στον πόνο εγώ η κοτούλα δεν το διανοούμε χωρίς επισκληρίδιο!! Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να την κάνω. Γιατί καμιά φορά δεν προλαβαίνεις κιόλας!! Πολύ άγχος βρε παιδί μου.... πωπωπωπωπωπω!

Κι εγώ στο μητέρα γεννάω! Κι εγώ με επισκληρίδειο, δεν το έχω σκεφτεί καν σαν εναλλακτική το χωρίς... 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ο πόνος είναι ένα υποκειμενικό θέμα φυσικά. Εγώ να σας πω την αλήθεια, δεν φοβόμουν. Και δεν ξέρω γιατί! Είχα μια γλυκιά έξαψη για την όλη διαδικασία! Είχαμε ραντεβού στις 8:00 στο νοσοκομείο και εγώ σχεδόν όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα από την χαρά μου. Στις 4:00 σηκώθηκα και έκανα μπάνιο και τελειοποίησα την αποτρίχωσή μου, φόρεσα καθαρά και άνετα ρούχα και ξύπνησα τον άντρα μου στις 7:00 για να ετοιμαστεί και αυτός. Το μόνο που με άγχωνε είναι να μην έχω ξεχάσει κάτι από τα απαραίτητα στο σπίτι. Στην πορεία της ημέρας επειδή κουράστηκα πάρα πολύ από τους πόνους και την μη έκβαση της διαστολής, περισσότερο νευρίασα με τους γιατρούς παρά φοβήθηκα μήπως δεν πάει κάτι καλά. Το σόου το έδωσα την επόμενη μέρα το πρωι που μου ξαναβάλανε την ωκιτοκίνη, τους έριξα κάτι μπινελίκια που και εγώ ντρεπόμουν που τα ξεστόμιζα, κανείς δεν ήρθε να μου κάνει τον μάγκα (ενώ σε άλλες κοπέλες έγιναν επιπλήξεις την προηγούμενη μέρα για διάφορους λόγους) και μετά από λίγο στείλανε έναν γιατρό να μου πει ότι πάμε για καισαρική. Εκεί που λίγο αγχώθηκα ήταν στο χειρουργείο γιατί μαζεύτηκε πολύς κόσμος αλλά και πάλι ανυπομονούσα να γεννήσω, ήθελα να το δω το μωρό και να ακούσω το κλάμα του. Μόλις το άκουσα, ξέσπασα και κλάματα. Μετά με ράψανε και με πήγανε σε μια αίθουσα και ήρθε ο άντρας μου να με δει και με ρωτούσε αν πονούσα αλλά δεν πονούσα και το μόνο που ήθελα ήταν να δω το μωρό, γιατί από την ένταση της στιγμής δεν το είχα καλοδεί.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αγαπη μ γλυκια μ τ καλο!!

να μν φοβασαι τπτ,θ πανε ολα τελεια προσπαθησε ν χαλαρωσεις κ ν τ απολαυσεις ολο αυτο.,οσο κ αν νομιζεις πως δν περνανε οι μερες ή τ πως θ ειναι εκεινη τν στιγμη γτ περνανε στο τσακ μπαμ κ μετα θ εδινες τ παντα γ ν ξαναζησεις κατι απο αυτα..ξεζουμιξε καθε στιγμη απο αυτο τ ταξιδι!!!

εγω εγινα μαμα πριν 36 ημερες,τ κοριτσια @Rosemary @Maria6390 ειμαστε σχεδον απο τν αρχη μαζι οπως κ μ πολλα αλλα κοριτσια σ αλλο ποστ στο φορουμ..ολες μας ειχαμε κατα καιρους τς ανησυχιες μας ή τ προβληματακια μας... 

καμια μα καμια στον κοσμο δν ειναι τερμα λαρτζ!οποια σ τ πει ειναι ψευτρα,στο υπογραφω απλα οταν τ περνας κ γεννας τ ξεχνας τ δικα σ κ απλα συμβουλευεις μ ανεση αλλες..

εγω ειχα παρα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη,αρκετους μηνες στο κρεβατι,τλκ γεννησα μ προγραμματισμενη καισαρικη λογω μικροβιου π ειχα κ λογω τ οτι μπορει ν παθαινα μεγαλυτερη ζημια ατα νεφρα μ..ημουν 37+4 μ τν υπερηχο,38+2 μ τν περιοδο μ!!

αναπολω τν κοιλιτσα μ(τν τοτε κοιλαρα μου) αναπολο αυτα τ 35λεπτα τς καισαρικης,τ 8ολοκληρα λεπτα π εκανα ν αντικρισω τ κοριτσακι μ απο τν στιγμη π ξεκινησε τ χειρουργειο(γτ ναι αυτο ειναι,αλλα ειναι τ πιο γλυκο χειρουργειο γτ φερνεις στον κοσμο τ παιδακι π κουβαλας εσυ κ μονο εσυ 8 ή 9ολοκληρους μηνες)..

