Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 136
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Επειδή την έχω βιώσει την αποβολη και την αποξεση,γι αυτο γραφω.Αλλά δε γραφω για μας.γραφω για τους αντρες μας.Δε καταλαβαινουν οπως εμεις.Δεν ηταν μεσα σε αυτους.Αλλα προσοχή.Αυτό που θα πω ειναι πολυ σκληρο.Μην αφησετε το θρηνο και την στεναχωρια σας να διωξει τον αντρα σας.Δεν αντεχουν διπλα σε μια γυναικα χαλια επ απειρον.Ειδικα οταν συμβαινει πολλες φορες.Μασατε τα δοντια σας και σηκωθειτε.Αλλιως εκτος του μωρου θα χασετε και τον αντρα.

  • 1 month later...
Δημοσίευση
στις On 6/4/2021 at 1:25 ΜΜ, ο/η peacock είπε:

Ένας χρόνος πέρασε.... σας κραταω μεσα στη καρδιά μου σφιχτά..από εκεί δε θα μου φύγετε...

Μου λείπετε....💔

Σε σκέφτομαι  βρε καρντεσακι μου. 

  • 2 months later...
Δημοσίευση

Και πάλι κάθισα στη στάση του λεωφορείου...με φόβο μα και με ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρω να φτάσω...το λεωφορείο ήρθε, μπήκα μέσα, βρήκα και θέση, βολεύτηκα δειλά, πήρα βαθιά ανάσα και είπα "ξεκινάμε!".... Ξαφνικά ο οδηγός φρεναρε απότομα! "Peacock, λυπάμαι κατεβαίνεις πάλι..." Έμεινα πίσω να βλέπω το λεωφορείο να χάνεται στη στροφή μαζί με τον αγώνα μου και την ελπίδα μου. 

Πάλι αιμορραγία, πάλι πηγματα, πάλι πόνος, πάλι εικόνες... Συνήθισα μάλλον... 

Δύσκολος ο δρόμος της μητρότητας....

 

Δημοσίευση

Πω ρε κορίτσι μου, γιατί? Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι περνάς. Σε θαυμάζω για τον αγώνα σου όπως κι άλλες πολλές εδώ μέσα. 

Εύχομαι όλος αυτός ο αγώνας να σε οδηγήσει σύντομα εκεί που θες! 

Δημοσίευση

@peacock δεν μπορώ να το πιστέψω... Είδα το ποστ σου κ λέω επιτέλους το κορίτσι μας θα πει τα κατάφερα! Ειλικρινά λυπάμαι τόσο πολύ. Ξέρω ότι τα λόγια δε σου λένε τπτ αυτή τη στιγμή αλλά ειλικρινά πονάω (κ όλα τα κορίτσια) με σένα. Πραγματικά δεν έχω άλλα λόγια 

 

Δημοσίευση
στις πριν 4 ώρες, ο/η peacock είπε:

Και πάλι κάθισα στη στάση του λεωφορείου...με φόβο μα και με ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρω να φτάσω...το λεωφορείο ήρθε, μπήκα μέσα, βρήκα και θέση, βολεύτηκα δειλά, πήρα βαθιά ανάσα και είπα "ξεκινάμε!".... Ξαφνικά ο οδηγός φρεναρε απότομα! "Peacock, λυπάμαι κατεβαίνεις πάλι..." Έμεινα πίσω να βλέπω το λεωφορείο να χάνεται στη στροφή μαζί με τον αγώνα μου και την ελπίδα μου. 

Πάλι αιμορραγία, πάλι πηγματα, πάλι πόνος, πάλι εικόνες... Συνήθισα μάλλον... 

Δύσκολος ο δρόμος της μητρότητας....

 

Κοριτσάκι μου γλυκο 😕 δεν ξέρω τι να πω ποσες δύναμης έχεις ,πόσες αντοχές.  Δεν ξέρω αλλά σκάω σκάω ρε γμτ δεν ξέρω πραγματικά αυτό το χαζολεωφορειο θέλει έναν οδηγό που θα βαστάει καλά το τιμόνι!!! 

Δεν ξερω πραγματικά πως μπορώ να σε βοηθήσω , τρέχουν τοοοοσαααα στο μυαλό μου πως θα μπορούσα να σε βοηθήσω.. 