θ συμφωνησω απολυτα κ εγω πως τν μερα π πηγα ν γεννησω ημουν μια χαρα(5λεπτα πριν ερθει π γιατρος μ ν μ δει πραγματικα ηθελα ν κλαψω πολυ κ ενιωσα πρωτη φορα στη ζωη μ αυτο π λεμε μ ελπυσε κρυος ιδρωτας...μολις ομως ηρθε ο "θεος" γ εμενα γιατρος μ κ μ λεει ειμαστε ετοιμοι ν βγαλουμε αυτο τ παιδακι π τοσο σ παιδεψε,κ ετοιμασου ν ερωτευτεις!!! Μ κανουν επισκληριδιο(ολικη ουτε ν τ σκεφτεσαι,δν υπαρχει λογος ν χασεις τς πρωτες τ στιγμες) κ προσπαθω ν απομνημονευσω καθε τς λεξη,αλλα ταυτοχρονα κοιταω τ ρολοι στο πλαι (μν τυχον κ μ κοροιδευαν γ τν ωρα π γεννησα ηθελα ν ξερω ακριβως[Τρομαρα μου]..χαχαχα... μολις τν ειδα απλα εκλαιγα πολυ κ μουγγα...

τν δινει ο γιατρος μ στην κοπελα ν τν καθαρισει κ μ λεει:στο ειχα πει απο τν υπερηχο πως σ μοιαζει η μπεμπα...  

πονος οχι τρομερα πραγματα,τ ιδιο απογευμα σηκωθηκα,σ λιγοτερο απο 10 αν θυμαμαι καλα ημουν περδικι...

αν κ οποτε κανω δευτερο θ προσπαθησω φυσιολογικα..πτι χρειαζεται καθε φορα..

τ μονο π μ στεναχωρησε ειναι πως ακομη μ στην γεννα επαθα μια μικρη επιπλοκη(αιμορραγια,τν οποια εμαθα εκ τν υστερων,κ οταν τ ελεγα στην μαμα μ πως καταλαβα κτ ν μ ρουφανε μ σωληνακι μ εβγαζε τρελη..απλα μ τ φανερωσαν πολυ αργοτερα γτ λεει νμζαν πως θ στεναχωριομουν)..

τελος καλα ολα καλα,κραταω ενα υγιεστατο μικρο κοριτσακι(2700γεννηθηξε κ στο σπιτι τν πηρα μολις 2560γρ)...τ οποιο ευτυχως μεχρι τωρα μ ειναι μαμ κακα κ νανι..ευχομαι ετσι ν συνεχισει κ ετσι ν ειναι ολα τ παιδιακια τ κοσμου!!!

ο γιατρος μ λεει: η καθε γεννα/εγκυμοσυνη ειναι διαφορετικη ακομη μ αν συμβει στην ιδια γυναικα...κ πως ν τν απολαυσουμε οπως κ αν ειναι...

σε επριξα αλλα ηθελα ν στα πω..

δν ειναι ολα τελεια αλλα οταν γεννας τ βλεπεις ετσι!!

αα εγω ειμαι 23(τ κλεινω δλδ στις 20μαιου,κ τ μωρακι μας δν ετυχε,ηταν επιλογη μας,τ σκεφτηκαμε κ τ αποφασισαμε)...!

κοριτσι μ ζησε τν καθε στιγμη!!καμια απο αυτες δν θ γυρισαι πισω,κ καμια δν θ ειναι(κατ´εμε) ιδια μ τν πρωτη οσα παιδια κ αν κανεις...!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 23 ώρες, ο/η tatouska είπε:

Α ναι! Καλά που μου το θύμισες! Και την επισκληρίδειο φυσικά φοβάμαι!! χαχαχα!

Κοντά είμαστε ηλικιακά. Εγώ κλείνω τα 38 τον Μάϊο. ΑΝΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!!!

Εγώ κλείνω στα 37 τον Μάιο και είμαι στην 12η εβδομάδα της πρώτης μου εγκυμοσύνης.Είμαι λίγο πριν την αυχενική και προς το παρόν είναι το μόνο που με τρομάζει. Με το καλό σου εύχομαι , και αν γίνεται - με κανέναν πόνο! Σκέψου πως όλα είναι προσωρινά και πως όταν πάρεις αγκαλιά το μωρό σου, όλα θα ξεχαστούν! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 3/30/2018 at 1:24 ΠΜ, ο/η katerinant95 είπε:

Αγαπη μ γλυκια μ τ καλο!!

να μν φοβασαι τπτ,θ πανε ολα τελεια προσπαθησε ν χαλαρωσεις κ ν τ απολαυσεις ολο αυτο.,οσο κ αν νομιζεις πως δν περνανε οι μερες ή τ πως θ ειναι εκεινη τν στιγμη γτ περνανε στο τσακ μπαμ κ μετα θ εδινες τ παντα γ ν ξαναζησεις κατι απο αυτα..ξεζουμιξε καθε στιγμη απο αυτο τ ταξιδι!!!

εγω εγινα μαμα πριν 36 ημερες,τ κοριτσια @Rosemary @Maria6390 ειμαστε σχεδον απο τν αρχη μαζι οπως κ μ πολλα αλλα κοριτσια σ αλλο ποστ στο φορουμ..ολες μας ειχαμε κατα καιρους τς ανησυχιες μας ή τ προβληματακια μας... 

καμια μα καμια στον κοσμο δν ειναι τερμα λαρτζ!οποια σ τ πει ειναι ψευτρα,στο υπογραφω απλα οταν τ περνας κ γεννας τ ξεχνας τ δικα σ κ απλα συμβουλευεις μ ανεση αλλες..

εγω ειχα παρα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη,αρκετους μηνες στο κρεβατι,τλκ γεννησα μ προγραμματισμενη καισαρικη λογω μικροβιου π ειχα κ λογω τ οτι μπορει ν παθαινα μεγαλυτερη ζημια ατα νεφρα μ..ημουν 37+4 μ τν υπερηχο,38+2 μ τν περιοδο μ!!

αναπολω τν κοιλιτσα μ(τν τοτε κοιλαρα μου) αναπολο αυτα τ 35λεπτα τς καισαρικης,τ 8ολοκληρα λεπτα π εκανα ν αντικρισω τ κοριτσακι μ απο τν στιγμη π ξεκινησε τ χειρουργειο(γτ ναι αυτο ειναι,αλλα ειναι τ πιο γλυκο χειρουργειο γτ φερνεις στον κοσμο τ παιδακι π κουβαλας εσυ κ μονο εσυ 8 ή 9ολοκληρους μηνες)..

θ συμφωνησω απολυτα κ εγω πως τν μερα π πηγα ν γεννησω ημουν μια χαρα(5λεπτα πριν ερθει π γιατρος μ ν μ δει πραγματικα ηθελα ν κλαψω πολυ κ ενιωσα πρωτη φορα στη ζωη μ αυτο π λεμε μ ελπυσε κρυος ιδρωτας...μολις ομως ηρθε ο "θεος" γ εμενα γιατρος μ κ μ λεει ειμαστε ετοιμοι ν βγαλουμε αυτο τ παιδακι π τοσο σ παιδεψε,κ ετοιμασου ν ερωτευτεις!!! Μ κανουν επισκληριδιο(ολικη ουτε ν τ σκεφτεσαι,δν υπαρχει λογος ν χασεις τς πρωτες τ στιγμες) κ προσπαθω ν απομνημονευσω καθε τς λεξη,αλλα ταυτοχρονα κοιταω τ ρολοι στο πλαι (μν τυχον κ μ κοροιδευαν γ τν ωρα π γεννησα ηθελα ν ξερω ακριβως[Τρομαρα μου]..χαχαχα... μολις τν ειδα απλα εκλαιγα πολυ κ μουγγα...

τν δινει ο γιατρος μ στην κοπελα ν τν καθαρισει κ μ λεει:στο ειχα πει απο τν υπερηχο πως σ μοιαζει η μπεμπα...  

πονος οχι τρομερα πραγματα,τ ιδιο απογευμα σηκωθηκα,σ λιγοτερο απο 10 αν θυμαμαι καλα ημουν περδικι...

αν κ οποτε κανω δευτερο θ προσπαθησω φυσιολογικα..πτι χρειαζεται καθε φορα..

τ μονο π μ στεναχωρησε ειναι πως ακομη μ στην γεννα επαθα μια μικρη επιπλοκη(αιμορραγια,τν οποια εμαθα εκ τν υστερων,κ οταν τ ελεγα στην μαμα μ πως καταλαβα κτ ν μ ρουφανε μ σωληνακι μ εβγαζε τρελη..απλα μ τ φανερωσαν πολυ αργοτερα γτ λεει νμζαν πως θ στεναχωριομουν)..

τελος καλα ολα καλα,κραταω ενα υγιεστατο μικρο κοριτσακι(2700γεννηθηξε κ στο σπιτι τν πηρα μολις 2560γρ)...τ οποιο ευτυχως μεχρι τωρα μ ειναι μαμ κακα κ νανι..ευχομαι ετσι ν συνεχισει κ ετσι ν ειναι ολα τ παιδιακια τ κοσμου!!!

ο γιατρος μ λεει: η καθε γεννα/εγκυμοσυνη ειναι διαφορετικη ακομη μ αν συμβει στην ιδια γυναικα...κ πως ν τν απολαυσουμε οπως κ αν ειναι...

σε επριξα αλλα ηθελα ν στα πω..

δν ειναι ολα τελεια αλλα οταν γεννας τ βλεπεις ετσι!!

αα εγω ειμαι 23(τ κλεινω δλδ στις 20μαιου,κ τ μωρακι μας δν ετυχε,ηταν επιλογη μας,τ σκεφτηκαμε κ τ αποφασισαμε)...!

κοριτσι μ ζησε τν καθε στιγμη!!καμια απο αυτες δν θ γυρισαι πισω,κ καμια δν θ ειναι(κατ´εμε) ιδια μ τν πρωτη οσα παιδια κ αν κανεις...!!

Τα λες τόσο όμορφα!! Μακάρι να είναι έτσι. Εγώ πιο πολύ φοβάμαι τον εαυτό μου, γιατί πάντα ήμουν σκληρός άνθρωπος γιατί αναγκάστηκα να είμαι. Ποτέ δεν καιγόμουν να γίνω μάνα και φοβάμαι μη και δεν μου γεννηθούν όλα αυτά τα συναισθήματα. Γενικά φοβάμαι. Αν και έχω έναν εξαιρετικό σύντροφο δίπλα μου που με βοηθάει πολύ στο να ζω την κάθε στιγμή. Να σου ζήσει κοριτσάκι μου η μπουμπου σου και να την βλέπει κάθε μέρα να μεγαλώνει και να θεριεύει!! Και συ να είσαι καλά να κάνεις κι άλλο άμα το θέλετε!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σ ευχαριστουμε πολυ!!