Δες την καρεν κοπέλα μου δεν το έβαλε κάτω. Ξέρω επίπονο,  ξέρω οικονομικά δύσκολα αλλά  ΟΧΙ δεν θα του περάσει! 

Σε παρακαλώ πολύ με καθαρό μυαλό σκέψου το επόμενο σχέδιο και μέσα σε αυτό θέλω να έχεις πλάνοοοο Β !

Δημοσίευση
στις πριν 18 ώρες, ο/η peacock είπε:

Και πάλι κάθισα στη στάση του λεωφορείου...με φόβο μα και με ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρω να φτάσω...το λεωφορείο ήρθε, μπήκα μέσα, βρήκα και θέση, βολεύτηκα δειλά, πήρα βαθιά ανάσα και είπα "ξεκινάμε!".... Ξαφνικά ο οδηγός φρεναρε απότομα! "Peacock, λυπάμαι κατεβαίνεις πάλι..." Έμεινα πίσω να βλέπω το λεωφορείο να χάνεται στη στροφή μαζί με τον αγώνα μου και την ελπίδα μου. 

Πάλι αιμορραγία, πάλι πηγματα, πάλι πόνος, πάλι εικόνες... Συνήθισα μάλλον... 

Δύσκολος ο δρόμος της μητρότητας....

 

Λυπάμαι πολύ πάρα πολύ...

Καλό κουράγιο και δύναμη peacockακι!

Δεν έχω λόγια που να μπορούν να απαλύνουν τον πόνο σου μονο μια μεγάλη αγκαλιά έστω και απο εδώ.

Δημοσίευση

Καλησπέρα κορίτσια...είμαι κι εγώ μια κοπέλα που θέλω να κάνω τουλάχιστον ένα παιδάκι...με μένα όλα καλά...ο άντρας μου έχει πρόβλημα με το σπέρμα του...μέχρι να το ανακαλύψουμε πέρασαν τα χρόνια...τώρα είμαι 42...κάναμε ήδη μια εξωσωματική αποτυχημένη και έχουμε άλλα 4 έμβρυα κατεψυγμένα...αλλά εμένα έχει να μου έρθει περίοδος από  τις 16 Ιουνίου...έκανα δύο χοριακές την μια 19 Ιουλίου & την άλλη 27 Ιουλίου...αρνητικές και οι δύο...ενδιάμεσα μου ήρθαν και 2 σταγόνες αίμα...και νόμισα ότι μου ήρθε η περίοδος...όμως τίποτα...μετά από την 2 αρνητική χοριακή μετά από μια εβδομάδα χωρίς περίοδο και πάλι έκανα τεστ εγκυμοσύνης...αρνητικό βγήκε...από τότε τίποτα...δεν έχω περίοδο...είναι 10 Αυγούστου...η γιατρός που με εξέτασε είπε ότι δεν βλέπει κάτι.. έκανα και εξετάσεις θυρεοειδούς...σε φυσιολογικά επίπεδα...μήπως μπαίνω σε κλιμακτήριο...??? Μου το είπαν και αυτό...δεν ξέρω τι να κάνω...θα πάω και σε άλλο γιατρό...εσείς τι γνώμη έχετε...???

  • 1 year later...
Δημοσίευση

Τη τελευταία φορά που έγραψα εδώ δε πίστευα ποτέ ότι θα το έκανα πάλι έχοντας αυτή τη φορά τερματίσει στον τελικό προορισμό! 

7 χρόνια προσπαθειών.... Για μένα ήταν μακρύς και μεγάλος ο δρόμος της μητρότητας και με πολλές δυσκολίες... 

25/10 μπήκα στο λεωφορείο, δειλά... Χωρίς να βρω θέση αυτή τη φορά... Είχα συνηθίσει να κατεβαίνω νωρίς από το λεωφορείο άλλωστε. Και οι μήνες περνούσαν και πηγαίναμε όλο και πιο μακριά...

03/07 το λεωφορείο σταμάτησε επιτέλους στο προορισμό του, εκεί με περίμενε ένα καστανό  αγοράκι, του έπιασα το χέρι, του υποσχέθηκα ότι θα είμαι δίπλα του πάντα και ξεκινήσαμε το νέο μας ταξίδι για τη πιο συναρπαστική μας περιπέτεια! 