μολις γεννησεις θ καταλαβεις απο τ πρωτο δευτερολεπτο πραγματα π δν εχεις νιωσει ποτε ξανα !!! Θα εισαι αλλος ανθρωπος... θα τ ερωτευτεις τ παιδακι σ!! Κ δν μπορεις ν φαμταστεις ποση γλυκια κ ηρεμη θ σ κανει καθε φορα π θ τ κοιτας,κ οτι στραβο σ τυχει (ευψομαι ποτε τπτ) μολις τ κοιτας θ παιρνεις κουραγιο!!καμια σχεση η εγκυμοσυνη κ η κατασταση μετα τν γεννα..δν θ σ κοροιδεψω πως θ ειναι ολα τελεια... θ εχεις κ νευρα κ ολα...αλλα ολα θ τ ζεις γ πρωτη φορα κ θ σ ειναι αγνωστα...ξεκινα λοιπον μπουσουλωντας σιγα σιγα κ μετα θ περπατησεις τελεια!!εγω ετσι τ βλεπω..μαθαινω απο τ παιδι μ κ αυτο επο εμενα...!!κ παλι μ τ καλο!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@tatouska είμαστε μαζί εγώ 05/07/2018 ΠΗΤ στο δεύτερο κορίτσακι μου λιγότερων Μαιων αλλά αυτό δεν έχει καμία μα καμία σημασία πίστεψέ με!!!Η καθεμία μας μπορεί να γίνει μητέρα 18 μπορεί και 45 κ παραπάνω !!!Λοιπόν γέννησα στο Μητέρα τον Ιούλιο του 16 την 1η μου κόρη ...Θα σου πω κάπως συνοπτικά την εμπειρία μου..μεχρι 38 39 εβδ είχα ήδη συσπασεις δηλ η μήτρα μ είχε δραστηριότητα ..με το π μπαίνω 39η είχα κάθε μέρα συχνές αλλά διαστολή 0 3 φορές πήγα κ ξαναήρθα μ είπαν δεν έχεις διαστολή έλα2 όταν θα ναι πιο έντονες πιο συχνές ..με αποτέλεσμα να πονάω σπίτι 2 μέρες πολυυυ συχνά κ έντονα κ πήγα με 5 διαστολή ..απο κει κ πέρα όλα έγιναν πολύ γρήγορα ...εμεινα κ πολύ ευχαριστημένη από όλους ειδικά μαιες με βοήθησαν πολύ ψυχολογικά αν κ πήγα χωρίς άγχος γιατί λέω επιτέλους γενναω  αυτό π ήθελα 9 μήνες θα το έχω !!!..Σημειωση..επειδη πήρα πόνους δυστυχώς δεν είχα 2η σκέψη να μην κάνω επισκληριδιο την αναισθησιολογο την έβλεπα σα θε ο μ ..μου έκανε την 1η δόση βασικά την εφαρμογή ένιωθα τα πάντα (ΑΠΛΑ ΟΧΙ ΠΟΝΟ ΜΑΓΙΚΟ!!!)κ ο τοκετός εξελίχθηκε πολύ γρήγορα 1 και κάτι έκανα την επισκληριδιο 5 η ωρα την είχα αγκαλιά ήδη..εκανα περινεοτομη είχα 4 ράμματα στις 17 μέρες έπεσαν ένιωθα πολύ πολύ καλύτερα !!Μακαρι και στο 2ο να εχω τον ιδιο τοκετο άλλα χωρίς τα προεορτια ?? γιατί τώρα έχω κ ένα παιδί να φροντίζω !!!με το καλό αντε μαζί θα μετράμε μέρες !!Μέχρι τον Ιούλιο!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Με το καλό κορίτσι μου! 

Τους ίδιους φόβους με σένα είχα και εγώ και οι περισσοτερες μελλοντικές μανούλες!είναι φυσιολογικο να σκεφτόμαστε έτσι, άλλωστε η γέννα είναι ένα θαύμα..πως να μην σε τρομάζει!Όμως στο τέλος του τοκετού το μόνο που σου μένει είναι το μωράκι σου..

Εγώ το δικό μου το γεννησα πριν 24 μέρες..προγραμματισμενη καισαρική..Το προηγούμενο βράδυ με παίρνει ο γιατρός μου και μου λέει..Αναστασία πρέπει να αλλάξουμε την ώρα..Τι έγινε γιατρέ του λέω..Επαθε έμφραγμα ο βοηθός του και ο άλλος που βρήκε μπορεί νωρίτερα μόνο..κλείνω το τηλέφωνο και πανικός...και να..Τώρα τι μας βρήκε..Και θα είναι καλός τώρα αυτός ο βοηθός, και θα μπορούν να συνεργαστούν..Και ένα σωρό χαζομάρες μου πέρασαν από το μυαλό..

Όταν φτάσαμε στην κλινικη την επομένη,με πήγαν στο δωμάτιο έβαλα τη χαζορομπα μου εβαλαν και τον ορό,ο οποίος δεν ξέρω τι έγινε ακριβώς και γύρισε το αίμα μου από το σωληνάκι και κάποια στιγμή ξεχείλισε..Με αποτέλεσμα να χάσω πολυ αίμα, να έχει λερωθει ο τόπος,να έρχονται καθαριστριες για το δωματιο,μαιες για μένα..Αυτές να μαλώνουν ποια φταίει και εγώ να σκέφτομαι..Και αυτό σημάδι είναι..Όλα πάνε στραβά..Και και και..

Έκανα την επισκληριδιο..Και όταν τελικά με έπιασε ξεκινησαμε..καταλάβαινα τα πάντα..Αλλά δεν πονουσα..Απλά ανυπομονουσα..ένοιωσα τη στιγμή που άδειασε η κοιλιά μου (δεν θα ξεχασω ποτε αυτη την αισθηση)και ταυτόχρονα άκουσα ΤΗΝ φωνούλα..Αυτή που περίμενα τόσο καιρό..Δυστυχώς η μικρή μου δεν είχε οξυγόνο πολύ, και γι αυτό το λογο δεν την είδα για την επόμενη μια ώρα..Όταν τελικά την έβαλαν επάνω μου και αντίκρισα το πρόσωπο της..Με κοιτούσε και την κοιτουσα με τόση δίψα..

Οι επόμενες μέρες ήταν λίγο δύσκολες για μένα..πονουσα αρκετα στην τομή..Οι διπλανες μου σηκώθηκαν το απόγευμα..Εγώ την άλλη μέρα και αυτό με χίλια ζόρια..Ήμουν αιμοραγικη έμαθα εκ τον υστερων,και το χειρουργιο κράτησε στο σύνολο μιάμιση ώρα περίπου..

Σήμερα εχω την μικρή στην αγκαλια μου και την γραμμούλα στην κοιλιά μου..Τώρα είναι τα δυσκολα και όλοι οι φόβοι και οι αγωνίες στην πραγματικοτητα έρχονται μετά τον τοκετό! Έχε πίστη και όλα θα πάνε καλά γλυκιά μου!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 ώρα, ο/η Minime είπε:

Με το καλό κορίτσι μου! 

Τους ίδιους φόβους με σένα είχα και εγώ και οι περισσοτερες μελλοντικές μανούλες!είναι φυσιολογικο να σκεφτόμαστε έτσι, άλλωστε η γέννα είναι ένα θαύμα..πως να μην σε τρομάζει!Όμως στο τέλος του τοκετού το μόνο που σου μένει είναι το μωράκι σου..

Εγώ το δικό μου το γεννησα πριν 24 μέρες..προγραμματισμενη καισαρική..Το προηγούμενο βράδυ με παίρνει ο γιατρός μου και μου λέει..Αναστασία πρέπει να αλλάξουμε την ώρα..Τι έγινε γιατρέ του λέω..Επαθε έμφραγμα ο βοηθός του και ο άλλος που βρήκε μπορεί νωρίτερα μόνο..κλείνω το τηλέφωνο και πανικός...και να..Τώρα τι μας βρήκε..Και θα είναι καλός τώρα αυτός ο βοηθός, και θα μπορούν να συνεργαστούν..Και ένα σωρό χαζομάρες μου πέρασαν από το μυαλό..

Όταν φτάσαμε στην κλινικη την επομένη,με πήγαν στο δωμάτιο έβαλα τη χαζορομπα μου εβαλαν και τον ορό,ο οποίος δεν ξέρω τι έγινε ακριβώς και γύρισε το αίμα μου από το σωληνάκι και κάποια στιγμή ξεχείλισε..Με αποτέλεσμα να χάσω πολυ αίμα, να έχει λερωθει ο τόπος,να έρχονται καθαριστριες για το δωματιο,μαιες για μένα..Αυτές να μαλώνουν ποια φταίει και εγώ να σκέφτομαι..Και αυτό σημάδι είναι..Όλα πάνε στραβά..Και και και..

Έκανα την επισκληριδιο..Και όταν τελικά με έπιασε ξεκινησαμε..καταλάβαινα τα πάντα..Αλλά δεν πονουσα..Απλά ανυπομονουσα..ένοιωσα τη στιγμή που άδειασε η κοιλιά μου (δεν θα ξεχασω ποτε αυτη την αισθηση)και ταυτόχρονα άκουσα ΤΗΝ φωνούλα..Αυτή που περίμενα τόσο καιρό..Δυστυχώς η μικρή μου δεν είχε οξυγόνο πολύ, και γι αυτό το λογο δεν την είδα για την επόμενη μια ώρα..Όταν τελικά την έβαλαν επάνω μου και αντίκρισα το πρόσωπο της..Με κοιτούσε και την κοιτουσα με τόση δίψα..

Οι επόμενες μέρες ήταν λίγο δύσκολες για μένα..πονουσα αρκετα στην τομή..Οι διπλανες μου σηκώθηκαν το απόγευμα..Εγώ την άλλη μέρα και αυτό με χίλια ζόρια..Ήμουν αιμοραγικη έμαθα εκ τον υστερων,και το χειρουργιο κράτησε στο σύνολο μιάμιση ώρα περίπου..

Σήμερα εχω την μικρή στην αγκαλια μου και την γραμμούλα στην κοιλιά μου..Τώρα είναι τα δυσκολα και όλοι οι φόβοι και οι αγωνίες στην πραγματικοτητα έρχονται μετά τον τοκετό! Έχε πίστη και όλα θα πάνε καλά γλυκιά μου!!!

Τι ωραία που τα έγραψες, ανακουφίζομαι όταν ακούω ότι και άλλες μανούλες σκέφτονται τη ίδιο με μένα.... ..... ρε συγκινήθηκα.... εγώ ξυπνάω και κοιμάμαι και φοβάμαι... σε μια εβδομάδα περίπου μπαίνω στο μήνα μου.... 

αιμορραγικη τι εννοείς; τι έπαθες δηλαδή; 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ακριβώς δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια γιατί δεν πολυρωτησα..Δεν με ενδιαφερε και πολύ εκεινη τη στιγμή που το εμαθα..Απλά ο γιατρός μου είπε ότι έχανα πολύ αίμα και ότι όπου με ακουμπουσαν αιμοραγουσα πολύ..Κάτι τέτοιο μου είπαν! 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Minime Αυτη η αισθηση εκεινα τ ελαχιστα δευτερολεπυα δν ηταν τελεια;;

και τι δν θ εδινα γ ν τν ξανανιωσω...συμφωνα απολυτα μαζι σ στο οτι δν θ τ ξεχασω ποτε μα ποτε στην ζωη μ....αξιζαν τ παντα γ εκεινα τ λιγα δευτερολεπτα κ τ αμεσως επομνε π τν αντικρισα!!!