 

Δημοσίευση

@peacock ακι μας.. είναι πολύ συγκινητική η ιστορία σας..  Να το χαίρεστε το αγοράκι σας! Γερό και τυχερό που είναι σίγουρα με εσάς γονείς! 
Ολα τα καλά και πολλή αγάπη εύχομαι στο καινούριο σας ταξίδι.. 
 

Δημοσίευση
στις πριν 6 ώρες, ο/η peacock είπε:

Τη τελευταία φορά που έγραψα εδώ δε πίστευα ποτέ ότι θα το έκανα πάλι έχοντας αυτή τη φορά τερματίσει στον τελικό προορισμό! 

7 χρόνια προσπαθειών.... Για μένα ήταν μακρύς και μεγάλος ο δρόμος της μητρότητας και με πολλές δυσκολίες... 

25/10 μπήκα στο λεωφορείο, δειλά... Χωρίς να βρω θέση αυτή τη φορά... Είχα συνηθίσει να κατεβαίνω νωρίς από το λεωφορείο άλλωστε. Και οι μήνες περνούσαν και πηγαίναμε όλο και πιο μακριά...

03/07 το λεωφορείο σταμάτησε επιτέλους στο προορισμό του, εκεί με περίμενε ένα καστανό  αγοράκι, του έπιασα το χέρι, του υποσχέθηκα ότι θα είμαι δίπλα του πάντα και ξεκινήσαμε το νέο μας ταξίδι για τη πιο συναρπαστική μας περιπέτεια! 

 

Να σου ζήσει, γερό να είναι! Καλά έκανες και το έγραψες να δώσεις ελπίδα και σε εμάς που προσπαθούμε και πολλές φορές απογοητευόμαστε. 😇

Δημοσίευση
στις πριν 7 ώρες, ο/η peacock είπε:

Τη τελευταία φορά που έγραψα εδώ δε πίστευα ποτέ ότι θα το έκανα πάλι έχοντας αυτή τη φορά τερματίσει στον τελικό προορισμό! 

7 χρόνια προσπαθειών.... Για μένα ήταν μακρύς και μεγάλος ο δρόμος της μητρότητας και με πολλές δυσκολίες... 

25/10 μπήκα στο λεωφορείο, δειλά... Χωρίς να βρω θέση αυτή τη φορά... Είχα συνηθίσει να κατεβαίνω νωρίς από το λεωφορείο άλλωστε. Και οι μήνες περνούσαν και πηγαίναμε όλο και πιο μακριά...

03/07 το λεωφορείο σταμάτησε επιτέλους στο προορισμό του, εκεί με περίμενε ένα καστανό  αγοράκι, του έπιασα το χέρι, του υποσχέθηκα ότι θα είμαι δίπλα του πάντα και ξεκινήσαμε το νέο μας ταξίδι για τη πιο συναρπαστική μας περιπέτεια! 

 

Καλώς δεχτηκατε στην αγκαλιά σας το πρίγκιπα της ζωής σας!! 😍😍😍😍

Να τον χαίρεστε και να τον καμαρώνετε γλυκιά μου, πάντα υγιή και ευτυχισμένο να είναι το αγοράκι σας για μια ολόκληρη ζωή!! Ότι καλύτερο εύχομαι ολόψυχα!! 💖💖💖💖💖

Καλή ανάρρωση και σε εσένα γλυκιά μανούλα! 😘😘😘

Δημοσίευση
στις πριν 9 ώρες, ο/η peacock είπε:

Τη τελευταία φορά που έγραψα εδώ δε πίστευα ποτέ ότι θα το έκανα πάλι έχοντας αυτή τη φορά τερματίσει στον τελικό προορισμό! 

7 χρόνια προσπαθειών.... Για μένα ήταν μακρύς και μεγάλος ο δρόμος της μητρότητας και με πολλές δυσκολίες... 

25/10 μπήκα στο λεωφορείο, δειλά... Χωρίς να βρω θέση αυτή τη φορά... Είχα συνηθίσει να κατεβαίνω νωρίς από το λεωφορείο άλλωστε. Και οι μήνες περνούσαν και πηγαίναμε όλο και πιο μακριά...

03/07 το λεωφορείο σταμάτησε επιτέλους στο προορισμό του, εκεί με περίμενε ένα καστανό  αγοράκι, του έπιασα το χέρι, του υποσχέθηκα ότι θα είμαι δίπλα του πάντα και ξεκινήσαμε το νέο μας ταξίδι για τη πιο συναρπαστική μας περιπέτεια! 