με τ καλο κ εσεις κοριτσια!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Tatouska περίπου το ίδιο είμαστε, εγώ έχω ΠΗΤ 16/7. Η βασική μου ανησυχία μέχρι τώρα ήταν να είναι καλά το μωρό μου, τη γέννα δεν την πολυφοβόμουν, αλλά κι εγώ φυσικά όπως εσύ θα ήθελα πολύ επισκληρίδιο. Αλλά την καισαρική τη φοβάμαι, και ενώ έλεγα μέχρι τώρα ότι δεν θα χρειαστεί, τελευταία έμαθα ότι έχω διαβήτη κύησης και τώρα πραγματικά φοβάμαι την πιθανότητα να οδηγηθώ σε καισαρική, αφού έχω ακούσει ότι είναι πιθανό αν έχεις ζάχαρο. Εύχομαι να μπορέσω να το ρυθμίσω με τη διατροφή. Έτσι είναι, οι ανοησίες πληρώνονται και εγώ έτρωγα πολλά γλυκά οπότε τώρα θα υποστώ τις συνέπειες.  Δεν ξέρω αν θα πάθαινα έτσι κι αλλιώς, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν πρόσεξα καθόλου, όταν είδα ότι δεν είχα πρόβλημα στις εξετάσεις α τριμήνου, ξεσάλωσα τελείως. Αλλά όπως είπαν και τα κορίτσια, αν σκεφτούμε τα μωράκια μας τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, σκέψου ότι είναι παροδικές στιγμές που θα ξεχαστούν τελείως. Η λαχτάρα της γνωριμίας με τα αγγελουδάκια πρέπει να μας δίνει δύναμη. Εύχομαι να σου πάνε όλα καλά!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 3 ώρες, ο/η katerinant95 είπε:

@Minime Αυτη η αισθηση εκεινα τ ελαχιστα δευτερολεπυα δν ηταν τελεια;;

και τι δν θ εδινα γ ν τν ξανανιωσω...συμφωνα απολυτα μαζι σ στο οτι δν θ τ ξεχασω ποτε μα ποτε στην ζωη μ....αξιζαν τ παντα γ εκεινα τ λιγα δευτερολεπτα κ τ αμεσως επομνε π τν αντικρισα!!!

με τ καλο κ εσεις κοριτσια!!

Ήταν τρομερά συγκινητικό ..ώρες ώρες βάζω τα κλάματα μόνη μου σαν τη χαζή..Την κοιτάω και μου έρχεται ο κόμπος στο λαιμό..Το παθαίνετε και εσείς;

Θα πω και αυτό και φεύγω γιατί "χαλάσαμε " το τοπικ..χαχαχα

Πριν μπω στο χειρουργείο σε μια ήρεμη στιγμή που ημασταν οι δυο μας μου λέει η μαμά μου..Σε λίγο θα σας κόψουν τον ομφάλιο λώρο αλλά να κοιτάξεις να σας δένει μια ζωή! Μου έχει καρφωθεί στο μυαλό αυτή η φράση και ήθελα να το μοιραστω μαζι σας!αυτά! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 4/6/2018 at 6:45 ΠΜ, ο/η Rena28 είπε:

@tatouska είμαστε μαζί εγώ 05/07/2018 ΠΗΤ στο δεύτερο κορίτσακι μου λιγότερων Μαιων αλλά αυτό δεν έχει καμία μα καμία σημασία πίστεψέ με!!!Η καθεμία μας μπορεί να γίνει μητέρα 18 μπορεί και 45 κ παραπάνω !!!Λοιπόν γέννησα στο Μητέρα τον Ιούλιο του 16 την 1η μου κόρη ...Θα σου πω κάπως συνοπτικά την εμπειρία μου..μεχρι 38 39 εβδ είχα ήδη συσπασεις δηλ η μήτρα μ είχε δραστηριότητα ..με το π μπαίνω 39η είχα κάθε μέρα συχνές αλλά διαστολή 0 3 φορές πήγα κ ξαναήρθα μ είπαν δεν έχεις διαστολή έλα2 όταν θα ναι πιο έντονες πιο συχνές ..με αποτέλεσμα να πονάω σπίτι 2 μέρες πολυυυ συχνά κ έντονα κ πήγα με 5 διαστολή ..απο κει κ πέρα όλα έγιναν πολύ γρήγορα ...εμεινα κ πολύ ευχαριστημένη από όλους ειδικά μαιες με βοήθησαν πολύ ψυχολογικά αν κ πήγα χωρίς άγχος γιατί λέω επιτέλους γενναω  αυτό π ήθελα 9 μήνες θα το έχω !!!..Σημειωση..επειδη πήρα πόνους δυστυχώς δεν είχα 2η σκέψη να μην κάνω επισκληριδιο την αναισθησιολογο την έβλεπα σα θε ο μ ..μου έκανε την 1η δόση βασικά την εφαρμογή ένιωθα τα πάντα (ΑΠΛΑ ΟΧΙ ΠΟΝΟ ΜΑΓΙΚΟ!!!)κ ο τοκετός εξελίχθηκε πολύ γρήγορα 1 και κάτι έκανα την επισκληριδιο 5 η ωρα την είχα αγκαλιά ήδη..εκανα περινεοτομη είχα 4 ράμματα στις 17 μέρες έπεσαν ένιωθα πολύ πολύ καλύτερα !!Μακαρι και στο 2ο να εχω τον ιδιο τοκετο άλλα χωρίς τα προεορτια ?? γιατί τώρα έχω κ ένα παιδί να φροντίζω !!!με το καλό αντε μαζί θα μετράμε μέρες !!Μέχρι τον Ιούλιο!