 

Τι να πει κανεις για αυτό...!! Δεν κρατας ολον τον κοσμο αγκαλια΄ τώρα? Χαλάλι οι αμέτρητες διαδρομές, διέγραψε τα όλα, τίποτα δεν ειναι ίδιο. Ενας άλλος ανθρωπος ξύπνησε στις 3/7 μαζί με αυτό το καστανό αγόρι. 

ΖΗΣΕ την κάθε στιγμή, ρούφα τις μυρωδιές, κράτα στη μνήμη σου κάθε ερέθισμα. Αφοσιωσου σε αυτο το πλάσμα, η καταιγίδα κόπασε και βγηκε ενα λαμπερο ουρανιο τόξο. Στέγνωσαν τα δάκρυα, μονο χαράς τώρα! ❤️ Ευχομαι το καστανό αγόρι να ειναι ευτυχισμένο και να γίνει ενας υπεροχος άνθρωπος που θα κανει τον κοσμο αυτό λίγο καλύτερο στην πορεία της ζωής του. 🥰

Δημοσίευση
στις πριν 9 ώρες, ο/η peacock είπε:

Τη τελευταία φορά που έγραψα εδώ δε πίστευα ποτέ ότι θα το έκανα πάλι έχοντας αυτή τη φορά τερματίσει στον τελικό προορισμό! 

7 χρόνια προσπαθειών.... Για μένα ήταν μακρύς και μεγάλος ο δρόμος της μητρότητας και με πολλές δυσκολίες... 

25/10 μπήκα στο λεωφορείο, δειλά... Χωρίς να βρω θέση αυτή τη φορά... Είχα συνηθίσει να κατεβαίνω νωρίς από το λεωφορείο άλλωστε. Και οι μήνες περνούσαν και πηγαίναμε όλο και πιο μακριά...

03/07 το λεωφορείο σταμάτησε επιτέλους στο προορισμό του, εκεί με περίμενε ένα καστανό  αγοράκι, του έπιασα το χέρι, του υποσχέθηκα ότι θα είμαι δίπλα του πάντα και ξεκινήσαμε το νέο μας ταξίδι για τη πιο συναρπαστική μας περιπέτεια! 

 

Συγκινητική η ιστορία σου κορίτσι μου γλυκό. Κάποτε ανέβηκα κ εγω στο τρένο και με κατέβασαν ακριβώς στη μέση της διαδρομής. 4 χρόνια τώρα το έχω πάρει μετά πόδια τι κ αν τρεχω είμαι στο ίδιο σημείο ταλαιπωρημενη αλλά ακόμα συνεχίζω κ ελπίζω να περάσει το τρενο κ για μένα κ να με πάει στο προορισμό. Χάρηκα για το αισιο τέλος να χαίρεσαι το παιδάκι σου να είναι πάντα γερό και καλοτυχο ❤

Δημοσίευση
στις πριν 20 ώρες, ο/η peacock είπε:

Τη τελευταία φορά που έγραψα εδώ δε πίστευα ποτέ ότι θα το έκανα πάλι έχοντας αυτή τη φορά τερματίσει στον τελικό προορισμό! 

7 χρόνια προσπαθειών.... Για μένα ήταν μακρύς και μεγάλος ο δρόμος της μητρότητας και με πολλές δυσκολίες... 

25/10 μπήκα στο λεωφορείο, δειλά... Χωρίς να βρω θέση αυτή τη φορά... Είχα συνηθίσει να κατεβαίνω νωρίς από το λεωφορείο άλλωστε. Και οι μήνες περνούσαν και πηγαίναμε όλο και πιο μακριά...

03/07 το λεωφορείο σταμάτησε επιτέλους στο προορισμό του, εκεί με περίμενε ένα καστανό  αγοράκι, του έπιασα το χέρι, του υποσχέθηκα ότι θα είμαι δίπλα του πάντα και ξεκινήσαμε το νέο μας ταξίδι για τη πιο συναρπαστική μας περιπέτεια! 

 

Ποσο δυναμη και κουραγιο δινει το μηνυμα σου σε ολες εμας που προσπαθουμε και ποναμε. Να σας ζησει το μωρακι σας. Να ειναι καλοτυχο και να ειστε παντα ευτυχισμενοι και χαμογελαστοι!!