@Rena28 ωραία τα λες!! Μακάρι να είναι και μένα λίγο τσακ μπαμ. Δεν ξέρω πως θα την παλέψω αν κρατάει ώρες ατελείωτες!! Μαζί μετράμε αποτι φαίνεται. Άντε να έχουμε κανένα 10ημερο διαφορά. Και το δεύτερο στο ΜΗΤΕΡΑ θα το κάνεις? Και γω στο ΜΗΤΕΡΑ θα είμαι. Φαντάζεσαι να συμπέσουμε? Διόλου απίθανο!!

Αντε με το καλό και οι δυο μας και με ένα πόνο!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 4/7/2018 at 12:46 ΠΜ, ο/η silverstar είπε:

Tatouska περίπου το ίδιο είμαστε, εγώ έχω ΠΗΤ 16/7. Η βασική μου ανησυχία μέχρι τώρα ήταν να είναι καλά το μωρό μου, τη γέννα δεν την πολυφοβόμουν, αλλά κι εγώ φυσικά όπως εσύ θα ήθελα πολύ επισκληρίδιο. Αλλά την καισαρική τη φοβάμαι, και ενώ έλεγα μέχρι τώρα ότι δεν θα χρειαστεί, τελευταία έμαθα ότι έχω διαβήτη κύησης και τώρα πραγματικά φοβάμαι την πιθανότητα να οδηγηθώ σε καισαρική, αφού έχω ακούσει ότι είναι πιθανό αν έχεις ζάχαρο. Εύχομαι να μπορέσω να το ρυθμίσω με τη διατροφή. Έτσι είναι, οι ανοησίες πληρώνονται και εγώ έτρωγα πολλά γλυκά οπότε τώρα θα υποστώ τις συνέπειες.  Δεν ξέρω αν θα πάθαινα έτσι κι αλλιώς, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν πρόσεξα καθόλου, όταν είδα ότι δεν είχα πρόβλημα στις εξετάσεις α τριμήνου, ξεσάλωσα τελείως. Αλλά όπως είπαν και τα κορίτσια, αν σκεφτούμε τα μωράκια μας τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, σκέψου ότι είναι παροδικές στιγμές που θα ξεχαστούν τελείως. Η λαχτάρα της γνωριμίας με τα αγγελουδάκια πρέπει να μας δίνει δύναμη. Εύχομαι να σου πάνε όλα καλά!

Γλυκιά μου, αν το ρυθμίζεις με διατροφή μην βάζεις άδικα στον μυαλό σου την καισαρική. Και όσον αφορά τον διαβήτη, θα τον πάθαινες ούτως ή άλλως, είτε έτρωγες 10 σοκολάτες την ημέρα είτε πρόσεχες και είτε είσαι 50 κιλά είτε 100. Είναι διαβήτης του πλακούντα και με την γέννηση του μωρού συνήθως υποχωρεί.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σ' ευχαριστώ πολύ Konstantia, πραγματικά με παρηγορησαν τα όμορφα λόγια σου! 'Ετσι προσπαθώ να σκέφτομαι κι εγώ, και μακάρι να πάνε όλα καλά. Απλά με πιάνουν τύψεις ώρες ώρες που δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ με τα γλυκά, και ο γυναικολόγος μου λέει ότι επαιξε μεγάλο ρόλο η διατροφή, αλλά πώς μπορεί να συγκρατηθει μια αιώνια γλυκατζου; Είναι και δύσκολη εγκυμοσύνη με πολλές αναγούλες, και κατά περίεργο τρόπο κυρίως τα γλυκά ήταν από τα λίγα καλοδεχουμενα που δεν μου προκαλουσαν κανένα πρόβλημα! Τι να γίνει, τώρα διατροφή κι ο Θεός βοηθός!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Rena28 @tatouska Δν ειναι καθολου απιθανο...εγω γνωρισα απο εδω τν αυγουστο μια υπεροχη κοπελα π γεννησαμε μ μια μερα διαφορα στο ιασω..γνωριστικαμε κ απο κοντα κ εχουμε ακομη πολυ καλες σχεσεις...  μ τ καλο τ σπορακια σας κοριτσια μ!!!

@Λευτέρης Πως εισαι εσυ ζουζουνα;

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@katerinant95 καλημέρα! Καλά είμαι εδώ περνάει ο καιρος και φρικάρω κάθε μέρα λίγο παραπάνω ? Το θέμα είναι Ότι έχω αρχίσει και δεν κοιμάμαι τα βραδιά, λίγο το άγχος, λίγο ότι δεν βολεύομαι το παω με ξυπνήματα ανα 30' και ένα ξεκουράζομαι... όλη μέρα μετά είμαι κουρασμένη.... σκέφτομαι να περάσει να γίνει ο τοκετός να πάνε όλα καλά και τι άλλο.... 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 6 ώρες, ο/η Λευτέρης είπε:

@katerinant95 καλημέρα! Καλά είμαι εδώ περνάει ο καιρος και φρικάρω κάθε μέρα λίγο παραπάνω ? Το θέμα είναι Ότι έχω αρχίσει και δεν κοιμάμαι τα βραδιά, λίγο το άγχος, λίγο ότι δεν βολεύομαι το παω με ξυπνήματα ανα 30' και ένα ξεκουράζομαι... όλη μέρα μετά είμαι κουρασμένη.... σκέφτομαι να περάσει να γίνει ο τοκετός να πάνε όλα καλά και τι άλλο.... 