Δημοσίευση
στις On 5/7/2023 at 7:29 ΠΜ, ο/η Lisaki 80 είπε:

@peacock ακι μας.. είναι πολύ συγκινητική η ιστορία σας..  Να το χαίρεστε το αγοράκι σας! Γερό και τυχερό που είναι σίγουρα με εσάς γονείς! 
Ολα τα καλά και πολλή αγάπη εύχομαι στο καινούριο σας ταξίδι.. 
 

Ευχαριστώ ☺️❤️ εσύ ξέρεις από την αρχή όλον αυτόν τον αγώνα! ❤️ 

Δημοσίευση
στις On 5/7/2023 at 9:30 ΠΜ, ο/η Mary_piggy είπε:

Να σου ζήσει, γερό να είναι! Καλά έκανες και το έγραψες να δώσεις ελπίδα και σε εμάς που προσπαθούμε και πολλές φορές απογοητευόμαστε. 😇

Ευχαριστώ ☺️ 

Χαίρομαι αν μπορώ να δώσω ελπίδα σε κάποιο κορίτσι με την ιστορία μου... Δε ξεχνώ τι πέρασα...είμαι εδώ για όποια κοπέλα θέλει βοήθεια η σε κάποιον να μιλήσει...

Δημοσίευση
στις On 5/7/2023 at 10:43 ΠΜ, ο/η Kiddo είπε:

Καλώς δεχτηκατε στην αγκαλιά σας το πρίγκιπα της ζωής σας!! 😍😍😍😍

Να τον χαίρεστε και να τον καμαρώνετε γλυκιά μου, πάντα υγιή και ευτυχισμένο να είναι το αγοράκι σας για μια ολόκληρη ζωή!! Ότι καλύτερο εύχομαι ολόψυχα!! 💖💖💖💖💖

Καλή ανάρρωση και σε εσένα γλυκιά μανούλα! 😘😘😘

Ευχαριστώ κοριτσάκι μου ☺️ 

Είμαι εδώ και το ξέρεις...

Δημοσίευση
στις On 5/7/2023 at 12:30 ΜΜ, ο/η Mummy2be είπε:

Τι να πει κανεις για αυτό...!! Δεν κρατας ολον τον κοσμο αγκαλια΄ τώρα? Χαλάλι οι αμέτρητες διαδρομές, διέγραψε τα όλα, τίποτα δεν ειναι ίδιο. Ενας άλλος ανθρωπος ξύπνησε στις 3/7 μαζί με αυτό το καστανό αγόρι. 

ΖΗΣΕ την κάθε στιγμή, ρούφα τις μυρωδιές, κράτα στη μνήμη σου κάθε ερέθισμα. Αφοσιωσου σε αυτο το πλάσμα, η καταιγίδα κόπασε και βγηκε ενα λαμπερο ουρανιο τόξο. Στέγνωσαν τα δάκρυα, μονο χαράς τώρα! ❤️ Ευχομαι το καστανό αγόρι να ειναι ευτυχισμένο και να γίνει ενας υπεροχος άνθρωπος που θα κανει τον κοσμο αυτό λίγο καλύτερο στην πορεία της ζωής του. 🥰

Ευχαριστώ για τις ευχές! 

Τα ίδια και περισσότερα θα περνούσα αρκεί να είχα αυτό το καστανό αγόρι στην αγκαλιά μου! Με τη γέννηση του....ξαναγεννήθηκα...❤️

Δημοσίευση
στις On 5/7/2023 at 12:33 ΜΜ, ο/η Zenia z είπε:

Συγκινητική η ιστορία σου κορίτσι μου γλυκό. Κάποτε ανέβηκα κ εγω στο τρένο και με κατέβασαν ακριβώς στη μέση της διαδρομής. 4 χρόνια τώρα το έχω πάρει μετά πόδια τι κ αν τρεχω είμαι στο ίδιο σημείο ταλαιπωρημενη αλλά ακόμα συνεχίζω κ ελπίζω να περάσει το τρενο κ για μένα κ να με πάει στο προορισμό. Χάρηκα για το αισιο τέλος να χαίρεσαι το παιδάκι σου να είναι πάντα γερό και καλοτυχο ❤

Λυπάμαι πολύ που έχεις ταλαιπωρηθεί τόσο.... Πραγματικά σε καταλαβαίνω... 

Εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου να έρθει σύντομα το ουράνιο τόξο σου! 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...