Θα πανε ολα τελεια!! Μν αγχωνεσαι.. κοιμησου εστω κ αυτο τ λιγο π μπορεις,..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 2 years later...

Κορίτσια μου υπομονή...

Το μόνο που δεν πρέπει να φοβάστε είναι ο τοκετός..  Ίσως είναι και από τις λίγες φορές που θα έχετε τόσο κόσμο από πάνω σας να ασχολείται μαζί σας και ο χρόνος θα περάσει γρήγορα..  

Διανύω την 38 εβδομάδα στο δεύτερο μου παιδί..  Στο πρώτο γέννησα στις 41 φυσικά, από επιλογή και σε συνεννόηση με το γιατρό μου... Από την στιγμή που τα έβλεπε όλα καλά και με παρακολουθούσε κάθε εβδομάδα και είχα το οκ του ,του λέω άστο..  40+4 πρωί βλέπω αίμα, είχα κάνει σεμινάρια ήξερα ότι ήμουν κοντά, μεσημέρι ξεκινάνε ελαφριοι πόνοι, λίγο ενοχλητικοί αλλά όχι ανυποφοροι.. το ίδιο βράδυ αποφασίζω να πάω για γιόγκα πρώτη φορά πήγα για να βοηθήσει να επισπεύσει το τοκετό, θα έκανα το μάθημα με την μαία μου.. Μην σας τα πολυλογώ κάνω τα πάντα και ξημερώνει η Τρίτη,η Τετάρτη και τίποτα ιδιαίτερο, μόνο αυτά τα πονακια τα ενοχλητικά.. Πέμπτη πρωί πάω νοσοκομείο, από επιλογή δεν έκανα επισκληριδειο και 12 το μεσημέρι ο μικρός αποφασίζει να αλλάξει θέση... Και πέφτουν στο τραπέζι διαφορά σενάρια..  σκέφτομαι... πονάω Δευτέρα έως Πέμπτη και τώρα τελευταία στιγμή θα κάνω πίσω?με τις ευλογίες του γιατρού πάντα προχωράμε..  Δεν με αγχώνει και ξεκινάω με τη μαία μου ασκήσεις για να τον επαναφέρω.. 8 μισή το βράδυ έσπασαν τα νερά προχώρησε η διαστολή και 11 και μισή είχα γεννήσει..  

Οι πόνοι ακόμα και γυναίκες που δεν τους αντέχουν θα σας πω ότι είναι δυνατοί αλλά διαχειρισιμοι, εγώ εκεί που με παραδέχτηκα ήταν ότι 4 μέρες δεν έχασα  την ψυχραιμία μου και την υπομονή μου ούτε ένα λεπτό..  Δεν υπήρχε γύρω μου κάνεις να με αγχώνει όλοι ακολουθούσαν τον δικό μου ρυθμό,ούτε να με προβληματίσουν ούτε να με φοβησουν και αναφερομαι στον άντρα μου τη μαία και το γιατρό μου και ακολουθούσαν πιστά τα θέλω μου..  ήθελα να το φτάσω μέχρι τέλους για να το ζήσω γιατί δεν ήξερα αν θα μου δινόταν ποτέ ξανά η ευκαιρία..  το παν είναι η ψυχραιμία κ η ηρεμία.. αν δεν έχεις πανικό και δεν σου δημιουργησουν και οι γύρω σου μπορεί οποιαδήποτε από εμάς να διαχειριστουν οποιονδήποτε πόνο οποιαδήποτε κατάσταση..  Όπως όταν κόβουμε το δάχτυλο μας αν αρχίζουμε να φωνάζουμε να κλαίμε να ουρλιαζουμε κ να φωνάζουμε παντού κόπηκα θα δημιουργήσουμε από μόνοι μας το πόνο πιο έντονα,αν εκείνη την ώρα όμως πάρεις λίγο και σκουπισεις το δάχτυλο σου ,θα σε τσούζει για λίγο θα το ξεχάσεις και θα περάσει..  Δεν χρειάζεται φόβος είναι κάτι φυσικό που πρέπει να νιώθουμε υπερήφανες για αυτό που μας συμβαίνει και που μπορούμε να το ζήσουμε εμείς ενώ οι άντρες μας όχι..  Και κάτι τελευταίο όταν ο σύζυγός σας είναι δίπλα σας και ζήσει τον τοκετό μαζί σας να ξέρετε ότι θα σας σέβεται περισσότερο γιατί μέσα του ξέρει ότι εκείνος δεν θα μπορούσε να το κάνει..  

Τώρα ετοιμάζομαι να γεννήσω με τον ίδιο τρόπο αν όλα πάνε καλά και το μόνο που με αγχώνει είναι να μην πάρει τόσες μέρες γιατί αυτή τη φορά αφήνω και άλλο ένα μικρό παιδί σπίτι..  το μόνο που θα ήθελα να γίνει πιο σύντομα για να μπορώ σύντομα να έρθω κοντά του..  

Think positive!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...